De kunst van het loslaten van je ex #198

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:25 schreef Mickeys het volgende:

[..]

Snap ik LaLouchi, maar ik weet ook dat je heel erg jong bent en ineens alleen met een hele grote verantwoordelijkheid (jullie dochter) er doorheen moet zien te komen.

Dat ik hier net op reageerde komt ook omdat ik een heel stuk ouder ben dan de rest en dus ook al door heel veel schade en schande wijzer ben geworden. Ik ben ook iemand die er op blijft hameren dat alles 2 kanten van een verhaal heeft. Ik probeer juist de dingen te benadrukken die niet geschreven staan. Ik wens iedereen het beste!

Tuurlijk heeft het verhaal twee kanten, ik probeer het ook.zo neutraal mogelijk te vertellen. Ik hou niet voor niks zoveel van hem, ik heb hem ook pijn gedaan, dat is zeker waar. Er zijn rchter dingen die voor normaal nam, die dat dus niet waren. En MTA weet wat die dingen zijn, vandaar.zijn reactie.

Ik wil me absoluut niet schoonpraten hoor, ik raakte alleen in de war, ontzettend in de war. Eerst zo kil en bot sinds afgelopen vrijdag haast aardig, en dan had hij ook nog fotos gestuurd. Vroeg me gewiin af waarom, zag het niet als negativiteit, maar deed me wel.zeer, omdat ik hem daardoor weer miste.

Zolang hij die harde houding had, kon ik hem ook niet liefhebben. Als iemand zo rot tegen je doey, zie je de leuke kanten niet.

Daarom heb ik nu een dubbel gevoel, niet door wat hier is gezegd

Ben wrl blij met jullie steun, ook die van jou, vind het fijn dat je idd al meer levenservaring hebt. Dank daarvoor.

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:08 schreef ManageTheAnger het volgende:

je kan het zelf initiëren met de kans op een kut gevoel.

geprobeerd. Hij neemt telefoon niet op. Reageert niet op mail/sms. En was xpres niet thuis toen ik iets op kwam halen.
Dus het is een echte boycot.
is deze contact-breuk voor altijd, en waarom, geen idee, geen antwoord.
Maar nu voel ik me ook k*

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:39 schreef MiLalaa het volgende:

[..]

geprobeerd. Hij neemt telefoon niet op. Reageert niet op mail/sms. En was xpres niet thuis toen ik iets op kwam halen.
Dus het is een echte boycot.
is deze contact-breuk voor altijd, en waarom, geen idee, geen antwoord.
Maar nu voel ik me ook k*

Misschien wil hij even afstand van je nemen? Ik zou als ik hou was iig voorlopig geen contact zoeken, zo geef je hem de kans je te.missen.

Heb ik ook een paar weken gedaan en toen ging hij tenminste weer normaal tegen me doen.

Al weet ik niet hoe het verder gelopen is bij jullie natuurlijk.

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:49 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

Misschien wil hij even afstand van je nemen? Ik zou als ik hou was iig voorlopig geen contact zoeken, zo geef je hem de kans je te.missen.

Heb ik ook een paar weken gedaan en toen ging hij tenminste weer normaal tegen me doen.

Al weet ik niet hoe het verder gelopen is bij jullie natuurlijk.

ja ik probeer het.. op z'n langst is het me al 1 week gelukt.. schiet nog niet echt op moet sterker zijn.

er is weinig 'gelopen'. We hadden een enorm gezellig weekendje samen en daarna ineens ingewikkeld, begon ie me vanuit het niets te beschuldigen van dingen.
Mede gezien z'n werkverleden zit ie nog wel eens met zichzelf in de knoop, maar daar wil hij het niet over hebben dus ik weet niet wat het is.

sterkte voor jou in ieder geval

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:55 schreef MiLalaa het volgende:

[..]

ja ik probeer het.. op z'n langst is het me al 1 week gelukt.. schiet nog niet echt op moet sterker zijn.

er is weinig 'gelopen'. We hadden een enorm gezellig weekendje samen en daarna ineens ingewikkeld, begon ie me vanuit het niets te beschuldigen van dingen.
Mede gezien z'n werkverleden zit ie nog wel eens met zichzelf in de knoop, maar daar wil hij het niet over hebben dus ik weet niet wat het is.

sterkte voor jou in ieder geval

Ja probeer het iig meid, hoor vaak.dat dat werkt. Misschien komt hij niet terug maar al is het maar zodat je iig antwoorden krijgt.

Voor mij was het ook enorm moeilijk, maar het is me gelukt

quote:

Op maandag 16 april 2012 19:01 schreef Mickeys het volgende:

Sorry, ik vind dat gewoon niet kunnen.

nee ik ook niet. Misschien moet ik hem dus ook maar gewoon een enorme lul vinden

thnx, ik heb ff gesport sinds lange tijd, viel niet mee met zo'n conditie van 0, maar was wel goed. Hoppaa

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:55 schreef MiLalaa het volgende:

[..]

ja ik probeer het.. op z'n langst is het me al 1 week gelukt.. schiet nog niet echt op moet sterker zijn.

er is weinig 'gelopen'. We hadden een enorm gezellig weekendje samen en daarna ineens ingewikkeld, begon ie me vanuit het niets te beschuldigen van dingen.
Mede gezien z'n werkverleden zit ie nog wel eens met zichzelf in de knoop, maar daar wil hij het niet over hebben dus ik weet niet wat het is.

sterkte voor jou in ieder geval

Mannen kunnen ook borderline/een gebrek aan aandacht hebben.

Hij past nu de stiltebehandeling op je toe. Een erg effectieve methode, vooral wanneer je niet weet waarom.

[ Bericht 3% gewijzigd door Mint_Clansell op 16-04-2012 20:13:28 ]

quote:

Op maandag 16 april 2012 20:07 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Mannen kunnen ook borderline/een gebrek aan aandacht hebben.

Hij past nu de stiltebehandeling op je toe. Een erg effectieve methode, vooral wanneer je niet weet waarom.

interessant stukje en précies wat er aan de hand is ja.

over borderline.. ik vind dat er hier op dit subforum wel erg veel gezwaaid wordt met die term, maar toch... kan ik best aardig wat dingen op hem betrekken ja... vooruit.. in ieder geval zal ie dat gebrek aan aandacht wel vinden..

quote:

Op maandag 16 april 2012 20:23 schreef MiLalaa het volgende:

[..]

interessant stukje en précies wat er aan de hand is ja.

over borderline.. ik vind dat er hier op dit subforum wel erg veel gezwaaid wordt met die term, maar toch... kan ik best aardig wat dingen op hem betrekken ja... vooruit.. in ieder geval zal ie dat gebrek aan aandacht wel vinden..

Het lijkt veel, omdat gezonde relaties hier natuurlijk niet tot nauwelijks ter sprake komen. Alleen probleemgevallen. In werkelijkheid valt het reuze mee. Je ex zou ook bv bi-polair kunnen zijn, of een narcist... Of hij heeft gewoon moeite zijn gevoelens te uiten en klapt dicht. Zijn gedrag zie je terug in meerdere persoonlijkheidsstoornissen. Betekent natuurlijk niet dat ie dat ook heeft, maar als het herhalend gedrag is zou het goed kunnen dat ie ergens last van heeft. Een psycholoog moet maar vaststellen wat.

[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 16-04-2012 20:35:23 ]

Uit respect voor hem kan ik meer erover niet kwijt hier in het openbaar, maar het geeft me al wel meer inzichten! Zit zeker kernen van waarheid in. Al kan ik er op het moment zelf niets mee, maar toch. Voel me toch iets minder onbegrepen nu, dat wel

quote:

Op maandag 16 april 2012 20:07 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Mannen kunnen ook borderline/een gebrek aan aandacht hebben.

Hij past nu de stiltebehandeling op je toe. Een erg effectieve methode, vooral wanneer je niet weet waarom.

Mwah...in roerige tijden is het vrij logisch dat je last hebt van 'het reguleren van emoties'. Kenmerk van alles cfm dsm IV (borderline en welk ander afwijkend gedrag zoals narcisme e.d.) is dat het blijvend cq structureel is.

