Lieverds
@Mula: ik kon elke dag wel een koe op.. En dan had ik opeens zin in dingen die mijn vriend dan micht ophalen. En als ze voor mijn neus stonden vond ik het helemaal niet lekker. Er hebben hier dus nogal wat drankjes en sapjes in de koelkast gestaan met maar een glaasje er uit
. Veel dingen kon ik ook niet meer proeven. Is wel teruggekomen hoor! Nu heb ik juist helemaal geen honger. Maar als ik niet eet voel ik me wel zo k*t, dus ik dwing mezelf om normaal te eten. (en anders doet mijn omgeving dat wel!).
@Gia, ja ik moet vandaag! Eerst om 10:35 naar de chirurg om te kijken of de port-a-cath onder plaatselijke verdoving of onder narcose moet en dan om 16:00 de mri. Na de chirurg ga ik even naar radiologie, heb gehoord dat je geen make up op mag naar een hoofd mri bijvoorbeeld. En dat er contrastvloeistof gespoten kan worden. Daar hebben ze me niks over verteld en ik wil het weten! Als ik een infuus moet kom ik gewoon een uurtje eerder
Ben benieuwd wat ze over je plakkers gaan zeggen. Hopelijk valt het mee.
@Milia, ik snap meteen wat jij bedoelt met dat kousje! Doh, dom dat zij het niet snappen! En ik weet ook precies wat je bedoelt met het van de leg zijn. Mijn familie weet dat ik hier post en ik heb het wel eens over jullie, weet nog goed dat Mula hier begon te posten, ik zei tegen mijn moeder dat ik het zo shit en oneerlijk vond dat er wéér een jonge vrouw hier kwam posten! Ik ken jullie dan wel niet persoonlijk maar toch maken jullie deel uit van mijn leven. Het is fijn om hier dingen van me af te kunenn schrijven, of om iemand iets te kunnen uit leggen, of om iemand een hart onder de riem te kunnen steken of om te weten dat er hier heel veel mensen meelezen en meeleven
Gisteren ben ik op mijn werk geweest
Een lieve collega ging met de vut en daar wilde ik graag bij zijn! Dus een collega heeft mij opgehaald. Mijn team wist van niets, ben eerst bij hun langsgeweest. Ze waren helemaal verrast en ontroerd en kwamen er meteen allemaal bij, sommigen een traantje wegpinkend (een van de jonge jongens zelfs, altijd zo stoer en daar stond hij nu). Allemaal vragen beantwoord en daarna naar het feestje gegaan. Mijn collega die met de vut ging had direct de tranen in de ogen toen hij mij zag (en ik ook!) hij was echt heel blij dat ik gekomen was. We hebben nog lang gepraat hij het met me gaat en afgesproken dat we lekker blijven mailen. De rest van mijn collega's zijn lekker bij me gaan zitten (was eigelijk een staande receptie) en we hebben lekker gepraat en afspraken gemaakt. Mijn manager heeft me nu officieel gevraagd of ik goed vind dat mijn team wordt overgenomen door mijn collega. Ik heb het er al uitgebreid met mijn collega over gehad, hij is de juiste keuze. Vond het heel fijn dat ik echt eerst mijn fiat moest geven. Terug op mijn kantoor om mijn jas op te halen kwam een van de dames me nog weer even begroeten. Ik moest echt snel weer terugkomen zei ze met een snik in haar stem, 'je wordt vreselijk gemist'.
Ik kon me goed houden, thuis heb ik wel een potje gejankt. Van blijdschap, het was fantastisch om iedereen weer te zien, maar ook van verdriet. Ik mis mijn werk, mijn collega's, het bezig zijn.
Weer een lap tekst om te lezen
over sommige dingen kan ik dan wel bijna een boek schrijven!
@Meelurkers:
jullie zijn een soort stille kracht hoor!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.