Ik vind het eerlijk gezegd verschrikkelijk.quote:Op zaterdag 21 januari 2012 17:49 schreef Gewas het volgende:
Wader, Mey en Wecker op een demonstratie tegen de Irak-oorlog.
Zeer intens lied. ES IST AN DER ZEIT. Nog immer actueel!
Waarschijnlijk zullen de meesten dit weer niet kunnen waarderen. Die Nederlanders toch, koppig volkje.
Deel 2:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Volgens mij niet echt een verbetering, maar het is een invulling van mijn tijd. Ik voel me er wel goed bij dat ik tenminste iets produceer. Verder wil er ook vrijwel niets lukken. Dit lukt dan heel soms nog wel.quote:Ik wordt wakker op de grond in het bos, het is donker. Geen idee hoe ik hier kom of wat ik hier doe. Het is koud en nat. Het is compleet duister, zelfs de maan schijnt niet. In de verte zie ik wel wat licht in de lucht van de wolken weerkaatsen, daar zal dan wel de stad zijn. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en schijn wat in het rond. Ik sta op een kruising en ik weet waar. Ik zie de boom waarin het jongetje verhangen was en de weg naar het open veld, naar huis. Ik draai mij om, want ik hoor iets, ondertussen laat ik per ongeluk mijn telefoon op de grond vallen.
Ik buk om hem op te rapen, maar als ik weer omhoog kijk zie ik een wezen, een zwart duister wezen in een wit gewaad. Ik ga sneller adem halen en kan wel gillen, het grijnst. Ik begin keihard te rennen richting het open veldje zonder om te kijken. Ik val bijna over een boomstammetje en weet maar net overeind te blijven. Achter mij hoor ik gegil en gegrom. Naast mij lijken overal duisteren wezens te verschijnen en ik ren harder en harder richting de open plek. Ik voel iets bij mijn been als ik bij de open plek kom. Een hand, die mij vast pakt. Ik val neer op de open plek, omdat ik aan mijn been leek te worden vastgegrepen.
De grond is koud en ik kom neer op het natte gras. Als ik terug het pad op kijk, zie ik niets meer alles is zwart, duister. Toch hoor ik nog wel wat, ik hoor zachtjes n de verte gelach. De koude rillingen lopen over mijn rug heen. Blij dat ik voor nu veilig lijk te zijn, ben ik bang voor als het terug komt. Wat kan ik er ooit aan doen. Ik sta op een steek weer een sigaret op, dat heb ik wel nodig. Ik loop weer richting huis, ik ben Sjors al lang vergeten.
Verderop loopt het jongetje ineens naast me. Als ik het opmerk sta ik stil, het jongetje loopt door. Ik wordt bleek en mijn hart lijkt te stoppen. Het jongetje stopt na een paar meter en draait zich langzaam om. Ik kan zijn ogen niet zien alsof er een waas voor hangt, maar zijn mond drukt zijn gevoel sterk genoeg uit, hij is somber. Ook hij is bang, bang voor de Gosuto, net als ik, maar hoe kan hij het zien? Waarom alleen wij?
Ik pak het jongetje zijn hand en we lopen naar huis. Bij de voordeur laat ik zijn hand los. Ik ga naar binnen en zie Sjors in de gang zitten. “aah, dus daar ben je” zeg ik. Mijn moeder komt de hal in rennen “Waar was je, ik was ongerust, je bent bijna 2 uur weg geweest!” zegt mijn moeder. “Ik was Sjors aan het zoeken” antwoord ik. “Maar Sjors is al lang thuis” zegt mam. “ok mam, ik ga naar bed nu, ik ben moe van het zoeken.” Ik loop snel naar boven naar mijn kamer toe. In mijn kamer is het donker en ik doe de deur achter mij dicht.
Ik voel dat er iets te gebeuren staat er is iets in mijn kamer. Ik wil het licht aan zetten, maar iets grijpt mijn hand. Ik sla snel met mijn andere hand in de richting achter mij en ik hoor een knal. Ik doe het licht aan en zie dat ik een lamp kapot heb gegooid. Mijn kamer is leeg en ik ga met het licht aan in bed liggen. Na een paar uur val ik in slaap.
Ik ken verder ook niemand die deze muziek goed vind. Maar in Duitsland zijn deze liedermachers heel populair.quote:Op zaterdag 21 januari 2012 17:55 schreef Madame_Paon het volgende:
[..]
Ik vind het eerlijk gezegd verschrikkelijk.
quote:Op zaterdag 21 januari 2012 19:55 schreef Demon_from_heaven het volgende:
Deel 1:Bedankt voor het delen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Deel 2:
[..]
Volgens mij niet echt een verbetering, maar het is een invulling van mijn tijd. Ik voel me er wel goed bij dat ik tenminste iets produceer. Verder wil er ook vrijwel niets lukken. Dit lukt dan heel soms nog wel.
Het verhaal heeft wel een beetje een beklemmende sfeer. Vroeg me af of dit je eigen ervaringen zijn? (in een psychose bijvoorbeeld. Als je deze vraag wil beantwoorden natuurlijk)
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-01-2012 08:32:10 ]
Ja, zo voelde het ook wel, maar dat wisselde wel steeds, dat gevoel. Ik probeer met het verhaal uit te beelden hoe het voelde en nog steeds voelt.quote:Op zondag 22 januari 2012 08:31 schreef Gewas het volgende:
[..]
Bedankt voor het delen.
Het verhaal heeft wel een beetje een beklemmende sfeer. Vroeg me af of dit je eigen ervaringen zijn? (in een psychose bijvoorbeeld. Als je deze vraag wil beantwoorden natuurlijk)
Herkenbaar, ook al is dat bij nu wel de goede kant op aan het gaan en is het bij mij wat minder erg, denk ik. Andere begrijpen je eigenlijk niet en het lijkt vaak alsof ze het ook niet willen. Misschien is dat ook wel zo.quote:Op zondag 22 januari 2012 09:25 schreef Gewas het volgende:
Wat mij pijn heeft gedaan was de opmerking gister dat ik niet genoeg aan mezelf zou werken en dat ik er met de pet naar gooi. Ik heb last van ernstige angsten en depressieve gedachten en reken maar niet op het kleinste beetje begrip. Het voelt allemaal aan als onrecht.
Ze gaan vandaag verdomme maar een keer aardig doen. Oh en iets 'uitpraten' is ondenkbaar met deze familie. In mijn hele leven is dat nog nooit gebeurt.
Als schrijven voldoening geeft en je ermee je ei kwijt kan, gewoon door blijven gaan met schrijven. Het is ook mooi geschreven (prettig leesbaar).quote:Op zondag 22 januari 2012 11:11 schreef Demon_from_heaven het volgende:
[..]
Ja, zo voelde het ook wel, maar dat wisselde wel steeds, dat gevoel. Ik probeer met het verhaal uit te beelden hoe het voelde en nog steeds voelt.
Het is fictie, maar voor mij wel heel herkenbaar allemaal. Dat jongetje en die "Gosuto" zie/zag ik ook daadwerkelijk. Ik denk alleen dat ik het gevoel van angst heel erg moet uitvergroten om het voor andere herkenbaar te maken, om ze te laten snappen hoe het voelde.
[..]
Herkenbaar, ook al is dat bij nu wel de goede kant op aan het gaan en is het bij mij wat minder erg, denk ik. Andere begrijpen je eigenlijk niet en het lijkt vaak alsof ze het ook niet willen. Misschien is dat ook wel zo.
Voor mij voelt het niet begrepen worden vaak net zo erg als de ziekte, omdat je je dan ook alleen voelt in de strijd.
Vervelend voor je Gewas, maar misschien gaat het beter worden als je op jezelf gaat wonen.quote:Op zondag 22 januari 2012 09:25 schreef Gewas het volgende:
Wat mij pijn heeft gedaan was de opmerking gister dat ik niet genoeg aan mezelf zou werken en dat ik er met de pet naar gooi. Ik heb last van ernstige angsten en depressieve gedachten en reken maar niet op het kleinste beetje begrip. Het voelt allemaal aan als onrecht.
Ze gaan vandaag verdomme maar een keer aardig doen. Oh en iets 'uitpraten' is ondenkbaar met deze familie. In mijn hele leven is dat nog nooit gebeurt.
quote:Op zaterdag 21 januari 2012 19:55 schreef Demon_from_heaven het volgende:
Deel 1:Indrukwekkend Demon ..... mijn complimenten over je manier van schrijven, je hebt er aanleg voor .SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Deel 2:
[..]
Volgens mij niet echt een verbetering, maar het is een invulling van mijn tijd. Ik voel me er wel goed bij dat ik tenminste iets produceer. Verder wil er ook vrijwel niets lukken. Dit lukt dan heel soms nog wel.
Ik zou vorige week therapie hebben. Alleen omdat ik me niet goed voelde heb ik het afgezegd. Dom. Wil echt graag weer beter worden maar het gaat allemaal zo moeizaam.quote:Op zondag 22 januari 2012 17:10 schreef zusterclivia het volgende:
Hallo allen
Allereerst welkom aan de nieuwe mensen in dit topic
[..]