Bij het verwerken van een verbroken liefde zie je ook een circus aan afwijkend gedrag, maar veelal tijdelijk. Dus niet te snel het bonnenboekje erbij pakken en boetes gaan uitschrijven

Heeft iemand wat raad?

IK ben dus ge emailed door mijn ex, maar wat ik mij nu sterk begin af te vragen is, hoe weet ze dat ik me kut voel? ik heb haar niet op hyves,twitter,facebook ik heb haar 06 niet haar email niet, dus hoe weet zij dat ik me kut voel? ik praat niet met mensen die haar kennen, dit begint steeds verdachter te worden

EDIT: Email heb ik sinds een paar dagen pas weer

Negeren en verder gaan met je leven is de enige oplossing. Als je de verleiding toch niet kan weerstaan om contact te zoeken, vraag het dan aan haar in plaats van te gaan zitten gissen.

Mijns inziens moet je dat hele mailcontact dat je nu met haar hebt afkappen. Lekker die ouwe koeien uit de sloot halen is niemand bij gebaat. Heb je al antwoord op je mail van gisteren?

Vannacht weer raar gedroomd. Had grdroomd dat ik mijn muren ging verven maar dat was blauw en ik wil ze graag grijs, toen ging ik naar de gamma voor een andere kleur, verdwaalde ik onderweg en toen keek ik op mijn telefoon en toen kwamen alle dingen naar boven die ik het laatst met mijn ex had gedaan in de vorm van sites (ijsje kopen, naar de ikea, kidzcity etc..) Werd er zo beroerd van wakker..

Normaal gaat er wel evrn overhern voor iemand besluit een eind aan zijn huwelijk te maken, dit is in een paar uur besloten.. Zo moeilijk om te accepteren.. Ben er dus nog lang niet.. En ik dacht dat het zo goed ging.. Pff..

quote:

Op maandag 16 april 2012 18:39 schreef MiLalaa het volgende:

[..]

geprobeerd. Hij neemt telefoon niet op. Reageert niet op mail/sms. En was xpres niet thuis toen ik iets op kwam halen.
Dus het is een echte boycot.
is deze contact-breuk voor altijd, en waarom, geen idee, geen antwoord.
Maar nu voel ik me ook k*

Juist! Alleen nu voel je je in je eentje kut!

Ik snap heel goed als je je in de steek gelaten voelt, maar vanaf hier kan jij alleen maar sterker worden.

Gewoon de driften en drangen proberen te controleren, schrijf ze bijvoorbeeld van je af wanneer je de neiging hebt om hem te bellen. Ga dan zitten en schrijf alles wat je wil zeggen.

Sla het document op, en loop bij de pc weg.

Wanneer je weer tot bedaren bent, ga je het document verwijderen van je computer. Niet weer nalezen!

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 07:38 schreef LaLouchi het volgende:
Vannacht weer raar gedroomd. Had grdroomd dat ik mijn muren ging verven maar dat was blauw en ik wil ze graag grijs, toen ging ik naar de gamma voor een andere kleur, verdwaalde ik onderweg en toen keek ik op mijn telefoon en toen kwamen alle dingen naar boven die ik het laatst met mijn ex had gedaan in de vorm van sites (ijsje kopen, naar de ikea, kidzcity etc..) Werd er zo beroerd van wakker..

Normaal gaat er wel evrn overhern voor iemand besluit een eind aan zijn huwelijk te maken, dit is in een paar uur besloten.. Zo moeilijk om te accepteren.. Ben er dus nog lang niet.. En ik dacht dat het zo goed ging.. Pff..

Dit is een verwerking....

Het is heel normaal dat je er nog niet bent. Dat gaat ook niet van dag 1 op dag 2.

Sterker nog, ook al denk je dat alles weg is, omdat je je minder voelt dan nog speelt het in je. Dingen als afleiding, en symptomen behandelen verminderen de scherpte van het gevoel en halen die zelfs even weg maar daarna komt het net zo hard weer terug.

Dat is de ballon onder water die je dan weg stopt.

