Twee meisjes

Het wordt denk ik een vrij lang verhaal, maar ik moet het even kwijt omdat ik niet goed weet wat ik moet doen.

Wat achtergrondinfo: TS is 26 jaar, werkt als stagiair lange dagen voor een beroemd Deens architectenbureau en woont in Kopenhagen.

Ik heb ongeveer een half jaar geleden op een feestje van een vriend een Fins meisje leren kennen. Ik draaide me om en we hadden oogcontact, stelden ons aan elkaar voor en hebben ongeveer een uur gepraat. Ik vond haar bij de eerste oogopslag al een hele lieve uitstraling hebben, en tijdens het gesprek bleek ze ook intelligent en oprecht geïnteresseerd te zijn. Kortom, er was een vonk van mijn kant.
Een paar maanden later kwam ik haar opnieuw tegen op een feestje. We herkenden elkaar, praatten even bij en ze bleek zich ons vorige gesprek nog goed te herinneren. Helaas vertrok ze heel vroeg en was er niet echt een gelegenheid om haar uit te vragen. Ik heb haar de volgende dag toegevoegd als vriend op Facebook en zij accepteerde dit. Uiteraard ging ik toen een beetje in haar foto's snuffelen. Hierbij stuitte ik op een video van haar waarin ze gitaarspeelt en zingt, in het Fins. Nu is muziek maken, en vooral zingen, op zichzelf al een enorme turn-on en daarbij heeft ze ook nog een prachtige stem, is de muziek mooi en molidieus en het feit dat het Fins is geeft het iets magisch. Hier ging ik dus definitief voor de bijl en ik besloot haar een berichtje te sturen via Facebook:

quote:

Hey!

I would like to ask you something. I know that we met only two times, but you left a special impression. You seem one of the kindest and smartest girls I have met in a long time. I wish we could have talked a bit longer on the friday bar, but you suddenly left.
Anyway, I would like to get to know you better. It would be great if we can meet some time, just having a drink after school or work and talk a bit.

Good night

Ze reageerde een paar dagen later en stelde voor om dezelfde week iets te gaan drinken. Na wat over en weer gesms werd het uiteindelijk een donderdagavond. Ik nam haar mee naar een café waar ik zelf regelmatig kom. Helaas had ik het erg druk op stage en was ik vermoeid en ook ietwat verveeld en ik vrees dat ik daardoor niet de meest levendige en vrolijke indruk maakte. Zij was juist erg op haar gemak, en opende het gesprek direct door over muziek te praten (er was live jazz muziek in het café), ze vertelde dat ze 12 jaar jazz had gespeeld, dat ze een band had (wat ik dus stiekem al wist). Ze vertelde dat ze kwart Boliviaans was (wat haar donkere haren en bruine ogen - niet bepaald typisch Scandinavisch - verklaarde) en nog veel meer. Kortom, ze was open, gepassioneerd en ze trok het gesprek volledig naar zich toe. Ik voelde me een beetje een sukkel dat ik zelf geen instrument speel en niet zo gepassioneerd erover kon spreken als zij, en ik maakte de fout om tegen haar op te gaan kijken. We praatten over muziek, politiek, reizen, architectuur (we studeren beiden architectuur) en het was in feite een heel boeiend gesprek. Echter, het knaagde dat ik op de één of andere manier het gevoel had dat ik niet mee kon in het gesprek over muziek en niet zo'n enthousiaste indruk maakte als ik zou willen. Na afloop zijn we samen naar het station gelopen, zo'n 20 min. lopen, en hebben daar afscheid genomen.

Ongeveer 5-6 dagen later heb ik haar een bericht gestuurd dat ik graag nog een keer zou willen afspreken. Helaas ging ik daarna voor een paar dagen naar NL, en ik realiseerde mij pas later dat ik haar eventuele antwoord dan niet zou kunnen ontvangen. Stom toevallig kwam ik haar het weekend daarop tegen in een bar/club. Bij binnenkomst keek ik letterlijk recht in haar gezicht. Ze zwaaide, en we praten een beetje casual. Daarna vroeg ik haar of ze mijn bericht had gekregen. Ze antwoordde dat ze had gesms't dat woensdag wel uit kwam, maar inmiddels was het al vrijdag. Ik zei haar dat ik haar nog zou bellen en niet veel later ging ik naar huis, het was inmiddels al 4 uur 's ochtends.

