Het peutertopic (2-4 jaar) deel 95

Och Bar toch, het is wel zwaar. Ik duim mee dat Roy straks naar het dagcentrum kan.

Over PSZ/KDV, ik ben het wel eens met Poppejans en Mignonne dat blij ben dat ik de keus niet heb hoeven maken om Ko al voor zijn anderhalf jaar naar het KDV te brengen.
Ko ging ook niet naar een oma ofzo, we verdeelden de zorg echt samen. Dus soms was ik tijden achtereen een thuis als P veel werk had en dan draaide het weer om.
Ik vond het ook echt heel moeilijk om op het kdv te zien hoe die muppies van 3 maanden daar lagen, hoe lief en betrokken de leidsters ook waren.
En toen we naar de PSZ gingen waar Ko nu zit, was ik ook heel blij dat hij zijn slaapje gewoon weer thuis deed en niet op een andere plek.

Maar goed, het is allemaal zo persoonlijk. En ieders moet de keus maken die bij hen past.
Wij hebben de keus gemaakt om de eerste jaren financieel een stapje achteruit te doen om zo zoveel mogelijk energie in ons kind te stoppen.
Straks als ze naar school gaan zal dat veranderen.
Alhoewel ik nu Ko ook nog niet inschrijf voor BSO, laat hem de eerste tijd nog maar lekker thuis uitrusten of bij vriendjes spelen. En al snel genoeg zal hij op een clubje gaan of wat ook, wat aansluit bij zijn interesse.

Wat dat betreft ben ik extra blij met ons PSZ omdat ik daar nu mensen ken die op dezelfde manier met hun kinderen om gaan als wij en ook oudere kinderen hebben zodat je daar weer van kan leren.
Dat vond ik trouwens ook een groot gemis van het KDV, dat ik geen contact kreeg met de ouders en dat de kindjes zo wisselden. In die 4 maanden dat we er gezeten hebben heb ik geen enkel leuk gesprek met een andere ouder gehad. Iedereen had altijd haast.
En op ons PSZ draaien de vaders ook mee, dat vind ik extra leuk voor de kindjes, dat ze niet alleen maar verzorgd worden door vrouwen maar ook door mannen. Die kunnen heel goed spannende monsterspelen doen in de tuin.

Waarom is thuisonderwijs hier eigenlijk zo'n taboe?

Wat bedoel je met hier? Op FOK of in Nederland?

Nederland. Het is opvallend dat het tot de leeftijd van 4 een issue is, wel of niet thuis houden. En daarna ineens niet meer. En dat terwijl veel argumenten ook later van toepassing zijn.

omdat we dat niet "kennen"vermoed ik.
En dat stukje wat je ook erg merkt het werken van beide ouders denk ik...

Ik associeer thuisonderwijs met of in het buitenland wonen en daar geen passend onderwijs kunnen krijgen. Zo kreeg ik Nederlands van mijn moeder.
Of met streng religieuzen of andersdenkenden.
Dus niet als een optie voor mijzelf in Nederland.
Of het is in elk geval niet iets waar ik over nagedacht heb, buiten dat ik misschien wel eens een jaar met de kindjes zou willen reizen ofzo en ze dan zelf moet onderwijzen.
Ik geloof dat GWS zich er wel in verdiept heeft en het graag zou willen.

Claudia, ik geloof dat wanneer je kindje eenmaal op een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal geweest is dat thuisonderwijs al geen optie meer is qua wetgeving. Het fijne weet ik er niet van maar een oud-klasgenootje van mij onderwijst haar drie kinderen thuis.

Ik ga er even over nadenken. Interessante materie vind ik het.

Zijn er hier op fok wel eens users geweest die thuisonderwijs wilden geven? Ik weet nog wel dat er ooit een topic over was. Dat ga ik morgen opzoeken.

Wat Keshet zegt is ook wat ik heb begrepen van GWS.

Voor mij is niet tot 4 jaar thuisblijven de issue, en dat lees ik hier eigenlijk in geen enkele post terug.
Maar tot 2 jaar oid. En puur vanwege die eerste paar jaar en de hechtingsfase.

Ja, GWS dus, of wel Great White Silence. En Basboussa.

BSO, de bovenburen hebben het anders opgelost. Met een groepje ouders draaien ze diensten, dus ieder heeft een opvangmiddag. Vond ik ook een goede. Het is maar een klein groepje omdat 1 ouder 2 dagen doet. Dan heb je toch dat huiselijke thuiskomen, rust en de schooldag doornemen.

