Als je nou ooit serieus zelfmoord overwogen hebt, en je hebt het toch niet gedaan...wat was de reden dat je het toch niet deed? Of wat waren de redenen, als het er meerdere zijn.
Ik vraag dus niet naar een "doel van het menselijk bestaan" ofzo, dit is geen "waarom zijn wij op aarde"-vraag, nee, gewoon, hele kleine misschien heel concrete dingen, die voor mensen de omslag betekenden.
Ben benieuwd!
weet niet waar zij terecht komt vandaar...
tinka was waar ik uiteindelijk een hele tijd alleen voor leefde..
maar ik ben iemand die altijd gaat nadenken over alles wat ik doet
en zelfmoord is geen oplossing
ik maak de mensen die van mij houden ongelukkig
ik wil nog een keer trouwen en kinderen krijgen
en de wereld zien
ik ben benieuwd wat de toekomst brengt
en ik heb er denk ik het lef niet voor om het te doen
maar ik heb echt een paar keer op de rand gestaan van wel en niet doen
Ik ben bang dat ik dan misschien nog geen rust heb.
Ik kan geen goede manier bedenken.
Voel me schuldig ten opzichte van degene die me zou vinden.
quote:daar d8 ik niet eens bij na.. alleen wat er met tinka zou gebeuren.. ben daarna gelijk naar mijn ma gegaan en heb gezegd wat er ook met me gebeurt wil ik dat je tinka houd, gebruik mijn geld ervoor een zorg voor een verzorger.. maar doe haar nooit weg dat heb ze me na die k*tperiode pas beloofd wist ze zeker dat ik het niet zou doen..
Op 19 augustus 2000 18:17 schreef sweetie het volgende:
ik heb wel is overwogen om het te doen
maar ik ben iemand die altijd gaat nadenken over alles wat ik doet
en zelfmoord is geen oplossing
ik maak de mensen die van mij houden ongelukkig
ik wil nog een keer trouwen en kinderen krijgen
en de wereld zien
ik ben benieuwd wat de toekomst brengt
en ik heb er denk ik het lef niet voor om het te doen
maar ik heb echt een paar keer op de rand gestaan van wel en niet doen
slimme zet mams ben blij dat ze het zo heeft gedaan moet ik eerlijk bekennen1. Kvonnut te egoïstisch
2. Kdurf nieteens een daadwerkelijke poging te doen
3. Ben bang dat het niet helemaal lukt en ergens verminkt enzo in 'n ziekenhuis beland
....
* Als een ander het kan redden, waarom ik dan niet?
* Kijk naar mensen die het gedaan hebben en kijk naar de familie. Dit heeft een grote impact, daar wil je toch niet verantwoordelijk voor zijn?
* T'is zonde van alles wat ik al wel heb opgebouwd. Waarom dat weggeven als ik er verder niks meer mee doe? Gewoon doorgaan!
Ik heb het nooit serieus overwogen, maar het idee dat de wereld doordraait, terwijl ik dan niet meer kan deelnemen. Vooral de leuke dingen dan. dat vrienden nog gewoon naar bijvoorbeeld (muziek is voor mij erg belangrijk) concerten kunnen gaan en ik niet meer. Dat soort dingen... Maar dat kan ook komen omdat voor mij het leven nog wel de moeite waard is op zich!
groetjes
Catkin
quote:Ik onderschrijf de redenen van vork voor de hele 100 % .
Op 19 augustus 2000 18:36 schreef Vork het volgende:1. Kvonnut te egoïstisch
2. Kdurf nieteens een daadwerkelijke poging te doen
3. Ben bang dat het niet helemaal lukt en ergens verminkt enzo in 'n ziekenhuis beland....
2) Heb geen zin om verminkt of halfverlamt te overleven
Daarnaast heb ik in de loop v.d. tijd een tweetal criteria opgesteld die moeten kloppen voordat ik het ook daadwerkelijk zou kunnen doen. Waaronder het zeker zijn dat no one cares.. en zo lang m'n ma leeft zal dat dus nog wel even duren 
Ik weet dat ik nu het risico loop om helemaal bedolven te worden onder de kritiek, maar ik meen het wel degelijk. Misschien komt het doordat ik nog nooit in een situatie terecht ben gekomen waarbij ik dacht: ik wou dat ik dood was. Ik kan me best voorstellen dat het voor sommige mensen die in hele diepe problemen zitten de enige uitweg lijkt, maar ik blijf het een laf besluit vinden. "Lopen tot de zon komt" is mijn overtuiging!!!
- Toen ik 9 was omdat ik de film Indiana Jones nog wilde zien (serieus
).- De keer daarna omdat ik verschrikkelijk de slappe lach kreeg van het feit dat ik het leven veel te serieus nam en vervolgens dubbel lag van het lachen met een strop in mijn hand
.Al jaaaaaaaren verder geen last meer van (lang leve de paradox dat het leven niet serieus genoeg is om er zelf een einde aan te maken).
quote:Dit is niet zozeer kritiek alleen mijn mening, maar ik denk niet dat het laf is. Er moet heel wat geberuen voordat je besluit uit het leven te stappen en ik denk niet dat dat een makkelijke keuze is!
Op 22 augustus 2000 12:10 schreef F-fact het volgende:
Ik vind zelfmoord laf.....
Ik weet dat ik nu het risico loop om helemaal bedolven te worden onder de kritiek, maar ik meen het wel degelijk. Misschien komt het doordat ik nog nooit in een situatie terecht ben gekomen waarbij ik dacht: ik wou dat ik dood was. Ik kan me best voorstellen dat het voor sommige mensen die in hele diepe problemen zitten de enige uitweg lijkt, maar ik blijf het een laf besluit vinden. "Lopen tot de zon komt" is mijn overtuiging!!!
Groetjes
Catkin
quote:"Lopen tot de zon opkomt" kan voor sommige ook betekende om uit het leven te stappen.
Op 22 augustus 2000 12:10 schreef F-fact het volgende:
Ik vind zelfmoord laf.....
Ik weet dat ik nu het risico loop om helemaal bedolven te worden onder de kritiek, maar ik meen het wel degelijk. Misschien komt het doordat ik nog nooit in een situatie terecht ben gekomen waarbij ik dacht: ik wou dat ik dood was. Ik kan me best voorstellen dat het voor sommige mensen die in hele diepe problemen zitten de enige uitweg lijkt, maar ik blijf het een laf besluit vinden. "Lopen tot de zon komt" is mijn overtuiging!!!
Beetje onwetende mening. Het is jouw mening, maar ben het er absoluut niet mee eens.
Ik had ook nog nooit over zelfmoord nagedacht, maar als het dichtbij gebeurt, ga je er over nadenken. En heb ook veel erover gelezen.
En 1 ding is mij duidelijk geworden: zelfmoord is absoluut niet laf en geen uitvlucht, sommige mensen kunnen niet meer en willen ook niet meer. Het is voor iedereen een keuze om dan door te gaan, hulp te zoeken of uit het leven te stappen.
Wat iemand ook doet, het is zijn/haar keuze en een keuze die iemand maakt is altijd de juiste omdat diegene 'm zelf heeft gemaakt (Dit laatste stukje komt een lied van Van Dik Hout)
ook wel tegenover mizjelf... kon het niet dragen, het schuldgevoel dat ik kreeg, de teleurstelling die het zou geven...
[Dit bericht is gewijzigd door hel& op 22-08-2000 14:43]
quote:Het is absoluut 100% een onwetende mening, maar dat had ik al aangegeven. Heb 1 geval van zelfmoord meegemaakt in mijn naaste omgeving (familie) en dat was dus WEL een hele laffe uitweg, misschien komt het daardoor dat ik er zo over denk.
Op 22 augustus 2000 13:38 schreef Isje1 het volgende:
"Lopen tot de zon opkomt" kan voor sommige ook betekende om uit het leven te stappen.Beetje onwetende mening. Het is jouw mening, maar ben het er absoluut niet mee eens.
Ik had ook nog nooit over zelfmoord nagedacht, maar als het dichtbij gebeurt, ga je er over nadenken. En heb ook veel erover gelezen.
En 1 ding is mij duidelijk geworden: zelfmoord is absoluut niet laf en geen uitvlucht, sommige mensen kunnen niet meer en willen ook niet meer. Het is voor iedereen een keuze om dan door te gaan, hulp te zoeken of uit het leven te stappen.
Wat iemand ook doet, het is zijn/haar keuze en een keuze die iemand maakt is altijd de juiste omdat diegene 'm zelf heeft gemaakt (Dit laatste stukje komt een lied van Van Dik Hout)
Wat "de keuzes die je maakt" betreft: helemaal mee eens, iedereen moet het lekker zelf weten wat ie doet, ik vind het alleen zo gemeen dat je door zelfmoord ook vaak een hoop anderen met problemen opzadelt.
Een goede bekende van mij werkte in de trein en was net even bij de bestuurder toen er iemand voor de trein sprong.... geloof me, als je zoiets hebt meegemaakt vergeet je het niet zo snel.....
Ik dwaal ff af. Toen ik klein was keek ik wel eens naar sprookjesfilms, en soms leek het voor de prins echt heel onmogelijk om bij de prinses te komen of om de boze tovenaar te verslaan. En soms was zijn hele familie al dood of veranderd in een lelijke pad. Soms ging ie dan wel eens in het midden van de film, in het donker met kraaien cirkelend om zijn hoofd bij de pakken neerzitten. Ik werd dan altijd boos, nou, kom op, waarom geeft ie het nou op! Juist als er verder niks meer is is de overwinning van het goede over het kwade belangrijk. The grand sceme of things, begrijp je. Maar goed, ik draaf door 
Eigenlijk moet iedereen dat voor zichzelf bepalen. Als je er echt geen been meer inziet dan is het misschien een oplossing. Voor mij zal het nooit zo zijn, dat weet ik zeker. Zodra ik als een plantje moet leven mogen ze de stekker eruit trekken, maar dat is het enige vergelijkbare wat ik me kan voorstellen
quote:Daar heb je gelijk in. Je kan idd "beter" een paar pillen innemen en in een rustige omgeving inslapen. Dan loop je ook de kans dat iemand je vindt en het leven voor diegene zal absoluut niet meer hetzelfde zijn, maar voor de trein springen... nee. Dat kun je iemand niet aan doen.
Op 22 augustus 2000 17:08 schreef F-fact het volgende:
... ik vind het alleen zo gemeen dat je door zelfmoord ook vaak een hoop anderen met problemen opzadelt.
Een goede bekende van mij werkte in de trein en was net even bij de bestuurder toen er iemand voor de trein sprong.... geloof me, als je zoiets hebt meegemaakt vergeet je het niet zo snel.....
quote:Op een vroege zomerochtend met je blote voeten op het
nee, gewoon, hele kleine misschien heel concrete dingen, die voor mensen de omslag betekenden.
met dauw besprenkelde gras...
The Gentleman.
2. het besef dat de geest boven het lichaam staat en sterker is dus moet je het met je geest afwikkelen en niet met je lichaam.
3. het besef wat je je medemens aandoet.
4. de vraag wat DAT dan zou oplossen aan de feiten.
5. ze hebbuh geen bier daaro
(deze reaktie is minder lame dan je zou denken...)
Ik dnek idd na over wat ik anderen aandoe. Ik ben eerlijk gezegd ook te lui, te schijterig en heb teveel twijfels.
Dus mijn luiheid is toch nor ergens goed voor
En ik ben ook veel te nieuwsgierig naar de toekomst, d'r is nog genoeg wat ik wil en zal doen, en er zijn nog genoeg dingen die ik *moet* doen.
quote:Lopen tot de zon komt? Je moet je voorstellen dat je loopt, loopt tot de zon komt voor mijn part.. Maar je kan maar een kant op lopen.. En de zon staat achter je, je loopt er steeds verder van weg.. En het word donkerder en donkerder, steeds donkerder..
Op 22 augustus 2000 12:10 schreef F-fact het volgende:
"Lopen tot de zon komt" is mijn overtuiging!!!
Maar als je nooit zelf of kennissen met zoiets hebt meegemaakt kun je je niet voorstellen hoe het is..
quote:Je hebt gelijk, ik kan me absoluut niet voorstellen hoe het is. Lopen tot de zon komt is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat weet ik niet. Maar dat is mijn overtuiging op dit moment, er komt altijd weer licht aan het einde van de tunnel, al is dat licht nog zo vreselijk ver weg....
Op 30 augustus 2000 23:03 schreef ArchAngel het volgende:
Lopen tot de zon komt? Je moet je voorstellen dat je loopt, loopt tot de zon komt voor mijn part.. Maar je kan maar een kant op lopen.. En de zon staat achter je, je loopt er steeds verder van weg.. En het word donkerder en donkerder, steeds donkerder..Maar als je nooit zelf of kennissen met zoiets hebt meegemaakt kun je je niet voorstellen hoe het is..
maar nogmaals: ik hoop het nooit van plan te zijn zelfs!
maar ik zou het ten 1e nooit m'n ouders en andere familieleden aan kunnen doen en ten 2e: tot nu toe ben ik altijd nog uit een dip gekomen, hoe zwaar die ook is!
* ik hou van mensen
* ik hou van dieren
* ik hou van de natuur
* ik hou van een kopje koffie
* en van lekker eten
* ik hou ervan te kunnen houden van
* ik hou van het zonnetje
* ik hou van mezelf
* ik hou van kiezen
* ik hou van leven
* ik hou van kunnen huilen
* ik hou van vrijheid
* ik hou van onzinnig zijn
* ik hou van leuke uitjes maken
* ik hou er van om op de bank te hangen
* en om lekker in mijn bedje te liggen af en toe
* ik hou van zwemmen
* en bergbeklimmen
* ik hou van culturen
* en optimisten
* ik hou van alles wat je hier kan vinden
Je zou wel gek zijn om dit bewust te verlaten. Dood gaan kunnen we altijd nog en dat moet je ook nog eens, dus genieten zolang het kan.
