_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:05 |
Hallo, ik heb al enige tijd na zitten denken wat ik hier moet neerzetten, ik weet dit niet goed te omschrijven en kan beter vragen beantwoorden die hierop betrekking hebben. Ik ben namelijk al bijna 2 jaar depressief, ik haal geen plezier meer uit het leven. Vraag maar raak, en ik hoop dat jullie goeie tips e.d. hebben. Gr | |
Jahr00n | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:06 |
Ga sporten. Je zal je daardoor beter gaan voelen. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:07 |
Gedaan, bijna ruim 1 jaar. Niet veel anders op geworden. | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:07 |
Hoe oud ben je? Was is je voornaamste dagelijke bezigheid? Waar ben je depressief door geworden? Wat heb je er zelf al aan gedaan? Met wie heb je erover gepraat? | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:09 |
18 Werken, socializen met vrienden Geen idee, wellicht de zinloosheid die het leven te bieden heeft. Het negeren Niemand | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:11 |
Wil je de korte versie? Ga eens praten met je huisarts. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:13 |
Ik heb een luie kut huisarts, die bij alles zegt: Even poosje thuisblijven, zelfs wanneer mijn amandelen helemaal ontstoken waren en in het ziekenhuis eruit moesten. Wat voor alternatieven zijn hierop, en ik wil dit graag zo privé mogelijk doen zonder dat mijn naasten het weten/doorhebben | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:14 |
Ga lezen. Ga boeken lezen m.b.t. filosofie, evolutie en het universum. Het houdt mij vooralsnog op deze bol, ademend en wel. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:14 |
Gedaan, dit brengt mij alleen maar meer tot de gedachte dat het nutteloos is ![]() | |
TNA | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:15 |
Zoek een andere huisarts of doordring je huidige huisarts ervan dat je echt hulp nodig hebt. | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:15 |
Waarom mogen die het niet weten? | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:16 |
Maar zou ik echt hulp nodig hebben? Is dit niet gewoon een fase o.i.d. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:16 |
Hierdoor voel ik mij enigszins beschaamd, ik weet dat het een beetje dom klinkt maar ik heb nooit echt een band gehad met mijn familie. | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:17 |
Wat denk je zelf? Heb je de verwachting dat het vanzelf overgaat? | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:18 |
Is er iemand anders die je in vertrouwen durft te nemen? Erover praten met iemand die jou goed kent en die een beetje een frisse kijk heeft, kan je al een stuk opluchten. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:19 |
Eerlijk gezegd niet, daarom ben ik hier maar gekomen. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:19 |
Ik hoopte de makkelijke weg, dat jullie me dat konden vertellen. | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:20 |
Oh. Euh. Tja. Mij heeft het juist, in donkere periodes, in laten zien dat ookal is het toch kut en nutteloos, het ook veel moois en plezier kan brengen als je er maar niet constant aan denkt. Maarja weet je, de enige echte remedie voor de lange termijn is positieve ervaringen. Komt je depressie voort uit negatieve ervaringen dan zul je op zoek moeten naar positieve om een balans te krijgen en hopelijk meer positieve dan negatieve uiteindelijk te hebben. Maarja als je qua gevoel al kut zit dan is dat moeilijk maar uiteindelijk is het, logisch ook als je erover nadenkt, de enige echt oplossing. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:21 |