Ondanks dat ik soms mijn twijfels heb over het onderwijs in Nederland, ben ik wel van mening dat ik het zeer waarschijnlijk niet beter zou kunnen

Maar dan zie ik niet veel verschil met een kleinschalige en huiselijke opvang. Aan die leidsters raken ze evenzeer gehecht. Het scheelt een hoop geld, dat wel.

Maar met die leidsters heb je als ouder zeer waarschijnlijk geen vriendschappelijke band. En dus beeindigt het contact nadat de opvangperiode is afgelopen.
Daarnaast is het makkelijker je kind bij een ander te laten spelen omdat je kind de ouders al kent en jijzelf hen ook kent. Je hebt dus nog extra mogelijkheden tot opvang.
Dat zie ik ook bij ons op de PSZ, er worden veel speeldates georganiseerd al op hele jonge leeftijd.
Ik denk dat Ko binnenkort ook eens bij een ander kindje zal gaan spelen.

Ik heb er ook over nagedacht maar dan heel vluchtig. Ik ben geen voorstander van thuisonderwijs; ik zou een slechte leraar zijn. Ook ben ik van mening dat naar school gaan meer is dan lesstof aangeboden krijgen, de sociale aspecten etc. vind ik minstens net zo belangrijk.

Wickie, wij hebben hier met de buren ook al eens een dergelijk plan besproken! Allemaal kindjes in dezelfde leeftijdscategorie en werkende ouders. De schooldagen lijken me niet zo'n probleem maar ik zou wel tegen de vakantiedagen opzien.
D. en ik willen tegen die tijd proberen om onze (thuis)werktijden zo aan te passen dat er geen buitenschoolse opvang nodig is voor E. Maar ze staat voor de zekerheid wel vast ingeschreven.

Zoals ik al zei, had ik erg graag het eerste jaar helemaal thuis gebleven, maar dat was hier gewoon geen optie. Of dan had ik mijn baan moeten opzeggen en dan maar hopen dat ik later weer een baan zou vinden. Nog afgezien van de financiële consequenties. Maar ik merkte aan Senna dat ze zo rond hete eerste jaar het kdv echt leuk begon te vinden. Ze kende alle kindjes, is heel sociaal en speelt graag met ander speelgoed dan thuis.

Thuisonderwijs zie ik echt niet zitten. Ik heb er de kennis niet voor, en ik vind het voor een kind, zeker zonder broers of zusjes zoals hier het geval is, nodig dat ze contacten hebben met leeftijdgenoten, leren meedraaien in een groep, structuur leren. Ik zou qua kennisoverdracht best een eind komen, zeker als me zou verdiepen in lesmethodes enzo, maar ik zou het niet willen. Bovendien vind ik, hoe moeilijk ik het ook vind, dat het loslaten ook een erg belangrijk proces is, net als n het begin het hechten.

Ik heb trouwens niet het idee dat Senna minder goed gehecht zou zijn, omdat ze met 16 weken naar het kdv ging twee dagen per week.

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:02 schreef wickie het volgende:
BSO, de bovenburen hebben het anders opgelost. Met een groepje ouders draaien ze diensten, dus ieder heeft een opvangmiddag. Vond ik ook een goede. Het is maar een klein groepje omdat 1 ouder 2 dagen doet. Dan heb je toch dat huiselijke thuiskomen, rust en de schooldag doornemen.

Ik vind dit een heel mooi initiatief, maar ik ben er ook wat huiverig voor. Ik zou de bewuste ouders echt wel heel goed moeten kennen om dat te doen, denk ik.

Vind het ook een goed initiatief, maar als we hier zoiets zouden doen zou het dus betekenen dat ik het zelf nog drukker ga krijgen. Wekelijks een vaste dag extra kinderen zou dus ook betekenen dat ik die middag altijd bezet ben en niets kan plannen.

Edit: dan denk ik wel aan de woensdag en vrijdag (na 12 uur school uit). Dat zijn mijn vrije dagen. Op de ma, di of do was het al iets anders geweest.

Ben ik eigenlijk het enige "monster" dat haar kind zonder blikken of blozen met 10 weken wegbracht naar het kdv? Ik had en heb er nog steeds geen moeite mee eerlijk gezegd, en ik heb het idee dat Minke het geweldig vindt en daar ook heelveel geleerd heeft. Ik zou dat dus echr niet kunnen om thuisblijfmoeder te zijn, daar wordt niemand vrolijker van ben ik bang. Bovendien heb ik ook de leidsters van de vorige locaties best goed leren kennen, ben bij 1 thuis geweest op ziekenbezoek, 2 anderen al eens bij ons en nog steeds leuk contact, ondanks dat het niet meer Minkes juffen zijn.