Zelf het kleinste genot is voor mij de moeite waard
Uiteindelijk heb ik het niet gedaan omdat ik wist dat hij zich vreselijk zou voelen.. en ik ben superblij dat ik t niet gedaan heb.. want ben superblij met hem..
quote:En als hij bij je weg gaat een keer doe je het dan wel opeens. Ik kan niet geloven dat je het niet meer doet slechts voor een ander. Je moet voor jezelf redenen hebben waarom het leven de moeite waard is. Anderen zullen er niet altijd voor je zijn als je ze nodig hebt, dan komt het op jezelf aan
Op maandag 01 april 2002 19:07 schreef star9 het volgende:
De jongen die nu mijn vriend is.
Uiteindelijk heb ik het niet gedaan omdat ik wist dat hij zich vreselijk zou voelen.. en ik ben superblij dat ik t niet gedaan heb.. want ben superblij met hem..
dat kan ik sommige mensen niet aandoen.
maar soms is da wel heel moeilijk om redenen te vinden
Ten tweede zou ik het zelf niet doen vanwege het feit dat ik niet denk dat er zoiets is als een 2e kans.
Je leeft nog steeds maar 1 keer. En hoe diep je ook in de shit zit, er zal altijd een keer een dag zijn dat het wel meezit. Een dag dat je wel blij bent met jezelf. Daar doe je het voor.
quote:Jezus zeg, zeker een keer geprobeerd. Moet je eens denken aan mensen die in oorlogsgebieden grootkomen. Verkracht worden, gemarteld. En jij komt natuurlijk liefde tekort, het leven is zooo oneerlijk. bah daar kan ik slecht tegen hoor. de meeste van ons hebben het nog super in vergelijking met veel anderen. En ik mag het zeggen want ik heb genoeg meegemaakt maar het heeft me er nooit onder gekregen. Ik weiger te denken dat ik zo zielig zou zijn, mensen mij vanalles aandoen. Ik laat het gewoon niet toe en blijf gewoon wie ik ben. Voor mezelf
Op zondag 27 augustus 2000 11:09 schreef zovty het volgende:
omdat je touw breekt.(deze reaktie is minder lame dan je zou denken...)
quote:zo simpel ligt t niet..
Op maandag 01 april 2002 19:10 schreef leave het volgende:[..]
En als hij bij je weg gaat een keer doe je het dan wel opeens. Ik kan niet geloven dat je het niet meer doet slechts voor een ander. Je moet voor jezelf redenen hebben waarom het leven de moeite waard is. Anderen zullen er niet altijd voor je zijn als je ze nodig hebt, dan komt het op jezelf aan
hij heeft me uit die put kunnen krijgen.. en me laten zien dat ik t wel waard ben om te leven enz, enz, enz..
ook doordat ik dat dus dankzij hem in ging zien, heb ik t niet gedaan..
hij heeft me gelukkig gemaakt en ik zou nu als de relatie over zou gaan zonder hem kunnen, en me dus niet meteen van kant maken..
is t zo duidelijker?
quote:* Evil leeft al een aantal jaar voor maar een paar personen en nie voor haar zelf hoor....
Op maandag 01 april 2002 19:10 schreef leave het volgende:En als hij bij je weg gaat een keer doe je het dan wel opeens. Ik kan niet geloven dat je het niet meer doet slechts voor een ander. Je moet voor jezelf redenen hebben waarom het leven de moeite waard is. Anderen zullen er niet altijd voor je zijn als je ze nodig hebt, dan komt het op jezelf aan
* zelfdoding geeft me een eng gevoel
* bang dat ik mezelf pijn doe
* bang dat er toch een mooie toekomst voor me klaarlag, maar dat ik dan al weg ben
* treurig zijn is ook een prachtig gevoel af en toe...als je liedjes en verhalen schrijft en op andere gebieden creatief bent, zoals ik dat ben....dan heb je zoveel moois om te maken
* Er blijven mensen die het niet verdienen om met het verdriet van mijn verlies te kampen (m'n vrienden en familie)
veel te veel om het NIET te doen dus!
Aan de andere kant zie ik het op zo'n moment als een soort straf voor mezelf als ik het niet kan, dat ik dit leven af moet maken.
Ik heb het btw nooit echt serieus overwogen, maar zo nu en dan gaat het toch wel es door m'n hoofd. Dit is wat ik er dan op dat moment over denk.
Dan zou het in 1 klap zinloos zijn, omdat het half werk is.
- Je kan altijd nog proberen een draai aan je leven te geven, en nog proberen om gelukkig te worden
- een beetje non-asociaal iemand zou iemand anders nog gelukkig kunnen maken
- liever vermoord, dan zelfmoord: krijgen de nabestaanden een mooier beeld+ wordt er weer een moordenaar opgesloten
oud topic btw, nummer 16666 
Het leven is niet altijd mooi,
maar elk leven is waardevol en je weet nooit wat er allemaal nog op je pad komt.
Ohja, het is wat lang, sorry.
zoek dit nummer eens op met kazaa ofzo, erg goed
SUICIDE
By Bobby Gaylor
@ 1999
Animals don't have a choice.
If they're not happy with their place in the world... too bad.
They have to live the life they've been given.
Humans, on the other hand, don't have to.
We have a choice.
If you don't like your place in the world
you can get off anytime you want.
Suicide. That's right.
You don't like the way your life's going,
you don't like the way you are in the world,
anything around you,
you can check out anytime you like.
Animals aren't allowed that thought
and believe me, if they were, they would use it.
There'd be a lot of dogs and cats, owned by assholes
that live in high-rises, diving out the windows.
Zebras... if they even had remotely that thought
would take a look at themselves and go, "What the F*#K!
Black & white in a green & brown world... this blows.
I'm just gonna jump in the river.... I don't have a thumb to work a gun or hold a knife or even open a jar of pills. I'm just gonna dive into the next lion's mouth. Why even bother?"
Now, monkeys have the opposable thumb so they could kinda do it the exact same way we do. Now, there's a bunch of people that say, "Oh, it's against the law". Well, it's only against the law if you do a crappy job and get caught. Other people say, "Oh, we should save them". Yeah, well you know what? Not everybody wants to be saved. Not everybody should be saved. And who are we to force our will upon them? I mean, isn't that one of the joys about being a human? Freedom of choice?
Now, it's not all bad. Now, I'm not saying "Kill yourself". But if you're gonna be an idiot and do it anyway, it's no sweat off of my back. There's a lot of good that could come from it. A little bit of bad thrown in.
Some of the things: A job will open... An apartment will become available... There'll be more air for me... They say there's two girls for every guy - if you're a man, there'll be four chicks for me... There'll be more Ketel One vodka for me... There'll be one less idiot in line at the bank who gets up to the window without their F*#King slips filled out... I won't ever have to go to the store to buy my favorite Salt & Vinegar Chips and have the clerk point at you and say, "They bought the last bag".... You won't help change the McDonald's sign to a Hundred Billion Served... You'll never get AIDS... You won't have to worry about calories ever... No more, "Hey, does this make me look fat?"... There'll be one less polluting human...You won't have to recycle... There'll be one less car on the road... There'll be more Ring Dings for me... Fifty or so chickens' lives will be spared... Your fingers won't ever get red from eating pistachios... You won't be forced to visit your Grandparents on Sundays anymore... No more church... You'll be saying, "Hey, World - Kiss My Ass!"... No more wet dreams about Supermodels... No more Barry Manilow... For a few years anyway... Wondering "Am I a loser?" will be a thing of the past... Say good-bye to crappy Xmas presents from Aunts and Uncles... You won't have to suffer through a Motley Crue reunion... F*#K flossing and brushing... You'll never lose sleep over a pregnancy scare... Adios, Acne... Worrying whether you fit in or not won't be on your brain... See ya later, homework... You'll never have to sit through another movie brought to you by the creators of South Park... Schools out forever.... No more paying bills... You won't have to do chores...
en dan komt het:
You won't be able to run over toads with the lawnmower though... You'll also miss McDonald's French Fries... Bugs Bunny... The amazing electrifying feeling that surges through your body when you kiss someone for the first time...
You won't be able to watch the letterbox director's cut of Jaws... Candy... Living above ground... Pudding crust... You'll miss the rush of getting your first apartment... Getting to the point in your life where you can tell your parents to "F*#K Off! I gotta make my own mistakes....you did"... You'll miss sex - you'll miss thinking about it, looking for it, sex by yourself, sex with a partner, sex with multiple partners... No more summer nights that seem to go on forever... Roller coasters.... Naming your kid the name you always wanted... Making a difference in the world... You'll miss the experience and pleasure of Hallucinogenics... Watching your neighbor's wife change clothes with her blinds open... A lifetime of masturbating... Watching your favorite team sweep the series... Music... You will definitely miss music... Trying to sneak into your house drunk - three hours past your curfew... You'll miss the blaze and glory of the 4th of July fireworks... The taste of Captain Crunch... If you're a boy, you'll miss the feeling the first time you reach up a girl's shirt... If you're a girl, the feeling the first time you reach down a boy's pants... You'll miss your favorite coat... Waffles with whipped cream and strawberries... Beating your friends at video games... You won't be around to see what shape and color the new marshmallow in Lucky Charms will be... You'll miss the feeling you get when reminiscing about your first love - thirty years after the fact... The joy of giving and receiving at Christmas... Skinny dipping... Getting stoned, reading Green Eggs & Ham, and eating like a horse that got loose in the grain bin... Flying cars...
Hey, you were born - Finish what was started.
@ 1999 Angelic Monkey Music/DreamWorksSongs (ASCAP) All Rights Reserved
Zodat ik alle mooie dingen in het leven ook kan meemaken.
quote:maar als je kijkt hoe goed je het hebt, kijk je naar jezelf en je vergelijkt het met je directe omgeving. als die directe omgeving het een stuk beter heeft kijken de meeste mensen niet een stuk verder naar die slechte gebieden, dus die vergelijking gaat niet helemaal op (hoewel hij wel klopt overigens)
Op maandag 01 april 2002 20:06 schreef leave het volgende:[..]
Jezus zeg, zeker een keer geprobeerd. Moet je eens denken aan mensen die in oorlogsgebieden grootkomen. Verkracht worden, gemarteld. En jij komt natuurlijk liefde tekort, het leven is zooo oneerlijk. bah daar kan ik slecht tegen hoor. de meeste van ons hebben het nog super in vergelijking met veel anderen. En ik mag het zeggen want ik heb genoeg meegemaakt maar het heeft me er nooit onder gekregen. Ik weiger te denken dat ik zo zielig zou zijn, mensen mij vanalles aandoen. Ik laat het gewoon niet toe en blijf gewoon wie ik ben. Voor mezelf
okay, ik zit er misschien niet ver vanaf. sommige mensen begrijpen zoals ik zie niet hoe iemand zo zou kunnen denken. ik denk dat het ook karakterafhankelijk is. ik doe meer voor een ander dan voor mezelf. en de frustratie begint steeds verder toe te nemen dat er geen ander is waarvoor ik iets kan doen.
iig, ik ga nog niks plegen ofzo, maar ik zou wel verschrikkelijk kwaad worden als na een bijna-fataal ongeluk oid toch door artsen weer in leven werd gehouden.
okay, het is misschien een ouwe draad, kwam 'm tegen met een search en heb de redenen gelezen om het niet te doen... de meesten geloof ik eigenlijk niet zo.
let wel: dit is dus geen aankondiging ofzo, maar ik hoop dat mensen die niet snappen hoe iemand zo kan denken het wat beter kunnen begrijpen misschien. en ik ben weer even wat kwijt...
Ik ben weer gelukkig!!! 
ik durfde ook niet trouwens...
zal wel overlevingsdrang zijn... een echte reden heb ik eigenlijk niet
maar vooral omdat ik toch niet zo egoistisch ben als sommige misschien van me zullen denken.
-ik hou teveel van m'n vriend en van m'n familie
-word gek bij de gedachte dat ik ook mooie dingen heb moeten missen
-omdat de leuke dingen toch de slechte dingen overschrijden
-omdat ik na een dipje er altijd weer bovenop kom, en dat gaat dus niet als je dood bent...duh
-en omdat ik er altijd heilig van overtuigd ben dat de dood niet altijd de juiste oplossing is voor problemen (wel die van jezelf, maar je laat een grotere puinhoop achter dan je zelf zal willen geloven)
conclusie: het is me niet waard, ik wil minimaal samen 80 worden met m'n vriend
quote:Ik herinner me dit..
Op donderdag 13 juni 2002 21:45 schreef _lunatic_ het volgende:
omdat ik een schijterd ben, bang voor de pijn zodra het mes m'n polsen bijv. raakt.maar vooral omdat ik toch niet zo egoistisch ben als sommige misschien van me zullen denken.
-ik hou teveel van m'n vriend en van m'n familie
-word gek bij de gedachte dat ik ook mooie dingen heb moeten missen
-omdat de leuke dingen toch de slechte dingen overschrijden
-omdat ik na een dipje er altijd weer bovenop kom, en dat gaat dus niet als je dood bent...duh
-en omdat ik er altijd heilig van overtuigd ben dat de dood niet altijd de juiste oplossing is voor problemen (wel die van jezelf, maar je laat een grotere puinhoop achter dan je zelf zal willen geloven)conclusie: het is me niet waard, ik wil minimaal samen 80 worden met m'n vriend
Een half jaar geleden, dat ik dit tegen haar zei, wat we allemaal besproken over samen wonen..
Een paar maanden later ging het uit..
Mijn Conclusie: Je kan op niks vertrouwen in het leven, ook niet op jezelf, je eigen gedachten en woorden kunnen een hele draai geven aan je situatie..
Lieve danielle, forgive me for what I am, for my life, that is reaching the shattered Sunrise.. 
quote:Ohw? Wel als het mislukt ja
Op vrijdag 14 juni 2002 17:51 schreef jerney het volgende:
Het schijnt pijn te doen.
Sommige zullen het laf vinden, andere egoistisch, of zwak.
