Het klinkt negatief en zo wil ik zeker niet overkomen. Ik heb een 10,5 jarige relatie achter de rug die eigenlijk al veel eerder had moeten eindigen. Maarja, ik heb toch nog 2 zoontjes gekregen bij hem en om de stap te zetten om je relatie na zo'n lange tijd te verbreken is ook niet altijd makkelijk.
Uiteindelijk heb ik de stap gezet en nu zijn we al sinds januari 2001 uit elkaar. Sinds een jaar heb ik een hele lieve vriend en het gaat erg leuk en we hebben het zo goed als altijd fijn met elkaar. We zijn ook echt gek op elkaar...
Maar nu komt het, ik zie hem dus om het weekend, en soms elk weekend maar doordeweeks zelden (tenzij het vakantie of hij heeft vrije dagen) omdat we ook niet zo dicht bij elkaar wonen om ff langs te gaan. Nu ben ik een beetje (voorbarig) bang dat het zo lekker gaat omdat we elkaar ook niet zo vaak zien. Als we elkaar elke dag zouden zien zou misschien dat erge leuke eraf gaan en daar ben ik een beetje bang voor als ik ooit misschien met hem ga samenwonen.
Nu vraag ik me af of er Fokkers zijn die al jaren een relatie hebben en samenwonen/getrouwd zijn en/of elkaar elke dag zien en het nog zo erg leuk met elkaar hebben. Ik zou wel willen weten wat de gouden tip is om het nog geregeld leuk met elkaar te hebben als je elkaar elke dag ziet.
Respecteer elkaar gewoon en laat elkaar vrij zou ik zeggen. Maar als jij al een lange relatie hebt gehad weet je het toch wel ongeveer?
Blijf jezelf en dan zie je het wel, ik maak me daar ook niet druk om eigenlijk het komt als het komt. Gaat als het gaat.
succes
quote:nou ja, zie mijn topic na vier jaar ver reizen is het toch fout gelopen. En nog nooit ruzie gehad, maar ze is gewoon het verliefde gevoel kwijt
Op dinsdag 09 juli 2002 21:44 schreef Muurbloempje het volgende:
hebben om een langdurige relatie leuk te houden?Het klinkt negatief en zo wil ik zeker niet overkomen. Ik heb een 10,5 jarige relatie achter de rug die eigenlijk al veel eerder had moeten eindigen. Maarja, ik heb toch nog 2 zoontjes gekregen bij hem en om de stap te zetten om je relatie na zo'n lange tijd te verbreken is ook niet altijd makkelijk.
Uiteindelijk heb ik de stap gezet en nu zijn we al sinds januari 2001 uit elkaar. Sinds een jaar heb ik een hele lieve vriend en het gaat erg leuk en we hebben het zo goed als altijd fijn met elkaar. We zijn ook echt gek op elkaar...
Maar nu komt het, ik zie hem dus om het weekend, en soms elk weekend maar doordeweeks zelden (tenzij het vakantie of hij heeft vrije dagen) omdat we ook niet zo dicht bij elkaar wonen om ff langs te gaan. Nu ben ik een beetje (voorbarig) bang dat het zo lekker gaat omdat we elkaar ook niet zo vaak zien. Als we elkaar elke dag zouden zien zou misschien dat erge leuke eraf gaan en daar ben ik een beetje bang voor als ik ooit misschien met hem ga samenwonen.
Nu vraag ik me af of er Fokkers zijn die al jaren een relatie hebben en samenwonen/getrouwd zijn en/of elkaar elke dag zien en het nog zo erg leuk met elkaar hebben. Ik zou wel willen weten wat de gouden tip is om het nog geregeld leuk met elkaar te hebben als je elkaar elke dag ziet.
Natuurlijk willen we graag samenwonen, maar door praktische overwegingen stellen we dat uit.
We willen en zouden wel samen kunnen wonen, daar niet van, seen en done it all.
Dit is een hele goeie vorm van relatie hebben, we zien elkaar dan ook altijd ieder weekend en vaak langer.
Als we gaan samenwonen zal het hetzelfde aanvoelen, met uitzondering van het missen.
We missen elkaar altijd als we niet samen zijn, maar doordat we allebei de mogelijkheid hebben om online te zijn hebben we overdag en vooral 's avonds veel kontakt met elkaar, en bellen.
