abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_110048488
Wellicht herkennen sommige de situatie wel als het allemaal even niet lekker loopt, dat je denkt "vanaf morgen ga ik het eens helemaal anders doen". Ik heb dit zelf al vele malen gehad, maar uiteindelijk komt daar bijna nooit iets van terrecht. Terwijl je zelf weet dat je met je huidige manier van doen en je huidige eigenschappen bepaalde dingen nooit zult bereiken... is het mogelijk om van het ene op het andere moment dingen echt anders te doen; jezelf als het ware opeens te veranderen volgens jullie? En hoever kun je hierin dan gaan?

Ik ken in mijn eigen omgeving tevens iemand die door een psychose eigenlijk van het ene op het andere moment een ander karakter heeft gekregen; een ander persoon is geworden. Dit hoor je ook wel eens bij extreme ongevallen oid. Eigenlijk wil dit zeggen dat wie wij zijn niet statisch is, het zit voor een groot deel niet in de genen. Dit doet mij hopen dat er ook een manier is waarop je er bewust voor kunt kiezen om zo drastisch anders te worden. Ik hoop dat het me ooit gaat lukken in elk geval!
pi_110048620
Het lukt toch niet. zelfs na een heldere ingeving op wat voor drugs dan ook wist ik dat ik moest veranderen, maar dat dit gewoon niet kon, je bent wie je bent, shit happens, dat soort spul, gewoon go with the flow, je weet wel
Jaaa, dansen! dansen!
pi_110048623
ps ik snap echt helemaal geen flikker van wat ik zeg maar veranderen kun je niet waardeloze huppelkut :)
Jaaa, dansen! dansen!
pi_110048627
Oh je bent een man. Huppellul.
Jaaa, dansen! dansen!
pi_110048847
Ik denk dat je je persoonlijkheid niet kunt veranderen, behalve als er iets heel ingrijpends gebeurt.
Iets heel heel heel ingrijpends. En zelfs dan denk ik dat de verandering nog steeds van korte duur is.
Lekker deprimerend dus...


Maaaarrrrr.... als je ontevreden bent met jezelf of je situatie (dat proef ik een beetje bij je), kun je daar wel iets aan doen.
Als je iets wil veranderen, kan ik je alleen de volgende adviezen geven:
Onderstaande dingen hebben mijn leven het meest verandert. Niet mijn persoonlijkheid, maar wel hoe ik me voel.

- Ga weg van de omgeving waar je nu woont.
Beste advies wat ik je kan geven, echt waar. Woon je nog bij je ouders? Ga op jezelf wonen. Huur iets heel kleins en goedkoops. Zorg dat je een eigen ruimte hebt, al is het maar een kamer in een studentenflat.
Woon je al op jezelf, ga dan ergens anders wonen. Niet 2 straten verder, nee echt een eind weg.
Weg van de omgeving waar je al zo lang in zit.

- Zoek ander werk/andere school/studie.
Hou gewoon op met wat je nu doet en ga wat anders doen.

- Zoek andere vrienden. Ga weg bij de mensen die je nu kent, laat het contact verwateren en ga contact zoeken met andere mensen.

Zoals ik zei: ik denk niet dat je je persoonlijkheid kunt veranderen. Denk ook niet dat dat gezond is. Je bent wie je bent, dat moet je accepteren. Je goede en je slechte dingen. Goed en slecht zijn toch maar qualificaties die je omgeving ergens aan geeft. 20 jaar geleden was je goed als je rookte, nu hangen ze je op. De Romeinen neukten 2000 jaar geleden schapen en als je dat nu doet ga je de gevangenis in. Goed en slecht bestaat niet. (ik dwaal af!)

Verander een van de drie dingen, dan verandert er zoooo veel in je leven en daarmee ook met je persoon.. of zelfs je persoonlijkheid.
  zondag 8 april 2012 @ 05:26:16 #6
284578 EricOscuro
Anders dan anders
pi_110048904
Ik herken vanuit mijn eigen verleden heel veel van wat jij vraagt.

Maar bijna alle veranderingen hebben tijd nodig; doorgaans moet je bedreven worden in veranderingen.

En de plotselinge veranderingen die je wel van het een op het ander moment kunt ondergaan... dat komt je toe op het moment dat je het niet verwacht of wanneer jouw lichaam er aan toe is.