Zo dacht ik er zelf ook over, tot ik zelf op het punt zat waar ik geen andere uitweg zie.
Nu begrijp ik waarom mensen er een eind aan maken.
Als je het echt zo zat bent, om wat voor reden ook, vind ik dat niemand het recht heeft om je tegen te houden.
Tenslotte voelt iemand anders niet wat jij voelt.
Als ik er nu uit zou stappen zouden m'n ouders zich ook afvragen, waarom?! Waarom in hemelsnaam?!!
Als ze zouden weten hoe ik me nu voel zouden ze direct een doctor bellen.
Maar voor mij hoeft het allemaal niet meer.
Ik ben het gewoon zat en ik heb geen zin om er iets aan te doen.
Nee, ik ben niet ernstig ziek, heb geen ouders die elkaar afmaken, heb geen weet ik veel wat voor ersntige problemen.
Ik zie simpelweg geen doel meer om te leven.
Alles waar ik ooit aan begonnen ben heb ik verknald, denk aan school, werk, relaties, vrienden etc.
Ook ben ik niet blij met mezelf, wie ik ben, wat ik ben en waarom.
Ik ben niet moeder's mooiste, heb niet veel vrienden, nooit een vriendin gehad, heb geen sociale contacten buiten m'n ouders en m'n enige vriend.
Heel bot gezegt, ik vind mezelf gewoon een mislukkeling.
Kan er echt niets beters van maken. 
En nee, ik heb geen zin om er iets aan te doen.
Ik kies lekker de weg van de minste weerstand, als ik er niet meer ben heb ik toch geen besef van wat er verder gebeurd in deze klote wereld.
Dat is dan lullig voor de paar mensen waar ik wat om gaf en die wat om mij gaven, maar zo zij het.
Wat ik echter niet begrijp is waarom ik er nog ben, iets houdt mij toch tegen...
Alleen weet ik niet wat.
Wanneer ik 's avonds ga slapen hoop ik dat ik de volgende morgen niet meer wakker word en dat het allemaal voorbij is. Maar aan de andere kant heb ik zelf nooit een poging gedaan om eruit te stappen.
Waarom weet ik niet, het is niet zo dat ik het niet durf. Angst voor de dood heb ik niet meer.
En toch denk ik er zo'n beetje dagelijks aan, thuis, tijdens het werk, in de supermarkt, wanneer ik op straat loop etc.
Wist ik maar waarom, waarom ben ik hier nog?
dom maar waar...
Alcohol en THC. Sim-pel.
Gewoon van roes naar trip en van trip naar roes leven, dan is 't aardse bestaan best uit te houden
Plus die instinctieve overlevingsdrang natuurlijk
quote:Tja... Down, dat is het goede woord.
Op zaterdag 15 juni 2002 03:17 schreef neverendingpain het volgende:
Ken er op dit moment geeneen. ben zelf ook helemaal down dus heheheh.. Denk de enige reden die ik nu ken is: morgen is het misschien beter... dat is de enige reden die ken om nu niet je polsen door te snijden...
dom maar waar...
Normaal had ik van die periodes waarin ik helemaal nergens zin in had, nergens het positiefe van inzag en er het liefst per direct uit stapte, maar dat toch niet deed om een reden die ik zelf nog niet weet.
Dat hield dan zo'n maand aan en dan ging het weer even beter.
Maar nu heb ik echt het idee dat er niets meer aan te doen is, ik loop al een jaar met dat gevoel rond en heb totaal geen zin om er iets aan te doen.
Morgen beter? Neuh, liever dood.
En het is makkelijk om te denken dat alles opgelost is, maar voor hetzelfde geld zit je dr in het 'hiernamaals' nog steeds aan vast
quote:Jij denkt wel erg ver... Het 'hiernamaals' geloof ik zelf niet in, en al zou er iets na leven zijn, dan zie ik het wel als het zover is. Slechter dan dit klote leven kan het toch niet zijn.
Op zaterdag 15 juni 2002 12:03 schreef Slarioux het volgende:
Nooit overwogen, ik vind het leven te mooi om te verlaten.En het is makkelijk om te denken dat alles opgelost is, maar voor hetzelfde geld zit je dr in het 'hiernamaals' nog steeds aan vast
Het is inderdaad makkelijk om te denken dat alles 'opgelost' is als je er een eind aan maakt, waarom zouden mensen het anders doen? Dat zelfde gevoel heb ik nu dus ook.
quote:Nee, joh, als je het goed doet niet. En anders: wat dan nog.. na een tijdje ben je dood en merk je er niks meer van.
Op vrijdag 14 juni 2002 17:51 schreef jerney het volgende:
Het schijnt pijn te doen.
)quote:Jawel hoor.. als je het goed doet tenminste.
Op zaterdag 15 juni 2002 17:05 schreef ThE_ED het volgende:
polsen doorsnijden lijkt mij niet effectief...
quote:Maar je bent niet in 1x dood... Ik heb liever dat ik spring ofzo en dat dan alles in 1x weg is. Je hoort trouwens vaak dat polsen doorsnijden mislukt, of dat nou gewoon gepruts is of wat dan ook: ik zou er niet op gokken.
Op zaterdag 15 juni 2002 18:09 schreef jerney het volgende:[..]
Jawel hoor.. als je het goed doet tenminste.
net als anderen,heb ik ook wel nare dingen al meegemaakt in me leven.Zelf zie ik ook heel veel nare dingen,door t werk wat ik doe.( verpleegkundige).
Dat mensen aan zelfmoord denken,kan ik me best indenken.
In welke mate je "draagkracht " is houd in mijn ogen verband met: hoeveel je van jezelf houd,hoe zelfstandig je in het leven staat,of je idealen en een doel in je leven hebt enzovoort.
quote:dat is voor mij juist WEL een reden om er maar mee te stoppen..
Op dinsdag 18 juni 2002 02:27 schreef Boomrups het volgende:
De gedachte dat iedereen mij zo weer vergeten zou zijn....
de gedachte dat iedereen mij zo vergeten is, geeft mij het gevoel dus absoluut niet belangrijk te zijn.. Wil voor mij dus zeggen dat het helemaal niet uitmaakt of ik hier nou wel of niet ben.
Ik denk er niet over om er egt een punt achter te zetten, alhoewel ik vaak genoeg gedacht heb, waarom ben ik hier.. wat doe ik hier.. waarom moet ik 80 jaar lang hier op deze aardkloot rond wandelen om vervolgens tog voor het grotere ruim te kiezen ? Waarom ben ik ooit geboren, waarom kom ik niet in een situatie waar iemand een kanon op mijn hoofd zet en de trekker over haalt ? waarom krijg ik niet een mega ongeluk met mijn auto, waardoor ik het leven laat ? waarom moet ik mijn best doen om aardig gevonden te worden ? waarom wil ik dat men om mij heen blij is met mijn verschijning ? Waarom doen mensen aardig ? en achter je rug om praat men slecht over je ? waarom heb ik geen vriendin ? waarom is mijn vrienden club zo klein ? waarom maak ik altijd fouten ? waarom gaat alles, maar dan ook alles wat ik wil fout ?
Heel verhaal.. maar het is me gewoonweg niet duidelijk wat ik hier aan het doen ben..
Van mij mag er ter stonds een eind aan komen...
quote:idd, maar toch is er iets sufs dat me tegenhoud.
Op woensdag 19 juni 2002 13:41 schreef Phreak het volgende:[..]
dat is voor mij juist WEL een reden om er maar mee te stoppen..
de gedachte dat iedereen mij zo vergeten is, geeft mij het gevoel dus absoluut niet belangrijk te zijn.. Wil voor mij dus zeggen dat het helemaal niet uitmaakt of ik hier nou wel of niet ben.
quote:Maar wat dan? Hoop op een grote liefde, Beethovens Negende, een flink stel tieten dat opeens voorbj komt?
Op woensdag 19 juni 2002 13:48 schreef ThE_ED het volgende:[..]
idd, maar toch is er iets sufs dat me tegenhoud.
quote:en das jammer
Op woensdag 19 juni 2002 13:48 schreef ThE_ED het volgende:[..]
idd, maar toch is er iets sufs dat me tegenhoud.
quote:ik denk
Op woensdag 19 juni 2002 13:54 schreef SportsIllustrated het volgende:[..]
Maar wat dan? Hoop op een grote liefde, Beethovens Negende, een flink stel tieten dat opeens voorbj komt?
quote:ofzo...
Hoop op een grote liefde
of misschien zoals ik al zei: overlevingsinstinct en is mijn leven nog niet kut genoeg om de grens te bereiken.
quote:Ik weet het alweer: I'm here to annoy people
Op woensdag 19 juni 2002 13:55 schreef kariem112 het volgende:[..]
en das jammer
quote:goed zo...
Op woensdag 19 juni 2002 13:56 schreef ThE_ED het volgende:[..]
Ik weet het alweer: I'm here to annoy people
Redenen om het wel te doen:
* ik heb geen vrienden
* geen nut meer zien voor het leven
* te veel pijn door alles wat je meegemaakt hebt
* door gepest van anderen op school (dus eenieder die zich daar schuldig aan maakt, DENK VERDOMME NA WAT JE DOET)
Redenen om het niet te doen:
* egoistisch
* kan het m'n familie(vooral m'n moeder) niet aan doen
* niet echt wetend hoe
quote:Ja dat is wel eens gebeurt ja
Op woensdag 19 juni 2002 20:41 schreef SportsIllustrated het volgende:
Ik vraag me eigenlijk af of er wel eens iemand, de dag nadat hij besloten had om geen zelfmoord te plegen, bij een stom ongeval is omgekomen...
Iemand die ik kende... Had een van haar polsen doorgesneden maar heeft niet doorgezet toen. En is de volgende dag dood gereden door een automobilist die in z'n auto kaart zat te lezen. 
Ik dank haar nog steeds heel erg daarvoor!!
(still luv her)quote:Begin van de film magnolia zitten fragmenten met andere "waargebeurde" verhalen van dit soort. Domme pech.
Op woensdag 19 juni 2002 22:54 schreef Dryw.Filtiarn het volgende:[..]
Ja dat is wel eens gebeurt ja
quote:Dat is...echt te tragisch voor woorden.
Op woensdag 19 juni 2002 22:54 schreef Dryw.Filtiarn het volgende:[..]
Ja dat is wel eens gebeurt ja
Omdat m'n ouders me nodig hebben en omdat Jerome me nog de wil geeft om verder te leven.
Neem bijv. vandaag. Net een leuk gesprek gehad met een leuk meisje(zie m'n topic, Ik word te snel verliefd), toen een heerlijk stuk gefietst. Lekker van de rust en natuur genoten, wat foto's gemaakt.
Dat soort dingen doen mij goed na een lange dag werken. En dat maakt het leven ondanks vele tegenslagen tóch de moeite waard.
Verder steld m'n leven weinig voor, maar ik ben nog jong dus wie weet...
gaat mij echt niet lukken.. ik kan niet inzien waarom iets mij gelukkig zou moeten maken.. ik zou niet eens weten wat.. voel me klote, al zolang als dat ik besef dat ik leef..
quote:helemaal mee eens.. m'n vriend is een tijd de enige reden geweest om gen zelfmoord te plegen. ik kon het hem niet aandoen, en door hem wilde ik ook verder, ondanks alles..
Op dinsdag 18 juni 2002 09:56 schreef BlackTiger het volgende:
Omdat de persoon van wie ik houdt, ook van mij houdt, en ik hem dus geen pijn kon doen om hem te verlaten...
De drang om te leven is echt veels te groot.
-edit- Tenzij ik bv verlamd zou raken... dan zouden de kaarten anders komen te liggen....
Dat zijn me al die problemen/mensen/dingen niet waard !
quote:Je hele leven dwars liggen dan kunnen ze je niet begraven
Op woensdag 19 juni 2002 13:56 schreef ThE_ED het volgende:Ik weet het alweer: I'm here to annoy people
.Gelukkig nog nooit zelfmoordneigingen gehad, het leven is te goed voor mij om het te eindigen met zelfmoord.
Ik zal het ook niet kunnen net als anderen al zeiden, ik durf het gewoon niet jezelf voor een trein gooien ofzo.
Wat ik ook al in dit draadje las en waar ik het ook mee eens ben is, wat als het mislukt en je wordt een kastplantje.
Wat ben je er dan uiteindelijk mee op geschoten?
Niets je hebt het alleen maar erger voor jezelf gemaakt.
En als je er met gezond verstand erover nadenkt lost het niets op, je doet er alleen de nabestaanden er een groot verdriet mee.
Zelfmoord vind ik niet laf, maar eerder een actie van fatale wanhoop.
En als je nadenkt kom je erachter dat het geen zin heeft.
Je denkt het eerder in een boze bui e.d.
. En vaak waardeer je die 'goede' tijden meer als je slechte tijden hebt meegemaakt.quote:Waarom dan? Waarom dacht je het? Misschien is het beter om daar na te denken. Voelde je je eenzaam, in de steek gelaten? Dacht je iets van: Het zal nooit wat met me worden?
Op zaterdag 22 juni 2002 18:37 schreef crazygirrrlll het volgende:
Vandaag nog.........ik wilde er een eind aanmaken..ik zat er serieus aan te denken, maar jah, schiet niet op nee,al wilde ik dolgraag dood! je doet anderen zo'n verdriet.
En als je nadenkt kom je erachter dat het geen zin heeft.
Je denkt het eerder in een boze bui e.d.
Ook al weet je dat je jezelf nooit voor de trein zal gooien, de gedachtes die in je hoofd blijven spinnen zijn nou ook niet echt bevordelijk voor je humeur.
Je moet, juist omdat je gepest wordt, geen zelfmoord plegen.
quote:Ja maar probeer dat degene die gepest wordt maar eens uit te leggen. Het komt er uiteindelijk (bijna) altijd op neer dat de gepeste zichzelf ziet als degene die alles fout doet en daarom gepest wordt. En dat het wel aan JOU(als gepeste) zal liggen.
