En om meteen maar met de deur in huis te vallen, ik verdenk mezelf ervan BDD te hebben..
Maar aan de andere kant denk ik dat mijn 'variant' helemaal niet zo erg is als ik bijvoorbeeld lees op sommige sites.
Dus nu zit ik met het dilemma hulp zoeken of zelf proberen wat meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ik hoop dat er hier misschien mensen zijn die zich in mijn verhaal herkennen en me misschien wat tips kunnen geven.
Ik zal dus even wat over mij vertellen, anders kunnen jullie er nog weinig mee..
In chronologische volgorde:
*Vroeger ben ik enorm veel gepest. Ik had een lelijk gebit, waar ik uiteindelijk een beugel voor kreeg, wat men ook niet al te charmant vond. Dat vond men natuurlijk genoeg reden om me te pesten.
*Op de middelbare kreeg ik last van puistjes, en dat probeerde ik met man en macht te verminderen, maar weinig middeltjes die ik probeerde gaven effect..
*Verder heb ik altijd al last gehad van mijn kaak, ik had een overbeet vroeger en mijn mondsluiting was niet echt geweldig, hiervoor ook bij logopedist gelopen. Op mijn 16e heb ik toen een kaakoperatie ondergaan ter bevordering van mijn mondsluiting en ter bevordering van mijn uiterlijk.
*Op mijn 17e ging ik bij een dietiste lopen, niet omdat ik echt te zwaar was, maar ik walgde van me lovehandles en ik wilde gewoon gezonder eten.
*Op mijn 18e ben ik langs een plastisch chirurg geweest omdat ik nog steeds walgde van mijn kaken en eigenlijk mijn hele gezicht. Alleen die zei me dat er nik mis was met mijn kaken en datik misschien maar eens met een psycholoog moest praten.. Terwijl ik zoiets had van: ''ik ben toch niet gek? Ik ZIE toch dat het er niet goed utiziet..''
*Nu op de leeftijd van 20 jaar zit ik nog steeds te denken naar een kaakchirurg te gaan voor een second opinion.. Maar omdat niemand iets verkeerds aan mij schijnt te zien zit ik te twijfelen of ik me inderdaad niet moeten laten behandelen tegen BDD omdat al mijn klachten eigenlijk best overeen komen daarmee.. Ik ben continue bezig met hoe ik eruit zie, vergelijk mezelf constant met anderen. Als ik uitga sta ik echt onwijs lang voor de spiegel om best veel make up op te brengen en me haar goed te doen. Met aankleden ben ik alleen bezig te zorgen dat ik iets kies wat afkleed. Vaak kom ik hierdoor ook te laat.. Ik wil nooit foto's van mezelf terugzien uit angst dat ik er verschrikkelijk op sta. Ik spiegel mezelf atijd in ramen als ik ergens loop. Ik heb onderhand zelfs best veel geld gespaard voor het geval dat ik inderdaad nog ooit een ingreep wil ondergaan.. Ik ben alleen maar bezig met het idee dat ik ooit een pachtige jongedame ben. Noem het perfectionistisch of ijdel maar het beinvloed mijn hele leven.
Herkent iemand hier iets in?
WAT IS BDD?
Ingebeelde lelijkheid
Ontevredenheid over het eigen uiterlijk komt veel voor. Soms schiet het echter behoorlijk door en raken mensen geobsedeerd door lichaamsdelen die zij lelijk vinden. Deskundigen schatten zelfs dat in de westerse wereld inmiddels één op de honderd mensen lijdt aan één of andere vorm van ingebeelde lelijkheid. Neem Miranda. Een mooie vrouw van 32 die denkt dat haar gezichtshuid te bleek is en vol walgelijke vlekken zit. Elke dag is zij urenlang bezig haar huid zorgvuldig te camoufleren met make-up. Ze controleert zichzelf voortdurend in de spiegel. Soms neemt ze drastische maatregelen om er goed uit te zien. Ze wast haar gezicht met chloor om de vlekken te bleken en schuurt de huid met schuursponsjes om meer kleur te krijgen. Maar wat ze ook doet, niets kan de stem in haar hoofd die zegt dat ze foeilelijk is, tot zwijgen brengen. Ook geruststellingen door de omgeving halen niets uit. Haar obsessie met haar uiterlijk verpest haar leven, en dat van haar man en kinderen. Miranda lijdt aan Body Dysmorphic Disorder,BDD, een stoornis in de lichaamsbeleving met grote gevolgen.