Bij samenwonen is het missen weg, je komt elke dag weer bij elkaar thuis.
Wel is het belangrijk om altijd overal en over whatever in gesprek te blijven, en je eigen avondjes of afspraken te blijven doen, en dat geldt ook voor Latten trouwens.
Niets nieuws dus eigenlijk.
Maar is het latten nét niet iets beter voor je relatie dan samenwonen, vraag ik me vaak af? Ook als ik weer eens alleen ben en me rot voel en hem zoooowww mis?
quote:Tja dat verliefde gevoel kan dieper worden naarmate de relatie steeds langer wordt. Maar het kan ook stoppen. Ik zou persoonlijk ook niet meer bij iemand willen blijven waar ik niet meer gek op was en me niet meer lekker bij zou voelen.
Op dinsdag 09 juli 2002 21:58 schreef ASATP het volgende:[..]
nou ja, zie mijn topic na vier jaar ver reizen is het toch fout gelopen. En nog nooit ruzie gehad, maar ze is gewoon het verliefde gevoel kwijt
*Muurbloempje gaat jouw topic ff lezen*
en het gaat al bijn a2 jaar goed 
Maar ik denk dat je moet letten op die "kleine dingetjes"
Die zijn in het begin heel leuk aan hem of haar maar zodra je merkt dat ze je meer en meer tegen gaan staan is het einde nabij.
Dus inderdaad, laat elkaar vrij in gedachte en doen en laten, maak geen punt van mierendingetjes en je leeft nog lang en gelukkig
quote:nee, ik ben haar denk ik ook wel dankbaar, maar ik weet het gewoon effe niet meer waar ik nou het probleem moet gaan zoeken. Met dankbaar bedoel ik; dat we niet na een half jaar kloten er toch achter moeten komen dat het niets meer zou worden.
Op dinsdag 09 juli 2002 22:02 schreef Muurbloempje het volgende:[..]
Tja dat verliefde gevoel kan dieper worden naarmate de relatie steeds langer wordt. Maar het kan ook stoppen. Ik zou persoonlijk ook niet meer bij iemand willen blijven waar ik niet meer gek op was en me niet meer lekker bij zou voelen.
*Muurbloempje gaat jouw topic ff lezen*
quote:geweldig voor je ik hoop dat het ook zo blijft voor jou en haar. Ik heb ook vier jaar 2 uur moeten reizen en de laatste tien kilometer ha ik in mijn maag hele rare gevoelentjes echt heerlijk en dan die lang verwachte zoen!!! Ik zou haar zo graag weer terug willen
Op dinsdag 09 juli 2002 22:02 schreef T-BlizzarD het volgende:
Hmzzz... mijn vriendin woont ook nie echt dichtbij (zeg 2,5 uur trein)maar ik vreet haar wel op als ik haar weer zie...
quote:
Op dinsdag 09 juli 2002 22:00 schreef Bluezz het volgende:
Maar is het latten nét niet iets beter voor je relatie dan samenwonen, vraag ik me vaak af? Ook als ik weer eens alleen ben en me rot voel en hem zoooowww mis?
Ja dat heb ik dus nou ook... Als hij wegrijd van mijn huis ben ik echt even verdrietig (voel me opeens een tiener terwijl ik 31 ben hahaha) maar aan de andere kant is het ook wel heel leuk om hem na een tijdje weer te zien, elkaar weer helemaal doodknuffelen en aan elkaar zitten. Mijn vriend is wel een knuffelkont en dat was hij ook in een langdurige relatie met iemand maar ik denk ook dat wat jij zegt klopt. Elkaar ook gewoon vrijlaten en dingen doen zonder hem/haar als je samenwoont, wat je eigenlijk nu ook al doet. Met vrienden op stap en leuke dingen doen, hem ook vrij laten om te doen wat hij graag wilt doen.
Nouja, ik zie wel hoe alles gaat lopen. Laat ik maar lekker genieten van de mooie momenten met hem en niet te ver in de toekomst kijken, carpe diem toch?