Met liefde je kut voelen.... jou zou ik nu dus aanraden, je hebt een slechte droom gehad en moet er van bijkomen.... dus.... zitten op de bank, niets doen en voelen...... wat is er gebeurd? wat heb ik gedroomd? waarom voel ik mij zo? staat dit in verhouding met de realiteit etc, al die dingen die je al weet en waar je kracht uit kan halen kunnen je ook helpen om sneller weer op de been te zijn na een nachtje slapen zodat je zo normaal mogelijk je dingen kan doen

dus.... weer ff grasmaaien

Weet je ik ben in bad gegaan, heb eens heel goed nagedacht.

Ik denk dat ik uiteindelijk teveel op mijn man heb geprojecteerd. Mijn man was mijn rots in de branding, in mijn ogen kon hij niet omvallen, hierdoor heb ik alles wat ik nog moest verwerken als een eindeloze waterval tegen hem aan gespuwd, hij wilde me helpen, heeft me geholpen maar.zag het uiteindrlijk als ondankbaar dat ik mijn moeder voorop stelde. Dat is zijn kant van het verhaal, dat begrijp ik nu. Ik heb daar gretig gebruik van gemaakt, troost gezocht en liefde, zag daardoor niet hoe erg hij ermee worstelde.. Terwijl ik mijn spoken bij hem dumpte, droeg hij ze met hem mee. Hij heeft zich altijd heel veel zorgen om mij gemaakt. Ook dat is een stuk van mijn man, waar ik hem heel dankbaar voor ben.

Dit beseffen doet zeer, maar ik mag er niet voor weglopen. Ik moet dit voelen. Ondanks het lijstje war hij verkeerd heeft gedaan, is dit een heel groot iets. En het liefst laat ik hem weten dat ik dit besef, maar dat zou egoistisch zijn. Hij moet het eerst gaan verwerken.

Misschien vinden we elkaar ooit terug, maar voor nu heb ik teveel kapot gemaakt. Uit zijn wanhoop heeft hij verkeerde dingen gedaan, maar alles.om mij te beschermen, zodat ik niet terug zou denken aan het verleden.

Dat is wat hij bedoelde met ik heb altijd alles gedaan, maar jij gaf niet terug. Ik kon hem de syeun niet bieden die hij nodig had ondat ik worsyelde met mezelf. En dat is iets wat ik mezelf erg kwalijk neem nu. Hij is niet de vijand, hij is enorm gekwetst. En dat doet pijn.

Gister precies een maand dat het uit is.
We WhatsAppen nog heel af en toe.
Een woordje eens in de drie dagen.
Ik mis haar nog steeds gigantisch.
Er zijn momenten dat ik echt niks anders wil dan haar zien, maar dan
besef ik me dat dit beter voor me is.

Ze heeft al heel vaak aangegeven dat ze niet wilt dat we praten, zodat zij ook verder kan met haar leven. Toch stuurt ze nog vaak iets. Ze wilt me nog wel heel erg graag terug en geeft aan dat ze totaal niet zit te wachten op een andere vriend. Dat lijkt me ook het verstandigste aangezien ik altijd het gevoel hebt gehad dat ik ook de lasten van haar vorige vriendjes met me mee kreeg. Ze was het allemaal nog niet vergeten. Ze heeft genoeg laten zien en merken dat ze er nog veel aan dacht en onze situatie vaak vergelijk met die verkeerde jongens. Ik ben nooit slecht voor haar geweest. Geen reden tot wantrouwen gegeven.... ik heb zelfs al me hobbys en vrienden opgegeven om haar ''blij'' te maken. Misschien kan ze nu eindelijk al haar oude pijntjes vergeten. Een leven opbouwen en als we dan ooit nog eens bij elkaar komen ook kan zeggen ''ik heb me hobbys en vrienden waar ik tijd voor moet maken''. Dan begrijpt ze het vast beter.

