W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Best heftigquote:Op woensdag 12 september 2012 01:01 schreef -CRASH- het volgende:
EXPLOSION ON JUPITER:
Apparently, something hit Jupiter during the early hours of Sept. 10th (11:35 UT), igniting a ferocious fireball in the giant planet's cloudtops. Amateur astronomer Dan Peterson Racine, Wisconsin, saw it first through his Meade 12" LX200 telescope. "It was a bright white flash that lasted only 1.5 - 2 seconds," he reports. Another amateur astronomer, George Hall of Dallas, Texas, was video-recording Jupiter at the time, and he confirmed the fireball with this video screenshot:
[ afbeelding ]
The fireball was probably caused by a small asteroid or comet hitting Jupiter. Similar impacts were observed in June and August 2010. An analysis of those earlier events suggests that Jupiter is frequently struck by 10 meter-class asteroids--one of the hazards of orbiting near the asteroid belt and having such a strong gravitational pull.
Astronomers around the world will now begin monitoring the impact site for signs of debris--either the cindery remains of the impactor or material dredged up from beneath Jupiter's cloud tops. Some impacts do produce such debris, while others don't. Researchers aren't sure why; perhaps this event will provide some clues. Stay tuned for news about what happens next.
Update:
George Hall has posted a complete video of the explosion on Flickr.
Herman Finkers... He buurman, ik hier ?
Die impact vind ik er niet echt overtuigend uitzien, zeker omdat er daarna geen sporen in de wolken te zien zijn. Vergelijk shoemaker levi 9
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
12-09-2012
Donkere energie bestaat vrijwel zeker
De donkere energie, de mysterieuze kracht die het heelal steeds sneller doet uitdijen, bestaat echt. Dat concluderen astronomen uit Engeland en Duitsland na twee jaar onderzoek.
Dat het heelal versneld uitdijt, is ontdekt in 1998. Sindsdien is duidelijk geworden dat bijna driekwart van de totale hoeveelheid massa en energie in het heelal voor rekening komt van 'iets' dat bij gebrek aan beter maar donkere energie is genoemd.
Dat de donkere energie echt bestaat, volgt nu uit onderzoek van het zogeheten Sachs-Wolfe-effect. Dat effect, in 1967 voorspeld door Rainer Sachs en Arthur Wolfe, zorgt ervoor dat de kosmische achtergrondstraling - de overgebleven warmtestraling van de oerknal - een beetje 'blauwer' oftewel energierijker wordt als zij het zwaartekrachtsveld van een grote materieconcentratie passeert. Deze kleine veranderingen in de energie van het licht zouden meetbaar zijn door de temperatuurverdeling van de achtergrondstraling nauwkeurig te vergelijken met de verdeling van sterrenstelsels in het lokale heelal.
In een heelal zonder donkere energie zouden deze verdelingen geen enkele overeenkomst moeten vertonen. Maar al in 2003 bleek er wel degelijk een kleine correlatie tussen hen te bestaan. Toen kon echter nog niet met zekerheid worden vastgesteld dat het waargenomen effect geen andere oorzaak had.
Het nieuwe onderzoek, waarvan de resultaten in het tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society zijn gepubliceerd, laat echter weinig ruimte meer voor twijfel. Volgens de astronomen is het voor meer dan 99,99 procent zeker dat de warmere plekken in de kosmische achtergrondstraling door donkere energie worden veroorzaakt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Donkere energie bestaat vrijwel zeker
De donkere energie, de mysterieuze kracht die het heelal steeds sneller doet uitdijen, bestaat echt. Dat concluderen astronomen uit Engeland en Duitsland na twee jaar onderzoek.
Dat het heelal versneld uitdijt, is ontdekt in 1998. Sindsdien is duidelijk geworden dat bijna driekwart van de totale hoeveelheid massa en energie in het heelal voor rekening komt van 'iets' dat bij gebrek aan beter maar donkere energie is genoemd.
Dat de donkere energie echt bestaat, volgt nu uit onderzoek van het zogeheten Sachs-Wolfe-effect. Dat effect, in 1967 voorspeld door Rainer Sachs en Arthur Wolfe, zorgt ervoor dat de kosmische achtergrondstraling - de overgebleven warmtestraling van de oerknal - een beetje 'blauwer' oftewel energierijker wordt als zij het zwaartekrachtsveld van een grote materieconcentratie passeert. Deze kleine veranderingen in de energie van het licht zouden meetbaar zijn door de temperatuurverdeling van de achtergrondstraling nauwkeurig te vergelijken met de verdeling van sterrenstelsels in het lokale heelal.
In een heelal zonder donkere energie zouden deze verdelingen geen enkele overeenkomst moeten vertonen. Maar al in 2003 bleek er wel degelijk een kleine correlatie tussen hen te bestaan. Toen kon echter nog niet met zekerheid worden vastgesteld dat het waargenomen effect geen andere oorzaak had.
Het nieuwe onderzoek, waarvan de resultaten in het tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society zijn gepubliceerd, laat echter weinig ruimte meer voor twijfel. Volgens de astronomen is het voor meer dan 99,99 procent zeker dat de warmere plekken in de kosmische achtergrondstraling door donkere energie worden veroorzaakt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-09-2012
MySky: een professionele telescoop voor iedereen
Een telescoop vergroot uw wereld: letterlijk en figuurlijk. Toch heeft niet iedereen het geld om een telescoop te kopen. Een goede amateur-telescoop kost al snel duizend euro. En niet iedereen woont in de buurt van een sterrenwacht. Gelukkig komt er een oplossing aan in de vorm van een app: MySky.
Gisteren verscheen het bericht op Scientias.nl dat Jupiter is getroffen door een ruimteobject. U wilt graag zien hoe het nu is met de grote gasplaneet en of er al littekens in de atmosfeer zichtbaar zijn. Start de MySky-applicatie op uw iPad en kies Jupiter als doel. Binnen 20 minuten krijgt u een foto van de gasplaneet te zien, die gemaakt is door één van de Slooh-telescopen. Via de applicatie bestuurt u dus een professionele telescoop.
Het Slooh-netwerk bestaat momenteel uit drie observatoria, die zich bevinden op Tenerife, in Chili en in Australië.
Om de applicatie te realiseren is 150.000 dollar nodig. Dit bedrag wordt gebruikt om het netwerk van Slooh-telescopen te automatiseren en om de iPad-applicatie te ontwikkelen. Op dit moment is er ruim 1.300 dollar opgehaald. Iedereen kan zijn bijdrage leveren aan het MySky-project.
De iPad-applicatie wordt gratis beschikbaar voor iedereen. Toch gaat het 0,79 euro kosten om een aanvraag in te dienen bij een telescoop. Logisch, anders gaat iedereen foto’s aanvragen, waardoor de wachttijd oploopt. Wanneer de foto gemaakt is, ontvangt u deze in uw mailbox. Alle gegevens staan op de foto, zoals de naam van het observatorium, de naam van het object, de datum en de tijd.
