R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Veel meegemaakt, hierdoor beetje een laatbloeier, afknapper of niet?
Hoi fokkers.....
Ik ben een meisje van 25 jaar.
De afgelopen jaren heb ik best wel veel dingen meegemaakt. Dit begon eigenlijk allemaal aan het einde van de pubertijd, toen maakte ik e.e.a. aan heftige gebeurtenissen mee die mijn leven op losse schroeven zetten.
Gevolg was dat ik tijdens mijn studietijd bij elkaar een jaartje of drie nodig heb gehad om me door een periode heen te werken waarin ik erg slecht in mijn vel zat.
Ik heb door wat ik heb meegemaakt eigenlijk een soort van onderbreking in mijn ontwikkeling van puber naar volwassene meegemaakt; het proces van jezelf leren kennen etc. werd onderbroken doordat ik dingen moest verwerken.
Samenvattend komt het erop neer dat de afgelopen jaren bij mij veelal in het teken hebben gestaan van mijzelf na gebeurtenissen die veel impact hadden bij elkaar rapen, dingen verwerken, en uiteindelijk nu sinds een jaar of 1,5-2 mezelf (pas) goed leren kennen. Ook mijn ondernemingszin was in de drie jaar waarin ik slecht in mijn vel zat weg, sinds 1,5-2jr. onderneem ik ook weer veel (uitgaan, sporten, reizen etc).
Alles gaat supergoed nu, al een tijdje.
Maar waar ik nu een beetje mee zit, is het feit dat de liefde een beetje onderbelicht is geweest tot nu toe in mijn leven. Ik moet ook wel zeggen dat de gebeurtenissen die ik heb meegemaakt en het verwerken hiervan etc. mijn eigenwaarde geen goed hebben gedaan: ik kan vrij onzeker zijn naar het mannelijk schoon toe.
Inmiddels gaat het zoals gezegd erg goed en dat geeft mij veel zelfvertrouwen. Ik heb tot mijn 20e wel een paar vriendjes gehad en een tijdje terug weer een vriendje van een paar maanden, dus er is wel wat gebeurt op liefdesgebied, maar een lange relatie heb ik nog nooit gehad.
Ik merk dat ik door mijn onzekerheid wat afstandelijk kan doen tegen mannen, en dat ik ook in een relatie moeite heb om me echt open te stellen. Kwetsbaar opstellen vind ik echt zo moeilijk! Misschien omdat ik zoveel achter mijn kiezen heb, bang om weer een klap te krijgen ofzo?
In ieder geval komt het er nu op neer dat ik gelukkig ben, het gaat zo goed met me! En ik doe leuke dingen, heb supergoede vrienden... Maar, en daar komt het: ik wil een leuke relatie! En nog beter gezegd: ik wil me hiervoor kunnen openstellen
Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie, veelal mannen voor mijn gevoel op Fok, tegen mijn verhaal aankijken.. Ik merk dat ik er ook weleens moeite mee heb om dit verhaal aan een leuke kerel te vertellen, en ik ben ook weleens bang dat hij het raar zal vinden dat ik nog nooit een lange relatie heb gehad.
Hoe zouden jullie reageren op een meisje als ik? Zouden jullie dit een afknapper vinden, het raar vinden dat ik nog nooit lang verkering heb gehad?
Of heb ik een totaal verkeerde kijk hierop?
Andere reacties of ervaringen zijn ook welkom!
Sanne
Ik ben een meisje van 25 jaar.
De afgelopen jaren heb ik best wel veel dingen meegemaakt. Dit begon eigenlijk allemaal aan het einde van de pubertijd, toen maakte ik e.e.a. aan heftige gebeurtenissen mee die mijn leven op losse schroeven zetten.
Gevolg was dat ik tijdens mijn studietijd bij elkaar een jaartje of drie nodig heb gehad om me door een periode heen te werken waarin ik erg slecht in mijn vel zat.
Ik heb door wat ik heb meegemaakt eigenlijk een soort van onderbreking in mijn ontwikkeling van puber naar volwassene meegemaakt; het proces van jezelf leren kennen etc. werd onderbroken doordat ik dingen moest verwerken.
Samenvattend komt het erop neer dat de afgelopen jaren bij mij veelal in het teken hebben gestaan van mijzelf na gebeurtenissen die veel impact hadden bij elkaar rapen, dingen verwerken, en uiteindelijk nu sinds een jaar of 1,5-2 mezelf (pas) goed leren kennen. Ook mijn ondernemingszin was in de drie jaar waarin ik slecht in mijn vel zat weg, sinds 1,5-2jr. onderneem ik ook weer veel (uitgaan, sporten, reizen etc).