Ze was voor mij de ware. Precies het uiterlijk waar ik op viel. Ik voelde me zo gigantisch aangetrokken tot haar en nog steeds. We hadden duizend en één dezelfde interesses alleen het karakter botste soms. Soms zou ik wel willen schreeuwen en schelden waarom die jongens voor mij haar ''kapot'' hebben gemaakt. Ze had van mij moeten zijn .
Alleen twee jaar 300% geven en al mijn tijd en vrienden en zelfs gesprekken bij een psycholoog kregen het er allemaal niet uit . Sommige mensen hier noemde het ook Borderline door alle slechte ervaringen uit het verleden. Als ik dan lees dat het te genezen valt voel ik me schuldig en krijg ik het gevoel dat ik heb gefaald . Maar meer als mezelf geven kan ik niet

Ik ben afgelopen weekend weg geweest met me vrienden.
(de reden dat ik het uitmaakte is dat ik totaal geen tijd meer voor mezelf had. Ik had de touwtjes totaal niet meer in handen). Het voelde als vanouds en iedereen heeft me er weer lekker bij betrokken en voelde me voor het eerst in twee jaar weer welkom .
Wel rot als je ziet dat stelletjes 's-avonds samen naar bed gaan en af en toe zo hun irritaties hebben.
Dan mis ik zelfs de irritaties....
Ik heb aangegeven dat ik in een commissie wilt helpen, zodat ik daar een beetje me tijd in kwijt kan. Het wordt een spannend strandseizoen, omdat er een hoop dingen verandert zijn op strand dus ik sta gelijk voor een uitdaging .

Langzaamaan beginnen vrienden weer een beetje berichten te sturen en krijg ik weer uitnodigingen voor feestjes en verjaardagen. Ik heb met verscheidenen mensen goede gesprekken gehad van het weekend (aangezien je wat makkelijker praat met wat ''liquid courage'' achter je kiezen ). Wat zij nou precies van haar dachten en dat ze het jammer vonden dat ik nooit meer kwam. Gaf me allemaal wel een goed gevoel gelukkig. Maar het kan nog steeds niet die ene leegte vullen. Terwijl ik zelf de gene was die het uitmaakte.

Langzaam komt het wel goed.
Zij zit ook wat beter in haar vel en ik ook.

Het komt uiteindelijk wel goed mensen.
Ik dacht dat ik mijn dekseltje had gevonden. Hij paste perfect alleen hij was gebroken geweest voordat ik hem kreeg en nooit meer goed gelijmd. Hopelijk kan deze breuk nu wel ''helen'' en past hij op een dag weer

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 10:06 schreef LaLouchi het volgende:
Weet je ik ben in bad gegaan, heb eens heel goed nagedacht.

Ik denk dat ik uiteindelijk teveel op mijn man heb geprojecteerd. Mijn man was mijn rots in de branding, in mijn ogen kon hij niet omvallen, hierdoor heb ik alles wat ik nog moest verwerken als een eindeloze waterval tegen hem aan gespuwd, hij wilde me helpen, heeft me geholpen maar.zag het uiteindrlijk als ondankbaar dat ik mijn moeder voorop stelde. Dat is zijn kant van het verhaal, dat begrijp ik nu. Ik heb daar gretig gebruik van gemaakt, troost gezocht en liefde, zag daardoor niet hoe erg hij ermee worstelde.. Terwijl ik mijn spoken bij hem dumpte, droeg hij ze met hem mee. Hij heeft zich altijd heel veel zorgen om mij gemaakt. Ook dat is een stuk van mijn man, waar ik hem heel dankbaar voor ben.

Dit beseffen doet zeer, maar ik mag er niet voor weglopen. Ik moet dit voelen. Ondanks het lijstje war hij verkeerd heeft gedaan, is dit een heel groot iets. En het liefst laat ik hem weten dat ik dit besef, maar dat zou egoistisch zijn. Hij moet het eerst gaan verwerken.

Misschien vinden we elkaar ooit terug, maar voor nu heb ik teveel kapot gemaakt. Uit zijn wanhoop heeft hij verkeerde dingen gedaan, maar alles.om mij te beschermen, zodat ik niet terug zou denken aan het verleden.

Dat is wat hij bedoelde met ik heb altijd alles gedaan, maar jij gaf niet terug. Ik kon hem de syeun niet bieden die hij nodig had ondat ik worsyelde met mezelf. En dat is iets wat ik mezelf erg kwalijk neem nu. Hij is niet de vijand, hij is enorm gekwetst. En dat doet pijn.