Als het geldbedrag van 150.000 dollar binnen is, zal de applicatie in november in de App Store verschijnen. Volgend jaar komt het Slooh Space Camera-team met een applicatie voor Android.
.
(scientias.nl)
MySky: een professionele telescoop voor iedereen
Een telescoop vergroot uw wereld: letterlijk en figuurlijk. Toch heeft niet iedereen het geld om een telescoop te kopen. Een goede amateur-telescoop kost al snel duizend euro. En niet iedereen woont in de buurt van een sterrenwacht. Gelukkig komt er een oplossing aan in de vorm van een app: MySky.
Gisteren verscheen het bericht op Scientias.nl dat Jupiter is getroffen door een ruimteobject. U wilt graag zien hoe het nu is met de grote gasplaneet en of er al littekens in de atmosfeer zichtbaar zijn. Start de MySky-applicatie op uw iPad en kies Jupiter als doel. Binnen 20 minuten krijgt u een foto van de gasplaneet te zien, die gemaakt is door één van de Slooh-telescopen. Via de applicatie bestuurt u dus een professionele telescoop.
Het Slooh-netwerk bestaat momenteel uit drie observatoria, die zich bevinden op Tenerife, in Chili en in Australië.
Om de applicatie te realiseren is 150.000 dollar nodig. Dit bedrag wordt gebruikt om het netwerk van Slooh-telescopen te automatiseren en om de iPad-applicatie te ontwikkelen. Op dit moment is er ruim 1.300 dollar opgehaald. Iedereen kan zijn bijdrage leveren aan het MySky-project.
De iPad-applicatie wordt gratis beschikbaar voor iedereen. Toch gaat het 0,79 euro kosten om een aanvraag in te dienen bij een telescoop. Logisch, anders gaat iedereen foto’s aanvragen, waardoor de wachttijd oploopt. Wanneer de foto gemaakt is, ontvangt u deze in uw mailbox. Alle gegevens staan op de foto, zoals de naam van het observatorium, de naam van het object, de datum en de tijd.
Als het geldbedrag van 150.000 dollar binnen is, zal de applicatie in november in de App Store verschijnen. Volgend jaar komt het Slooh Space Camera-team met een applicatie voor Android.
.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
gelukkig vangt Jupiter het één en ander aan asteroïden en meteoren voor ons weg, die kunnen hier in ieder geval niet meer neerstorten, opgeruimd staat netjesquote:
EXPLOSION ON JUPITER:
Apparently, something hit Jupiter during the early hours of Sept. 10th (11:35 UT), igniting a ferocious fireball in the giant planet's cloudtops. Amateur astronomer Dan Peterson Racine, Wisconsin, saw it first through his Meade 12" LX200 telescope. "It was a bright white flash that lasted only 1.5 - 2 seconds," he reports. Another amateur astronomer, George Hall of Dallas, Texas, was video-recording Jupiter at the time, and he confirmed the fireball with this video screenshot:
[ afbeelding ]
The fireball was probably caused by a small asteroid or comet hitting Jupiter. Similar impacts were observed in June and August 2010. An analysis of those earlier events suggests that Jupiter is frequently struck by 10 meter-class asteroids--one of the hazards of orbiting near the asteroid belt and having such a strong gravitational pull.
Astronomers around the world will now begin monitoring the impact site for signs of debris--either the cindery remains of the impactor or material dredged up from beneath Jupiter's cloud tops. Some impacts do produce such debris, while others don't. Researchers aren't sure why; perhaps this event will provide some clues. Stay tuned for news about what happens next.
Update:
George Hall has posted a complete video of the explosion on Flickr.
Wacht maar tot zo'n steentje de Aarde raaktquote:
Die impact vind ik er niet echt overtuigend uitzien, zeker omdat er daarna geen sporen in de wolken te zien zijn. Vergelijk shoemaker levi 9
[ afbeelding ]
Dat kleine licht-flitsje is iets van 1/4 de grootte van de aardkloot
Calm down, please!
quote:
12-09-2012
MySky: een professionele telescoop voor iedereen
[ afbeelding ]
Een telescoop vergroot uw wereld: letterlijk en figuurlijk. Toch heeft niet iedereen het geld om een telescoop te kopen. Een goede amateur-telescoop kost al snel duizend euro. En niet iedereen woont in de buurt van een sterrenwacht. Gelukkig komt er een oplossing aan in de vorm van een app: MySky.
Gisteren verscheen het bericht op Scientias.nl dat Jupiter is getroffen door een ruimteobject. U wilt graag zien hoe het nu is met de grote gasplaneet en of er al littekens in de atmosfeer zichtbaar zijn. Start de MySky-applicatie op uw iPad en kies Jupiter als doel. Binnen 20 minuten krijgt u een foto van de gasplaneet te zien, die gemaakt is door één van de Slooh-telescopen. Via de applicatie bestuurt u dus een professionele telescoop.
Het Slooh-netwerk bestaat momenteel uit drie observatoria, die zich bevinden op Tenerife, in Chili en in Australië.
Om de applicatie te realiseren is 150.000 dollar nodig. Dit bedrag wordt gebruikt om het netwerk van Slooh-telescopen te automatiseren en om de iPad-applicatie te ontwikkelen. Op dit moment is er ruim 1.300 dollar opgehaald. Iedereen kan zijn bijdrage leveren aan het MySky-project.
De iPad-applicatie wordt gratis beschikbaar voor iedereen. Toch gaat het 0,79 euro kosten om een aanvraag in te dienen bij een telescoop. Logisch, anders gaat iedereen foto’s aanvragen, waardoor de wachttijd oploopt. Wanneer de foto gemaakt is, ontvangt u deze in uw mailbox. Alle gegevens staan op de foto, zoals de naam van het observatorium, de naam van het object, de datum en de tijd.
Als het geldbedrag van 150.000 dollar binnen is, zal de applicatie in november in de App Store verschijnen. Volgend jaar komt het Slooh Space Camera-team met een applicatie voor Android.
.
(scientias.nl)
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
13-09-2012
ESO fotografeert kleurrijke potloodnevel
De Europese Zuidelijke Sterrenwacht heeft een foto gemaakt van de scherpe potloodnevel. 11.000 jaar geleden vond er een supernova-explosie plaats. De potloodnevel is een klein overblijfsel van deze energierijke explosie.
Nog nooit van de potloodnevel gehoord? Zo gek is dat niet, want NGC 2736 bevindt zich in het zuidelijke sterrenbeeld Zeilen. Dit betekent dat dit sterrenbeeld niet zichtbaar is in de Benelux.
De potloodnevel maakt deel uit van het grotere Vela-supernovarestant. In het centrum van dit restant bevindt zich een pulsar, die meer dan tien keer per seconde om zijn as draait. De potloodnevel is in 1834 ontdekt en bevindt zich op een afstand van ruim 800 lichtjaar bij de aarde vandaan.
