W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
24-10-2012
Astronomen stellen catalogus samen van 84 miljoen sterren
© Photonews.
Een internationaal team van astronomen heeft met de sterrenwacht van de ESO op de Chileense berg Paranal een catalogus samengesteld van 84 miljoen sterren in het centrale deel van de Melkweg, meldt de Europese Zuidelijke Sterrenwacht.
Dankzij de verzamelde gegevens is een kolossale kleurenfoto van 108.200 bij 81.500 pixels (bijna 9 miljard pixels in totaal) samengesteld, één van de grootste astronomische opnamen die ooit zijn vervaardigd. Aan de hand van deze gegevens heeft het team nu de grootste catalogus aller tijden samengesteld van de centrale concentratie van sterren van onze Melkweg.
Dit reusachtige gegevensbestand bevat meer dan tien keer zoveel sterren als eerdere onderzoeken, en levert veel kennis op over onze eigen Melkweg, zegt de ESO. De opname biedt de toeschouwer een "ongelooflijk", "inzoombaar" overzicht van het hart van ons sterrenstelsel. Indien men de opname op de resolutie van een normaal boek zou afdrukken, zou hij 9 meter lang en 7 meter hoog zijn.
Om deze enorme catalogus te helpen analyseren, is een grafiek gemaakt waarin de helderheden van ongeveer 84 miljoen sterren zijn uitgezet tegen hun respectieve kleuren. Het daaruit voortkomende kleur-helderheidsdiagram bevat meer dan tien keer zoveel sterren als die van voorgaande onderzoeken.
(HLN)
Astronomen stellen catalogus samen van 84 miljoen sterren
© Photonews.
Een internationaal team van astronomen heeft met de sterrenwacht van de ESO op de Chileense berg Paranal een catalogus samengesteld van 84 miljoen sterren in het centrale deel van de Melkweg, meldt de Europese Zuidelijke Sterrenwacht.
Dankzij de verzamelde gegevens is een kolossale kleurenfoto van 108.200 bij 81.500 pixels (bijna 9 miljard pixels in totaal) samengesteld, één van de grootste astronomische opnamen die ooit zijn vervaardigd. Aan de hand van deze gegevens heeft het team nu de grootste catalogus aller tijden samengesteld van de centrale concentratie van sterren van onze Melkweg.
Dit reusachtige gegevensbestand bevat meer dan tien keer zoveel sterren als eerdere onderzoeken, en levert veel kennis op over onze eigen Melkweg, zegt de ESO. De opname biedt de toeschouwer een "ongelooflijk", "inzoombaar" overzicht van het hart van ons sterrenstelsel. Indien men de opname op de resolutie van een normaal boek zou afdrukken, zou hij 9 meter lang en 7 meter hoog zijn.
Om deze enorme catalogus te helpen analyseren, is een grafiek gemaakt waarin de helderheden van ongeveer 84 miljoen sterren zijn uitgezet tegen hun respectieve kleuren. Het daaruit voortkomende kleur-helderheidsdiagram bevat meer dan tien keer zoveel sterren als die van voorgaande onderzoeken.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wordt hiermee de achtergrondstraling (WMAP) bedoeld?
Eenzame sterren lijken mysterieuze gloed in het heelal te veroorzaken
Dankzij Spitzer kunnen we wellicht eindelijk de mysterieuze gloed van infrarood licht die in de gehele ruimte al is waargenomen, verklaren. De gloed zou veroorzaakt worden door eenzame sterren die uit hun sterrenstelsels zijn gegooid.
“De infrarode achtergrondgloed in ons heelal was altijd een enorm mysterie,” vertelt onderzoeker Asantha Cooray. “We hebben nieuw bewijs gevonden dat het licht afkomstig is van sterren die zich tussen sterrenstelsels bevinden.” Die sterren geven zo’n zwak licht af dat we ze niet kunnen zien, maar de gloed die ze samen produceren, is – met behulp van bijvoorbeeld de Spitzer-telescoop – wel waarneembaar.
De allereerste sterren
Het moge duidelijk zijn dat deze mysterieuze gloed de gemoederen al een tijdje bezighoudt. In juni van dit jaar kwamen onderzoekers nog met een mogelijke verklaring voor de gloed: deze zou veroorzaakt worden door de allereerste sterren en sterrenstelsels.
Nieuw onderzoek
Maar een nieuw onderzoek trekt die suggestie nu ernstig in twijfel. Niet de allereerste sterren en sterrenstelsels, maar hele eenzame sterren zouden voor de mysterieuze gloed zorgen. De onderzoekers trekken die conclusie nadat ze een groot deel van de ruimte bestudeerden. Hun observaties waren niet zo accuraat als die van de onderzoekers die in juni met hun suggesties kwamen, maar doordat de onderzoekers zich op een groot deel van de ruimte richtten, konden ze het patroon dat het infrarode licht vormt wel beter analyseren.
Links ziet u een deel van de ruimte in infrarood licht. Rechts ziet u hetzelfde deel van de ruimte maar dan met de infrarode gloed. De onderzoekers konden deze gloed waarnemen door het licht van sterrenstelsels en andere bekende lichtbronnen te maskeren. Afbeelding: NASA/JPL-Caltech/UC Irvine
Patroon
De onderzoekers moeten concluderen dat het patroon dat zij hebben waargenomen niet overeenkomt met theorieën en computersimulaties over de eerste sterren en sterrenstelsels. Zo is de gloed veel te helder om afkomstig te zijn van de eerste sterrenstelsels. Deze oude sterrenstelsels zouden namelijk niet zo groot en talrijk zijn als de sterrenstelsels die we vandaag de dag om ons heen zien.
Eenzame ster
De onderzoekers suggereren dat de gloed veroorzaakt wordt door eenzame sterren. Ooit maakten deze sterren deel uit van een sterrenstelsel. Maar het zat de sterren niet mee: hun sterrenstelsels kwamen in botsing met andere sterrenstelsels en daarbij werden sterren uit die stelsels weggeslingerd.
Nader onderzoek moet uitwijzen of de wetenschappers met deze nieuwe theorie op het juiste spoor zitten. Gelukkig is hulp onderweg: de in aanbouw zijnde James Webb-telescoop is geknipt voor een klus als deze. “Het scherpe infrarood zicht van de James Webb-telescoop is in staat om de eerste sterren en sterrenstelsels direct waar te nemen, net als de eenzame sterren buiten sterrenstelsels,” vertelt onderzoeker Eric Smith. “De mysterieuze objecten die het infrarode achtergrondlicht veroorzaken, worden dan mogelijk eindelijk blootgelegd.”
(scientias.nl)
Eenzame sterren lijken mysterieuze gloed in het heelal te veroorzaken
Dankzij Spitzer kunnen we wellicht eindelijk de mysterieuze gloed van infrarood licht die in de gehele ruimte al is waargenomen, verklaren. De gloed zou veroorzaakt worden door eenzame sterren die uit hun sterrenstelsels zijn gegooid.
“De infrarode achtergrondgloed in ons heelal was altijd een enorm mysterie,” vertelt onderzoeker Asantha Cooray. “We hebben nieuw bewijs gevonden dat het licht afkomstig is van sterren die zich tussen sterrenstelsels bevinden.” Die sterren geven zo’n zwak licht af dat we ze niet kunnen zien, maar de gloed die ze samen produceren, is – met behulp van bijvoorbeeld de Spitzer-telescoop – wel waarneembaar.