Op zaterdag 22 juni 2002 23:11 schreef SportsIllustrated het volgende:
Zelfmoord omdat je gepest wordt is eigenlijk niet juist.
Je moet, juist omdat je gepest wordt, geen zelfmoord plegen.
En voor sommigen(lees te veel!) is zelfmoord dan een uitweg. Voor mij is dat ook bijna zo geweest. En een vriendin van school van vroeger ook helaas, die heeft serieuze pogingen gedaan en is 2 keer met doorgesneden polsen afgevoerd naar het ziekenhuis, al kwamen daar naast het getreiter op school ook nog problemen thuis bij.
Dus helaas gaat dat wat je net zei niet helemaal op
-nu zit ik in hetzelfde schuitje, zal wat cleaner worden deze keer, overdosis ofzo dan is het voor mij ook alsof ik gewoon ga slapen
quote:Nee, ik weet dat het helaas vaak niet zo werkt, maar het zou mooi zijn als sommige slachtoffers er zo over zouden denken.
Op zaterdag 22 juni 2002 23:41 schreef Dryw.Filtiarn het volgende:[..]
Ja maar probeer dat degene die gepest wordt maar eens uit te leggen. Het komt er uiteindelijk (bijna) altijd op neer dat de gepeste zichzelf ziet als degene die alles fout doet en daarom gepest wordt. En dat het wel aan JOU(als gepeste) zal liggen.
En voor sommigen(lees te veel!) is zelfmoord dan een uitweg. Voor mij is dat ook bijna zo geweest. En een vriendin van school van vroeger ook helaas, die heeft serieuze pogingen gedaan en is 2 keer met doorgesneden polsen afgevoerd naar het ziekenhuis, al kwamen daar naast het getreiter op school ook nog problemen thuis bij.Dus helaas gaat dat wat je net zei niet helemaal op
Als er vroeger een groepje dwazen tegen mij zei dat ik beter dood zou kunnen gaan omdat niemand er enig plezier van had dat ik leefde, dan dacht ik juist niet dat ik beter zelfmoord zou kunnen plegen.
maar ik zie het gewoon als een, --altijd bestaande--, laatste uitweg.
en ALS ik het zou doen... zou ik een overdosis coke snuiven... dan voel je er het minst van!
quote:Je bent wel lekker aan het topic-kicken he..
Op zondag 8 december 2002 00:46 schreef boebiedoe het volgende:
Het leven is te mooi om zelfmoord te plegen
Ontopic:
Tsja, omdat de jongen waar ik van hou, ook heel veel van mij houdt..
Wolkje
quote:Muziek is de enige reden waarom mijn hersenen nog niet verspreid over het plafond te vinden zijn.
Op zaterdag 19 augustus 2000 17:42 schreef Beatrice het volgende:
Daar ben ik nou wel eens benieuwd naar.Als je nou ooit serieus zelfmoord overwogen hebt, en je hebt het toch niet gedaan...wat was de reden dat je het toch niet deed? Of wat waren de redenen, als het er meerdere zijn.
- niet 'natuurlijk' om zelfmoord te plegen
- nieuwsgierig naar toekomst
- bang dat mijn geloof ook niet het juiste was (dus geen reincarnatie) en ook bang dat de christenen het bij het juiste eind hebben en dat er dus een hemel/god of hel/duivel bestaat.
- wil eerst nog wat 'heldhaftigs' doen (geen kogel of zo opvangen hoor, maar gewone goede daden doen, zoals demonstreren voor een beter milieu, e.d.)
- ik wil niet egoistisch doen, familie, vrienden, kennissen moeten het weer verwerken, e.d.
- ehm...nu weet ik er geen meer
En angst, dat merkte ik vorige week, ik reed naar een supermarkt toe om een nieuwe prepaid card te kopen (zodat ALS mijn ex zou bellen, mijn mobieltje het tenminste zou doen) en dan kom ik langs een lange helling. Onderaan de helling ligt een scherpe bocht. Ik reed met +/- 100 km de helling af, en opeens flitste het door mij heen om gewoon rechtdoor te rijden, de weg af, de oude spoorlijn over en recht het condominium in wat erachter ligt (staat een dikke hoge muur omheen, ik ben geen moordenaar). Durfde toch niet, ben maar op de rem gaan staan en heb de bocht genomen. Ook omdat ik mij besefte dat ik weliswaar graag een zwaar ongeluk zou hebben, maar niet dood wilde.
Nu probeer ik maar gewoon met drank mijn tijd door te komen.
ze is m'n beste vriendin en ik zou niet weten wat ik zonder haar zou doen........... waarschijnlijk zou ik achter haar aangaan zodat ze niet alleen is waar ze dan ook heen gaat.........
maargoed ik bekijk het leven wel op de positieve kant en wil het absoluut niet zover laten gebeuren maar het doet me wel enorm veel verdriet elke keer als ze het zegt
RuneBlade.
Komt wel een keer dat ik het echt durf en ook doe. Nu ben ik daar echt te
schijterig voor en de druk is niet groot genoeg, maar dat komt ook nog wel.
Vooralsnog zit ik mijn tijd hier nog wel even uit, en als ik hier weg moet dan dient zich vanzelf wel een ziekte aan of krijg ik een ongeluk, dan is mijn tijd hier wel
voorbij, gelukkig.
Zou ook mooi zijn want dan hoef ik het zelf niet te doen. Lakka makkalak!
Maargoed, ik vind het van moed getuigen als men definitief kiest om hier weg te gaan en helaas denken mensen totaal verkeerd en veel te dramatisch over de dood. Dat is ook niet echt leuk dat je dan mensen achter moet laten die nog heel orthodox en geïndoctrineerd zijn v.w.b. het begrip "dood".
Waren de mensen maar wat ruimdenkender, dan was de dood een groot feest, een mooie overgang.
hoop voor liefde...
Nog één reden voor mij om geen zelfmoord te plegen is, en dat terwijl ik niet eens in een God geloof, dat ik bang ben dat mijn ziel eeuwig zal ronddolen.
quote:Sorry, maar ik denk dat je dat mis hebt.
Op zondag 8 december 2002 20:16 schreef BassieV het volgende:
Zelfmoord, vreemd iets eigenlijk. Dieren plegen ook geen zelfmoord (nee, ook Lemmings niet) dus zal het wel iets met de gedachtengang te maken hebben van de mens. Dieren hebben geen zelfmedelijden, mensen wel. Dus mensen plegen waarschijnlijk zelfmoord uit zelfmedelijden. Maar ze moeten eens beter na gaan denken en realiseren dat er altijd mensen zijn die het nog slechter hebben dan zij zelf.Nog één reden voor mij om geen zelfmoord te plegen is, en dat terwijl ik niet eens in een God geloof, dat ik bang ben dat mijn ziel eeuwig zal ronddolen.
Mensen plegen geen zelfmoord uit zelfmedelijden,
de mensen die zelfmoord plegen hebben hard gevochten om iets
van hun leven te maken, en zijn het vechten moe, of hebben zoveel pijn
dat ze vast zitten, en niet meer verder willen. Zelfmedelijden? Nee, denk het niet.
Wolkje
.1.De mensen die om mij geven verdienen dit niet. (wie ben ik om hun dit verdriet aan te doen, dat recht heb ik niet)
2.Ik zie zelfmoord als verliezen van het leven. En ik wil geen verliezer zijn, ik wil het klote gevecht met het leven winnen hoe zwaar dat gevecht ook is.
3.Hoop (hoewel soms bijna niet voor te stellen) dat het beter zal gaan.
4.In feite hoe moeilijk het ook is en misschien voor andere mensen niet voor te stellen, jijzelf kiest wat je denkt/bent.
En er zijn nog wel een paar reden, maar die zijn moeilijk uit te drukken in woorden. Ik probeer het leven gewoon steeds in verschillende perspectieven te bekijken. Soms probeer ik gewoon een dag door te komen waarbij ik het als een spel/game zie om zo min mogelijk na te denken. Elke dag is voor mij dus eigenlijk een experimemt.
Dit bovenste klinkt misschien zwaar gestoord/idioot maar het helpt mij wel om te "overleven".
Mijn doel in het leven is zo veel mogelijk lol hebben, dood zijn lijkt me ontzettend saai.
Kheb het ook nooit echt serieus overwogen eigenlijk. Tuurlijk denk je er wel 'es aan als je je ff heel kut voelt, maar theeft nooit echt een serieuze vorm aangenomen om bovenstaande reden
quote:Dan doe je het niet op de goed manier lijkt me.
Op maandag 9 december 2002 13:47 schreef Wizard_of_life het volgende:
Zelfmoord doet pijn!!!
quote:Dat blijkt wel uit het feit dattie nog leeft
Op maandag 9 december 2002 13:50 schreef Oesie het volgende:[..]
Dan doe je het niet op de goed manier lijkt me.
Mijn man.. Is ook een van mn grote redenen.. Hij verdient het verdriet niet die ik hem zou aan doen als ik er mee zou ophouden..
Mijn neefje en nichtje zien opgroeien.. Kijken of het echt van die raddraaiers worden als ik denk/ben
Het echte leven is voor mij niet eens begonnen.. Ik moet nog zo veel dingen doen/zien.. Ik moet nog gaan samenwonen.. Dan begint mn leven pas.. (zo`n gevoel heb ik).. Ik heb wel eens pogingen ondernomen om der tussen uit te knijpen.. Pas bij de geboorte van mn nichtje wist ik het.. DAT WIL IK OOK.. Dus ik heb nog zoveel redenen om te leven...
Een reden... hmm.. ik heb er vaak genoeg over gewikt en gewogen,
Naast seks, liefde die ik heb voor andere (dus niet schuld gevoel), de ervaring dat je iets fijns doet.. (desnoods een herrinering van 10 jaar terug) ook hele basale dingen.. het luisteren naar een intens verdrietig nummer (wordt je nog meer down).. of het staren naar de vieze herfst dagen.. Al de heftigheid van de emoties.. als je echt Down bent... bestaan ook als je Up bent.. zooo heftig dat je jezelf wel dood kan maken..
Jemig.. als je zo'n piek bereikt alleen dan in positieve zin..
hihi.. glimmen zal je.... al duurt het nog zo lang
[Dit bericht is gewijzigd door M.ALTA op 09-12-2002 18:43]
- er zijn ook wel eens leuke momenten in het leven
en dat sta ik niet toe
quote:Dat is ook wat mij tegenhoudt.
Op dinsdag 10 december 2002 18:04 schreef _JEN_ het volgende:
- de mensen om me heen wil ik geen pijn doen, met name mijn familie en mijn dierbare vrienden
En ook het feit dat het een beetje lullig voor mijzelf is om na 20/25 jaar ellende ermee te kappen. Dan heb ik dus 20/25 jaar ellende gehad en verder niets
ben te nieuwsgierig naar de toekomst.
wil graag met huidige vriendin gaan samenwonen en trouwen (later).
voor de middelen heb ik geen problemen.
alleen is het zo moeilijk om te kiezen.
balkon, luchtdrukgeweer, pistool, revolver (over een tijdje hopelijk), medicijnen, drank (Breezah tast hersenen aan zo te zien ), auto (kan maar is erg voor bestuurder), trein (gaat niet want die rijden toch niet), elextrocutie, flat.
heb veel; keuzes dus, maar dioe he toc niet want ik hou veel te veel van mijn vriendin. 
Trueno
Om je kracht te laten zien
Situatie: Iemand pest je zo erg dat je zelfmoord wil plegen. wat je dan doet om die gene terug te pakken ga je juist het omekeerde doen je laat zien dat je sterker bent dan het probleem wat voor je staat en dat je de problemen niet uit de weg gaat !!!????? ik weet het niet hoor.
Ik heb haar op de wereld gezet en wil haar zien opgroeien.
Ik wil haar gelukkig zien en kindjes zien krijgen.
Ik wil haar steunen bij alles wat komen gaat.
En dat zal ik doen tot mijn laatste zucht.
quote:Makkelijker gezegd dan gedaan..
Op woensdag 11 december 2002 09:38 schreef Evil_Jur het volgende:
Mensen die zelfmoord willen plegen vanwege pesten moeten zich gewoon assertiever opstellen, ik zou eerder het leven van de schuldige nemen, dan mijn eigen...
En omdat mensen soms zeggen dat ze om je geven, en alleen daarvoor zou je al moeten blijven leven
Dat hebbe ze niet in die achterlijke christelijke kut hemel.
Dus zolang mogelijk probeer ik me leven te rekken.
- het wel weer beter wordt.
- anderen het nog veel erger hebben/hadden, en die leven ook nog.
- het nog niet zo eenvoudig is, en stel je voor dat het misgaat.
quote:als dat een reden is om geen zelfmoord te plegen, dan spring ik straks denk ik toch maar wel van het balkon..
Op zaterdag 22 juni 2002 20:26 schreef Sera het volgende:
Omdat er sex is..
Zelf ben ik wel klaar hier hoor. Kom maar op met de dood.
2. je vrienden verdriet
3. wat als het nou (half) misgaat?
quote:erg herkenbaar
Op dinsdag 10 december 2002 22:18 schreef Fogerty het volgende:[..]
Dat is ook wat mij tegenhoudt.
En ook het feit dat het een beetje lullig voor mijzelf is om na 20/25 jaar ellende ermee te kappen. Dan heb ik dus 20/25 jaar ellende gehad en verder niets
, maar na een (eigenlijk enige) poging heb ik mezelf beloofd 100 jaar te worden en ik breek nooit mijn beloftes.ik wil de 'les van de dag' van morgen niet missen.
quote:your point is?
Op vrijdag 13 december 2002 14:47 schreef chocolatemoeze het volgende:
Zelfmoord = moord.
quote:Dat'ie geen moordenaar is.
Op vrijdag 13 december 2002 15:51 schreef ThE_ED het volgende:[..]
your point is?
quote:Denk es na
Op vrijdag 13 december 2002 15:51 schreef ThE_ED het volgende:[..]
your point is?
quote:same here
Op vrijdag 13 december 2002 13:56 schreef Rafterman het volgende:
1 reden:ik wil de 'les van de dag' van morgen niet missen.
als je er nu over nadenkt... denk er dan es echt over na van wat je nog niet hebt gezien of hebt ervaren in het leven!!! En maak een lijst! Ik denk dat die lijst best wel lang wordt... en dan wel alle dingen in het leven die mooi zijn dus een klein iets als een mierenhoop bekijken tot eenreis naar verwegistan en alles wat er tussen deze onderwepen zit. En dan proberen de goeie mindset te creeren je hoeft niet goody goody te worden maar happy zijn met kleine dingen is al genoeg... tenminste zo heb ik het in het abyssal bedacht ooit toen ik depri was.gr Filmgek
[Dit bericht is gewijzigd door Filmgek op 15-12-2002 13:39]
quote:heb je een docter dan? wist ik niet.
Op woensdag 11 december 2002 10:25 schreef MUUS het volgende:
Mijn dochter.Ik heb haar op de wereld gezet en wil haar zien opgroeien.
Ik wil haar gelukkig zien en kindjes zien krijgen.
Ik wil haar steunen bij alles wat komen gaat.
En dat zal ik doen tot mijn laatste zucht.
leuk voor je
quote:Maar wie zit er eigenlijk te wachten op mijn werk?
Op maandag 1 april 2002 21:22 schreef k_i_m het volgende:
Simpel, omdat mijn werk hier nog niet af is.
Dan zou het in 1 klap zinloos zijn, omdat het half werk is.
That's right. Zinloos vanaf het begin, en ik zie het nu pas
.je kunt zomaar ineens de liefde van je leven tegenkomen,
die ene geweldige baan vinden,
met de juiste begeleiding en hulp beter met je problemen om leren gaan
en zo dus werkelijk gelukkig worden.
En geloof me: iedereen is te helpen, zelfs de moeilijkste gevallen. Als je maar zelf wilt.
quote:Iedereen is wel te helpen... maar als je in een gruwelijk diep gat zit en je begint manisch depressief te worden dan kan het wel uitzichtloos worden waardoor je meer zin krijgt om het op te geven dan om nog door te gaan.
Op zondag 15 december 2002 14:58 schreef SEMTEX het volgende:
Redenen om geen zelfmoord te plegen:je kunt zomaar ineens de liefde van je leven tegenkomen,
die ene geweldige baan vinden,
met de juiste begeleiding en hulp beter met je problemen om leren gaan
en zo dus werkelijk gelukkig worden.
En geloof me: iedereen is te helpen, zelfs de moeilijkste gevallen. Als je maar zelf wilt.
Reden voor mij was:
- mijn vriendin die meer voor me betekent (heeft) dan ze weet
- muziek; heb ik nodig om niet gek te worden..
Klinkt triest maar ja.. wie zei dat het leven stoer moest zijn. 
quote:Juist de momenten dat je echt onderin je persoonlijke put zit, moet een punt zijn waarop je omhoog kunt klimmen en weer hoop kunt krijgen.
Op zondag 15 december 2002 15:14 schreef TrenTs het volgende:[..]
Iedereen is wel te helpen... maar als je in een gruwelijk diep gat zit en je begint manisch depressief te worden dan kan het wel uitzichtloos worden waardoor je meer zin krijgt om het op te geven dan om nog door te gaan.
quote:Waar. Toch is niet iedereen mentaal even sterk en ook de periode dat je al in de put zit speelt mee denk ik. Als je het een jaar moeilijk hebt dan zie je nog wel licht en ook 4 jaar is nog wel te overkomen. Maar iemand die 10 jaar lang elke dag het idee heeft dat hij een aderlating krijgt.. die krijgt ook schijt aan z'n omgeving en wat ze er van denken als hij er uit stapt.
Op zondag 15 december 2002 15:16 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Juist de momenten dat je echt onderin je persoonlijke put zit, moet een punt zijn waarop je omhoog kunt klimmen en weer hoop kunt krijgen.
Hoewel hij in z'n achterhoofd of diep in z'n hart wel weet wat mensen er van denken, maar zoiets is makkelijk te verdrinken in je gevoelens denk ik.
quote:Duh, dat doe ik "altijd" maar ik zie nog steeds niet echt in wat voor nuttigs er in de reply zat.
Op zondag 15 december 2002 12:59 schreef chocolatemoeze het volgende:[..]
Denk es na
[Dit bericht is gewijzigd door Ripley op 15-12-2002 22:01]
quote:
Op zondag 15 december 2002 15:16 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Juist de momenten dat je echt onderin je persoonlijke put zit, moet een punt zijn waarop je omhoog kunt klimmen en weer hoop kunt krijgen.
volledig mee eens. dan heb je vollop mogelijkheden waarvan alles beter is dan wachten op de dood.ik heb niet echt dat je zegt van jjeej ik wil leven maar t tegenovergestelde gaat ook wat ver... en nee ik ben niet depri of zo.. hecht gewoon niet veel waarde aan dingen..
quote:Hoeft helemaal niet hoor, sommige mensen kunnen best gemist worden, hoe hard het ook is.Op maandag 3 mei 2004 04:59 schreef MrObjective het volgende:
De reden het niet te doen ben jezelf.
quote:Op maandag 3 mei 2004 12:03 schreef Furble het volgende:
Voor de "grap" overweegt iedereen het wel eens. Iedereen zegt wel eens "ik kan altijd nog zelfmoord plegen" met een knipoog erbij. Maar waarom zou je het doen? Voor alles is een rede, en voor alles is een oplossing...
quote:Een vrij aanzienlijk deel zelfs...Op maandag 3 mei 2004 09:15 schreef ParanoidEv het volgende:
[..]
Hoeft helemaal niet hoor, sommige mensen kunnen best gemist worden, hoe hard het ook is.
- het is super egoistisch, als ik iets juist niet ben is het dat wel. Denk aan al het leed dat je geliefden en nabestaanden zullen hebben omdat jij het zo nodig vind om uit het leven te stappen.
- Ik heb nog maar zo weinig gezien van het leven, ik wil nog veel meer mee maken.
Eerlijk gezegd is de gedachte mij ooit 1 x door het hoofd gegaan, maar ook nooit veel verder dan dat gekomen. Het gaat gewoon nergens over, je moet juist dankbaar zijn dat je leeft, waarom zou je er dan een einde aan maken, dat terwijl er zoveel mensen zijn die terminale ziektes hebben, zou jij met je gezonde lichaam eruitstappen? Beetje erg egoistisch...
quote:het is 1 van de punten.. maar er zijn er meer in mijn geval. Als die ene in dat geval niet opgaat zijn er nog meer redenen waarom ik het uit mn hoofd zou laten..Op maandag 3 mei 2004 14:30 schreef nozem het volgende:
Dankbaar dat je in een rijk Westers land op mag groeien, vertel dat maar eens tegen een persoon met een zware psychische stoornis, of iemand die zojuist in de steek is gelaten door z'n hele gezin..
als ik helemaal alleen ben, zijn er voor mij geen grenzen meer
)Het idee van ' hoe zou het zijn als ik er nooit geweest was'. Waarom loop ik hier uberhaupt rond? En waarom is het leven vaak zo saai en wat moet ik ermee?
Als ik al denk aan mn ouders, doe ik het al niet meer
Het idee dat zij om mij verdriet gaan hebben, houd me drvan af.Daarnaast zal ik mezelf ook nooit gaan pijnigen of doden, want daar ben ik veel te schijterig voor
maar ik heb het niet gedaan omdat:
1. Omdat ik het niet durf..
2. Ben nog jong (16 jaar, dus kan nog allekanten op)
3. Nabestaande
Maar heb toch wel vaak een drang om dood tegaan, bijvoorbeeld: we gingen met het helegezin een weekend weg, met de auto. Toen hadden we een lekke band met de auto, maar dat hadden we niet door, dus 'gelukkig' werden we gewaarschuwd door een andere automobilist. Dus mn vader was de band aan het verwisselen buiten, en ik zat binnen met mn moeder en broertje, en mn moeder zei: "we hadden wel dood kunnen zijn als die man ons niet gewaarschuwt had" en ik dacht "wat maakt het uit.. dan hoef ik geen zelfmoord te plegen"
heel raar, want eigenlijk ben ik niet zo, geen idee hoe ik bij deze gedachten kom
-Als je zelfmoord pleegt, mag je je (ellendige) leven 1044 keer (of zoiets) overdoen.
-Als je zelfmoord pleegt, moet je je leven nog eens overnieuw doen omdat je een levensles die je had moeten leren, waar je doorheen moest gaan, hebt afgebroken. Je komt dus weer terug op aarde in dezelfde (rot)situaties, soms zelfs ergere situaties dan in het leven waarin je zelfmoord pleegde. Pleeg je WEER zelfmoord in dit leven, mag je weer overnieuw beginnen, steeds in een nog moeilijkere situatie (1e leven: misbruikt, pleegt zelfmoord. 2e leven: misbruikt en blind: pleegt zelfmoord. 3e leven: misbruikt en blind en verlamd en geboren in een 3e wereld land, pleegt zelfmoord etc.)
-Als je zelfmoord pleegt mag je 'boven' even bijkomen (je wordt wel liefdevol opgevangen), en wordt je vertelt dat je -of je nu wilt of niet- die levensles die je nu hebt afgebroken door zelfmoord te plegen, TOCH moet leren. Je gaat uiteindelijk terug naar de aarde en mag je leven(sles) nog eens over doen: je komt dus in ongeveer dezelfde (klote)situatie terecht als in je vorige leven...en dan maar hopen dat je dit keer geen zelfmoord pleegt. Vaak is er op het betreffende moment dat je zelfmoord wilt plegen dan een soort onbewuste herinnering aan je vorige leven, en weet je instinctief dat je het niet moet doen, dat het niks oplost.
Tis zo dat alle mensen wel een keer in een leven komen dat ze zelfmoord plegen. Dit is ook een les die alle mensen doormaken: dat dat dus niks oplost.
Zelfmoord is geweld tegen jezelf gebruiken, je ik vermoorden.
Dat je terugmoet naar de aarde en opnieuw door die rot-situatie moet is geen straf, maar een les die je moet leren. Je wordt zo goed als het kan liefdevol begeleid door 'boven': je gidsen etc.
Ik weet niet zeker of ik er in moet geloven dat het zo is.....ik vind het zo cru en gemeen.....zeker de bovenste 2 voorbeelden die je vaak tegenkomt in de reincarnatieleer.
En dan wordt er ook nog gezegd dat het dus geen straf is maar een les.....nou ik vind mijn leven af en toe echt wel een straf....
Zelf heb ik sinds 8 jaar oogklachten, dit is erger geworden sinds 2 maanden en het wordt nog steeds erger en erger....dokters kunnen niks vinden en sommige mensen (ouders en doktoren) geloven me niet. Ik wordt er zwaar depressief en angstig van...blind worden of iets aan je ogen hebben heeft me al van kleins af aan het ergste geleken wat je kon overkomen.
Ik was vroeger echt een zienertje, ik was heel dankbaar voor het feit dat ik kon zien en genoot van alles wat ik zag.....toen ik 8 jaar geleden iets aan mijn ogen gekregen heb ik daar psychisch heel erg mee gezeten en ik zit er nog steeds mee. Ik voelde me leeg van binnen: nu ik minder zag, zag ik ook van binnen ineens minder. Ik had altijd een levendige fantasie gehad, en als ik kunstwerken oid zag dan begreep ik meestal wel wat er mee bedoeld werd of kon er een eigen betekenis aan verbinden, ik kon tussen de regels doorlezen....en dat kan ik nu niet meer sinds 8 jaar, ik voel me leeg van binnen, oppervlakkig. Ik verlang nog dagelijks terug naar de tijd dat ik nog goed kon zien.
De laatste 2 maanden zou ik zelfs al blij zijn als ik mijn zicht terug had van 2 maanden geleden....dan zou ik enorm van het leven gaan genieten, genieten van wat ik nog kan zien.
Ik zit op dit moment erorm in de rats: het enige wat ik kan doen is wachten, wachten wachten tot het volgende onderzoek (duurt steeds weken of zelfs maanden) en intussen lijdzaam toezien hoe mijn zicht met de dag minder wordt en dat de mensen om me heen me voor gek verklaren.
Ik weet gewoon niet hoe ik hier mee moet leven als dit niet weggaat. Ik denk dat ik ook ZEKER niet kan leven met blindheid, mocht ik dat worden. Je hele wereld verandert dan: je kan niet alleen niks meer zien. Ook je hobby's zullen veranderen omdat je minder meer kan, je muzieksmaak omdat je toch iets anders luistert, je zelfbeeld (je kan jezelf niet meer zien, je bent alleen nog maar een stem, een schim), je visuele herinneringen zullen misschien wel vervagen in de loop der tijd, sowieso zul je minder vaak flashbacks hebben naar herinneringen omdat je geen dingen meer ziet die bewust of onbewust een herinnering oproepen (je ziet een gele pet en moet denken aan iemand die je kende die een gele of rode pet op had, je ziet een glooiend dal in zuid-limburg en moet denken aan je vakantie in de Alpen etc.)
Dat lijkt me ZO erg, ik denk niet dat ik daar mee kan leven....ik denk niet dat ik de kracht heb om dan toch door te leven.
Op dit moment heb ik er door mijn oogklachten al geen zin meer in. Ik ben alleen nog maar bang en depressief. Ik heb alleen nog maar nachtmerries. Ik wordt constant geconfronteerd met mijn beperkingen, wat ik ook doe en daar wordt ik alleen maar meer depressief van.
Als dit over zou zijn zou ik dankbaar en redelijk gelukkig leven, ik zou genieten van kleine dingen...ik vind het leven leuk als dit er niet zou zijn.....ik wil niet dood, maar ik kan hier gewoon niet mee leven.
Dat ik er anderen verdriet mee doe komt op zo'n ik-wil-dood moment niet eens als eerste in me op. Ik denk de hele dag alleen nog maar 'ik kan dit niet meer, ik houd dit niet vol'.
tis niet eerlijk dat ik hier mee moet leven. Dat ik mijn verdere leven slijten moet als depressief kasplantje. Tis niet eerlijk dat ik deze klachten nu al krijg, op mijn 22e, en niet op mijn 50e....dan was mijn productieve leven al voor een groot deel voorbij en zou ik minder mee hebben gezeten dan nu, nu ik nog de arbeidsmarkt op moet, zelfstandig moet worden, geacht wordt van het leven te genieten en productief te zijn.
Ik durf misschien geen zelfmoord te plegen vanwege de redenen die ik hierboven heb genoemd, dus ik hoop maar dat het mij gegund is dat ik snel van mijn lijden wordt verlost: door een hartinfarct of zo (met al die stress en mijn slechte eten moet dat misschien wel lukken)....alhoewel ik het verschil niet echt zo zie in zelfmoord plegen en je verdere levensdagen slijten met depressief op bed liggen en de hele dag alleen maar te huilen...wat is daar dan het nut van, wat is daar dan de les van? Waarom moet ik dat leren.
Ik weet wel dat ik dat natuurlijk ook niet moet doen maar dat ik moet leren hier mee om te gaan, moet leren mijn geluk niet in handen te leggen van dokters maar er zelf aan moet werken en er het beste van moet zien te maken etc., zelfverantwoordelijk leren leven maar das makkelijker gezegd dan gedaan.
De rest van mijn leven is ook al zwaar: een autistisch broertje, gepest op school, eenzaam geweest, sociaal onhandig zijn, ouders die heel lief zijn maar me toch ook onbewust aan een minderwaardigheidscomplex hebben geholpen met al hun goede bedoelingen etc.
Life sucks.
-ik weet geen goede manier om zelfmoord te plegen: voor de trein springen wil ik die mensen niet aandoen en lijkt me nogal pijnlijk+gruwelijk, mn polsen doorsnijden lijkt me ranzig en pijnlijk, met pillen heb je een hele grote kans dat je wakker wordt in het ziekenhuis met een leeggepompte maag etc. etc. etc.
Ik wil niet pijnlijk en vermorzeld of verminkt aan mn eind komen als het even kan ;-p
-tja en dan mijn ouders.....op momenten dat ik depri ben denk ik alleen nog maar aan 'ik kan hier niet mee leven, ik kan niet meer' maar op momenten dat ik dan moet nadenken over zelfmoord dan wordt ik er wel verdrietig van dat ik dat mijn ouders aan moet doen, en mijn broertje. Ze hebben het al zo moeilijk met een autistische+psychotische zoon.
-tja en dan nog mijn vriend en vriendinnen natuurlijk alhoewel ik daar dan pas in een latere instantie aan denk.
Nja mocht ik er niet meer mee kunnen leven hoop ik dat ik het opbrengen mijn ouders in te lichten en ze te overtuigen van het feit dat niet ik niet meer kan. Dat ik dan pillen inneem waar zij bij zijn of zo..
mja ik kan het verdriet dan niet wegnemen bij mijn ouders en vriend etc. en daar zit ik dan toch wel mee.
tis dan zo egoistisch.
Mijn nabestaanden kunnen me eigenlijk niet veel schelen, die zullen het beter hebben zonder mij. Ik doe ze nu al erg veel pijn, zonder mij zou het beter zijn.
nu heb ik inmiddels een heel lief vriendinnetje en dus weer iets om voor te leven dus nu zou ik het ook niet meer doen
mooie kanten kan hebben naast alle frustratie en stress die het leven kan geven, het leven is al zo
kort dus zou het dom zijn het al nog korter te maken dan het is. Een goede reden om niet te doen
aan zelfmoord is dat je het privilege hebt als mens om alles bewust te kunnen waarnemen en je
gebruik kunt maken van een lichaam (anders zou je alleen een ziel zijn) dat is hoe ik er over denk.
quote:Van je volgende leven weet je toch niets, boeit dus ook niet echt.Op dinsdag 4 mei 2004 12:42 schreef tulpje6 het volgende:
-Als je zelfmoord pleegt, mag je je (ellendige) leven 1044 keer (of zoiets) overdoen.
[ Bericht 68% gewijzigd door DarkElf op 05-05-2004 02:39:47 ]
dit soort teksten zijn pertinent ongewenst hier.
[ Bericht 43% gewijzigd door DarkElf op 05-05-2004 02:39:08 ]
quote:Bron? Link?Op woensdag 5 mei 2004 02:12 schreef Viperdesign het volgende:
-edit-
dit soort teksten zijn pertinent ongewenst hier.
quote:Is wel mogelijk, maar het is lastig om aan het benodigde spul te komen.Op woensdag 5 mei 2004 02:56 schreef travelwoman het volgende:
Als ik zou weten dat het rustig en relaxt zou gaan dan zou ik ervoor gaan, maar dan zou ik eerst eventjes met mijn broertje praten zodat ik hem kan overtuigen dat ik ''wil'' gaan !
quote:Nou loop ik helemaal niet met de gedachte om zelfmoord te gaan plegen, maar om zoiets te bespreken met me broertje, zie ik al helemaal niet zitten. Nou weet ik niet hoe oud jouw broertje is, maar mijn broertje is 13, en zoiets kun je je broertje toch niet aandoen, door hem daarmee te belasten ?!Op woensdag 5 mei 2004 02:56 schreef travelwoman het volgende:
De rede waarom ik geen zelfmoord zou willen plegen is omdat ik het niet durf, bang voor een onbekende hevige pijn.Als ik zou weten dat het rustig en relaxt zou gaan dan zou ik ervoor gaan, maar dan zou ik eerst eventjes met mijn broertje praten zodat ik hem kan overtuigen dat ik ''wil'' gaan !
.quote:Ik heb bepaalde afwijkingen al sinds mn geboorte, zou dat dan ook n soort straf zijn?Op dinsdag 4 mei 2004 12:42 schreef tulpje6 het volgende:
. quote:Er is vast wel een geloof die dat kan onderstrepen.Op woensdag 5 mei 2004 03:04 schreef Sport_Life het volgende:
[..]
Ik heb bepaalde afwijkingen al sinds mn geboorte, zou dat dan ook n soort straf zijn?
quote:Mja achOp woensdag 5 mei 2004 03:06 schreef Viperdesign het volgende:
[..]
Er is vast wel een geloof die dat kan onderstrepen.
.Soms moet je niet teveel nadenken, maar gewoon gaan slapen..
quote:je gaat geen uitleg verschaffen over hoe je het beste zelfmoord kunt plegen.Op woensdag 5 mei 2004 02:57 schreef Viperdesign het volgende:
[..]
Bron? Link?
lijkt me dat ieder mens kan snappen waarom niet.
quote:Op woensdag 5 mei 2004 03:10 schreef Sport_Life het volgende:
Soms moet je niet teveel nadenken, maar gewoon gaan slapen..
.quote:Indien iemand je aanspreekt om de weg te vragen dan geef je diegene toch ook uitleg over hoe diegene het beste op zijn of haar bestemming kan komen?Op woensdag 5 mei 2004 03:11 schreef DarkElf het volgende:
je gaat geen uitleg verschaffen over hoe je het beste zelfmoord kunt plegen.
Als iemand dood wil is dat de keus van de persoon zelf. Zo voorkom je nog eens dat mensen voor de trein springen of er een verminkt lichaam aan overhouden omdat ze het verkeerd deden.
[ Bericht 9% gewijzigd door Viperdesign op 05-05-2004 03:15:53 (Iets logischer.) ]
Misschien onnodig in jouw ogen, maar er zijn genoeg andere plekken op internet
waar je dan terecht kan. Maar hier doen we dat gewoon niet.
Dankje.
het enige wat je dan nog tegenhoudt is dat je compleet 'bevriest' laat maar zeggen op het moment dat je het wil doen. en de reden daarvoor is ingebouwde overlevingsdrang.
Ja dit is een kloon en nee dat zijn geen geintjes
quote:Als iemand echt zelfmoord wil plegen dan kan die de weg op internet naar de sites waar veel methoden genoemd staan, echt wel vinden.Op woensdag 5 mei 2004 03:13 schreef Viperdesign het volgende:
Indien iemand je aanspreekt om de weg te vragen dan geef je diegene toch ook uitleg over hoe diegene het beste op zijn of haar bestemming kan komen?
Als iemand dood wil is dat de keus van de persoon zelf. Zo voorkom je nog eens dat mensen voor de trein springen of er een verminkt lichaam aan overhouden omdat ze het verkeerd deden.
quote:tja, als je dus zoveel wilskracht hebt dat je je over dat 'bevriesmoment' heen kan zetten.Op woensdag 5 mei 2004 04:13 schreef Viperdesign het volgende:
Hoe verklaar je dan de zelfmoorden die wel succesvol zijn afgerond?
quote:Op woensdag 5 mei 2004 17:31 schreef I.R.Baboon het volgende:
Omdat ik 2 tentamens gehaald heb.
Ik denk dat ik dat heb.....
quote:Ja, maar wat nu als je 1 van je zintuigen wordt weggekaapt...en nog wel de belangrijkste imo......ik deelde altijd jouw mening: zelfs als er iemand dood zou gaan zou dat nog geen reden zijn tot zelfmoord, of zelfs als ik ziek zou worden niet....want die gevoelens van zwaar verdriet doen je het menselijk leven in al zijn aspecten kennen. Bovendien kun je altijd nog genieten van de dingen die je ziet of hoort.....maar shit, nu ben ik half blind zowat......en dit is ZO confronterend voor me....zonder mijn zicht is er een heel groot 'geniet-orgaan' weggevallen....straks ben ik blind en zit ik alleen nog maar opgesloten in mezelf.....dat lijkt me heel erg beanstigend sowieso (opgesloten en voortdurend kwetsbaar en afhankelijk zijn en geen weg tot afleiding hebben door ff naar iets te kijken)Op woensdag 5 mei 2004 00:48 schreef SEX het volgende:
Ik heb nooit overwogen om zelfmoord te plegen maar reden daarvoor is omdat het leven ook veel
mooie kanten kan hebben naast alle frustratie en stress die het leven kan geven, het leven is al zo
kort dus zou het dom zijn het al nog korter te maken dan het is. Een goede reden om niet te doen
aan zelfmoord is dat je het privilege hebt als mens om alles bewust te kunnen waarnemen en je
gebruik kunt maken van een lichaam (anders zou je alleen een ziel zijn) dat is hoe ik er over denk.
Ik weet gewoon niet of ik er mee kan leven als dit niet overgaat......
ik geniet van alles wat er om mij heen is, ok ik heb weleens een kut periode maar ik denk zo van alles komt goed en hier kom je ook wel weer bovenop.
- Mijn vrienden en vriendinnen zullen er veel pijn om hebben.
- Mijn familie zullen er ook veel pijn van ervaren
- Ik geef bekenden/familie/vrienden een blijvend litteken voor de rest van hun leven.
- Ik zou iemand de schuld moeten geven want ik vind dat het dan 1 hoofd oorzaak zou hebben. Ik kan die persoon hoe erg hij/zij ook zou zijn niet zo'n gewetens dreun kunnen geven.
Ik heb het nog nooit serieus overwogen. Op dit moment ben ik toch redelijk depressief maar daarvoor zijn doktoren en zo die me kunnen helpen als het zou moeten. Ik kom er anders zelf doorheen. Ik heb een vriendin en een vriend die ik dag en nacht wakker kan bellen. Ik had eerst 2 van zulke vriendinnen maar die ene is het probleem.
- ik zou het mijn familie niet aan willen doen, want je zadelt ze toch ook met een schuldgevoel op, van had ik niet iets kunnen doen, als dit, als dat (niet dat dat geholpen zou hebben)
- ook een beetje idee van zelfs dat zou me niet lukken
- dat ik wou laten zien, als was het maar aan mezelf, dat ik het wel kon, en een manier zou vinden om met het leven en andere dingen om te gaan
- maar ook omdat ik het idee had dat er nog zoveel dingen te doen en te zien waren, die ik toch niet zou willen missen.
En gelukkig maar, het leven is leuk! en ookal ben ik er nog lang niet helemaal, ik zit op de goeie weg, ik kom er wel.
kut met peren .....
Mja....
Een optimist is een slecht geïnformeerde pessimist .....
quote:opbeuren? nee denk ik niet.Op donderdag 6 mei 2004 20:45 schreef mymoodfentje het volgende:
is dit een opbeurtopic of niettan. waarom niet? beetje te makkelijk.
Maar eens stil staan bij de goede, waardevolle dingen
in je leven, dingen waar je kracht van krijgt en liefde.
Wensen die je nog hebt, dromen bijvoorbeeld.......
kan helemaal geen kwaad
- ik mijn nabestaanden geen pijn wou doen
- ik toch wilde proberen uit die verschrikkelijke put te komen
- ik kinderen wil krijgen en ze zien opgroeien
ook is een tijd geleden een vriend van mij plots uit het leven gegrepen (danwel niet door zelfdoding maar goed) als ik zag hoe moeilijk mensen (ik ook) het hadden met het feit dat hij er ineens niet meer was en al die twijfel erom heen denk ik steeds maar weer dit is het niet waard. ik ga er wat van maken.
quote:idemOp vrijdag 11 juni 2004 21:17 schreef slim_blondjuh het volgende:
ik hou teveel van bepaalde mensen om ze achter te laten...
quote:ik kan me niet voorstellen dat er buiten mn ouders mensen zijn die het wat zou boeien.. ik heb natuurlijk wel vrienden enzow, die het misschien niet leuk zouden vinden, maar 'they'll get over it'..Op vrijdag 11 juni 2004 21:17 schreef slim_blondjuh het volgende:
ik hou teveel van bepaalde mensen om ze achter te laten...
daarintegen heb ik wel veel mensen waarvan ik het gruwelijk zou vinden als zij op wat voor manier dan ook komen te overlijden..
Na veel nadenken kwam ik tot de conclusie dat ik het NOOIT zou doen, om een aantal redenen:
- Er is nog véél teveel dat ik wil meemaken in mijn leven; reizen, leren, kinderen etc.. En het idee dat je die kleine pleziertjes nooit meer zult meemaken; de zon op je gezicht wanneer je 's zomers op je rug in het gras ligt, genieten van je lievelingsgerecht..
- Het de makkelijkste uitweg is voor (veel) problemen die ook op een andere manier op te lossen zijn; natuurlijk zijn er dingen waar je nooit meer overheen komt (bv de dood van je hele gezin oid), maar meestal is zelfmoord een zwaktebod omdat mensen problemen liever ontlopen dan oplossen.
- Ik het mijn nabestaanden (en niet alleen mijn kinderen, maar ook mijn ouders en eventueel grootouders) nooit aan zou willen doen. Het lijkt me een levenslang trauma op te leveren, dat in het geval van mijn opa (hartklachten) wel eens niet zo lang zou kunnen zijn wanneer zoiets hem ten ore zou komen.. Die gruwelijke gevoelens wil je je ergste vijand toch niet eens aandoen, laat staan de mensen van wie je houdt?!
- Er zijn zoveel mensen die het veel zwaarder hebben, en natuurlijk zullen die ook wel klagen maar dat vind ik toch wat anders dan jezelf ophangen. Hoe zwaar je het op sommige momenten ook zult hebben, er zijn altijd andere kanten aan het leven; wanneer de zon doorbreekt en een regenboog maakt boven de wolken, wanneer de eerste lelietjes-van-dalen weer uit de grond komen, de kleur van de herfstbladen aan de bomen, de eerste vorst die de hele wereld wit maakt... Om het maar niet te hebben over de overweldigende gevoelens die andere mensen (of dieren!) bij je los kunnen maken
- En tenslotte, dat ik er niet tegen kan dat ik dan de nieuwste ontwikkelingen en ontdekkingen niet meer mee zou maken, geen boeken meer, geen muziek (mijn twee grootste angsten zijn blind worden gelijk gevolgd door doof worden)
Nee, ondanks alle ellende en problemen (en ik heb mijn portie wel gehad ondertussen voor de aankomende 50 jaar hoor) zijn het leven en de wereld veel te mooi om er geen deel meer van uit te maken!
en de enigste reden dat ik nog leef is dat ik meschien ooit nog iemand nog tegenkom die ook van mij zou kunnen houden... maar die hoop begint ook steeds verder weg te gaan.
een jaar of 2 geleden pleegde ik geen zelfmoord omdat ik bang was dat ik me moeder pijn zou doen... maar dat begint de laatste tijd ook te verdwijnen.
Het lijkt alsof echt niemand om je geeft
Onbewogen, starend naar de klok
vragend aan jezelf waarvoor je leeft
Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan
Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
dus hou nog even vol als het niet gaat
Het komt eraan
Niet geslapen, weer een lange nacht
Waar is alles toch zo mis gegaan?
Duizend vragen, tollend in je hoofd
zoekend naar de zin van het bestaan
Iedereen kan soms het leven niet meer aan
Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan
Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
dus hou nog even vol als het niet gaat
Als het geluk je plots verrast
Denk dan niet na maar grijp het vast
Er is altijd een weg, altijd een licht
Veeg de tranen nu uit je gezicht
Want er komt een moment dat het geluk voor je staat
dus hou nog even vol als het niet gaat
Het komt eraan
quote:Hierdoor.... en ik besefte me het toen ik het las...!Op donderdag 6 mei 2004 17:05 schreef Timz het volgende:
in search of happiness, i came across things i never thougt i would see, i opened my mind and saw what i am. i`d like to be that person i`m going to fight for being him. If it takes years and years the moment that i expercience true happiness and total conformation with me will be an excitement i never experienced before. Live your dreams
heb je dat zelf geschreven of is het een quote van iemand?
quote:Op zaterdag 19 augustus 2000 21:16 schreef ZFLaSH het volgende:
Toen ik zag hoeveel weerslag die zelfmoord had op de nabestaanden en zelfs op de mensen die er (zoals ik) best ver vanaf stonden heb ik besloten het nooit te doen.
Liever dat ik pijn lijdt dan dat ik het overdraag op de mensen die om me geven.
En ik geniet gewoon van het leven, door levenservaring kan je nét dat stukje kracht opbrengen om er nog net van af te zien.. Ook al zit je erg diep, er zijn altijd mensen die het zwaarder hebben.. En dan vraag ik mezelf af.. Do I see THEM complaining?
quote:Op maandag 12 juli 2004 17:39 schreef CasB het volgende:
Het leven is veel te mooi om zelfmoord te plegen en veel te kort om depressief te zijn
quote:Inderdaad, als je zelfmoord zou plegen zijn er ineens een hoop mensen voor je en hebben dan zouden ze er ineens wel voor je zijn. Dat vind ik gewoon onzin, dan is het gewoon te laat om nog aardig te gaan doen, doe dat dan als je nog leeft...maar dan ben je het niet waard.Op maandag 12 juli 2004 17:23 schreef Tranceptor het volgende:
ach ja als je komt te overlijden zijn er altijd een hoop mensen die opeens geweldige compassie voor je hadden waarvan je zelf nooit iets van gemerkt had. Op mijn begrafenis zijn mijn vrienden en mijn naaste familie uitgenodigd en de rest gaat maar ergens anders melodramatisch lopen doen dat het allemaal zo erg is dat ik er niet meer ben. 3 maanden later ben je voor dat soort mensen nog niet eens meer een herinnering...
Zelfmoord is ook een manier om eindelijk erkenning te krijgen voor sommige, dan wordt je opeens niet zo snel vergeten.
Maar ik weet zeker dat er een hoop "vrienden" zijn die nu niets van je moeten hebben, maar dan even de goede vriend uitgaan hangen en je de avond erna al vergeten zijn als ze uitgaan...
Genoeg...ik heb er nooit aan gedacht (ach tuurlijk...vriendje maakt het uit, je bent 14, hopeloos en zou het liefst voor de trein springen, maar dat is niet serieus) en vind het een heel dubbel verhaal.
Ik heb een aantal keer te maken gehad met zelfmoord en ik wordt er woest van!
Je laat een ander met de shit zitten en zadelt mensen met een trauma op van hier tot tokio...denk je dat het lekker is om iemand van een touw te plukken?
Ik zelf wil graag uitvaartbegeleider worden en zal dan onherroepelijk met zelfmoord te maken krijgen...nou...ik zit er echt niet op te wachten om uren langs het spoort te slenteren op zoek naar lichaamsdelen...maar ja, dat hoor er dan ook bij.
Ik kan er niet mee uit de voeten...je hoort van mensen die hun baan kwijt raken en overspannen raken en dan met hun auto voor de trein gaan staan...zo verschrikkelijk slap en gemeen!
Denk je dat je de enige bent die zijn baan kwijt is of zo? Verman jezelf en doe wat man!
Wat ik zeg, ik wordt er woest van...er zijn mensen die door een hel gaan en toch nog wat weten te maken van hun leven en dan heb je van die mietjes die 1 tegenslag krijgen en voor de trein gaan staan!!!! Ik kan er dus niet over!
Je bent niet de enige met een klotenjeugd,
Je Bent niet de enige die lelijk of gehandicapt is
Je bent niet de enige die geen baan meer heeft
je bent niet de enige die geen vriend/vriendin heeft
En als het jouw overkomt dan is dat ook erg ja, maar je leven is je gegeven en door het op die manier weg te gooien verspeel je kansen op geweldige dingen die nog gaan komen!
Verder heb ik nog wel meer ideeen, maar het is laat, Hilje gaat naar bed...de essentie van mijn verhaal lijkt me duidelijk!
quote:Zo, volgens mij moet jij voor psycholoog gaan studeren, jij begrijpt die mensen wel.Op dinsdag 13 juli 2004 00:47 schreef Hilje23 het volgende:
Ik heb een aantal keer te maken gehad met zelfmoord en ik wordt er woest van!
Je laat een ander met de shit zitten en zadelt mensen met een trauma op van hier tot tokio...denk je dat het lekker is om iemand van een touw te plukken?
ik zit er echt niet op te wachten om uren langs het spoort te slenteren op zoek naar lichaamsdelen...maar ja, dat hoor er dan ook bij.
Ik kan er niet mee uit de voeten...je hoort van mensen die hun baan kwijt raken en overspannen raken en dan met hun auto voor de trein gaan staan...zo verschrikkelijk slap en gemeen!
van die mietjes die 1 tegenslag krijgen en voor de trein gaan staan!!!! Ik kan er dus niet over!
.Wil het de mensen in mn omgeving niet aan doen
Er zijn nog te veel dingen die ik wil doen
Bang dat het mislukt en dat alles dan nog erger wordt
Geen goeie manier vinden. Hoewel als het heel erg gaat dan zie je opeens in alles iets waarmee je jezelf van kant kan maken...
quote:Dat is allemaal wel waar maar als je erg depressief bent denk je niet zo....Op dinsdag 13 juli 2004 00:47 schreef Hilje23 het volgende:
knip
quote:Mee eens. Maar in principe is een depressie niet 'erg' (wel voor jou op dat moment), maar je kunt er later de 'voordelen' van zien. Als je een schrijver bent, en pagina's volschrijft tijdens je depressie, zul je zien dat het langaam toch beter gaat. En als het voor je gevoel weer een stuk beter gaat, merk je dat je toch wel veranderd bent na die periode. Zo'n depressie (niet even een dipje, maar een dip van maandenlang, misschien wel jaren) verandert je hele wezen, je hele denken. Dat is niet erg, als je er uiteindelijk maar niet aan onderdoor gaat.Op dinsdag 13 juli 2004 01:16 schreef Catwoman1986 het volgende:
[..]
Dat is allemaal wel waar maar als je erg depressief bent denk je niet zo....
quote:Ja dat is ook zo, maar het is alleen erg moeilijk in te zien op zo'n moment dat het ook weer beter kan gaan met je, en dat je daar iets aan moet doen.Op dinsdag 13 juli 2004 07:51 schreef Blinky het volgende:
[..]
Mee eens. Maar in principe is een depressie niet 'erg' (wel voor jou op dat moment), maar je kunt er later de 'voordelen' van zien. Als je een schrijver bent, en pagina's volschrijft tijdens je depressie, zul je zien dat het langaam toch beter gaat. En als het voor je gevoel weer een stuk beter gaat, merk je dat je toch wel veranderd bent na die periode. Zo'n depressie (niet even een dipje, maar een dip van maandenlang, misschien wel jaren) verandert je hele wezen, je hele denken. Dat is niet erg, als je er uiteindelijk maar niet aan onderdoor gaat.
Ik bedoel he!!! denk maar eens in, dat jou kind zelfmoord pleegt!
of erger, ben maar eens de machinist die iemand moet gaan opvegen die net kapot is gespatterd tegen zijn ruit aan!
quote:Het klinkt misschien cliché-achtig, maar ik zou zeggen: heb vooral vertrouwen in jezelf.Op woensdag 14 juli 2004 20:45 schreef Catwoman1986 het volgende:
[..]
Ja dat is ook zo, maar het is alleen erg moeilijk in te zien op zo'n moment dat het ook weer beter kan gaan met je, en dat je daar iets aan moet doen.
quote:Mieschien is het leven wel veel beter en mooier na het leven wat we nu hebben. De enige reden om geen zelfmoord te plegen is om de pijn die je krijgt bij het plegen van zelfmoord..redenen om GEEN zelfmoord te plegen
Achteraf blij dat ik het nie gedaan heb, der zijn zoveel mooie dingen in het leven als je het van de andere kant bekijkt
Maar de gedachtes van toen spelen nog steeds door m`n hoofd, vraag me nie waarom..
quote:En het oeuvre van Drs P.Op woensdag 5 mei 2004 17:31 schreef I.R.Baboon het volgende:
Omdat ik 2 tentamens gehaald heb.
quote:Ik denk dat me dat geen fuck zou uitmaken. Echt, het leed van die mensen is dan totaal irrelevant voor me.Op woensdag 14 juli 2004 23:58 schreef punkgirl het volgende:
als je zelfmoord pleegt.. dan pak je ook de mensen naast je!!!
Ik bedoel he!!! denk maar eens in, dat jou kind zelfmoord pleegt!
of erger, ben maar eens de machinist die iemand moet gaan opvegen die net kapot is gespatterd tegen zijn ruit aan!
quote:Inderdaad, als je zelf zo slecht voelt dan zijn anderen niet meer belangrijk. Als je niet kan leven door een onmenselijke pijn voor jou. Wie zijn anderen dan om je tegen te houden. Jij bent belangrijk, de wereld is egoistisch. Je lost niets op, je beeindigt je problemen. Je weet dat het gevolgen heeft voor anderen en voor jezelf.Op maandag 19 juli 2004 23:54 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Ik denk dat me dat geen fuck zou uitmaken. Echt, het leed van die mensen is dan totaal irrelevant voor me.
Maar er zijn wel degelijk redenen voor mij om het nooit te doen. Ten eerste (en belangrijkste) Ik geloof dat ik niet het recht heb om een leven af te nemen, ook niet die van mezelf. Ik denk niet dat je ooit rust zal vinden als je zelfmoord pleegt. Verder vond ik het laf. Die hele situatie zag (en zie) ik als een soort test voor mezelf. Ik moet hier doorheen zien te komen, en zelfmoord is geen uitweg. En er zijn nog geneog dingen die ik wil bereiken in het leven, en waar ik nu dan ook naar toe leef. Ik kon zelfs een paar mensen bedenken die het 'niet leuk' zouden vinden als ik zelfmoord zou plegen
. Tegen elkaar opgewogen had ik dus genoeg redenen om het niet te doen.
quote:Over die machinist.......daarom moet er ook een 'veilige' manier komen om jezelf met vervroegd pensioen te sturen.Op woensdag 14 juli 2004 23:58 schreef punkgirl het volgende:
als je zelfmoord pleegt.. dan pak je ook de mensen naast je!!!