Wel goed dat je denkt te weten wat je eigen fout was.
Hier kan je alleen maar van leren en met je meenemen naar een eventueel nieuwe relatie .

Veel irritaties en ''problemen'' heb ik met mijn ex uitgepraat en een hoop daarvan waren opgekropte irritaties en misopvattingen. Misschien komen wij ooit ook weer bij elkaar. Maar eerst moeten we beide de tijd nemen om uit te rusten en te beseffen wat we anders hadden kunnen doen, zodat we er echt van leren.

Het komt wel goed LaLouchi

quote:

Op maandag 16 april 2012 23:51 schreef Mint_Clansell het volgende:
Negeren en verder gaan met je leven is de enige oplossing. Als je de verleiding toch niet kan weerstaan om contact te zoeken, vraag het dan aan haar in plaats van te gaan zitten gissen.

Mijns inziens moet je dat hele mailcontact dat je nu met haar hebt afkappen. Lekker die ouwe koeien uit de sloot halen is niemand bij gebaat. Heb je al antwoord op je mail van gisteren?

Heb het haar gevraagd en ze zegt dat het haar spijt en dat ze wil praten als vrienden Om mij beter te laten voelen..

We hebben eigenlijk nooit als vrienden gepraat het was vanaf dag 1 al een relatie, het was gewoon liefde op het eerste gezicht.

Ik snap zowiezo niet waarom ze de moeite neemt, en als ik vraag waarom,kan ze dat alleen in het echt zeggen en niet via de mail.

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 11:44 schreef Ramkraker het volgende:

[..]

Heb het haar gevraagd en ze zegt dat het haar spijt en dat ze wil praten als vrienden Om mij beter te laten voelen..

We hebben eigenlijk nooit als vrienden gepraat het was vanaf dag 1 al een relatie, het was gewoon liefde op het eerste gezicht.

Ik snap zowiezo niet waarom ze de moeite neemt, en als ik vraag waarom,kan ze dat alleen in het echt zeggen en niet via de mail.

Ik / wij hadden precies hetzelfde. Wat gemaild, maar toen ik een nieuwe auto kocht ging ik een rondje met haar rijden. Vanaf die dag was het gelijk 24/7 eigenlijk. Nooit de tijd gehad om even te wennen.

Misschien dus juist wel goed als je het één en ander aan antwoorden kan krijgen of eventueel kwijt kan wat je nog kwijt wilt. Als het je maar geen hoop oplevert Ramkraker. Dan ga je je niet beter voelen. Bedenk goed hoe je je voelt en of het ook echt iets kan oplossen. Succes

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 10:06 schreef LaLouchi het volgende:
Weet je ik ben in bad gegaan, heb eens heel goed nagedacht.

Ik denk dat ik uiteindelijk teveel op mijn man heb geprojecteerd. Mijn man was mijn rots in de branding, in mijn ogen kon hij niet omvallen, hierdoor heb ik alles wat ik nog moest verwerken als een eindeloze waterval tegen hem aan gespuwd, hij wilde me helpen, heeft me geholpen maar.zag het uiteindrlijk als ondankbaar dat ik mijn moeder voorop stelde. Dat is zijn kant van het verhaal, dat begrijp ik nu. Ik heb daar gretig gebruik van gemaakt, troost gezocht en liefde, zag daardoor niet hoe erg hij ermee worstelde.. Terwijl ik mijn spoken bij hem dumpte, droeg hij ze met hem mee. Hij heeft zich altijd heel veel zorgen om mij gemaakt. Ook dat is een stuk van mijn man, waar ik hem heel dankbaar voor ben.

Dit beseffen doet zeer, maar ik mag er niet voor weglopen. Ik moet dit voelen. Ondanks het lijstje war hij verkeerd heeft gedaan, is dit een heel groot iets. En het liefst laat ik hem weten dat ik dit besef, maar dat zou egoistisch zijn. Hij moet het eerst gaan verwerken.

Misschien vinden we elkaar ooit terug, maar voor nu heb ik teveel kapot gemaakt. Uit zijn wanhoop heeft hij verkeerde dingen gedaan, maar alles.om mij te beschermen, zodat ik niet terug zou denken aan het verleden.