De nieuwe foto vertelt astronomen wat er in het gebied plaatsvindt. Zo geven de kleuren de temperatuur van het gas aan. Sommige gebieden zijn zo heet, dat zuurstofatomen geioniseerd worden. Dit verklaart de blauwe gloed op de foto. De rode kleur wordt veroorzaakt door de emissie van waterstof.
(scientias.nl)
ESO fotografeert kleurrijke potloodnevel
De Europese Zuidelijke Sterrenwacht heeft een foto gemaakt van de scherpe potloodnevel. 11.000 jaar geleden vond er een supernova-explosie plaats. De potloodnevel is een klein overblijfsel van deze energierijke explosie.
Nog nooit van de potloodnevel gehoord? Zo gek is dat niet, want NGC 2736 bevindt zich in het zuidelijke sterrenbeeld Zeilen. Dit betekent dat dit sterrenbeeld niet zichtbaar is in de Benelux.
De potloodnevel maakt deel uit van het grotere Vela-supernovarestant. In het centrum van dit restant bevindt zich een pulsar, die meer dan tien keer per seconde om zijn as draait. De potloodnevel is in 1834 ontdekt en bevindt zich op een afstand van ruim 800 lichtjaar bij de aarde vandaan.
De nieuwe foto vertelt astronomen wat er in het gebied plaatsvindt. Zo geven de kleuren de temperatuur van het gas aan. Sommige gebieden zijn zo heet, dat zuurstofatomen geioniseerd worden. Dit verklaart de blauwe gloed op de foto. De rode kleur wordt veroorzaakt door de emissie van waterstof.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
mooie geanimeerde doc. over het zonnestelsel, de melkweg tot aan de oerknal, anderhalf uur kijkplezier 
![Journey to the Edge of the Universe [Full - HD 1080p]](http://i.ytimg.com/vi/wGCOmVQiRNY/default.jpg)
http://www.astroversum.nl(...)-niet-onrealistisch/quote:Onderzoekers: ‘Warp-drive niet onrealistisch’
Volgens fysici zou een warp-drive, een concept uit de bekende Star Trek-franchise waarmee men sneller dan het licht kan reizen, niet zo onrealistisch zijn als eerder werd gedacht. De realisatie van een eerste concept voor de warp-drive, in 1994 gepubliceerd door de Mexicaanse wiskundige Miguel Alcubierre, werd tot voorheen niet voor mogelijk gehouden, omdat een dergelijke aandrijving een enorme hoeveelheid energie zou vereisen. Daar lijkt nu echter verandering in te zijn gekomen.
17-09-2012
Duitsers komen met bezemwagen voor in de ruimte
De Duitse ruimtevaartorganisatie DLR gaat bezemwagens voor in de ruimte ontwikkelen. De bezemwagens gaan op drift geraakte satellieten opsporen, indien mogelijk herstellen of van nieuwe brandstof voorzien.
En wanneer satellieten echt niet meer te repareren zijn, zorgt het paradepaardje van de Duitsers ervoor dat de satelliet geen problemen gaat veroorzaken. Heel concreet betekent dat dat de bezemwagen de satelliet vastgrijpt en vervolgens gecontroleerd in de atmosfeer van de aarde laat verbranden. Zo wordt voorkomen dat de satelliet op aarde neerstort of toekomstige ruimtemissies letterlijk in de weg zit door ongecontroleerd in een baan om de aarde te blijven zweven.
DEOS
De bezemwagen van de Duitsers heeft vooralsnog de naam DEOS gekregen. Dat staat voor Deutsche Orbitale Servicing Mission. Vorige week werden de nodige contracten getekend en daarmee gaat DEOS nu de ontwerpfase in. Naar verwachting duurt deze fase ongeveer een jaar. Daarna kan gestart worden met de bouw van de hardware.
Lastig
De Duitse ruimtevaartorganisatie krijgt ongetwijfeld nog een hele dobber aan het ontwikkelen van de bezemwagen. De bezemwagen moet kapotte satellieten kunnen opsporen. Ook moet deze satellieten (die met grote snelheid in een baan om de aarde bewegen) kunnen vastgrijpen om deze te repareren of van brandstof te voorzien. Hoe lang het gaat duren voor de bezemwagen echt de ruimte in gaat, is nog onbekend. Maar het kan nog wel even duren. Na de ontwerpfase en het ontwikkelen van de hardware, zullen eerst ook de nodige experimenten moeten plaatsvinden alvorens DEOS echt aan de slag kan gaan.
Het initiatief van de Duitsers is zeker geen overbodige luxe. De hoeveelheid kapotte satellieten in een baan om de aarde neemt toe. En al dat ruimteafval brengt risico’s met zich mee. Zo stortten nu al regelmatig kapotte satellieten en sondes op aarde neer en moet het ISS regelmatig uitwijken voor rondvliegend afval. Ook toekomstige ruimtemissies lopen gevaar door het ruimteafval: alvorens sondes zich in de ruimte kunnen begeven, moeten ze eerst zonder kleerscheuren door al het ruimteafval heenbewegen. De Duitsers zijn overigens niet de enigen die zich om het ruimteafval bekommeren. Ook Zwitserland werkt aan een vuilniswagen voor in de ruimte: CleanSpaceOne.
(scientias.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 19-09-2012 09:11:13 ]
Duitsers komen met bezemwagen voor in de ruimte
De Duitse ruimtevaartorganisatie DLR gaat bezemwagens voor in de ruimte ontwikkelen. De bezemwagens gaan op drift geraakte satellieten opsporen, indien mogelijk herstellen of van nieuwe brandstof voorzien.
En wanneer satellieten echt niet meer te repareren zijn, zorgt het paradepaardje van de Duitsers ervoor dat de satelliet geen problemen gaat veroorzaken. Heel concreet betekent dat dat de bezemwagen de satelliet vastgrijpt en vervolgens gecontroleerd in de atmosfeer van de aarde laat verbranden. Zo wordt voorkomen dat de satelliet op aarde neerstort of toekomstige ruimtemissies letterlijk in de weg zit door ongecontroleerd in een baan om de aarde te blijven zweven.
DEOS
De bezemwagen van de Duitsers heeft vooralsnog de naam DEOS gekregen. Dat staat voor Deutsche Orbitale Servicing Mission. Vorige week werden de nodige contracten getekend en daarmee gaat DEOS nu de ontwerpfase in. Naar verwachting duurt deze fase ongeveer een jaar. Daarna kan gestart worden met de bouw van de hardware.
