[SHJN SC] Waar we ouder-issues hebben

wat heb ik toch geweldige ouders als ik dit allemaal hoor!

Mijn moeder heeft ook altijd een bepaalde blik als ze me ziet in kleren die ik nog niet eerder aan heb gehad. Als ik iets leuks aan heb zegt ze het, maar als ik iets aan heb wat ze niet leuk vindt dan komt er eerst een bepaalde blik. Een hele afkeurende blik, en vaak komt daarna een opmerking over mijn kleren. Die blik heeft ze al jaren, dus die opmerking kan achterwege blijven. Dus als ze zo kijkt vraag ik wat er mis is. Dan zegt ze van 'ik zeg toch niks'. Maar ze snapt niet dat ze écht een afkeurende blik heeft, en als die blik jarenlang door een opmerking is gevolgd is die opmerking naar verloop van tijd niet meer nodig. Maar ze wordt boos als ik zeg dat ze me afkeurt, want 'ze zegt toch niks'.
Soms gaat ze aan mijn kleren plukken en zegt ze van 'houd je buik in'. Alsof dat niks met je kind doet .

quote:

Op donderdag 22 december 2011 12:56 schreef Mss het volgende:

[..]

Ik had nog wel eens vriendinnen die mij duidelijk lieten merken dat ze alleen wilden afspreken als hun vriend geen zin/tijd had. Ik kreeg een mailtje van een van die meiden met de vraag of ik ergens met haar mee naartoe wilde, want haar vriend vond daar niks aan. Toen ik tegen mijn moeder zei dat ik dat niet leuk vond zei ze dat ik maar blij moest zijn dat mensen met me wilden omgaan.

Toen ik 20 was, was mijn eerste relatie net uit. Toen heeft ze meerdere malen gezegd dat ze bang was dat ik alleen overbleef. Ik moest toch maar snel op zoek naar een nieuwe. De meeste ouders willen vriendjes zo lang mogelijk uit de buurt houden van hun dochters, maar de mijne niet.

Mijn vader zei laatst tegen me dat ik toch wel een hele leuke vriend heb. Later zei hij dat mijn vriend toch wel meer heeft te bieden dan ik, met name qua uiterlijk. Ik moest er dus maar alles aan doen om hem tevreden te houden volgens mijn vader.

Zo heb ik wel meer verhalen dat ik met name met mijn moeder bespreek dat ik het niet tof vind hoe mensen met me omgaan, en dan krijg ik bijna altijd een reactie dat ik blij moet zijn dat mensen überhaupt met me om willen gaan. Ook zegt ze heel vaak dat ik zelf ook niet de makkelijkste ben, wat ervoor zorgt dat ik mijn eigen mening in vriendschappen nog vaak wegcijfer omdat ik denk dat ik onredelijk ben.

En zo faal ik dus op heel veel gebieden vanwege die extreme onzekerheid

Moppie, ik moest even zoeken, maar ik denk dat ik wel een beetje snap hoe het bij jou thuis was/is, ik herken wel wat dingen, ookal ging het bij mij iets anders. Het komt denk ik neer op.. Hoe leg ik dat uit? Jezelf altijd naar hun wensen moeten vormen in de hoop dat ze je dan eindelijk eens wel zullen accepteren zoals je bent? Zeg ik dan iets dat herkenbaar is voor je? Weet je, het is echt doodnormaal gedrag voor een kind om zich te gedragen zoals zijn/haar ouders willen, want een kind heeft de liefde van de ouders gewoon nodig om te overleven. Wanneer de ouders voorwaarden gaan stellen aan die liefde is dat één van de ergste dingen die zij hun kind aan kunnen doen en dat draag je je leven lang met je mee.. Maar je kúnt leren de bevestiging niet meer uit je relaties met anderen te halen, maar uit jezelf. Dit boekje heeft míj daar heel heel erg mee geholpen:

http://www.bol.com/nl/p/n(...)005487582/index.html

En misschien heb jij er ook iets aan.. (sorry, duurde even, maar ik wist bij god niet meer hoe het boekje heette dus moest even zoeken..)

