Probably_on_pcp | woensdag 7 september 2011 @ 02:28 |
De laatste tijd neig ik er naar om onze realiteit te beschouwen als een matrix van energie en informatie. Energie is dan het medium waarin informatie zich beweegt en informatie is dan de vormer of de "beeldhouwer" van onze realiteit. Bewustzijn is dan datgene wat je krijgt wanneer je informatie en energie met elkaar mengt. En zo heb je dan bewustzijn in verschillende concentraties en niveaus van complexiteit. Het bewustzijn van een atoom is dan uiteraard compleet anders dan die van een kever, een kat of het zelfbewustzijn van een mens. Dit duwtje waarbij informatie en energie met elkaar werden gemengd, dus een dynamische relatie met elkaar aangingen ipv een statische, is dan wat wij de oerknal noemden. Ons universum is dan 1 grote computer waarbij de onderdelen dynamisch zijn in plaats van statisch zoals wij dat kennen bij onze computers. Energie-informatiesystemen zijn dan vergelijkbaar met software programma's. Zo is er de software van een boom en ook die van een mens. Maar wat gebeurt er wanneer de mens overlijdt? Wat gebeurt er met de software? Wanneer wij een film-bestand op onze computer afspelen en de film loopt ten einde, dan verdwijnt de manifestatie van de software, maar de software zelf blijft nog steeds op de harde schijf staan. Wij zien onze realiteit als een drie-dimensionaal iets met vaste materie en kunnen ons maar moeilijk voorstellen dat er iets zou zijn als reincarnatie of uberhaupt dat er meer is na de dood. Maar als je een film-bestand afspeelt, dan is de acteur op je beeldscherm zich er niet van bewust dat hij niets meer is computercode, informatie, op de harde schijf van de computer. Door deze twee-dimensionale informatie een drie-dimensionale wereld in te projecteren, ontstaat er iets dat er compleet anders uitziet. Ik hoef niet duidelijk te maken dat het kijken van een film op je beeldscherm een andere beleving teweeg brengt dan het bekijken van het dvd-schijfje zelf van heel dichtbij. En dat is misschien wel de betovering van de wereld waarin wij leven. Het is voor ons bijna onmogelijk om ons voor te stellen dat wij een dynamisch softwareprogramma zijn dat onderdeel is van een grotere dynamische supercomputer van energie en informatie, een software programma dat afgespeeld wordt en daardoor geprojecteert wordt in onze huidige drie-dimensionale realiteit. Maar nogmaals, als het programma is afgespeeld verdwijnt het niet. Het zal zich nog steeds op de dynamische harde schijf begeven van de supercomputer, waar het ook nog steeds bestaat en interactie kan hebben met andere softwareprogramma's. Vanaf de oerknal is er nl. niets anders gebeurt dan dat energie-informatiesystemen steeds meer verbindingen aan gingen zodat er steeds complexere systemen ontstonden. Waarom zou dit niet kunnen gebeuren wanneer het programma niet wordt afgespeeld in de drie-dimensionale realiteit? Wanneer wij een softwareprogramma ontwerpen in onze wereld dan zal deze ook meerdere malen worden afgespeeld in de testfase om te kijken wat de softwarecode doet wanneer het geprojecteerd en afgespeeld wordt op onze beeldschermen. Misschien is het leven ook juist wel dat. Misschien bevinden wij ons op een ander niveau dan wij hier gewend zijn, maar kiezen wij ervoor om ons zelf af en toe te laten projecteren in de drie-dimensionale realiteit om zo te leren, om zo te kijken waar er programmeerfouten zitten en hoe we die kunnen oplossen. Aan het einde van dit traject komen we dan weer terug in die allesomvattende