Gevoelens zijn irrelevant, als een relatie niet goed loopt dan moet er gepraat worden en moeten er compromissen gesloten worden (beide partijen moeten wat inleveren of oppakken). Een relatie gaat niet om jou, maar om de ander (beide partijen moeten dit als uitgangspunt nemen: een relatie is sociaal, aan jezelf denken is asociaal). Gevoelens komen en gaan, denk aan de maandelijkse cyclus: veel vrouwen voelen zich niet zo best in die ene week... moeten wij mannen dan naar een andere vrouw gaan zoeken als wij voor de 100ste maand een agressieve/snel geirriteerde vrouw om ons heen hebben lopen?! Ik denk van niet, ik denk dat man en vrouw dan samen moeten uitvogelen wat hij fout doet en/of waarom zij zichzelf zo ontzettend onredelijk op hem afreageerd --> hier wil ik naartoe: problemen negeren of ontlopen (= bijv. door de relatie te ontbinden) is nooit de oplossing. Er is altijd een oplossing mogelijk, al jullie geen oplossing kunnen vinden dan doen jullie niet genoeg jullie best of jullie houden te veel vast aan eigen belangen! (sleutel tot sociale omgang is: aan de ander denken).
Suc6 met je relatie
quote:Ahh, wat heeft ze het toch zwaar...
maar ze is gewoon het verliefde gevoel kwijt
Als gevoel werkelijk zo belangrijk is dan zou iedereen bij de eerste de beste tegenslag/blamage in hun leven zelfmoord moeten plegen![Dit bericht is gewijzigd door Jerome81 op 09-07-2002 22:16]
quote:dat hoop ik ook... ze zeggen alltijd waar je het van ver haalt is het lekker dus. Blegghhhh het idee haar kwijt te zijn. alleen nu gaat ze studeren... dus nie elke dag zo meer bellen enzo.. en msnen.. bleghh
Op dinsdag 09 juli 2002 22:06 schreef ASATP het volgende:[..]
geweldig voor je ik hoop dat het ook zo blijft voor jou en haar. Ik heb ook vier jaar 2 uur moeten reizen en de laatste tien kilometer ha ik in mijn maag hele rare gevoelentjes echt heerlijk en dan die lang verwachte zoen!!! Ik zou haar zo graag weer terug willen
zodra ik het eerste jaar HBO hier gehaald heb ga ik lekker daar heen...quote:ik zie er ook weer naar uit een vrouw te ontmoeten die zo samen met mij verder wil.
Op dinsdag 09 juli 2002 22:10 schreef T-BlizzarD het volgende:[..]
dat hoop ik ook... ze zeggen alltijd waar je het van ver haalt is het lekker dus. Blegghhhh het idee haar kwijt te zijn. alleen nu gaat ze studeren... dus nie elke dag zo meer bellen enzo.. en msnen.. bleghh
En Bastard: over kleine dingetjes maken we ons ook nooit druk. Wij zijn heel erg makkelijk en hebben zelden discussies ...
Ik zou hem zo graag elke avond naast me willen hebben, zou hem overdag al genoeg missen als we allebei werken voor een heerlijke welkomsknuffel/zoen 's avonds. Het reizen en regelen (ik werk ook regelmatig in het weekend) hou ik echt geen jaren vol 
Zelf denk ik dat dagelijkse sleur heel gevaarlijk is voor een relatie, dus hou je eigen hobby's (ontwikkel desnoods af en toe nieuwe), hou je eigen vrienden, ga eens lekker iets anders doen dan normaal (theater ipv bioscoop of zo), verras elkaar zo af en toe eens en blijf elkaar respecteren als partner en ga elkaar vooral niet als vanzelfsprekend zien.
Ik zie eigenlijk alle relaties om me heen kapot gaan of op het punt staan waarvan ik denk: ehm, die zouden absoluut uit elkaar moeten gaan, zo maken ze elkaar kapot. Veel relaties gaan kapot door jaloezie, vreemd gaan, teveel eisen van elkaar (!!!) of het aloude 'ik ben niet meer verliefd'. Dat laatste vind ik altijd zoiets engs, moet je dan altijd maar verliefd blijven? Incl. vlinders? Ik vind het een beetje een kutsmoes, vooral in combinatie met "maar ik hou nog wel van je, maar toch wil ik je niet meer omdat ik niet meer verliefd ben..."
Ik moet er niet aan denken dat we ver uit elkaar zouden wonen.
