Het heeft 40 dagen geduurd sinds het laatste deel, maar daar is hij dan toch: Dag 18 van het Grote Dobbelsteenavontuur 2011 in het westen van Canada (en een stukje VS).
Zondag 11 september: Campbell RiverDe dag van het kanovaren met orka's is aangebroken. En volgens de folders moeten we daarvoor naar Quadra Island met de ferry van 08.30. Dus snel ontbijten in de Campbell River Lodge Fishing & Adventure Resort. Het continentale ontbijt is niet je van het, maar het is inbegrepen en veel tijd voor alternatieven hebben we niet.
Net op tijd zijn we bij de ferry die ons in 10 minuten naar Quadra Island brengt. En dat voor slechts $ 40.
Volgens de folder vertrekt de kanotocht om 10.00 uur, dus we hebben nog wel even. De verhuur zit aan de andere kant van het eiland, waar we een kwartiertje later aankomen. Dik op tijd voor de dagtocht van 10.00 uur melden we ons bij de receptie. Twee alleraardigste jongedames ontvangen ons met de vraag of het goed is, dat de tocht om 10.30 uur begint. Voor een koffie en een thee met een huisgemaakt koekje is dat prima, antwoord ik. Dat laatste krijgen we niet, maar de koffie en thee zullen ze zetten.
.
Terwijl wij genieten van ons warme drankjes, bellen de jongedames stad en eiland af op zoek naar een gids. Een half uurtje rondbellen later volgt het slechte nieuws: Alle gidsen zijn vertrokken gezien het einde van het seizoen, of hebben geen zin op zondagochtend.
[teleurstellend filmpje vanaf Quadra Island]
Als we snel zijn, kunnen we nog net de ferry terug naar Campbell River van 10.00 uur halen. Zonde van het geld deze exercitie. Gelukkig was de $ 40 van de heenreis inclusief de terugreis. Maar dit vraagt wel om een alternatief voor de dagbesteding: Een andere kanoaanbieder is er niet dus dan maar met één van de tourboten mee vanuit de haven van Campbell River om walvissen te spotten. Als we tenminste op tijd zijn en de boten niet vol zitten. Tijdens de overtocht zien we een tourboot vertrekken. Die hebben we dus gemist.
In de haven stappen we gelijk bij de touroperator van de net vertrokken boot binnen. De receptionistes vertellen ons dat ze die dag geen tochten meer hebben, maar wellicht wel het zusterbedrijf in Telegraph Cove op zo'n 2,5 uur rijden. Hun tour van 13.00 uur zouden we net kunnen halen. Een telefoontje later brengt weer een teleurstelling: Volgeboekt.
In een volgend haventje van Campbell River zitten nog twee touroperators, weten de receptionistes te melden. Dan maar daar naar toe.
De eerste touroperator in de volgende haven is gestopt met de tours in dit seizoen. Dit gaat niet goed.
De tweede touroperator in dit haventje heeft een rapidstour om 12.30 uur en een wildlifetour om 16.00 uur. Op rapids zitten we eigenlijk niet te wachten en de wildlifetour is een stuk later. Deze dag loopt niet goed zo. Ik vraag aan de receptioniste of er misschien een alternatief is. Die is er!
Om 11.00 uur gaat Campbell River's
NAPA Auto Pro op bedrijfsuitje en misschien mogen we mee van ze.
Juist. Als een stel verstekelingen / vreemden op bedrijfsuitje meegaan. De receptioniste ziet onze aarzeling.
Don't worry, these are kind folk, ey.En dat zijn ze! Van de franchise-eigenaar van de lokale
NAPA AutoPro mogen die twee Nederlanders natuurlijk mee. En omdat we geen tijd meer hebben om een lunch voor onderweg te kopen, mogen we ook mee-eten van de in 4 grote bakken meegebrachte lunch van
NAPA AutoPro.
