Ik weet dat dit enigszins bizar kan overkomen maar het is echt waar.
Ik ben niet culinair bezig, kan niet koken, maar ik droom ervan een kokster te zijn. Ik ben bang ter compensatie van het een of het ander. Ik heb een nogal (erg) saai leven, zonder vrienden etc.
Maar ik heb me hele leven al de droom om een kokster te zijn het is alleen zo erg dat ik soms nergens zin in heb, of me niet wil vastzetten in een baan omdat ik eigenlijk maar een ding wil en dat is een kokster zijn.
Het blijft maar terugkeren, ik ben bang ter compensatie van het niet hebben van een sociaal leven, dat ik een soort status/bewondering/aandacht wil. Maar dat is tegelijkertijd ook een excuus aan mezelf waarom ik het niet zou mogen willen.
Ik heb nu geen idee welke kant ik uit wil in me leven omdat ik alles maar saai vind, ik wil eigenlijk maar 1 ding..
Waarom heb ik dit diepe verlangen?! al sinds mijn tienerjaren, ik ben nu midden twintig..
Moet ik me er aan toegeven en er alles aan doen om het waar te maken?
Van de ene kant denk ik , dat kan nooit, maar toch houd ik me eraan vast. Want als dit en als dat, dan kan het misschien toch..
Als je de wereld wilt begrijpen, moet je denken zoals ik.
(Onnoman)
si vi pacem para bellum
himmelhoch jauchzend