Maar dat is het juist, ik heb het helemaal niet slecht. Ik beleef goede dingen maar ik zie het allemaal niet zitten, ik heb geen idee wat er mis is met mij. | |
Lienekien | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:22 |
Waarom doe je geen opleiding? | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:22 |
Doe ik wel, mijn profiel is aangepast naar het personalia van Kurt Cobain. Oh, en met werken bedoelde ik stage. | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:23 |
Vindt je dat omdat je vind dat je niet moet zeuren of voel je het ook zo? Want volgens mij voel je het niet zo. Wat mis je echt? Waar komt je gevoel vandaan? Wat is de achterliggende oorzaak/gedachten etc. Wat je gevoel vaak oppept is positief vrouwelijk contact. Is dat een idee? | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:26 |
Ik denk dat ik gewoon echt een vet leven wil hebben, net als in een film, ik weet natuurlijk dat dit er niet in zit maar ik wil zo'n avontuurlijk leven, vol met onwaarschijnlijke shit, onverwachts plot en weet ik veel wat. Dat mijn leven voorbij gaat als een warme zomerdag. | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:33 |
Ik dacht het wel! Ja sorry maar is stiekem een veelvoorkomend probleem. Als je wat intelligentie op zak hebt en om je heen kijkt dan kom je erachter dat alles, zelfs het dagelijkse leven, 1 grote eenheidsworst is geworden. Er is zelden spanning, 0 avontuur, 0 te ontdekken etc. Het is gewoon fucking saai en doelloos als een tandwiel in een machine dat steeds dezelfde ronde maakt. De meeste mensen hebben amper fantasie en denken dat ze blij moeten zijn met hoe het leven werkt voor de gemiddelde mens. Alsof wij ervoor gekozen hebben om het te laten groeien tot dit consumentencircus met dom vermaak als ontspanning. Misschien draaf ik een beetje door maar hier zit ook wat perspectief van mij in. Ook is het natuurlijk zo dat opgroeien met alle films en series en tvprogrammas etc onbewust een foutief verwachtingspatroon van het leven kan creëren. Niet dat daar praktisch veel aan te doen is maar je zou op zoek moeten gaan naar avontuur. Dat kan op verschillende manieren. Ga liften door Europa net als Steffen en Flip tijdens MTV the Trip (Steffen en Flip zijn nu bekend van New Kids). Ga reizen, ga op een boerderij in het buitenland ff werken. Verzin iets. Avontuur zoals in de films zul je niet vinden maar het is hoe dan ook interessanter dan het dagelijkse leven in fucking Nederland. Euh, raakt dit toevallig m.b.t. jou kant of wal? | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:37 |
Zo ongeveer kijk ik er wel tegen aan. Ik weet niet of je de film Into The Wild kent, maar zoiets wil ik doen. Helaas heb ik hier noch skills noch moed voor | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:43 |
