Mijn kat is terminaal..

Veel sterkte.

Wat vreselijk zeg ik heb er gelukkig geen ervaring mee en hoop dat het zo blijft, maar ik wens je heel veel sterkte Een vreselijke beslissing is het.

Vreselijk bericht, sterkte ermee! Voor de rest heb je gelijk, als het dier pijn lijdt, laten inslapen, dat zou ik ook doen.

He jakkes, wat erg! Veel sterkte

Mijn hondje (heel anders natuurlijk, die was ook al 15, maar toch ) kreeg in juni vorig jaar tumoren (in haar hals, lymfeklieren) en die had dus verder ook nergens last van. De tumoren groeiden langzamer dan de DA dacht, dus met de DA samen besloten dat als we echt zouden merken dat ze last zou krijgen (misselijk, pijn, geen eetlust) dat we haar dan zouden laten inslapen. Heeft al met al nog tot en met half januari geduurd. De laatste maand groeiden ze heel hard, maar nog steeds heel goede eetlust, sliep goed, dronk goed, geen pijn.

Ik zat ook vooral héél erg met 'HOE merk je wanneer het de tijd is dat je haar moet laten inslapen?'. Ik zal er wat over gezeurd en gevraagd hebben hier in F&F in de SC bij andere dierenbezitters... ik lag er echt van wakker, hoe je dat moment nou moet bepalen. Want zolang ze zelf nergens last van lijkt te hebben, gun je je dier nog een paar dagen/weken (en jezelf ook, met je dier). En geloof me, je wéét het direct, zodra het moment er is. Wanneer je kat je kat niet meer is, last lijkt te gaan krijgen.
Je kunt misschien om wat rust te krijgen naast alle ellendige verdrietige gevoelens vast bedenken/bespreken wat je doet als het moment daar is. Of de DA bij je thuis komt of jij daarheen, of je de kat daarna laat cremeren en zo ja, waar dan. Dat hielp bij mij om de ergste paniek/stress weg te krijgen. Maar je krijgt je kat er niet gezond mee natuurlijk

Nogmaals heel veel sterkte. Je hebt waarschijnlijk geen bal aan wat ik hier geschreven heb

getsie wat naar. Zodra ze pijn laat zien in laten slapen lijkt me hier gepast. Dan is de pijn ondraaglijk en wil je kat er niet meer tegen knokken

sterkte!

Als ik je post goed begrijp wil je na de uitslag gelijk voor euthanasie gaan?
Als het mijn kat zou zijn, zou ik wachten totdat de kat zich duidelijk niet meer lekker voelt.
Meestal kan je dit afleiden als hij/zij niet meer wilt eten.
Geniet van de tijd die jenog met haar hebt, veel sterkte vast.

Augustus 2009 werd bij een oppas DH van me tumoren naast de endeldarm geconstateerd .
Gezien haar leeftijd 11 werd aangeraden om er niet meer aan te sleutelen,prognose drie weken max.
In november besluit de eigenaar om naar Spanje te vertrekken met bovengenoemde hond.

Hier blijven was geen optie ,dus moest ze voor hondsdolheid ingeënt worden .
De bult naast haar anus was van halve tennisbal tot beukennootje geslonken .
Citaat van de DA :ja ,nu weet ik ook niet meer hoe lang het gaat duren .

Ze is in februari 2010 door een ''ongelukje,, overleden .
Altijd moeilijk om het moment te plannen ,je kent je eigen kat het beste .
Wanneer het niet leuk meer is afscheid nemen ,anders is het niet in het welzijn van de kat ,maar uit het verlies wat toch onvermijdelijk is.

Katten zijn heel goed met het verbergen van pijn. Zogauw het gedrag begint te veranderen zou ik er een eind aan maken, die extra paar weken (afhankelijk van hoe snel de tumor groeit; dat is per tumor anders) leveren jou misschien wat op maar de kat weinig..

Sterkte ermee

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 17:33 schreef MissJ het volgende:
dank voor jullie lieve reacties!

Greys, heb zeker wel wat aan jouw verhaal hoor! Ik heb al besloten dat ik haar thuis wil laten inslapen en heb ook besloten dat ik haar laat cremeren en weet ook al waar. Heb namelijk al eerder een kat moeten laten cremeren en toen besloten dat ik bij volgende katten het ook op die manier wil doen.

Alleen nu het moment bepalen.. ik vind het vreselijk!!
Ik zit er ook mee dat ik 5 dagen per week werk en lange dagen maak ivm lange reistijd. Ben dan 10 uur per dag van huis weg. En woon alleen. Zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om dan thuis te komen van werk en dan blijkt dat poes al uren lang ondraaglijke pijnen heeft.
Dus dat wil ik voorkomen.. lijkt mij het minst egoistische... toch?