dynamische supercomputer van energie en informatie, waar we onze bevindingen analyseren. Dit zou een mooie analogie zijn voor het voorbij flitsen van het leven bij een BDE. Mensen die dit hebben meegemaakt, rapporteren vaak dat ze tijdens dit proces zien welke goeie en welke slechte dingen ze hebben gedaan in hun leven. Ze leren dus een les waardoor het softwareprogramma kan worden geupdate. Reincarnatie vindt plaats wanneer alle opgedane lessen zijn verwerkt in het softwareprogramma en wanneer het softwareprogramma besluit om weer nieuwe lessen te leren en zichzelf wil laten afspelen in de drie-dimensionale realiteit die wij kennen. De lichtsnelheid Een laatste link die ik nog wil leggen is die met licht en de vreemde eigenschap van licht dat de snelheid hiervan altijd constant is. Wanneer je met een auto 100 km/u rijdt en je een bal naar voren toegooit uit het raam met 20 km/u, dan zal de bal met 120 km/u per reizen. Met licht is dat anders. Ook al reis je met 90% van de lichtsnelheid en schiet je een lichtstraal uit de voorkant van je voertuig, dan zal deze straal licht niet sneller gaan dan de lichtsnelheid, laat staan dat ie met de lichtsnelheid plus 90% reist, zoals je misschien zou verwachten uit het verhaal met de bal. Is datgene wat wij licht noemen dan niet het medium waarmee de supercomputer de softwareprogramma's projecteert, de drie-dimensionale realiteit in? Het feit dat de lichtsnelheid constant is, is misschien een teken dat het onderdeel uitmaakt van onze realiteit maar dat het er tegelijkertijd ook buiten staat? Misschien is onze realiteit niets anders dan een enorme projectie van licht vanuit een hogere dimensie, die van de supercomputer, en misschien als wij sneller dan het licht zouden kunnen gaan, dat we dan plotseling deze dimensie kunnen waarnemen? De lichtsnelheid is op mij altijd overgekomen als een soort van gordijn waar we niet achter kunnen kijken. Licht lijkt te opereren door onze hele realiteit heen en het lijkt ook de randen te bepalen. Wat wil ik hiermee? In eerste instantie even alles opschrijven omdat dit alles maar door mijn hoofd blijft spoken. Verder hoop dat ik constructief commentaar kan krijgen van de mensen hier. Ik ben bijv. ook erg benieuwd hoe mensen hier tegen de lichtsnelheid aankijken. Is het een aanwijzing tot iets groters of is er niets speciaals aan? | |
deelnemer | woensdag 7 september 2011 @ 03:43 |
Als je het natuurkundige model vertaalt in Aristotelische metafysica, dan lijkt het mij redelijk om energie te beschouwen als de substantie en informatie als de vorm. Het verschil in bewustzijn wordt vaak in verband gebracht met de complexiteit van het neurale netwerk. Informatie wordt dan gezien als structuur / patronen. In de wetenschap beschouwt men de wereld als een causaal proces en de mens als een subproces. Het subproces is een verschijnsel dat komt en gaat. Er blijft niets van over. In de 4D tijdruimte is een mensenleven een statisch patroon. De informatiedrager is energie (volgens het begin van je eigen OP). Er is dus geen informatiedrager 'CD mens' nodig. Je laat je nu leiden door je analogie met een computor. De computor is slechts een metafoor voor de werkelijkheid. Dat gevoel heb ik ook. Alles dat niet stil kan staan, omdat het geen rust massa heeft, reist onvermijdelijk met de lichtsnelheid. Voor alles dat wel een rustmassa heeft, is de lichtsnelheid een onbereikbare limiet. Dat maakt van alles, dat met de lichtsnelheid reist, een speciale klasse. [ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-09-2011 04:00:30 ] | |
