Soms als ik gewoon rustig zit, of in be d lig voel ik plotseling steken in mijn rechter kant in mijn borstkas. Als ik dan diep in adem doet het ONTZETTEND veel pijn, alsof er een mes in me gestoken wordt.
Meestal ga ik even rustig liggen/zitten en een tijdje later voel ik plotseling een ''tik'', alsof er iets losspringt zegmaar? en dan is het weg. Ik heb het zeeeeer zelden, echt 1x per 2-3 maanden ofzo?
Volgens mij is het een kramp in een spiertje in mijn borstkas? Iemand die dit herkent? Zeer vaag dit.
Is gewoon een spiertje trouwens.
Ja, ik ga ook meteen ''oppervlakkig'' ademhalen, diep ademhalen doet pijnquote:Op maandag 13 juni 2011 03:26 schreef Ikbenserieus het volgende:
Ik ken het wel, dat is niks fijn. Als ik destijds fietste moest ik telkens op de ademhaling letten, als deze te ver ging voelde ik een steek waardoor je weer heel oppervlakkig/langzaam ging ademhalen.
Is gewoon een spiertje trouwens.
Heb dit ook wel vaak gehad, bij mij was het nogal stress-gerelateerd.quote:Op maandag 13 juni 2011 03:27 schreef monkyyy het volgende:
[..]
Ja, ik ga ook meteen ''oppervlakkig'' ademhalen, diep ademhalen doet pijn
Oke, nou, nu ga ik weer proberen te slapen. 
Komt wel goed, schatje.
Groet,
Dokter
quote:
Klinkt ernstig. Pics van je borsten ter beoordeling graag.
Groet,
Dokter
Neequote:
Neequote:
Precies.quote:
Ik ken het wel, dat is niks fijn. Als ik destijds fietste moest ik telkens op de ademhaling letten, als deze te ver ging voelde ik een steek waardoor je weer heel oppervlakkig/langzaam ging ademhalen.
Is gewoon een spiertje trouwens.
En ga je maar alleen zorgen maken als je een drukkend gevoel op je borstkas hebt. Dan heb je een probleem, verder is het nagenoeg altijd onschuldig.
Gewoon paar minuten op de ''knieperd'' adem halen, dan heeft't spiertje weer rust, en kun je dus gewoon rustig verder leven.quote:Op maandag 13 juni 2011 06:07 schreef zarGon het volgende:
Eerder weleens gehad, ja. Heel raar gevoel. Stiekem ademhalen, whehe. Uitrekken hielp bij mij, wat er dan ook aan de hand was, werd daarmee opgelost.
Maar goed om te lezen dat ik niet de enige ben
Maar heb hetzelfde als jou ook een tijdje gehad, na de huisartsenpost gegaan en die vertelde me dat het hyperventilatie was. Ook vertelde hij erbij dat de mensen mensen het niet eens door hebben dat dit het probleem is.
Ik heb dit echt heeeel zelden, maar enkele keren per jaar. Het is niet 'continue' of 'dagelijks'...quote:
Maar heb hetzelfde als jou ook een tijdje gehad, na de...
Same here, daarom viel het me natuurlijk ook niet op.quote:
[..]
Ik heb dit echt heeeel zelden, maar enkele keren per jaar. Het is niet 'continue' of 'dagelijks'...
Tussenpoos van jaren tussen gehad zelfs.
Het meest domme is dat ik vanaf mijn 13e duursport heb gedaan en zelf een tijdje op redelijk hoog niveau. Dus ik weet tot detail hoe ik perfect moet ademen.
Wanneer de emmer met ziektebeelden op is, kunnen de heren met de witte jassen altijd nog terugvallen op het onverklaarbare: 'meneer u heeft hyperventilatie, leer er maar mee leven, tot ziens' ...quote:
Klinkt als hyperventilatie om eerlijk te zijn. Veel mensen denken bij hyperventilatie aan paniekerige mensen e.d.
Maar heb hetzelfde als jou ook een tijdje gehad, na de huisartsenpost gegaan en die vertelde me dat het hyperventilatie was. Ook vertelde hij erbij dat de mensen mensen het niet eens door hebben dat dit het probleem is.
Dat inderdaad, ik geloof er geen zak van dat het hyperventilatie is.quote:
[..]
Wanneer de emmer met ziektebeelden op is, kunnen de heren met de witte jassen altijd nog terugvallen op het onverklaarbare: 'meneer u heeft hyperventilatie, leer er maar mee leven, tot ziens' ...
Bovendien heeft volgens mij iedereen het weleens gehad, ook ik heb het 1-2x per jaar.
Ik heb het ook alleen dan steeds links. Schiet elke keer in de stress erdoor.
Dit, had het vroeger heel vaak. Nu nog maar eens in de paar maanden.quote:
Ik ken het wel, dat is niks fijn. Als ik destijds fietste moest ik telkens op de ademhaling letten, als deze te ver ging voelde ik een steek waardoor je weer heel oppervlakkig/langzaam ging ademhalen.
Is gewoon een spiertje trouwens.
Het zit mijns inziens in de meeste gevallen gewoon tussen de oren, pijntjes in de borststreek, trekkende spiertjes die meteen aangezien worden als ernstige tumoren en kwalen des doods.quote:
[..]
Dit, had het vroeger heel vaak. Nu nog maar eens in de paar maanden.
Ik heb gemerkt dat als je lekkerder in je vel komt te zitten (door bijv. veel te sporten, gezond eten) deze kwaaltjes op de achtergrond van je leven komen te draaien. Je merkt ze minder vaak op, ze spelen een minder grote rol in je leven en je denkt aan andere dingen dan die pijntjes.