Het is nog steeds mijn bedoeling thuisonderwijs te gaan geven. (Of hoe ik dat ook moet uitdrukken, want ik wil het niet echt geven als in 'schoolbankjes in de woonkamer' oid)

In Nederland heerst nogal het idee dat thuisonderwijs slecht zou zijn voor de (sociale) ontwikkeling van kinderen, terwijl dit negen van de tien keer niet het geval is volgens onderzoeken. Maar men is vooral bang voor enge Moslims die Jihaadje willen spelen. Daar had men het vooral over in de kamerdebatten, geloof ik...

Voor zover ik weet is het kdv of de psz geen probleem, omdat daar te weinig tijd op doorgebracht wordt, maar daar heb ik me verder niet in verdiept omdat dit niet van toepassing is op mij. In Nederland krijg je alleen vrijstelling van de leerplicht als je een levensovertuiging hebt die niet actief op scholen wordt uitgedragen die op ongeveer 20 km van je vaste verblijfplaats zijn.

Maar het wordt je wel steeds lastiger gemaakt, je wordt zelfs voor de rechter gedaagd als je alles perfect doet bij je aanspraak op vrijstelling en dus volkomen in je recht staat. Over heksenjacht gesproken... (Voor de duidelijkheid: ik ben er eentje )

Ik wilde dat mijn man wat avontuurlijker was, dan emigreerden we gewoon naar België, Groot Brittannië, de VS (kan je trouwens asiel aanvragen wegens vervolging van je geloof, heeft een Duits gezin gedaan) of Canada. Canada heeft nog steeds mijn voorkeur, al sinds voordat ik tiener-af was... Maar ja, ik heb gekozen voor een niet-avontuurlijke man... *zucht*

Over sociale contacten: die heb je natuurlijk niet alleen op school, maar ook op (sport)clubs. Hier gaan we wekelijks naar een stuk of vijf verschillende activiteiten, contacten genoeg.

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:18 schreef Lijnloos het volgende:
Ben ik eigenlijk het enige "monster" dat haar kind zonder blikken of blozen met 10 weken wegbracht naar het kdv? Ik had en heb er nog steeds geen moeite mee eerlijk gezegd, en ik heb het idee dat Minke het geweldig vindt en daar ook heelveel geleerd heeft. Ik zou dat dus echr niet kunnen om thuisblijfmoeder te zijn, daar wordt niemand vrolijker van ben ik bang. Bovendien heb ik ook de leidsters van de vorige locaties best goed leren kennen, ben bij 1 thuis geweest op ziekenbezoek, 2 anderen al eens bij ons en nog steeds leuk contact, ondanks dat het niet meer Minkes juffen zijn.

Nee hoor

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:18 schreef Lijnloos het volgende:
Ben ik eigenlijk het enige "monster" dat haar kind zonder blikken of blozen met 10 weken wegbracht naar het kdv? Ik had en heb er nog steeds geen moeite mee eerlijk gezegd, en ik heb het idee dat Minke het geweldig vindt en daar ook heelveel geleerd heeft. Ik zou dat dus echr niet kunnen om thuisblijfmoeder te zijn, daar wordt niemand vrolijker van ben ik bang. Bovendien heb ik ook de leidsters van de vorige locaties best goed leren kennen, ben bij 1 thuis geweest op ziekenbezoek, 2 anderen al eens bij ons en nog steeds leuk contact, ondanks dat het niet meer Minkes juffen zijn.

Nope...ik had er ook totaal geen moeite mee toen ik haar met vier maanden wegbracht ( ). Ze ging het eerste jaar ook slechts één keer in de week, de overige twee dagen bij oma. Ik ben waarschijnlijk helemaal vreemd want ik vond het hoe ouder hoe moeilijker (rond de anderhalf/twee jaar) maar dat was na een tijdje over omdat ik zie met hoeveel plezier ze naar 'school' gaat. Vergeleken met kindjes in mijn omgeving die pas veel later naar een psz of kdv gingen vind ik mijnes een stuk socialer maar dat zal ook wel zijn omdat ik haar moeder ben Haar beste vriend kent ze ook vanaf de babygroep en nu ze ruim 3 zijn spelen ze bij elkaar thuis en gaan ze aan het einde van dit jaar naar dezelfde basisschool

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:31 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Over sociale contacten: die heb je natuurlijk niet alleen op school, maar ook op (sport)clubs. Hier gaan we wekelijks naar een stuk of vijf verschillende activiteiten, contacten genoeg.