Haushofer | woensdag 7 september 2011 @ 08:49 |
Waarom? Als je objecten in de ruimtetijd bekijkt, reist alles met de lichtsnelheid. Die 4-snelheid wordt echter over ruimte en tijd verdeeld, en wanneer de massa 0 is wordt de 4-snelheid volledig over de ruimte verdeeld ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Haushofer op 07-09-2011 09:49:58 (d/t) ] | |
Probably_on_pcp | woensdag 7 september 2011 @ 20:57 |
Precies. Maar ik vind het wel een heel goeie metafoor omdat het juist computer zijn die mij een duidelijker beeld hebben gegeven van wat informatie nou eigenlijk is en wat het doet. Dit vind ik een zeer interessant verwoorde uitleg. Daar kan ik denk ik wel wat mee ![]() | |
Probably_on_pcp | woensdag 7 september 2011 @ 20:57 |
Wat is 4-snelheid precies? | |
Probably_on_pcp | donderdag 8 september 2011 @ 19:46 |
Aangevraagd om deze vanuit F&L naar TRU te doen. Misschien dat er dan iets meer feedback komt. | |
Molurus | donderdag 8 september 2011 @ 20:25 |
Op verzoek van TS naar TRU. | |
vogeltjesdans | vrijdag 9 september 2011 @ 11:11 |
Interessant topic, al begrijp ik niet alles uit de OP. Maar vermakelijk leesvoer! | |
Haushofer | vrijdag 9 september 2011 @ 11:57 |
Een snelheid gedefinieerd in de ruimtetijd ![]() De eigentijd is de tijd die een waarnemer met zijn klok meet als hij/zij van gebeurtenis A naar gebeurtenis B gaat. Dit zal in het algemeen verschillen van de coördinatentijd of het ruimtetijdinterval (wat de eigentijd van een inertiaalwaarnemer weergeeft). Ik vind je topics overigens vaak interessant, ook al reageer ik niet vaak. Met name de topicreeks "de kracht van het nu" vond ik leuk om te lezen ![]() | |
Gray | zondag 11 september 2011 @ 18:20 |
Interessant. Ik moet bekennen dat ik niet verder heb gelezen dan de eerste 3 zinnen, maar dat komt omdat ik energie en informatie als een en hetzelfde ding zie. Als voorbeeld noem ik electriciteit en computers. ![]() Wanneer ik een docu over pyramides heb afgekeken zal ik proberen meer te lezen, ok? ![]() | |
Probably_on_pcp | maandag 12 september 2011 @ 01:08 |
Als ik een boek zou kopen over de relativiteitstheorie, zou dit dan ook behandeld worden?
![]() Heb je er ook nog wat aan gehad? | |
Haushofer | maandag 12 september 2011 @ 09:36 |
Misschien wat minder technisch als het populair-wetenchappelijk is, maar waarschijnlijk wel ![]() Ja. Ik volgde topicreeks ook toen ik begon met een Mindfulnesscursus. Goede voornemens vertellen me dat ik er meer mee zou moeten doen, maar misschien komt dat nog es ![]() | |
Probably_on_pcp | dinsdag 13 september 2011 @ 02:05 |
Bekend probleem ![]() Ik praat continu over dat onderwerp maar erg mn best doen om het zoveel mogelijk toe te passen ho maar! | |
Probably_on_pcp | dinsdag 27 september 2011 @ 03:05 |
Food for thought ![]() Vet filmpje ![]() | |
Wereldpijn | dinsdag 27 september 2011 @ 03:12 |
Hier werd ik even bang dat het een ongeinformeerde, slappe poging werd om via een brakke achterdeur een 'bewustzijn na het overlijden' te verwerken in het verhaaltje:Dat de analogie geen hout snijdt, mag duidelijk zijn. | |
Probably_on_pcp | dinsdag 27 september 2011 @ 03:18 |
Waarom niet? Het holografische universum is een serieuze theorie en als ik Haushofer mag geloven krijgt deze theorie de laatste jaren steeds meer aandacht. Wat weten wij nou verder van het leven af? We doen alsof het leven heel speciaal is, maar wie zegt dat dat klopt? | |
Haushofer | dinsdag 27 september 2011 @ 08:54 |