De allereerste sterren
Het moge duidelijk zijn dat deze mysterieuze gloed de gemoederen al een tijdje bezighoudt. In juni van dit jaar kwamen onderzoekers nog met een mogelijke verklaring voor de gloed: deze zou veroorzaakt worden door de allereerste sterren en sterrenstelsels.
Nieuw onderzoek
Maar een nieuw onderzoek trekt die suggestie nu ernstig in twijfel. Niet de allereerste sterren en sterrenstelsels, maar hele eenzame sterren zouden voor de mysterieuze gloed zorgen. De onderzoekers trekken die conclusie nadat ze een groot deel van de ruimte bestudeerden. Hun observaties waren niet zo accuraat als die van de onderzoekers die in juni met hun suggesties kwamen, maar doordat de onderzoekers zich op een groot deel van de ruimte richtten, konden ze het patroon dat het infrarode licht vormt wel beter analyseren.
Links ziet u een deel van de ruimte in infrarood licht. Rechts ziet u hetzelfde deel van de ruimte maar dan met de infrarode gloed. De onderzoekers konden deze gloed waarnemen door het licht van sterrenstelsels en andere bekende lichtbronnen te maskeren. Afbeelding: NASA/JPL-Caltech/UC Irvine
Patroon
De onderzoekers moeten concluderen dat het patroon dat zij hebben waargenomen niet overeenkomt met theorieën en computersimulaties over de eerste sterren en sterrenstelsels. Zo is de gloed veel te helder om afkomstig te zijn van de eerste sterrenstelsels. Deze oude sterrenstelsels zouden namelijk niet zo groot en talrijk zijn als de sterrenstelsels die we vandaag de dag om ons heen zien.
Eenzame ster
De onderzoekers suggereren dat de gloed veroorzaakt wordt door eenzame sterren. Ooit maakten deze sterren deel uit van een sterrenstelsel. Maar het zat de sterren niet mee: hun sterrenstelsels kwamen in botsing met andere sterrenstelsels en daarbij werden sterren uit die stelsels weggeslingerd.
Nader onderzoek moet uitwijzen of de wetenschappers met deze nieuwe theorie op het juiste spoor zitten. Gelukkig is hulp onderweg: de in aanbouw zijnde James Webb-telescoop is geknipt voor een klus als deze. “Het scherpe infrarood zicht van de James Webb-telescoop is in staat om de eerste sterren en sterrenstelsels direct waar te nemen, net als de eenzame sterren buiten sterrenstelsels,” vertelt onderzoeker Eric Smith. “De mysterieuze objecten die het infrarode achtergrondlicht veroorzaken, worden dan mogelijk eindelijk blootgelegd.”
(scientias.nl)
26-10-2012
Gegevens van grote hemelverkenning gepresenteerd
Franse en Canadese astronomen hebben de definitieve versie gepresenteerd van de Canada-France-Hawaii Telescope Legacy Survey, een langlopend project dat zich de tussen 2003 en 2009 heeft voltrokken op de top van de Mauna Kea (Hawaï). Bij de Legacy Survey zijn beeldgegevens verzameld van 38 miljoen sterrenstelsels tot op afstanden van negen miljard lichtjaar. Het verwerken van de gegevens, die onder meer worden gebruikt om de donkere materie en donkere energie in het heelal te onderzoeken, heeft drie jaar geduurd.
Hoofddoel van de survey was het nauwkeurig meten van de helderheden van honderden supernova-explosies in verre sterrenstelsels. Zulke metingen worden gebruikt om de afstanden van deze stelsels te meten en de snelheden waarmee deze – ten gevolge van de uitdijing van het heelal – van ons vandaan bewegen. Die combinatie van gegevens maakt duidelijk hoe de uitdijingssnelheid van het heelal in de loop van de miljarden jaren is veranderd.
Een tweede speerpunt was het in kaart brengen van de geheimzinnige donkere materie in het heelal. Daartoe is onderzocht hoe relatief nabije clusters van sterrenstelsels het licht van verder weg gelegen stelsels afbuigen en vervormen – een relativistisch verschijnsel dat al door Albert Einstein werd voorspeld. De mate van afbuiging verraadt hoeveel massa – in de vorm van zichtbare én donkere materie – de clusters bevatten.
De gegevens van de Legacy Survey zullen nog jarenlang voor nieuwe onderzoeksdoeleinden worden gebruikt. Zo is een team van astronomen momenteel bezig om het reusachtige gegevensbestand door te spitten op verre quasars (de extreem heldere kernen van actieve sterrenstelsels). (EE)
(allesoversterrenkunde)
Gegevens van grote hemelverkenning gepresenteerd
Franse en Canadese astronomen hebben de definitieve versie gepresenteerd van de Canada-France-Hawaii Telescope Legacy Survey, een langlopend project dat zich de tussen 2003 en 2009 heeft voltrokken op de top van de Mauna Kea (Hawaï). Bij de Legacy Survey zijn beeldgegevens verzameld van 38 miljoen sterrenstelsels tot op afstanden van negen miljard lichtjaar. Het verwerken van de gegevens, die onder meer worden gebruikt om de donkere materie en donkere energie in het heelal te onderzoeken, heeft drie jaar geduurd.
Hoofddoel van de survey was het nauwkeurig meten van de helderheden van honderden supernova-explosies in verre sterrenstelsels. Zulke metingen worden gebruikt om de afstanden van deze stelsels te meten en de snelheden waarmee deze – ten gevolge van de uitdijing van het heelal – van ons vandaan bewegen. Die combinatie van gegevens maakt duidelijk hoe de uitdijingssnelheid van het heelal in de loop van de miljarden jaren is veranderd.
Een tweede speerpunt was het in kaart brengen van de geheimzinnige donkere materie in het heelal. Daartoe is onderzocht hoe relatief nabije clusters van sterrenstelsels het licht van verder weg gelegen stelsels afbuigen en vervormen – een relativistisch verschijnsel dat al door Albert Einstein werd voorspeld. De mate van afbuiging verraadt hoeveel massa – in de vorm van zichtbare én donkere materie – de clusters bevatten.
De gegevens van de Legacy Survey zullen nog jarenlang voor nieuwe onderzoeksdoeleinden worden gebruikt. Zo is een team van astronomen momenteel bezig om het reusachtige gegevensbestand door te spitten op verre quasars (de extreem heldere kernen van actieve sterrenstelsels). (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-10-2012
Vulkanisme op maantje Io vanaf de aarde waargenomen
Wetenschappers van het SETI-instituut zijn erin geslaagd om vulkanisme op Jupiters maantje Io vanaf de aarde waar te nemen. En de waarnemingen zijn bijzonder gedetailleerd: zelfs ‘details’ van slechts 100 kilometer groot zijn zichtbaar.
Dat het gelukt is om vulkanisme op het maantje vanaf de aarde waar te nemen, is heugelijke nieuws. Sinds orbiter Galileo in 2003 met pensioen ging, is er namelijk geen enkele sonde meer die Io bestudeert. En er staan op korte termijn ook geen missies richting Jupiter en de maantjes gepland: pas tegen 2030 weer. Dat zou betekenen dat het vulkanisme dat zich tussen 2003 en 2030 afspeelt aan ons zicht onttrokken wordt en er dus een enorm gat in onze gegevens ontstaat.
