TS dacht even slim te zijn: Vroeg opstaan en daarna naar de kapper om zijn haren te laten knippen. Lekker vroeg toch, geen mens daar, haar eraf laten knippen en klaar. Dat verliep helaas heel anders.
Het begon op een morgen, ik was al vroeg wakker want appel aids bananen kamelen smoothie poolse gastarbeider. Ik at een broodje met kaas en ging daarna naar de kapper, ervan overtuigt dat ik de enige daar zou zijn. Dit pakte anders uit, er was een of andere vrouw voor mij. Maakte opzich niet uit, ik kon wel even wachten, ze zou toch zo klaar zijn. Maar toen begon het:
De vloer van de kapperszaak trilde, alsof er een aardbeving plaatsvond. De deur vloog open, en ja hoor, daar stond ze, een dikke Limburgse tokkie die 110 kilo woog. Terwijl ze zich vettig lachend verplaatste naar een stoel, werd ze achternagelopen en vergezeld door een tenger mannetje die eruitzag alsof hij ontsnapt was uit een aflevering van "Probleemwijken". Terwijl de vrouw neerknalde op de arme, onschuldige stoel onder zich, begon ze al conversatie te maken met mij.
Lekker wijr he jong?
Ik glimlachte maar, in de hoop de angstaanjagende PVV-stemmer af te schudden. Mijn opzet faalde.
Neet dan?
Ze had me door. Ze wist het. Ik was er geweest. Er was geen weg meer terug. Ik MOEST conversatie met haar gaan maken. Ze kwelde me met haar irritante gelach.
Joa, inderdaad
Ik zei het voordat ik er erg in had. Ik had haar gevoed. Ze zou met me gaan praten tot ik mezelf van miserabelheid van kant zou maken. In een fractie van een seconde kwam ik op een idee.
Ik pakte mijn .45 en schoot de vrouw drie keer in haar hoofd. Terwijl haar hersens ontplofte en rondspetterden rende ik naar haar vallende lichaam toe. Ik pakte mijn vlindermes en sneed haar buik open. Terwijl ik haar ingewanden losrukte uit haar buikwand, schoot ik de resterende klanten in de kapperszaak door het hart en hoofd. Ook zij vielen roerloos neer.
Ik verwurgde de tokkie met haar eigen darmen, terwijl ze in mijn handen uit elkaar vielen. Ze gorgelde darmsap terwijl ze stikte. Toen ze stopte met bewegen, rende ik. Ik rende als nooit tevoren. Ik keek niet achterom, ik rende alleen maar.
Toen ik aankwam bij mijn woning, opende ik de deur in paniek en smeet ik hem achter me dicht. Doodsbang ging ik in een hoekje zitten met mijn benen hoog opgetrokken.
Klacht: Malle tokkie bij de plaatselijke barbier.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 03-09-2011 18:08:41 ]