Ik persoonlijk zou me meer zorgen maken over de stap naar een middelbare school en/of daarna de maatschappij in.
Misschien is het te kortzichtig maar ik zie niet hoe een kind dat thuis onderwezen is goed de stap kan maken naar middelbare school/studie/werk.
Ik weet dat het in Amerika bijvoorbeeld op een veel grotere schaal gebeurt maar daar is het ook een stuk normaler maar vooral meer geaccepteerd volgens mij.
Hier in NL duw je je kind er behoorlijk mee in een uitzonderingspositie vind ik en beperk je wellicht zijn/haar kansen in vervolgonderwijs en loopbaan.

Ik persoonlijk denk dat de meeste kinderen vanuit hun schoolperiode structuur, zelfdiscipline in de vorm van huiswerk e.d., bepaalde verwachtingen waar je aan moet voldoen etc leren en dat dit soort dingen nodig zijn om een studie of je werk tot een goed einde te volbrengen.
Ik vind het zo je kind in het diepe gooien straks
Misschien stel ik met het thuisonderwijs te vrijblijvend voor hoor maar ik ga er vanuit dat dat de redenen om je kind niet naar school te sturen o.a. zijn omdat het daar in een bepaalde routine en structuur gedwongen wordt en niet alles vanuit het kindoogpunt/interesses benaderd wordt. Dat er soms nou eenmaal gepresteerd moet worden.
Maar juist dat laatste maar ook zoiets simpels als om half negen op je werk moeten verschijnen, om half één je lunchpauze hebben en om vijf uur naar huis gaan lijkt me echt gewoon een hele moeilijke stap als het thuis altijd vooral zo ongedwongen mogelijk ging.
De maatschappij is in sommige punten gewoon niet ongedwongen, daar kom je niet onderuit en dat moet je ook leren om je er in te kunnen handhaven.
Ik vind het idee dus wel heel idealistisch maar een beetje buiten de realiteit staan. De maatschappij zit zo niet in elkaar al zouden we idealiter waarschijnlijk allemaal het wat ongedwongener zien.

Ik ben wel heel benieuwd eigenlijk of je dan wel een middelbare school wilt of dan ook thuis wil onderwijzen? Want zonder middelbare schooldiploma is het bijvoorbeeld bij veel studies tot je 21ste onmogelijk om er aan te beginnen. Pas vanaf je 21ste kan je dan een test doen of je zonder het juiste diploma toch het vereiste niveau bezit.

Ik ben gewoon benieuwd hoe jij dit soort dingen voor je ziet. Het zijn namelijk de knelpunten die in mijn hoofd opkomen als ik denk aan thuisonderwijs.

_{Oprechte interesse hoe jij er tegen aan kijkt dus. Of jij niet de problemen ziet die ik zie. Of je dit soort zaken meegenomen hebt in je overweging voor thuisonderwijs. Ik bedoel het totaal niet veroordelend. Bij voorbaat sorry als je dat er wel in zou lezen.}

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 22:59 schreef oeke het volgende:
Wat Keshet zegt is ook wat ik heb begrepen van GWS.

Voor mij is niet tot 4 jaar thuisblijven de issue, en dat lees ik hier eigenlijk in geen enkele post terug.
Maar tot 2 jaar oid. En puur vanwege die eerste paar jaar en de hechtingsfase.

moet je wel in die positie zitten dat je dat financieel kan opbrengen....
Ook al zou ik willen, wij kunnen het echt niet redden op 1 inkomen (en dan heb ik ook nog het hoofdinkomen) Dus ook niet op 2 halve....
en je huis verkopen in deze tijd is ook niet te doen.
Dus wij 'moeten' ook gewoon beide werken....

en Lijnloos; ook mijn beide meiden gingen vanaf een maand of 3/4 naar de opvang hoor, en ik vind dat nog steeds helemaal prima. Vooral als ik zie hoe Evie het erop doet.
T was bij Liene wel iets lastiger, maar dat was ook de situatie waarin we zaten.

"Papa is een homo!"

Ik moet echt wat beter op mn woorden gaan letten.