In detail
Dankzij wetenschappers van SETI hoeven we daar nu echter niet meer bang voor te zijn. Het is ze gelukt om vanaf de aarde vulkanische activiteit op Io bijzonder gedetailleerd vast te leggen. En dat is best bijzonder. Klassieke telescopen kunnen uitbarstende vulkanen op Io namelijk niet waarnemen. Io is van zichzelf al vrij klein (een diameter van ongeveer 3600 kilometer) en bevindt zich ver weg (op 630 miljoen kilometer van de aarde). Dat was ook de reden dat wetenschappers in het verleden ruimtesondes naar Jupiter en de maantjes stuurden: het was onze enige manier om een gedetailleerd beeld te krijgen.
Erupties op Io. Foto: F. Marchis.
Verbetering
De laatste tijd is dat echter aan het veranderen. Astronomen hebben een techniek ontwikkeld waarmee het gemakkelijker is om waarnemingen vanaf de aarde te doen: de vervaging die optreedt doordat de atmosfeer van de aarde voortdurend beweegt, kan in realtime worden weggepoetst, waardoor ons beeld van andere hemellichamen al een stuk beter wordt. En die technologie verbetert voortdurend. Dankzij die verbeteringen zijn de wetenschappers van SETI in staat geweest om zeer gedetailleerde beelden van Io te maken, waarop zelfs 100 kilometer grote objecten goed zichtbaar zijn. En de onderzoekers hebben zelfs al nieuwe dingen ontdekt. Zo blijkt de vulkanische activiteit sinds september 2010 af te nemen.
Het wordt in 2010 en 2011 wat rustiger op Io. Foto: F. Marchis.
De onderzoekers blijven Io in de gaten houden en hopen zo een tijdlijn te kunnen maken waarop alle vulkanische activiteiten een plekje krijgen. De waarnemingen die nu vanaf de aarde worden gedaan kunnen in de toekomst worden aangevuld met waarnemingen van ruimtesondes die Io daadwerkelijk bezoeken. “Ruimtesondes zijn altijd maar in staat geweest om een glimp van de vulkanen op Io te zien. Voyager gedurende enkele maanden, Galileo enkele jaren en New Horizons enkele dagen. Observaties vanaf de aarde kunnen de vulkanen op Io over lange perioden blijven volgen.” En naarmate de telescopen steeds beter worden, worden de observaties dat ook. In de toekomst kunnen observaties vanaf de aarde ons wellicht even goede beelden bieden als een sonde die langs Io vliegt.
(scientias.nl)
Vulkanisme op maantje Io vanaf de aarde waargenomen
Wetenschappers van het SETI-instituut zijn erin geslaagd om vulkanisme op Jupiters maantje Io vanaf de aarde waar te nemen. En de waarnemingen zijn bijzonder gedetailleerd: zelfs ‘details’ van slechts 100 kilometer groot zijn zichtbaar.
Dat het gelukt is om vulkanisme op het maantje vanaf de aarde waar te nemen, is heugelijke nieuws. Sinds orbiter Galileo in 2003 met pensioen ging, is er namelijk geen enkele sonde meer die Io bestudeert. En er staan op korte termijn ook geen missies richting Jupiter en de maantjes gepland: pas tegen 2030 weer. Dat zou betekenen dat het vulkanisme dat zich tussen 2003 en 2030 afspeelt aan ons zicht onttrokken wordt en er dus een enorm gat in onze gegevens ontstaat.
In detail
Dankzij wetenschappers van SETI hoeven we daar nu echter niet meer bang voor te zijn. Het is ze gelukt om vanaf de aarde vulkanische activiteit op Io bijzonder gedetailleerd vast te leggen. En dat is best bijzonder. Klassieke telescopen kunnen uitbarstende vulkanen op Io namelijk niet waarnemen. Io is van zichzelf al vrij klein (een diameter van ongeveer 3600 kilometer) en bevindt zich ver weg (op 630 miljoen kilometer van de aarde). Dat was ook de reden dat wetenschappers in het verleden ruimtesondes naar Jupiter en de maantjes stuurden: het was onze enige manier om een gedetailleerd beeld te krijgen.
Erupties op Io. Foto: F. Marchis.
Verbetering
De laatste tijd is dat echter aan het veranderen. Astronomen hebben een techniek ontwikkeld waarmee het gemakkelijker is om waarnemingen vanaf de aarde te doen: de vervaging die optreedt doordat de atmosfeer van de aarde voortdurend beweegt, kan in realtime worden weggepoetst, waardoor ons beeld van andere hemellichamen al een stuk beter wordt. En die technologie verbetert voortdurend. Dankzij die verbeteringen zijn de wetenschappers van SETI in staat geweest om zeer gedetailleerde beelden van Io te maken, waarop zelfs 100 kilometer grote objecten goed zichtbaar zijn. En de onderzoekers hebben zelfs al nieuwe dingen ontdekt. Zo blijkt de vulkanische activiteit sinds september 2010 af te nemen.
Het wordt in 2010 en 2011 wat rustiger op Io. Foto: F. Marchis.
De onderzoekers blijven Io in de gaten houden en hopen zo een tijdlijn te kunnen maken waarop alle vulkanische activiteiten een plekje krijgen. De waarnemingen die nu vanaf de aarde worden gedaan kunnen in de toekomst worden aangevuld met waarnemingen van ruimtesondes die Io daadwerkelijk bezoeken. “Ruimtesondes zijn altijd maar in staat geweest om een glimp van de vulkanen op Io te zien. Voyager gedurende enkele maanden, Galileo enkele jaren en New Horizons enkele dagen. Observaties vanaf de aarde kunnen de vulkanen op Io over lange perioden blijven volgen.” En naarmate de telescopen steeds beter worden, worden de observaties dat ook. In de toekomst kunnen observaties vanaf de aarde ons wellicht even goede beelden bieden als een sonde die langs Io vliegt.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op dinsdag 30 oktober 2012 18:15 schreef GeenInspiratie. het volgende:
Ik heb een eerste wereld probleem: ik heb geen idee wat ik moet vragen voor kerst.
Ik heb alles al wat mijn hartje begeerd maar ik vind de ruimte en alles wat er bij hoort erg interessant.
Daarom een telescoop.
Aangezien dit mijn eerste telescoop word heb ik geen flauw idee wat nou eigenlijk goed en slecht is en waar ik op moet letten.
Is dit nou eigenlijk wat? Deze hier
Ja of nee en waarom?
Mijn budget ligt rond de 200 tot 250 euro. Het is niet heel veel maar het is mijn eerste.
er zijn zoveel telescopen tegenwoordig, dat je voor de beste resultaten eerst moet weten wat je wilt, eigenlijk zijn er naar mijn mening 3 categorieën:quote:
- zonnestelsel planeten
- deepsky
- fotografisch (ook geschikt voor zonnestelsel/deepsky)
de onderste is de duurste categorie en die begint ook pas vanaf de 1500,- euro voor de instapmodellen+accessoires
ik ga er dus vanuit dat je niet gaat fotograferen.
dan heb je nog verschillende type telescopen, refractor, reflector en catadioptrisch. maar als je gewoon wilt beginnen moet je je daar nog niet te druk over maken.
wil je serieus verder ermee, zou ik je aanraden je in te gaan lezen, zodat je een betere keuze kunt maken. wil je een snelle tip, zou ik je een dobson aanraden!
Deze is statief en telescoop ineen, en is makkelijk te gebruiken! totaal ongeschikt voor fotografie, maar daar begin je nog niet aan ga ik vanuit. wel een soort telescoop die je veel waar voor je geld geeft, goede kwaliteit, veel mogelijkheden, redelijk waardevast en zogoed als binnen je budget.
(deze dus:)
http://www.robtics.nl/pro(...)363&products_id=1628
en dan zou ik toch wel een barlow-lens erbij gaan kopen (is een tussenstuk tussen het oogstukje en de telescoop die je focusafstand verdubbeld of verdriedubbeld) en is redelijk goedkoop. je maakt je telescoop er veel veelzijdiger mee omdat je dan zowel planeten, widefield en deepsky kunt kijken.
hopelijk heb je er iets aan!
<hr>
01-10-2012
Fermi-satelliet detecteert 'mist' van oud sterlicht
Impressie van een blazar. NASA/GSFC
Astronomen hebben uit gegevens van de gammasatelliet Fermi afgeleid hoeveel sterlicht er is in het heelal. Dit meetresultaat geeft een indicatie van de gemiddelde sterrendichtheid (Science, 2 november).
De totale hoeveelheid sterlicht in het heelal wordt door astronomen aangeduid met de term 'extragalactisch achtergrondlicht'. Voor gammastraling, de meest energierijke vorm van straling, fungeert dat achtergrondlicht als een soort mist. De astronomen hebben die mist onderzocht door heel nauwkeurig naar de gammastraling van 150 zogeheten blazars te kijken. Een blazar is een sterrenstelsel met een actief zwart gat in zijn kern dat veel gammastraling produceert.
De gammastraling die we op aarde van blazars opvangen, heeft miljarden lichtjaren afgelegd. En onderweg is die straling door een steeds dichter wordende mist van zichtbaar licht en ultraviolette straling gegaan, die is geproduceerd door de sterren die in de loop van de kosmische geschiedenis zijn ontstaan.
Bij botsingen tussen gammafotonen en het minder energierijke sterlicht ontstaan paren deeltjes, bestaande uit een elektron en zijn tegengesteld geladen tegenhanger, een positron. Als dat gebeurt, verdwijnt er dus een beetje gammastraling – vandaar de mist-analogie. Door de gammastraling van (relatief) nabije blazars te vergelijken met die van verre blazars, kan de dichtheid van die mist worden gemeten.
Uit die meting blijkt dat er in het heelal gemiddeld 1,4 ster per 100 miljard kubieke lichtjaren is. Anders gezegd: de gemiddelde afstand tussen de sterren in het heelal is ongeveer 4150 lichtjaar. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Fermi-satelliet detecteert 'mist' van oud sterlicht
Impressie van een blazar. NASA/GSFC
Astronomen hebben uit gegevens van de gammasatelliet Fermi afgeleid hoeveel sterlicht er is in het heelal. Dit meetresultaat geeft een indicatie van de gemiddelde sterrendichtheid (Science, 2 november).
De totale hoeveelheid sterlicht in het heelal wordt door astronomen aangeduid met de term 'extragalactisch achtergrondlicht'. Voor gammastraling, de meest energierijke vorm van straling, fungeert dat achtergrondlicht als een soort mist. De astronomen hebben die mist onderzocht door heel nauwkeurig naar de gammastraling van 150 zogeheten blazars te kijken. Een blazar is een sterrenstelsel met een actief zwart gat in zijn kern dat veel gammastraling produceert.
De gammastraling die we op aarde van blazars opvangen, heeft miljarden lichtjaren afgelegd. En onderweg is die straling door een steeds dichter wordende mist van zichtbaar licht en ultraviolette straling gegaan, die is geproduceerd door de sterren die in de loop van de kosmische geschiedenis zijn ontstaan.
Bij botsingen tussen gammafotonen en het minder energierijke sterlicht ontstaan paren deeltjes, bestaande uit een elektron en zijn tegengesteld geladen tegenhanger, een positron. Als dat gebeurt, verdwijnt er dus een beetje gammastraling – vandaar de mist-analogie. Door de gammastraling van (relatief) nabije blazars te vergelijken met die van verre blazars, kan de dichtheid van die mist worden gemeten.
Uit die meting blijkt dat er in het heelal gemiddeld 1,4 ster per 100 miljard kubieke lichtjaren is. Anders gezegd: de gemiddelde afstand tussen de sterren in het heelal is ongeveer 4150 lichtjaar. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hartelijk bedankt!quote:
[..]
er zijn zoveel telescopen tegenwoordig, dat je voor de beste resultaten eerst moet weten wat je wilt, eigenlijk zijn er naar mijn mening 3 categorieën:
- zonnestelsel planeten
- deepsky
- fotografisch (ook geschikt voor zonnestelsel/deepsky)
de onderste is de duurste categorie en die begint ook pas vanaf de 1500,- euro voor de instapmodellen+accessoires
ik ga er dus vanuit dat je niet gaat fotograferen.
dan heb je nog verschillende type telescopen, refractor, reflector en catadioptrisch. maar als je gewoon wilt beginnen moet je je daar nog niet te druk over maken.
wil je serieus verder ermee, zou ik je aanraden je in te gaan lezen, zodat je een betere keuze kunt maken. wil je een snelle tip, zou ik je een dobson aanraden!
Deze is statief en telescoop ineen, en is makkelijk te gebruiken! totaal ongeschikt voor fotografie, maar daar begin je nog niet aan ga ik vanuit. wel een soort telescoop die je veel waar voor je geld geeft, goede kwaliteit, veel mogelijkheden, redelijk waardevast en zogoed als binnen je budget.
(deze dus:)
http://www.robtics.nl/pro(...)363&products_id=1628
en dan zou ik toch wel een barlow-lens erbij gaan kopen (is een tussenstuk tussen het oogstukje en de telescoop die je focusafstand verdubbeld of verdriedubbeld) en is redelijk goedkoop. je maakt je telescoop er veel veelzijdiger mee omdat je dan zowel planeten, widefield en deepsky kunt kijken.
hopelijk heb je er iets aan!
Ik heb de tijd genomen om over die telescoop informatie op te zoeken en het is allemaal positief. Alles zegt ook dat het een goede instap is en goed voor beginners.
Ik ga hoogstwaarschijnlijk voor deze.
Nogmaals, bedankt.
Er zijn verschillende soorten Barlow-lenzen.
Wat zou, als ik die telescoop zou kopen, mijn beste keuze zijn? Een 2x of 3x? Is de 3x te veel? Zijn ze beide handig om te hebben?
Wat zou, als ik die telescoop zou kopen, mijn beste keuze zijn? Een 2x of 3x? Is de 3x te veel? Zijn ze beide handig om te hebben?
Hoe is het eigenlijk mogelijk om hiermee vliegtuigen te spotten?
Ik zie het namelijk wel gebeuren op YouTube met veel krachtigere en betere telescopen.
Ik zou zelf denken dat het dan toch veel te ver inzoomt.
[ Bericht 28% gewijzigd door GeenInspiratie. op 02-11-2012 23:35:12 ]
Ik zie het namelijk wel gebeuren op YouTube met veel krachtigere en betere telescopen.
Ik zou zelf denken dat het dan toch veel te ver inzoomt.
[ Bericht 28% gewijzigd door GeenInspiratie. op 02-11-2012 23:35:12 ]
voor de barlow lens moet je kijken welke eyepieces je bij de telescoop krijgt,
bij de dobson uit mijn post krijg je een 10mm & 25mm eyepiece erbij
ik zou gewoon met een 2x barlow beginnen, je kunt altijd over een tijdje nog een 3x barlow erbij halen of gewoon een ander eyepiece.