Dit ken ik als geen ander. De soundtrack van Eddie Vedder is ook prachtig. Nadat ik hem zag wilde ik hetzelfde doen (wel een iets ander einde dat wel) maarja dat gaat niet zo handig. Ik woon nu in een stad maar ben opgegroeid in een (boeren)dorp dicht bij de natuur. Dat mis ik ontzettend. Niet dat ik nu nog het soort avontuurtjes in het bos zou kunnen beleven als kind (naja misschien wat volwassen avontuurtjes...) maar het is al beter dan de stad. Ik weet niet waar je ergens woont maar wat dacht je van wat meer tijd in de natuur doorbrengen? Fiets of loop een dag door een natuurgebied met lekker weer om mee te beginnen. Verder zul je zelf wat fantasie erop los moeten laten m.b.t. hoe meer het avontuur gevoel te krijgen in je leven. Meer risicos nemen? Meer ondernemen? Keertje skydiven? Knapzak pakken en de weide wereld in trekken? Een soahoer neuken? Naja die laatste is niet serieus maar wel avontuurlijk gezien het risico... | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:48 |
Ik fiets elke ochtend. Maar zoiets als knapzak pakken, daarvoor zit ik aan te veel dingen vast. Ik zal hier niet echt weg kunnen. | |
RichardDawkins | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:51 |
Ik heb hetzelfde probleem anders had ik dat allang gedaan. Ik hoop altijd dat iemand anders het wel kan. En fietsen heb ik het niet over ansich. Ik doel niet op beweging maar op je in de natuur bevinden zonder mensen om je heen op een mooie dag. Als je in Brabant woont raad ik Kampina aan. Enne, je bent pas 18 he. Als je een jaar weg bent valt dat nog makkelijk recht te trekken. Ik hoop dat je een beetje een avontuurlijk gevoel kunt vinden op den duur in je leven. Ga in ieder geval er naar op zoek, dat is mijn advies. Ik ga er voor vanavond een eind aan maken voordat ik vierkante ogen van mijn laptopscherm krijg. Succes man! | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 21:54 |
Bedankt, ik zal wat tips zoeken met betrekking op backpacking en rond blijven komen. Ik kijk er nog wel even tegen aan. Bedankt voor je tips. | |
_KurtCobain | dinsdag 1 mei 2012 @ 23:11 |
Verder nog tips o.i.d. mensen? | |
Hidefinition | dinsdag 1 mei 2012 @ 23:32 |
gebruik je drugs? Wat opener worden naar je omgeving toe kan ook wonderen doen. Je problemen niet steeds opkroppen maar ze vertellen aan je omgeving lucht op. Ken mensen die doen zich altijd groot voor bij vrienden/vriendin hebben verder geen familie en gedragen zich zo opgefucked/negatief/depressief dat ik haast wel moet denken dat het daar vandaan komt.. | |
Frag_adder | woensdag 2 mei 2012 @ 08:26 |
Kan je het niet andersom benaderen? Wat vind je wel leuk in het leven, wat wil je er wel uit halen en probeer je daar meer op te richten. Ik lees hier dat sporten voor jou niet werkte, bij mij wel, toen ik meer energie had had ik ook meer zin om dingen te ondernemen, maar zo is iedereen anders. | |
Re | woensdag 2 mei 2012 @ 10:03 |
verander van huisarts en ga daar naar toe of ga in zuidafrika of ander afrikaans land fences bouwen in natuurreservaten... hard mooi werk | |
Erkannn | woensdag 2 mei 2012 @ 10:09 |
Gewoon auto pakken en door Europa touren ![]() | |
Trashcanman | woensdag 2 mei 2012 @ 10:58 |
Gezien je wel nog elke dag (toch?) naar stage gaat, sport en vrienden bezoekt, is je zelfdiagnose van depressie misschien iets overtrokken. Maar goed, dan nog zul je je ongetwijfeld continu zwaar klote voelen omdat je geen zin aan het leven kan geven. Zelf vind ik ook dat het bestaan an sich geen functie heeft maar ik slaap daar niet minder goed om, waar ik zelf wel klachten door kreeg waren problemen op sociaal vlak. Hoe zit dat bij jou? Je gaf al aan dat je geen band met je familie hebt, ik neem aan dat je je ouders daar ook mee bedoeld? Gezien je 18 bent en een opleiding doet ga ik er gemakshalve van uit dat je nog bij je ouders thuis woont, hoe is de sfeer daar? Misschien (dat is, als ik met