LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Het klonk goed, Gelukkig zijn we machteloos, een roman als iPad app,
Klik
volgens de Volkskrant zelfs de eerste Nederlandse iPad roman.
Het was gratis dus heb hem een gedownload. Wel, gratis is de juiste prijs hiervoor. Waardeloos.
In plaats van gebruik te maken van de mogelijkheden die de iPad bied is het een broddelwerkje zoals 15 jaar geleden webpagina's waren van mensen die wat multimedia wilden doen.
Nee, dat is nog teveel eer, die mensen waren creatiever.
Ik had het al kunnen weten, want ook de Volkskrant was niet in staat in het artikel een link te zetten naar het boek in iTunes
Het is een e-boek met aan het einde een paar filmpjes en audio, en een link naar zijn weblog.
Het lettertype is eentje voor drukwerk, niet voor een beeldscherm. Het lezen is zeer vermoeiend. Het lezen van boeken op de iPad was sowieso al niet zijn sterke kant. En in plaats van een nieuwe vertelvorm te kiezen is het gewoon platte tekst.
In 1993 kwam Myst uit. Ja, dat werd Computerspel genoemd, maar het was een interactief verhaal. 18 jaar verder komt Ivo Victoria nog niet verder dan dit gepruts. Let wel, het gaat me niet om het verhaal, dat vind ik niet zo interessant in deze, het gaat om de manier waarop het verteld wordt. Een grote bek hebben dat je de eerste Nederlandse iPad Roman hebt en het is niets verder dan je tekst met wat mediaellende aan het einde.
Broddelwerk, zesjes cultuur.
Als je kijkt hoe Wired zich aan het vernieuwen is als tijdschrift in hun iPad uitgave laat dit al veel meer zien. Animatie in afbeeldingen, advertenties die 200 raadsels hebben, die je een voor een moet oplossen voor je de volgende krijgt, een voorbeeld, je krijgt een cryptische omschrijving, en als je hem snapt schud je je ipad, de letters vallen dan van het beeldscherm en langzaam wordt het duidelijk hoe je verder kan. Bij een iPad roman verwacht is dat je de iPad gebruikt als deel van de manier waarop je het verhaal verteld. De geografische mogelijkheden van GPS, Het kompas, geluid, bewegende beelden, camera. En nee, dan bedoel ik geen spelletje, ik bedoel een andere manier van verhalen vertellen.
Jaren geleden schreven Erik Bindervoet, Robbert-Jan Henkes, Frans Bakker, Rene Windig en Eddie de Jong een boek, Wijdlopige, brede en waarachtige beschrijving van de ongelukkige reizen van het schip de Visstick en haar gezagvoerder Kapitein Iglo. Hier werd gespeeld met de vorm van een verhaal vertellen in boekvorm. Umberto Eco schreef een boek waar de hoofdpersoon er achter komt dat hij een romanfiguur is.
Dit zijn wat voorbeelden van de manier waarop je kan spelen met de vorm van hoe je een verhaal verteld.
Dit is bij Gelukkig zijn we machteloos niet gebeurd. Het is een e-book met een roltoetertje en geeneens een bel.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pietverdriet op 27-09-2011 11:04:38 ]
Klik
volgens de Volkskrant zelfs de eerste Nederlandse iPad roman.
Het was gratis dus heb hem een gedownload. Wel, gratis is de juiste prijs hiervoor. Waardeloos.
In plaats van gebruik te maken van de mogelijkheden die de iPad bied is het een broddelwerkje zoals 15 jaar geleden webpagina's waren van mensen die wat multimedia wilden doen.
Nee, dat is nog teveel eer, die mensen waren creatiever.
Ik had het al kunnen weten, want ook de Volkskrant was niet in staat in het artikel een link te zetten naar het boek in iTunes
Het is een e-boek met aan het einde een paar filmpjes en audio, en een link naar zijn weblog.
Het lettertype is eentje voor drukwerk, niet voor een beeldscherm. Het lezen is zeer vermoeiend. Het lezen van boeken op de iPad was sowieso al niet zijn sterke kant. En in plaats van een nieuwe vertelvorm te kiezen is het gewoon platte tekst.
In 1993 kwam Myst uit. Ja, dat werd Computerspel genoemd, maar het was een interactief verhaal. 18 jaar verder komt Ivo Victoria nog niet verder dan dit gepruts. Let wel, het gaat me niet om het verhaal, dat vind ik niet zo interessant in deze, het gaat om de manier waarop het verteld wordt. Een grote bek hebben dat je de eerste Nederlandse iPad Roman hebt en het is niets verder dan je tekst met wat mediaellende aan het einde.
Broddelwerk, zesjes cultuur.
