Ouders

Op maandag 2 april 2012 12:05 schreef JustAsEasy het volgende:
Ik heb niet zo'n gezinssituatie.
Ik begrijp het ook helemaal als je het lastig vindt in zo'n millieu.
Ik zou vooral proberen een beetje op mezelf te leven. En zodra het kan ook op jezelf gaan wonen.
Je ouders willen altijd het beste voor jou, maar als dit niet helemaal goed gaat ( zonder dat ze er zelf schuld aan zijn ) moet jij er wat aan doen

Op maandag 2 april 2012 12:45 schreef Ceviche het volgende:

[..]

Dat zou ik inderdaad wel willen ja, maar dat is jammer genoeg nog geen optie. Daarom vraag ik me af wat andere mensen doen in zo'n situatie omdat het niet bespreekbaar is met m'n ouders.
Thx voor je reactie though

Op maandag 2 april 2012 13:37 schreef JustAsEasy het volgende:

[..]

Je zou er altijd eens met je huisarts over kunnen praten. Die zullen wel meer van dit soort zaken zien langs komen.

Ceviche	maandag 2 april 2012 @ 11:32
	(Ik kon nergens een centraal topic hierover vinden, en het heeft veel te maken met relaties en psychologie, dus ik hoop dat het hier goed staat.) Mijn ouders zijn allebei autistisch. Ze zijn al jaren gescheiden, van mijn vader weet ik het al jaren maar van mijn moeder enkele maanden. Ze ontkennen het, hoewel de rest van de familie van beide kanten bijna allemaal ook autistisch zijn. Ik heb drie broers, en een daarvan heeft ook autisme. Ik ben zelf twee keer getest, en niet autistisch. Wel depressief, dysthyme stoornis en sociale fobie (ik denk door opvoeding). Zijn er meer mensen met zo'n gezinssituatie? En hoe gaan jullie om met frustraties en dergelijke?
JustAsEasy	maandag 2 april 2012 @ 12:05
	Ik heb niet zo'n gezinssituatie. Ik begrijp het ook helemaal als je het lastig vindt in zo'n millieu. Ik zou vooral proberen een beetje op mezelf te leven. En zodra het kan ook op jezelf gaan wonen. Je ouders willen altijd het beste voor jou, maar als dit niet helemaal goed gaat ( zonder dat ze er zelf schuld aan zijn ) moet jij er wat aan doen
Ceviche	maandag 2 april 2012 @ 12:45
	quote: Op maandag 2 april 2012 12:05 schreef JustAsEasy het volgende: Ik heb niet zo'n gezinssituatie. Ik begrijp het ook helemaal als je het lastig vindt in zo'n millieu. Ik zou vooral proberen een beetje op mezelf te leven. En zodra het kan ook op jezelf gaan wonen. Je ouders willen altijd het beste voor jou, maar als dit niet helemaal goed gaat ( zonder dat ze er zelf schuld aan zijn ) moet jij er wat aan doen Dat zou ik inderdaad wel willen ja, maar dat is jammer genoeg nog geen optie. Daarom vraag ik me af wat andere mensen doen in zo'n situatie omdat het niet bespreekbaar is met m'n ouders. Thx voor je reactie though
JustAsEasy	maandag 2 april 2012 @ 13:37
	quote: Op maandag 2 april 2012 12:45 schreef Ceviche het volgende: [..] Dat zou ik inderdaad wel willen ja, maar dat is jammer genoeg nog geen optie. Daarom vraag ik me af wat andere mensen doen in zo'n situatie omdat het niet bespreekbaar is met m'n ouders. Thx voor je reactie though Je zou er altijd eens met je huisarts over kunnen praten. Die zullen wel meer van dit soort zaken zien langs komen.
Ceviche	maandag 2 april 2012 @ 16:29
	quote: Op maandag 2 april 2012 13:37 schreef JustAsEasy het volgende: [..] Je zou er altijd eens met je huisarts over kunnen praten. Die zullen wel meer van dit soort zaken zien langs komen. Ik krijg al psychische hulp i.v.m. depressies en dergelijke, maar ik wil graag weten hoe andere mensen ermee dealen of dat de enige oplossing is om op mezelf te gaan wonen en contact minimaal te houden. Ik ben vast niet de enige met dit probleem.