Alles gaat supergoed nu, al een tijdje.
Maar waar ik nu een beetje mee zit, is het feit dat de liefde een beetje onderbelicht is geweest tot nu toe in mijn leven. Ik moet ook wel zeggen dat de gebeurtenissen die ik heb meegemaakt en het verwerken hiervan etc. mijn eigenwaarde geen goed hebben gedaan: ik kan vrij onzeker zijn naar het mannelijk schoon toe.
Inmiddels gaat het zoals gezegd erg goed en dat geeft mij veel zelfvertrouwen. Ik heb tot mijn 20e wel een paar vriendjes gehad en een tijdje terug weer een vriendje van een paar maanden, dus er is wel wat gebeurt op liefdesgebied, maar een lange relatie heb ik nog nooit gehad.
Ik merk dat ik door mijn onzekerheid wat afstandelijk kan doen tegen mannen, en dat ik ook in een relatie moeite heb om me echt open te stellen. Kwetsbaar opstellen vind ik echt zo moeilijk! Misschien omdat ik zoveel achter mijn kiezen heb, bang om weer een klap te krijgen ofzo?
In ieder geval komt het er nu op neer dat ik gelukkig ben, het gaat zo goed met me! En ik doe leuke dingen, heb supergoede vrienden... Maar, en daar komt het: ik wil een leuke relatie! En nog beter gezegd: ik wil me hiervoor kunnen openstellen
Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie, veelal mannen voor mijn gevoel op Fok, tegen mijn verhaal aankijken.. Ik merk dat ik er ook weleens moeite mee heb om dit verhaal aan een leuke kerel te vertellen, en ik ben ook weleens bang dat hij het raar zal vinden dat ik nog nooit een lange relatie heb gehad.
Hoe zouden jullie reageren op een meisje als ik? Zouden jullie dit een afknapper vinden, het raar vinden dat ik nog nooit lang verkering heb gehad?
Of heb ik een totaal verkeerde kijk hierop?
Andere reacties of ervaringen zijn ook welkom!
Sanne
Ik zou het geen afknapper vinden, 25 is nog jong zat, je bent er niet vroeg bij, maar om jezelf dan gelijk laatbloeier te noemen....
Wien Neerlandsch bloed in de aders vloeit,
Van vreemde smetten vrij,
Van vreemde smetten vrij,
Je bent pas 25, Sanne. Er zijn vast veel meer mensen in jouw situatie. Je bent zoals je zegt toch gewoon inmiddels lekker bezig met je leven? Geen relatie gehad, maar er zijn wel veel meer mensen die nooit een (serieuze) relatie hebben gehad op jouw leeftijd. Dan begint dat allemaal pas eigenlijk, lijkt me.
Ik vind het helemaal niet vreemd. Zoveel mensen hebben op jouw leeftijd nog geen lange relatie gehad.
Wat bedoel je met dat je je niet kan openstellen? Dat je niet wil vertellen wat je hebt meegemaakt?
Wat bedoel je met dat je je niet kan openstellen? Dat je niet wil vertellen wat je hebt meegemaakt?
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
@Njosnavelin: met openstellen bedoel ik dat ik het moeilijk vind om gewoon eerlijk over mijzelf, mijn leven (verleden) en ervaringen in de liefde te praten. Omdat ik het idee kan hebben dat dit een afknapper zou kunnen zijn.
Hierdoor laat ik al niet helemaal mijzelf zien.
En daarbij komt dat ik er ook wel moeite mee heb dat ik soms wat onzeker ben In plaats van daar gewoon open over te zijn, grenzen en behoeften aan te geven enzo hoop ik dat die onzekerheid niet wordt opgemerkt.
En dit zorgt er eigenlijk allemaal bij elkaar voor dat ik wat afstand bewaar ofzo, en niet helemaal mezelf kan zijn bij een leuke man Ik heb dit al eens teruggekregen, dan merkte hij op dat ik wat terughoudend was.
Hierdoor laat ik al niet helemaal mijzelf zien.
En daarbij komt dat ik er ook wel moeite mee heb dat ik soms wat onzeker ben
In plaats van daar gewoon open over te zijn, grenzen en behoeften aan te geven enzo hoop ik dat die onzekerheid niet wordt opgemerkt.En dit zorgt er eigenlijk allemaal bij elkaar voor dat ik wat afstand bewaar ofzo, en niet helemaal mezelf kan zijn bij een leuke man
Ik heb dit al eens teruggekregen, dan merkte hij op dat ik wat terughoudend was.