[ Bericht 13% gewijzigd door Ssserpente op 23-02-2012 07:25:31 ]

Serpente

En over het financieel kunnen opbrengen om thuis te blijven, het is natuurlijk een keuze..ik kan ook full-time gaan werken, een huis kopen met een tuin en een auto/2auto's ed, maar wij kiezen ervoor dat ik bij T kan blijven en de dingen die we moeten laten/niet kunnen kopen dat is dan jammer, maar ik vind het vele malen belangrijker dat ik er al vanaf haar geboorte de hele tijd voor haar ben. Ik word juist weer een beetje kriebelig van mensen die zeggen dat ze hun kind wel móeten wegbrengen om dus in die luxe te kunnen blijven..
Ik zal vast mensen voor hun hoofd stoten, dat is niet mijn bedoeling, want wat ik al meerdere keren zei het is een keuze die je zelf moet maken!!

@DML: of ze nog thuisonderwijs krijgt als ze naar de middelbare school gaat weet ik niet. Als zijzelf uiteindelijk naar school wil, zal ik haar écht niet tegenhouden. Maar dan moet ze wel in staat zijn die keuze weloverwogen te maken, want in Nederland is er geen weg meer terug: als je eenmaal naar school bent geweest, kom je er niet meer vanaf... Over diploma's maak ik me geen zorgen, daar heb je staatsexamens voor.

Over dat wel of niet ongedwongen: die activiteiten die ik doe zullen écht niet een half uur later beginnen omdat we ons bed niet uit willen komen vandaag. Je hebt verschillende manieren van to geven: net zo strikt als een ouderwetse school (we gaan nú dít doen) maar ook los als een Dalton/Montessori of 'school voor het nieuwe leren'. (Ik heb alles in de buurt.) Dus wat dat betreft is to niet veel anders. Behalve dan dat je je eigen levensovertuiging een stuk beter na kan leven, zoals iedereen in Nederland zou moeten kunnen doen. Rooms-katholieken, protestanten en dergelijke hebben immers ook eigen scholen. Helaas is op die scholen geen plek voor magie en de Godin. Wel voor een god natuurlijk, maar eentje zónder hoorns...

En ik moet 'homo' ook helemaal niet als 'scheldwoord' gebruiken en ik heb ook helemaal niks tegen homo's en zo blabla.
Maar het bekt zo lekker.

En aan de discussie wij ik vanmiddag nog wel wat toevoegen.

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 07:20 schreef Ssserpente het volgende:
"Papa is een homo!"

Ik moet echt wat beter op mn woorden gaan letten.

hahahahaha

Ik vind dat je vijf keer in de week een uurtje activiteiten zoals sport en muziek niet te vergelijken met het sociale van school.
Het lijkt me zo eenzaam voor een kind thuisonderwijs. Ik stel me dan zo voor dat het kind vanachter het raam groepjes kinderen lachend naar school ziet huppelen.

Ik las over dat als je eenmaal naar school gaat je niet meer terug kan. Is dat andersom ook niet ook in zekere mate? Maar als een kind na thuisonderwijs bv naar de middelbare school gaat valt het dan niet enorm buiten de boot?

Ik moet er wel bij zeggen dat ik waarschijnlijk een veel te eenzijdig beeld heb van to. Maar ik heb dan ook niet het geduld om zelf les te geven. En geen reden.

[ Bericht 5% gewijzigd door Estrys op 23-02-2012 08:07:14 ]

Wat zijn je bezwaren tegen school GWS? Wat is de reden dat je thuisonderwijs overweegt?

Dat zegt ze toch, ze wil magie en een godin en een god met hoorns!

Nou ja, ik vind sowieso dat onderwijs seculier zou moeten zijn. Omdat ik geloof een privézaak vind. Maar als ik zie hoe ik zelf de afgelopen tien jaar (ten positieve) ben veranderd ben ik blij dat ik mijn kinderen naar school heb gedaan.

Wel ben ik heel blij dat ik ze tot een jaar of drie voornamelijk zelf heb verzorgd en bijna alle slaapjes thuis of in mijn buurt zijn geweest. Het voelt als een warme veilige basis waar ik ze makkelijk vanuit kan loslaten. Wellicht dat ik dit bij dochters anders had ervaren. Het verraste mij te lezen in dat jongens hoe voed je ze op boek dat jongens tot een jaar of drie veel bij hun moeder zouden moeten zijn. Vanwege allerhande logische redenen.
Dat voelde als een bevestiging van een buikgevoel dat ik had.