Kenmerken van Body Dysmorphic Disorder
Een preoccupatie met een vermeende misvorming van het lichaam of
buitensporige bezorgdheid over een lichte fysieke afwijking
De preoccupatie leidt onmiskenbaar tot ongemak of hinder in
sociale, beroepsmatige of andere gebieden van iemands functioneren
De preoccupatie is niet toe te schrijven aan een andere stoornis
zoals bijvoorbeeld anorexia nervosa of hypochondrie
De ontevredenheid over het uiterlijk, waar ieder mens bij tijd en wijle weleens mee kampt, is bij haar doorgeschoten en heeft zich gefixeerd op haar gezichtshuid. Ze is er in de loop van haar leven zo door geobsedeerd geraakt, dat ze aan niets anders meer kan denken en vrijwel nergens anders meer aan toe komt. Haar hele bestaan draait om dit ingebeelde probleem van een lelijke huid die haar in haar eigen ogen zo afstotelijk maakt dat ze zich nauwelijks meer ergens durft te vertonen.
Dit is een voorbeeld die ik van de site: http://bdd-info.nl/ heb gehaald.
Ingebeeld
Volgens Theo Bouman, als klinisch psycholoog verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen en gespecialiseerd in dit probleem, komt een stoornis van de lichaamsbeleving meer voor dan we denken. Sommige buitenlandse deskundigen schatten zelfs dat in de westerse wereld inmiddels een op de honderd mensen lijdt aan een vorm van ingebeelde lelijkheid. Die mensen vinden hun neus, huid, oren, rug, billen, penis, schaamlippen of welk lichaamsdeel dan ook, weerzinwekkend. Dat aantal verwondert hem niet, aangezien het uiterlijk een steeds belangrijker rol begint te spelen in de (zelf)waardering van mensen.'We worden overspoeld met gemanipuleerde beelden van mensen met een perfect uiterlijk. Als we onszelf met hen vergelijken, en die neiging hebben we nu eenmaal, dan valt het eigen lichaam meestal tegen,' zegt Bouman. 'Bovendien krijgen we via de media voortdurend te horen dat we met zepen en lotions, diëten en fitness, plastische chirurgie en liposuctie ons uiterlijk kunnen – en eigenlijk moeten – verbeteren. Doen we dat niet, dan zijn we maatschappelijke paria's, losers.'
Obsessie
Waarom onvrede met het uiterlijk bij sommige mensen doorschiet naar een obsessie, is nog niet helemaal duidelijk. Bouman vermoedt dat bij BDD-patiënten al op jonge leeftijd een negatief beeld van hun lichaam is ontstaan, dat vervolgens in de puberteit verandert in aversie en uiteindelijk in afkeer. Dat negatieve beeld kan veroorzaakt zijn door kindermishandeling en seksueel misbruik, maar ook door aanhoudende minachting en pesterijen van klasgenoten, broers en zussen. Sommige patiënten kunnen zich tientallen jaren later nog de grievende opmerkingen herinneren. Verder hebben BDD-patiënten opvallend weinig andere zaken waaraan zij zelfvertrouwen en zelfwaardering ontlenen. Hun lichaam bepaalt dus in hoge mate hun zelfbeeld. Als het niet voldoet aan hun eigen norm, dan kan dat zo’n probleem worden dat de patiënt gaat walgen van zichzelf, zich niet meer aan anderen durft te vertonen, allerlei obsessieve en compulsieve doe- en denkrituelen ontwikkelt om het nare gevoel te bezweren, sociaal geïsoleerd raakt, depressief wordt en uiteindelijk zelfs zelfmoordneigingen krijgt.
Neerwaartse spiraal
Het ergste van alles is dat BDD-patiënten gedurende deze neerwaartse spiraal de kern van het probleem zo lang mogelijk proberen te verhullen. Ze gaan wel naar de dokter of psychotherapeut, maar zeggen dan dat ze zo moe, nerveus of depressief zijn en meer niet. Het gevolg is dat ze een behandeling krijgen die de plank misslaat en hun probleem niet oplost. De angst om voor de waarheid uit te komen, verbaast Bouman niet: 'Het is voor een BDD-patiënt verschrikkelijk moeilijk om aan te geven dat alles eigenlijk draait om zijn afkeer van een eigen lichaamsdeel. Want daarmee geeft hij zichzelf bijna letterlijk bloot en doet het laatste wat hij eigenlijk wil, namelijk de aandacht van een ander vestigen op dat lichaamsdeel.' Toch moet de waarheid boven tafel komen, wil behandeling enige kans van slagen hebben. De aanpak van BDD staat nog in de kinderschoenen, omdat de stoornis pas de laatste vijftien jaar wordt erkend als een afzonderlijke kwaal en niet als een symptoom van iets anders. Volgens Theo Bouman zijn BDD-patiënten waarschijnlijk niet helemaal te genezen. Maar de stoornis kan wel met behulp van verschillende vormen van psychotherapie worden teruggebracht tot een probleem waarmee te leven valt. De patiënt kan leren zijn negatieve denkpatroon om te buigen en af te breken, zijn bezwerende rituelen af te bouwen, zijn vertekende beeld van zichzelf meer waarheidsgetrouw te maken en het beeld bij te stellen dat hij denkt dat medemensen van hem hebben. Bovenal kan een patiënt met behulp van therapie leren minder belang te hechten aan het lichamelijke en meer zelfwaardering te putten uit andere mooie, goede en sterke eigenschappen. Hoe eerder dat gebeurt, hoe beter.
Maar verder, nee, ik ken het niet. Hoort de onzekerheid ook niet gewoon wat bij je leeftijd?
[ Bericht 45% gewijzigd door Re op 22-06-2011 14:10:47 ]
Voor mijn gevoel lijk je vooral nogal onzeker door pesterijen van vroeger, maar ik weet dan ook niet hoe je kaak er nu uit ziet.
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 22-06-2011 11:33:11 ]
Nee dat weet ik niet zeker. Ik vind zelf van niet namelijk. Maar aangezien andere niks lelijks of raars aan mij lijken te zien en een plastisch chirurg mij doorverwijst naar een psycholoog twijfel ik er nu aan. Het is ook met vlagen, de ene keer walg ik echt van mezelf, de andere keer denk ik dat ik er nog wel mee door kan.quote:
Op Ik ben onderhand 20, en misschien hoort onzekerheid wel bij die leeftijd, maar ik ben er echt 24/7 mee bezig..quote:Op woensdag 22 juni 2011 11:29 schreef seasushi het volgende:
Hmmmmm samenvatting is misschien ook wel voldoende...
Maar verder, nee, ik ken het niet. Hoort de onzekerheid ook niet gewoon wat bij je leeftijd?
Ik ben geen maagd meer, heb 3 goede relaties gehad. En ik heb paar vriendinnen die nog wel maagd zijn maar echt niet lelijk zijn hoor.quote:Op woensdag 22 juni 2011 11:31 schreef stefanhaan het volgende:
TS is nog gewoon maagd, en al haar vriendinnen niet meer en denkt dus dat ze lelijk is
Aangezien je zelf vind van niet, is het dus wel ingebeeld.quote:
[..]
Nee dat weet ik niet zeker. Ik vind zelf van niet namelijk. Maar aangezien andere niks lelijks of raars aan mij lijken te zien en een plastisch chirurg mij doorverwijst naar een psycholoog twijfel ik er nu aan. Het is ook met vlagen, de ene keer walg ik echt van mezelf, de andere keer denk ik dat ik er nog wel mee door kan.
[..]
