Ruby's tweede lichting Scheldekittens

Jefrey's beoogde gezelschap is gevangen door een medewerker van het bedrijf waar dat kitten rondliep. Misschien zit Jefrey vanaf morgenavond niet meer alleen

Hij krijgt af en toe een paar speeluurtjes en daar maakt hij flink gebruik van. Het leukste vindt hij om te proberen de staarten van onze katten te vangen. Dat maakt hem niet onverdeeld populair. Ernesto wil af en toe wel met hem spelen.

OK, triplepost

Met Jefrey gaat het nog steeds heel goed. Hij komt goed aan, is inmiddels de 1200 gram gepasseerd. Hij klimt al uit zichzelf op schoot, dat had ik een paar dagen geleden nog niet kunnen denken.
Het kitten wat eigenlijk hier zou komen is uiteindelijk gebleven bij degene die het gevangen heeft. Wel jammer voor Jefrey want die lijkt echt behoefte te hebben aan een speelmaatje van zijn leeftijd en de stichting had ze ook graag samen geplaatst.

Ondertussen vermaakt hij zich maar met het klieren van onze katten
Eergisteren heb ik hem laten zien dat er een balletje in het playcircuit zat en daar was hij toen gelijk de rest van de avond zoet mee. Ernesto kwam toezicht houden.

Wel even schrikken zo'n grote kat die interesse in je toont.



Toen bleek dat Ernesto alleen wilde kijken kon Jefrey verder spelen:



Maar wat ziet hij daar ?



De staart van Ernesto ! (die de bui al voelde hangen en Jefrey had gewaarschuwd dat hij niet aan hem moest zitten)



Dan ging Jefrey toch gewoon "stiekem" die staart pakken vanuit de kattentunnel;



Gisteren zijn er twee andere kittens gebracht. Ze zijn ongeveer vier weken oud en geboren in de "zwerfkattencaravan" op het terrein van een fabriek. Hun moeder had ze daar in een doos gelegd waar ze niet uit konden klimmen. Gisteren zijn ze weggehaald omdat ze aanstalten maakten de doos te verlaten en dan zouden ze misschien niet meer gevangen kunnen worden. Er is gisteren de hele middag geprobeerd de moederpoes te vangen met de kittens als lokaas, maar dat is mislukt . Aan het einde van de middag kwamen ze hier.

We grapten toen Jefrey hier kwam al dat we een abonnement hebben op katers, en inderdaad, dit zijn er ook weer twee. De heren zijn blacktabby blotched met witte voetjes en wat wit op hun buikjes, ze lijken vreselijk veel op elkaar, alleen is de ene wat donkerder dan de andere. Ze wogen gisteren 363 en 391 gram. Ik had me er op voorbereid dat ik ze nog een beetje de fles zou moeten geven maar ze kunnen al melk drinken van een schoteltje en ze eten enthousiast carnibest. Ik heb er eentje ook al babybrokjes zien eten.

Net aangekomen, lekker door een schoteltje melk lopen in de bijkeuken:



Ik wilde ze eigenlijk in de bijkeuken annex kittenkamer doen maar voorlopig zitten ze even in het toilet aan het einde van de bijkeuken (het toilet is redelijk ruim want het was vroeger een badkamertje). De bijkeuken was nog een beetje te groot voor deze kittens die meer kruipen dan lopen.

Ze slapen in een kittenpakket doosje van Whiskas met een dekentje er in, lekker knus.





Terwijl ik vanmiddag deze post zat te maken stond ineens die mevrouw van Scheldekat weer voor de deur. Een scheepswerf in de buurt had gebeld dat ze twee kleine kittens hadden "gevangen" en of ze die kon ophalen. Het bleken twee ukjes te zijn die echt nog niet zelf eten. Die worden bij Scheldekat normaal niet opgevangen, als er ergens kittens zijn laten ze die zo lang het verantwoord is zo lang mogelijk bij de moeder en in elk geval tot ze zelf eten. Maar waar deze kittens vandaan geplukt waren was blijkbaar niet meer te achterhalen.
Omdat alle andere gezinnen al vol zitten of met vakantie zijn zitten die twee nu ook maar bij ons (maar nu echt tot hier en niet verder )

De 4 kleine ukkepukjes hebben inmiddels ook namen, John & Paul van 4 weken en George & Starr van een week of drie. George is een blacktabby (blotched ? Ben veel te druk met hem bezig geweest om te kijken) katertje en Starr is een zwart poesje met een klein beetje wit op haar buikje. Ze kan heel hard schreeuwen als ze honger heeft, ze is in elk geval lekker levendig. Ze wegen allebei 250 gram en zijn heel vies omdat de vindster heeft geprobeerd ze blikvoer te voeren. Ik voer ze nu om de paar uur melk met een spuitje. Dat heb ik nog nooit eerder gedaan en het gaat nog niet zo vlot. Gelukkig hoef ik alleen vrijdagavond nog een paar uur te werken en daarna heb ik vakantie. Morgen zou ik naar een concert van Morrissey gaan maar dat gaat hem even niet meer worden.

