Gepest op school, mijn verhaal

Hallo,

Ik keek net tv en daar zag ik het programma gespest van rtl. Dit programma zette mij toch aan het denken. Ik heb namelijk een verstandelijk gehandicapt zusje, doordat mijn zusje gehandicapt is werd ik gepest.
Aangezien ik eigenlijk geen zwaktepunten heb was dit het ideale punt om mij te kunnen pesten. Opzich ben ik de pestkoppen in mijn verhaal achteraf gezien dankbaar. Door dit gepest ben ik sterker geworden, geestelijk en lichamelijk.

De reden dat ik het hier in school en studie plaats is omdat ik graag een hart onder de riem van andere gepeste hier.

Maar om bij het begin te beginnen, de basisschool:

Ik weet hier niet zoveel meer van, ik weet nog wel dat ik 1 van de slimste in de klas was en met gemak een 9 voor bijna ieder vak haalde. Ik had een paar vrienden en een paar vijanden. Ook kreeg ik als eerste in de klas een vriendinnetje, wat mij natuurlijk weer buiten de groep plaatste, ik was in hun ogen weer anders. Het gepest begon met door een klein groepje, 1 grote, dit was de baas en 2 meelopers. Deze probeerde mij altijd uit mijn tent te lokken en toen hij erachter kwam dat mijn zusje een handicap heeft maakte hij hiervan ook gretig gebruik. Ik liep die dag over het plein met wat vrienden en toen schreeuwde hij opeens: 'He sukkel, je bent net zo mongolisch als je zusje!' Toen knapte er iets in mij, het werd zwart voor mijn ogen en ik heb die jongen samen met zijn groepje helemaal de tering in geslagen, voor mijn gevoel duurde dit zeker een half uur. Zelfs toen leraren erbij kwamen ging het door. Uiteindelijk toen we weer in de les zaten kwam de directeur en een andere leraar de klas binnen. Ik werd meegenomen en de pestkoppen bleven zitten. In het gesprek dat volgde bleek dat ik de schuldige was aan dit hele verhaal en dat de 3 jongens niets fout hadden gedaan. Het klinkt heel cru, maar zo gebeurd het wel vaker, de pesters worden niet aangepakt maar de gepeste. Ik moest samen met nog 2 jongens een curcus gaan volgen om mijn agresieviteit en dergelijke af te leren. Dit kwam erop neer dat ik iedere grote pauze binnen werd gehouden om spelletjes te doen met de andere jongens. Ik werd dus afgezonderd van de rest. Dit heeft uiteindelijk het pesten vergroot. Want iedere keer als ik binnenzat kwamen deze jongens voor het raam staan om mij weer uit te joelen, hier werd niets aangedaan. Uiteindelijk vertelde ik de leraar die de 'cursus' gaf dat ik ermee kapte en toen liep ik naar buiten, die zelfde pauze heb ik nogmaals ruzie gehad met die jongens. Uiteindelijk deze jongens zo hard aangepakt en ook met hun hoofd tegen de muur aan gegooid dat ze zeker 2 jaar niets meer hebben gedaan.

Ik was blij dat het afgelopen was, wel kreeg ik weer de schuld en moest ik binnen blijven. Het eerste verhaal heeft trouwens 3 weken gespeeld en ik heb ook een aantal keer hiervan melding gemaakt, hier werd niets mee gedaan.

ergens in groep 6 kwamen er 2 nieuwe jongens in beeld, deze begonnen op dezelfde manier met zieken en pesten als de eerste 3, uiteindelijk na herhaaldelijk melding van maken bij de leraren, ook deze aangepakt, ik voelde gewoon geen pijn meer. Weer later ( groep 8) bleek dat het eerste groepje langzaam maar zeker bijna de hele groep voor zich begon te winnen en mij begon uit te sluiten. Toen kwam er nog een andere jongen in beeld. Hij werd gepest omdat hij eruit zag als een konijn, ja ik weet even niet hoe ik het uit moet leggen maar het was zo. De ene helft van het pestgroepje hield de leraren een beetje bezig buiten op het schoolplein en de andere groep joeg deze jongen het schoolgebouw in. Ik weet nog steeds hoe die jongen om hulp riep.. Ik hoorde hem en stormde het schoolgebouw binnen en duwde hierbij iedereen aan de kant en trok de binnendeur open. De jongen dacht dat ik hem wilde slaan maar ik trok de deur achter mij dicht. Toen heb ik samen met die jongen gepraat en hebben we de pauze afgewacht. op het einde van de dag ben ik samen met deze jongen naar buitengelopen en heb ik hem naar zijn fiets gebracht en schermde hem af voor de rest, die natuurlijk buiten op deze jongen stond te wachten. Dit had ik beter niet kunnen doen want op die dag keerde heel de groep zich tegen me, ook de jongen die eerst gepest werd koos de kant van zijn vroegere pesters. Uiteindelijk heeft het ervoor gezorgt dat ik een week thuis bleef, heel de school boos op mijn groep maar deze vertelden allemaal dat ze niets hadden gedaan en ik mezelf aanstelde. Het had wel geholpen, want het pesten was weer even opgehouden. Toen kwam daar het befaamde schoolkamp, dit was heel leuk. Het mindere was dat hier het pesten weer begon en er alles aan werd gedaan zodat ik straf zou krijgen, dit lukte ze niet omdat ik weer een vriendenkring had opgebouwt en hier een heel gezellig weekend mee heb gehad. We hadden zelfs bijna alle spelletjes gewonnen op dat kamp.

Dit was mijn verhaal van de basisschool in een notendop, nu de middelbare.

Hier kan ik eigenlijk heel kort over zijn. Ik kwam op een school voor hoogbegaafde kinderen te zitten. De zogenaamde elite school, jeg wat een kut school. Allemaal dokters kindjes en tandarts kinders. Maargoed, ik begon dus met goede moed aan het nieuwe schooljaar op deze nieuwe school en bij het vragen rondje over wie je bent vertelde ik hoe ik heette en dat ik van sport hield, ook vertelde ik over mijn zusje. Hier begon het al gelijk en werd er gegiegeld, vooral door een kut marrokaan, de excuus allochtoon van de school, altijd als hij iets fouts deed werd het weg gewuifelt. Hij heeft zelfs ooit een zakje wiet op school gehad, hier werd vorig jaar zelf nog een blanke nederlander voor van school verwijderd, de marrokaan kreeg 1 dag schorsing.. Door hem heb ik een hekel aan marrokanen gekregen en zij aan mij. Het schooljaar vloog voorbij en op het einde was het duidelijk dat ik van school af moest omdat ik meer tijd in deze rifaap stak dan in mijn schoolwerk. Op de laatste schooldag had ik voor beeldende vorming nog een girafhoed moeten maken. Deze paste ik en ineens zakte hij over mijn hoofd heen, het aapje had hem er namelijk op geslagen. Ik kreeg hem met geen mogelijkheid van mijn hoofd af omdat er kippengaas inzat dat in mijn oren prikte. Toen knapte er weer iets, ik heb me een heel jaar ingehouden maar nu knapte er echt iets. Het aapje begon mij namelijk heel hard uit te lachen en me te schoppen. Ik werd hier zo kwaad door dat ik die hoed van mijn hoofd trok, hierdoor kwam er een beetje bloed van mijn oren af. Ik heb toen 2 rondjes rond de aula gerend achter dit aapje, hij wilde snel de leraren kamer invliegen toen ik hem tegen de muur aan sloeg, 1 meter naast de leraren kamer. De muur was van gips, dus toen ik zijn hoofd vast pakte en tegen de muur sloeg ging zijn hoofd dwars door de muur. Een leraar kwam naar buiten gesprint en pakte mij vast, ik sloeg hem los en ben toen de school uitgevlucht. Nooit meer iets van die school gehoord, het was tevens mijn laatste dag want ik ging naar een andere school.

Op mijn nieuwe school vertelde ik het niet over mijn zusje, dit ben ik van plan om op 22 juni te doen tijdens mijn diploma uitreiking, dan neem ik haar mee. Maargoed, hier ging het ook wat stroef, dit kwam omdat het al een hechte groep was geworden en ik als nieuwkomer niet veel te zeggen had. Uiteindelijk 1 vriend gevonden en die trok mij uiteindelijk de vriendengroep in, daar ben ik hem heel dankbaar voor want met deze groep ga ik nog steeds om. na een jaartje werd iemand uit mijn vriendengroep gepest, aangezien ik dit mijzelf door mijn verleden erg aantrok besloot ik hem te helpen, de rest van de groep ging naar de winkel en hij bleef alleen achter. Ik bleef toen bij hem. De pester gooide toen een broodje naar hem en ik stapte op die pester af en vertelde hem dat hij normaal moest gaan doen en op moest rotte, 10 minuten later liep ik alleen over de gang om wat te eten te halen, deze pester kwam op mij afgelopen en blies/tufte in mijn gezicht. Ik tilde hem op, sloeg hem vol in zijn buik en gezicht en gooide hem in de vuilnisbak. Toen zijn er nog wat kleine opstootjes geweest maar het pesten was voorbij.