Ik bedoel he!!! denk maar eens in, dat jou kind zelfmoord pleegt!
of erger, ben maar eens de machinist die iemand moet gaan opvegen die net kapot is gespatterd tegen zijn ruit aan!
Shit......het feit dat men kiest voor hoge daken, en treinen bewijst maar dat er vraag is naar een product dat veilig en zonder rommel je leven termineerd.
Het is dat de staat zoiets niet wil hebben, maar het lijkt me soms best een goed product. OKe,......je kan ook zelf gaan mengen, maar dat loopt ook vaak slecht af.
Voorbeeld:
ik ken een oudje.......dat wil niet meer. Al 2x een overdosis pillen genomen. Echter hielp dat natuurlijk helemaal niet! Wel in het ziekenhuis de maag leegpompen enzo......
Naja.....al met al is er denk ik 1 reden waarom de staat dit verbiedt......zo'n product: Ze zijn bang dat mensen een verkeerde beslissing maken, en zichzelf van kant maken tijdens een depressie waar ze bijv. 3 maanden later vanaf hadden geweest, en een lang en happy life verder gehad zouen hebben. Zonde......
Maar ik denk dat het als proef eens ingevoerd zou moeten worden. Het kan heel anders uitpakken. Want als mensen namelijk zelfmoord kunnen/mogen plegen doormiddel van een pilletje.....dan hoor je ook niks meer over die zelfmoorden. Want het is immers niet bijzonder genoeg om te melden. Ja, je eindigd dan gewoon op de krantenpaginga met de overleden mensen. Niet als kop: "Man springt van flat".
Dus je krijgt misschien veel minder aandacht, en dus kan het zijn dat er juist minder zelfmoorden ontstaan, omdat het idee ook minder vaak geopperd wordt, en omdat er geen 'grote' aandacht meer aan wordt besteedt.
Nu zeggen de echte freaks natuurlijk dat zij het helemaal niet doen om de aandacht, maar de echte freaks die het niet doen om de aanacht en vastberaden zijn.......doen het toch wel!
Maar goed, het is altijd beter te voorkomen dan te genezen, en ik denk dat het probleem zit in het feit dat mensen depressief raken. En dat komt door de maatschappij.....en de mensen erin.
Het is zaak mensen te behoeden voor fouten, en dus deze zelfmoord-figuren maar eens wakker te schudden. ALlemaal voor straf 5 maanden naar de Noorpool en overleven onder begeleiding van Ekki de Eskimo. Tijdens dit 'uitje' leren ze vissen, en zichzelf te redden met een groep lotgenoten. En reken maar ......ze zijn genezen!
Niks werkt beter tegen depressies dan het veranderen van omgeving en levensomstandigheden. Als ze geen tijd krijgen zichzelf lekker 'down' te denken.......komen ze vanzelf weer terug. En gaan ze de boel weer waarderen. Niks is zo leuk als overleven met moedertje natuur.
my thoughts.....
Ik ben er veel te trots voor. Ik vind het een absoluut gebaar van zwakte om mijn nabestaanden het aan te doen.
Voor de rest heb ik veel te veel lol in mijn leven. In feite is bijna alles leuk. Zelfs school is fijn omdat ik er wijzer van wordt. En voor de rest staan er elke week wel één of meerdere leuke avonden op het programma. Als ik 40 ben dan kijk ik wel of er daarna nog wat te halen valt, maar voorlopig ga ik nog even door.
Wat volgens mij zo is bij zelfmoord, dat is dat mensen te laat erbij zijn. Of ze praten niet over shit, of niet genoeg of wat dan ook. Of het zit gewoon tussen de oren?
Tweede reden kan zijn, dat je na je dood blijft hangen tussen hemel en aarde. Ik heb van een aantal mensen gehoord dat je erg lang blijft rondspoken als het ware.
[ Bericht 14% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 20-07-2004 14:20:34 ]
quote:Op donderdag 15 juli 2004 19:09 schreef Blinky het volgende:
[..]
Het klinkt misschien cliché-achtig, maar ik zou zeggen: heb vooral vertrouwen in jezelf.
heb ik wel anders zat ik hier niet meer denk ik
Ik heb trouwens niet gevraagd om geboren te worden.
- De onzekerheid over het hiernamaals.
quote:Jezus, wat is dit voor depressieve losertalk!Op donderdag 22 juli 2004 00:07 schreef the_Man_in_the_Moon het volgende:
Persoonlijk - dus in betrekking op mijzelf - weet ik geen redenen om het niet te doen. Ik geloof niet in een hiernamaals... Mijn leven en toekomst biedt niets boeiends... Ik kan beter opsommen waarom wel. Maar om een of andere reden doe ik het toch niet. Zal wel lafheid zijn. Past prima bij mij.
Ik heb trouwens niet gevraagd om geboren te worden.
Hoe kun je nou weten of het leven jou niets boeiends te bieden heeft?
Maar verder heb ik op het moment sowieso geen zelfmoordneigingen.
Soms als ik dicht langs een perronrand loop, denk ik weleens: en wat als ik me laat vallen als de trein zo langskomt? Meestal is dat idee snel weer weg, en als het niet snel genoeg weggaat dan ga ik gewoon weg bij de rand... Blijkbaar is het levensinstinct dan groter dan de nieuwsgierigheid naar de dood.
Ligt er maar net aan hoe je het bekijkt
Ik geloof niet in god, maar heb t toch altijd een mooi gezegde gevonden:
"God doens't give us any more than we can handle."
Hoe diep de dalen ook zijn, je kunt ze aan! De kunst is om niet in het negatieve te worden meegezogen. Daarvoor moet je dus actief worden. Passief zitten wachten op het geluk werkt niet.
"Life is what you make it" is ook zo'n zin. En het is nou eenmaal waar.
De dingen die je niet zelf hebt veroorzaakt kunnen je alleen maar helpen, je groeit erdoor, en beseft hoe waardevol het leven eigenlijk is.
2: me vriende
3: de avonturen en succes die in je leven te gemoet komen
4: halo 2
5: andere xbox dinge
quote:Met mensen als jij zijn er geen inrichtingen en pillen meer nodig, hulde!Op donderdag 22 juli 2004 14:22 schreef djenneke het volgende:
Ik vind zelfmoord egoistisch en laf. het betekent dat je niet om kunt gaan met de dingen in het leven die je 9 van de 10 keer zelf zo hebt veroorzaakt.
Ik geloof niet in god, maar heb t toch altijd een mooi gezegde gevonden:
"God doens't give us any more than we can handle."
Hoe diep de dalen ook zijn, je kunt ze aan! De kunst is om niet in het negatieve te worden meegezogen. Daarvoor moet je dus actief worden. Passief zitten wachten op het geluk werkt niet.
"Life is what you make it" is ook zo'n zin. En het is nou eenmaal waar.
De dingen die je niet zelf hebt veroorzaakt kunnen je alleen maar helpen, je groeit erdoor, en beseft hoe waardevol het leven eigenlijk is.
Je eigen geluk staat altijd boven dat van anderen op dat moment, je leeft voor jezelf en dat moet je altijd doen. Je leven opdragen aan iemand anders gaan niet werken omdat je nooit compleet gelukkig kan worden dan. Je moet gelukkig met jezelf zijn en dan kun je alles aan.
quote:Zo lang je niet iedere suïcidale gast begroet met "Hé, laffe egocentrist!"...Op donderdag 22 juli 2004 14:38 schreef djenneke het volgende:
hee, zal ik een programma beginnen: dr. djenneke??
quote:Je bedoelt dat hun eigen ongeluk boven andere mensen gaat op dat moment...Op donderdag 22 juli 2004 14:57 schreef T1andonly het volgende:
djenneke je hebt wel gelijk, maar voor sommige ligt het niet zo gemakkelijk, die hebben hulp nodig en kunnen het zonder hulp niet redden. Je bekijkt het te positief, er is meer dan genoeg ellende in de wereld. Zelfmoord is een grote stap en je kwetst er zoveel mensen mee die naast je staan, maar soms maakt dat niets meer uit voor die personen.
Je eigen geluk staat altijd boven dat van anderen op dat moment, je leeft voor jezelf en dat moet je altijd doen. Je leven opdragen aan iemand anders gaan niet werken omdat je nooit compleet gelukkig kan worden dan. Je moet gelukkig met jezelf zijn en dan kun je alles aan.
. Veel mensen hebben inderdaad hulp nodig, omdat ze zelf de dingen niet meer kunnen overzien. Die hulp is er ook. Dat maakt het verder niet minder egoistisch, het blijft 'the easy way out'
Sommige mensen zullen dus niet het idee hebben dat ze serieus gemist zouden worden.
vast ook wel slechter, maar daar kom ik ook wel overheen
en er zijn nog genoeg dingen die ik wil doen: afstuderen, huis kopen, m'n eerste belachelijke auto bij elkaar verdienen, geweldige reizen maken
ik zou bijna zeggen dat ik geen tijd heb om na te denken over zelfmoord plegen, want ik heb wel wat beters te doen
Sommige mensen vinden het een laffe daad, maar als je zelf niet in zo'n diep dal bent geweest dan kun je daar moeilijk over oordelen.
de enige reden wat me echt tegen houd is de drang om te leven... wel stom eigenlijk :/
maar als dan alles weer goed gaat ben je toch blij het niet gedaan te hebben
+ ik zou niet weten waar ik moet beginnen om me zelf af te maken (wil wel zeker zijn dat ik dood ben en niet invalide raak ofzo)
quote:Nonsens. De meeste jongeren die zelfmoord plegen zijn juist op geen enkele manier verantwoordelijk voor de shit waar ze inzitten, en zijn juist te weinig egoistisch en assertief om zich daartegen te verzetten en zich er uit te werken. De keuze voor zelfmoord heeft dan niets met egoisme of lafheid te maken, maar alles met wanhoop en gebrek aan perspectief. Pas wanneer zo iemand gaat beseffen dat hij niet zelf verantwoordelijk was voor het ontstaan van die situatie - dat het geen resultaat van zijn eigen keuzes was - kan dat hem weer een heel nieuw perspectief op het leven bieden.Op donderdag 22 juli 2004 14:22 schreef djenneke het volgende:
Ik vind zelfmoord egoistisch en laf. het betekent dat je niet om kunt gaan met de dingen in het leven die je 9 van de 10 keer zelf zo hebt veroorzaakt.
quote:Ik ben het wel met je eens dat het ook te maken heeft met wanhoop en gebrek aan perspectief. En dat zijn dingen die moeilijk te veranderen zijn, daar heb je dan ook professionele hulp voor.Op vrijdag 23 juli 2004 02:36 schreef dvr het volgende:
[..]
Nonsens. De meeste jongeren die zelfmoord plegen zijn juist op geen enkele manier verantwoordelijk voor de shit waar ze inzitten, en zijn juist te weinig egoistisch en assertief om zich daartegen te verzetten en zich er uit te werken. De keuze voor zelfmoord heeft dan niets met egoisme of lafheid te maken, maar alles met wanhoop en gebrek aan perspectief. Pas wanneer zo iemand gaat beseffen dat hij niet zelf verantwoordelijk was voor het ontstaan van die situatie - dat het geen resultaat van zijn eigen keuzes was - kan dat hem weer een heel nieuw perspectief op het leven bieden.
Verder ben ik het echt niet mee eens. Pas als iemand verantwoordelijkheid neemt voor de situatie in zijn/haar leven kan hij/zij er iets aan veranderen. Ik zeg niet dat dat makkelijk is, maar het is wel degelijk mogelijk.
Er zijn natuurlijk ook situaties waar een persoon niks aan kan doen: scheiding van ouders, overleden familieleden/vrienden (bijv. van personen die zelfmoord pleegden), ziektes etc.
Maar zoals gezegd: daarvoor heb je professionele hulp. Daarnaast is het de kunst om je door dergelijke tegenslagen heen te werken, en daardoor te groeien/ontwikkelen. En dat is heel moeilijk als je het gevoel heb dat je er alleen voor staat. In die gevallen gaat jou stuk wel op.
Mijn ervaring echter is dat mensen zelf meestal (dus niet in bovenstaande situaties) de oorzaken zijn van hun problemen, en dan maar zielig gaan zitten doen omdat ze zoveel rottigheid in hun leven hebben (lees: halen). Om vervolgens alles te doen om het nog wat erger te maken dan het al is. Een vorm van hypochondrie en aandachtsgeilheid als je het mij vraagt. Van zulke mensen neem ik tegenwoordig steeds vaker afstand, want ze betrekken je er ook nog graag bij; nee bedankt.
quote:goede onderbouwing van je meningOp vrijdag 23 juli 2004 16:48 schreef dingendoener het volgende:
mensen die zelfmoord plegen zijn erg flauw hoor
gaan we hier nu wéér een "wat vind ik van zelfmoord" topic van maken?
zijn er genoeg van, juist bekijken wat mooi is en waard om voor door te gaan
is gewoon een keer leuk
quote:Ja natuurlijk. Geweldig, professionele hulp. De meeste mensen die ik ken schoten er of geen donder mee op of werden er alleen slechter van.Op vrijdag 23 juli 2004 16:28 schreef djenneke het volgende:
Er zijn natuurlijk ook situaties waar een persoon niks aan kan doen: scheiding van ouders, overleden familieleden/vrienden (bijv. van personen die zelfmoord pleegden), ziektes etc.
Maar zoals gezegd: daarvoor heb je professionele hulp.
Wat mij betreft, al die mensen die hier zitten te zaniken over laf en egoistisch, en dat er altijd nog wel hoop en toekomst is, kom het nog maar es herhalen als je wat meegemaakt hebt. Dan heb ik bewondering en respect voor wat je zegt, eerder niet.