Nee hoor meid, maak je niet druk. Boeiend ook wat mannen denken, vaak is het weinig. 
Je bent nog jong, geniet van de positieve periode die je tegemoet komt!
Vooral niet onzeker gaan doen, dat zou zo zonde zijn.
Komt helemaal goed met jou.
Je bent nog jong, geniet van de positieve periode die je tegemoet komt!
Vooral niet onzeker gaan doen, dat zou zo zonde zijn.
Komt helemaal goed met jou.
Ik denk dat je het een beetje tijd moet geven. Als je iemand pas net kent is het niet vreemd dat je je niet meteen helemaal open bent. Dat komt pas als je je goed op je gemak voelt bij diegene.quote:Op vrijdag 17 februari 2012 22:22 schreef sannetje2587 het volgende:
@Njosnavelin: met openstellen bedoel ik dat ik het moeilijk vind om gewoon eerlijk over mijzelf, mijn leven (verleden) en ervaringen in de liefde te praten. Omdat ik het idee kan hebben dat dit een afknapper zou kunnen zijn.
Hierdoor laat ik al niet helemaal mijzelf zien.
En daarbij komt dat ik er ook wel moeite mee heb dat ik soms wat onzeker ben
En dit zorgt er eigenlijk allemaal bij elkaar voor dat ik wat afstand bewaar ofzo, en niet helemaal mezelf kan zijn bij een leuke man
Maar het feit dat je nooit een lange relatie hebt gehad is in ieder geval geen reden om onzeker te zijn
.
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
Meestal wil ik al in een (te) vroeg stadium vertellen hoe mijn levensverhaal is, als een soort 'uitleg' voor het feit dat de liefde nog wat onderbelicht is in mijn leven.. (meestal komt dat liefdesleven al in een redelijk vroeg stadium ter sprake is mijn ervaring..)
Die uitleg wil ik er dan bij geven omdat ik me dus eigenlijk een beetje schaam voor het feit dat ik nog nooit een lange relatie heb gehad.
Maar dat zou allemaal niet hoeven dus..
Die uitleg wil ik er dan bij geven omdat ik me dus eigenlijk een beetje schaam voor het feit dat ik nog nooit een lange relatie heb gehad.
Maar dat zou allemaal niet hoeven dus..
Zolang hij er niet naar vraagt, hoef je niks uit te leggen. Doet hij dat wel? Dan zeg je gewoon dat het er niet van is gekomen.
quote:Op vrijdag 17 februari 2012 22:16 schreef -Strawberry- het volgende:
Genoeg mannen die daar geen probleem mee zouden hebben.
Je loopt pas echt achter als je bent zoals ik. Aangezien je niet bent zoals ik valt het reuze mee. Ik ben de "bottom line". (Ik wil me laten behandelen).
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Mag ik de situatie omdraaien? Verbeeld je eens een jongen met precies de achtergrond die je omschrijft en verbeeld je ook eens dat jij "normaal" (whatever dat moge betekenen) bent. Wat zou jij doen als jij een serieuze klik voelt en hij stelt zichzelf open voor jou?quote:
Hoi fokkers.....
Ik ben een meisje van 25 jaar.
[...]
Hoe zouden jullie reageren op een meisje als ik? Zouden jullie dit een afknapper vinden, het raar vinden dat ik nog nooit lang verkering heb gehad?
Of heb ik een totaal verkeerde kijk hierop?
Andere reacties of ervaringen zijn ook welkom!
Sanne
Je hoeft niet per sé hier een antwoord te geven, als je die vraag maar héél eerlijk voor jezelf beantwoordt.
Nu een tip die je misschien kunt toepassen. Doe het wel op een rustig moment waarop je niet gestoord kunt worden.
Verbeeld je een jongen die jij leuk vindt en verbeeld je dat je een relatie met hem hebt, een goede relatie, al een paar maanden of zo. Verbeeld je nu dat je jezelf open stelt en dat hij het positief oppakt. En dan het belangrijkste: voel nu hoe blij je bent dat je je open hebt durven stellen en dat hij het positief oppakt.
Het doel hiervan is je onzekerheid te herprogrammeren. Je onderbewuste weet precies wat je in je leven hebt meegemaakt en op basis daarvan beschermt je onderbewuste je. Echter, hier geldt hetzelfde als op de financiële markt geldt: In het verleden behaalde resultaten (lees: klappen) bieden geen garantie voor de toekomst (lees: hoeven zich niet opnieuw voor te doen).
In wezen is dit een soort van zelfhypnose, uiteraard niet zo krachtig als een sessie bij een hypnotiseur, maar op den duur zul je wel resultaten bemerken. Zolang je het maar zo realistisch mogelijk verbeeld.
Wat is er mis met jou dan?quote:
Je loopt pas echt achter als je bent zoals ik. Aangezien je niet bent zoals ik valt het reuze mee. Ik ben de "bottom line". (Ik wil me laten behandelen).
ADHD-C
Ik heb geen leven. Ik wil er wel graag één hebben, maar het gaat allemaal zo moeilijk.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
TS moet de invloed van haar problemen beperken tot wat het was, en die vlek niet laten uitspreiden tot het meerdere aspecten van het dagelijks leven gaat lastigvallen. Als je een beetje leuk bent, open staat en je enthousiast opstelt gok ik dat niemand enig idee heeft hoe je mogelijk anders in het leven staat. Later kan je het nog altijd vertellen, maar een verplichte conversation opener is het absoluut niet.
[ Bericht 42% gewijzigd door Daniel1976 op 18-02-2012 00:29:32 ]
[ Bericht 42% gewijzigd door Daniel1976 op 18-02-2012 00:29:32 ]
"Shadows must accompany their light. But if the light dims - don't the shadows, too?"
- Paul von Oberstein
- Paul von Oberstein
Iemand met niet al te veel ervaring zou zelfs nog mijn voorkeur hebben. Anders zou ik het gevoel krijgen aan een bepaalde verwachting te moeten voldoen.
Er zullen vast wel kerels zijn die liever een ervaren sexbom willen, maar de vraag is of jij zo'n kerel zou willen?
Er zullen vast wel kerels zijn die liever een ervaren sexbom willen, maar de vraag is of jij zo'n kerel zou willen?
enorme afknapper ja als een vrouw gelijk haar hele levensverhaal op tafel gooit en haar 'rugzakje' bij je dropt
Ik ken ook een meisje die rond jouw leeftijd begon, met name door een heftige gezinssituatie. Begon met daten rond haar 25e en na een paar missers heeft ze een goeie gevonden.quote:
Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie, veelal mannen voor mijn gevoel op Fok, tegen mijn verhaal aankijken.. Ik merk dat ik er ook weleens moeite mee heb om dit verhaal aan een leuke kerel te vertellen, en ik ben ook weleens bang dat hij het raar zal vinden dat ik nog nooit een lange relatie heb gehad.
Het was wel een beetje hit-and-miss, want dat hadden haar vriendinnen al een paar jaar eerder gedaan. Maar geen van de boys vond dat een probleem. (In mannentaal: blij dat ze een lekker wijf aan de haak geslagen hebben).
Niet alle relaties zijn van die open mensen, hoor. In dit tijdperk doen we net of alles gecommuniceerd moet worden. Maar er zijn genoeg relaties die prima werken met een fijne omhelzing, en 's-avonds tijdens het eten even vertellen over de werkdag.quote:Ik merk dat ik door mijn onzekerheid wat afstandelijk kan doen tegen mannen, en dat ik ook in een relatie moeite heb om me echt open te stellen. Kwetsbaar opstellen vind ik echt zo moeilijk! Misschien omdat ik zoveel achter mijn kiezen heb, bang om weer een klap te krijgen ofzo?
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Ik ben ook wel even "bottum line" geweest! Eigenlijk raakte ik na die heftige gebeurtenissen (en doordat ik klaar was met middelbare school) een aantal vriendschappen kwijt, waardoor ik niet zoveel vrienden had. Toen ben ik wel ergens aan het werk gegaan waar ik toevallig goed contact met collega's had, dat scheelde wel.quote:
Je loopt pas echt achter als je bent zoals ik. Aangezien je niet bent zoals ik valt het reuze mee. Ik ben de "bottom line". (Ik wil me laten behandelen).
Toen ik een paar jaar later echt slecht in mijn vel zat had ik wel weer vrienden (maar als je je rot voelt voel je je ook met vrienden/relatie 'alleen op de wereld'!) maar toen had ik dus niet de puf om activiteiten te ondernemen.