mijn aanname dat je nog thuis woont en je het er niet naar je zin hebt goed zit) zul je nog even met je tanden op elkaar moeten afwachten tot je je opleiding hebt afgerond en dan naar een (andere) stad gaan verhuizen om daar verder te studeren of te werken. Als het goed is heb je dan zoveel nieuwe indrukken te verwerken dat je dan de komende tijd helemaal geen tijd hebt om over het nut van alles te gaan piekeren. En als je thuis je gevoelsmatige ei niet kwijt kan, kun je dan wel bij je vrienden terecht (of eventueel vriendin)? Als je daadwerkelijk depressief bent bestaat er geen makkelijke weg (ehm, dat is niet helemaal waar maar die optie is bij jou hopelijk niet aan de orde), je zult sowieso heel veel energie kwijt zijn aan het herstellen daarvan. Mocht je toch niet zelf uit je problemen kunnen komen zul je alsnog je huisarts (of als die je niet verder wilt helpen een andere huisarts) moeten vragen voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Succes iig. | |
-Strawberry- | woensdag 2 mei 2012 @ 11:02 |
Er met iemand over praten (naast fok) lijkt mij wel een goed idee. | |
Lienekien | woensdag 2 mei 2012 @ 11:08 |
Het groots en meeslepend willen leven zorgt vaak voor hoge verwachtingen en grote teleurstellingen. Doe er in ieder geval wat mee. Ga plannen maken om je dromen waar te maken of stel je plannen bij. Het gaat vaak niet eens om het doel, maar vooral om de weg ernaartoe. Blijf in ieder geval niet hangen. ('De creatiespriaal' van Marinus Knoope is een leuk boek, 'Ja maar, wat als alles lukt' van Berthold Gunster ook wel.) | |
Canillas | woensdag 2 mei 2012 @ 11:09 |
Het leven met plezier beleven kan alleen wanneer je jezelf zijn met plezier beleefd, dat je van jezelf houdt, met waardering en compassie naar jezelf leert kijken en betrokken bent bij jezelf en vanuit die betrokkenheid je inzet voor een leuk en passend leven voor jezelf. In plaats van naar het leven te kijken en dat dat jou iets zou moeten geven om jou gelukkig te maken kan je het ook gaan zien als een ''wat kan ik voor mezelf gaan doen om mezelf zijn leuk te gaan vinden?'' 1 hint alvast; wanneer je het depressieve gevoel laat beslissen dan blijf je in dat patroon zitten, het gaat erom dat je jezelf genoeg de moeite waard gaat vinden om je je voor jezelf in te blijven zitten ook/vooral wanneer je die gevoelens hebt. Neem die gevoelens mee en ga daaraan en aan jezelf bewijzen dat het wel leuk kan zijn en onthou dat je het pas zo zal gaan ervaren wanneer je hebt laten zien dat dat kan. Zolang je van je gevoelens af wil sta je stil, wat je altijd kan veranderen in je houding naar jezelf en je gevoel toe, daarin accepterend zijn zal je helpen ![]() | |
Sekhmet | woensdag 2 mei 2012 @ 11:44 |
Ik denk ook dat een depressie een iets te zware diagnose voor je is. Denk meer aan een dysthyme stoornis, maar voor zekerheid zul je toch eens bij een huisarts of psychiater langs moeten. Zij kunnen je dan ook verder helpen watbetreft therapieën en/of medicijnen als dat nodig is. Beide hebben beroepsgeheim, dus je hoeft niet bang te zijn dat je ouders erachter komen. En als je niet naar je huisarts wilt zijn er genoeg andere instanties waar je terecht kunt. Er zijn btw ook organisaties die jou online kunnen bijstaan, even googlen dus. Makkelijk aanwaaien komt het niet, je zult er zelf wat voor moeten doen. Om uit die somberheid te komen is het altijd nodig dat je dat zelf ook echt wilt...Succes! | |
Frag_adder | woensdag 2 mei 2012 @ 18:06 |