Lastig
De Duitse ruimtevaartorganisatie krijgt ongetwijfeld nog een hele dobber aan het ontwikkelen van de bezemwagen. De bezemwagen moet kapotte satellieten kunnen opsporen. Ook moet deze satellieten (die met grote snelheid in een baan om de aarde bewegen) kunnen vastgrijpen om deze te repareren of van brandstof te voorzien. Hoe lang het gaat duren voor de bezemwagen echt de ruimte in gaat, is nog onbekend. Maar het kan nog wel even duren. Na de ontwerpfase en het ontwikkelen van de hardware, zullen eerst ook de nodige experimenten moeten plaatsvinden alvorens DEOS echt aan de slag kan gaan.
Het initiatief van de Duitsers is zeker geen overbodige luxe. De hoeveelheid kapotte satellieten in een baan om de aarde neemt toe. En al dat ruimteafval brengt risico’s met zich mee. Zo stortten nu al regelmatig kapotte satellieten en sondes op aarde neer en moet het ISS regelmatig uitwijken voor rondvliegend afval. Ook toekomstige ruimtemissies lopen gevaar door het ruimteafval: alvorens sondes zich in de ruimte kunnen begeven, moeten ze eerst zonder kleerscheuren door al het ruimteafval heenbewegen. De Duitsers zijn overigens niet de enigen die zich om het ruimteafval bekommeren. Ook Zwitserland werkt aan een vuilniswagen voor in de ruimte: CleanSpaceOne.
(scientias.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 19-09-2012 09:11:13 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-09-2012
Eerste beelden van Dark Energy Camera
De Dark Energy Camera op de 4-meter Blanco-telescoop op het Cerro Tololo Inter-american Observatory in Chili heeft afgelopen week de eerste opnamen van de sterrenhemel gemaakt. De 570 megapixel-camera, zo groot als een telefooncel, gaat vanaf december 2012 gebruikt worden voor het vervaardigen van een driedimensionale kaart van de verdeling v an ca. 300 miljoen sterrenstelsels en 100.000 clusters van sterrenstelsels. T
evens zullen tijdens deze Dark Energy Survey naar verwachting zo'n 4000 supernova-explosies worden gedetecteerd. Uit de meetresultaten hopen sterrenkundigen meer inzicht te verkrijgen in de ware aard van de mysterieuze donkere energie, die de oorzaak is van de versnellende uitdijing van het heelal.
De Dark Energy Camera is een Amerikaans-Brits project, geleid door het natuurkundelaboratorium Fermilab in Chicago.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Eerste beelden van Dark Energy Camera
De Dark Energy Camera op de 4-meter Blanco-telescoop op het Cerro Tololo Inter-american Observatory in Chili heeft afgelopen week de eerste opnamen van de sterrenhemel gemaakt. De 570 megapixel-camera, zo groot als een telefooncel, gaat vanaf december 2012 gebruikt worden voor het vervaardigen van een driedimensionale kaart van de verdeling v an ca. 300 miljoen sterrenstelsels en 100.000 clusters van sterrenstelsels. T
evens zullen tijdens deze Dark Energy Survey naar verwachting zo'n 4000 supernova-explosies worden gedetecteerd. Uit de meetresultaten hopen sterrenkundigen meer inzicht te verkrijgen in de ware aard van de mysterieuze donkere energie, die de oorzaak is van de versnellende uitdijing van het heelal.
De Dark Energy Camera is een Amerikaans-Brits project, geleid door het natuurkundelaboratorium Fermilab in Chicago.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat vind ik ook
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-09-2012
Ruimtetelescopen sporen 'ultra-ver' sterrenstelsel op
Geholpen door een kosmische 'loep' hebben de ruimtetelescopen Spitzer en Hubble een sterrenstelsel ontdekt dat waarschijnlijk het verste stelsel is dat ooit is waargenomen (Nature, 20 september). Het licht dat nu van het onooglijke rode vlekje is opgevangen, is uitgezonden toen het heelal amper 500 miljoen jaar oud was. Anders gezegd: het stelsel bevindt zich op een afstand van meer dan 13 miljard lichtjaar.
Dit wijst erop dat het stelsel al bestond aan het einde van het zogeheten donkere tijdperk van het heelal. Dat tijdperk begon ongeveer 400.000 jaar na de oerknal, toen de temperatuur in het heelal zo ver was gedaald dat elementaire deeltjes zich konden samenvoegen tot neutraal waterstofgas, dat de vrije doorgang van licht belemmerde.
Het heelal werd pas 'doorzichtig' toen de energierijke straling van de eerste sterren en sterrenstelsels ervoor zorgde dat de meeste waterstofatomen in het heelal hun elektron kwijtraakten oftewel ioniseerden. Ook nu nog verkeert dit waterstofgas in geïoniseerde toestand.
Normaal gesproken zijn deze piepjonge sterrenstelsels niet waarneembaar met de huidige telescopen. Maar bij toeval bevindt het nu waargenomen stelsel zich achter een grote cluster van nabijere stelsels. De zwaartekracht van deze cluster fungeert als een soort lens die het licht van het 'ultra-verre' stelsel ongeveer vijftien keer versterkt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Ruimtetelescopen sporen 'ultra-ver' sterrenstelsel op
Geholpen door een kosmische 'loep' hebben de ruimtetelescopen Spitzer en Hubble een sterrenstelsel ontdekt dat waarschijnlijk het verste stelsel is dat ooit is waargenomen (Nature, 20 september). Het licht dat nu van het onooglijke rode vlekje is opgevangen, is uitgezonden toen het heelal amper 500 miljoen jaar oud was. Anders gezegd: het stelsel bevindt zich op een afstand van meer dan 13 miljard lichtjaar.
Dit wijst erop dat het stelsel al bestond aan het einde van het zogeheten donkere tijdperk van het heelal. Dat tijdperk begon ongeveer 400.000 jaar na de oerknal, toen de temperatuur in het heelal zo ver was gedaald dat elementaire deeltjes zich konden samenvoegen tot neutraal waterstofgas, dat de vrije doorgang van licht belemmerde.
Het heelal werd pas 'doorzichtig' toen de energierijke straling van de eerste sterren en sterrenstelsels ervoor zorgde dat de meeste waterstofatomen in het heelal hun elektron kwijtraakten oftewel ioniseerden. Ook nu nog verkeert dit waterstofgas in geïoniseerde toestand.
Normaal gesproken zijn deze piepjonge sterrenstelsels niet waarneembaar met de huidige telescopen. Maar bij toeval bevindt het nu waargenomen stelsel zich achter een grote cluster van nabijere stelsels. De zwaartekracht van deze cluster fungeert als een soort lens die het licht van het 'ultra-verre' stelsel ongeveer vijftien keer versterkt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Eh? Ik heb altijd gedacht dat het andersom was?quote:
19-09-2012
Ruimtetelescopen sporen 'ultra-ver' sterrenstelsel op
[ afbeelding ]
Dit wijst erop dat het stelsel al bestond aan het einde van het zogeheten donkere tijdperk van het heelal. Dat tijdperk begon ongeveer 400.000 jaar na de oerknal, toen de temperatuur in het heelal zo ver was gedaald dat elementaire deeltjes zich konden samenvoegen tot neutraal waterstofgas, dat de vrije doorgang van licht belemmerde.
