Dit topic verloopt, los van de ruis, prima ontopic. Dat er niet gereageerd wordt hoe het jouw uitkomt betekent niet dat het topic dicht moet man. Haal eens gewoon even adem. We hoeven niet allemaal dezelfde mening te hebben, daar is dit een forum voor.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 11:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Gooi em aub toch gewoon dicht. Er kan altijd weer een nieuwe geopend worden, mocht daar vraag naar zijn
Is goed, kunnen we weer normaal discussierenquote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:17 schreef Daniel1976 het volgende:
Nou terug ontopic anders ga ik me ermee bemoeien.
Ik gooi niets dicht. En je kunt wel wannabee mod proberen te spelen op FOK! maar dat maakt je nog niet blauw. Niet één van je sluitingsverzoekjes of verwijder post verzoekjes van de afgelopen tijd was zinnig.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 11:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Gooi em aub toch gewoon dicht. Er kan altijd weer een nieuwe geopend worden, mocht daar vraag naar zijn
-schrap- ik DM je verder wel evenquote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:23 schreef Daniel1976 het volgende:
Niet één van je sluitingsverzoekjes of verwijder post verzoekjes van de afgelopen tijd was zinnig.
quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:25 schreef bebbel het volgende:
...en ondertussen gaat er dus helemaal geen ontopic discussie. Fine:
Ik heb bijna vier jaar keihard gewerkt om koste wat kost niet in de wajong te komen, ook al vonden een aantal mensen in m'n omgeving dat wel, want 'het kan'. Waarom? Omdat ik het echt geen fijn gevoel vind in een uitkeringssituatie te zitten. Het is echt geen vette pot, en het ziet er ook niet naar uit, met oog op de bezuinigingen dat het beter wordt. Los daarvan, voelt het gewoon beter/goed als je je eigen centjes bij elkaar werkt.
Het feit dat ik straks als ik langzaamaan weer ga werken in plaats van vastgeroest te zitten in een zee van medicijnen en ongeïnspireerde contactpersonen terwijl ik me thuis verschuil achter een 'hevige' aandoening waar ik door gewoon hard te werken eraan en goed op te letten, geen last meer van heb.
Ik zeg niet dat je je autisme weg kan denken, maar het is ook echt een kwestie van hoe je je opstelt.
Ik had ook lekker makkelijk kunnen doen. Als ik de easy way had genomen had ik met behoud van uitkering vrijwilligerswerk kunnen gaan doen om dan de rest van m'n leven dus in de uitkering te kunnen blijven, lekker veilig, met een pilletje vergoed, door de verzekering, en elke maand iemand die vraagt 'hoe het nu is'.
Vind je dat je inderdaad gedeeltelijk of zelfs helemaal niet kan werken, fine, trek dan die uitkering, maar ga dan ook niet moeilijk doen als mensen je daarop afrekenen. En al helemaal niet als dat online gebeurd.
Vind je je situatie kut of verveel je je gewoon te veel, dan heb je alle kansen en mogelijkheden er wat aan te doen.
Ook mét beperkingen.
Het probleem is dat de maatschappij onder het klimaat van arbeidsverdwazing/economisering iedere arbeidsongeschikte wel een minderwaardigheidscomplex aanpraat.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Is goed, kunnen we weer normaal discussieren
Wajong en eigenwaarde...naja, ga daar misschien later verder op in.
Even samenvatting over mij: Sinds ikzelf in de wajong zit, is het eigenlijk voornamelijk beter gegaan.
De wajong is voor mij geen reden om me minderwaardig te voelen, daar ik (helaas) maar al te goed door heb dat ik die simpelweg keihard nodig had.
Daarvoor zat ik in de bijstand, volgde ook een traject naar werk maar dat eindigde abrupt toen ik op de PAAZ terecht kwam
Jij dacht ik ga nog even door?quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:29 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Het probleem is dat de maatschappij onder het klimaat van arbeidsverdwazing iedere arbeidsongeschikte wel een minderwaardigheidscomplex aanpraat.
Te gek voor woorden natuurlijk. Je mag tegenwoordig alleen maar bestaan als je een betaalde job hebt. Dan pas mag je voor de dag komen. In het andere geval stoppen ze het liefst weg in een kamp ver weg buiten de bewoonde maatschappij.
Je vraagt je af wie dan ziek is. De WAjonger of een stelletje mensen die hun eigenwaarde slechts ontleden aan het feit dat ze een betaalde baan hebben.![]()
Ik vraag me dan af wie er dan echt zielig is.
Daar heb je wel een punt ja, maar ik denk dat voor een hoop mensen, en met name dan de eigenwaarde erg afhangt van het feit dat ze niet zelfstandig zijn. naast de mening die veel mensen hebben van wajongers.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:29 schreef EchtGaaf het volgende:
...vraag me dan af wie er dan echt zielig is.
Zelf ben ik niet zo snel meer dingen aan te praten (door schade en schande wijs geworden), maar ik heb al meermalen gemerkt dat mensen wel raar op je reageren. Soms zelfs in zoverre dat het "lijkt" alsof je besmettelijk bent of zo.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:29 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Het probleem is dat de maatschappij onder het klimaat van arbeidsverdwazing/economisering iedere arbeidsongeschikte wel een minderwaardigheidscomplex aanpraat.
Te gek voor woorden natuurlijk. Je mag tegenwoordig alleen maar bestaan als je een betaalde job hebt. Dan pas mag je voor de dag komen. In het andere geval stoppen ze het liefst weg in een kamp ver weg buiten de bewoonde maatschappij.
Je vraagt je af wie dan ziek is. De WAjonger of een stelletje mensen die hun eigenwaarde slechts ontleden aan het feit dat ze een betaalde baan hebben.![]()
Ik vraag me dan af wie er dan echt zielig is.
jawel, dat is namelijk in een eerder topic ook al een keer geroepen, en daar is wel op gereageerd. Onder andere door mij. Ik stel namelijk dat het inderdaad lastiger is als je een stempeltje hebt maar dat het dat niet onmogelijk maakt om een baan te vinden.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:34 schreef EchtGaaf het volgende:
Nee ik ben die stigmatisering gewoon zat.
Het ECHTE probleem heb ik in het vorige deel reeds gepost. NIEMAND die daar op reageerde. (het verhaal over onwillige werkgevers, was gisteren ook uitgebreid in het debat).
Natuurlijk zal je eigenwaarde nadelig worden beïnvloed als je niet zelfstandig bent. Ik kan mij niet indenken dat mensen het fijn vinden om van alles en iedereen afhankelijk te zijn..quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:34 schreef bebbel het volgende:
[..]
Daar heb je wel een punt ja, maar ik denk dat voor een hoop mensen, en met name dan de eigenwaarde erg afhangt van het feit dat ze niet zelfstandig zijn. naast de mening die veel mensen hebben van wajongers.
Nee, dat is ook niet fijn. Maar dat is iets wat je wel zult moeten accepteren op een gegeven moment. Je kunt wel boos zijn op alles en iedereen om je heen, maar daar schiet je helemaal niks mee op.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:40 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Natuurlijk zal je eigenwaarde nadelig worden beïnvloed door het feit dat ze niet zelfstandig zijn. Ik kan mij niet indenken dat mensen het fijn vinden om van alles en iedereen afhankelijk te zijn..
Het klinkt raar, maar je leert zo wel schijt te krijgen aan al die ongenuanceerde kutopmerkingen en steken onder water. Ze weten vaak maar half of zelf helemaal niet wat er precies met je aan de hand is, er zelfs niet naar vragen, maar wel een hard oordeel over je hebben...quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zelf ben ik niet zo snel meer dingen aan te praten (door schade en schande wijs geworden), maar ik heb al meermalen gemerkt dat mensen wel raar op je reageren. Soms zelfs in zoverre dat het "lijkt" alsof je besmettelijk bent of zo.
Voor mijzelf vind ik het niet al te erg meer dat ik door psychische problemen in de wajong zit (al het ik soms nog wel van die "GVD waarom moet ik dat nou hebben" momenten), maar de manier waarop sommige anderen vervolgens met je om gaan, helpt je ook geen steek verder.
Al moet ik wel zeggen dat er aan de andere kant ook weer mensen zijn die je juist stimuleren en niet moeilijk doen als je eens een keertje een foutje maakt, dat kwam de samenwerking alleen maar ten goede! Zeg maar een soort van synergy
Ik denk dat het voor mensen die onder in de put belanden en vervolgens in de gezondheidsmolen terecht komen, dit normale reacties zijn.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:42 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Nee, dat is ook niet fijn. Maar dat is iets wat je wel zult moeten accepteren op een gegeven moment. Je kunt wel boos zijn op alles en iedereen om je heen, maar daar schiet je helemaal niks mee op.
Precies dat dacht ik ook! Ik heb vaak de indruk gekregen dat sommige mensen die een wajonger in dienst hadden, gewoonweg geen flauw idee hadden hoe met iemand met een psychische achtergrond om te gaan, en er zelfs een beetje bang voor waren. En angst is nou eenmaal een slechte raadgever.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:43 schreef EchtGaaf het volgende:
Het klinkt raar, maar je leert zo wel schijt te krijgen aan al die ongenuanceerde kutopmerkingen en steken onder water. Ze weten vaak maar half of zelf helemaal niet wat er precies met je aan de hand is, er zelfs niet naar vragen, maar wel een hard oordeel over je hebben...
Ja, en ik zit in zo'n situatie straks met solliciteren, en dát is waarom ik me zo hard heb verzet ook destijds, dát is pas een goed onderwerp voor deze discussie.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:34 schreef EchtGaaf het volgende:
Nee ik ben die stigmatisering gewoon zat.
Het ECHTE probleem heb ik in het vorige deel reeds gepost. NIEMAND die daar op reageerde. (het verhaal over onwillige werkgevers, was gisteren ook uitgebreid in het debat).
Die mensen willen graag werken, een uitzondering daargelaten. Maar voor werk heb je een wederpartij nodig. Er is simpelweg voor niet iedereen een plek op de arbeidsmarkt, en onder de zwaksten is natuurlijk de werkloosheid veruit het grootst. Je hoeft geen kamergeleerde zijn om dat te snappen.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:39 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
jawel, dat is namelijk in een eerder topic ook al een keer geroepen, en daar is wel op gereageerd. Onder andere door mij. Ik stel namelijk dat het inderdaad lastiger is als je een stempeltje hebt maar dat het dat niet onmogelijk maakt om een baan te vinden.
Daar komt je eigen instelling ook bij om de hoek kijken. In het geval dat je echt echt echt niet kunt werken, moet je ook niet bezig zijn met het zoeken van een baan. In het geval dat je wel kunt werken, moet je daar ook je uiterste best voor doen, en kijken hoe je er tussen komt.
Met achteruit gaan zitten en roepen dat het aan de werkgever ligt en dat dat klootzakken zijn ga je niet sneller een baan vinden. Als je doel is om een baan te vinden, moet je lering trekken uit je afwijzingen, en kijken hoe je daarmee kunt omgaan eventueel. Alleen maar boos worden levert je niks op.
Ik heb in 't verleden jarenlang ertegen gevochten, maar bleef maar vastlopen. Uiteindelijk liep ik (letterlijk ook) tegen de muur en besefte dat het zo gewoon niet verder kon.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:47 schreef bebbel het volgende:
[..]
Ja, en ik zit in zo'n situatie straks met solliciteren, en dát is waarom ik me zo hard heb verzet ook destijds, dát is pas een goed onderwerp voor deze discussie.
Ik heb een gat in m'n CV, maar zit niet in een vaste-vorm-uitkering, en ben ook niet afgekeurd nergens op, en daar heb ik echt blauw voor gelegen. En dan heb ik in de dagopvang gezeten, gesloten opname, you name it. Maar dan nog ben ik nooit ingegaan op aanbod om de weg in te slaan die je bij wajong uit laat komen. Moeilijk, ja, minder geld, ook, maar wel met de kans zodra het ook maar kon 'ja' te zeggen op de vraag of ik niet weer 'ns langzaam wilde gaan proberen te werken. Dude ik had tranen in m'n ogen van blijdschap toen ik in het zonnetje naar huis fietste.
Je denkt toch ook na voor je in gesprek gaat met mensen, en al helemaal bij gesprekken rondom werk/uitkering en dus, je leven? Ga je met die mensen in zee en geef je niets aan, dan ja. loop je het risico dat je pingpongbal wordt tussen instanties tot je veilig in het ziekenfonds thuis zit.
Ik snap die angst ook wel. En dan kan je 2 dingen doen: of je vraagt er na hoe het zit en kom evt met een oordeel OF je vraagt er niet naar en hou je oordeel dan voor je.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
[..]
Precies dat dacht ik ook! Ik heb vaak de indruk gekregen dat sommige mensen die een wajonger in dienst hadden, gewoonweg geen flauw idee hadden hoe met iemand met een psychische achtergrond om te gaan, en er zelfs een beetje bang voor waren. En angst is nou eenmaal een slechte raadgever.
Die werkgevers zullen hun rigide opstelling dan echt moeten veranderen. Dit is maatschappelijk onverantwoord.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:47 schreef bebbel het volgende:
[..]
Ja, en ik zit in zo'n situatie straks met solliciteren, en dát is waarom ik me zo hard heb verzet ook destijds, dát is pas een goed onderwerp voor deze discussie.
Ik heb een gat in m'n CV, maar zit niet in een vaste-vorm-uitkering, en ben ook niet afgekeurd nergens op, en daar heb ik echt blauw voor gelegen. En dan heb ik in de dagopvang gezeten, gesloten opname, you name it. Maar dan nog ben ik nooit ingegaan op aanbod om de weg in te slaan die je bij wajong uit laat komen. Moeilijk, ja, minder geld, ook, maar wel met de kans zodra het ook maar kon 'ja' te zeggen op de vraag of ik niet weer 'ns langzaam wilde gaan proberen te werken. Dude ik had tranen in m'n ogen van blijdschap toen ik in het zonnetje naar huis fietste.
Je denkt toch ook na voor je in gesprek gaat met mensen, en al helemaal bij gesprekken rondom werk/uitkering en dus, je leven? Ga je met die mensen in zee en geef je niets aan, dan ja. loop je het risico dat je pingpongbal wordt tussen instanties tot je veilig in het ziekenfonds thuis zit.
In principe wel, als je zeg maar helemaal gezond wordt verklaard, is er ook geen reden meer om je in de wajong te laten zitten.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:52 schreef bebbel het volgende:
Is er een weg uit eigenlijk, als je eenmaal in de wajong zit?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |