(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 24

Bij ons ligt het eraan of je naar een sbo (speciaal basisonderwijs) of so (speciaal onderwijs) gaat.

Bij sbo zijn ze veel strenger met vergoedingen. Je moet naar de dichtstbijzijnde en je moet een hele goede verklaring hebben waarom je kind niet zelf kan gaan en dan krijg je een tegemoetkoming in de kosten.
Voor het so wordt het volledig vergoed en ben je vrij in het maken van de keuze. In onze gemeente dus, ik kan me voorstellen dat elke gemeente zijn eigen regels heeft wat dat betreft.

Oke per gemeente verschillend dus (belachelijk ) sorry! Dat wist ik niet.

Klopt ja bij mij in de gemeente hebben ze ook een hele rits met voorwaarden en daarbij is het ook dat ze alleen vervoer regelen of ov kosten vergoeden bij de dichtbijzijnde sbo school en moet het ook vanaf zoveel kilometer afstand zijn. Najah qua kilometer zouden we in aanmerking komen maar dat is het dan. Er is wel een uitzondering op de regel als de andere scholen geen plek hebben dan willen ze wel vergoeden.

Maar het instituut waar mn meisje nu word getest gaat een brief maken voor ons waarom ze juist op die school moet gaan. Ik hoop dat daarmee alsnog gaat lukken anders moeten we heel snel gaan kijken naar andere mogelijkheden want ik wil haar voor geen extra dag nog op deze school hebben.

maar het ligt ook wel degelijk aan de clusters natuurlijk. Als cluster 1 dichtbij is, maar je kind moet naar cluster 4, dan wordt toch wel gekeken naar dichtstbijzijnde cluster 4?

Hier trouwens helemaal geen probleem met het vervoer, maar over anderhalve maand zal ik blij zijn als we eraf zijn

sbo is niet aan clusters gebonden. so wel.

Wat Trui zegt. En om voor het SBO in onze woonplaats in aanmerking te komen, hadden wij de zorgcommissie van het openbaar onderwijs in onze woonplaats nodig. Die zorgcommissie werd ingeschakeld door onze school.
Helaas constateerden zij toendertijd dat Job niet bij het sbo, maar bij een cluster 4 school thuis hoorde.
Het zou wel heel fijn zijn geweest als Job gewoon in onze eigen plaats bij het sbo terecht had gekund. Dan hadden we ook helemaal geen vervoer nodig gehad.

Lovelyjubbly1, hoe zit dat bij jullie? Wij konden echt alleen maar terecht bij het sbo via een positieve beslissing van die zorgcommissie (of commissie leerlingenzorg). Rechtstreeks aanmelden op een andere manier was niet mogelijk.

Ah ok, dat is hier dan heel anders gegaan. Met de diagnose werd natuurlijk gesproken over het medisch kleuterverblijf en dat is via BJZ geregeld, van daaruit is hij ook naar school gegaan.

Jeetje dat was mij niet verteld. Ik woon in Amsterdam en word dan dus gekeken naar elke stadsdeel en zodoende de school gekozen. De school die wij voor ogen hebben zit dus in een ander stadsdeel wat dus het probleem kan worden.

Verder weet ik niets van een zorginstelling of iets in die richting. Enkel dat mij verteld is dat school ook moet inzien dat ze beter af is op een sbo en daar bepaalde papieren voor moeten inleveren en dan het via die de indicatie regelt moeten inschakelen maar dat hoeven ze in mijn geval niet te doen aangezien ik en het instituut waar ze nou getest word er al achteraan zitten.

En verder kan je zelf niet zomaar zeggen " ik wil mijn kind op een sbo", was niet eens bij mij opgekomen tot het instituut zij dat het beter voor haar zou zijn. Ik ben vorige week toen ook naar de sbo school gegaan voor een gesprek om te zien met eigen ogen en ben er nu ook overtuigd van dat het haar heel veel goeds kan doen.

Verder betreft het vervoer het is dat wij zelf geen auto hebben anders had ik daar liever zelf voor gezorgd dus het is echt noodzaak.

lovelyjubbly ik hoop dat het goed uit pakt allemaal.

Gemeentes, bureaucratie en schoolvervoer
Het bleek hier bureaucratisch gewoon onmogelijk te zijn om zonder vertraging na een verhuizing naar een andere gemeente weer schoolvervoer te hebben.
Dat leverde dus voor de ene 3 weken meivakantie op en voor de andere 4.
En vonden ze het heel logisch op nr 2 om 8.30 op te halen, want die moet om 9.00 op school zijn. Dat dat logistiek toch uitdagingen geeft omdat Pepijn om 8.30 op school moet zijn dat probleem zagen ze echt niet. Gelukkig kon de route iets omgelegd en word hij nu 8.15 opgehaald.

maar goed dat is offtopic want geen autisme of cluster IV, maar cluster 3 onderwijs. Daarvoor krijg je in principe zonder problemen schoolvervoer.

Lovelyjubbly, ik wilde je niet bangmaken. Van wat je schreef lijkt me dat haar huidige school niet moeilijk gaat doen inderdaad. En de instantie waar je nu bent zal het wel precies weten.

Nog even voor de volledigheid mijn informatie + bron.

Aanmelden bij speciaal basisonderwijs (sbo)
U meldt uw kind aan bij een school voor sbo door een aanvraag in te dienen bij de Permanente Commissie Leerlingenzorg (PCL). Deze PCL maakt onderdeel uit van het samenwerkingsverband dat de school van uw kind heeft met andere scholen in het kader van het project Weer Samen Naar School (WSNS). Informeer bij de school van uw kind hoe u de PCL kunt bereiken.

De PCL onderzoekt of uw kind beter af is op een sbo-school of dat uw kind op een andere manier is te helpen. Dit doet de PCL op basis van een testrapport en het onderwijskundig rapport dat de school over uw kind aanlevert. U ontvangt van deze rapporten een kopie. De PCL brengt een advies uit. Uiteindelijk bepaalt de school voor speciaal basisonderwijs of ze uw kind toelaten.

Aanmelden bij speciaal onderwijs (so) en voortgezet speciaal onderwijs (vso)
Voor de aanmelding van uw kind bij een school voor speciaal onderwijs of voortgezet speciaal onderwijs, neemt u contact op met het Regionaal Expertise Centrum (REC) in uw regio. Uw kind krijgt bij het REC een indicatie van een Commissie voor de Indicatiestelling (CvI). Dit betekent dat een onafhankelijke commissie bekijkt of uw kind op basis van landelijk vastgestelde normen in aanmerking komt voor speciaal onderwijs of voortgezet speciaal onderwijs. De CvI kijkt hierbij naar:

welke stoornis of handicap uw kind heeft;
de problemen die deze stoornis op school oplevert;
de zorg die geboden wordt in het reguliere onderwijs en of deze zorg voldoende is.
Uw kind ontvangt een indicatie als de CvI beslist dat het aan de criteria voldoet. Hiermee heeft uw kind toegang tot het speciaal onderwijs of voortgezet speciaal onderwijs.

bron

Wij hebben beide procedures doorlopen en in mijn ervaring is het precies zo gegaan zoals hier staat. En bij ons heette de PCL dan zorgcommissie, maar het was inderdaad vanuit een samenwerkingsverband van de openbare scholen in onze gemeente.

Hoe gaat het hier?

Moet even spuien maandag ging de klas naar een kinderboederij. Nou leuk zou je denken maar ik zag al weer vanalles fout gaan en heb ik de juf gevraagd mn dochter goed in de gaten te houden en bij haar te houden.
Nou dat was goed al had ze liever of ik mee ging. Maar vriendlief moest werken en ik heb veel pijn door zwangerschap dus dat ging niet.

Blijkt nou hadden ze haar achter gelaten op de kinderboederij. Shira( mijn dochter dus ) was zoals ik al voorspeld had niet geinteresseerd in de dieren en alleen de speeltuin leuk vond. De juf vond dat goed maar derest van de kinderen wilde bij de dieren kijken natuurlijk dus die is zich daarop gaan richten en toen ze iedereen bij elkaar riep zijn ze terug gegaan. Shira heeft niet geluisterd en vond het veel ste leuk in de speeltuin en bleef daar. Gevolg dat ze alleen gelaten daar was en iemand die daar werkte de school heeft opgebelt dat ze een kindje waren vergeten.


Ik kon me niet meer inhouden en was woest. Heb een klacht ingediend tegen de juffen en een gesprek erover gehad. Ze hebben hun excuzes aangeboden, maar echt kan niet wachten tot ze hier weg is!

Oef... . En dat terwijl juf het zelfs belooft om extra op te letten... Je telt de kinderen toch ook voor je weer terug gaat?

Sowieso laat je een kind niet zonder toezicht achter in een speeltuin.

Job heeft vandaag zijn schoolreisje gehad. Naar de koningin Julianatoren in Apeldoorn. We hebben de hele week ellende gehad, vanwege de bijkomende stress. Met als dieptepunt dat we woensdagavond met Katja naar hap konden. Hij had iets naar haar hoofd gegooid met als gevolg een gat in haar hoofd.

Maar omdat ik naar de tandarts moest, moest hij echt toch naar school. Geen ontsnappingsclausule, zeg maar.
Hij is net weer thuis en hij heeft het zo super gehad. Gek genoeg hebben ze hem juist helemaal alleen losgelaten daar. "Ga maar spelen en als je een fluitje hoort, betekent dat dat je moet komen".
Dat was de boodschap en toen mocht hij verder zijn gang gaan. En juist van die vrijheid heeft hij zo genoten. Ook wel een leerpuntje voor mij, want ik ben altijd heel bang om hem zo maar alleen los te laten. Ik zie dan allemaal beren op de weg. En nu zie ik dus dat het wel werkt binnen een afgebakend terrein.

livelink, wat fijn dat Job het zo naar z'n zin heeft gehad! en toevallig hoorde ik vorige week ook zo'n verhaal. ik was met Cato's klas mee naar Duinrell en had me met mijn groepje van 4 kinderen van 7 jr aangesloten bij een ander groepje, zodat we met twee volwassenen waren. dat leek ons handiger voor 't geval er wat kinderen in de rij stonden en 1 durfde niet oid. Die andere moeder vertelde dat ze in 't speciaal onderwijs werkt (veel autistische kinderen). In die hoedanigheid had ze ook vaak uitjes met klassen meegemaakt, en de kinderen mochten bij hen inderdaad veel eerder 'vrij' rond lopen. Koningin Julianatoren was inderdaad een voorbeeld van een park waar ze dat al vaak gedaan hadden, en waar dat altijd heel goed ging. Ook behoorlijk jonge kinderen. Ik verbaasde me daar echt over, omdat ik me dat bij Cato maar moeilijk voor kan stellen; die verdwaalt nog als ze van hier naar 't eind van de straat moet lopen bij wijze van spreken. Maar ik kon me aan de andere kant wel voorstellen dat het voor dit type kinderen ook erg vervelend is als ze steeds een groepje moeten volgen. Cato wil vaak op een gegeven moment niet meer verder, maar ergens blijven waar zij het fijn vindt. En dat kan dan gewoon.

Ja, hoe meer ik er over nadenk, hoe logischer ik vind dat dat werkt. Hoewel Job dan wel eerst over zijn angst heen moet. Dat was in het begin ook even het probleem. Maar toen hij eenmaal durfde, ging hij ook los.
Hij had het fluitje voor het eten niet eens gehoord, zo enthousiast was hij. Maar gelukkig ging een leerkracht hem toen wel even zoeken.

Ik vind het heel logisch en heel herkenbaar klinken. Eva is graag buiten, alleen. Het is altijd een vast rondje waar ze lekker de tijd voor neemt, struinend op haar fietsje. En hoe eng ik het ook vind, zij heeft dit soms echt nodig, alleen zijn.
Nu ze leert klokkijken kan ik met haar afspreken wanneer ze terug moet zijn van haar rondje. Dat helpt me.

Zo, ik ben net thuis van een gesprek op de school van Job. Hij blijft nog een jaartje bij zijn huidige lerares. Dat gaat goed en dat willen ze zo houden. En vanzelfsprekend zijn wij daar ook blij mee.

We hebben vandaag ook een mailtje gestuurd naar het taxibedrijf met een pleidooi voor de taxichauffeur en het verzoek dat Job dezelfde taxichauffeur mag houden (vooraf natuurlijk wel besproken met de chauffeur zelf). Hoe dat uitpakt weten we nog niet, maar hun eerste reactie was zeker niet negatief.

Zijn lerares zei vanavond ook nog dat Job zo boft met zijn chauffeur en zij ziet natuurlijk heel veel chauffeurs, dus dat zegt wel wat.

Misschien hebben jullie input? Even gekopieerd uit mijn andere topic...

In mijn regio is een groot MKD . Ik werk met hen samen vanuit een schoolbestuur voor cluster 4. Naar het MKD komen kinderen uit een grote straal dagelijks met speciaal busvervoer; kinderen tot 4 jaar worden vervoerd door een taxibedrijf dat wordt betaald door de zorganisatie, kinderen vanaf 5 door het gemeentelijk leerlingvervoer.

Vorig jaar besloot de zorganisatie die het MKD aanstuurt dat er een dependance moest worden geopend om kinderen die ver van de hoofdlocatie wonen minder tijd met reizen kwijt te laten zijn. Omdat er nogal wat kinderen van 5 en ouder (en dus met leerplicht) meeverhuisden naar die nieuwe locatie ging er ook een klas mee. Helaas liep er in het regelen van de randvoorwaarden nogal wat mis. Eén van de grootste missers was dat 'vergeten' was bij de gemeente te vragen of op de plek waar de dislocatie zou worden gevestigd een onderwijsbestemming lag; is dat niet zo, dan mag de gemeente niet vervoeren naar die plek. De zorganisatie heeft toen een jaar lang ook de taxikosten van de kinderen die eigenlijk met leerlingvervoer zouden moeten worden gehaald en gebracht betaald. Nu stoppen ze daarmee, omdat het probleem niet alleen van hen was maar ook van de onderwijsstichting waar ik voor werk. Grote schrik bij de ouders van de kleuters waar het om ging natuurlijk! Het vraagt nogal wat om je kind elke dag 20km heen en terug te moeten brengen en later ook weer halen.
Na lang zoeken en nadenken blijven er nu 2 kinderen over die niet door hun ouders kunnen worden gebracht en gehaald. De stichting heeft de ouders nu de optie geboden de kinderen naar een andere school te doen (nog 20 km verder...). Niet echt vanuit onze zorgpositie gedacht, als je weet dat het hier om twee autistische kleuters gaat. De directeur van de stichting heeft nu aangegeven liever een klacht te krijgen van beide ouderparen dan geld uit te geven aan het vervoer van de kinderen.

Ik vind het schandálig. Wat kan ik doen?

Wat een ellendige situatie. Is er in dat jaar niet geprobeerd alsnog een onderwijsbestemming te verkrijgen? Kennelijk niet dus.

Ik zou helaas niet weten wat je kunt doen. Soms helpt het om in dit soort gevallen de pers erbij te halen.

Hart van Nederland smult altijd van dit soort verhalen ja.

Hallo!

Ik heb zelf geen kinderen, maar ben oom van een 6 jarig meisje met autisme. Wat ze precies heeft weten we nog niet, het zou wel in het autisme spectrum moeten zijn, ook doordat ze nog steeds niet echt kan communiceren is het lastig. Ze loopt flink achter in d'r ontwikkeling, m'n neefje van 3 is al een stuk verder in z'n ontwikkeling. Het is een onwijs lief moppie, en gelukkig heeft ze verder weinig frustraties of woede, en is ze over het algemeen erg vrolijk. Maar het is wel moeilijk natuurlijk, al gaan m'n broer en z'n vriendin er hartstikke goed mee om.

Ze zat een tijdje op een school voor autisten, maar omdat ze te ver achter liep in d'r ontwikkeling zit ze nu op een speciale school met kinderen met diverse aandoeningen. Ik merk wel dat ze bepaalde sociale dingen wel wil doen, maar gewoon niet kan. Zo waren we gister uit eten, en bij het restaurant was een speeltuin. En dan wil ze wel naar de speeltuin toe, maar dan kijkt ze meer rond dan dat ze echt meedoet. Of als ik haar voor het eerst zie, rent ze wel naar me toe maar eenmaal bij me houdt ze toch afstand. Elke keer moet ik ook weer minimaal een uur ofzo bij d'r in de buurt doorbrengen voordat ze zich helemaal op d'r gemak voelt en uit eigen initiatief naar me toe komt en durft aan te raken enzo.

Dingen zijn nou eenmaal zoals ze zijn, maar ik vind het wel jammer dat ik niet enigszins hetzelfde contact met haar kan hebben dat ik ook heb met m'n neefje van 3. Ik begin steeds meer tijd met hem door te brengen, maar met haar is dat lastig helaas.

Ik ben verder gewoon nog vrijgezel, en echt nog niet toe aan kinderen enzo. Maar desondanks geniet ik wel echt van de tijd die ik doorbreng met die kinderen, en hebben ze ook echt een nieuwe dimensie aan m'n leven toegevoegd.

Ik dacht ik drop even een berichtje hier, zie nu pas dat hier een topic over is. Is interessant om te lezen hoe anderen hier mee om gaan, en soms moet je je ei gewoon even kwijt.

[ Bericht 0% gewijzigd door BankAardappel op 03-07-2012 14:17:41 ]

Vertrouwt ze jou genoeg als oppas, BankAardappel? Daar zou je je broer misschien wel een groot plezier mee kunnen doen. Als je nichtje het zo moeilijk heeft met het opbouwen van een band, dan zal het wel moeilijk zijn om af en toe een oppas te regelen, lijkt me.

Ik moest vanochtend met Job naar de psychiater. Hij heeft daar een hekel aan en de vorige bezoeken liepen bepaald niet goed. Hij kondigde dus ook al aan dat hij absoluut niet mee zou gaan en tot overmaat van ramp kon J. ook niet. Ik hing dus gisteren helemaal gestressed aan de telefoon met de psychiater omdat ik niet dacht dat het me zou lukken om Job mee te krijgen. De psychiater zei dat ik daarover niet moest stressen en dat ik gewoon alleen kon komen als het niet zou lukken. En toen gaf ze me als tip dat ik tegen Job moest zeggen dat ik dan over hem ging praten met haar. Job kennende zou hij dan toch wel komen, dacht ze.

Dus dat meldde ik hem gisteravond en Job was heel stellig dat ik niet het recht had om zomaar over hem te gaan praten. Ik zei dus dat ik weinig keus had omdat hij zelf niet wilde gaan. Nou, dan ging hij toch wel mee. Dan ging hij het zelf wel even vertellen. Dus is hij vanochtend braaf meegegaan in de bus en ook braaf meegegaan met de psychiater en daarna is hij zelfs braaf alleen in de wachtkamer gebleven toen ik met haar moest praten (met heel veel dank aan de onbekende oma, die spelletjes met hem ging doen )

En hij heeft inderdaad precies gedaan wat hij beloofd had. Hij heeft de psychiater gezegd dat hij haar stom vond en dat hij nooit meer wilde komen en dat hij zijn oude pilletje terug wilde hebben. En nadat hij dat gezegd had heeft hij voor de rest keurig meegewerkt

Wat mij betreft is ze geslaagd als kinderpsychiater. Het was de perfecte tip! En ze heeft ook nog melatonine voorgeschreven. Oh, ik hoop dat het gaat helpen.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2012 22:01 schreef mrspoeZ het volgende:
[blabla]
De directeur van de stichting heeft nu aangegeven liever een klacht te krijgen van beide ouderparen dan geld uit te geven aan het vervoer van de kinderen.

Ik vind het schandálig. Wat kan ik doen?

Dréigen met de media was voldoende: het vervoer voor volgend jaar is geregeld. Ben zó blij!

Wat fijn mrspoeZ zal een pak van je hart zijn!

Hier zijn we overigens nog druk bezig de indicatie te krijgen maar het vervoer kunnen we waarschijnlijk op ons buik schrijven. Het is nog allemaal afwachten maar blijf hoop houden.
Ook met school lig ik constant mee overhoop lijkt elke dag wel wat te zijn nou Maar afgesproken dat ze vanaf volgende week maar halve dagen meegaat ter voorbereiding op de zomer vakantie.
Volgende week advies gesprek dus ben zeer benieuwd wat daar uit gaat komen.