Holografie is een voorbeeld van een (onverwachte!) dualiteit; twee op het eerste oog compleet verschillende theorieën (eentje met, eentje zonder zwaartekracht, en in verschillende dimensies) blijken dezelfde fysica te beschrijven. Dat heeft zover ik zie weinig tot niks met het bewustzijn te maken, maar met de manier waarop we theorieën hebben geformuleerd. En deze theorieën beschrijven "dode" materie ![]() Holografie is in ons vakgebied zo'n beetje de nieuwe heilige graal aan het worden. Het oorspronkelijke artikel van Maldacena is het meest geciteerde artikel ooit. Overigens is de basis al gelegd door mensen als Brown, Henneaux, Süsskind en onze eigen Gerard 't Hooft ![]() -edit: ik snap het filmpje trouwens niet. Er wordt ingezoomd op een fractal, maar wat dat met de titel van het filmpje heeft te maken ontgaat me even. | |
Probably_on_pcp | woensdag 28 september 2011 @ 18:27 |
Binnenkort maar eens een boek over kopen denk ik. Ik begrijp het ook niet helemaal. Daarom kwam ik ook niet verder dan "Food for thought" ![]() Haushofer, waar kan ik meer informatie vinden over de wetmatigheid van behoud van informatie? Of kun jij daar iets meer over vertellen? [ Bericht 3% gewijzigd door Probably_on_pcp op 28-09-2011 18:32:43 ] | |
Haushofer | donderdag 29 september 2011 @ 09:56 |
Nee, daar kan ik je helaas niet mee helpen. Ik ben niet zo thuis in informatie-theorie ![]() | |
ZureMelk | donderdag 29 september 2011 @ 19:29 |
Hier is een mooie discussie over informatie en aanverwante zaken in natuurkunde voor degenen die er nog niet veel vanaf weten. Speciale presentatie van het Perimeter Institute door vooraanstaande wetenschappers waaronder Leonard Susskind over oa informatie: The Physics of Information: From Entanglement to Black Holes http://streamer.perimeter(...)&shouldResize=False# Het is zeer toegankelijk voor mensen met beperkte natuurkundige kennis en sluit redelijk aan bij dit topic. Entropie is het centrale onderdeel van het informatie en het universum is een computer verhaal. Google ook eens qubits Behoud van informatie is niet universeel, er is dus geen wet van behoud van informatie. Voor bepaalde groepen van functies zijn wel beperkingen van toepassing maar de theorie kan alleen op de zeer specifieke zaken worden toegepast waar deze wiskundig aangetoond is. Wet van behoud van informatie wordt ook wel eens "religieuze thermodynamica" genoemd omdat creationisten denken dat ze het als argument tegen evolutie kunnen gebruiken. Dembski is degene die het in die context uitgewerkt en gepopulariseerd heeft. Een weerlegging van de wet van behoud van informatie: http://www.google.nl/url?(...)0VOgqNGp-kuQ&cad=rja (Vraag me niet om een uitleg van de weerlegging, begrijp er niets van.) | |
Probably_on_pcp | donderdag 29 september 2011 @ 20:26 |
Bedankt voor deze info ![]() Het enige wat ik heb meegekregen over de wet van behoud van informatie is een aflevering van Through the Wormhole over zwarte gaten. Daarin kwam aan bod dat informatie niet mocht verdwijnen uit het universum omdat dat de basis van de wetenschap zou ondermijnen. | |
Haushofer | vrijdag 30 september 2011 @ 11:18 |
Behoudswetten zijn gebaseerd op symmetrieën (zie Noethers theorema). Wat voor symmetrie zou verantwoordelijk kunnen zijn voor het "behoud van informatie"? | |
ZureMelk | zaterdag 1 oktober 2011 @ 11:17 |
Misschien dat TS met behoud van informatie dit bedoelde: http://en.wikipedia.org/wiki/Black_hole_information_paradox Dat is net iets anders dan behoud van informatie maar lijkt er wel op. |