Dat van je werk en het alleen laten is vreselijk herkenbaar.
Ik werk op het moment een stuk minder dan eerst (mijn werk is verhuisd naar een uur verderop en rijd nog maar twee halve dagen op en neer) maar ik was dus ook de laatste tijd constant bang dat ik haar zou vinden als ik thuis kwam.. Dat ze dan dood zou gaan op een nare manier met pijn en dat ze dan alleen was. Dus dat gevoel kan ik me van jou heel goed voorstellen Mijn hond had vast ook nog wel een weekje (of twee) kunnen blijven leven, maar ik wilde het idd niet afwachten dat het echt heel erg slecht werd.
Maakt het inderdaad alleen nog maar moeilijker. Ik denk alleen dat het bij je kat niet van het éne op het andere moment heel slecht zal gaan, maar dat durf ik niet te voorspellen.

EDIT: wat eleusis zegt klopt wel... katten zijn veel beter in het verbergen van pijn dan honden over het algemeen..

Rot hoor, MissJ.

Helaas zijn katten ook nog heel taai en laten ze soms pas het kopje hangen als het echt heel slecht gaat.

Ik heb beide keren advies gevraagd van de dierenarts en dat goed ter harte genomen. Een keer was heel duidelijk. Bij de andere poes was hetzelfde aan de hand als bij jouw kat, ook dikke buik vol vocht. Alleen geen nader onderzoek laten doen naar wat precies, want ze was al heel oud. Wel symptoombestrijding gedaan. Poes kwam mij zelf 'vertellen' dat het klaar was.

Vertrouw op je dierenarts en vertrouw op jezelf. En weet dat het altijd een heel moeilijke beslissing is om te nemen, maar dat je het goed doet als je je beestje lijden wil proberen te besparen.

Sterkte.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 17:33 schreef MissJ het volgende:
dank voor jullie lieve reacties!

Lavinia, wat jij zegt had ik ook eerst bedacht: pas laten inslapen als de eerste tekenen van pijn er zijn. Poes is een zeer levendig beestje en gek op eten, dus als ze dit niet meer zou willen weet ik direct genoeg. Maar dan vraag ik me weer af.. is het dan al niet te laat en heeft ze dan al niet teveel pijn geleden?
Tevens heb ik begrepen dat katten vaak pijn ook niet direct laten merken, dus mogelijk heeft ze nu al last...

Uiteraard wil ik zo lang mogelijk van haar genieten, maar op nummer 1 staat bij mij dat ik haar onnodig lijden wil besparen.
Dierenarts geeft haar paar dagen tot paar weken.. dat is echt weinig dus.

Pfffffff zo moeilijk dit!!

Ik denk niet dat het een op de andere dag heel erg zal zijn. Het moeilijke is dat je er vaak in mee gaat, je groeit zeg maar mee wanneer het slechter gaat.
Je zou een goede vriend(in) kunnen vragen om bijv. op wekelijkse basis langs te komen en zijn/haar mening te geven of zij de kat ineens erg achteruit vinden gaan?
Persoonlijk zou ik het mezelf niet kunnen vergeven als ik te vroeg voor euthanasie zou kiezen.
Wat hierboven al gezegd is, volg je hart en de adviezen van de dierenarts.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 17:54 schreef Lavinia_Humby het volgende:

[..]

Ik denk niet dat het een op de andere dag heel erg zal zijn. Het moeilijke is dat je er vaak in mee gaat, je groeit zeg maar mee wanneer het slechter gaat.
Je zou een goede vriend(in) kunnen vragen om bijv. op wekelijkse basis langs te komen en zijn/haar mening te geven of zij de kat ineens erg achteruit vinden gaan?
Persoonlijk zou ik het mezelf niet kunnen vergeven als ik te vroeg voor euthanasie zou kiezen.
Wat hierboven al gezegd is, volg je hart en de adviezen van de dierenarts.

Maar beste Lavinia, wat is dan te vroeg? Het is toch vaak niet echt goed of objectief vast te stellen. Misschien is te laat wel erger, want dan zou het dier nog echt geleden hebben.

Té vroeg is voor mij, wanneer de kat nog geen klachten heeft.
Ik weet dat dit erg moeilijk te beoordelen is, dat is ook altijd het probleem voor veel huisdiereigenaren in deze fase van het leven van hun dier.
En om duidelijk te zijn, ik ben er absoluut niet voor om te wachten tot het dier uitgemergeld is en als dagen niet wil eten.