Vervolgens probeerde ik haar te bellen, maar ik kreeg alleen haar voicemail. Na twee dagen uiteindelijk maar een berichtje gestuurd. Een paar dagen later sms'te ze: 'I can't really do dating now. A busy schedule and some emotional stuff limit my urge for it'. Daarna nog wat standaardzinnetje als je bent heel aardig en ik wens je het beste. Ik was daar best wel onaangenaam door verrast omdat ze eerder wel een tweede date had voorgesteld. Ik heb toen een best wel intens bericht teruggestuurd waarin ik zei dat ze een speciaal persoon is en dat ik haar graag nog een keer zou willen ontmoeten wanneer we beiden meer tijd hadden, een paar weken later. Daarop kreeg ik geen antwoord. Vervolgens was ik heel druk met werk en heb ik het bewust even laten rusten. Tussendoor ben ik haar nog een keer op een feestje tegengekomen maar we hebben elkaar enkel gegroet en ik heb bewust niet met haar gepraat. Het feit dat ze helemaal niets liet horen en de afstandelijke houding tussen ons beiden bij de laatste ontmoeting zorgde ervoor dat mijn gevoelens voor haar minder werden.

Toen was het pasen en daardoor had ik de gelegenheid om goed uit te rusten en wat na te denken. Ik speelde al een tijd met de gedachte om haar een uitgebreid bericht te sturen om uit te leggen wat ik van haar vind, hoe ik de laatste weken in mijn vel zat en haar op de vrouw af te vragen of ze wel of niet zou willen dat we elkaar beter leren kennen. Ik had toen al niet echt meer de illusie dat het nog wat zou worden, hoewel ik stiekem bleef hopen. Ik denk dat ik meer op zoek was naar een definitief antwoord zodat ik in ieder geval zeker wist dat ik niet mijn droomvrouw mis zou lopen door een gebrek aan initiatief van mijn kant. Echter, terwijl ik dit allemaal in mijn hoofd had wilde ik ook gewoon een paar dagen relaxen. Ik had net een project afgerond en daardoor erg veel gewerkt dus wat uitslapen, een biertje drinken met wat vrienden en stappen. Toen ben ik dus in een club een Deens meisje tegengekomen. Zij was overduidelijk geïnteresseerd in mij en vroeg me om mee te gaan naar een café iets verderop. Daar hebben we een beetje gepraat en uiteindelijk gezoend. Ze is toen met mij mee naar huis gegaan en we hebben seks gehad. Het was al vrij laat toen we thuis kwamen dus de volgende ochten/middag hebben we opnieuw seks gehad en een beetje samen in bed gelegen. Uiteindelijk was het een uur of 6 ('s avonds) voordat we opgestaan en gedoucht waren, en aangezien ik niets in huis had zijn we toen samen naar een restaurant gegaan. Aangezien het pasen was was het vrij rustig in de stad en het begon al te schemeren, waardoor het een wat intieme atmosfeer kreeg. De plek waar we gegeten hebben was iets tussen een restaurant en een café in, met een heel fijne rustige sfeer. We hebben een paar uur zitten praten tijdens het eten en koffie drinken. Ze bleek behoorlijk intelligent en geïnteresseerd. Daarna zijn we weer naar mijn kamer gegaan om een film te kijken en is zij opnieuw blijven slapen.