Het heelal werd pas 'doorzichtig' toen de energierijke straling van de eerste sterren en sterrenstelsels ervoor zorgde dat de meeste waterstofatomen in het heelal hun elektron kwijtraakten oftewel ioniseerden. Ook nu nog verkeert dit waterstofgas in geïoniseerde toestand.
Door het afstoten van elektronen en fotonen in het plasma voor de 'dark ages' was het heelal ondoorzichtig wit. Door afkoeling konden elektronen weer gevangen worden en werd het heelal doorzichtig (zwart), maar er waren nog geen lichtbronnen dus er was letterlijk niets te zien. Na verloop van tijd hoopten de atomen genoeg samen om voldoende energie uit te stralen om een deel van de waterstof opnieuw te ionizeren, en lichtbronnen te creeren.
Er stond een uur geleden iemand voor m'n deur die het einde der tijden kwam voorspellen, of iets dergelijksquote:
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Geef 'm een googol jaren en hij krijgt nog gelijk ookquote:Op donderdag 20 september 2012 19:21 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Er stond een uur geleden iemand voor m'n deur die het einde der tijden kwam voorspellen, of iets dergelijks
Calm down, please!
24-09-2012
Saturnus werpt een schaduw op zijn eigen ringen
Ruimtesonde Cassini heeft wederom een prachtige foto van Saturnus gemaakt. Op de foto is te zien hoe de enorme planeet een schaduw werpt op zijn eigen ringen.
Cassini maakte de foto toen deze zo’n 2.222.740 kilometer van Saturnus verwijderd was. De ruimtesonde kiekte Saturnus 18 september en twee dagen later arriveerde de foto op aarde.
Dat Cassini deze foto kon maken, is te danken aan het feit dat de ruimtesonde onlangs verhuisd is. In juli nam Cassini een nieuwe positie in waardoor deze voor het eerst in twee jaar tijd weer in staat was om de ringen van Saturnus (en nu dus ook de schaduw die Saturnus daar zelf op werpt) te bestuderen. Dankzij de positiewijziging van Cassini kan deze niet alleen de ringen, maar ook de noord- en zuidpool van de planeet veel beter fotograferen.
Foto: NASA / JPL / Space Science Institute.
Cassini bestudeert Saturnus en de omgeving van de planeet alweer zo’n acht jaar. En in die jaren heeft de ruimtesonde al heel wat indrukwekkende foto’s gemaakt. Bijvoorbeeld deze van de maantjes van Saturnus. Of deze van de straalstromen op de planeet.
(scientias.nl)
[ Bericht 6% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-09-2012 09:13:03 ]
Saturnus werpt een schaduw op zijn eigen ringen
Ruimtesonde Cassini heeft wederom een prachtige foto van Saturnus gemaakt. Op de foto is te zien hoe de enorme planeet een schaduw werpt op zijn eigen ringen.
Cassini maakte de foto toen deze zo’n 2.222.740 kilometer van Saturnus verwijderd was. De ruimtesonde kiekte Saturnus 18 september en twee dagen later arriveerde de foto op aarde.
Dat Cassini deze foto kon maken, is te danken aan het feit dat de ruimtesonde onlangs verhuisd is. In juli nam Cassini een nieuwe positie in waardoor deze voor het eerst in twee jaar tijd weer in staat was om de ringen van Saturnus (en nu dus ook de schaduw die Saturnus daar zelf op werpt) te bestuderen. Dankzij de positiewijziging van Cassini kan deze niet alleen de ringen, maar ook de noord- en zuidpool van de planeet veel beter fotograferen.
Foto: NASA / JPL / Space Science Institute.
Cassini bestudeert Saturnus en de omgeving van de planeet alweer zo’n acht jaar. En in die jaren heeft de ruimtesonde al heel wat indrukwekkende foto’s gemaakt. Bijvoorbeeld deze van de maantjes van Saturnus. Of deze van de straalstromen op de planeet.
(scientias.nl)
[ Bericht 6% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-09-2012 09:13:03 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-09-2012
Melkweg is ondergedompeld in grote gasbel
NASA/CXC/M.Weiss/CXC/Ohio State/A Gupta et al
Gebruikmakend van onder andere data van NASA’s Chandra X-Ray Observatory hebben astronomen ontdekt dat de Melkweg zich midden in een grote halo van ijl, heet gas bevindt. De massa van deze gaswolk is vergelijkbaar met de massa van alle sterren in de Melkweg.
Astronomen hebben al langer een vermoeden dat er zich grote hoeveelheden warm gas rond de Melkweg ophouden, maar de vraag is hoe groot deze halo is en hoe zwaar hij is. Door data van verschillende röntgensatellieten te combineren konden de onderzoekers van onder andere de Harvard-universiteit nu beeld krijgen van het heetste gas in de halo (1 tot 2,5 miljoen graden Kelvin). Het bleek dat er juist erg veel van dit extreem hete gas aanwezig is, dat in eerdere onderzoeken niet gedetecteerd werd.
Deze ontdekking zou wel eens een oplossing kunnen zijn voor het probleem dat astronomen denken te weinig baryonen (protonen en neutronen) te zien in het huidige universum. Metingen aan extreem verre sterrenstelsels laten zien dat er in het vroege heelal veel meer baryonen waren. Deze zouden dus in de moeilijk waarneembare halo’s van sterrenstelsels kunnen zitten. (RvdH)
(allesoversterrenkunde)
Melkweg is ondergedompeld in grote gasbel
NASA/CXC/M.Weiss/CXC/Ohio State/A Gupta et al
Gebruikmakend van onder andere data van NASA’s Chandra X-Ray Observatory hebben astronomen ontdekt dat de Melkweg zich midden in een grote halo van ijl, heet gas bevindt. De massa van deze gaswolk is vergelijkbaar met de massa van alle sterren in de Melkweg.
Astronomen hebben al langer een vermoeden dat er zich grote hoeveelheden warm gas rond de Melkweg ophouden, maar de vraag is hoe groot deze halo is en hoe zwaar hij is. Door data van verschillende röntgensatellieten te combineren konden de onderzoekers van onder andere de Harvard-universiteit nu beeld krijgen van het heetste gas in de halo (1 tot 2,5 miljoen graden Kelvin). Het bleek dat er juist erg veel van dit extreem hete gas aanwezig is, dat in eerdere onderzoeken niet gedetecteerd werd.
Deze ontdekking zou wel eens een oplossing kunnen zijn voor het probleem dat astronomen denken te weinig baryonen (protonen en neutronen) te zien in het huidige universum. Metingen aan extreem verre sterrenstelsels laten zien dat er in het vroege heelal veel meer baryonen waren. Deze zouden dus in de moeilijk waarneembare halo’s van sterrenstelsels kunnen zitten. (RvdH)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-09-2012
Ruimtetelescoop Hubble kijkt verder dan ooit
© reuters.
