Het was een ietwat simpel gekleed meisje van een jaar of zestien, hevig geïnteresseerd in haar zakcomputer. Het roodharige meisje kucht eens en kijkt me aan. Ik voel me betrapt en mijn maag draait om. Ze kijkt vluchtig weg en duikt daarna weer in haar eigen wereldje. Hoofdrolspelers: zij en haar mandarijn. Plotseling, wanneer we richting station Heerhugowaard razen, doorbreekt een ijzige klap de stilte. "Uw vervoersbewijzen alstublieft!" Ik veer van schrik op en voel me, niet voor het eerst vandaag betrapt. De conducteur vraagt naar mijn kaartje en ik overhandig hem mijn OV-chipkaart, gevuld met studentenabonnement. Hij knikt kort en laat mijn kaartje vallen.
Een gekucht "sorry" is het enige wat eruit komt, terwijl hij al bij het meisje met haar zakcomputer staat. We naderen Heerhugowaard. Het meisjes kaartje blijkt geldig en meneer conducteur verlaat al zuchtend de coupé.
Een harde kreun laat mij uit mijn onrustige slaap ontwaken. Ik veer op en kijk achterom, daar zit het meisje met de zakcomputer. Ze schijt een plaszak vol.
quote:Op maandag 31 oktober 2011 00:05 schreef Lindgren. het volgende:
Nonchalant speel ik wat met de verbrokkelde, platgestampte plak bastogne op de treinvloer. Het is stil in de coupé. Schuin tegenover me zit een meisje met rood haar, dat met haar mandarijn een penetrant maar enerverend aroma door het treinstel sluist. Haar afgesleten Eastpak houdt haar tweezits warm. Na een snelle, doch onopvallende blik achterom weet ik wie zich nog meer in mijn nabijheid schuil houdt.
Het was een ietwat simpel gekleed meisje van een jaar of zestien, hevig geïnteresseerd in haar zakcomputer. Het roodharige meisje kucht eens en kijkt me aan. Ik voel me betrapt en mijn maag draait om. Ze kijkt vluchtig weg en duikt daarna weer in haar eigen wereldje. Hoofdrolspelers: zij en haar mandarijn. Plotseling, wanneer we richting station Heerhugowaard razen, doorbreekt een ijzige klap de stilte. "Uw vervoersbewijzen alstublieft!" Ik veer van schrik op en voel me, niet voor het eerst vandaag betrapt. De conducteur vraagt naar mijn kaartje en ik overhandig hem mijn OV-chipkaart, gevuld met studentenabonnement. Hij knikt kort en laat mijn kaartje vallen.
Een gekucht "sorry" is het enige wat eruit komt, terwijl hij al bij het meisje met haar zakcomputer staat. We naderen Heerhugowaard. Het meisjes kaartje blijkt geldig en meneer conducteur verlaat al zuchtend de coupé.
Een harde kreun laat mij uit mijn onrustige slaap ontwaken. Ik veer op en kijk achterom, daar zit het meisje met de zakcomputer. Ze schijt een plaszak vol.
quote:
Nonchalant speel ik wat met de verbrokkelde, platgestampte plak bastogne op de treinvloer. Het is stil in de coupé. Schuin tegenover me zit een meisje met rood haar, dat met haar mandarijn een penetrant maar enerverend aroma door het treinstel sluist. Haar afgesleten Eastpak houdt haar tweezits warm. Na een snelle, doch onopvallende blik achterom weet ik wie zich nog meer in mijn nabijheid schuil houdt.
Het was een ietwat simpel gekleed meisje van een jaar of zestien, hevig geïnteresseerd in haar zakcomputer. Het roodharige meisje kucht eens en kijkt me aan. Ik voel me betrapt en mijn maag draait om. Ze kijkt vluchtig weg en duikt daarna weer in haar eigen wereldje. Hoofdrolspelers: zij en haar mandarijn. Plotseling, wanneer we richting station Heerhugowaard razen, doorbreekt een ijzige klap de stilte. "Uw vervoersbewijzen alstublieft!" Ik veer van schrik op en voel me, niet voor het eerst vandaag betrapt. De conducteur vraagt naar mijn kaartje en ik overhandig hem mijn OV-chipkaart, gevuld met studentenabonnement. Hij knikt kort en laat mijn kaartje vallen.