Ik ben onderhand 20, en misschien hoort onzekerheid wel bij die leeftijd, maar ik ben er echt 24/7 mee bezig..
[..]
Ik ben geen maagd meer, heb 3 goede relaties gehad. En ik heb paar vriendinnen die nog wel maagd zijn maar echt niet lelijk zijn hoor.
Ik ga geen foto's plaatsen, ik ben juist op dit forum gekomen om anoniem te blijven want in real-life durf ik niet eens te zeggen tegen vriendinnen dat ik zo over mezelf denk. Schaam me ervoor.quote:Op woensdag 22 juni 2011 11:32 schreef KirovAir het volgende:
In dit geval zouden foto's misschien wel helpen. Wij kunnen er anders vrij weinig over zeggen. (Mocht je foto's posten, misschien handig om delen af te schermen ivbm privacy)
Voor mijn gevoel lijk je vooral nogal onzeker door pesterijen van vroeger, maar ik weet dan ook niet hoe je kaak er nu uit ziet.
''wat komt die hier doen, die is gewoon echt lelijk, niet ingebeeld.''
Plus je bent pas twintig joh, piepjong enzo.
BDD lijkt op aanstelleritis, het is gewoon een vertekend beeld van jezelf en die mensen gaan vaak eindeloos sleutelen aan zichzelf.quote:
Dit is geen BDD, dit is aanstelleritis. Iedereen ziet zijn eigen imperfecties. Verschil is dat de meeste mensen denken tja, fuck it, goed genoeg, jij niet. Gewoon blij zijn met wat je hebt en niet zo janken
Plus je bent pas twintig joh, piepjong enzo.
Tjaa, maar het weerhoud me er wel van sommige dingen te doen, soms wil ik gewoon echt de deur niet uit en voel me ik me echt depressief. Me ouders wilden me ook een keer naar de dokter sturen vanwege m'n depressieve buien.quote:
Dit is geen BDD, dit is aanstelleritis. Iedereen ziet zijn eigen imperfecties. Verschil is dat de meeste mensen denken tja, fuck it, goed genoeg, jij niet. Gewoon blij zijn met wat je hebt en niet zo janken
Plus je bent pas twintig joh, piepjong enzo.
En dan kun je iedereen die BDD heeft wel een aansteller noemen omdat ze maar blij moeten zijn met wie ze zijn.
Mensen verwarren het met heel ijdel zijn..quote:
[..]
BDD lijkt op aanstelleritis, het is gewoon een vertekend beeld van jezelf en die mensen gaan vaak eindeloos sleutelen aan zichzelf.
Als jij het niet zeker weet en er niet mee naar de docter wil wordt het natuurlijk uiteindelijk een self fulfilling prophecy. Je gaat het je aanpraten waardoor het uiteindelijk wel waar wordt. Iedereen is wel eens depressief. Zeker rond jouw leeftijd, dan ben je gewoon ontzettend onzeker, doe je niets aan.quote:Op woensdag 22 juni 2011 11:57 schreef cCo het volgende:
[..]
Tjaa, maar het weerhoud me er wel van sommige dingen te doen, soms wil ik gewoon echt de deur niet uit en voel me ik me echt depressief. Me ouders wilden me ook een keer naar de dokter sturen vanwege m'n depressieve buien.
En dan kun je iedereen die BDD heeft wel een aansteller noemen omdat ze maar blij moeten zijn met wie ze zijn.
Maaaaar, ga dan naar de psycholoog, die kan je vertellen of je gewoon net als de rest van ons bent, of daadwerkelijk bdd hebt.
Ik denk dat ik dat ook wel ga doen, naar een psycholoog, ik moet alleen die stap durven nemen.quote:
[..]
Als jij het niet zeker weet en er niet mee naar de docter wil wordt het natuurlijk uiteindelijk een self fulfilling prophecy. Je gaat het je aanpraten waardoor het uiteindelijk wel waar wordt. Iedereen is wel eens depressief. Zeker rond jouw leeftijd, dan ben je gewoon ontzettend onzeker, doe je niets aan.
Maaaaar, ga dan naar de psycholoog, die kan je vertellen of je gewoon net als de rest van ons bent, of daadwerkelijk bdd hebt.
Ik las weekje terug ook iets over een vrouw die het ook had en pas in behandeling ging op haar 40ste, omdat ze steeds zichzelf aanpraatte dat ze het zelf wel kon oplossen of dat het alleen maar onzekerheid was. Vervolgens kwam ze in een neerwaardse spiraal. Zo wil ik niet zijn op mijn 40ste, ik wil eigenlijk zorgen dat ik weer eens tevreden kan zijn over mezelf en dan nog van me jonge jaren genieten. (Klinkt lekker dramatisch als ik het zo terug lees..
)Ik wil wel even zeggen dat ik het mezelf niet aanpraat, ik las er was over op internet en ik herkende mezelf er enorm in. Ik heb het denk altijd al gehad alleen heeft 't beessie nu een naampie.
Et hoeft helemaal niet te zijn dat je dat hebt, ik schrijf af en toe waardeloos Nederlands o shit ik moet nu wel dyslexie hebben! Ik voel me af en toe down oh ik ben vast chronisch depressief.quote:
[..]
Ik denk dat ik dat ook wel ga doen, naar een psycholoog, ik moet alleen die stap durven nemen.
Ik las weekje terug ook iets over een vrouw die het ook had en pas in behandeling ging op haar 40ste, omdat ze steeds zichzelf aanpraatte dat ze het zelf wel kon oplossen of dat het alleen maar onzekerheid was. Vervolgens kwam ze in een neerwaardse spiraal. Zo wil ik niet zijn op mijn 40ste, ik wil eigenlijk zorgen dat ik weer eens tevreden kan zijn over mezelf en dan nog van me jonge jaren genieten. (Klinkt lekker dramatisch als ik het zo terug lees..
Ik wil wel even zeggen dat ik het mezelf niet aanpraat, ik las er was over op internet en ik herkende mezelf er enorm in. Ik heb het denk altijd al gehad alleen heeft 't beessie nu een naampie.
Af en toe last van mijn arm, jah RSI.
Zo kunnen we elke klacht en kwaal wel onder een categorie zetten, gewoon niet zo aanstellen je hebt 3 relaties gehad dus je bent do-able.
Klaar slotje.
Stellen mensen die aan dwangneuroses/OCD lijden zich dan ook aan?quote:
[..]
BDD lijkt op aanstelleritis, het is gewoon een vertekend beeld van jezelf en die mensen gaan vaak eindeloos sleutelen aan zichzelf.
Iets aanstelleritis noemen terwijl heel veel mensen met BDD uiteindelijk zelfmoord plegen is nogal dom.
Ik zou zeker met BDD niet blijven aanmodderen, mocht dat het zijn.quote:
Of je nou echt lelijk bent of niet, ik zou me er - als ik jou was - niet bij neerleggen dat het zo'n 24/7-obsessie is. Een psycholoog kan helpen om duidelijk te krijgen wat er zich steeds afspeelt in jouw hoofd. En daar valt best wat in te sturen.
Dat maakt niet uit. Je kan ook BDD hebben als je echt lelijk bent.quote:Op woensdag 22 juni 2011 11:46 schreef cCo het volgende:
Ik ben ook bang dat als ik naar een pro ga om erover te praten dat ze daar misschien denken:
''wat komt die hier doen, die is gewoon echt lelijk, niet ingebeeld.''
Een normaal persoon zou zich er dan bij neerleggen, van fuck it dan ben ik maar lelijk. Of je moet er iets aan kunnen doen zoals een beugel of afvallen. In jouw geval zal het door je pestverleden e.d. grotendeels komen dat je er nu door geobsedeerd bent. En dat is natuurlijk niet goed.
