Wederopstanding

Op zaterdag 11 juni 2011 23:04 schreef hakunamatafaka het volgende:
Tja , waar moet ik beginnen ,
alleen bedankt zegt niet genoeg
Jij kwam heel diep bij mij binnen ,
en zag de lasten die ik droeg

Ik dacht dat ik het wel aankon alleen ,
maar dat had ik mooi verkeerd
Nergens kon ik met mijn problemen heen ,
en emoties uiten ? dat had ik nooit geleerd

De lasten die ik op mijn schouders droeg ,
waren voor mij echt veel te zwaar
Ik moest er vanaf , het was genoeg
ik moest het ergens kwijt , maar waar ?

Ik durfde niet om hulp te vragen ,
%u2018 alles gaat goed %u2018 daar hield ik het bij
Het waren mijn lasten , en ik zou ze dragen ,
tot jij je hand uitstak naar mij

Ik had er nog nooit met iemand over gesproken ,
jij was de eerste die erover begon
Ik had pas door dat mijn schild werd doorbroken
toen je zei dat ik altijd langskomen kon ,

Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen ,
dus schreef ik het uiteindelijk maar op papier
Uit angst wou ik het langer uitstellen ,
maar de deur stond nu al op een kier ,

De hulp die jij bood , heeft mijn leven verandert ,
ik had het nog nooit eerder zo meegemaakt
En kijk nu naar mij , ik ben een ander ,
ik voelde me welkom , dat heeft me diep geraakt

Door alle dingen met jou te bespreken ,
besefte ik steeds meer wat ik eigenlijk miste
Een moeder om deze dingen mee te delen ,
zonder dat zij mijn toekomst besliste
Het is voor mij nog altijd moeilijk om te zien ,
hoe het eigenlijk hoort te zijn
Ik weet niet of dat is wat ik verdien ,
maar het lijkt me toch wel fijn

Gewoon een knuffel , of een arm om je heen ,
het lijkt zo%u2019n simpel klein gebaar
Even voel je je dan niet alleen ,
even lijkt alles wat minder zwaar

Maar zo simpel is %u2018t helaas niet ,
voor mij was dat echt heel erg vreemd
Een knuffel ? nee dat kende ik niet ,
dat gevoel als iemand je in z%u2019n armen neemt

Gelukkig weet ik nu hoeveel het betekent ,
als iemand gewoon even naast je gaat staan
En zonder dat je er om hoeft te vragen ,
een arm om je heen wil slaan

Dankzij jou ben ik erachter gekomen ,
dat ik niet ben wie ik dacht te zijn
Ik had een beeld in mezelf opgenomen ,
waarin ik alleen maar zorgde voor verdriet en pijn

Bij deze bedank ik je nog een keer ,
voor wat je zei en wat je deed
Dankzij jou draag ik geen masker meer ,
weet dat ik dat nooit vergeet

Het leek zo veilig om me te verstoppen ,
niemand die iets wist of zag
Maar nu ik weet dat ik altijd aan kan kloppen ,
laat ik mezelf zien , elke dag

Jij bent voor mij een voorbeeld geworden ,
van hoeveel luisteren voor een ander kan doen
Ik ben een ander mens aan het worden ,
daarom sluit ik dit gedicht af , met een knuffel en een z