Ik werk part-time en als ik 's middags alleen thuis ben, vind ik het tegen een uur of half 4 toch echt wel tijd worden dat ze naar huis komt
M.a.w. dan mis ik haar al heel erg.En het verliefde gevoel is er nog steeds. Niet meer constant, maar toch minimaal 1 keer per dag een moment.
Ik denk ook (net als anderen) dat elkaar vrij laten en vooral in je waarde laten heel belangrijk is. Je persoonlijke groei mag niet door je partner belemmert worden, vind ik.
-edit-aanvulling:-
Ik heb het overigens ook wel eens anders meegemaakt hoor. In een vorige relatie was het na een half jaar wel over, en ik ben wel nog 6 jaar bij haar gebleven (bij mijn ex dus). Dat is echt geen aanrader, en dat zal ik dus ook nooit meer doen.
Mijn, huidige, vriendin heeft het zelfde meegemaakt, en misschien staan we daarom wel zo in onze relatie dat we elkaar vooral niet af willen remmen, en dat ieder precies kan doen waar ze zin in heeft.
dat heb ik wel gezien.
Ik kan gewoon weinig romantiek vinden in het wassen van iemands sokken,
of elke scheet delen met iemand die je hele dag om je heen hebt.
Ik vind het heerlijk om mijn liefie zwaar te missen,
wij zien elkaar ook om het weekend,
dan blijft het wat mij betreft leuk en spannend.
Je relatie leuk houden kan natuurlijk ook als je samenwoont,
mits je je eigen dingen blijft doen,
en tijd voor elkaar vrij maakt om los van de kids (ik heb ook 2 jongens) samen dingen te doen.
Gewoon niet elke avond naast elkaar op de bank gaan vertrutten,
dan komt het heus wel goed.
quote:Dat bedoel ik
Op dinsdag 09 juli 2002 23:08 schreef shmoopy het volgende:
Gewoon niet elke avond naast elkaar op de bank gaan vertrutten,
dan komt het heus wel goed.
Ik kan daar niet tegen hoor, en mn meissie kon er ook niet tegen.. We woonde na 3 maanden al samen
!Ok, ik ken haar wel al wat jaartjes dan maar niet zo heel veel met elkaar opgetrokken toen.
We hebben nog geen ruzie gehad sinds begin van onze relatie en wonen vanaf het nieuwe jaar bij elkaar.
quote:Goed zo Bastard, vergeet die cookies maar weer
Op woensdag 10 juli 2002 00:02 schreef Rooiegrapjas het volgende:
Goh dat mensen hun lieffies zo ver weg hebben wonen voor jaren.
Ik kan daar niet tegen hoor, en mn meissie kon er ook niet tegen.. We woonde na 3 maanden al samenOk, ik ken haar wel al wat jaartjes dan maar niet zo heel veel met elkaar opgetrokken toen.
We hebben nog geen ruzie gehad sinds begin van onze relatie en wonen vanaf het nieuwe jaar bij elkaar.
Stuur hem door de weeks een sms met een hot message, kijken hoe lang de week duurt etc. Je moet elkaar blijven "plagen" en verrassen. Soms een cadeauje of lief kaartje is ook nooit weg.
Geinteresseerd blijven in elkaar, of in ieder geval daar moeite voor blijven doen helpt. Vele relaties gaan na verloop van tijd stuk omdat 'ze' uit elkaar groeien. Dit betekent dat je regelmatig samen dingen moet kunnen ondernemen. (is iets anders dan altijd ALLES samen te moeten doen).
In gesprek blijven met elkaar over kleine dingen en grote dingen; blijf open over wat je voelt en denkt, ook al gaat dit tegen ideeen van de partner in. Je moet elkaar als zelfstandig mens kunnen accepteren.
Bovenal eerlijk blijven tegen elkaar en accepteren dat er 'mindere' tijden en 'betere' tijden zijn en niet bij de eerste beste crisis weglopen. Een crisis kan overwonnen worden en je komt er met zijn tweeen dan altijd sterker uit. Bovendien kom je negen van de tien keer dezelfde shit tegen bij een 'nieuwe' partner. Je neemt jezelf nl. altijd mee .
Elkaar 'vrij' laten, wat niet wil zeggen dat je het goed moet vinden als je partner ook met anderen naar bed wil, maar meer 'vrij' in gedachten en omgang met anderen bedoeld wordt.