De ruimtetelescoop Hubble heeft beelden gemaakt van een ongekend ver deel van het heelal. De satelliet ving licht op dat er 13,2 miljard jaar over heeft gedaan om de aarde te bereiken. Het licht komt van sterren uit de beginjaren van het heelal, van vlak na de oerknal.
De Hubble zoomde in op een klein deel van het sterrenbeeld Oven. Alleen in dat kleine gebied vond de telescoop al 5500 oeroude melkwegstelsels. Bij sommige stelsels was het licht zo zwak, dat het menselijk oog het pas had kunnen zien als het tien miljard keer helderder was geweest. Het gebied wordt het Extreme Deep Field (Extreem Diep Veld, XDF) genoemd.
De Hubble is in 1990 gelanceerd. Het is de meest geavanceerde telescoop ooit, maar rond 2014 moet een nog betere satelliet de ruimte in gaan. Die James Webb-telescoop kan nog verder en nog scherper zien.
(HLN)
Ruimtetelescoop Hubble kijkt verder dan ooit
© reuters.
De ruimtetelescoop Hubble heeft beelden gemaakt van een ongekend ver deel van het heelal. De satelliet ving licht op dat er 13,2 miljard jaar over heeft gedaan om de aarde te bereiken. Het licht komt van sterren uit de beginjaren van het heelal, van vlak na de oerknal.
De Hubble zoomde in op een klein deel van het sterrenbeeld Oven. Alleen in dat kleine gebied vond de telescoop al 5500 oeroude melkwegstelsels. Bij sommige stelsels was het licht zo zwak, dat het menselijk oog het pas had kunnen zien als het tien miljard keer helderder was geweest. Het gebied wordt het Extreme Deep Field (Extreem Diep Veld, XDF) genoemd.
De Hubble is in 1990 gelanceerd. Het is de meest geavanceerde telescoop ooit, maar rond 2014 moet een nog betere satelliet de ruimte in gaan. Die James Webb-telescoop kan nog verder en nog scherper zien.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-09-2012
Ruimtesondes nemen ‘buitenaards liedje’ waar
Twee ruimtesondes van NASA hebben een kosmisch lied opgenomen. De geluiden komen van radiogolven uit het magnetische veld rondom de aarde.
De buitenaardse geluiden zijn radiogolven, die op een voor mensen hoorbare frequentie ligt. De geluiden komen voor wanneer lagere-energiedeeltjes hun energie naar hogere-energiedeeltjes overbrengen. U hoort dan een geluid dat wat weg heeft van vogelzang. Het geluid dat u hier hoort zijn vijf stukjes van een paar seconden die achter elkaar worden gedraaid.
Stormsondes
De geluiden werden opgenomen door de Radiation Belt Storm Probes, die eind vorige maand werden gelanceerd. De RBSP’s gaan voornamelijk onderzoek doen naar het magnetische veld rondom de aarde, de zogenaamde Van Allengordel. Het leren kennen van die stralingsgordel is volgens NASA nodig om betere en veiligere ruimteschepen te bouwen. De ‘vogelzang’ werd opgenomen tijdens een experimentele fase, waarin de sondes eerst goed worden gepositioneerd.
Magnetische velden
Astronomen weten al langer dat dit soort geluiden in de ruimte te horen is, maar het is de eerste keer dat ze ook echt waargenomen zijn. Het is niet het enige geluid waar de sondes naar gaan zoeken. De RBSP’s gaan ook op jacht naar andere geluiden die niet voor mensen hoorbaar zijn. Ze zoeken naar golven die rondom de magnetische velden hangen. Zo komen we beter te weten hoe die velden precies werken.
Nieuwsgierig hoe het ‘buitenaardse liedje’ klinkt? Luister het hier!
(scientias.nl)
Ruimtesondes nemen ‘buitenaards liedje’ waar
Twee ruimtesondes van NASA hebben een kosmisch lied opgenomen. De geluiden komen van radiogolven uit het magnetische veld rondom de aarde.
De buitenaardse geluiden zijn radiogolven, die op een voor mensen hoorbare frequentie ligt. De geluiden komen voor wanneer lagere-energiedeeltjes hun energie naar hogere-energiedeeltjes overbrengen. U hoort dan een geluid dat wat weg heeft van vogelzang. Het geluid dat u hier hoort zijn vijf stukjes van een paar seconden die achter elkaar worden gedraaid.
Stormsondes
De geluiden werden opgenomen door de Radiation Belt Storm Probes, die eind vorige maand werden gelanceerd. De RBSP’s gaan voornamelijk onderzoek doen naar het magnetische veld rondom de aarde, de zogenaamde Van Allengordel. Het leren kennen van die stralingsgordel is volgens NASA nodig om betere en veiligere ruimteschepen te bouwen. De ‘vogelzang’ werd opgenomen tijdens een experimentele fase, waarin de sondes eerst goed worden gepositioneerd.
Magnetische velden
Astronomen weten al langer dat dit soort geluiden in de ruimte te horen is, maar het is de eerste keer dat ze ook echt waargenomen zijn. Het is niet het enige geluid waar de sondes naar gaan zoeken. De RBSP’s gaan ook op jacht naar andere geluiden die niet voor mensen hoorbaar zijn. Ze zoeken naar golven die rondom de magnetische velden hangen. Zo komen we beter te weten hoe die velden precies werken.
Nieuwsgierig hoe het ‘buitenaardse liedje’ klinkt? Luister het hier!
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-09-2012
Planeten ontstonden niet tegelijk
ESO/L. Calçada
Met een computermodel van ons extreem jonge zonnestelsel zijn wetenschappers erachter gekomen dat de planeten waarschijnlijk niet tegelijk zijn ontstaan, zoals eerder wel werd gedacht. Verantwoordelijk daarvoor zijn krachtige schokgolven die de zon in haar beginjaren uitzond. De aarde zou hierdoor één van de jongste planeten van het zonnestelsel zijn.
Toen de zon zo’n vijf miljard jaar geleden ontstond had zij nog geen planeten. Slecht een grote gaswolk met kleine brokjes materie omringde haar. Een serie schokgolven uit de zon zou, volgens een computermodel van Tagir Abdylmyanov van de Universiteit in Kazan in Rusland, ringen in die wolk hebben gecreëerd. Onder de invloed van de zwaartekracht klonterden daaruit in de loop van miljoenen jaren de planeten samen.
