Dat ja... geen idee wat er is gebeurd, maar heel veel sterkte!quote:Op dinsdag 19 juli 2011 10:16 schreef ferrari_rood het volgende:
Kloontje in weet niet wat er aan de hand is maar zo te lezen zeer slecht nieuws.
Sterkte ermee
quote:Op dinsdag 19 juli 2011 10:31 schreef Orea het volgende:
Ik krijg allemaal van die mental images, dat ze gezamenlijk in een bakje in de vensterbank in het zonnetje liggen wakker te wordenwat natuurlijk niet zo is, duhuh.. maar toch
![]()
Omg wat erg zeg.quote:Op dinsdag 19 juli 2011 13:07 schreef Ditiseenkloontje het volgende:
Voor iedereen die niet weet waar het over gaat: mijn man is overleden.
Na donderdag kom ik 'uit de kast'.
Ik heb ook geen idee meerquote:Op dinsdag 19 juli 2011 17:31 schreef Kolonia het volgende:
Dank dames, morgen een tripje naar de apotheek dus.![]()
Orea morgen PUPO!
![]()
![]()
![]()
Had ik niet aan jou gevraagd (ooit, lang geleden) of ik die leuke tuniek niet kon krijgen voor mijn eigen zwangerschap? Dat was jij toch?
![]()
![]()
*zwangerschapsdementie praecox*
Iedereen mag hier over zichzelf 'emmeren'quote:Op dinsdag 19 juli 2011 21:19 schreef Incantrix het volgende:
En mag ik ook nog even ongegeneerd over mezelf emmeren hier? Ik voel me zo raar en ik weet niet zo goed waar ik het kwijt moet.. Het gaat redelijk met mij, een beetje af en aan. Meestal een paar ok-e dagen, dan weer eens een rotdag ertussen enzovoorts. En nu breken mijn vruchtbare dagen weer aan en na de 'opluchting' van het niet zwanger zijn en me even niet elke 3 seconden totaal over de zeik werken omdat ik me zo'n zorgen maak, even niet die totále paranoia en constant maar die gigantische steen in mijn maag van zal-het-wel-goed-gaan wéét ik gewoon dat het nu emotioneel gezien even niet verstandig is om door te gaan. Alleen, nu ik dus die vruchtbare weer aan zie komen voelt het zo.. Verspillerig. Alsof we een kans laten schieten, want wat nu als dít eitje wél dat plakkertje is? Dan doe ik er niks mee en dan spoelt het straks weg en dan is het weg. Ofzoiets. Ik weet niet, het slaat compleet nergens op. Ik weet 100% zeker dat ik nu niet verder wil en dat ik het niet aankan, waarom wil ik het dan toch niet accepteren dat we deze periode actief gaan voorkomen dat het gebeurt?
[/dagboek]
Tja, iedereen roept altijd: "Je moet naar je gevoel luisteren", maar dat is heel lastig als dat zo verscheurd is. Een sterke kinderwens in combinatie met de achtergrond die je nu hebt is gewoon ontzettend moeilijk. Het is dus ook niet zo raar toch, dat je moeite hebt met de keuze om de boel nu even stil te leggen of toch op hoop van zegen door te gaan? Wees lief voor jezelfquote:Op dinsdag 19 juli 2011 21:19 schreef Incantrix het volgende: Alleen, nu ik dus die vruchtbare weer aan zie komen voelt het zo.. Verspillerig. Alsof we een kans laten schieten, want wat nu als dít eitje wél dat plakkertje is? Dan doe ik er niks mee en dan spoelt het straks weg en dan is het weg. Ofzoiets. Ik weet niet, het slaat compleet nergens op. Ik weet 100% zeker dat ik nu niet verder wil en dat ik het niet aankan, waarom wil ik het dan toch niet accepteren dat we deze periode actief gaan voorkomen dat het gebeurt?
[/dagboek]
Dat is ook bijzonder! En als het lukt helemaal.. dan is dit kindje (of kindjes..) op dezelfde dag verwekt als Leia.. 17 november 2009quote:Op woensdag 20 juli 2011 10:11 schreef Cathmar het volgende:
Succes vandaag Orea!! Ik vind het heel bijzonder dat ze zo lang in de vriezer hebben gelegen en dan vandaag terug bij je komen.
Dat is zó de spijker op de kop, je gevoel volgen is in dit geval gewoon niet te doen, omdat ik me zo tegenstrijdig voel hierover dat ik niet meer zo goed zie waar ik goed aan doe. Nouja, voor nu is de knoop even door: déze ronde in elk geval niet. Zoals Buuv al zegt, ik moet maar gewoon even dat idee van 'verspilling' laten voor wat het is.quote:Op woensdag 20 juli 2011 08:50 schreef kahlie het volgende:
[..]
Tja, iedereen roept altijd: "Je moet naar je gevoel luisteren", maar dat is heel lastig als dat zo verscheurd is. Een sterke kinderwens in combinatie met de achtergrond die je nu hebt is gewoon ontzettend moeilijk. Het is dus ook niet zo raar toch, dat je moeite hebt met de keuze om de boel nu even stil te leggen of toch op hoop van zegen door te gaan? Wees lief voor jezelf
Ik heb voor m'n zus ook weleens gewenst dat de zwangerschap gewoon meteen klaar is zodra je een streepje ziet, maar zo is het nou eenmaal niet. En als elk volgend streepje weer angst, verdriet en stress teweeg gaat brengen, dan is het fijn als je weet dat je sterk genoeg staat om daar mee om te gaan. Je klinkt heel sterk hoor
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |