De kunst van het loslaten van je ex #198

Uit zelfbescherming kun je hoop beter helemaal uitbannen. Maarja, is moeilijk

Echt superstom Eerst had ik nog wat hoop dat ie gewoon even een kronkel had en dat het weer goed zou komen.. Maarja die tijd duurde wel erg lang.
Maar halloo een kronkel heeft ie toch wel, onfatsoenlijk in ieder geval. Wie schrijft er dan ook zo romantisch "oooh wat hebben we het fijn samen blabla ik hoop dat we dat nog heeeel vaak gaan doen!!"
Hoe kun je zo oneerlijk zijn, als je dat niet meent schrijf je het toch niet. Rot dan op met je stomme kaart. En als ie het pas later bedacht, heeft ie mij ook echt geen enkele kans meer gegund, om eerst eens iets van z'n verwachtingen/twijfels kenbaar te maken. Ik weet gewoon echt niet waarom hij dit vindt..

nouja, schijt, ik word langzaam weer heel kwaad op hem, dat is in ieder geval niet meer verdrietig.

pffff ik hoef nooit meer een vent

quote:

Op woensdag 18 april 2012 16:14 schreef thatday het volgende:
wat rot als het zo uit het niets komt zeg

hoe lang geleden nu bij jou?

Ja, ik denk elke keer dat de hoop.weg is en dan toch gebeurd er weer iets waardoor ik merk dat ik nog wel hoopte. Erg vermoeiend. Ik heb van de stress al dagen hoofdpijn en pijn ib mijn nek.. Ik wil me zo graag weer normaal voelen.. Pff..

4 maanden geleden, een relatie met alleen maar ruzie en onbegrip, die ik al een tijdje moest beeindigen van mezelf. en dan nog spijt hebben en janken na zo'n tijd. pff volgens mij is er meer mis met me

quote:

Op woensdag 18 april 2012 16:27 schreef thatday het volgende:
4 maanden geleden, een relatie met alleen maar ruzie en onbegrip, die ik al een tijdje moest beeindigen van mezelf. en dan nog spijt hebben en janken na zo'n tijd. pff volgens mij is er meer mis met me

Wat mis je dan? Een relatie of hem..?

quote:

Op woensdag 18 april 2012 17:46 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

Wat mis je dan? Een relatie of hem..?

de goede kanten van hem en dat hij zoveel van me hield, en idd een relatie. Iemand om me heen.

De foute dingen die zijn een beetje op de achtergrond terecht gekomen. Alle woede, onbegrip. En bij hem is het andersom. Hij was er eerst helemaal kapot van, en nu is hij blij dat hij van alle drama af is. Het frustreert me dat hij mij niet mist en terug wil. Heel krom. Zit gewoon slecht in mijn vel, mis zijn bevestiging..

quote:

Op woensdag 18 april 2012 13:36 schreef KevinRdam het volgende:
Verhaal

Mooi verhaal, maar je moet je ook realiseren dat je voor haar kennelijk niet meer dan een verzetje was tijdens die lange, eenzame dagen/nachten. Als de kat van huis is...

quote:

Op woensdag 18 april 2012 17:55 schreef thatday het volgende:

[..]

de goede kanten van hem en dat hij zoveel van me hield, en idd een relatie. Iemand om me heen.

De foute dingen die zijn een beetje op de achtergrond terecht gekomen. Alle woede, onbegrip. En bij hem is het andersom. Hij was er eerst helemaal kapot van, en nu is hij blij dat hij van alle drama af is. Het frustreert me dat hij mij niet mist en terug wil. Heel krom. Zit gewoon slecht in mijn vel, mis zijn bevestiging..

Ik heb precies hetzelfde, vergeet steeds de nare dingen en romantiseer hem helemaal, dan heb ik het er weer over met iemand en komt het besef dat hij ook niey echt een leuke man is geweest, en een uur later weer van voren af aan.

Hij zegt mij enorm te missen, maat merk daar niks van. Ik denk dus dat hij net als jouw ex blij is van me af te zijn. En dat steekt. Al weet ik niet eens of ik hem wel terug wil. Moeilijk he?

Denk dat we ons er hoe dan ook overheen moeten proberen te zetten. Het verleden is weg, komt nooit meer terug. Wie weet wat voor fijne relatie er over een poos inzit ipv deze, vol drama.

Sterkte meid

idd, niet zo vasthouden aan het verleden is DE tip. Ik kan het alleen niet zo goed. Jij ook sterkte, vind dat je het goed volhoudt zo!

Nou valt tegen hoor, gisteren nog een mail gestuurd waar ik.echt spijt van heb, maarja wat is gebeurd is gebeurd, weet iig dat ik dat niet meer ga doen.

Sterk zijn komt wel goed

Ik ervaar een enorme leegte.

Ik heb zelfs niets meer qua bedenken/ingevingen van verkeerde foute tekstberichtjes waarvan ik mezelf dan moet weerhouden te sturen.

dit is toch wel het toppunt van kansloos geloof ik

quote:

Op woensdag 18 april 2012 18:56 schreef thatday het volgende:
idd, niet zo vasthouden aan het verleden is DE tip. Ik kan het alleen niet zo goed. Jij ook sterkte, vind dat je het goed volhoudt zo!