Volgens het model zouden de eerste schokgolven de ringen voor de buitenste planeten hebben gemaakt, Neptunus en Uranus. Pas miljoenen jaren later waren Saturnus en Jupiter aan de beurt. Als allerlaatst – toen de zon veel kalmer was – kregen de vier binnenste planeten, Mars, aarde, Venus en Mercurius de kans samen te klonteren. Het onderzoek werd vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Madrid. (RvdH)
(allesoversterrenkunde)
Planeten ontstonden niet tegelijk
ESO/L. Calçada
Met een computermodel van ons extreem jonge zonnestelsel zijn wetenschappers erachter gekomen dat de planeten waarschijnlijk niet tegelijk zijn ontstaan, zoals eerder wel werd gedacht. Verantwoordelijk daarvoor zijn krachtige schokgolven die de zon in haar beginjaren uitzond. De aarde zou hierdoor één van de jongste planeten van het zonnestelsel zijn.
Toen de zon zo’n vijf miljard jaar geleden ontstond had zij nog geen planeten. Slecht een grote gaswolk met kleine brokjes materie omringde haar. Een serie schokgolven uit de zon zou, volgens een computermodel van Tagir Abdylmyanov van de Universiteit in Kazan in Rusland, ringen in die wolk hebben gecreëerd. Onder de invloed van de zwaartekracht klonterden daaruit in de loop van miljoenen jaren de planeten samen.
Volgens het model zouden de eerste schokgolven de ringen voor de buitenste planeten hebben gemaakt, Neptunus en Uranus. Pas miljoenen jaren later waren Saturnus en Jupiter aan de beurt. Als allerlaatst – toen de zon veel kalmer was – kregen de vier binnenste planeten, Mars, aarde, Venus en Mercurius de kans samen te klonteren. Het onderzoek werd vandaag gepresenteerd op het European Planetary Science Congress in Madrid. (RvdH)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-09-2012
Ongezien: Kosmisch rotsblok raakte aarde twee keer
De aarde is vorige week twee keer geraakt door hetzelfde kosmische rotsblok. Dat blijkt uit berekeningen van de Finse wiskundige Esko Lyytinen. De eerste keer scheerde de tientallen tonnen zware steenklomp boven de Noordzee een paar minuten lang door de dampkring. Tweeënhalf uur later verbrandde hij definitief boven het zuidoosten van Canada. Zo'n dubbele inslag is nooit eerder waargenomen.
De extreem heldere vuurbol werd op vrijdag 21 september vlak voor middernacht ook in ons land waargenomen, net als in Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Britse video-opnamen laten zien dat het rotsblok door de wrijving met de aardse dampkring in stukken uiteenviel. Op basis van waarnemingen vanuit verschillende plaatsen kon de Nederlandse satelliet- en meteoorexpert Marco Langbroek de baan door de dampkring berekenen, en uitsluiten dat het hier om een terugvallende satelliet ging.
Rond 02.30 uur Belgische tijd zagen duizenden mensen in het zuidoosten van Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten óók een zeer heldere vuurbol. Volgens Lyytinen werd die veroorzaakt door het grootste brokstuk van de kosmische steenklomp. Dat had aanvankelijk een snelheid van 13 kilometer per seconden, maar werd boven de Noordzee afgeremd tot 'slechts' 9,2 kilometer per seconde. Dat is te weinig om voorgoed aan de aantrekkingskracht van de aarde te ontsnappen. Na één langgerekte omloop dook het projectiel alsnog met veel spektakel de dampkring in.
Ook in augustus 1972 is vanuit de Verenigde Staten een vuurbol gezien die veroorzaakt werd door een 'scherende inslag', maar dat rotsblok had een hogere snelheid en verdween weer voorgoed de ruimte in.
(HLN)
Ongezien: Kosmisch rotsblok raakte aarde twee keer
De aarde is vorige week twee keer geraakt door hetzelfde kosmische rotsblok. Dat blijkt uit berekeningen van de Finse wiskundige Esko Lyytinen. De eerste keer scheerde de tientallen tonnen zware steenklomp boven de Noordzee een paar minuten lang door de dampkring. Tweeënhalf uur later verbrandde hij definitief boven het zuidoosten van Canada. Zo'n dubbele inslag is nooit eerder waargenomen.
De extreem heldere vuurbol werd op vrijdag 21 september vlak voor middernacht ook in ons land waargenomen, net als in Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Britse video-opnamen laten zien dat het rotsblok door de wrijving met de aardse dampkring in stukken uiteenviel. Op basis van waarnemingen vanuit verschillende plaatsen kon de Nederlandse satelliet- en meteoorexpert Marco Langbroek de baan door de dampkring berekenen, en uitsluiten dat het hier om een terugvallende satelliet ging.
Rond 02.30 uur Belgische tijd zagen duizenden mensen in het zuidoosten van Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten óók een zeer heldere vuurbol. Volgens Lyytinen werd die veroorzaakt door het grootste brokstuk van de kosmische steenklomp. Dat had aanvankelijk een snelheid van 13 kilometer per seconden, maar werd boven de Noordzee afgeremd tot 'slechts' 9,2 kilometer per seconde. Dat is te weinig om voorgoed aan de aantrekkingskracht van de aarde te ontsnappen. Na één langgerekte omloop dook het projectiel alsnog met veel spektakel de dampkring in.
Ook in augustus 1972 is vanuit de Verenigde Staten een vuurbol gezien die veroorzaakt werd door een 'scherende inslag', maar dat rotsblok had een hogere snelheid en verdween weer voorgoed de ruimte in.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-09-2012
Wetenschappers willen bootje naar Titan sturen
We zijn op de maan geweest, zetten rovers op Mars, sturen sondes naar Jupiter. En nu is het tijd voor een nieuwe uitdaging, vinden wetenschappers. Tijd om te gaan varen op de zeeën van Saturnus’ maantje Titan! En dat is niet vergezocht, maar absoluut haalbaar.
Dat is de boodschap die wetenschappers gisteren tijdens het European Planetary Science Congress verkondigden, in een notendop. Helemaal nieuw is het idee overigens niet. Nog niet zo heel lang geleden overwoog NASA nog serieus om een boot naar Titan te sturen. Maar die missie ging uiteindelijk niet door. NASA besloot namelijk in plaats van een bootje naar Titan een ruimtesonde naar Mars te sturen.
TALISE
Zonde, zo vinden wetenschappers van de TALISE-projectgroep (TALISE staat voor Titan Lake In-situ Sampling Propelled Explorer). En dus zijn ze voornemens om toch een boot naar Titan te gaan sturen. Een ruimtesonde zou de boot nabij de noordpool van Titan moeten laten landen, op het grootste meer dat het maantje rijk is. Vervolgens vaart de boot naar de kust en doet deze onderweg onderzoek. De missie op Titan zou een half jaar tot een jaar in beslag nemen.
Er zijn verschillende mogelijkheden voor de aandrijving van de boot. Afbeelding: TALISE: Titan Lake In-situ Sampling Propelled Explorer / EPSC Abstracts – Vol. 7 EPSC2012-64 2012.