Je bent te obsessief met je onvolkomenheden bezig. Als je hier komt om bevestiging te zoeken dan weet ik niet of je aan het juiste adres bent. Je hebt in elk geval een psycholoog nodig als je niet zelf kunt bedenken dat je waarschijnlijk best aantrekkelijk bent als je al 3 relaties hebt gehad. Doe jezelf een plezier en regel dat. Daar heb je meer aan dan een chirurg. Als je echt BDD hebt ben je na vele operaties nog niet tevreden dus dan heeft het helemaal geen zin om je uiterlijk te laten veranderen.
Suggereer ik aanmodderen?quote:
[..]
Ik zou zeker met BDD niet blijven aanmodderen, mocht dat het zijn.
Dat lijkt me dan duidelijk. Wel goed dat dat gebeurt trouwens.quote:
[..]
Nee dat weet ik niet zeker. Ik vind zelf van niet namelijk. Maar aangezien andere niks lelijks of raars aan mij lijken te zien en een plastisch chirurg mij doorverwijst naar een psycholoog twijfel ik er nu aan. Het is ook met vlagen, de ene keer walg ik echt van mezelf, de andere keer denk ik dat ik er nog wel mee door kan.
Dan ben je niet afstotelijk.quote:Ik ben geen maagd meer, heb 3 goede relaties gehad. En ik heb paar vriendinnen die nog wel maagd zijn maar echt niet lelijk zijn hoor.
Nee, juist niet. Ik ben het met je eens.quote:
Sorry ik had er beter deze smiley bij kunnen zetten:
Voor plastisch chirurgen is het onderdeel van hun werk om in te schatten of mensen een realistisch zelfbeeld hebben en realistische verwachten van het resultaat van een operatie. Als zo'n chirurg dus denkt dat je meer gebaat bent bij een psycholoog dan heeft hij waarschijnlijk gelijk.
Positief is dat het de afgelopen jaren, in mijn geval, wel minder is geworden. Ik probeer minder over mijn uiterlijk na te denken, het te relativeren en het - mocht het zich tóch voordoen - zoveel mogelijk weg te wuiven. Helemaal weg is het helaas (nog) niet, en ik weet ook niet of dat ooit gaat gebeuren. Maar er is hoop, laten we maar zeggen.
[ Bericht 0% gewijzigd door bluejean op 22-06-2011 13:45:26 ]
Dan kom ik bij de dokter van: ik denk dat ik BDD heb en wil daarvoor behandeld worden.
En ik zou niet weten hoe ik dat aan mijn ouders zou moeten uitleggen of aan anderen dat ik elke keer in therapie zit ofzo.
Daarbij komt dat ik de dure rekeningen al zie aankomen, want dat zal wel niet vergoed worden vrees ik?
Heeft iemand misschien ervaring met zulk soort behandelingen?
De eerste paar consulten worden bij een goede verzekering gewoon vergoed.quote:Op woensdag 22 juni 2011 13:40 schreef cCo het volgende:
Ja, misschien moet ik dan inderdaad hulp gaan zoeken bij een psycholoog, maarja ik zou niet weten hoe ik daarover zou moeten beginnen.
Dan kom ik bij de dokter van: ik denk dat ik BDD heb en wil daarvoor behandeld worden.
En ik zou niet weten hoe ik dat aan mijn ouders zou moeten uitleggen of aan anderen dat ik elke keer in therapie zit ofzo.
Daarbij komt dat ik de dure rekeningen al zie aankomen, want dat zal wel niet vergoed worden vrees ik?
Heeft iemand misschien ervaring met zulk soort behandelingen?
Overigens moet je niet met zelfdiagnostiek aankomen. Vertel gewoon je probleem, hoe je je voelt en hoe je tegen jezelf aankijkt. De diagnose mag je overlaten aan de experts.
Als ik het goed begrijp heb je nog nooit hulp gezocht. Maak gebruik van de gratis consulten. Wie weet wat een goed gesprek met een vreemde over jouw problemen met je doet. Misschien heb je maar een klein zetje in de goede richting nodig om voor jezelf bevestiging te kunnen vinden dat je er best mag zijn.
OT: Ga naar een psycholoog ipv op google en fok! bevestiging te zoeken.