Natuurlijk is het altijd handig om een 2x en ook een 3x barlow te hebben, maar ik zou in het begin niet te gek doen met accessoires, ook zonde als ze straks ergens liggen terwijl je ze nauwelijks gebruikt, ga eerst aan de slag met de telescoop met een barlow lens, dan krijg je ook een beter beeld wat je wil
Ik heb eigelijk nog nooit vliegtuigen gespot maar het lijkt mij dat het moet kunnen, al je de beweging kunt bijhouden, want een vliegtuig gaat relatief zeer snel over de hemel in verhouding met de sterren ten opzichte van de rotatie van de aarde. Dus met zoveel vergroting moet je je telescoop voortdurend blijven bewegen om het vliegtuig te volgen.
bij de dobson uit mijn post krijg je een 10mm & 25mm eyepiece erbij
ik zou gewoon met een 2x barlow beginnen, je kunt altijd over een tijdje nog een 3x barlow erbij halen of gewoon een ander eyepiece.
Natuurlijk is het altijd handig om een 2x en ook een 3x barlow te hebben, maar ik zou in het begin niet te gek doen met accessoires, ook zonde als ze straks ergens liggen terwijl je ze nauwelijks gebruikt, ga eerst aan de slag met de telescoop met een barlow lens, dan krijg je ook een beter beeld wat je wil
Ik heb eigelijk nog nooit vliegtuigen gespot maar het lijkt mij dat het moet kunnen, al je de beweging kunt bijhouden, want een vliegtuig gaat relatief zeer snel over de hemel in verhouding met de sterren ten opzichte van de rotatie van de aarde. Dus met zoveel vergroting moet je je telescoop voortdurend blijven bewegen om het vliegtuig te volgen.
<hr>
Oké. Bedankt!
Maar stel dat ik hem erop krijg, zie ik dan niet alleen wit? Ik zoom er dan toch te ver op.
Vliegtuig spotten is natuurlijk leuk en al maar dat is natuurlijk niet mijn prioriteit.
Ik ga die wel vragen en dan zie ik wel hoe het zit met vliegtuigen. Zo nodig heb ik nog een verrekijker.
Maar stel dat ik hem erop krijg, zie ik dan niet alleen wit? Ik zoom er dan toch te ver op.
Vliegtuig spotten is natuurlijk leuk en al maar dat is natuurlijk niet mijn prioriteit.
Ik ga die wel vragen en dan zie ik wel hoe het zit met vliegtuigen. Zo nodig heb ik nog een verrekijker.
06-11-2012
Stervormingsgebied in de Grote Magelhaense Wolk.
Een team van Portugese, Britse, Japanse, Italiaanse en Nederlandse astronomen heeft ontdekt dat de huidige economische crisis in het niet valt bij de recessie die het heelal heeft getroffen. Bij een grootschalig onderzoek hebben de astronomen vastgesteld dat de productie van nieuwe sterren de laatste elf miljard jaar dramatisch is gedaald. En die daling zet door.
Volgens het gangbare model voor de evolutie van het heelal ontstonden de eerste sterren ongeveer 13,4 miljard jaar geleden – ruwweg driehonderd miljoen jaar na de oerknal. Maar veel van die sterren waren vele malen groter dan de zon, en zulke kolossen zijn binnen een miljoen jaar door hun brandstof heen en exploderen dan. Kleine sterren kunnen het miljarden jaren volhouden.
Veel van het stof en gas dat bij sterexplosies vrijkomt, wordt gerecycled. Het voegt zich bij al bestaande gaswolken, waaruit weer nieuwe sterren kunnen ontstaan.
Met behulp van drie telescopen, waaronder de Europese Very Large Telescope, hebben de astronomen onderzocht hoeveel nieuwe sterren de gaswolken in sterrenstelsels op uiteenlopende afstanden nog produceren. Uit dat onderzoek blijkt dat de sterproductie sinds de hoogtijdagen (ongeveer elf miljard geleden) met een factor dertig is afgenomen.
Volgens de astronomen wordt het huidige heelal gedomineerd door oude sterren, waarvan de helft in de periode tussen elf en negen miljard jaar geleden is geboren. De productie van de andere helft heeft al vijf keer zo veel tijd gekost.
Als deze ontwikkeling doorzet, ziet de kosmische toekomst er letterlijk somber uit. Het totale aantal sterren dat ooit is gevormd, zal dan nog maar met vijf procent toenemen – zelfs als het heelal eeuwig blijft bestaan. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Stervormingsgebied in de Grote Magelhaense Wolk.
Een team van Portugese, Britse, Japanse, Italiaanse en Nederlandse astronomen heeft ontdekt dat de huidige economische crisis in het niet valt bij de recessie die het heelal heeft getroffen. Bij een grootschalig onderzoek hebben de astronomen vastgesteld dat de productie van nieuwe sterren de laatste elf miljard jaar dramatisch is gedaald. En die daling zet door.
Volgens het gangbare model voor de evolutie van het heelal ontstonden de eerste sterren ongeveer 13,4 miljard jaar geleden – ruwweg driehonderd miljoen jaar na de oerknal. Maar veel van die sterren waren vele malen groter dan de zon, en zulke kolossen zijn binnen een miljoen jaar door hun brandstof heen en exploderen dan. Kleine sterren kunnen het miljarden jaren volhouden.
Veel van het stof en gas dat bij sterexplosies vrijkomt, wordt gerecycled. Het voegt zich bij al bestaande gaswolken, waaruit weer nieuwe sterren kunnen ontstaan.
Met behulp van drie telescopen, waaronder de Europese Very Large Telescope, hebben de astronomen onderzocht hoeveel nieuwe sterren de gaswolken in sterrenstelsels op uiteenlopende afstanden nog produceren. Uit dat onderzoek blijkt dat de sterproductie sinds de hoogtijdagen (ongeveer elf miljard geleden) met een factor dertig is afgenomen.
Volgens de astronomen wordt het huidige heelal gedomineerd door oude sterren, waarvan de helft in de periode tussen elf en negen miljard jaar geleden is geboren. De productie van de andere helft heeft al vijf keer zo veel tijd gekost.
Als deze ontwikkeling doorzet, ziet de kosmische toekomst er letterlijk somber uit. Het totale aantal sterren dat ooit is gevormd, zal dan nog maar met vijf procent toenemen – zelfs als het heelal eeuwig blijft bestaan. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Entropie op kosmische schaal ? 'the Big Dim'quote:
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Volgens mij vooral (of ook? maar volgens mij is dit niet per se gerelateerd aan de entropie) de energie/massa-dichtheid van het universum. Vroeger zat alles dichter op elkaar en konden zware sterren makkelijker vormen. Nu is alles verspreider en worden nog voornamelijk kleine sterretjes gevormd.quote:
[..]
Entropie op kosmische schaal ? 'the Big Dim'
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
Goede zaak!quote:Op zaterdag 10 november 2012 16:58 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
Terug naar de maan!
http://www.space.com/18380-nasa-moon-missions-obama-election.html
Ik hoor iedereen maar mekkeren over bemande vluchten naar Mars en een basis daar, maar dat mag je dan toch eerst wel wat dichter bij huis -langdurig- gaan oefenen. 3 dagen of 8 maanden, dat scheelt nogal wat als er iets mis mocht gaan
The difference between the three Abrahamic religions:
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
- Christianity mumbling to the ceiling,
- Judaism mumbling to the wall,
- Islam mumbling to the floor.