Peddelen
De boot zou zich voort kunnen bewegen met behulp van schroeven of wielen of peddels. “De grootste innovatie van TALISE is het aandrijvingssysteem,” vertelt onderzoeker Igone Urdampilleta. “Dit stelt de sonde in staat om zich gecontroleerd van de landingsplaats in het meer naar de dichtstbijzijnde kust te begeven.” Onderweg kan de sonde allerlei monsters verzamelen.
Bijzonder Titan
Dat wetenschappers staan te trappelen om Titan te bestuderen, is niet zo gek. Titan is namelijk mede doordat deze relatief sterk op de aarde lijkt, razend interessant. Zo heeft de maan een dikke atmosfeer, zeeën, meren en rivieren en een diameter die tussen de diameter van de aarde (12.756 kilometer) en de diameter van Mercurius (4878 kilometer) in zit. Eigenlijk lijkt de grootste maan van Saturnus in veel opzichten dan ook meer op een planeet dan op een maan. Bovendien kan de maan ons misschien meer vertellen over het ontstaan van leven op aarde. Want Titan mag dan te koud zijn voor leven: de omgeving van Titan bevat wel heel wat bouwblokken voor leven.
Of de missie uiteindelijk doorgang gaat vinden, is nog twijfelachtig. Het onderzoek staat nog in de kinderschoenen. De onderzoekers gaan nu kijken hoe haalbaar de missie is en hoe de sonde er precies uit zou moeten gaan zien.
(scientias.nl)
Wetenschappers willen bootje naar Titan sturen
We zijn op de maan geweest, zetten rovers op Mars, sturen sondes naar Jupiter. En nu is het tijd voor een nieuwe uitdaging, vinden wetenschappers. Tijd om te gaan varen op de zeeën van Saturnus’ maantje Titan! En dat is niet vergezocht, maar absoluut haalbaar.
Dat is de boodschap die wetenschappers gisteren tijdens het European Planetary Science Congress verkondigden, in een notendop. Helemaal nieuw is het idee overigens niet. Nog niet zo heel lang geleden overwoog NASA nog serieus om een boot naar Titan te sturen. Maar die missie ging uiteindelijk niet door. NASA besloot namelijk in plaats van een bootje naar Titan een ruimtesonde naar Mars te sturen.
TALISE
Zonde, zo vinden wetenschappers van de TALISE-projectgroep (TALISE staat voor Titan Lake In-situ Sampling Propelled Explorer). En dus zijn ze voornemens om toch een boot naar Titan te gaan sturen. Een ruimtesonde zou de boot nabij de noordpool van Titan moeten laten landen, op het grootste meer dat het maantje rijk is. Vervolgens vaart de boot naar de kust en doet deze onderweg onderzoek. De missie op Titan zou een half jaar tot een jaar in beslag nemen.
Er zijn verschillende mogelijkheden voor de aandrijving van de boot. Afbeelding: TALISE: Titan Lake In-situ Sampling Propelled Explorer / EPSC Abstracts – Vol. 7 EPSC2012-64 2012.
Peddelen
De boot zou zich voort kunnen bewegen met behulp van schroeven of wielen of peddels. “De grootste innovatie van TALISE is het aandrijvingssysteem,” vertelt onderzoeker Igone Urdampilleta. “Dit stelt de sonde in staat om zich gecontroleerd van de landingsplaats in het meer naar de dichtstbijzijnde kust te begeven.” Onderweg kan de sonde allerlei monsters verzamelen.
Bijzonder Titan
Dat wetenschappers staan te trappelen om Titan te bestuderen, is niet zo gek. Titan is namelijk mede doordat deze relatief sterk op de aarde lijkt, razend interessant. Zo heeft de maan een dikke atmosfeer, zeeën, meren en rivieren en een diameter die tussen de diameter van de aarde (12.756 kilometer) en de diameter van Mercurius (4878 kilometer) in zit. Eigenlijk lijkt de grootste maan van Saturnus in veel opzichten dan ook meer op een planeet dan op een maan. Bovendien kan de maan ons misschien meer vertellen over het ontstaan van leven op aarde. Want Titan mag dan te koud zijn voor leven: de omgeving van Titan bevat wel heel wat bouwblokken voor leven.
Of de missie uiteindelijk doorgang gaat vinden, is nog twijfelachtig. Het onderzoek staat nog in de kinderschoenen. De onderzoekers gaan nu kijken hoe haalbaar de missie is en hoe de sonde er precies uit zou moeten gaan zien.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-10-2012
Extreem koude laag ontdekt in Venusdampkring
Mercurius/Venus
Op 125 kilometer hoogte in de dampkring van Venus is een atmosferische laag ontdekt met een temperatuur van 175 graden onder nul, koud genoeg voor de vorming van bevroren kooldioxide. De extreem koude laag komt alleen voor boven de dag-nachtgrens van de planeet. De vondst is opmerkelijk omdat Venus als gevolg van een sterk broeikaseffect de heetste planeet in het zonnestelsel is. Zelfs in de aardatmosfeer komen zulke lage temperaturen niet voor.
De koude laag is ontdekt door een team wetenschappers onder leiding van Arnaud Mahieux van het Belgische Instituut voor Ruimte-aëronomie in Brussel, op basis van metingen van de Europese planeetverkenner Venus Express, die in een baan rond Venus beweegt. De ontdekking wordt gepubliceerd in Journal of Geophysical Research.
Het ontstaan van de koude laag wordt nog niet volledig begrepen. Wel is bekend dat de opbouw van de Venusdamprking aan de dagzijde van de traag roterende planeet heel anders is dan die aan de nachtzijde. Rond de dag-nachtgrens bevindt zich daardoor een overgangsgebied waarin de koude laag zich kennelijk vormt, tussen twee warmere lagen in.
(allesoversterrenkunde)
Extreem koude laag ontdekt in Venusdampkring
Mercurius/Venus
Op 125 kilometer hoogte in de dampkring van Venus is een atmosferische laag ontdekt met een temperatuur van 175 graden onder nul, koud genoeg voor de vorming van bevroren kooldioxide. De extreem koude laag komt alleen voor boven de dag-nachtgrens van de planeet. De vondst is opmerkelijk omdat Venus als gevolg van een sterk broeikaseffect de heetste planeet in het zonnestelsel is. Zelfs in de aardatmosfeer komen zulke lage temperaturen niet voor.
De koude laag is ontdekt door een team wetenschappers onder leiding van Arnaud Mahieux van het Belgische Instituut voor Ruimte-aëronomie in Brussel, op basis van metingen van de Europese planeetverkenner Venus Express, die in een baan rond Venus beweegt. De ontdekking wordt gepubliceerd in Journal of Geophysical Research.
Het ontstaan van de koude laag wordt nog niet volledig begrepen. Wel is bekend dat de opbouw van de Venusdamprking aan de dagzijde van de traag roterende planeet heel anders is dan die aan de nachtzijde. Rond de dag-nachtgrens bevindt zich daardoor een overgangsgebied waarin de koude laag zich kennelijk vormt, tussen twee warmere lagen in.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