Vervelend voor je Gewas, maar misschien gaat het beter worden als je op jezelf gaat wonen.
Je hebt er de leeftijd inmiddels ook wel voor, meer eigen verantwoording enzo.
Als je nu een beetje gewend raakt in je nieuwe woonomgeving, ga dan eens vragen of er geen
behandeling/therapie is die je een beetje bij deze rotklachten kunnen ontlasten.
Ik ben blij voor je dat je zoveel kunt genieten van het luisteren naar muziek...dat maakt voor jou de dag iig te doen, maar het lost niet op.quote:Op zondag 22 januari 2012 17:44 schreef Gewas het volgende:
[..]
Ik zou vorige week therapie hebben. Alleen omdat ik me niet goed voelde heb ik het afgezegd. Dom. Wil echt graag weer beter worden maar het gaat allemaal zo moeizaam.
Trouwens, ik begin echt een vrolijk gevoel te krijgen als ik naar de muziek van Handel luister.
Het is de angst om naar die therapie te gaan, terwijl die therapie juist zou moeten helpen tegen die angst. Dat is het hele probleem...quote:Op zondag 22 januari 2012 19:37 schreef zusterclivia het volgende:
[..]
Ik ben blij voor je dat je zoveel kunt genieten van het luisteren naar muziek...dat maakt voor jou de dag iig te doen, maar het lost niet op.
Ik hoop dat je de volgende keer jezelf er wel toe kan zetten naar therapie te gaan Gewas, is er op zo'n moment niet iemand die je kunt bellen om je hierbij te helpen?
Deel 2:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Deel 3:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ga proberen elke dag zo'n stuk te schrijven.quote:Mijn moeder klopt op de deur “Schat, opstaan” Ik word wakker en ga recht op in mijn bed zitten. Ik kijk naar de klok, 11 uur alweer, alsnog een korte nacht geweest. De lamp licht in scherven op de grond net als gisteravond. Mijn muren hangen vol met papieren; aantekeningen en krantenstukken. Mijn computer maakt een brommend geluid en mijn bureau is een bende. Ik sta op, kleed mezelf uit, pak kleding uit de kast en loop naar de badkamer. Ik stap onder de douche en draai de kraan open. Het water is koud, dat boeit me niet. Langzaam wordt het warmer.
Ik hoor een piep in mijn oor en daarna een knalletje. Als ik naast me kijk zie ik ineens de Gosuto. Ik schrik en schrik naar achteren tegen de muur aan, maar ik lijk minder bang te zijn dan gisteren. De Gosuto grijnst en gaat weer langzaam weg. Dan hoor ik alleen nog zachtjes in de verte gelach. Ik droog me af, kleed me aan en loop weer richting mijn kamer. Ik gooi wat spullen van mijn bureau naar mijn bed en zet het scherm aan. Ik start de browser en typ in de zoekmachine “Gosuto”. Veel interessants vind ik niet, op 1 site na.
“Gosuto is het Japanse woord voor geest of spook, maar overal op de wereld schijnen geesten zichzelf zo te noemen. Er zijn manieren om van Gosuto af te komen, maar hiervoor zijn verschillende dingen nodig. Een helper, een beschermengel en een hele hoop energie. (…)”
Een helper? Wat moet ik me daar bij voorstellen. God, ik kan dit niet meer aan. Ik heb frisse lucht nodig. Ik sta op, ren naar beneden, trek mijn jas van de kapstok en ren naar buiten, richting het centrum. Ik steek een sigaret op. Ik heb hulp nodig, maar wie zal mij ooit kunnen helpen? Het jongetje loopt weer naast mij.