Maar dit terzijde.

Alhoewel school absoluut een voor verbetering vatbaar concept is en mijn kinderen duidelijk 'anders' zijn wel blij dat ze daar naar toe gaan. Op het plein spelen, de wereld verkennen zonder de haviksogen van je moeder.... Heel gezond

Ik ben zo'n krampachtig geval, ik vind alles eng wat ze doet, het is dus maar goed dat ze nu 2 dagen KDV heeft en over een klein jaar naar school gaat waar ze gewoon de wildebras uit kan hangen

Nou, dat is een korte samenvatting van mijn tien jaar groei en haviksogen

En over zelf lesgeven aan mijn kind.. Ik vind het een soort van zelfverheerlijking De dingen waarvan ik bang ben dat ze ze niet meekrijgen zal ik op hen hart drukken. Verder hoop ik toch dat mensen die ervoor leren er wat beters van brouwen dan ik. School heeft natuurlijk ook een sociale functie en ik vind persoonlijk dat een kind tussen de kinderen hoort te zijn na een bepaalde leeftijd. Je zou maar jarenlang les krijgen van je moeder,

Ik denk dat het voor Senna ook heel gezond is om eens onder mijn radar vandaan te zijn

Kitty_hello, het is vaak niet de luxe waarvoor mensen blijven werken, maar noodzaak. Wij zouden het op alleen B.s salaris niet redden. Waarschijnlijk zouden we met een dag werk van mij het hoogst noodzakelijke binnen halen, maar een dag werken is geen optie, en dus kunnen we omdat ik ook werk ook nog leuke dingen doen, zoals op vakantie gaan

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 09:01 schreef miss_sly het volgende:
Ik denk dat het voor Senna ook heel gezond is om eens onder mijn radar vandaan te zijn

Kitty_hello, het is vaak niet de luxe waarvoor mensen blijven werken, maar noodzaak. Wij zouden het op alleen B.s salaris niet redden. Waarschijnlijk zouden we met een dag werk van mij het hoogst noodzakelijke binnen halen, maar een dag werken is geen optie, en dus kunnen we omdat ik ook werk ook nog leuke dingen doen, zoals op vakantie gaan

kunnen jullie van alleen B.'s salaris echt helemaal niet rondkomen? Dus geen geld meer voor boodschappen ofzo?

Ik begrijp dat hypotheeklasten hoog zijn en dat er nog verzekeringen afmoeten en weet ik het wat. Maar ik verbaas me er altijd een beetje over als ik mensen zulke uitspraken zie doen. Ik krijg de indruk dat mensen altijd graag dezelfde leefstandaard aan willen houden, verse broodjes van de bakker, eens een dagje ergens iets leuks doen, nieuwe kleding voor het kind kopen, boodschappen bij de AH doen of thuis laten bezorgen.
Zulke dingen, daar kun je heel makkelijk stappen in terug doen. En dan wordt er vaak gezegd "maar ik wil niet bezuinigen op eten want ik vind dat goed en gezond eten erbij hoort" maar als je echt geen geld hebt, dan is eten het eerste waar je heel veel op kunt bezuinigen zonder daar veel op in te moeten leveren qua gezondheid. Vergeet niet dat de kosten kinderopvang volledig wegvallen als iemand thuis zou blijven, dat scheelt een slok op een borrel.

Het is geen persoonlijke aanval naar jou hoor miss maar ik vind het altijd frappant als er staat dat het echt de noodzaak is waardoor mensen blijven werken. Ik vraag me dan toch altijd een beetje af hoe dat kan, en hoe torenhoog de hypotheek wel niet is waar iemand zich aan verbonden heeft.

Ik snap wel wat Kitty_hello bedoelt, het is ook niet per se een luxe om thuis te kunnen blijven maar wel een keuze. Zo is het mijn keuze geweest om te gaan studeren. Ik krijg van heel veel mensen te horen dat het toch fijn is dat ik de luxe heb om zo'n keuze te maken. Wat die mensen niet zien is dat wij de komende vier jaar niet op vakantie kunnen, dat we geen dagjes weg gaan of kunnen gaan. Dat we onze boodschappen bij de lidl halen, uit de aanbieding en alles voorrekenen hoeveel we uit gaan geven. We geven zo'n 30 a 40 euro per week uit aan boodschappen, daar zit shampoo en gedoe bij.
Het is absoluut geen luxe maar wel een keuze, mijn meneer verdient namelijk net aan 1 keer modaal en ons huis kost ons 600 euro per maand (en daar gaat geen huursubsidie of hra nog vanaf). Er blijft niets over per maand en ieder dubbeltje wordt drie keer omgedraaid, over iedere uitgave wordt nagedacht.

Nouja kortom, heel relaas, ik wil er niemand mee voor het hoofd stoten, maar het is van beide kanten een "geen luxe" verhaal denk ik, en het lijkt me goed om dat in het achterhoofd te houden. Iemand die thuis blijft bij haar kind, of anderszins niet werkt, doet dat niet bij de gratie van het feit dat haar vent zo ruim verdient en dat het allemaal makkelijk kan. Die zijn er natuurlijk ook, heus vast, maar het gros maakt daar een bewuste keuze in en doet (soms flink wat) stappen terug in hun uitgaven.

_{disclaimer: nee er wordt nergens gesuggereerd dat het allemaal maar luxe is en weet ik het wat, dat is ook niet wat ik wil zeggen, ik weet ook niet waarom ik sly quote, sorry sly maar ik krijg nu zó vaak te horen dat het zo fijn is dat ik de luxe heb om te studeren dat ik het toch eens recht wil zetten, dit moet me toch van hart.}

Sommige mensen weten ook niet beter Mignonne, deze zijn gewend aan verse broodjes, of brood van de bakker, voor hen is dat geen luxe maar 'normaal' Want brood koop je immers bij de bakker..
(bijvoorbeeld)
Ik vind dat wij nu in luxe leven met een modaal inkomen omdat wij het de afgelopen 3 jaar niet breed hebben gehad, en dan bedoel ik ook echt niet breed.. als in voornamelijk in de - leven en hopen dat er nog 1 koffiepad over is Voor mij is het luxe dat we nu gewoon 3 volle zakken in de voorraadkast hebben liggen Voor een ander is Luxe elke week naar een fancy Spa en voor weer een ander is Luxe een dagje Ponypark Slagharen

Rondkomen daarentegen.. is idd nogal een zware uitdrukking voor iemand die dat waarschijnlijk nooit echt heeft hoeven doen

wat mignonne zegt
wij shoppen bij de aldi

en ik wil toch even iets kwijt over die binding waar sommigen het over hebben. omdat ravi en kiro zo lang in het ziekenhuis lagen waren wij toen erg bezorgd over binding (op alle fronten bij alledrie de kinderen). het bleek dat zolang kleine kinderen goed en liefdevol verzorgd worden door vaste begeleiders (verpleging, op een kdv, maakt niet uit waar eigenlijk) onder een regime van regelmaat, het echt niet zo nauw komt. pas wanneer het allemaal erg onregelmatig en onverschillig is, wordt het een probleem. dan wel gelijk een heel groot probleem met grote en langdurige gevolgen.

Ik heb mijn echt arme tijden ook wel gehad, hoor en dat had echt alles te maken met overleven en proberen rond te komen. Ik ben wel wat jaartjes ouder, inmiddels

Ik snap wel wat je bedoelt, mignonne. Ik kan niet voor anderen spreken, maar als ik naar onszelf kijk zouden wij inderdaad niet rond kunnen komen van B.s salaris alleen. Dan komen we echt niet uit. Dat wil niet zeggen dat we niet zouden kunnen bezuinigen op dingen, maar zelfs aan zouden we het denk ik niet redden. En wij hebben echt geen tophypotheek, want we zouden nog wel anderhalf-twee ton meer hebben kunnen lenen, maar dat wilden we niet. Wel was ht zo dat toen we dit huis kochten, we nog wel hoopten, maar niet verwachtten dat er nog een kind zou komen.
Maar zoals ik al zei: financieel gezien zou ik geen drie dagen hoeven werken, denk ik, om het wel rond te krijgen, maar een dag werk is niet echt een optie. Dus zijn het er drie en hebben we ook nog eens wat extra ruimte voor vakanties, brood van de bakker en wat luxe en uitstapjes

Wat betreft dat studeren: ik snap zeker wel dt dat een keuze is waar jullie ook de prijs voor betalen, maar tegelijkertijd is het ook wel luxe dat je die keuze kunt maken. Er zijn ook legio mensen die dat graag zouden willen, maar zich op wat voor manier dan ook niet kunnen veroorloven om die keuze t maken.