sowieso, een actief persoonlijk leven waarbij je geregeld met vrienden afspreekt en ze je ook mee vragen voor uitjes is erg goed om meer lol in het leven te krijgen ![]() Oh en aan de andere kant, zeg gewoon eens ja tegen dingen die je nog nooit gedaan hebt, ook al lijken ze je op het eerste oog niets! | |
Garincha12 | woensdag 2 mei 2012 @ 19:33 |
TS Ga naar buiten toe morgen voel de zon ga daarna even de stad in koop iets leuks voor jezelf. Als je dat gedaan hebt denk dan is na over een hobby, mijn hobby werd Tango ik heb hier veel plezier aan beleefd met een mooie Latina als prive dansers hoe vaak maak je dat mee? Vervolgens denk dan is na over werk of vrijwillgerswerk. Nogmaals als je er niet uit komt PM dan even. I will guide you man coz i was there in that place a long time ago. Garincha Out | |
just_agirl | woensdag 2 mei 2012 @ 20:25 |
hoe weet je het verschil tussen dysthymie en een depressie? | |
Frag_adder | woensdag 2 mei 2012 @ 20:29 |
de intensiteit van de symptomen ![]() | |
just_agirl | woensdag 2 mei 2012 @ 20:36 |
Met als concreet verschil? | |
Hallmark | woensdag 2 mei 2012 @ 21:17 |
Ja, je moet je basis humeur omhoog brengen. Hiervoor heb je een aantal oefeningen die bewezen werken. http://www.blackdoginstitute.org.au/docs/PositivePsychology.pdf Ik heb hier zelf ook mee te kampen gehad. Eerst zocht ik allerlei oorzaken; familie, werk, relatie enzovoort. Feit is: dat melancholieke, dat zit gewoon in mezelf. Niks aan te doen, behalve een aantal goede gewoonten waardoor ik minder vaak, en ook minder diep, last heb van somberheid. | |
Life2.0 | woensdag 2 mei 2012 @ 21:52 |
Ik wou net zeggen, dat gaat niemand helpen als je met een depressie zit ![]() | |
Life2.0 | woensdag 2 mei 2012 @ 21:54 |
Sicstus | woensdag 2 mei 2012 @ 22:51 |
Ik heb het idee dat een echte depressie nooit helemaal overgaat. Het is een chronische ziekte. Ik bijvoorbeeld vier binnenkort mijn vierde depressie-lustrum. | |
Anyanka | donderdag 3 mei 2012 @ 00:15 |
Juist een 'echte' depressie gaat wel over, het is eerder dysthymie die wel blijft hangen. | |
Sekhmet | donderdag 3 mei 2012 @ 00:29 |
Dysthyme stoornis is een continue aanwezigheid van een somber gevoel, weinig levensvreugde. Maar je functioneert ip nog wel, ook al is het met moeite. Medicatie werkt vaak niet, een andere invulling aan het leven geven en je gedachtengang aanpassen wel (positief ipv negatief). Mensen met een echte depressie functioneren vaak ook niet meer in hun sociale omgeving. Gaan niet meer naar hun werk en liggen vaak lang of de hele dag in bed. Depressie heeft ook vaak meer ups & downs (vooral manische depressie). [ Bericht 0% gewijzigd door Sekhmet op 03-05-2012 00:35:52 ] | |
Sekhmet | donderdag 3 mei 2012 @ 00:34 |
Een depressie is vaak makkelijker te behandelen met medicatie en daardoor goed onder controle te krijgen. Als mensen stoppen met hun medicatie keert het vaak in mindere of meerdere mate weer terug (ook afhankelijk van omstandigheden). Een dysthyme stoornis vergt echt een verandering in je denk en levenswijze, therapie kan veel doen, maar het voornaamste werk moet jezelf doen door jezelf opnieuw te programmeren. | |
Anyanka | donderdag 3 mei 2012 @ 00:40 |
Maar ook als je een depressie niet behandelt, gaat die vaak vanzelf over. ![]() | |
Sekhmet | donderdag 3 mei 2012 @ 00:55 |
Is idd afhankelijk van de oorzaak, de mate van en het soort depressie. Een echte zware depressie (zoals bipolaire stoornissen) gaan vaak niet zomaar over. Een post natale depressie bijv wel. | |