No problem guys, there's more than enough, ey! Na ons ingepakt te hebben en een korte uitleg worden we ingedeeld in de boot van Jen, een mooie Canadese van onze leeftijd die in de zomer haar hobby van hard varen met 200+PK boten tot werk verheven heeft. Onder vrienden en collega's staat ze bekend als
Jen The Wild One. Had ik al gezegd dat ik niet van daredevils hou? Gelukkig is het water kalm:
Nadeel hiervan is, dat Jen allerlei capriolen begint uit te halen met haar collega in de andere boot:
[filmpje vanuit de boot]
Onderweg naar Stuart's Island zien we een zeearend en een paar zeehonden:
Niet zoveel als normaal, volgens Jen. Dit eilandje zit normaal gesproken vol met zeehonden. In ieder geval niets nieuws voor ons. Maar dan komen we bij de rapids. Een muur van water opgestuwd door de beweging van de getijden. Een groot deel van het water van de Strait moet hier door een smal stuk:
Tof! Jen The Wild One is één van de weinige bestuurders die door de rapid heen mag varen. Spelend met het gas zorgt ze ervoor dat we stil in de rapid komen te liggen. Leuk om mee te maken. Als we eruit zijn, zien we een Stellar zeeleeuw die hetzelfde trucje uitvoert. Hij surft door de golf als het ware. Na nog wat langer gespeeld te hebben, varen we door naar Stuart Island voor de lunch van
NAPA AutoPro.
De eilanden hier in de buurt zijn veelal privé-eigendom van puissant rijke Canadezen die met eigen watervliegtuigen hier naartoe komen om de zomer te vieren. Niet zo gek, want de omgeving ziet er geweldig uit:
De bijzonder goed gevulde wraps van
NAPA AutoPro smaken trouwens prima. Als we na de lunch weer in de boot stappen, krijgt Jen een bericht door: Orka's zijn in de buurt gesignaleerd!
Volgens Jen zijn dit niet de vaste residents die vis eten, want die zitten een paar honderd kilometer verderop. Dit zijn transitionals, die zeezoogdieren eten en volgens Jen waarschijnlijk de reden dat het eerdere eilandje gedecimeerd is qua aantallen zeehonden. Het is even zoeken, maar dan spotten we ze:
Orka's op deze tour spotten is uitzonderlijk volgens Jen. We volgen ze een tijdje van een afstand. Na een half uur vervolgen we onze weg terug naar Campbell River, de orka's achterlatend. Maar dan duikt plotseling een Stellar zeeleeuw op tussen onze boten. En de orka's zitten niet ver achter ons. Al kunnen we ze niet meer zien. Silent running aldus Jen. Gelukkig wordt de terugtocht uitgesteld om te kijken hoe dit zal aflopen. Daar is een filmpje van:
[filmpje van orka's en de zeeleeuw]
Met dank aan
NAPA AutoPro, Jen die langer bleef hangen bij de orka's (een uur langer dan afgesproken) en de onwillige gidsen van de kanoverhuur is dit toch een bijzonder fortuinlijke dag geworden. Hier nog een plaatje van de touroperator:
Terug in de Campbell River Lodge Fishing & Adventure Resort willen Costa en ik - na het doen van de was - plaatsnemen in de hot tub, maar dat mag kennelijk niet van de Japanse eigenaars. Dus nemen we maar wat te drinken in de tuin met uitzicht op de rivier. Daar zwemmen nog wat zeehonden en zien we af en toe een zalm uit het water springen. Toffe plek. De rondborstige serveerster mag er ook zijn. Als ze vraagt of we ook wat willen eten, antwoordt de dobbelsteen bevestigend. Ons gedoe met de dobbelsteen kan ze wel waarderen. Zeker als de dobbelsteen een assortiment van Japans hapjes toewijst.
Good call by the dice!De tempura is zeker niet verkeerd en kennelijk is deze tuin een ontmoetingsplek voor de jonge mensen uit Campbell River. Al snel zijn ze laveloos. Ondertussen doe ik de was in de droger. Wij besluiten een fles wijn uit onze Kelowna-collectie (Cool Splash, House of Rose) soldaat te maken. Als ik de was op wil halen, blijkt de wasruimte op slot. Wassen na een bepaald tijdstip mag kennelijk ook niet van de Japanse eigenaars. In onze kamer zien we nog een docu over 9/11 op televisie en dan vallen we in slaap. Het was een enerverende dag.
O ja, wie ooit in Campbell River strandt met autopech:
NAPA AutoPro is the way to go! .
In het volgende verslag: Pamela, Victoria, Tree of Life, Cathedral Cove, en een klein chocolade dessert.