Een onwaarschijnlijk maar echt gebeurd verhaal van mij; ik was slecht in sport, voor zolang ik me kon herinneren. Rond mijn 5e werd bij mij epilepsie vastgesteld. Al reden genoeg om niet goed in sport te zijn op die leeftijd. Langere tijd met de medicijnen gedaan die wel goed waren tegen epileptische aanvallen... maar ook mijn groei (en motorische groei) beperkten.
Vanaf mijn elfde had ik een andere arts en daarmee andere medicijnen. Amper 2 jaar later was ik genezen verklaard ( bij jeugdepilepsie is dit ongeveer een kwart van de patiënten onder de 12 a 13 jaar).

Toch speelden de eerdere medicijnen me nog heel lang parten... mijn motorische ontwikkeling (oog hand coördinatie etc... bleef nog jaren lang onderontwikkeld, mede door de verkeerde medicijnen die ik de eerste jaren heb gebruikt.

Tot ergens een week in april 1987... nog geen anderhalve maand voor het eind examen Mavo...

Net als eigenlijk elke week werd ik voor een sportief partijtje met gymnastiek als een van de laatsten gekozen. Ik herinner me het natuurlijk nog goed... het was basketball.
Veel werd er niet van mij verwacht, want ik was slecht in elke teamsport... maar ik voelde me ergens anders. Had even schijt aan degenen aan wie ik werd geacht de bal af te spelen... en scoorde ineens bij het leven, bijna elke worp ging er in.

Dus ja... het is mogelijk, dat durf ik uit ervaring wel te zeggen. Maar het gebeurt niet wanneer jij het wilt... het gebeurt pas als je er lichamelijk aan toe bent.
Ik ging binnen amper een week (en nee, dat is geen leugen... het is me werkelijk overkomen, al kan ik het maar moeilijk verklaren) van 1 van de laatste 3 die gekozen werd bij gym naar een van de eerste 3 die gekozen werden...

Betreft de aantrekkingskracht op vrouwen moest ik nog 2,5 jaar wachten, maar toen ook hetzelfde verhaal..

Maar er is geen geheim volgens mij. Of het moet een plotselinge boost van zelfvertrouwen zijn (en dit weten te verzilveren).

Enne je had het over iemand met een psychose... nou als iemand met een psychose ergens geen gebrek heeft is het aan zelfvertrouwen. Hoe zou jij je voelen als je ervan overtuigt was dat God jou allerlei krachten gaf? Dan blaak jij ook van het zelfvertrouwen... met God achter je (of je er eerder in geloofde of niet... als je eenmaal geloofd dat God jou stuurt... dan kun je bijna alles aan, zelfs een verlies omdat zelfs het verlies een reden heeft..... en wie er maar hard genoeg in gelooft kan anderen overtuigen).

Maar alsjeblieft... ga niet in dit soort gedachten mee. Ik ben niet door enige religie goed geworden in sport.... noch in het versieren van vrouwen. Op een bepaald moment hadden mijn eerste medicijnen geen schadelijke invloed meer op mijn oog- hand coördinatie... waren de slechte site- effects uitgewerkt en heb ik dit op enig moment gevoeld en hiernaar gehandeld.

Daarna bouwde ik met mijn zelfverzekerdheid betreft sport een vriendenkring op... en nog even later zagen ook vrouwen in dat ze het makkelijkste via mij een van die vrienden konden benaderen.

Maar ook mijn zelfvertrouwen nam toe... heb wat gehad met vele van de mooiste vrouwen van deze gemeente.... en werd daardoor ook voor de andere mooie vrouwen iemand die er toe deed.
Ik heb daar geen moeite voor hoeven te doen... ik was ineens in.

Eigenlijk het enige dat ik bewust gedaan heb is om populaire mensen op feestjes van mezelf in contact te brengen met toffe gasten die niet populair waren... en het werkte geweldig! Nu ongeveer 20 jaar later zie ik nog steed ( helaas weer teruggekeerd in mijn geboorte plaats) mensen met elkaar omgaan die elkaar op mijn feestjes hebben leren kennen. Beauty and the Nerd/ Geek.... leuk programma maar dat deed ik al halverwege de jaren '80 a '90.

Ik durf het niet direct te linken... maar een van de allermooiste en intelligente vrouwen van die tijd, is uiteindelijk getrouwd met een trucker. Goed, ze had de mijne moeten worden... maar zo is het niet gelopen.
Je kunt alles worden en hebben wat je maar wilt, als het je ineens voor de wind gaat. En toch kan een trucker (met amper een opleiding) er met jouw beoogde geliefde vandoor gaan... die geliefde die ooit eerder voor goed opgeleide studenten ging.

Kortom je kunt nog zoveel plannen als het goed gaat... maar het hart van wie je echt wilt op dat moment kan voor heel iemand anders kloppen.

Dus ja, wat is succes..? Goed, van loser ben ik op een gegeven moment wel een hero geworden... heb meer vrouwen geneukt dan waarvan ik de tel kon bijhouden (soms wel 3 in een weekend), na mijn 20 ste...
Maar weet je... degenen die echt iets voor mij betekenden heb ik soms weliswaar even gehad maar ook weer verloren.

Jij bent nog relatief jong... doe er jouw voordeel mee! Leer van mijn fouten, hou alsjeblieft in elk geval de vrouw van jouw leven. Ik was te gulzig, keer op keer.... Wees niet te gulzig, wat goed is, is gewoon goed... qua prestaties, sport, vrienden of in de liefde!
Ik wilde het allemaal... omdat het kon. Een grotere fout kun je niet maken. Wees tevreden met waar je eerder tevreden mee kon zijn, meer hoeft het niet te zijn.

Kortom; verbeter je zelf zoveel als je kunt.... maar eis niet hetzelfde van degene die in jou geloofd, andersom heeft ze dit ook niet gedaan op het moment dat jij de loser was!
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
pi_110048987
Ja dit kan. Het gaat heel veel moeite kosten en het gaat ook het moeilijkste zijn wat je ooit hebt gedaan, maar het is mogelijk. Één stapje per dag en over een jaar ben je een heel ander persoon, maar dat moet je wel elke dag de wilskracht vinden om de dingen te doen dat je eigenlijk niet wilt doen. Van de ene op de andere dag een grote verandering doormaken gaat hem helaas niet worden, of je moet idd een ongeluk krijgen met hersenletsel...
pi_110056520
quote:
0s.gif Op zondag 8 april 2012 05:10 schreef Noin het volgende:
Maaaarrrrr.... als je ontevreden bent met jezelf of je situatie (dat proef ik een beetje bij je), kun je daar wel iets aan doen.
Als je iets wil veranderen, kan ik je alleen de volgende adviezen geven:
Onderstaande dingen hebben mijn leven het meest verandert. Niet mijn persoonlijkheid, maar wel hoe ik me voel.

- Ga weg van de omgeving waar je nu woont.
Beste advies wat ik je kan geven, echt waar. Woon je nog bij je ouders? Ga op jezelf wonen. Huur iets heel kleins en goedkoops. Zorg dat je een eigen ruimte hebt, al is het maar een kamer in een studentenflat.
Woon je al op jezelf, ga dan ergens anders wonen. Niet 2 straten verder, nee echt een eind weg.
Weg van de omgeving waar je al zo lang in zit.

- Zoek ander werk/andere school/studie.
Hou gewoon op met wat je nu doet en ga wat anders doen.

- Zoek andere vrienden. Ga weg bij de mensen die je nu kent, laat het contact verwateren en ga contact zoeken met andere mensen.
Goed, zit wat in dat je je leven zo echt kunt veranderen. Ik ben nu 24, ik woon al ruim 5 jaar alleen; waarvan nu het laatste jaar in een groot kaal en eenzaam appartement dat levenloosheid uitstraalt. Ja, ik moet hier weg, ik wil kleiner wonen. Ik wil ergens anders wonen; dat was ik sowieso al van plan van de zomer... ik weet alleen nog niet waar. Een hele andere stad is misschien nog niet zo'n slechte optie.

Wat betreft studie ben ik aan de laatste lootjes bezig; hoewel de vooruitzichten op werk marginaal zijn, wil ik het wel gewoon afmaken. Ik heb wellicht wel de mogelijkheid om het laatste half jaar in het buitenland af te maken; misschien moet ik dat maar gewoon doen.

En wat betreft vrienden... al mijn vrienden zijn afgestudeerd. Net zo'n figuren als ik eigenlijk... vaak lang geen relatie kunnen krijgen; en degene die nu dan wel een relatie hebben gaan daar zo in op dat ik ze niet meer zie. Tevens werken de meeste zoveel dat stappen en leuke dingen doen er niet vaak meer inzit. Een van mijn laatste nog studerende vrienden kondigde tevens laatst aan dat hij voor een paar jaar naar Amerika ging vertrekken... ik ben helaas niet zo goed in nieuwe vrienden maken; maar ik heb het wel nodig inderdaad.

Misschien is het allemaal gewoon een moeilijke periode waar ik doorheen moet.

Edit: Je stelt trouwens dat veranderen van je persoonlijkheid niet mogelijk is. Maar wat valt er eigenlijk onder je persoonlijkheid?

Mensen hebben me jarenlang als introvert gezien; maar de laatste jaren weet ik met name in mijn opleiding wel degelijk mijn stempel te drukken op groepsprojecten; ik ben vaak dominant in discussies wat betreft inhoud. Ook wanneer je kijkt naar presenteren; vroeger zag ik hier soms wel zo erg tegenop dat ik er misselijk van werd. Tegenwoordig is zelfs "een gezonde hoeveelheid spanning" volledig afwezig. Het doet me zo weinig dat ik sommige presentaties niet eens voorbereid; ik lul zo een mooi verhaal aan elkaar (moet wel wat van het onderwerp weten uiteraard).

Vroeger was ik heel kalm en rustig; ik kon zaken goed relativeren en naast me neer leggen. Tegenwoordig heb ik steeds meer last van sterke gevoelens; bij frustratie en onbegrip wil ik zelfs steeds vaker agressief reageren. Lampen, telefoons en afstandsbedieningen moeten het regelmatig ontgelden.

Dit soort zaken zijn eigenlijk waar ik op doel... ze veranderen wel; maar ik heb niet echt het gevoel dat ik ze stuur...

[ Bericht 17% gewijzigd door Axel1988 op 08-04-2012 15:01:36 ]
pi_110056890
quote:
0s.gif Op zondag 8 april 2012 05:26 schreef EricOscuro het volgende:
Ik herken vanuit mijn eigen verleden heel veel van wat jij vraagt.

*knip*

Bedankt voor je post. Als ik het goed begrijp komt het in feite neer op leren te waarderen wat je hebt; de positieve kanten daarvan te zien; en niet steeds te streven naar meer/anders/beter... Maargoed, in mijn leven beginnen nu net allerlei fundamenten weg te vallen; waarvan ik besefte hoe belangrijk ze waren. Juist het streven naar een betere toekomst houd me nog op de been...
pi_110056953
quote:
0s.gif Op zondag 8 april 2012 06:25 schreef TheGame het volgende:
Ja dit kan. Het gaat heel veel moeite kosten en het gaat ook het moeilijkste zijn wat je ooit hebt gedaan, maar het is mogelijk. Één stapje per dag en over een jaar ben je een heel ander persoon, maar dat moet je wel elke dag de wilskracht vinden om de dingen te doen dat je eigenlijk niet wilt doen. Van de ene op de andere dag een grote verandering doormaken gaat hem helaas niet worden, of je moet idd een ongeluk krijgen met hersenletsel...
Waarom een stapje per dag? Waarom niet zoveel mogelijk meteen anders doen? Als ik sneller verschil merk, dan inspireert mij dat juist om het vol te houden...
pi_110059842
Het is onmogelijk om in één keer, helemaal uit jezelf, te veranderen. Dat lukt je niet, en dat moet je ook niet eens willen, je bent wie je bent en niet zonder redenen. Zoals het nu klinkt ben je van plan om een totaal andere persoon te worden, maar ten eerste komt het eng en kunstmatig over, en ten tweede houd je dat misschien een paar weken vol maar verzak je daarna weer in je gewone routine en persoonlijkheid, omdat dat toch het dichtst bij jezelf staat.

Wat je wél kunt doen is, in plaats van een 'alter ego' ontwikkelen, de elementen die al bij jezelf zitten verder ontwikkelen en langzaam nieuwe dingen oppakken. In één keer het roer omgooien lukt niet, maar als je het geleidelijk aan doet en niet gaat 'veranderen om te veranderen' komt het een stuk minder geforceerd over en voel je je er ook nog eens prettiger bij :)
pi_110083976
Ik kan niet quoten want ik heb teveel adblockers aan staan....maar..

"Edit: Je stelt trouwens dat veranderen van je persoonlijkheid niet mogelijk is. Maar wat valt er eigenlijk onder je persoonlijkheid?

Mensen hebben me jarenlang als introvert gezien; maar de laatste jaren weet ik met name in mijn opleiding wel degelijk mijn stempel te drukken op groepsprojecten; ik ben vaak dominant in discussies wat betreft inhoud. Ook wanneer je kijkt naar presenteren; vroeger zag ik hier soms wel zo erg tegenop dat ik er misselijk van werd. Tegenwoordig is zelfs "een gezonde hoeveelheid spanning" volledig afwezig. Het doet me zo weinig dat ik sommige presentaties niet eens voorbereid; ik lul zo een mooi verhaal aan elkaar (moet wel wat van het onderwerp weten uiteraard).

Vroeger was ik heel kalm en rustig; ik kon zaken goed relativeren en naast me neer leggen. Tegenwoordig heb ik steeds meer last van sterke gevoelens; bij frustratie en onbegrip wil ik zelfs steeds vaker agressief reageren. Lampen, telefoons en afstandsbedieningen moeten het regelmatig ontgelden.

Dit soort zaken zijn eigenlijk waar ik op doel... ze veranderen wel; maar ik heb niet echt het gevoel dat ik ze stuur..."

Wat ik bedoel is..
Introvert of extrovert is hoe andere mensen tegen je aan kijken, maar dat wil niet zeggen dat je zo bent. Mensen vinden mij ook introvert tot ze mij leren kennen. Maar dat komt meer omdat ik het niet de moeite waard vind om met idioten te praten over iets wat mij toch niet interesseert (hee heb je PSV gezien ja goed man, hee ober geef me nog een biertje), en als ze dan iets aansnijden wat mij wel interesseert doe ik mijn mond open en ben ik daar redelijk gepassioneerd over. En dan vinden ze me ineens extrovert.
Ammehoela. Ik ben niet plots verandert, ze zien me alleen anders maar dat is niet mijn probleem.

Dat een presentatie je nu niet meer ziek maakt is gewoon ervaring. Maar dan is je persoonlijkheid niet verandert vind ik.

Vroeger rustig en nu sterke gevoelens.
Dat is wat ik bedoel. Ben je van 'nature' een rustig persoon of heb je die gevoelens altijd al gehad?
Ik denk dat je gewoon een rustig persoon bent, maar dat je in de verkeerde omgeving zit.
Ik denk dat als je nog een paar jaar in die omgeving (wonen/werken/school/vrienden geen idee welke) blijft je helemaal gestressed bent.
pi_110086377
quote:
0s.gif Op maandag 9 april 2012 00:42 schreef Noin het volgende:
Wat ik bedoel is..
Introvert of extrovert is hoe andere mensen tegen je aan kijken, maar dat wil niet zeggen dat je zo bent. Mensen vinden mij ook introvert tot ze mij leren kennen. Maar dat komt meer omdat ik het niet de moeite waard vind om met idioten te praten over iets wat mij toch niet interesseert (hee heb je PSV gezien ja goed man, hee ober geef me nog een biertje), en als ze dan iets aansnijden wat mij wel interesseert doe ik mijn mond open en ben ik daar redelijk gepassioneerd over. En dan vinden ze me ineens extrovert.
Ammehoela. Ik ben niet plots verandert, ze zien me alleen anders maar dat is niet mijn probleem.

Dat een presentatie je nu niet meer ziek maakt is gewoon ervaring. Maar dan is je persoonlijkheid niet verandert vind ik.

Vroeger rustig en nu sterke gevoelens.
Dat is wat ik bedoel. Ben je van 'nature' een rustig persoon of heb je die gevoelens altijd al gehad?
Ik denk dat je gewoon een rustig persoon bent, maar dat je in de verkeerde omgeving zit.
Ik denk dat als je nog een paar jaar in die omgeving (wonen/werken/school/vrienden geen idee welke) blijft je helemaal gestressed bent.
Kwestie van woordgebruik; ik vind mezelf wel degelijk fundamenteel verandert in bepaalde opzichten.
Waar je wel gelijk in hebt is dat mijn huidige situatie me gestressed maakt. Daar zijn niet nog maar een paar jaar voor nodig; ik ben op dit moment al ontzettend ongelukkig.
pi_110086552
Tsja bij 'persoonlijkheid' denk ik maar aan een paar specifieke dingen die zo onlosmakelijk aan de persoon verbonden zijn dat ze niet verandert kunnen worden. Meer.. genetisch.
Denk dat ik het zo moet zeggen.

Ik ben van mening dat je persoonlijkheid primair 'veroorzaakt' wordt door je genen.
Je omgeving kan dat versterken of onderdrukken. Maar omdat het in je genen zit kun je het niet veranderen. Iemand die homo is zal altijd homo zijn, ook al kan ie dat onderdrukken en met een vrouw trouwen omdat dat makkelijker is voor/in zijn omgeving. Maar dan vind ik nog steeds dat de persoonlijkheid, de KERN van die persoon, wie hij echt is, niet verandert is ook al ligt ie met een vrouw in bed.

Het is moeilijk voor me om precies te zeggen wat ik bedoel.
pi_110086854
Als je je voorneemt morgen iets te gaan veranderen dan wordt je volgende dag wakker met het voornemen om morgen iets te gaan veranderen, en zo gaat dat dan door. Wil je iets veranderen dan doe je dat nu :)

Als je karakter ziet als iets in de zin van hoe je met dingen omgaat/reageert etc dan is dat zeker te veranderen; je gedrag (en in die zin dus je karakter) is iets wat je hebt, dat is niet wie je bent en dat wat je hebt kun je altijd veranderen, het staat namelijk niet vast ;)
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
pi_110086861
quote:
0s.gif Op zondag 8 april 2012 14:38 schreef Axel1988 het volgende:
Waarom een stapje per dag? Waarom niet zoveel mogelijk meteen anders doen? Als ik sneller verschil merk, dan inspireert mij dat juist om het vol te houden...
Klinkt het mogelijk iets wat je heel je leven tot nu toe opgebouwd heb in 1x te willen veranderen?

Het klinkt heel erg alsof jij 'gewoon' van jezelf af wilt, dat je jezelf niet wil zijn, als je op zo'n manier negatief over jezelf bent dan kan het niet anders dan je ongelukkig bent; je kraakt jezelf dan eigenlijk constant af. Dat geeft neerslachtige gevoelens.

Je bent altijd wie je bent, andere versies van jezelf bestaan alleen in je hoofd en heb je bedacht vanuit negativiteit; als ik zus of zo was dan was ik beter. Ook dat is erg negatief naar jezelf toe omdat je jezelf niet accepteert.

Wil je iets veranderen? Ga daar dan voor, maar doe het vanuit acceptatie, niet vanuit negativiteit ;)
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
pi_110087469
quote:
0s.gif Op zondag 8 april 2012 05:10 schreef Noin het volgende:
Ik denk dat je je persoonlijkheid niet kunt veranderen, behalve als er iets heel ingrijpends gebeurt.
Iets heel heel heel ingrijpends. En zelfs dan denk ik dat de verandering nog steeds van korte duur is.
Lekker deprimerend dus...

Maaaarrrrr.... als je ontevreden bent met jezelf of je situatie (dat proef ik een beetje bij je), kun je daar wel iets aan doen.
Als je iets wil veranderen, kan ik je alleen de volgende adviezen geven:
Onderstaande dingen hebben mijn leven het meest verandert. Niet mijn persoonlijkheid, maar wel hoe ik me voel.

- Ga weg van de omgeving waar je nu woont.
Beste advies wat ik je kan geven, echt waar. Woon je nog bij je ouders? Ga op jezelf wonen. Huur iets heel kleins en goedkoops. Zorg dat je een eigen ruimte hebt, al is het maar een kamer in een studentenflat.
Woon je al op jezelf, ga dan ergens anders wonen. Niet 2 straten verder, nee echt een eind weg.
Weg van de omgeving waar je al zo lang in zit.

- Zoek ander werk/andere school/studie.
Hou gewoon op met wat je nu doet en ga wat anders doen.

- Zoek andere vrienden. Ga weg bij de mensen die je nu kent, laat het contact verwateren en ga contact zoeken met andere mensen.

Zoals ik zei: ik denk niet dat je je persoonlijkheid kunt veranderen. Denk ook niet dat dat gezond is. Je bent wie je bent, dat moet je accepteren. Je goede en je slechte dingen. Goed en slecht zijn toch maar qualificaties die je omgeving ergens aan geeft. 20 jaar geleden was je goed als je rookte, nu hangen ze je op. De Romeinen neukten 2000 jaar geleden schapen en als je dat nu doet ga je de gevangenis in. Goed en slecht bestaat niet. (ik dwaal af!)

Verander een van de drie dingen, dan verandert er zoooo veel in je leven en daarmee ook met je persoon.. of zelfs je persoonlijkheid.
hele goede tips :Y
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')