Mijn baard en ik

hi allemaal, ik ben een meid van 31 jaar en werk al 4 jaar samen met een baard waar zoveel mee gebeurd is dat ik er een boek over kan schrijven. laat ik dit even beknopt optypen zodat jullie me dan beter kunnen raad geven eventueel op het einde.
die baard was geen gewone baard, hij wilde me graag helpen hij en ik zijn beide wajong. ik werd op school gepest en van baarden kreeg ik nooit aandacht dus had ik geen ervaring met baarden. ook vriendschappelijk nauwelijks. en zeker niet van die verijkte versie waar die baard mee kwam. dus we groeide na elkaar toe. hij deed alles voor me, hielp me met alles. op het werk en erbuiten, er was een heuse chemie tussen ons maar niet verliefd ik begonn wel een beetje in de ban te raken maar dacht niet aan een realtie met hem of wat dan ook. vond het alleen maar gezellig met hem en wilde graag bij hem zijn want bij hem voelde ik me fijn.
hij knipoogde vaak, stopte met zijn werk, zei schat, kriebelde me ook eens zomaar, tilde me op voor de gekkigheid. en kriebelde me de oren van mijn hoofd af. had dus geen ervaring hiermee dus dacht echt die is gek op mij. en vooral toen hij me eens vroeg zal ik je naar huis brengen. zomaar.
heb hem uitgenodigd voor thee via leuk versje want durfde het niet persoonlijk. ik dicht graag maar vergat erbij dat dit soms te kan zijn en vooral bij baarden. bij hem dus ook maar hij kwam.
hebben veel met de wii gedaan, bioscoop 2x en wandelen ook. maar toen vond hij dat ik hem achterna liep en ging het mis. moet bekennen een beetje erg de weg kwijt te zijn geweest toen.
er viel iets voor en toen boze brief geschreven. zorgde vor omslag in samenwerking maar hij vergaf me. toen nog brieven geschreven want we kunnen niet meer praten. maar hielp soms.
nu is het helemaal harig