Hoe 'oud' je samen ook wordt, durf af en toe samen iets spontaans te doen. Iedere avond op de bank 'vertrutten' is niet echt ideaal. Regelmatig de t.v. uit en een goed gesprek met een wijntje of biertje is al heel wat.
Verder weet ik het ook niet, maar ben nu al 22 jaar gelukkig samen met mijn partner (hoewel er ook mindere momenten waren).
Oh ja, dagelijkse verplichtingen waar je helemaal door in beslag genomen kan worden (zoals 3 kids en drukke baan) kan soms behoorlijk de aandacht van je partner afleiden. Samen een gezin groot brengen is soms zwaar klote. De verplichtingen af en toe aan de kant kunnen schuiven is dan heel fijn.
Nou ja, toch dan maar een gouden tip (imo): blijf met elkaar praten, praten, praten en nog eens praten en blijf open en eerlijk. 
quote:Al deze punten ben ik het volledig mee eens (blij dat jij ze schrijft, scheelt mij veel schrijfwerk).
Op woensdag 10 juli 2002 17:31 schreef tiki het volgende:
Geinteresseerd blijven in elkaar, of in ieder geval daar moeite voor blijven doen helpt. Vele relaties gaan na verloop van tijd stuk omdat 'ze' uit elkaar groeien. Dit betekent dat je regelmatig samen dingen moet kunnen ondernemen. (is iets anders dan altijd ALLES samen te moeten doen).In gesprek blijven met elkaar over kleine dingen en grote dingen; blijf open over wat je voelt en denkt, ook al gaat dit tegen ideeen van de partner in. Je moet elkaar als zelfstandig mens kunnen accepteren.
Bovenal eerlijk blijven tegen elkaar en accepteren dat er 'mindere' tijden en 'betere' tijden zijn en niet bij de eerste beste crisis weglopen. Een crisis kan overwonnen worden en je komt er met zijn tweeen dan altijd sterker uit. Bovendien kom je negen van de tien keer dezelfde shit tegen bij een 'nieuwe' partner. Je neemt jezelf nl. altijd mee
Elkaar 'vrij' laten, wat niet wil zeggen dat je het goed moet vinden als je partner ook met anderen naar bed wil, maar meer 'vrij' in gedachten en omgang met anderen bedoeld wordt.Hoe 'oud' je samen ook wordt, durf af en toe samen iets spontaans te doen. Iedere avond op de bank 'vertrutten' is niet echt ideaal. Regelmatig de t.v. uit en een goed gesprek met een wijntje of biertje is al heel wat.
Verder weet ik het ook niet, maar ben nu al 22 jaar gelukkig samen met mijn partner (hoewel er ook mindere momenten waren).
Oh ja, dagelijkse verplichtingen waar je helemaal door in beslag genomen kan worden (zoals 3 kids en drukke baan) kan soms behoorlijk de aandacht van je partner afleiden. Samen een gezin groot brengen is soms zwaar klote. De verplichtingen af en toe aan de kant kunnen schuiven is dan heel fijn.
Nou ja, toch dan maar een gouden tip (imo): blijf met elkaar praten, praten, praten en nog eens praten en blijf open en eerlijk.
Aanvuling: laten merken hoeveel je om elkaar geeft. Er gaan geen dag voorbij dat ik niet tegen Carine zeg dat ik van haar hou. En iedere dag voel ik dat ook zo (toen ik voor het eerst merkte dat ik ook tijdens een ruzie dacht "wat ben je toch een fantastisch wijf" wist ik dat de basis wel snor zat).
quote:Pff, ik zou echt gek worden als ik m'n vriend alleen maar in het weekend zou kunnen zien... zou 'm heel erg missen..
Op woensdag 10 juli 2002 09:52 schreef Emel het volgende:
ik heb ook weekendrelatie, bevalt me prima
Gelukkig zie ik 'm elke dag
Ik denk dat als je langer samen bent, en/of samenwoont, je op den duur de dingen gaat zien van je partner die minder leuk zijn, of erger waar je je aan zou kunnen irriteren.
Het "missen" van je partner is een beetje weg.....
Als je elkaar kunt accepteren zoals je bent, en dus ook de verschillen accepteerd....dan ben je al zo ver....een beetje relativeringsvermogen is ook handig.....