Je mag best vasthouden aan het verleden maar spoel dat stukje met hem ff terug tot het punt dat je nog niets met hem had.

Ineens kom je dan tot de ontdekking dat je toen dus ook perfect zonder hem kon. Werkelijk, laat dat eens even tot je doordringen en haal uit die tijd eens wat herinneringen op. Glimlach je al?

Ok...., dan nu weer ff weer door naar nu en verder gaan met die

quote:

Op woensdag 18 april 2012 19:23 schreef MiLalaa het volgende:
Ik ervaar een enorme leegte.

Ik heb zelfs niets meer qua bedenken/ingevingen van verkeerde foute tekstberichtjes waarvan ik mezelf dan moet weerhouden te sturen.

dit is toch wel het toppunt van kansloos geloof ik

Jij ook!

quote:

Op woensdag 18 april 2012 16:21 schreef thatday het volgende:
Uit zelfbescherming kun je hoop beter helemaal uitbannen. Maarja, is moeilijk

Dit..

alleen lukt ook mij dat totaal niet ..

quote:

Op woensdag 18 april 2012 19:45 schreef WasMachinator het volgende:

[..]

Dit..

alleen lukt ook mij dat totaal niet ..

Hoop uitbannen is zowat onmogelijk voor me... nu meer dan een maand gedaan, nadat ik en haar 4 maand door australie hebben gereisd en 24 op 24 in een stationwagen hebben geleefd... We wisten waar we gingen samenwonen, over kinderen spraken en over trouwen, eenmaal terug thuis heb ik haar welgeteld 10 keer gezien, is ze 2 keer blijven slapen en is onze relatie op de klippen gelopen... heel mijn wereld is ingestort, ik twijfel momenteel aan alles, aan wat we hadden, of het wel echt was, of ik wel goed genoeg was voor haar, mijn hoofd staat op ontploffen... ik zit zo enorm vast met alles... de toekomst stond volledig vast, en ik geloofde haar 100%, en nu rest me alleen een enorm zwart gat...

Ik mis alles aan haar, en ik versta niet wat er is gebeurt... het is een klein beetje sterven, en de moed vinden om elke dag opnieuw mezelf te motiveren... Ik besef dat ik het moet relativeren en zeker als ik hier lees van mensen met gezinnen en kinderen... maar het blijft toch zo enorme pijn doen

En ik wil haar gewoon vergeten, maar gaat gewoon echt echt echt niet, ik heb hier duizende fotos en een 100tal filmpjes op de laptop staan... en alles is zo recent... en ik ben al een persoon die me hecht en plaatsen en gebeurtenissen, dus maak ik mezelf maar nog verdrietiger door op streetview te kijken waar we zijn geweest in australie, echt kansloos van mezelf, ik weet het, maar het is sterker dan mezelf, ik voel me zo machteloos, ik had een sterke grip op haar en zij op mij, en nu is ze door mijn vingers geglipt, plost uit het niets...

Dus nu 5 weken verder, en ik droom al minder over haar, en het echte kut gevoel smorgens begint te minderen, maar als ik denk dat ik haar voor altijd kwijt ben kan ik nog steeds wel huilen... ondanks dat het soms een beetje lijkt te slijten heb ik het gevoel dat ik echt enorm diep zit, en gewoon volledig vast met mijn gevoelens...

Ik heb nog zeker hoop, ik kan het niet laten

Wow wat heftig, vooral als je zo'n intense mooie tijd hebt gehad in Australie pas geleden nog. Wat is er ineens bij haar veranderd dan?

whoah Tom, knap waardeloos!
Heus niet gek dat je je nu nog enorm ellendig voelt. Zo onverwacht en onlogisch..

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:09 schreef thatday het volgende:
Wow wat heftig, vooral als je zo'n intense mooie tijd hebt gehad in Australie pas geleden nog. Wat is er ineens bij haar veranderd dan?

Vriendinnen van haar zeggen dat ze tilt is geslaan en volledig vast zit zelf, maar dan echt met alles.

Haar exvriend die haar al drie jaar probeert terug te krijgen heeft haar gekust, en ze vertelde me dat ze niet klaar was voor een serieuze relatie en dat ze zich een totaal ander persoon voelt... Ik kan niet meer tot haar doordringen, en binnen een week dat het tussen ons gedaan was is ze bij hem twee keer blijven slapen, ze zegt dat ze op de bank is blijven slapen en dat ze nu niets met hem gaat beginnen, maar ik versta er absoluut niets van... dat heeft me echt diep geraakt, heb me nog nooit zo enorm gekwetst gevoeld als nu... ik zag hem totaal niet als een bedreiging... ze heeft me gewoon volledig verraden en laten vallen, uit het niets... ze heeft zelfs geen moeite genomen om te vechten voor onze relatie... het geeft me het gevoel of het echt niet veel voorstelde allemaal...

Ze zegt dat ze nu op haar zelf moet zijn, en soms zegt ze dat het definitief is, en andere keren dat ze niet weet hoe ze binnen een paar maand tegen alles aankijkt, maar mij geen hoop wil geven... maar ze heeft me geen kans gegeven om te vechten voor onze relatie, en dat had ik nooit van haar verwacht... voel me echt verraden... Ik stel me nu wel vragen bij haar persoon, we waren drie jaar samen, en nu lijkt het of ze even een relatie van twee weken heeft beëindigd...

Tegen vriendinnen zegt ze dat ze nooit zeker was van mij en altijd gewacht heeft om 100% verliefd op mij te worden, en dat ze twijfelde om samen te wonen met mij, maar het is zo dat zij wou trouwen en samenwonen met mij en met mij naar australie wilde, we hadden zelfs al een locatie om te gaan wonen en alles stond in theorie vast... ik versta er absoluut niets maar dan ook niets van...

Heb haar met alles geconfronteerd en ze zegt dat ze spijt heeft dat ze dat gezegd heeft, en dat het niet klopt en dat ze voor haarzelf naar redenen zoekt, en verschillend versies van alles in haar hoofd heeft... Maarja toch, ze heeft me de dieperik ingeduwd..

Jeetje, dat ze helemaal in de knoop zit en dan overhaaste/rare beslissingen maakt snap ik. Dat heb ik zelf namelijk ook gedaan. Maar dat jij dan meteen 'vervangen' wordt (of nouja, jouw gezelschap in feite) door haar ex, dat is wel knap klote. Pijnlijk man.

Ik zou echt niet gaan wachten op haar in ieder geval.. Verder gaan met je leven mocht ze spijt krijgen, dan kun je altijd nog kijken waar het schip strandt maar nu klinkt het idd niet goed.

Men sterkte, pijnlijk joh! Hoelang waren jullie samen?

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:30 schreef thatday het volgende:
Jeetje, dat ze helemaal in de knoop zit en dan overhaaste/rare beslissingen maakt snap ik. Dat heb ik zelf namelijk ook gedaan. Maar dat jij dan meteen 'vervangen' wordt (of nouja, jouw gezelschap in feite) door haar ex, dat is wel knap klote. Pijnlijk man.

Ik zou echt niet gaan wachten op haar in ieder geval.. Verder gaan met je leven mocht ze spijt krijgen, dan kun je altijd nog kijken waar het schip strandt maar nu klinkt het idd niet goed.

Men sterkte, pijnlijk joh! Hoelang waren jullie samen?

Drie jaar. Ik heb haar ook gezegd tijdens de paar keer dat we nog gesproken hebben dat ik me vervangen voel, en ze zei dat niemand mij kan vervangen... of het onzin is of niet ik weet het echt niet, ze zegt dat ze niets met hem gaat beginnen, maar ja... hier sta ik dan, en ik weet dat ik me over haar heen zal moeten zetten, maar het doet gewoon pijn en ik vind het gewoon onzin allemaal, ik dacht dat we echt een goeie relatie hadden, maar ja... ze vertelde me dat ze zich zo slecht voelt en dat hij met zijn aandacht haar een goed gevoel geeft...

En ik was altijd juist zo los, ze mocht gaan en staan en doen wat ze wou, en juist haar ex liet haar bijna nooit uitgaan en was stikjaloers, en ik vertrouwde haar dan volledig... Ze heeft dat allemaal een deuk gegeven, ook met het oog op toekomstige relaties...

wat achterlijk dat ze zich zo laat beinvloeden door die ex zeg!
waar kómt het ineens vandaan vraag je je af. Zat ze al langere tijd met zichzelf in de knoop dat je wist?

quote:

Op woensdag 18 april 2012 20:36 schreef Tom84 het volgende:

[..]

Drie jaar. Ik heb haar ook gezegd tijdens de paar keer dat we nog gesproken hebben dat ik me vervangen voel, en ze zei dat niemand mij kan vervangen... of het onzin is of niet ik weet het echt niet, ze zegt dat ze niets met hem gaat beginnen, maar ja... hier sta ik dan, en ik weet dat ik me over haar heen zal moeten zetten, maar het doet gewoon pijn en ik vind het gewoon onzin allemaal, ik dacht dat we echt een goeie relatie hadden, maar ja... ze vertelde me dat ze zich zo slecht voelt en dat hij met zijn aandacht haar een goed gevoel geeft...

En ik was altijd juist zo los, ze mocht gaan en staan en doen wat ze wou, en juist haar ex liet haar bijna nooit uitgaan en was stikjaloers, en ik vertrouwde haar dan volledig... Ze heeft dat allemaal een deuk gegeven, ook met het oog op toekomstige relaties...

Als ze tegen vriendinnen heeft beweerd dat ze nooit zeker was van jou, wat is dan haar reden dat ze het zo lang voort heeft laten slepen? Ze liep er dus kennelijk al veel langer mee. Overigens zou je vraagtekens kunnen plaatsen of die ex wel degene was die het initiatief heeft genomen tot kussen/slapen. Als ik dat zo lees dan zou ik daar niet al teveel van uit gaan.