ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
COBAN MOOSH PATRICK MOCROKIP PLASTIC ZIJN BAZEN
Als gulmez en amenth hier reageren zijn ze het eens met de algemene voorwaarden:
Gulmez en amenth zijn turken.
Een verhaaltje voor voor het slapen gaan:
quote:Een gemiddelde aflevering van 'Ik Vertrek' van RTL:
Je hebt de familie Toky, ze zijn 3 keer, ja al 3 keer, in Frankrijk op vakantie geweest en vinden het daar echt heel mooi. Meneer Toky is recentelijk ontslagen en Mevrouw Toky heeft een alcoholprobleem. Om de problemen die de maatschappij op hun zadelt, want het is nooit hun eigen schuld, te ontwijken gaan ze verhuizen naar Frankrijk. De kinderen hoeven niet mee, want die zitten allemaal voor meerdere jaren in de gevangenis, vanwege kleine delicten zoals verkrachting en moord.
Enfin, de familie Toky wil dus verhuizen naar Frankrijk. Zij denken dat iedereen er Nederlands spreekt en het allemaal heel gezellig is. (Blijkbaar nam niemand ooit even de moeite om hun te vertellen dat mensen alleen Nederlands spreken in Frankrijk in de toeristengebieden.) Ze besluiten om te een oud pand te kopen in een gehucht in de bergen waar nog nooit iemand van heeft gehoord. Nadat ze met tranen afscheidt hebben genomen van hun familie en vrienden in Nederland, die trouwens 10 minuten na hun vertrek al de BBQ aanzette voor het feest, vertrekken ze richting Frankrijk.
Alles verloopt voorspoedig en ze arriveren in Frankrijk. Ze komen aan bij het pand, wat eigenlijk een ruïne blijkt te zijn. Ze besluiten om vannacht maar in de auto te slapen, want het pand staat op instortte.
De volgende morgen besluit Meneer en Mevrouw Toky naar het gemeentehuis te gaan om zichzelf in te schrijven bij de gemeente. Vrolijk roept Meneer Toky vanaf de deur naar de receptioniste: 'Hallo, wij komen ons inschrijven.' waarop de receptioniste in gebroken Engels antwoord dat ze hem niet verstaat. Meneer Toky gaat ook Engels praten en na ongeveer 10 uur bezig geweest te zijn met het woordenboek staan ze eindelijk ingeschreven. Helemaal blij vertrekken ze naar het pand.
Daar aangekomen besluiten ze een snackbar te zoeken voor een lekkere frikandel., want ieder Frans dorp en gemeente heeft een snackbar volgens hun. Ze zijn helemaal bedroefd en vooral verrast als ze nergens een snackbar vinden, dus halen ze maar een stokbrood en eten dat droog op. Ze besluiten weer in de auto te slapen.
Zodra de ochtend aanbreekt worden Meneer en Mevrouw Toky wakker. Ze besluiten om van het pand een Bed & Breakfast te maken. Vol goede moed gaan ze naar de lokale aannemer. In zijn beste Engels, wat niet al te best is, legt Meneer Toky uit wat hun plan is. De aannemer stelt een plan op en tot de verbazing van de Toky's is het bedrag 20 keer zo hoog als ze hadden ingepland, namelijk rond de ¤20.000,-. Ze dachten juist dat alle Franzen zeer goedkoop werkte. Dus besluiten de Toky's om het pand maar zelf te verbouwen.
Ze gaan naar de lokale bouwmarkt en halen daar allemaal spullen, behalve voor de veiligheid, want Meneer Toky weet waar hij mee bezig is. Ze beginnen vol goede moed aan de verbouwing. Na drie maanden is de buitenkant klaar, maar Meneer Toky schijnt een fout te hebben gemaakt. Er staat een muur waar helemaal geen muur hoort te staan! 'Geen probleem,' denkt Meneer Toky, 'Die sla ik er wel even uit'. En dus begint Meneer Toky te hameren op de muur. Uiteindelijk, als de avond valt, begeeft de muur het. Mevrouw Toky heeft een blik bonen verwarm boven een gasbrander en ze hebben een heerlijk avondmaal. Ze besluiten te gaan slapen, ze hebben hiervoor speciaal een tent gekocht.
Midden in de nacht worden ze wakker door een lawaai, ze komen snel de tent uit en zien nog net het dak instortte. Bedroefd gaan de Toky's weer slapen.
De volgende morgen gaat Meneer Toky naar de bank om een lening af te sluiten. Hij gaat voor de maximale lening en steekt zich dus diep in de schulden. Hij krijgt de lening en gaat weer naar de aannemer om hem aan te nemen. Met zijn beste Engels legt Meneer Toky uit wat er moet worden gedaan, de aannemer belooft om de volgende dag te beginnen.
Vier maanden loopt alles voorspoedig, totdat de aannemer in ene failliet wordt verklaard. Blijkbaar had hij zijn financiën niet op orde. Bedroefd besluiten de Toky's terug naar Nederland te gaan en een beetje zielig te doen bij hun familie en (zogenaamde) vrienden. Thuis worden ze warm onthaald door het woonwagenkamp en de Toky's zijn weer helemaal blij. Het maakt niet uit of Frankrijk een fiasco is geworden, ze zijn immers weer een ervaring rijker (en ook een enorme schuld).
Einde
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Neequote:Op vrijdag 19 augustus 2011 02:36 schreef Rezania het volgende:
[..]
Dat wil hij waarschijnlijk ook nog!
Hartelijk bedankt. Ik ben blij om zo'n compliment van een kwaliteits user als u te ontvangen.quote:
[..]
Knap gedaan! Mijn oprechte complimenten!