12-11-2012
Studenten van Harvard sturen eerste hamburger de ruimte in
Vijf studenten aan de universiteit van Harvard zorgden recent voor een 'historische stap in de geschiedenis van het fastfood' door een hamburger de ruimte in te sturen. De burger belandde dertig kilometer hoog de stratosfeer in.
Op 27 oktober koos de hamburger de wijde lucht met behulp van een heliumballon en een camera, die registreerde hoe het broodje over de bomen zweefde, richting de wolken en daarna ook de ruimte in. De studenten postten op 4 november een drie minuten durende video van het event op YouTube, met als titel 'Skyfall Operation: First Hamburger in space.' Na amper een week is het filmpje 312.000 keer bekeken. Grappig is dat de burger tijdens zijn terugtocht in eerste instantie hoog in de bomen kwam vast te zitten.
Renzo Luciono, een van de studenten achter het project, zegt dat hij al lang een voorwerp in de ruimte wou sturen. Tijdens zijn eerste jaar aan de unief stak hij al een laser in elkaar. In 2009 stuurde hij samen met enkele collega-studenten nog een camera met behulp van een heliumballon de ruimte in.
(HLN)
Studenten van Harvard sturen eerste hamburger de ruimte in
Vijf studenten aan de universiteit van Harvard zorgden recent voor een 'historische stap in de geschiedenis van het fastfood' door een hamburger de ruimte in te sturen. De burger belandde dertig kilometer hoog de stratosfeer in.
Op 27 oktober koos de hamburger de wijde lucht met behulp van een heliumballon en een camera, die registreerde hoe het broodje over de bomen zweefde, richting de wolken en daarna ook de ruimte in. De studenten postten op 4 november een drie minuten durende video van het event op YouTube, met als titel 'Skyfall Operation: First Hamburger in space.' Na amper een week is het filmpje 312.000 keer bekeken. Grappig is dat de burger tijdens zijn terugtocht in eerste instantie hoog in de bomen kwam vast te zitten.
Renzo Luciono, een van de studenten achter het project, zegt dat hij al lang een voorwerp in de ruimte wou sturen. Tijdens zijn eerste jaar aan de unief stak hij al een laser in elkaar. In 2009 stuurde hij samen met enkele collega-studenten nog een camera met behulp van een heliumballon de ruimte in.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat is toch niet de ruimtequote:
12-11-2012
Studenten van Harvard sturen eerste hamburger de ruimte in
Vijf studenten aan de universiteit van Harvard zorgden recent voor een 'historische stap in de geschiedenis van het fastfood' door een hamburger de ruimte in te sturen. De burger belandde dertig kilometer hoog de stratosfeer in.
Op 27 oktober koos de hamburger de wijde lucht met behulp van een heliumballon en een camera, die registreerde hoe het broodje over de bomen zweefde, richting de wolken en daarna ook de ruimte in. De studenten postten op 4 november een drie minuten durende video van het event op YouTube, met als titel 'Skyfall Operation: First Hamburger in space.' Na amper een week is het filmpje 312.000 keer bekeken. Grappig is dat de burger tijdens zijn terugtocht in eerste instantie hoog in de bomen kwam vast te zitten.
Renzo Luciono, een van de studenten achter het project, zegt dat hij al lang een voorwerp in de ruimte wou sturen. Tijdens zijn eerste jaar aan de unief stak hij al een laser in elkaar. In 2009 stuurde hij samen met enkele collega-studenten nog een camera met behulp van een heliumballon de ruimte in.
(HLN)
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Maar wel interessant om te onderzoeken hoe lang je een McDonalds hamburger in de ruimte kunt bewaren. Op aarde is dat een jaar of 5. Waarschijnlijk heb je dan een burgertje van een meter doorsnee die gewoon niet verrot. Lekker hoor.quote:
13-11-2012
Vroege remming van heelaluitdijing gemeten
NASA/ESA/G. Illingworth, D. Magee en P. Oesch van University of California, Santa Cruz/R. Bouwens van Universiteit Leiden/HUDF09-Team
Vrijwel alle astronomen zijn het er over eens dat het universum steeds sneller uitdijt. Maar dat was niet altijd zo. Voor het eerst is nu de snelheid van het uitdijende heelal bepaald vóór de periode dat deze begon te accelereren.
Het blijkt dat de uitdijing van het universum drie miljard jaar na de oerknal in een fase zat waarin het langzaam werd afgeremd. Dat duurde tot het universum ongeveer acht miljard jaar oud was, en de uitdijing weer begon te versnellen.
Voor de bepaling van de acceleratie keken de wetenschappers verbonden aan de Sloan Digital Sky Survey III naar de massa-verdeling van het jonge universum. Aan de hand van het licht van extreem verre en heldere radiobronnen (zogenoemde quasars) was het mogelijk een kaart te maken van het vroege universum.
De verklaring voor de respectievelijke afremming en versnelling van de uitdijing zit hem in de verschillende krachten die aan het werk zijn in het heelal. Aan de ene kant is er de zwaartekracht die alle massa naar elkaar toe probeert te trekken. Donkere energie – waarvan nog niemand eigenlijk weet wat het is – zou alles uit elkaar drijven. In de eerste miljarden jaren van het universum kon de zwaartekracht de uitdijing van het heelal nog afremmen, maar in het huidige universum domineert de donkere energie. (Roel van der Heijden)
(allesoversterrenkunde)
Vroege remming van heelaluitdijing gemeten
NASA/ESA/G. Illingworth, D. Magee en P. Oesch van University of California, Santa Cruz/R. Bouwens van Universiteit Leiden/HUDF09-Team
Vrijwel alle astronomen zijn het er over eens dat het universum steeds sneller uitdijt. Maar dat was niet altijd zo. Voor het eerst is nu de snelheid van het uitdijende heelal bepaald vóór de periode dat deze begon te accelereren.
Het blijkt dat de uitdijing van het universum drie miljard jaar na de oerknal in een fase zat waarin het langzaam werd afgeremd. Dat duurde tot het universum ongeveer acht miljard jaar oud was, en de uitdijing weer begon te versnellen.
Voor de bepaling van de acceleratie keken de wetenschappers verbonden aan de Sloan Digital Sky Survey III naar de massa-verdeling van het jonge universum. Aan de hand van het licht van extreem verre en heldere radiobronnen (zogenoemde quasars) was het mogelijk een kaart te maken van het vroege universum.
De verklaring voor de respectievelijke afremming en versnelling van de uitdijing zit hem in de verschillende krachten die aan het werk zijn in het heelal. Aan de ene kant is er de zwaartekracht die alle massa naar elkaar toe probeert te trekken. Donkere energie – waarvan nog niemand eigenlijk weet wat het is – zou alles uit elkaar drijven. In de eerste miljarden jaren van het universum kon de zwaartekracht de uitdijing van het heelal nog afremmen, maar in het huidige universum domineert de donkere energie. (Roel van der Heijden)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-11-2012
Chinezen maken ambitieuze ruimteplannen bekend
China heeft de toekomst van haar ruimteprogramma via het staatspersbureau Xinhua bekend gemaakt. De Chinezen willen volgend jaar opnieuw een bemande capsule de ruimte insturen en op korte termijn mensen naar de maan sturen.
Vorige week koos de Chinese Communistische Partij haar nieuwe leiders. Niu Hongguang, één van de hoogste bazen van het Chinese ruimteprogramma, heeft de ambities van het land over haar ruimteprogramma toegelicht. Die zijn niet mals: de Aziaten willen volgend jaar een nieuwe bemande missie lanceren, en uiteindelijk ook naar de maan.