Maanvis | donderdag 3 mei 2012 @ 01:10 |
het staat nog niet vast dat je echt depressief bent. dus ga eerst eens met PSYQ oid praten. Die hebben een website en daar staat ook een nummer op. dus doe dat morgen eens, bel ze eens op en vraag een intake aan. (als je komende week niets gedaan hebt neem ik je niet serieus als discussiepartner). | |
Canillas | donderdag 3 mei 2012 @ 07:25 |
Is deze voorwaardelijke en eisen afdwingende houding iets wat van je van huis uit hebt mee gekregen om heb je die uit jaren van frustratie en liefdeloosheid naar jezelf toe zelf ontwikkelt? Op wat voor manier maak jij jezelf wijs dat je je tegenover zo op te stellen hebt? Zo te oordelen over anderen? | |
_KurtCobain | donderdag 3 mei 2012 @ 19:41 |
Weet je ook zo wat enige kosten zijn die hier aan zijn verbonden en/of een website? Dit kon je best achterwege laten. | |
_KurtCobain | donderdag 3 mei 2012 @ 19:43 |
Bedankt, ik zal hier even naar kijken. | |
Maanvis | donderdag 3 mei 2012 @ 19:45 |
nee, zo doe ik alleen tegen mensen op FOK!. | |
_KurtCobain | donderdag 3 mei 2012 @ 19:45 |
Ik heb een redelijk actief persoonlijk leven. Ik zeg altijd ja tegen dingen die ik niet ken ![]() | |
_KurtCobain | donderdag 3 mei 2012 @ 19:48 |
Depressie kan wellicht iets overtrokken zijn, maar ik kan niet zo gauw op een andere benaming komen. Ik ben al van plan het huis uit te gaan, maar dit zal ongetwijfeld nog zeker een jaar duren. Ik heb niet echt mensen waarmee ik over dit soort dingen praat, ik neem ook weinig mensen in genoeg vertrouwen om over dit soort dingen te praten. Hierdoor vind ik de anonimiteit van een forum juist fijner. | |
Maanvis | donderdag 3 mei 2012 @ 19:54 |
By the way, via http://www.depressietest.nl kun je testen of je waarschijnlijk een depressie hebt of niet. | |
Sicstus | donderdag 3 mei 2012 @ 20:59 |
PsyQ, daar loop ik bij...geen aanrader. | |
Maanvis | donderdag 3 mei 2012 @ 22:53 |
het was ook meer omdat TS het verrekte om naar zijn huisarts te gaan. | |
Groenevlinder | woensdag 23 mei 2012 @ 12:33 |
Herkenbaar hoor!! Je bent een dromer :-) Probeer dat om te zetten naar iets positiefs en ga jezelf een doel stellen ![]() ![]() Maargoed, het werkt wel... Denk eens goed na over de dingen die je zou willen doen, wat je anders wil in het leven. Je bent nog super jong!! Ik heb op een gegeven moment wel de knoop doorgehakt en ben een jaar gaan reizen, beste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt. Ben wel met de nodige voorbereiding gegaan natuurlijk ![]() Maak bijvoorbeeld een lijst met de dingen die je wil doen en maak een plan! (datum stellen, wel haalbaar, zodat je er naartoe kan leven) Ik wil je er niet vanaf praten, ik ben ook vast de enige die dit gaat zeggen, maar hulp zoeken kan ook voor een hoop onrust zorgen. Voor mij geld dat wel, het praten heeft bij mij niet geholpen want ze gaan toch vaak graven in je verleden.. Hulp is er niet voor niks, maar laat je niet al te snel therapie en medicijnen voorschrijven ![]() Succes ![]() | |
Groenevlinder | woensdag 23 mei 2012 @ 12:42 |
Goede tips! (ja behalve de laatste dan ![]() ![]() Het kan ook zijn dat dit bij jou hoort, maar dat je gewoon de weg nog niet hebt gevonden om ermee om te gaan en om het leven te leiden wat bij jou past! TO, je bent echt niet de enige hoor, en er zitten hier al wel veel goede tips tussen ![]() | |
Marx1990 | woensdag 23 mei 2012 @ 15:49 |