Maar al met al is alles goed gekomen
Doordat ik nieuwe mensen leerde kennen doordat ik ging studeren, doordat ik dingen verwerkte en weer zin kreeg om activiteiten te ondernemen, etc.En veelgenoemde problemen bij het opbouwen van een 'leven' (onzekerheid, verlegenheid, depressie, etc etc) heb ik gehad. Maar het is goedgekomen dus!
Superbedankt voor je tip!quote:
[..]
Mag ik de situatie omdraaien? Verbeeld je eens een jongen met precies de achtergrond die je omschrijft en verbeeld je ook eens dat jij "normaal" (whatever dat moge betekenen) bent. Wat zou jij doen als jij een serieuze klik voelt en hij stelt zichzelf open voor jou?
Je hoeft niet per sé hier een antwoord te geven, als je die vraag maar héél eerlijk voor jezelf beantwoordt.
Nu een tip die je misschien kunt toepassen. Doe het wel op een rustig moment waarop je niet gestoord kunt worden.
Verbeeld je een jongen die jij leuk vindt en verbeeld je dat je een relatie met hem hebt, een goede relatie, al een paar maanden of zo. Verbeeld je nu dat je jezelf open stelt en dat hij het positief oppakt. En dan het belangrijkste: voel nu hoe blij je bent dat je je open hebt durven stellen en dat hij het positief oppakt.
Het doel hiervan is je onzekerheid te herprogrammeren. Je onderbewuste weet precies wat je in je leven hebt meegemaakt en op basis daarvan beschermt je onderbewuste je. Echter, hier geldt hetzelfde als op de financiële markt geldt: In het verleden behaalde resultaten (lees: klappen) bieden geen garantie voor de toekomst (lees: hoeven zich niet opnieuw voor te doen).
In wezen is dit een soort van zelfhypnose, uiteraard niet zo krachtig als een sessie bij een hypnotiseur, maar op den duur zul je wel resultaten bemerken. Zolang je het maar zo realistisch mogelijk verbeeld.
Dat herprogrammeren vind ik een hele goede; daar heb ik ook een boek over gelezen. Ik ga dat uitproberen, wat jij zegt, want dan herprogrammeer je eigenlijk zelf je gedachten. Dat boek wat ik las gaat over herprogammering door middel van nieuwe, positieve ervaringen. Maar ik doe soms juist alleen maar tegenovergestelde (negatieve) ervaringen op doordat ik door die onzekerheid de verkeerde houding aanneem.. Dan werkt t een beetje averechts Klopt inderdaad. Wat ik merk is dat hoe onzekerder ik erover ben, hoe meer het zich naar allemaal gebieden in mijn leven verspreidt. Meer zelfvertrouwen zorgt er bij mij voor dat ik het realistischer kan zien en in perspectief kan plaatsen en het dus minder gebieden beïnvloedt.quote:
TS moet de invloed van haar problemen beperken tot wat het was, en die vlek niet laten uitspreiden tot het meerdere aspecten van het dagelijks leven gaat lastigvallen. Als je een beetje leuk bent, open staat en je enthousiast opstelt gok ik dat niemand enig idee heeft hoe je mogelijk anders in het leven staat. Later kan je het nog altijd vertellen, maar een verplichte conversation opener is het absoluut niet.
Haha... Wat dat betreft is het een voordeel dat mannen niet te moeilijk zijnquote:
[..]
Ik ken ook een meisje die rond jouw leeftijd begon, met name door een heftige gezinssituatie. Begon met daten rond haar 25e en na een paar missers heeft ze een goeie gevonden.
Het was wel een beetje hit-and-miss, want dat hadden haar vriendinnen al een paar jaar eerder gedaan. Maar geen van de boys vond dat een probleem. (In mannentaal: blij dat ze een lekker wijf aan de haak geslagen hebben).
[..]
Niet alle relaties zijn van die open mensen, hoor. In dit tijdperk doen we net of alles gecommuniceerd moet worden. Maar er zijn genoeg relaties die prima werken met een fijne omhelzing, en 's-avonds tijdens het eten even vertellen over de werkdag.
Dat is geen afknapper.
Sterker nog: liever iemand die de tijd heeft genomen om aan zichzelf te werken, dan een flierefluitster die nooit iets heeft meegemaakt in het leven.
Sterker nog: liever iemand die de tijd heeft genomen om aan zichzelf te werken, dan een flierefluitster die nooit iets heeft meegemaakt in het leven.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
|
|
Veel meegemaakt, hierdoor beetje een laatbloeier, afknapper of niet?