Dat is wat hij bedoelde met ik heb altijd alles gedaan, maar jij gaf niet terug. Ik kon hem de syeun niet bieden die hij nodig had ondat ik worsyelde met mezelf. En dat is iets wat ik mezelf erg kwalijk neem nu. Hij is niet de vijand, hij is enorm gekwetst. En dat doet pijn.

Dit inzicht is heel goed, alleen denk om de slachtoffer rol en denk om valse hoop!!!!!!!!!!!!

Trek het niet allemaal naar jezelf!

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 11:55 schreef dubrillion het volgende:

[..]

Ik / wij hadden precies hetzelfde. Wat gemaild, maar toen ik een nieuwe auto kocht ging ik een rondje met haar rijden. Vanaf die dag was het gelijk 24/7 eigenlijk. Nooit de tijd gehad om even te wennen.

Misschien dus juist wel goed als je het één en ander aan antwoorden kan krijgen of eventueel kwijt kan wat je nog kwijt wilt. Als het je maar geen hoop oplevert Ramkraker. Dan ga je je niet beter voelen. Bedenk goed hoe je je voelt en of het ook echt iets kan oplossen. Succes

Thx voor de reply, ik weet niet wat ik aan haar kwijt moet, ik hou nog van haar en dat zal ze vast ook wel weten, en waarom ze het gedaan heeft weet ik ook al.. Ik vraag me meer af waarom ze nu wil afspreken en meer vragen heb/had ik ook niet. En toch levert dit weer valse hoop op, het word niks meer maar toch zegt iets me dat ze iets van me wil, maar daar kom ik alleen achter door af te spreken. En haar weer zien kan heel negatief uitpakken maar ook positief, ik denk dat ik het gewoon doe en maar luister wat ze kwijt wil, dan is het ook meteen duidelijk

quote:

Op dinsdag 17 april 2012 11:21 schreef dubrillion het volgende:
Soms zou ik wel willen schreeuwen en schelden waarom die jongens voor mij haar ''kapot'' hebben gemaakt. Ze had van mij moeten zijn

Als ze echt borderline heeft dan is het zeer waarschijnlijk aan te nemen dat ze zelf de aanstichtster is geweest. Borderliners hebben er veel moeite mee om toe te geven dat ze zelf fout waren en schilderen liever de persoon zwart dan dat ze bekennen dat ze ook een aandeel hebben gehad in slechte relatie(s). Dit doen ze door middel van alle schuld naar de andere personen toe te schuiven en zelf een slachtofferrol aan te nemen.

En Borderline is niet te genezen, maar je kan wel leren het zoveel mogelijk te beperken.

quote:

The Borderline Waif seldom exhibits the harsh or volatile traits we've come to associate with other BPD types. Waifs usually appear fragile, needful and victimized by their relationships and life circumstances. You'll feel compelled to save them from their difficulties--which should set off your warning lights.

These people might blame their struggles on elements outside their control, like karmic retribution; "I must have done something really awful in a past life, to deserve this!" When relationships falter, they're the victim.

Lezen: http://gettinbetter.com/waif.html en deze ook: http://gettinbetter.com/anycost.html

quote:

Borderlines can leave solid, long-term attachments/marriages very suddenly. You'll be feeling shocked and bewildered by this--particularly when she cites frustrations or problems you were never made aware of, to justify her abrupt departure. You might vacillate between numbness and tormenting confusion, but what's even worse, is she'll have you thinking you're responsible for this outcome! When you've done virtually everything to keep her satisfied and happy throughout this relationship (which has included putting your personal needs and desires aside to accommodate hers), you're left only with a sense of sheer exhaustion, painful craving and deep betrayal.

You cannot help agonizing over how she could leave--given all the times she told you this was the "best sex" she'd ever had, how much she needed you, and that she could never even imagine living without you! You've believed you were the center of her universe, and it was finally safe to let your guard down, and trust that she was here to stay. Losing a Borderline is like being in a hit-and-run accident. You're in trauma, and she speeds away without a moment's consideration for the carnage she's left behind. That's brutality!