Tuurlijk moeten mensen naar een psycholoog of dokter gaan als ze denken dat ze iets mankeren.quote:
sowiezo een groeiend probleem in nederland mensen hebben klachten gaan googlen en pinnen meteen hun eigen diagnose vast terwijl het compleet irrelevant kan zijn.
OT: Ga naar een psycholoog ipv op google en fok! bevestiging te zoeken.
Maar soms kan het een geruststelling wezen als je een idee heb wat je heb en dat je niet de enige bent. Er zijn zat lotgenoten op het world wide web.
Dat zoiezo.quote:
Nou ja, met of zonder 'label', het probleem blijft bestaan, natuurlijk.
@ TS:
Het heeft weinig zin om hier een welles-nietes-strijd van te maken met foto's, dus verstandig dat je die niet plaatst.
Verder heb ik deze post geschreven voor iemand met een onzekerheidsprobleem. Dit kun je ook toepassen op uiterlijk, misschien heb je er iets aan (scheelt een heleboel overtypen):
lelijk
Post 71.
Daarnaast zou ik je wel aanraden om naar een professional te gaan. Internet kan prettig zijn, maar non-verbale communicatie e.d. is ook belangrijk.
Ten slotte: een psycholoog zal heus niet denken: "die stelt zich aan, is echt lelijk". Althans, een goede psycholoog niet. Weet je waarom? Een goede psycholoog zal graag willen dat jij zonder oordeel naar jezelf leert kijken en zal dat zelf ook doen. Dus dat wordt ook geen welles-nietes-strijd of wat dan ook, maar op een andere manier naar jezelf leren kijken. Want nee, een psycholoog kan jou niet veranderen, maar hij/zij kan jou misschien wel helpen.
zal die toch eerst een diagnose moeten stellen, maar goed... en dan nog, niet alles en iedereen krijgt een pilletje hoor... gewoon psychotherapie lijkt me in dit geval beterquote:
^^ Dat zou ik niet doen. Psycholoog kan daar meer mee. Psychiater stopt je vol medicijnen.
Dat zeg jij.quote:
Nou ja, met of zonder 'label', het probleem blijft bestaan, natuurlijk.
Ik ken mensen die dachten dat ze een enorm probleem hadden, zijn een paar keer langs een psycholoog of GGGD geweest en tada -- geen probleem. Zo'n psycholoog kan alles omdraaien. Jij denkt: OMG dat gezicht van mij!!11! En een half jaar later denk je: hier is mijn gezicht en ik ben een lekker ding.
Je vriendinnen zouden het moeten merken lijkt me. Als je uit gaat sta je toch samen voor de spiegel?quote:
[..]
Ik ga geen foto's plaatsen, ik ben juist op dit forum gekomen om anoniem te blijven want in real-life durf ik niet eens te zeggen tegen vriendinnen dat ik zo over mezelf denk. Schaam me ervoor.
Maar dan zie je toch niet wat de ander denkt?quote:
[..]
Je vriendinnen zouden het moeten merken lijkt me. Als je uit gaat sta je toch samen voor de spiegel?
Hij bedoelde natuurlijk: of je nou het labeltje hebt of niet, dat maakt niet uit want er is een probleem dat opgelost moet worden. En in beide gevallen is therapie natuurlijk zinvolquote:
[..]
Dat zeg jij.
Ik ken mensen die dachten dat ze een enorm probleem hadden, zijn een paar keer langs een psycholoog of GGGD geweest en tada -- geen probleem. Zo'n psycholoog kan alles omdraaien. Jij denkt: OMG dat gezicht van mij!!11! En een half jaar later denk je: hier is mijn gezicht en ik ben een lekker ding.
.Wat me wel opvalt is dat veel mensen als eerste willen weten wat ze hebben ipv dat ze als eerste willen dat er een oplossing voor hun problemen komt.
Alsof ze liever in een hokje willen vallen dan dat ze willen veranderen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Maanvis op 23-06-2011 09:01:47 ]
TS zegt:quote:
[..]
Maar dan zie je toch niet wat de ander denkt?
Haar vriendinnen zullen heus wel merken dat ze er veel langer achter staat dan zij.quote:Als ik uitga sta ik echt onwijs lang voor de spiegel om best veel make up op te brengen en me haar goed te doen. Met aankleden ben ik alleen bezig te zorgen dat ik iets kies wat afkleed. Vaak kom ik hierdoor ook te laat..
Als iemand iets als bijzonder problematisch ervaart hoe kan je het dan hebben over aanstellerij of zeggen dat er niets aan de hand is? Iemand lijdt er duidelijk onder.quote:
Ja, natuurlijk is BDD aanstellerij. Er is namelijk vaak niets aan de hand. Maar dat neemt niet weg dat de persoon die eraan lijdt het wel als bijzonder problematisch ervaart.
BDD is niet simpel uit te leggen maar misschien heb iets om het als volgt te bekijken; BDD, of elke vorm obsessief gedrag, is iets wat je, hoe ontzettend hinderlijk en beperkend het ook is, en bepaalde houvast geeft, of beter gezegd een vorm van afleiding, die je weg houdt van wat er werkelijk in je speelt, veelal een diepe angst die niet verwerkt is en zich in dwanggedachten en dwanghandelingen uit. Hoe dan ook; er is zeker wel iets aan de hand, de manier waarop het zich uit is voor anderen lastig te begrijpen, maar dat hoeft ook niet, als jij het maar begrijpt.
Advies: zoek iemand op die gespecialiseerd is met het behandelen van BDD, kom daarmee in contact, kijk of je er goed bij voelt, en zorg dan pas voor een doorverwijzing van de huisarts mocht dat nodig zijn. Een huisarts is geen psycholoog en zal van BDD niet veel weten, als jij laat zien dat zelf al onderzocht hebt wat er speelt, contact hebt gemaakt met iemand die je kan helpen en diegene in jou BDD herkent en samen met jou daarmee aan de slag wil en jij daarvoor alleen nog een doorverwijzing nodig hebt dan hoef je verder ook geen tijd en moeite te besteden iets uit te leggen aan een huisarts over een onderwerp waar jij in principe meer over weet dan hij
En zodoende is dit een regel die geldt voor de rest van de mensheid?quote:
Ik ken mensen die dachten dat ze een enorm probleem hadden, zijn een paar keer langs een psycholoog of GGGD geweest en tada -- geen probleem. Zo'n psycholoog kan alles omdraaien. Jij denkt: OMG dat gezicht van mij!!11! En een half jaar later denk je: hier is mijn gezicht en ik ben een lekker ding.
Nee, gras is groen en voor sommige mensen is het blauw.quote:
[..]
En zodoende is dit een regel die geldt voor de rest van de mensheid?
Het is gewoon fijn om duidelijkheid te hebben, dat merk ik zelf ook.quote:
Wat me wel opvalt is dat veel mensen als eerste willen weten wat ze hebben ipv dat ze als eerste willen dat er een oplossing voor hun problemen komt.
Alsof ze liever in een hokje willen vallen dan dat ze willen veranderen.
En stefanhaan moet maar wegblijven uit dit topic.
TS, je zou best BDD kunnen hebben als ik je berichten zo lees, maar ik ben natuurlijk geen psycholoog.
Die keuze heb je altijd nog zelf.quote:
^^ Dat zou ik niet doen. Psycholoog kan daar meer mee. Psychiater stopt je vol medicijnen.
Ik denk dat mensen eerst willen begrijpen wat ze mankeert. Dan is het ook makkelijker om te werken aan een oplossing.quote:
[..]
Hij bedoelde natuurlijk: of je nou het labeltje hebt of niet, dat maakt niet uit want er is een probleem dat opgelost moet worden. En in beide gevallen is therapie natuurlijk zinvol
Wat me wel opvalt is dat veel mensen als eerste willen weten wat ze hebben ipv dat ze als eerste willen dat er een oplossing voor hun problemen komt.
Alsof ze liever in een hokje willen vallen dan dat ze willen veranderen.