In deze roerige tijden van financiële onoverzichtelijkheid, kan je zeggen dat de sterkste blijven leven. Het gaat hier nog niet eens om de mens als individu. Maar als bedrijf, of liever gezegd een onderneming van internationale maatstaven.
Een mooi voorbeeld.
Zo'n acht jaar geleden kwam ik met mijn beste vriend in Haarlem (waar hij overigens woonde). Onze passie voor klassieke muziek bracht ons als hartsvrienden bij elkaar. Hij vertelde me over een zeer opmerkelijk maar leuk winkeltje op de beroemde Kruisstraat als hoekpand grenzend aan De Nieuwe Kruisstraat, hoe ironisch.
Van de buitenkant was het een alleraardigst, schattig, maar ook oubollig pand. Van binnen was het niet veel beter. Maar het straalde wel een soort van sfeer uit, alsof je thuis op zolder kwam. De houten vloer kraakte en de deur zag er uit alsof die er ogenblikkelijk kon uitvallen. Je ging dan ook voorzichtig naar binnen, bijna op je tenen. Je gedroeg je keurig en bewoog je tussen andere klassieke muziek liefhebbers, die waarschijnlijk meer verstand hadden van deze gekkigheid dan jou zelf.
Standaard liep ik altijd naar de Mozart afdeling, dat was immers mijn favoriete componist. Maar stiekem wist ik wel dat er net zulke mooie muziek was geschreven door andere componisten. Op internet hoorde ik per toeval een passage uit de Symphony van ene Hans Rott. Wie? Ja Hans Rott. Ook ik had nog nooit van deze man, of beter gezegd, ventje gehoord. Maar mijn oren masseren deed hij direct. Ik moest deze cd hebben. In die winkel ging ik aarzelend naar de hoge balie, ik legde mijn handen op het crème kleurige houten blad en vroeg: 'Mevrouw, heeft u misschien ook de cd van Hans Rott?' Haar echtgenoot veerde vanuit de hoek op en liep nieuwsgierig naar zijn vrouw en zei: 'Dus jij bent een Hans Rott liefhebber.' Als de rest van zijn Symphony net zo mooi is als dat ene momentje wat ik van hem hoorde, dan ben ik inderdaad een groot Hans Rott liefhebber, was mijn antwoord. De lieve meneer en mevrouw raadpleegde hun computer database, en constateerde dat de cd niet op voorraad was. Wilt u hem dan bestellen voor me, ik zal vooruit betalen. De cd zelf was 28,95 EURO, maar dat interesseerde me vrij weinig. Ik beloofde de week daarop de cd persoonlijk op te halen (ik woonde niet in Haarlem).
Een leuk gesprek volgde, hoe kan het dat zo'n jonge jongen als jij van klassieke muziek houdt. Mijn antwoord was simpel, het is totaal muziek. En zo deelde we elkaar informatie uit, wat wist u, wat wist ik van klassieke muziek. Helaas is deze winkel een aantal jaar ter ziele gegaan, niemand wilde het overnemen. Ik zat er nog aan te denken om het vanuit emotionele gevoelens te kopen. Maar gelukkig won mijn verstand het van mijn hart. Vanaf dat moment was Haarlem voor mij de muziekstad van Nederland. Als ik in Haarlem kom dan luister ik altijd naar Mozarts beroemde Posthorn Serenade en Beethovens 7de Symphony. Bij deze twee stukken krijg ik altijd een warm gevoel, dat ik veilig ben in mijn stad, in Haarlem. Alhoewel ik er niet woon, en geen enkele andere band heb met deze stad, voelt het toch als thuiskomen. Ik ga nu af en toe nar Haarlem. Dan bezoek ik mijn beste vriend en tevens componist. We hebben echt een vast ritueel. Eerst een bak koffie bij het Carillon. Meestal eten we daar ook wat. de eigenaar(s) kennen ons nu heel goed en weten precies wat we drinken en eten. Daarna gaan we de Grote of St. Bavo in, om even het orgel te bekijken. Niet het grootste orgel, maar wel één van de beroemdste ter wereld. En als je dan weet dat Mozart, Handel, Mendelssohn, Saint-Saens daarop hebben gespeeld, dan krijg je wel een speciaal gevoel. Helemaal als er even op wordt geoefend of het orgel even wordt gelucht. Heerlijk. Bij mijn beste vriend thuis oefenen we elkaars gehoor, we spelen een willekeurig muziekstuk, en de ander moet het dan raden. Veel instinkers en soms hele moeilijke. Maar we raden het altijd goed. Ik hou van dit soort dagen, leven als god in Frankrijk. Genieten van DE muziek op een bourgondische manier. Zo wil ik oud worden.
Het romantisch beeld wat ik in het begin schetste, van die kleine knusse gezellige winkeltjes, is helaas aan het verdwijnen. Als zelfs grootmachten als Bol, Amazon, Free Record Shop zich er gaan mee bemoeien. Verstand hebben ze er niet van. Ik mis die interactie met een verkoper, de kennis die zo iemand heeft. Welke orkest is nou goed, wat raad u mij aan. Waarom is deze uitvoering duurder, die eerlijk informatie van iemand die er zijn hart en passie in heeft gelegd. Een anonieme vraag die ik stelde aan één van die grote webshops, ik vroeg enkel om specifieke informatie. Als antwoord kreeg ik een wikipedia url toegestuurd.
Ik heb altijd de droom gehad om een eigen webshop te hebben, specifiek verkoop van klassieke muziek. Gerund door mensen met verstand, passie en liefde voor klassieke muziek. Die niet rijk willen worden door snel verkoop. Maar die hun passie delen met andere. Helaas is dit schier onmogelijk, nu helemaal ik hoorde dat Amazon waarschijnlijk een Nederlandse versie krijgt. Wat mis ik die twee mensen van KlassikaZ in Haarlem. Ik betaalde graag een paar euro meer, waarbij ik wel een behaaglijk gevoel kreeg van juiste en oprechte informatie. Een goedkopere cd hoefde immers nooit slechter te zijn dan de duurdere. Het ging om hoe jij als klant, als liefhebber het beleefde. De interactie dus. Dit soort ambachten worden de nek om gedraaid, vermoord, dood gemaakt.
Verschrikkelijk dat je naast Bach nu ook dildo's en koffiezetapparaten kan kopen, en dat in dezelfde webshop. De dood van de kleine man...