Ik ben nu een beetje waus dus dit moet er ff uit.I hate my fucking life. Ik ben nu 22 jaar en heb nog niks bereikt in mijn leven. Ik frituur nu in een fastfood toko als een fucking low-life kok ofso.
Ik heb één collega en die maakt me de hele dag verbaal kapot, scheld me uit en woont ook nog eens naast me. Het ergste is dat ik er niks aan kan doen omdat als ik er wat over tegen me baas zeg maakt hij mijn salaris wat al onwaarschijnlijk fucking laag is nog lager, die tyfushond geeft alleen maar om geld, fuckface.
Naast werk doe ik eigenlijk niets. Ik heb één vriend, en die heeft duidelijk een verstandelijk handicap, het is alleen nooit getest, maar het is altijd nog beter als niks. Ik ben verliefd op een meisje wat in de buurt woont, ze komt uit texas en woont in een of ander vaag huis. Maar ik weet zeker dat zij mij net zo haat als ik mijzelf haat.
Ik zit praktisch vast hier, omdat ik nog geen rijbewijs heb. EN ELKE KEER ALS IK HET PROBEER TE HALEN ZAK IK WEER. die kutrijschool werkt voor geen meter, en degene die me moet leren rijden is een dikke overspannen vis. Het ergste is misschien nog wel dat ik in een ananas op de bodem van de zee woon...
Ik ben niet gek, ik ben een rolluik!