Een gekucht "sorry" is het enige wat eruit komt, terwijl hij al bij het meisje met haar zakcomputer staat. We naderen Heerhugowaard. Het meisjes kaartje blijkt geldig en meneer conducteur verlaat al zuchtend de coupé.
Een harde kreun laat mij uit mijn onrustige slaap ontwaken. Ik veer op en kijk achterom, daar zit het meisje met de zakcomputer. Ze schijt een plaszak vol.
quote:
Wat een rotverhaal, wat wil je nou
quote:
Op Bedankt.quote:Op maandag 31 oktober 2011 16:17 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Ik waardeer dit stukje proza met een 7
Had ik vorige week ook gezienquote:
Ik dacht dat dit topic ging over Eurosport 2 die het soms nodig vinden om wedstrijden tafelvoetbal uit te zenden.
.
Moet je nagaan.quote:
Dat dit kwaliteitstopic nog open is, een prestatie op zich.
Te hoog niveau voor jou zeker?quote:
Ik snap er geen fuck van, wat is je klacht nu? En kun je geen dagboek kopen voor dit soort onzin?
Kutdorp.
Ik dacht dat eindelijk iemand eens de achterlijke 2-5-3-opstelling van alle tafelvoetbalelftallen aan de kaak zou stellen.quote:
Nonchalant speel ik wat met de verbrokkelde, platgestampte plak bastogne op de treinvloer. Het is stil in de coupé. Schuin tegenover me zit een meisje met rood haar, dat met haar mandarijn een penetrant maar enerverend aroma door het treinstel sluist. Haar afgesleten Eastpak houdt haar tweezits warm. Na een snelle, doch onopvallende blik achterom weet ik wie zich nog meer in mijn nabijheid schuil houdt.
Het was een ietwat simpel gekleed meisje van een jaar of zestien, hevig geïnteresseerd in haar zakcomputer. Het roodharige meisje kucht eens en kijkt me aan. Ik voel me betrapt en mijn maag draait om. Ze kijkt vluchtig weg en duikt daarna weer in haar eigen wereldje. Hoofdrolspelers: zij en haar mandarijn. Plotseling, wanneer we richting station Heerhugowaard razen, doorbreekt een ijzige klap de stilte. "Uw vervoersbewijzen alstublieft!" Ik veer van schrik op en voel me, niet voor het eerst vandaag betrapt. De conducteur vraagt naar mijn kaartje en ik overhandig hem mijn OV-chipkaart, gevuld met studentenabonnement. Hij knikt kort en laat mijn kaartje vallen.
Een gekucht "sorry" is het enige wat eruit komt, terwijl hij al bij het meisje met haar zakcomputer staat. We naderen Heerhugowaard. Het meisjes kaartje blijkt geldig en meneer conducteur verlaat al zuchtend de coupé.
Een harde kreun laat mij uit mijn onrustige slaap ontwaken. Ik veer op en kijk achterom, daar zit het meisje met de zakcomputer. Ze schijt een plaszak vol.
Maar ik heb weer kostbare tijd verspilt.
Sterf TS.
Hier is de conducteur
Mag ik even uw plaatsbewijzen
Wat hebben we allemaal een reuzegoed humeur
Het is zo leuk om met de trein te reizen!
quote:
Dat dit kwaliteitstopic nog open is, een prestatie op zich.
Wie bumpt er dan ook zulke topics...quote:Op zondag 1 juli 2012 09:47 schreef Blester het volgende:
Oh kut, zie nu pas dat dit topic van vorig jaar is
Kwaliteit kent geen leeftijd
quote:
Zo zie je ze niet vaak meer.