Vlak voor het centrum hoor ik mijn naam roepen. Ik kijk op, het is een goede vriend van mij. Hij loopt naar me toe. “He, hoe gaat het er mee?” Vraagt hij. “Weet jij wat een Gosuto is” Vraag ik. Hij antwoord niet en wordt stil. Hij staart mij aan en zegt even later “Ja, dat weet ik, maar ik kan er niets over zeggen.” Hij loopt voor me uit, een woonwijk in. Ik volg hem. Wat verderop loopt hij een steegje in en ik volg hem. “Ik kan er niet over praten, dat is verboden. Sorry.” Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en geef ‘m aan hem. “Kan je er wel over typen?” Vraag ik. Hij pakt de telefoon aan typt wat in en geeft de telefoon terug aan mij. “Ik weet niet veel, maar ik weet dat je er niet verder naar moet zoeken, het is te gevaarlijk. Stop er direct mee. Gosuto kunnen veel invloed op iemand uitoefenen en het kan je je leven kosten.” Staat er. “Maar ze is naar mij toe gekomen.” Zeg ik. “Ik kan er niets meer aan doen! Hoe kom ik van haar af? Ik heb je hulp nodig.” Hij fronst en typt weer iets in. “Ik moet met iemand gaan praten, maar zoek hier niets over op, probeer te overleven en doe geen domme dingen. Vertrouw niemand, info die je hebt gevonden is niet echt, geloof me. Hoe lang heb je al last?” Staat er. “Een paar maanden nu, 4 misschien 5 of 6.” Zeg ik. Hij blijft stil en staart naar de lucht. “Wat moet ik doen?” Vraag ik. “Niets.” Antwoord hij. “Wacht tot vanavond en kom dan naar mijn huis. Ik neem iemand mee.” Hij loopt weg. “Tot vanavond.”
En zo blijft het cirkeltje maar rond en rond......doorbreek het door hulp te vragen, iemand om je te begeleiden naar je afspraak Gewas dat soort hulp is er, vraag er eens naar de volgende keer.quote:Op zondag 22 januari 2012 20:06 schreef Gewas het volgende:
[..]
Het is de angst om naar die therapie te gaan, terwijl die therapie juist zou moeten helpen tegen die angst. Dat is het hele probleem...
Nee, vreemd genoeg niet. Ik had eerder dat als ik er over schreef dat het dan spontaan voor mij ging leven en ik angstaanvallen kreeg en hallucinaties. Nu lukt het wel.quote:Op zondag 22 januari 2012 21:16 schreef zusterclivia het volgende:
@ Demon
Ik vind het wel een griezelig verhaal Demon, maar je schrijft goed.
Vind je het niet naar hierover zo te schrijven, ik bedoel geeft het je geen extra angst?
Oké dan, goed dat je het herkent als het dan wel zou gebeuren kan je op tijd stoppen iig.quote:Op zondag 22 januari 2012 21:42 schreef Demon_from_heaven het volgende:
[..]
Nee, vreemd genoeg niet. Ik had eerder dat als ik er over schreef dat het dan spontaan voor mij ging leven en ik angstaanvallen kreeg en hallucinaties. Nu lukt het wel.
Dit zijn mijn plannen om alles weer op de rails te krijgen:quote:Op zondag 22 januari 2012 21:16 schreef zusterclivia het volgende:
[..]
En zo blijft het cirkeltje maar rond en rond......doorbreek het door hulp te vragen, iemand om je te begeleiden naar je afspraak Gewas dat soort hulp is er, vraag er eens naar de volgende keer.
Lees anders eens wat luchtigers, zoals bv Krisnamurti. Inzicht is de sleutel tot hersel.quote:Op maandag 23 januari 2012 12:08 schreef Gewas het volgende:
[..]
Dit zijn mijn plannen om alles weer op de rails te krijgen:
-niet meer werk afzeggen 'omdat je je niet lekker voelt'
-komende weken niks drinken
-contact opnemen om toch te beginnen met therapie
-elke dag minimaal 20 bladzijdes uit Het Kapitaal lezen
Als iemand nog briljante aanvullingen heeft, mag je het zeggen.
Kan... Maar de boeken van Karl Marx geven mij antwoorden op belangrijke vragen.quote:Op maandag 23 januari 2012 12:28 schreef Gertje-Plongers het volgende:
[..]
Lees anders eens wat luchtigers, zoals bv Krisnamurti. Inzicht is de sleutel tot hersel.
Goed voornemenquote:Op maandag 23 januari 2012 12:08 schreef Gewas het volgende:
[..]
Dit zijn mijn plannen om alles weer op de rails te krijgen:
-niet meer werk afzeggen 'omdat je je niet lekker voelt'
-komende weken niks drinken
-contact opnemen om toch te beginnen met therapie
-elke dag minimaal 20 bladzijdes uit Het Kapitaal lezen
-niet meer werk afzeggen 'omdat je je niet lekker voelt'
Als iemand nog briljante aanvullingen heeft, mag je het zeggen.
Valt wel mee, is eerder vervelend omdat ik spontaan midden in een enorme zooi stond die ik kon gaan opruimen voordat iemand het merkte o.oquote:Op maandag 23 januari 2012 21:42 schreef zusterclivia het volgende:
@ Demon,
Weer een heftige ervaring voor je
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |