KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
En ze weten niet wat ze missen, ze zijn immers enkel deze kale, oppervlakkige tijden gewend. Ik heb medelijden met ze.
Waar moet ik beginnen? Het begon denk ik afgelopen week, toen ik uit pure verveling Pokemon Gold (oldskool, u weet) op mijn mobiel had gezet. Vol nostalgie zat ik het tijdens een duffe pauze op het werk te spelen. Collega zag het, vond het uiteraard geweldig. Een paar jongere collegas, jaar of 15/16, keken vragend aan wtf ik nou weer voor een spel aan het spelen was. Hadden nog nooit van Pokemon Gold gehoord, of überhaupt gespeeld. Maar wat ze wel hebben? De nieuwste iPhone. Lekker op het schoolplein mee patsen.
En toen begon ik te denken, en opeens te beseffen dat er, ondanks dat er maar een paar jaar tussen ons zat, er een hele generatiekloof was. Dat ik het geluk had nog opgegroeid te wezen in een samenleving die nog niet verslaafd was aan internet, computer en mobiele telefoons.
En we misten die digitale zooi ook niet. Ik kan me nog herinneren, de eerste keer internet, compleet met dialup. Ik vond het geweldig, maar mocht er (achteraf, gelukkig) niet lang op, want dan waren we niet telefonisch bereikbaar. De spellen waren ook beter. Schijt aan Call of Duty met de graphics. Oldskool Age of Empires 2 tegen elkaar, of Pokemon met elkaar ruilen op het schoolplein. Dat was pas geweldig. Andere spellen ook. Als je vast zat met een spel? Walkthroughs bestonden er nog niet, dus ging je maar met anderen op het schoolplein overleggen hoe je het best verder kon met een spel.
Qua televisie was het vroeger ook allemaal veel beter. Cartoon Network, dat was geweldig. Johnny Bravo, Ed Edd & Eddy, Cow & Chicken. Courage het bange hondje. En wat heeft de jeugd van nu? Alleen maar van die Nickelodeon rotzooi.
Weet je hoe we vroeger met vrienden afspraken? Na schooltijd langs de deur gaan, de hele buurt optrommelen. Niks geen mobiele telefoon, gewoon aanbellen en vragen of ze zin hadden om buiten te komen voetballen. Te gaan hutten bouwen in het bos, rondkutten of straat en rottigheid uithalen. Tegenwoordig zie je dat niet meer. De jeugd zit enkel wat autistisch achter de playstation of computer te msnen. Want dat is ook sociaal he.
TL;DR: TS heeft een nostalgische bui, en heeft medelijden met de jeugd die de jaren '90/begin '00 niet heeft meegemaakt en in deze oppervlakkige paupertijden moet leven.
Waar moet ik beginnen? Het begon denk ik afgelopen week, toen ik uit pure verveling Pokemon Gold (oldskool, u weet) op mijn mobiel had gezet. Vol nostalgie zat ik het tijdens een duffe pauze op het werk te spelen. Collega zag het, vond het uiteraard geweldig. Een paar jongere collegas, jaar of 15/16, keken vragend aan wtf ik nou weer voor een spel aan het spelen was. Hadden nog nooit van Pokemon Gold gehoord, of überhaupt gespeeld. Maar wat ze wel hebben? De nieuwste iPhone. Lekker op het schoolplein mee patsen.
En toen begon ik te denken, en opeens te beseffen dat er, ondanks dat er maar een paar jaar tussen ons zat, er een hele generatiekloof was. Dat ik het geluk had nog opgegroeid te wezen in een samenleving die nog niet verslaafd was aan internet, computer en mobiele telefoons.
En we misten die digitale zooi ook niet. Ik kan me nog herinneren, de eerste keer internet, compleet met dialup. Ik vond het geweldig, maar mocht er (achteraf, gelukkig) niet lang op, want dan waren we niet telefonisch bereikbaar. De spellen waren ook beter. Schijt aan Call of Duty met de graphics. Oldskool Age of Empires 2 tegen elkaar, of Pokemon met elkaar ruilen op het schoolplein. Dat was pas geweldig. Andere spellen ook. Als je vast zat met een spel? Walkthroughs bestonden er nog niet, dus ging je maar met anderen op het schoolplein overleggen hoe je het best verder kon met een spel.
Qua televisie was het vroeger ook allemaal veel beter. Cartoon Network, dat was geweldig. Johnny Bravo, Ed Edd & Eddy, Cow & Chicken. Courage het bange hondje. En wat heeft de jeugd van nu? Alleen maar van die Nickelodeon rotzooi.