Kortom: het is altijd lastig om in andermans portemonnee te kijken en dat moeten we misschien niet eens willen. Het schiet bij mij alleen altijd een beetje verkeerd als iemand zegt dat mensen gaan werken voor de luxe van twee auto's en vakanties, want dat is echt niet altijd zo, ook al resulteert het wellicht ook in extra luxe omdat iemand blijft werken.

Oh Mignonne, spijker op de kop. Nou hebben wij het erg goed hoor, maar als ik ook zou werken konden we op vakantie naar weet ik waar, nu gaan we naar het huis van mijn vader. Ik heb laatst gekeken voor de meivakantie om een weekje Egypte te doen en ik viel zowat van mijn stoel damn! wat een geld.

Tja, ik kruip dan nog op mijn knieen door de Appie omdat eigen merk qua prijs niet zo verschilt van Aldi en Lidl maar moet wel opletten. Tja, dat is de 'prijs' die ik met liefde 'betaal' om thuis te zijn als mijn puber uit school komt, dat de jongens thuis een boterham eten, in de vakantie kunnen uitslapen en zo nog wat dingen die er vast niet toe doen maar wel erg lekker zijn.

Niks tegen op BSO of mensen die een andere keuze maken, maar het is in beide gevallen een keuze, geen moeten.

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:21 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Ik wilde dat mijn man wat avontuurlijker was, dan emigreerden we gewoon naar België, Groot Brittannië, de VS (kan je trouwens asiel aanvragen wegens vervolging van je geloof, heeft een Duits gezin gedaan) of Canada. Canada heeft nog steeds mijn voorkeur, al sinds voordat ik tiener-af was... Maar ja, ik heb gekozen voor een niet-avontuurlijke man... *zucht*

Ik heb een man die er alleen maar over praat, dat schiet ook niet op. Canada is ook mijn droom!

Trouwens, mignonne, ik voelde me niet aangevallen, hoor, wilde wel nog even wat uitleggen in ht algemeen

wij kunnen het ook echt niet redden op 1 inkomen, of het zou de mijne moeten zijn en dan moet ik fulltime werken en alleen nachtdiensten ofzo.
en tja hypotheek etc etc etc....
dus hier geen keuze... maar idd noodzaak.

ik moet nu heel hard rennen voor mn bus dus even voor de goeie orde, ik zit niet mokkend in een hoekje nu. Ik ga mn luxe studie volgen

Natuurlijk is het een keuze. Wij zouden best rond kunnen komen van 1 salaris. Maar dan moeten we goedkoper gaan wonen, geen vakantie, een auto minder. Dat kan. Maar ik kies voor te werken 1. Omdat ik voor die luxe van twee inkomens kies 2. Omdat ik denk dat ik heel ongelukkig zal worden
als thuisblijfmoeder.
Maar daar betaal je als gezin een prijs voor dat klopt. Mijn kind moet dan naar de opvang. En sommige ouders vinden
dat bezwaarlijk, andere minder.

gelukkig mag je het allemaal zelf weten

de truc is denk ik 'gewoon' dat je dat kiest wat je past als gezin

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 08:43 schreef debuurvrouw het volgende:
Nou ja, ik vind sowieso dat onderwijs seculier zou moeten zijn. Omdat ik geloof een privézaak vind. Maar als ik zie hoe ik zelf de afgelopen tien jaar (ten positieve) ben veranderd ben ik blij dat ik mijn kinderen naar school heb gedaan.

Wel ben ik heel blij dat ik ze tot een jaar of drie voornamelijk zelf heb verzorgd en bijna alle slaapjes thuis of in mijn buurt zijn geweest. Het voelt als een warme veilige basis waar ik ze makkelijk vanuit kan loslaten. Wellicht dat ik dit bij dochters anders had ervaren. Het verraste mij te lezen in dat jongens hoe voed je ze op boek dat jongens tot een jaar of drie veel bij hun moeder zouden moeten zijn. Vanwege allerhande logische redenen.
Dat voelde als een bevestiging van een buikgevoel dat ik had.

Maar dit terzijde.

Alhoewel school absoluut een voor verbetering vatbaar concept is en mijn kinderen duidelijk 'anders' zijn wel blij dat ze daar naar toe gaan. Op het plein spelen, de wereld verkennen zonder de haviksogen van je moeder.... Heel gezond

Het voelde voor mij als 'Ok, ik ben dus al vanaf het begin de mist in gegaan. *knoop in maag*