Het is vaak zo dat je als hypochonder (om dat ziektebeeld even aan te houden) in een vicieuze cirkel terecht komt waar je maar moeilijk uitkomt. Je blijft doemdenken en bent de hele dag met je lichaam bezig, welke pijntjes voel ik, wat zou het kunnen betekenen, hoelang gaat het nog duren etc.
Als je je gedachten afwendt en je bezig houdt met positieve dingen (je gezondheid, je werk, je relatie) dan kun je deze gedachten eenvoudig verbannen naar de achtergrond van je bewustzijn.
De oplossing was veel water drinken, ik merkte vaak pas dat ik dorst had als ik begon met drinken (al dan niet water), en regelmatig die spieren rekken. Bicep tegen je oor en met je andere arm aan je elleboog trekken zodat je romp buigt. Het is nog best lastig om ze te vinden, dat was ook met de pijn al zo, ik dacht eerst dat het miltsteken waren terwijl daarvan de normale oorzaken ontbraken.
Ik heb dat allemaal zelf uit moeten vinden overigens, mijn huisarts wist me te vertellen dat de milt aan de andere kant zat en dat het dus geen miltsteken waren, en dat het 'gewoon' een onwillig spiertje was. De oplossing gaf hij er niet bij, maar het was dan ook een hele slechte huisarts.
Ah, ik heb dit ook wel eens ja. Inderdaad toch een keer heel diep ademhalen helpt bij mijquote:
Of tanden op elkaar, en heel hard heel diep in ademen. Dan verga je wel van de pijn maar je bent er ook meteen vanaf.
Maar goed om te lezen dat ik niet de enige ben
Niet prettig, wel gelijk weg.Ik wacht altijd tot het weg gaat. Ik ben een beetje een watje.quote:
[..]
Ah, ik heb dit ook wel eens ja. Inderdaad toch een keer heel diep ademhalen helpt bij mij
Dat werkt ook inderdaadquote:Op dinsdag 14 juni 2011 18:06 schreef monkyyy het volgende:
[..]
Ik wacht altijd tot het weg gaat. Ik ben een beetje een watje.
quote:
[..]
Same here, daarom viel het me natuurlijk ook niet op.
Tussenpoos van jaren tussen gehad zelfs.
Het meest domme is dat ik vanaf mijn 13e duursport heb gedaan en zelf een tijdje op redelijk hoog niveau. Dus ik weet tot detail hoe ik perfect moet ademen.
Bij mij begint het heel zachtjes en wordt steeds erger totdat ik bijna dibbellig..houd even aan en dan zakt het weer weg (duurt in totaal een soconde of 2/3 denk ik)
Heb het meestal een paar dagen achter elkaar om het uur/2 uur.
Voel als kramp. Heb zelf niet het gevoel dat het gekoppeld is aan mijn ademhaling...tenminste het doet niet meer of minder pijn als ik wel of niet adem haal
Heb het eens bij de huisarts aangekaart..maar kreeg de vraag wat ik zelf dacht dat het was en of ik last van stress had
Nou, nee dus.Mjah, het is gewoon wetenschappelijk vast te stellen en er zijn kip en klare diagnoses met objectieve meetwaarden van zuurstof e.d. in het bloed. Beetje kortzichtige reactie dit.quote:
[..]
Wanneer de emmer met ziektebeelden op is, kunnen de heren met de witte jassen altijd nog terugvallen op het onverklaarbare: 'meneer u heeft hyperventilatie, leer er maar mee leven, tot ziens' ...
Daarna klapt dat blaasje meer uit en krijg je meer pijn maar is t ook zo weer voorbij...
dan zie ik heel graag iets van een bron ofzo waar jij deze informatie vandaan hebt gehaald, waar men hypogondrie objectief weet te koppelen aan dergelijke klachten.quote:
[..]
Mjah, het is gewoon wetenschappelijk vast te stellen en er zijn kip en klare diagnoses met objectieve meetwaarden van zuurstof e.d. in het bloed. Beetje kortzichtige reactie dit.
Kandijfijn koppelt hypochondrie toch niet aan die klachten? Volgens mij geeft hij enkel aan dat hyperventilatie gewoon een goede, meetbare diagnose is.quote:
[..]
dan zie ik heel graag iets van een bron ofzo waar jij deze informatie vandaan hebt gehaald, waar men hypogondrie objectief weet te koppelen aan dergelijke klachten.
Of dit waar is, is een tweede..
Ik kreeg ooit eens van het ene op het andere moment geen lucht meer, letterlijk niet. Na een minuut (wat voor mij een uur leek te duren) kreeg ik weer een klein beetje lucht, maar mijn keel leek dichtgeknepen - ongetwijfeld door de stress van het plotseling niet meer kunnen ademen! Naar de SEH gebracht, allerlei onderzoeken gedaan en uiteindelijk met de diagnose hyperventilatie naar huis gestuurd. Nu wil ik best geloven dat er sprake was van hyperventilatie toen in eenmaal op de SEH beland was, ik was aardig in paniek en kon mijn ademhaling nog maar moeilijk controleren, maar ik geloof er niks van dat dat in eerste instantie ook de oorzaak was..
Ook wat mij is gezegd.quote:
Op Ik kon al een paar dagen niet fatsoenlijk inademen zonder er last van te hebben, dus toen ik uiteindelijk had besloten naar de huisarts te gaan bleek het dat te zijn.