Autisten zijn wel raar beetje soms ik had er 1 in me klas op het mbo die gozer vertelde echt onzin verhalen niet normaal maarja wel aardige gast verder 
Ne mutlu Türküm diyene
Nee dan moest ze fuck me zeggenquote:
[..]
Dat wil hij waarschijnlijk ook nog!
Lijkt op jou dus, behalve dat aardig zijn.quote:
Autisten zijn wel raar beetje soms ik had er 1 in me klas op het mbo die gozer vertelde echt onzin verhalen niet normaal maarja wel aardige gast verder
Een verhaaltje voor voor het slapen gaan:
quote:Een gemiddelde aflevering van 'Ik Vertrek' van RTL:
Je hebt de familie Toky, ze zijn 3 keer, ja al 3 keer, in Frankrijk op vakantie geweest en vinden het daar echt heel mooi. Meneer Toky is recentelijk ontslagen en Mevrouw Toky heeft een alcoholprobleem. Om de problemen die de maatschappij op hun zadelt, want het is nooit hun eigen schuld, te ontwijken gaan ze verhuizen naar Frankrijk. De kinderen hoeven niet mee, want die zitten allemaal voor meerdere jaren in de gevangenis, vanwege kleine delicten zoals verkrachting en moord.
Enfin, de familie Toky wil dus verhuizen naar Frankrijk. Zij denken dat iedereen er Nederlands spreekt en het allemaal heel gezellig is. (Blijkbaar nam niemand ooit even de moeite om hun te vertellen dat mensen alleen Nederlands spreken in Frankrijk in de toeristengebieden.) Ze besluiten om te een oud pand te kopen in een gehucht in de bergen waar nog nooit iemand van heeft gehoord. Nadat ze met tranen afscheidt hebben genomen van hun familie en vrienden in Nederland, die trouwens 10 minuten na hun vertrek al de BBQ aanzette voor het feest, vertrekken ze richting Frankrijk.
Alles verloopt voorspoedig en ze arriveren in Frankrijk. Ze komen aan bij het pand, wat eigenlijk een ruïne blijkt te zijn. Ze besluiten om vannacht maar in de auto te slapen, want het pand staat op instortte.
De volgende morgen besluit Meneer en Mevrouw Toky naar het gemeentehuis te gaan om zichzelf in te schrijven bij de gemeente. Vrolijk roept Meneer Toky vanaf de deur naar de receptioniste: 'Hallo, wij komen ons inschrijven.' waarop de receptioniste in gebroken Engels antwoord dat ze hem niet verstaat. Meneer Toky gaat ook Engels praten en na ongeveer 10 uur bezig geweest te zijn met het woordenboek staan ze eindelijk ingeschreven. Helemaal blij vertrekken ze naar het pand.
Daar aangekomen besluiten ze een snackbar te zoeken voor een lekkere frikandel., want ieder Frans dorp en gemeente heeft een snackbar volgens hun. Ze zijn helemaal bedroefd en vooral verrast als ze nergens een snackbar vinden, dus halen ze maar een stokbrood en eten dat droog op. Ze besluiten weer in de auto te slapen.
Zodra de ochtend aanbreekt worden Meneer en Mevrouw Toky wakker. Ze besluiten om van het pand een Bed & Breakfast te maken. Vol goede moed gaan ze naar de lokale aannemer. In zijn beste Engels, wat niet al te best is, legt Meneer Toky uit wat hun plan is. De aannemer stelt een plan op en tot de verbazing van de Toky's is het bedrag 20 keer zo hoog als ze hadden ingepland, namelijk rond de ¤20.000,-. Ze dachten juist dat alle Franzen zeer goedkoop werkte. Dus besluiten de Toky's om het pand maar zelf te verbouwen.
Ze gaan naar de lokale bouwmarkt en halen daar allemaal spullen, behalve voor de veiligheid, want Meneer Toky weet waar hij mee bezig is. Ze beginnen vol goede moed aan de verbouwing. Na drie maanden is de buitenkant klaar, maar Meneer Toky schijnt een fout te hebben gemaakt. Er staat een muur waar helemaal geen muur hoort te staan! 'Geen probleem,' denkt Meneer Toky, 'Die sla ik er wel even uit'. En dus begint Meneer Toky te hameren op de muur. Uiteindelijk, als de avond valt, begeeft de muur het. Mevrouw Toky heeft een blik bonen verwarm boven een gasbrander en ze hebben een heerlijk avondmaal. Ze besluiten te gaan slapen, ze hebben hiervoor speciaal een tent gekocht.
Midden in de nacht worden ze wakker door een lawaai, ze komen snel de tent uit en zien nog net het dak instortte. Bedroefd gaan de Toky's weer slapen.
De volgende morgen gaat Meneer Toky naar de bank om een lening af te sluiten. Hij gaat voor de maximale lening en steekt zich dus diep in de schulden. Hij krijgt de lening en gaat weer naar de aannemer om hem aan te nemen. Met zijn beste Engels legt Meneer Toky uit wat er moet worden gedaan, de aannemer belooft om de volgende dag te beginnen.
Vier maanden loopt alles voorspoedig, totdat de aannemer in ene failliet wordt verklaard. Blijkbaar had hij zijn financiën niet op orde. Bedroefd besluiten de Toky's terug naar Nederland te gaan en een beetje zielig te doen bij hun familie en (zogenaamde) vrienden. Thuis worden ze warm onthaald door het woonwagenkamp en de Toky's zijn weer helemaal blij. Het maakt niet uit of Frankrijk een fiasco is geworden, ze zijn immers weer een ervaring rijker (en ook een enorme schuld).
Einde
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Dit ga ik niet lezen.quote:
Een verhaaltje voor voor het slapen gaan:
[..]