Ruimtestation
Zo willen de Chinezen een eigen bemand ruimtestation bouwen. Het Chinese ruimtestation moet, net als het ISS, een station worden waar wetenschappelijke en medische experimenten uitgevoerd gaan worden. Maar het ruimtestation dient ook andere doelen: China wil haar snel expanderende wetenschappelijke sector langzaamaan toegankelijker maken voor westerse landen. Met hun eigen station laten de Chinezen zien dat ze een goede partner zijn in internationale samenwerking – tegelijk één van de doelen van de nieuwe leiders van het land. Het ruimtestation moet in 2020 klaar zijn.
Eerste vrouw
China lanceerde al eerder haar eigen raketten. In juni van dit jaar werd Shenzhou-9 gelanceerd, die de eerste handmatige aankoppeling uitvoerde op China’s eigen ruimtestation, Tiangong-1. Tijdens die missie was ook de eerste vrouwelijke Chinese astronaut aanwezig. Halverwege 2013 moet wederom een Shenzhou-raket naar Tiangong (‘Hemels Paleis’) vertrekken.
Naar de maan
Naast een ruimtestation willen de Chinezen ook nog een stapje verder gaan. De maan wordt de volgende mijlpaal. Volgend jaar wordt daarom de eerste satelliet richting de maan gestuurd, de Chang’e 3. Die moet nog datzelfde jaar op het oppervlak landen. Chang’e 3 moet vooronderzoek gaan doen voor de volgende grote missie: een bemande landing op de maan.
Man op de maan
Sinds de laatste Amerikaanse Apollomissie in 1972 zijn er geen mensen meer naar de maan geweest. De Chinezen willen daar verandering in brengen. Een tijdschema werd niet gepresenteerd, maar experts vertellen aan Xinhua dat de overheid vóór het einde van dit decennium de maan wil bereiken. Waarom de Chinezen naar de maan willen, blijft een beetje onduidelijk. Experts verwachten echter dat wordt gewerkt aan een permanent bezette maanbasis. Dat zou, naast het vergaren van kennis, ook goed kunnen zijn voor het winnen van delfstoffen.
Met de ruimteplannen hebben de Chinezen straks een groot voordeel op de rest van de wereld. Amerika heeft sinds het pensioen van de spaceshuttles geen eigen raket meer, en Rusland gaf al eerder aan dat bemande ruimtemissies geen prioriteit meer heeft in hun ruimteprogramma. De Chinezen timmeren daarentegen flink aan de weg, omdat het land het geld en de mankracht heeft, en de technologische kennis steeds meer in opkomst is in het land.
(scientias.nl)
Chinezen maken ambitieuze ruimteplannen bekend
China heeft de toekomst van haar ruimteprogramma via het staatspersbureau Xinhua bekend gemaakt. De Chinezen willen volgend jaar opnieuw een bemande capsule de ruimte insturen en op korte termijn mensen naar de maan sturen.
Vorige week koos de Chinese Communistische Partij haar nieuwe leiders. Niu Hongguang, één van de hoogste bazen van het Chinese ruimteprogramma, heeft de ambities van het land over haar ruimteprogramma toegelicht. Die zijn niet mals: de Aziaten willen volgend jaar een nieuwe bemande missie lanceren, en uiteindelijk ook naar de maan.
Ruimtestation
Zo willen de Chinezen een eigen bemand ruimtestation bouwen. Het Chinese ruimtestation moet, net als het ISS, een station worden waar wetenschappelijke en medische experimenten uitgevoerd gaan worden. Maar het ruimtestation dient ook andere doelen: China wil haar snel expanderende wetenschappelijke sector langzaamaan toegankelijker maken voor westerse landen. Met hun eigen station laten de Chinezen zien dat ze een goede partner zijn in internationale samenwerking – tegelijk één van de doelen van de nieuwe leiders van het land. Het ruimtestation moet in 2020 klaar zijn.
Eerste vrouw
China lanceerde al eerder haar eigen raketten. In juni van dit jaar werd Shenzhou-9 gelanceerd, die de eerste handmatige aankoppeling uitvoerde op China’s eigen ruimtestation, Tiangong-1. Tijdens die missie was ook de eerste vrouwelijke Chinese astronaut aanwezig. Halverwege 2013 moet wederom een Shenzhou-raket naar Tiangong (‘Hemels Paleis’) vertrekken.
Naar de maan
Naast een ruimtestation willen de Chinezen ook nog een stapje verder gaan. De maan wordt de volgende mijlpaal. Volgend jaar wordt daarom de eerste satelliet richting de maan gestuurd, de Chang’e 3. Die moet nog datzelfde jaar op het oppervlak landen. Chang’e 3 moet vooronderzoek gaan doen voor de volgende grote missie: een bemande landing op de maan.
Man op de maan
Sinds de laatste Amerikaanse Apollomissie in 1972 zijn er geen mensen meer naar de maan geweest. De Chinezen willen daar verandering in brengen. Een tijdschema werd niet gepresenteerd, maar experts vertellen aan Xinhua dat de overheid vóór het einde van dit decennium de maan wil bereiken. Waarom de Chinezen naar de maan willen, blijft een beetje onduidelijk. Experts verwachten echter dat wordt gewerkt aan een permanent bezette maanbasis. Dat zou, naast het vergaren van kennis, ook goed kunnen zijn voor het winnen van delfstoffen.
Met de ruimteplannen hebben de Chinezen straks een groot voordeel op de rest van de wereld. Amerika heeft sinds het pensioen van de spaceshuttles geen eigen raket meer, en Rusland gaf al eerder aan dat bemande ruimtemissies geen prioriteit meer heeft in hun ruimteprogramma. De Chinezen timmeren daarentegen flink aan de weg, omdat het land het geld en de mankracht heeft, en de technologische kennis steeds meer in opkomst is in het land.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Sounds like another space race is coming
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Sounds like another space race is coming
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2012
Astronomen kijken 'recordver' terug in de tijd
© afp.
Een internationaal team van astronomen heeft een nieuw record gevestigd, door licht waar te nemen dat ruim 13,3 miljard jaar oud is. Dat maakte het Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie (NOVA) vandaag bekend.
Het licht komt van een sterrenstelsel en is uitgestraald 420 miljoen jaar na de oerknal. Het vorige record was van 450 miljoen jaar na de oerknal.
"Hoewel men verwacht eens in de zoveel tijd een extreem ver weg gelegen sterrenstelsel te vinden door de enorme kracht van zwaartekrachtlenzen, overtreft deze ontdekking al onze verwachtingen", aldus astronoom Rychard Bouwens van de Universiteit Leiden. De Nederlandse astronoom Arjen van de Wel (Max Planck Instituut voor Astronomie, Heidelberg, Duitsland) behoort ook tot het onderzoeksteam.
(HLN)
Astronomen kijken 'recordver' terug in de tijd
© afp.
Een internationaal team van astronomen heeft een nieuw record gevestigd, door licht waar te nemen dat ruim 13,3 miljard jaar oud is. Dat maakte het Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie (NOVA) vandaag bekend.
Het licht komt van een sterrenstelsel en is uitgestraald 420 miljoen jaar na de oerknal. Het vorige record was van 450 miljoen jaar na de oerknal.