Ow, en over je ouders erop aanspreken: verspilde moeite. Zij gaan echt niet inzien dat zij zulke vreselijke dingen hebben gedaan en wat dat met jou leven heeft gedaan, mensen die dit soort dingen bij hun kinderen doen zijn niet bepaald toonbeelden van zelfreflectie.. Mijn tip: ga niet proberen een ander te veranderen, maar zoek het bij jezelf, dat klinkt heel naar, maar het heeft mij de gelukkigste persoon ter wereld gemaakt toen ik eracher kwam dat ik hen niet hóefde te pleasen (en ook anderen niet, trouwens), maar dat ik eigenlijk vooral mezélf nodig had om gelukkig te zijn

Je kunt het meissie, echt waar

En nu hoop ik niet dat ik de plank volledig missla, maar ik herkende even iets..

quote:

Op donderdag 22 december 2011 13:10 schreef Stormqueen het volgende:
wat heb ik toch geweldige ouders als ik dit allemaal hoor!

Dat

Oh, en mocht je iets met dat boek willen: niet 1x lezen, maar een paar keer achter elkaar. Brace yourself, want er zullen waarschijnlijk hele heftige dingen terugkomen en de emoties die dat oproept gaan erg pittig zijn.. Maar uiteindelijk ook helpen in een afstand creëren die je zelf prettig vind tov je ouders. Jíj stelt de grenzen tot waar zij bij jou mogen komen, niet andersom! Als je díe eenmaal te pakken hebt.. En je PM't me maar als je meer wil weten of ff wat kwijt moet ofzo, ok?

Jullie zijn lief

quote:

Op donderdag 22 december 2011 13:14 schreef Lindytje het volgende:
Wat een mooie reactie trix

Soms is het handig al een beetje een ouwe doosch te zijn, dan kun je misschien iemand anders een beetje op weg helpen

quote:

Op donderdag 22 december 2011 13:16 schreef Lindytje het volgende:
En mijn moeders mooiste opmerking ooit kwam toen ik in mijn anorectenperiode zat en verplicht moest aankomen en ook aan kwam:

'kijk je wel uit dat je nu niet weer te dik wordt?'

NIET WAAR!

OMG, wat de hell..

Mijn moeder is altijd heel duidelijk geweest wat wel en niet mag. Gelukkig nooit echt problemen gehad ofzo. M'n opa daarin tegen kan altijd over alles ruzie maken, laatst ook tijdens de verbouwing. Mijn broer is ook vrij stevig, en m'n opa liep hem gewoon uit te schelden dat ie een vet vies varken was, nooit wat deed voor ons in huis, nooit luisterde en gewoon niks uitvoerde... nou dat ging toch echt te ver, heb ik ook gezegd tegen em van 'doe normaal man', broer kookte van woede en alles. Waren 4 vrienden van mij bij en die hadden allemaal zoiets van 'als die vent niet normaal gaat doen dan gaan we hier weg'... Sta je dan zo tegen je vrienden . En m'n oma was er bij, en die durft dan niks te zeggen en wil de lieve vrede bewaren. M'n moeder was toen net even weg en die hoorde dit pas achteraf en is dus ontzettend boos geworden. En nu wil m'n broer opa en oma niet eens meer zien of horen... en ik geef hem geen ongelijk. Hij is altijd het zwarte schaap geweest, mijn opa kan niet met jongens omgaan ofzo. Heel jammer.

quote:

Op donderdag 22 december 2011 13:16 schreef Lindytje het volgende:
En mijn moeders mooiste opmerking ooit kwam toen ik in mijn anorectenperiode zat en verplicht moest aankomen en ook aan kwam:

'kijk je wel uit dat je nu niet weer te dik wordt?'

quote:

Op donderdag 22 december 2011 13:16 schreef Lindytje het volgende:
En mijn moeders mooiste opmerking ooit kwam toen ik in mijn anorectenperiode zat en verplicht moest aankomen en ook aan kwam:

'kijk je wel uit dat je nu niet weer te dik wordt?'

Oh em gee.

mijn schoonmoeder maakt ook dat soort nasty opmerkingen