hakunamatafaka	zaterdag 11 juni 2011 @ 23:04
	Tja , waar moet ik beginnen , alleen bedankt zegt niet genoeg Jij kwam heel diep bij mij binnen , en zag de lasten die ik droeg Ik dacht dat ik het wel aankon alleen , maar dat had ik mooi verkeerd Nergens kon ik met mijn problemen heen , en emoties uiten ? dat had ik nooit geleerd De lasten die ik op mijn schouders droeg , waren voor mij echt veel te zwaar Ik moest er vanaf , het was genoeg ik moest het ergens kwijt , maar waar ? Ik durfde niet om hulp te vragen , %u2018 alles gaat goed %u2018 daar hield ik het bij Het waren mijn lasten , en ik zou ze dragen , tot jij je hand uitstak naar mij Ik had er nog nooit met iemand over gesproken , jij was de eerste die erover begon Ik had pas door dat mijn schild werd doorbroken toen je zei dat ik altijd langskomen kon , Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen , dus schreef ik het uiteindelijk maar op papier Uit angst wou ik het langer uitstellen , maar de deur stond nu al op een kier , De hulp die jij bood , heeft mijn leven verandert , ik had het nog nooit eerder zo meegemaakt En kijk nu naar mij , ik ben een ander , ik voelde me welkom , dat heeft me diep geraakt Door alle dingen met jou te bespreken , besefte ik steeds meer wat ik eigenlijk miste Een moeder om deze dingen mee te delen , zonder dat zij mijn toekomst besliste Het is voor mij nog altijd moeilijk om te zien , hoe het eigenlijk hoort te zijn Ik weet niet of dat is wat ik verdien , maar het lijkt me toch wel fijn Gewoon een knuffel , of een arm om je heen , het lijkt zo%u2019n simpel klein gebaar Even voel je je dan niet alleen , even lijkt alles wat minder zwaar Maar zo simpel is %u2018t helaas niet , voor mij was dat echt heel erg vreemd Een knuffel ? nee dat kende ik niet , dat gevoel als iemand je in z%u2019n armen neemt Gelukkig weet ik nu hoeveel het betekent , als iemand gewoon even naast je gaat staan En zonder dat je er om hoeft te vragen , een arm om je heen wil slaan Dankzij jou ben ik erachter gekomen , dat ik niet ben wie ik dacht te zijn Ik had een beeld in mezelf opgenomen , waarin ik alleen maar zorgde voor verdriet en pijn Bij deze bedank ik je nog een keer , voor wat je zei en wat je deed Dankzij jou draag ik geen masker meer , weet dat ik dat nooit vergeet Het leek zo veilig om me te verstoppen , niemand die iets wist of zag Maar nu ik weet dat ik altijd aan kan kloppen , laat ik mezelf zien , elke dag Jij bent voor mij een voorbeeld geworden , van hoeveel luisteren voor een ander kan doen Ik ben een ander mens aan het worden , daarom sluit ik dit gedicht af , met een knuffel en een z
Kaasrol	zaterdag 11 juni 2011 @ 23:07
	quote: Op zaterdag 11 juni 2011 23:04 schreef hakunamatafaka het volgende: Tja , waar moet ik beginnen , alleen bedankt zegt niet genoeg Jij kwam heel diep bij mij binnen , en zag de lasten die ik droeg Ik dacht dat ik het wel aankon alleen , maar dat had ik mooi verkeerd Nergens kon ik met mijn problemen heen , en emoties uiten ? dat had ik nooit geleerd De lasten die ik op mijn schouders droeg , waren voor mij echt veel te zwaar Ik moest er vanaf , het was genoeg ik moest het ergens kwijt , maar waar ? Ik durfde niet om hulp te vragen , %u2018 alles gaat goed %u2018 daar hield ik het bij Het waren mijn lasten , en ik zou ze dragen , tot jij je hand uitstak naar mij Ik had er nog nooit met iemand over gesproken , jij was de eerste die erover begon Ik had pas door dat mijn schild werd doorbroken toen je zei dat ik altijd langskomen kon , Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen , dus schreef ik het uiteindelijk maar op papier Uit angst wou ik het langer uitstellen , maar de deur stond nu al op een kier , De hulp die jij bood , heeft mijn leven verandert , ik had het nog nooit eerder zo meegemaakt En kijk nu naar mij , ik ben een ander , ik voelde me welkom , dat heeft me diep geraakt Door alle dingen met jou te bespreken , besefte ik steeds meer wat ik eigenlijk miste Een moeder om deze dingen mee te delen , zonder dat zij mijn toekomst besliste Het is voor mij nog altijd moeilijk om te zien , hoe het eigenlijk hoort te zijn Ik weet niet of dat is wat ik verdien , maar het lijkt me toch wel fijn Gewoon een knuffel , of een arm om je heen , het lijkt zo%u2019n simpel klein gebaar Even voel je je dan niet alleen , even lijkt alles wat minder zwaar Maar zo simpel is %u2018t helaas niet , voor mij was dat echt heel erg vreemd Een knuffel ? nee dat kende ik niet , dat gevoel als iemand je in z%u2019n armen neemt Gelukkig weet ik nu hoeveel het betekent , als iemand gewoon even naast je gaat staan En zonder dat je er om hoeft te vragen , een arm om je heen wil slaan Dankzij jou ben ik erachter gekomen , dat ik niet ben wie ik dacht te zijn Ik had een beeld in mezelf opgenomen , waarin ik alleen maar zorgde voor verdriet en pijn Bij deze bedank ik je nog een keer , voor wat je zei en wat je deed Dankzij jou draag ik geen masker meer , weet dat ik dat nooit vergeet Het leek zo veilig om me te verstoppen , niemand die iets wist of zag Maar nu ik weet dat ik altijd aan kan kloppen , laat ik mezelf zien , elke dag Jij bent voor mij een voorbeeld geworden , van hoeveel luisteren voor een ander kan doen Ik ben een ander mens aan het worden , daarom sluit ik dit gedicht af , met een knuffel en een z Mooien copypaste
TWP	zaterdag 11 juni 2011 @ 23:07
	quote: Op zaterdag 11 juni 2011 23:04 schreef hakunamatafaka het volgende: Tja , waar moet ik beginnen , alleen bedankt zegt niet genoeg Jij kwam heel diep bij mij binnen , en zag de lasten die ik droeg Ik dacht dat ik het wel aankon alleen , maar dat had ik mooi verkeerd Nergens kon ik met mijn problemen heen , en emoties uiten ? dat had ik nooit geleerd De lasten die ik op mijn schouders droeg , waren voor mij echt veel te zwaar Ik moest er vanaf , het was genoeg ik moest het ergens kwijt , maar waar ? Ik durfde niet om hulp te vragen , %u2018 alles gaat goed %u2018 daar hield ik het bij Het waren mijn lasten , en ik zou ze dragen , tot jij je hand uitstak naar mij Ik had er nog nooit met iemand over gesproken , jij was de eerste die erover begon Ik had pas door dat mijn schild werd doorbroken toen je zei dat ik altijd langskomen kon , Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen , dus schreef ik het uiteindelijk maar op papier Uit angst wou ik het langer uitstellen , maar de deur stond nu al op een kier , De hulp die jij bood , heeft mijn leven verandert , ik had het nog nooit eerder zo meegemaakt En kijk nu naar mij , ik ben een ander , ik voelde me welkom , dat heeft me diep geraakt Door alle dingen met jou te bespreken , besefte ik steeds meer wat ik eigenlijk miste Een moeder om deze dingen mee te delen , zonder dat zij mijn toekomst besliste Het is voor mij nog altijd moeilijk om te zien , hoe het eigenlijk hoort te zijn Ik weet niet of dat is wat ik verdien , maar het lijkt me toch wel fijn Gewoon een knuffel , of een arm om je heen , het lijkt zo%u2019n simpel klein gebaar Even voel je je dan niet alleen , even lijkt alles wat minder zwaar Maar zo simpel is %u2018t helaas niet , voor mij was dat echt heel erg vreemd Een knuffel ? nee dat kende ik niet , dat gevoel als iemand je in z%u2019n armen neemt Gelukkig weet ik nu hoeveel het betekent , als iemand gewoon even naast je gaat staan En zonder dat je er om hoeft te vragen , een arm om je heen wil slaan Dankzij jou ben ik erachter gekomen , dat ik niet ben wie ik dacht te zijn Ik had een beeld in mezelf opgenomen , waarin ik alleen maar zorgde voor verdriet en pijn Bij deze bedank ik je nog een keer , voor wat je zei en wat je deed Dankzij jou draag ik geen masker meer , weet dat ik dat nooit vergeet Het leek zo veilig om me te verstoppen , niemand die iets wist of zag Maar nu ik weet dat ik altijd aan kan kloppen , laat ik mezelf zien , elke dag Jij bent voor mij een voorbeeld geworden , van hoeveel luisteren voor een ander kan doen Ik ben een ander mens aan het worden , daarom sluit ik dit gedicht af , met een knuffel en een z
porsche1	zaterdag 11 juni 2011 @ 23:08
	TS, wat wil je bereiken? Wat wil je zeggen met dit topic?
smegmanus	zaterdag 11 juni 2011 @ 23:09
	http://www.1001gedichten.(...)t_voor_best_friend!/ Originaliteit 0 / 10.