Het gaat heel slecht met kleine George. Ik ben de dierenarts aan het bellen.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 09:14 schreef Oognip het volgende:
Jeetje zo heb je geen kittens en zo heb je er 7!

Vijf. Vind ik al erg genoeg

Mijn geduld wordt op de proef gesteld, de vroegste afspraak die ik hier in de buurt kon krijgen is over anderhalf uur.
De ontlasting loopt er inmiddels bij beide kittens spontaan uit, maar Starr is gelukkig nog enorm levendig. Als ze moet ontlasten of trek heeft (om de twee uur) gaat ze heel hard gillen, en anders zit ze gewoon te murmelen. Als je haar vasthoudt is ze tevreden en stil.
Mijn man is om vier uur vannacht nog uit bed gekomen om haar vast te houden terwijl ik George voedde.
George is veel te rustig en ligt een beetje te liggen tussen een fleecedekentje op een Snugglesafe (soort warme kruik voor kittens). Toen hij gisteren binnenkwam voelde hij al koud aan, nadat hij was opgewarmd en gevoerd ging het al beter, maar nu weer minder. Gedurende de nacht zijn z'n oogjes helemaal dicht gaan zitten, ik heb ze elke keer wat opengedept met afgekookt water. Starr heeft dat gelukkig helemaal niet, die zit me gewoon heel wijs aan te kijken vanuit de nestdoos.

Jefrey, John en Paul lijken allemaal in blakende gezondheid gelukkig, al durf ik bij John en Paul bijna niet meer naar binnen, die zijn ook nog best klein en misschien besmet ik ze straks wel ergens mee.

Goed, ik ga me eens opfrissen, ik stink inmiddels net zo erg als de kittens.

We zijn terug, de kittens hebben alleen Finidiar gehad tegen de diarree. De dierenarts was nog best positief en raadde alleen warm houden en diarree bestrijden aan. George vond ze een raar gevormd kopje hebben, (en dat is misschien ook wel zo), ze dacht dat het daardoor misschien was dat hij last had van zijn ogen en dat hij verder achterblijft op Starr. (oftewel, hij leek haar wat achterlijk) Ogen gewoon blijven schoonmaken, AB vond ze nog niet nodig.
Ik had ze meegenomen in een grote knaagdierentaxi met de snugglesafe en George gewikkeld in een fleecedekentje, maar ze hadden wel allebei wat ondertemperatuur, George natuurlijk het meest. Gelukkig heb ik een terrarium wat met dit weer vanzelf wel op temperatuur blijft, de warmtelamp ga ik gebruiken voor de kittens.

Mijn schoonmoeder die nul komma niks met katten heeft en ze eigenlijk vies vindt was zo lief om te rijden, en was er uiteraard getuige van hoe ik finaal ben ondergepoept door George toen ik hem uit het mandje tilde om hem wat op te kalefateren in de wachtkamer.

George is vanavond om kwart voor tien overleden.

Hij ging ineens keihard achteruit, ik had net de DA gebeld dat ik kwam en terwijl ik mijn schoonmoeder aan de lijn had of ze om ons kon komen met de auto blies hij z'n laatste adem uit.
Hij had potverdorie al de hele middag geen diarree meer gehad, had elke keer gedronken (ik deed een beetje a/d door de melk, dat ging er ook wel goed in), was niet uitgedroogd of koud, maar vergeleken met Starr was er duidelijk veel verkeerd. De hele tijd dat hij hier was had ik al het gevoel dat er "gewoon" iets mis was met hem, maar Marleen en de dierenarts hebben me overtuigd dat hij niet leed en daarom heb ik het toch nog willen proberen. Toen hij overleed lag hij op schoot genesteld in het zakje van m'n schort en het zag er niet vreselijk akelig uit toen het gebeurde. Dat geeft toch een beetje troost.

Een ander stukje troost is dat de andere kittens het zo fijn doen. Jefrey heeft nog even lief bij me gezeten, heerlijk om ineens een goed doorvoed en lekker ruikend kitten vast te hebben. John en Paul zijn schattige dikke pluizebolletjes die ondanks hun wiebelbeentjes al stoer met elkaar proberen te vechten en naar me toe komen waggelen om geaaid te worden als ik in hun kamertje kom.
Starr is ook een verhaal apart. Ik was gelijk weg van haar want ze is dol op aandacht, spint veel en is lekker vinnig. Ze is mager maar absoluut niet zwak. Ze klimt uit de doos, loopt als een kievit en eet natvoer van een schoteltje.
Ze heeft sinds het dierenartsbezoekje nog maar één keer gepoept dus hopelijk gaat het vanaf nu met haar ook zo goed als met de rest.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 13:17 schreef Cat22 het volgende:
Heb je flesjes meegenomen van de DA? Want als ze zelf kunnen zuigen is de kans op verslikking een stuk minder groot omdat ze het beter kunnen doseren.

