Ingekort.quote:Op woensdag 2 mei 2012 23:55 schreef KwadeAfdronk het volgende:
Hmm nou is de OP weer helemaal anders
Ok duidelijk, ik vond dat van je vriend wel een mooie toevoeging maar je moet schrijven wat je zelf wilt natuurlijkquote:
Psycholoog nutiig? Ik heb best veel psychologen meegemaakt in mijn werk en prive en mij is wel duidelijk geworden dat je er wel een soort van 'klik' (jaja, daar is ie weerquote:Op woensdag 2 mei 2012 23:56 schreef MsMelkboer het volgende:
Topic aangepast. Ik wil weten:
- Of een psycholoog nuttig is. Hoe jullie het hebben ervaren.
- Hoe jullie het volwassen worden fase überhaupt hebben ervaren.
Grappig, dat ervaar ik precies zo.quote:Op donderdag 3 mei 2012 00:17 schreef MsMelkboer het volgende:
Ik heb alle benodigde dingen gedaan om antwoorden te krijgen op mijn vragen (over het leven; incl. mezelf, vriendschappen, relaties, werk, religie). Dat me alleen in een korte tijd down-to-earth gebracht.
...
Ik weet niet waar ik mijn emotionele energie nu uit moet halen nu ik de wereld zie zoals het is.
Herkenbaar en ik ben het er ook volledig mee eens. Een klik met een psycholoog of therapeut is heel belangrijk overigens en je moet eerlijk en open kunnen zijn...duidelijk. Ik heb heel lang mijn probleem niet duidelijk kunnen krijgen omdat ik het eigenlijk allemaal mooier voor deed komen dan het werkelijk was. Je moet durven veranderen en een beetje hulp en steun daarbij is mooi meegenomen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 00:27 schreef Hallmark het volgende:
[..]
Grappig, dat ervaar ik precies zo.
Mijn oplossing is om plezier te halen uit het dagelijks leven. Dus als ik uit mijn werk naar huis rijdt, dan herhaal ik hardop de drie leukste momenten van die dag. Ook als ik ben wezen stappen met vrienden.
N.b. het gaat niet weg. Regelmatig kom ik compleet leeg thuis, en dan moet ik heel bewust weer de positieve dingen omhoog halen. Maar ik heb niet meer die diepe dalen.
Ik heb daar voorafgaand een traject met twee psychologen doorlopen. Die raadpleegde ik dan om de twee maanden ofzo, over een periode van vijf jaar. Ik vond het in het begin ronduit slopend, want ik was niet gewend om zo open te zijn. Maar het went. Ik heb er nooit echt energie van gekregen, maar wel van de geboden oplossingen. Die zorgden voor een betere kwaliteit van leven. En voor veel en lekker seksen, want je wordt stukken zelfverzekerder ervan, en dus handiger met de andere sekse :-)
Ja dat kan. Ik heb het meerdere mensen zien doen, maar dan moet je er wel aan werken, en dat gaat waarschijnlijk het makkelijkste met een psycholoog.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
Is het maximale wat ik kan bereiken: minder diepe dalen en een beetje meer energie om het leven door te komen?
Het voelt alsof het nooit meer goed komt namelijk. Ik leef van dag tot dag. Probeer rond te komen, mezelf en huis (met veeeeel moeite) te onderhouden (huishouden). Nou doet mijn vriend een hoop voor mij en vul ik hem aan. Ik voel me schuldig dat ik hem niet kan belonen voor zijn effort, omdat ik moeite heb met me oké voelen. Hij is gelukkig niet zo oppervlakkig om alles te doen voor iets in ruil. Hij is allang blij dat ik er ben en we elkaar kapot irriteren en daar weer om lachen. Dat is waarschijk het enige wat me nog het gevoel geeft dat ik leef. Verder voel ik me vaak een kasplant.
Het is mijns inziens wel zo dat bepaalde dromen precies dat zijn; dromen. Al die vage shit over rijk worden, de ideale man, net-zoals-je-ouders leven, enzovoort, daar ben je van af, en dat is maar beter ook.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
1. Een psycholoog kan met praktische tips komen om met bepaalde dingen om te gaan (stress, angst, etc). En soms kan het fijn zijn om er met iemand over te praten. Bij een psycholoog kun je dat wat makkelijker doen dan bij vrienden, omdat je weet dat hij / zij het niet doorvertelt.quote:Op woensdag 2 mei 2012 23:56 schreef MsMelkboer het volgende:
1. Of een psycholoog nuttig is. Hoe jullie het hebben ervaren.
2. Hoe jullie het volwassen worden fase überhaupt hebben ervaren.
Heel veel mensen lopen bij een psych of hebben dat gedaan. Ze hangen het niet aan de grote klok, maar je hoeft je nergens voor te schamen, je wil je problemen oplossen en daar hoef je je niet voor te generen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 12:51 schreef MsMelkboer het volgende:
Bedankt voor de reacties. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Heb namelijk de neiging om me te verbergen voor de maatschappij. Of te doen alsof er niets aan de hand is, wat heel vermoeiend is.
Je zou ook eens kunnen denken aan een coach, want op basis van bovenstaande lijkt mij dat wel wat voor je. Afhankelijk van de regio waar je zit kan ik je er wellicht een aanbevelen.quote:Op donderdag 3 mei 2012 01:27 schreef MsMelkboer het volgende:
Kan ik ooit weer stralen van geluk? Dat zweverig gevoel beleven? Of houdt dat gewoon op als je volwassen bent geworden?
Is het maximale wat ik kan bereiken: minder diepe dalen en een beetje meer energie om het leven door te komen?
Het voelt alsof het nooit meer goed komt namelijk. Ik leef van dag tot dag. Probeer rond te komen, mezelf en huis (met veeeeel moeite) te onderhouden (huishouden). Nou doet mijn vriend een hoop voor mij en vul ik hem aan. Ik voel me schuldig dat ik hem niet kan belonen voor zijn effort, omdat ik moeite heb met me oké voelen. Hij is gelukkig niet zo oppervlakkig om alles te doen voor iets in ruil. Hij is allang blij dat ik er ben en we elkaar kapot irriteren en daar weer om lachen. Dat is waarschijk het enige wat me nog het gevoel geeft dat ik leef. Verder voel ik me vaak een kasplant.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |