Vroeger heb ik nooit echt een hekel gehad aan een grote groep mensen,
maar wel soms aan bepaalde personen die me niet stonden.
Vaak besteedde ik hier dan geen aandacht aan. Het probleem is nu dat ik vrijwel iedereen haat.
Op feestjes kunnen mensen zo gezellig zijn, of gewoon als we chillen.
Maar op sommige momenten kan ik me zo ongelofelijk irriteren aan wat mensen ook doen.
Iedereen lijkt arrogant, depressief of gewoon onaardig. En het is niet dat ik het zo wil zien,
of het zo wil voelen, maar zo voel ik me nu eenmaal. Ik haat mensen, en dit betekend mensen
van mijn leeftijdscategorie maar ook mijn ouders en familie. Ik zou graag weer het goede in mensen willen zien, maar wanneer ik aan mensen denk krijg ik alleen maar negatieve gevoelens.
Iemand hier ervaring mee/weet wat te doen?
Tevens elke dag een uurtje bomen knuffelen geeft zo'n goed gevoel, alsof moeder aarde je terug knuffelt echt heerlijk.
quote:Op dinsdag 20 maart 2012 15:39 schreef Pakspul het volgende:
Bomen knuffelen. Sinds 1994 ben ik ook afgestapt van sociaal contact en ben ik meer met de natuur omgegaan en dat heeft een heel positief gevoel gegeven. Bomen, planten en dieren beoordelen je niet, zijn altijd blij om je te zien en zijn heel makkelijk in omgang.
Tevens elke dag een uurtje bomen knuffelen geeft zo'n goed gevoel, alsof moeder aarde je terug knuffelt echt heerlijk.
!Je ziet in de wereld (en dus ook de mensen daarin) jezelf terug; zie je allemaal negatieve dingen dan ben je negatief over jezelf. Hoe wat jij ziet wordt ingekleurd wordt dus bepaald door hoe jij in het leven staat,quote:
Ok ik heb hulp nodig. Het probleem is dat ik mensen haat.
Vroeger heb ik nooit echt een hekel gehad aan een grote groep mensen,
maar wel soms aan bepaalde personen die me niet stonden.
Vaak besteedde ik hier dan geen aandacht aan. Het probleem is nu dat ik vrijwel iedereen haat.
Op feestjes kunnen mensen zo gezellig zijn, of gewoon als we chillen.
Maar op sommige momenten kan ik me zo ongelofelijk irriteren aan wat mensen ook doen.
Iedereen lijkt arrogant, depressief of gewoon onaardig. En het is niet dat ik het zo wil zien,
of het zo wil voelen, maar zo voel ik me nu eenmaal. Ik haat mensen, en dit betekend mensen
van mijn leeftijdscategorie maar ook mijn ouders en familie. Ik zou graag weer het goede in mensen willen zien, maar wanneer ik aan mensen denk krijg ik alleen maar negatieve gevoelens.
Iemand hier ervaring mee/weet wat te doen?
Haat voor anderen komt voort uit haat voor jezelf, net zoals veroordelen van anderen voort komt uit veroordelen van jezelf.
Je kan wel lachen, toch heeft hij wel een klein puntje hoor, tuurlijk wordt het in het ridicule getrokken, maar na een stressvolle dag op het werk word ik wel een stuk rustiger wanneer ik mijn huisdieren weer zie en ermee speel.quote:
Is er een bepaald moment geweest dat er voor heeft gezorgd dat je meer bent gaan haten, of waarna je meer bent gaan haten?quote:
Ok ik heb hulp nodig. Het probleem is dat ik mensen haat.
Vroeger heb ik nooit echt een hekel gehad aan een grote groep mensen,
maar wel soms aan bepaalde personen die me niet stonden.
Vaak besteedde ik hier dan geen aandacht aan. Het probleem is nu dat ik vrijwel iedereen haat.
Op feestjes kunnen mensen zo gezellig zijn, of gewoon als we chillen.
Maar op sommige momenten kan ik me zo ongelofelijk irriteren aan wat mensen ook doen.
Iedereen lijkt arrogant, depressief of gewoon onaardig. En het is niet dat ik het zo wil zien,
of het zo wil voelen, maar zo voel ik me nu eenmaal. Ik haat mensen, en dit betekend mensen
van mijn leeftijdscategorie maar ook mijn ouders en familie. Ik zou graag weer het goede in mensen willen zien, maar wanneer ik aan mensen denk krijg ik alleen maar negatieve gevoelens.
Iemand hier ervaring mee/weet wat te doen?
Waarschijnlijk sinds een paar maanden. Ik ben blijven zitten en heb nu een nieuwe vriendengroep erbij, iets minder contact met mijn oude vriendengroep maar dat zit nog wel goed. Het verschil is nu dat in deze nieuwe groep er veel meer depressiviteit lijkt te zijn, en mensen zijn veel wisselvalliger mbt hoe aardig ze tegen je zijn. Ik denk er ook vaak aan om niet meer met ze om te gaan, maar ik zie ze toch elke dag omdat ik met ze in de klas zitten, en ze van tijd tot tijd toch erg gezellig zijn.quote:
[..]
Is er een bepaald moment geweest dat er voor heeft gezorgd dat je meer bent gaan haten, of waarna je meer bent gaan haten?
haat komt altijd ergens vandaan, en dat licht vaker intern dan extern.
Als ik me goed voel, vind ik iedereen goed en aardig, voel ik me slecht dan is iedereen niet te vertrouwen en niet aardig etc.
Het heeft bij mij dus te maken met hoe ik me voel en de gedachten die ik daar bij krijg. Daar ben ik nu dus heel erg mee aan het oefenen, om die gedachten onder de loep te nemen en deze te corrigeren. Je hebt hier ook trainingen en therapieën voor, maar ik doe dit uit mezelf.
Als je de oorzaak er van weet kan je er vaak ook wat aan doen. Dus denk daar over na is mijn tip!
Het lijkt nu alsof het gedrag van andere mensen jouw geïrriteerd maken, maar is het niet mogelijk dat je eigenlijk al niet zo goed in je vel zit, en dat je anderen daardoor door een negatieve bril ziet? Dit komt vaak voor bij mensen die depressief zijn (niet dat ik zeg dat jij depri bent, maar het mechanisme is hetzelfde): ze klagen over verschillende dingen, die eigenlijk niet de oorzaak zijn van hun gevoel, maar je gaat op zo'n moment automatisch dingen zoeken om je treurige gevoelens aan te verklaren.
Je zegt al dat er wat dingen zijn veranderd in je sociale omgeving. Ga eens na hoe je je voelt als je alleen bent, ben je happy? Misschien zijn er wat andere dingen aan de hand die je eerst eens onder ogen moet krijgen. Misschien wordt je tolerantie voor andermans idioot gedrag dan vanzelf wat hoger (want ja, mensen zijn in het algemeen een beetje gestoord :p).
Ik zeg ook altijd ; Ik houd meer van dieren dan van mensen
Ik haat mensen niet, maar irriteer me wel vaak aan anderen.
Tuurlijk, ergens zit het misschien ook wel in jezelf, maar ik ben ook van mening dat je nooit alles bij jezelf moet zoeken. Zo zwart wit is het niet.
Als je lekker in je vel zit kun je er misschien wel beter mee omgaan of stoor je je er niet zo aan.
Het is wel de kunst om ermee om te gaan, dicht bij jezelf te blijven en om jezelf af te vragen waarom je iemand haat.
Soms is het misschien beter om vrienden te laten gaan omdat je nou eenmaal geen raakvlakken meer hebt of omdat mensen veranderen....
Je moet jezelf goed afvragen of het inderdaad jouw gevoel is, of dat het met bepaalde mensen niet meer klikt.
Ik irriteer me persoonlijk ook heel snel aan mensen en ik doe het liefst dingen alleen, ergens ligt dat ook wel aan mezelf, maar soms zijn mensen ook gewoon irritant en vermoeiend
[ Bericht 1% gewijzigd door Groenevlinder op 01-04-2012 15:30:11 ]