Ik had een flesje geregeld maar George liet geen zuigreflex meer zien dus de enige manier voor mij om er nog voeding in te krijgen was druppelen. (sonde kan ik niet, zeker niet bij een kitten met tandjes)

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 14:21 schreef Ansu het volgende:
(ik heb overigens nog nooit van een 'achterlijk' kitten gehoord, kan dat niet gewoon bijtrekken, bijv als ie een dikker kopje krijgt door al het lekkere eten van zijn nieuwe blikopener?)

George had een behoorlijk brede neusbrug, een beetje plat voorhoofd en volgens de dierenarts onderontwikkelde oogkassen. Zij dacht dat hij daardoor een beetje "anders" zou kunnen ontwikkelen dan andere katten, maar eventueel nog wel een goed leven zou kunnen hebben.
Misschien had hij dus nog wel andere aangeboren afwijkingen die aan de buitenkant niet te zien waren, wie weet.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 15:20 schreef Mama_Mia het volgende:
Wat leuk trouwens, die Beatles namen. Ik had m eerst niet door totdat ik bedacht dat Ringo natuurlijk Starr heet van de achternaam. Leuk gevonden

En Paul heet natuurlijk voluit Paul McCatney

Mja, helaas is onze fab four nu al niet meer compleet

Bedankt voor jullie fijne reacties.

Op het moment wordt de gang van zaken in ons huis gedicteerd door het kleinste beestje van nog geen 300 gram. Starr is er veel veel beter aan toe dan George was maar ze heeft nog wel veel aandacht nodig.

Zie het verschil; zo zaten ze er gisteren bij in hun geïmproviseerde nestdoosje, Starr liep zich boven de dekens kwaad te maken omdat ze vastgehouden wilde worden terwijl George tegen de Snugglesafe genesteld lag. Ik heb helaas niet echt een betere foto van hem. Hij was even groot als Starr, de foto vertekent een beetje.



Starr eet goed zelf al maakt ze er een lekker zootje van. De witte vlekken in haar vacht zijn drupjes melk die ze van haar pootjes geschud heeft. Ze is niet te beroerd om te delen, af en toe schudt ze haar pootjes uit in mijn richting





Ze is redelijk goed aangekomen al, ze was zo mager dat je het verschil met het blote oog kan zien.
Na het eten stimuleren we haar om te poepen/plassen en verder is het vooral een kwestie van haar warmhouden. Dat gaat het makkelijkst onder de lamp of op de Snugglesafe maar ze zit het liefst op schoot. Bij mij op schoot slaapt ze niet maar zit ze voortdurend te kruipen, klimmen, met haar klauwtjes dingen pakken. Als ik wil dat ze slaapt moet ik haar in haar nestje apart zetten waar ze me niet ziet of hoort.
Vanavond moest ik werken en toen heeft m'n man de honneurs waargenomen. Ik weet niet hoe hij het doet maar hij krijgt elk kitten rustig.



Verder hebben we Jefrey natuurlijk nog, die amuseert zich voortdurend met wat hij allemaal aan rondslingerend kattenspeelgoed aantreft. Ik kwam vanavond bijna te laat op m'n werk omdat ik even moest filmen dat hij aan het spelen was met een blikje tomatenpuree ( ) wat hij uit m'n boodschappentas gejat had. (nog geen tijd gehad het te uploaden)
Hier had hij de Kong kickaroo kitten gevonden;



En last but not least natuurlijk het duo Lennon/McCatney. Die zijn heel trots op zichzelf want ze kunnen op het "huisje" van de kittenkrabpaal klimmen. Jammer genoeg durfde Paul er niet meer af dus ik heb een doosje van de halve hoogte ernaast gelegd als op- en afstapje. Nu slapen ze consequent op dat krabpaaltje. Die whiskasdoos waar ze eerst in sliepen is voor babies
Links Paul, rechts John. John is over zijn hele lijfje een tikje lichter dan z'n broertje.



John is haantje de voorste, gaat gelijk overal op af en snapt alles het eerste. Paul is wat afwachtender.
Deze meneer (Paul) doet sinds gisteren ook netjes alles op de bak in plaats van steeds stiekem in een hoekje achter de WC te poepen.