Je geeft in je posts aan dat je het leven maar zinloos vindt. Dan moet je dus iets vinden dat het leven weer zinvol maakt zoals bijvoorbeeld vrijwilligerswerk of iets anders zinvols waarbij je ook automatisch buiten de deur komt. Mocht het probleem dieper geworteld zitten, dan kun je nog altijd een afspraak maken bij een psychiater die jou indien nodig antidepressiva kan voorschrijven. Bezoek aan een psychiater gaat je wel geld kosten... | |
ChristianeF | maandag 28 mei 2012 @ 10:36 |
hoe sneller je u probleem aanpakt, hoe sneller je ervan af bent! nu lukt het misschien enkel met praten.. tips van psycholoog.. maar als je met niemand praat gaan ze u van die kut antidepresiva aansmeren, en dat wil je toch ook niet : ) en als je zegt dat je dat gevoel al twee jaar, constant hebt.. dan heb je dringend nood aan hulp.. ik vrees dat dit na 2 jaar niet zomaar opeens weer zal overgaan.. terwijl je zelf positiever ingesteld word. en ik zou mij zeker niet schamen om dit met mensen, vrienden uit je omgeving te bespreken.. iik ben altijd heel erg open erover geweest.. altijd eerlijk geweest en mij er nooit voor geschaamd , want ik heb teminste hulp gezocht en ben er uit gekomen! ik heb echt van niemand slechte commentaar gehad en mensen die het niet begrepen bestaan natuurlijk, maar iedereen kan in die situatie geraken.. je kiest hier absoluut niet zelf voor! | |
highender | dinsdag 29 mei 2012 @ 01:41 |
Ik denk dat TS de absolute zinloosheid van het leven bedoeld, dan gaat vrijwilligerswerk niet helpen, maar ik kan me vergissen natuurlijk. Je moet veel afleiding creëren, je hersens moe maken zodat ze niet 'vanzelf' gaan nadenken en in 'hopeloze' cirkelredeneringen terecht komen. Heb je een talent of passie waar je volledig in los kan gaan? Kan je voor jezelf een beeld vormen van wat voor jou een mooi en haalbaar leven lijkt? Als je anders dan een CDA prototype leven wilt meemaken dan zul je dat toch echt zelf moeten forceren, met alle risico's op teleurstelling die je ongetwijfeld zult moeten verwerken. Heb je voldoende vertrouwen in je eigen intelligentie, creativiteit en doorzettingsvermogen, dan kan je een plan maken. Neem er 10 jaar voor zodat je, met het geluk geen pech te krijgen onderweg, vanaf je 30ste jouw vrije leven kan beleven. | |
-Strawberry- | dinsdag 29 mei 2012 @ 02:34 |
http://nl.wikipedia.org/wiki/Existenti%C3%ABle_crisis ? Accepteren dat het leven geen nut of doel heeft. Maar geen idee hoe je dat zou moeten bereiken. Misschien door voor jezelf een doel te stellen aan jouw leven, voor jezelf, zelfs als het uiteindelijk geen nut zal hebben. Bijvoorbeeld gewoon zoveel mogelijk genieten zo lang je er nog bent en er zijn voor je naasten. | |
DrDentz | dinsdag 29 mei 2012 @ 02:46 |
Je moet een ander idool kiezen, de hele dag luisteren naar de muziek van iemand die zo depressief was dat hij zichzelf met een shotgun door z'n hoofd schoot en ook zingt over depressies en onder een brug slapen gaat niet helpen. Een positief ingesteld iemand, iemand als Bobby McFerrin, Don't Worry, Be Happy gewoon. | |
_KurtCobain | maandag 11 juni 2012 @ 20:07 |
Kun je eens wat meer vertellen over je voorbereiding en planning. En hoe je dit financieel gezien hebt geregeld. Stuur anders maar een pm. | |
_KurtCobain | maandag 11 juni 2012 @ 20:08 |
Ik ben inderdaad fan van, maar ik luister ook veel muziek als: Bobby McFerrin inderdaad Bob Marley RHCP en nog veel meer. | |
_KurtCobain | maandag 11 juni 2012 @ 20:09 |
Bedankt voor de link! |