"Hoewel men verwacht eens in de zoveel tijd een extreem ver weg gelegen sterrenstelsel te vinden door de enorme kracht van zwaartekrachtlenzen, overtreft deze ontdekking al onze verwachtingen", aldus astronoom Rychard Bouwens van de Universiteit Leiden. De Nederlandse astronoom Arjen van de Wel (Max Planck Instituut voor Astronomie, Heidelberg, Duitsland) behoort ook tot het onderzoeksteam.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Zwaartekrachtlenzen, zijn dat gebieden met fluctuerende zwaartekracht die daardoor als lens fungeren of zoiets?..
* Nemephis hoopt dat dat geen domme vraag is
* Nemephis hoopt dat dat geen domme vraag is
15-11-2012
Tegengestelde beweging hete Jupiters verklaard
Sommige hete Jupiters draaien tegen de stroom in. Lynette Cook
Volgens astrofysicus Konstantin Batygin staat het baanvlak van sommige exoplaneten zo schuin op het evenaarsvlak van hun moederster, doordat deze ster ooit een andere ster als begeleider had. Stelsels die vroeger meer dan één ster hadden, zouden ook kunnen verklaren waarom sommige 'hete Jupiters' om hun moederster draaien in een richting die tegengesteld is aan de draaiing van de ster zelf (Nature, 15 november).
'Hete Jupiters' zijn grote, Jupiter-achtige planeten die op zeer kleine afstand om hun ster draaien. Toen zulke planeten in 1995 voor het eerst werden ontdekt, namen astronomen aan dat zij op grotere afstand van hun ster waren gevormd en pas later naar hun huidige banen waren gemigreerd door de aantrekkende werking van het gas en stof rond de ster. Die theorie viel echter aan duigen toen in 2008 werd ontdekt dat sommige hete Jupiters in tegengestelde richting om hun ster draaien.
Die tegengestelde draairichting wordt wel toegeschreven aan de aantrekkingskracht die andere planeten op zo'n planeet uitoefenden terwijl deze zijn ster naderde. Volgens Batygin is er echter ook een andere mogelijkheid: de vreemde draairichting kan het gevolg zijn van de zwaartekrachtsinvloed van een andere ster, die inmiddels uit het stelsel is ontsnapt.
Het idee van Batygin is gebaseerd op het feit dat veel sterren deel uitmaken van meervoudige stersystemen. Om te onderzoeken wat de aanwezigheid van meerdere sterren voor gevolgen heeft voor de planeten in het stelsel heeft Batygin computermodellen gemaakt. Zijn simulaties laten zien dat de verstoringen die in zulke stelsels optreden er inderdaad toe kunnen leiden dat planeten uiteindelijk in tegengestelde richting om hun ster draaien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Tegengestelde beweging hete Jupiters verklaard
Sommige hete Jupiters draaien tegen de stroom in. Lynette Cook
Volgens astrofysicus Konstantin Batygin staat het baanvlak van sommige exoplaneten zo schuin op het evenaarsvlak van hun moederster, doordat deze ster ooit een andere ster als begeleider had. Stelsels die vroeger meer dan één ster hadden, zouden ook kunnen verklaren waarom sommige 'hete Jupiters' om hun moederster draaien in een richting die tegengesteld is aan de draaiing van de ster zelf (Nature, 15 november).
'Hete Jupiters' zijn grote, Jupiter-achtige planeten die op zeer kleine afstand om hun ster draaien. Toen zulke planeten in 1995 voor het eerst werden ontdekt, namen astronomen aan dat zij op grotere afstand van hun ster waren gevormd en pas later naar hun huidige banen waren gemigreerd door de aantrekkende werking van het gas en stof rond de ster. Die theorie viel echter aan duigen toen in 2008 werd ontdekt dat sommige hete Jupiters in tegengestelde richting om hun ster draaien.
Die tegengestelde draairichting wordt wel toegeschreven aan de aantrekkingskracht die andere planeten op zo'n planeet uitoefenden terwijl deze zijn ster naderde. Volgens Batygin is er echter ook een andere mogelijkheid: de vreemde draairichting kan het gevolg zijn van de zwaartekrachtsinvloed van een andere ster, die inmiddels uit het stelsel is ontsnapt.
Het idee van Batygin is gebaseerd op het feit dat veel sterren deel uitmaken van meervoudige stersystemen. Om te onderzoeken wat de aanwezigheid van meerdere sterren voor gevolgen heeft voor de planeten in het stelsel heeft Batygin computermodellen gemaakt. Zijn simulaties laten zien dat de verstoringen die in zulke stelsels optreden er inderdaad toe kunnen leiden dat planeten uiteindelijk in tegengestelde richting om hun ster draaien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2012
Schotel Dwingeloo radiotelescoop wordt teruggeplaatst
Nu staat de schotel van de radiotelescoop nog naast de toren. Stichting CAMRAS
Op maandag 19 november wordt in opdracht van ASTRON, het Nederlands Instituut voor Radio-astronomie, de schotel van de historische Dwingeloo-radiotelescoop teruggeplaatst op zijn toren. Sinds 5 juni van dit jaar staat de 38 ton wegende schotel met een diameter van 25 meter op een speciale constructie naast de toren om te worden gerestaureerd.
In de afgelopen maanden zijn alle stalen onderdelen van de Dwingeloo radiotelescoop gezandstraald en opnieuw geverfd. Waar nodig zijn ook onderdelen vervangen. Alle 372 driehoekige gaasramen van de schotel zijn geïnspecteerd, schoongemaakt en op 211 vernieuwde stelbouten in de vorm van paddenstoelen vastgemaakt. De parabolische schotel heeft, tot op twee millimeter nauwkeurig, weer zijn oorspronkelijke vorm.
Zodra de radiotelescoop is vrijgegeven en overgedragen aan ASTRON, kunnen de vrijwilligers van stichting CAMRAS beginnen met het opnieuw inrichten van de telescoop met apparatuur en kabels, en het doen van controlemetingen. De verwachting is dat de radiotelescoop omstreeks de zomer van 2013 weer bruikbaar is voor publieksactiviteiten en educatieve doeleinden.
(allesoversterrenkunde)
Schotel Dwingeloo radiotelescoop wordt teruggeplaatst
Nu staat de schotel van de radiotelescoop nog naast de toren. Stichting CAMRAS
Op maandag 19 november wordt in opdracht van ASTRON, het Nederlands Instituut voor Radio-astronomie, de schotel van de historische Dwingeloo-radiotelescoop teruggeplaatst op zijn toren. Sinds 5 juni van dit jaar staat de 38 ton wegende schotel met een diameter van 25 meter op een speciale constructie naast de toren om te worden gerestaureerd.
In de afgelopen maanden zijn alle stalen onderdelen van de Dwingeloo radiotelescoop gezandstraald en opnieuw geverfd. Waar nodig zijn ook onderdelen vervangen. Alle 372 driehoekige gaasramen van de schotel zijn geïnspecteerd, schoongemaakt en op 211 vernieuwde stelbouten in de vorm van paddenstoelen vastgemaakt. De parabolische schotel heeft, tot op twee millimeter nauwkeurig, weer zijn oorspronkelijke vorm.
Zodra de radiotelescoop is vrijgegeven en overgedragen aan ASTRON, kunnen de vrijwilligers van stichting CAMRAS beginnen met het opnieuw inrichten van de telescoop met apparatuur en kabels, en het doen van controlemetingen. De verwachting is dat de radiotelescoop omstreeks de zomer van 2013 weer bruikbaar is voor publieksactiviteiten en educatieve doeleinden.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