Als een dier al zoveel tumoren heeft is er eigenlijk geen 'te vroeg meer', zeiden ze destijds tegen mij als ik bang was 'te vroeg' te zijn. En dat klopt ook eigenlijk wel...

Wat een narigheid

Maar vertrouw maar op jezelf en op wat Greys zegt: niet teveel twijfelen, want je wéét het gewoon als het moment daar is. Het is niet uit te leggen, nauwelijks te beredeneren, maar je wéét het gewoon. Punt. Echt waar!

Heel veel sterkte

Ik heb wel ervaring met een kat van 6 jaar met niet behandelbare kanker.
Het zat bij mijn kat in de kaak en na een biopt bleek het een soort kanker te zijn die onbehandelbaar bleek i.v.m. het snelle uitzaaien van de tumor. Ik heb haar, in overleg met de dierenarts, aan een pijnstiller gezet die je in druppelvorm kan krijgen en met 5 druppeltjes per dag door haar voer heen knapte ze weer helemaal op, begon te eten en was vrolijk tot ze 5 weken later ineens moeilijk begon te slikken en het voer weer opgaf. Bij controle bleek haar keel dicht te groeien door de tumor en toen heb ik meteen de dierenarts gebeld( we hadden al een afspraak daarover gemaakt) en binnen het uur daarna was het over en voorbij.

Het kan dus best zo zijn dat je kat bij een goede pijnbestrijding nog even een tijdje door kan met een goed leven maar dat is aan jou en de dierenarts om dat te bepalen. Sterkte met je beslissing en de tijd die nog gaat komen.

Ik heb beide dingen meegemaakt: te laat met euthanasie en op tijd (voor mijn gevoel dan).

Kat1 had tumoren in de darm, laten opereren maar het bleek tezeer uitgezaaid dus hij is weer dichtgemaakt en mocht mee naar huis. Van die operatie is hij nooit echt opgeknapt maar met wat opstapjes kon hij nog overal komen waar hij wilde, hij at en dronk nog goed en was knuffelig als altijd.
Ik heb nog een video-opname van hem waarbij hij extreem kroelerig is. Achteraf zie ik het als zijn afscheid want toen ik de dag erna thuis kwam trof ik een kat in doodsnood aan. Waarschijnlijk was er een bloedvat gesprongen en tegen de tijd dat ik bij de DA was, was hij al in coma en overleed hij.
Te lang gewacht? Die ene dag had ik hem willen besparen, maar ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. En de maand met hem na zijn operatie had ik niet willen missen. Misschien egoïstisch van me, maar als ik hem na de operatie niet meer wakker had laten worden (of de keuze had gemaakt hem niet te laten opereren, want de kans op succes was 50/50) dan had ik het mezelf altijd verweten.

Kat2 had nierfalen. Met medicijnen en dieetvoer heeft ze het nog een jaar gered (na de diagnose heb ik geen bloedonderzoek meer laten doen om de achteruitgang te meten, want is belastend voor poes en de behandeling blijft hetzelfde), maar op een gegeven moment at ze niet meer. En in zo'n geval is dwangvoeren voor mij de grens. Ze dronk nog wel en wandelde (verzwakt) rond dus ik heb een paar dagen genomen om zelf afscheid te nemen en een paar vrienden langs te laten komen die haar wilden zien. Daarna is ze ingeslapen. En dat was, hopelijk voor poes, maar in ieder geval voor mij precies op tijd. Eerder inslapen was voor mij geen optie, omdat ze toen nog veel te levendig was en goed at en dronk.

Volg je gevoel, jij bent degene die de beslissing moet maken en daarna door moet. Heel veel sterkte.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 18:35 schreef MissJ het volgende:

[..]

Dank je voor het delen van jouw ervaring
Dierenarts belt mij morgen of overmorgen met uitslag van de biopsie en ik ga dan ook even bespreken of pijnbestrijding nog een optie zou zijn..

Bij mij was pijnbestrijding wel dat het zonder stress voor de kat zou zijn, de dierenarts had ook nog de optie elke dag een injectie in de praktijk maar dat heb ik meteen afgewezen i.v.m. de stress voor de kat maar als het lukt met zoiets als druppels of tabletten is het prima te doen voor eigenaar en kat. Hoop dat de uitslag zo mag zijn dat je jullie toch nog even de tijd krijgen om samen te zijn want bij mij was dat een zeer kostbare tijd en ik ben nog steeds blij dat het zo heeft mogen verlopen aan het einde ook al was haar tijd hier op aarde veel en veel te kort.