Nu kreeg ik gisteren via een Facebook een uitnodiging van het Finse meisje om haar band te zien optreden. Ik denk dat het beter is om niet te gaan omdat ik zeker weet dat ik weer smoorverliefd op haar word wanneer ik haar in het echt zie en hoor zingen. Toch speel ik nog altijd met de gedachte om haar een bericht te sturen... Dezelfde avond kreeg ik ook een sms'je van het Deense meisje waarin ze liet weten dat ze het erg leuk had gevonden en dat ze graag nog iets samen zou willen doen. Ik weet niet goed wat ik moet antwoorden. Ik vond het best fijn om met haar te praten en seks te hebben, maar ik ben bang dat zij meer verwacht en ik ben bang dat ik haar moet teleurstellen. De redenen dat ik niet echt verliefd op haar kan worden is het feit dat ik nog steeds teveel aan het andere meisje denk. Qua uiterlijk zijn ze ook totaal verschillend. Het Finse meisje heeft donker haar, bruine ogen, is vrij lang en slank met een paar kilootjes extra. Het Deense meisje is blond, groene ogen, redelijk klein en heel slank. Ik heb het gevoel alsof ik op dit moment alleen meisje met een donker uiterlijk leuk vind omdat ik nog steeds heel erg met het eerste meisje bezig ben. Wat ook meespeelt is dat het Deense meisje al 30 is (hoewel je dat niet zou zeggen, ze is nog wel strak en slank en meisjesachtig) en haar tweelingzus zelfs al een kind heeft. Ik studeer nog en denk niet dat ik de komende jaren zelfs maar aan huisje boompje beestje wil denken. Ik moet wel iets doen, want helemaal niets laten horen vind ik lullig. Bovendien zou ik best bevriend met haar kunnen zijn, maar ik ben bang dat zij meer wil.

Samenvatting: TS is verliefd op een meisje, maar daten loopt niet lekker en het bloedt min of meer dood. Vervolgens slaapt TS met een ander meisje dat gevoelens lijkt te hebben, maar TS is nog te veel met zijn hoofd bij het eerste meisje en is bang haar te kwetsen.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 20:32 schreef 85DD het volgende:
Samenvatting!!

Onderaan

Hm, ik dacht dat het wel duidelijk genoeg was. Ja, ik zou idd heel graag iets met het Finse meisje doen, maar ik ben bang dat zij mij niet leuk vindt. Ze wilde wel afspreken, maar ik was degene die initiatief moest nemen. Ik weet niet precies wat dat betekent, maar het lijkt me niet goed.

Het andere meisje is heel lief en intelligent, maar idd zit zij waarschijnlijk in een iets andere fase en vind ik het ook iet eerlijk tegenover haar om te doen alsof er meer inzit terwijl ik nog af en toe aan een ander meisje denk. Het was misschien ook niet heel tactisch om samen uit eten te gaan na een one night stand.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 21:08 schreef MrNovember het volgende:
Ook heb ik het gevoel dat je stiekem veel liever iets met het Finse meisje zou willen beginnen. Als je daarvoor kiest moet je wel zorgen dat je elkaar als gelijke gaat zien. Ik denk dat een relatie, waarin jij tegen haar op kijkt geen stand houdt.

Uiteraard. Het was vooral tijdens die ene date dat ik moe en gespannen was terwijl zij juist heel ontspannen en vrolijk was. Als zij oprechte interesse zou tonen en het gevoel zou geven dat het iets kan worden zou ik me al veel ontspannener voelen.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 22:39 schreef Revanches het volgende:
Uit je verhaal blijkt overduidelijk je hart uit te gaan naar het Finse meisje. Je kunt toch op de uitnodiging ingaan? Dat zal ze vast enorm waarderen als jij komt kijken.

Ze heeft natuurlijk allerlei mensen uitgenodigd, niet speciaal mij. Het is maar Facebook, geen handgeschreven uitnodiging ofzo. Misschien ga ik ook wel en probeer ik na afloop even met haar te praten en te peilen hoe ze over ons denkt.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 20:49 schreef Serene het volgende:
Ik heb meer het gevoel dat je heel erg je best moet doen om de relatie met het Finse meisje werkend te maken, wellicht is het onmogelijk. Je hart lijkt nu wel uit te gaan naar het Finse meisje, maar ik zou kijken hoe het loopt met het Deense meisje. Als dat niet wordt, kan je het altijd nog stoppen.

Dat klopt ja, maar het Finse meisje in verreweg het leukste meisje dat ik in de afgelopen jaren heb ontmoet en daarom wil ik er zeker wel heel erg mijn best voor doen. Ik vind het tegenover het Deense meisje niet correct om haar 'bij gebrek aan beter' te daten. Ik voel op dat moment ook niet echt iets voor haar omdat ik nog teveel aan het andere meisje denk.