Ik ben nu de 3 jaar pestvrij, ik voel wel dat ik het aan mijzelf heb verplicht om het mijn schoolgenoten te vertellen over mijn zusje. Dit omdat er dan toch een enorme last van mijn schouders valt, nu weten alleen een paar goede vrienden het.

Ik wil nog even terug komen op mijn bedankje voor die pesters. Door hun heb ik mijzelf ontwikkeld tot beschermer van de zwakkeren op school en op straat, ik durf mijn mond open te trekken tegen agresieve mensen en ik durf ze zelfs aan te pakken wanneer ze een wildvreemde op straat aan het treiteren zijn. Ook is dit alles 1 van de redenen dat ik fanatiek ben gaan bodybuilde en kickboksen, ik voel me nu echt een heel stuk sterker en ik schrik nu pestkoppen en marrokanen af. Ik gebruik deze bevolkingsgroep hier omdat een hele hoop turken en marrokanen mij nu kennen, dit komt omdat de marrokaan van de ''elite'' school mijn naam bij hun heeft rond bazuint. ook is mijn vriendenkring nu uitgebreid, dit omdat er een aantal mensen nu in mijn groep zitten die op dezelfde manier zijn behandeld als ik. Ik durf het eigenlijk niet te zeggen maar ik denk dat door mijn vriendengroepje en door mij het pesten op school is gestopt. Er wordt niet meer gepest bij ons op school, dit omdat wanneer dit wel gebeurt 1 van ons naar de pest toe gaat en hem weer terug op zijn plaats zet. Dit is voor hun best bedreigend omdat er ineens een wildvreemde op hun afkomt die ze zonder geweld weer terecht wijst. Ook zijn de vechtersbazen nu van school of rustig geworden, gewoon omdat er nu een groep is die het opneemt voor de zwakkeren en die gewoon alleen op zown groepje aflopen en desnoods de handen uit de mouwen steken om ze aan te pakken. Het is zelfs al voorgekomen dat het 'pest' groepje bij ons op school nu toenadering zoekt naar ons toe en zijn we vrienden geworden. Ik ben er alleen bang voor dat dit pesten weer terugkomt wanneer wij van school afgaan, het grootste gedeelte van onze groep zit namelijk in het examenjaar en ik zie een onrustige lichting aankomen die nu in de brugklas zitten.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal gelezen hebben en dat degene die onder jullie gepest worden hier kracht uit halen en dat de pesters onder jullie weten dat er altijd gerechtigheid zal zijn en je op een dag de verkeerde tegenkomt.

[ Bericht 21% gewijzigd door GlowMouse op 03-06-2011 18:34:29 ]

quote:

Op vrijdag 3 juni 2011 15:08 schreef farscapevr8 het volgende:
dan ff anders;)

ik vind het niet normaal dat je dit pesten beantwoord met blinde woede en lees er meer uit dat je wat wereldvreem overkomt dat zichzelf beter/slimmer ziet als de rest.

Als mijn kind gepest zou worden en die zou in blinde woede onsteken zou hij een probleem hebben en niet de "pesters"

Volgens mij ben jij nooit gepest vroeger, kinderen zijn hard, heel hard. En met praten kom je niet verder als ze zeggen dat ze niets hebben gedaan en ook nog eens het hand boven het hoofd worden gehouden, tja wat moet je dan als het pesten toch doorgaat, dus dat wereldvreemde heb ik dus niet.

En hoezo beter/slimmer dan de rest? Als ik beter ben dan de rest, wanneer maak ik dan vrienden en zorg ervoor dat het pesten op de hele school gestopt is? dat is niet jezelf beter voelen maar een sociale klik zijn tussen de mede mens.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2011 15:36 schreef Sanchos het volgende:
nice done TS, ik ben vroeger vaak gepest omdat ik toen heel dun en klein was. Dus makkelijk te pakken, op mijn 15 was ik het zat en heb een pester van de trap afgeschopt, en hard ook, toen hij op wilde staan trapte ik met alle kracht in zijn smoel. ik vertelde hem als hij nog een keer met zijn poten aan me zat of kleineerde dat ik wat leukers dan een trap had voor de volgende keer.

Toen stond hij met 20 man voor me huis, te roepen dat ik naar buiten moest, dat hij wat voor me had. Ik was zo bang toen dat ik gewoon niet naar school ging, uiteindelijk belde de school mijn ouders van waar ik bleef (2 dagen dus) en moest weer naar school. ik zag hem lopen en ik zei tegen hem uit bluf dat hij weer iets naars kreeg omdat ie me buiten stond op te wachten met zijn vriendjes, hij zei toen dat ik echt niet moest proberen, en ik zei dat ik toch weinig keus had, want slaan zou je me toch...

Uiteindelijk niks

Dat verhaal ken ik, maar dan stond die gast van de middelbare dus met een groepje marrokaantjes voor de schooldeur, toen naar buitengelopen en met bijna heel de school weggejaagd. Ze zeggen wel dat je met vechten niets oplost maar tot nu toe heeft het in 'pest' gevallen mij meer geholpen dan praten.

Wel ben ik heel lang wantrouwig tegen mensen geweest na dit pest gebeuren. Maar nu het pesten eigenlijk uit mijn leven verdwenen is en ik anderen er tegen kan helpen, krijg ik langzaam aan weer vertrouwn in mensen. Ik ben nu ook gewoon trots op de mensen bij mij op school dat wij eigenlijk de enige school hier zijn waar het pesten echt opgehouden is.

Meestal zegt een school wel dat er nooit gepest wordt en dat er veel maatregelen tegen worden getroffen. Maar pesten kun je alleen stoppen als je een paar leerlingen hebt die er ook echt voor staan. En dan heb ik het, met alle respect, niet over een paar 'mietjes' die worden gepest en dan samen een blok gaan vormen, maar dan heb ik het over een paar 'brede' en oudere leerlingen die het een beetje in het gareel houden. Dit alles moet natuurlijk wel zonder dwang van leraren op deze leerlingen, dit moet uit het hart van zo'n leerling zelf komen. Dan pas kun je pesten echt aanpakken.

Geloof mij maar, niemand die het in zijn hoofd haalt om nu bij ons op school iemand te pesten, dan kan hij eerst een gesprek met mij of iemand anders van mijn groep verwachten en later misschien met wat meer dreiging. Gelukkig hoeft dit niet meer omdat eigenlijk bijna iedereen met elkaar op kan schieten nu.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2011 16:34 schreef Angst het volgende:

[..]

ik werk in het onderwijs en heb zelf ook een pestverleden. Ik dacht vroeger altijd je pakt gewoon die pester aan klaar.
De praktijk is veel ingewikkelder. Vaak doet de gepeste zo heftig aan uitlokgedrag (en ja dat zal ik zelf vroeger ook wel gedaan hebben), dat je als docent maar een beetje droevig toe staat te kijken.

Wat mij ook opvalt aan gepeste leerlingen is dat ze vaak onaardige opmerkingen maken tegen hun aardige klasgenoten. Dat kan onzekerheid zijn of wat anders. Maar vervolgens is het logisch dat er een tegenreactie onstaat, waardoor de hele klas tegen ze keert.
Overigens worden leerlingen die bij ons pesten als we het zien (ja dat is ook nog zo iets) meestal wel stevig aan gepakt. De gepeste persoon ligt vervolgens alsnog niet goed in de groep, wat je ook niet zo een twee drie kan veranderen. Vriendschappen kan je als docent niet oplossen, dus daar gaat sowieso tijd overheen.

Dit deed ik zelf niet maar ik weet waardoor dat komt. Doordat diegene gepest wordt vertrouwt hij niemand meer en denkt hij/zij dat iedereen met de pester mee werkt. Dan wil hij niemand meer toelaten. Dat ligt niet aan de gepeste maar aan de pester, hij heeft ervoor gezorgt dat de gepeste zich zo voelt.

Verder kan ik uit je post opmaken dat het aan de gepeste ligt, dit is niet zo, het is voor leraren meestal wel de makkelijkste weg om de gepeste te pakken ipv de pester.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2011 16:20 schreef obsama het volgende:
Goed dat je voor die jongens opkomt. Toch blijft er een beetje het gevoel hangen dat het verhaal heel erg geromantiseerd is en jij je een soort cult held van de school voelt.

Sorry als ik er helemaal naast zit.

Het lijkt zo omdat ik een hoop er niet bij heb gezet, dit komt omdat het anders een heel boekwerk zou worden. Nee ik voel me geen cultheld, ik heb het getyped zoals het is.