Weet je hoe we vroeger met vrienden afspraken? Na schooltijd langs de deur gaan, de hele buurt optrommelen. Niks geen mobiele telefoon, gewoon aanbellen en vragen of ze zin hadden om buiten te komen voetballen. Te gaan hutten bouwen in het bos, rondkutten of straat en rottigheid uithalen. Tegenwoordig zie je dat niet meer. De jeugd zit enkel wat autistisch achter de playstation of computer te msnen. Want dat is ook sociaal he.
TL;DR: TS heeft een nostalgische bui, en heeft medelijden met de jeugd die de jaren '90/begin '00 niet heeft meegemaakt en in deze oppervlakkige paupertijden moet leven.
Buiten spelen met een blaaspijp, hele middagen pijltjes draaien en besjes plukken, om 10 minuten oorlogje te spelen en daarna stoppen omdat er ruzie uitbrakquote:Op dinsdag 16 augustus 2011 01:12 schreef Saturos het volgende:
Over 10 jaar gaan de kindjes van nu klagen over hoe tof het was om met hun BlackBerry te pingen tijdens de les, hoe tof het was om 9000+ FaceBook matties te hebben, hoe tof het was om te quickscopen in Call of Duty, hoe erg ze Disney XD missen... Het is iedere generatie hetzelfde.
Maar toch vind ik de klacht deels terecht. In onze tijd speelden we veel meer buiten. En games waren nog niet zo verneukt als dat ze nu zijn. Melk-koeien als CoD en Guitar Hero worden vandaag de dag gezien als goede games (toegegeven, CoD is vermakelijk maar het krijgt teveel hype en de lol was er na deeltje 4 wel af). Pokémon en DBZ waren de gespreksonderwerpen op de speelplaats, terwijl vandaag de dag je niet bij de coole kids hoort als je geen fucking Blackberry hebt...
Kerel, de jaren 90 waren kaal en oppervlakkig.
Kut muziek, kut films, kut mode.
Alleen nu is het nog veel erger.
Kut muziek, kut films, kut mode.
Alleen nu is het nog veel erger.
Jeugd die geen originele gameboy kennen, 
.
Dat doet echt pijn, diep in mijn ziel pijn man.
Jeugd die geen zelda kennen zonder kleur enzulks.
Mijn appelmoes, wat doe je
.Dat doet echt pijn, diep in mijn ziel pijn man.
Jeugd die geen zelda kennen zonder kleur enzulks.
Mijn appelmoes, wat doe je
In Memphis, Tennessee, a woman is not to drive a car unless a man warns approaching motorists or pedestrians by walking in front of the car that is being driven.
Had de originele gameboy nog uit Hong Kong gekregen van mn vaderquote:
Jeugd die geen originele gameboy kennen,
Dat doet echt pijn, diep in mijn ziel pijn man.
Jeugd die geen zelda kennen zonder kleur enzulks.
Mijn appelmoes, wat doe je
Jaren 90 waren tof, de jaren 80 waren episch.
Ik noem wat zaken:
Michael Jackson/ Moonwalk proberen op het schoolplein.
Ghostbusters
M.A.S.K.
A-team
Knightrider
Airwolf
Garbage Pailkids
Commodore 64
8 Bit NES
Gameboy 1
8086, California Games.
Streetrod
Frank Boeijen Groep, Toontje Lager, Doe Maar, Het Goede Doel en VOF de Kunst.
Walkmans
Rubiks Cube.
TMNT
Gremlins
Pacman
Sabrina
My Little Pony
Carebears
Play-Doh
Snoopy
De jaren 90 heeft bijvoorbeeld wel weer zaken als de opkomst van het internet enz. Happy Hardcore, maar toch waren de 80's baziger
Ik noem wat zaken:
Michael Jackson/ Moonwalk proberen op het schoolplein.
Ghostbusters
M.A.S.K.
A-team
Knightrider
Airwolf
Garbage Pailkids
Commodore 64
8 Bit NES
Gameboy 1
8086, California Games.
Streetrod
Frank Boeijen Groep, Toontje Lager, Doe Maar, Het Goede Doel en VOF de Kunst.
Walkmans
Rubiks Cube.
TMNT
Gremlins
Pacman
Sabrina
My Little Pony
Carebears
Play-Doh
Snoopy
De jaren 90 heeft bijvoorbeeld wel weer zaken als de opkomst van het internet enz. Happy Hardcore, maar toch waren de 80's baziger
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