Als je kijkt hoe Wired zich aan het vernieuwen is als tijdschrift in hun iPad uitgave laat dit al veel meer zien. Animatie in afbeeldingen, advertenties die 200 raadsels hebben, die je een voor een moet oplossen voor je de volgende krijgt, een voorbeeld, je krijgt een cryptische omschrijving, en als je hem snapt schud je je ipad, de letters vallen dan van het beeldscherm en langzaam wordt het duidelijk hoe je verder kan. Bij een iPad roman verwacht is dat je de iPad gebruikt als deel van de manier waarop je het verhaal verteld. De geografische mogelijkheden van GPS, Het kompas, geluid, bewegende beelden, camera. En nee, dan bedoel ik geen spelletje, ik bedoel een andere manier van verhalen vertellen.
Jaren geleden schreven Erik Bindervoet, Robbert-Jan Henkes, Frans Bakker, Rene Windig en Eddie de Jong een boek, Wijdlopige, brede en waarachtige beschrijving van de ongelukkige reizen van het schip de Visstick en haar gezagvoerder Kapitein Iglo. Hier werd gespeeld met de vorm van een verhaal vertellen in boekvorm. Umberto Eco schreef een boek waar de hoofdpersoon er achter komt dat hij een romanfiguur is.
Dit zijn wat voorbeelden van de manier waarop je kan spelen met de vorm van hoe je een verhaal verteld.
Dit is bij Gelukkig zijn we machteloos niet gebeurd. Het is een e-book met een roltoetertje en geeneens een bel.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pietverdriet op 27-09-2011 11:04:38 ]
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
quote:Op dinsdag 27 september 2011 10:59 schreef Pietverdriet het volgende:
Het klonk goed, Gelukkig zijn we machteloos, een roman als iPad app,
Klik
volgens de Volkskrant zelfs de eerste Nederlandse iPad roman.
Het was gratis dus heb hem een gedownload. Wel, gratis is de juiste prijs hiervoor. Waardeloos.
In plaats van gebruik te maken van de mogelijkheden die de iPad bied is het een broddelwerkje zoals 15 jaar geleden webpagina's waren van mensen die wat multimedia wilden doen.
Nee, dat is nog teveel eer, die mensen waren creatiever.
Ik had het al kunnen weten, want ook de Volkskrant was niet in staat in het artikel een link te zetten naar het boek in iTunes
Het is een e-boek met aan het einde een paar filmpjes en audio, en een link naar zijn weblog.
Het lettertype is eentje voor drukwerk, niet voor een beeldscherm. Het lezen is zeer vermoeiend. Het lezen van boeken op de iPad was sowieso al niet zijn sterke kant. En in plaats van een nieuwe vertelvorm te kiezen is het gewoon platte tekst.
In 1993 kwam Myst uit. Ja, dat werd Computerspel genoemd, maar het was een interactief verhaal. 18 jaar verder komt Ivo Victoria nog niet verder dan dit gepruts. Let wel, het gaat me niet om het verhaal, dat vind ik niet zo interessant in deze, het gaat om de manier waarop het verteld wordt. Een grote bek hebben dat je de eerste Nederlandse iPad Roman hebt en het is niets verder dan je tekst met wat mediaellende aan het einde.
Broddelwerk, zesjes cultuur.
Als je kijkt hoe Wired zich aan het vernieuwen is als tijdschrift in hun iPad uitgave laat dit al veel meer zien. Animatie in afbeeldingen, advertenties die 200 raadsels hebben, die je een voor een moet oplossen voor je de volgende krijgt, een voorbeeld, je krijgt een cryptische omschrijving, en als je hem snapt schud je je ipad, de letters vallen dan van het beeldscherm en langzaam wordt het duidelijk hoe je verder kan. Bij een iPad roman verwacht is dat je de iPad gebruikt als deel van de manier waarop je het verhaal verteld. De geografische mogelijkheden van GPS, Het kompas, geluid, bewegende beelden, camera. En nee, dan bedoel ik geen spelletje, ik bedoel een andere manier van verhalen vertellen.
Jaren geleden schreven Erik Bindervoet, Robbert-Jan Henkes, Frans Bakker, Rene Windig en Eddie de Jong een boek, Wijdlopige, brede en waarachtige beschrijving van de ongelukkige reizen van het schip de Visstick en haar gezagvoerder Kapitein Iglo. Hier werd gespeeld met de vorm van een verhaal vertellen in boekvorm. Umberto Eco schreef een boek waar de hoofdpersoon er achter komt dat hij een romanfiguur is.
Dit zijn wat voorbeelden van de manier waarop je kan spelen met de vorm van hoe je een verhaal verteld.
Dit is bij Gelukkig zijn we machteloos niet gebeurd. Het is een e-book met een roltoetertje en geeneens een bel.
bedankt voor je uiteenzetting. 
Yvonne schreef op maandag 31 oktober 2011 @
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
Vraag me af of iTunes mijn commentaar publiceertquote:
Op
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Jep, hebben ze gedaanquote:
[..]
Vraag me af of iTunes mijn commentaar publiceert
LOL
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Doe 's een linkje dan...
Yvonne schreef op maandag 31 oktober 2011 @
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
|
|
