R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo forummers,
Sinds twee maanden ben ik hevig verliefd op een collega. Ik heb ook al vijf jaar een vriendin. Een cliché verhaal dus eigenlijk. In die twee maanden hebben we vaak en veel gesproken en het klikt heel goed. Ik heb haar verteld wat ik voor haar voel en mijn vriendin verteld wat er speelt. Het antwoord van de collega was dat ze me heel graag mag en ook vindt dat het goed klikt, maar dat het op vriendschappelijk vlak blijft. Mijn vriendin was heel verdrietig en is sindsdien bang dat ik wegga.
Gister heb ik met mijn collega afgesproken om even te praten om de "lucht te klaren". Het werd uiteindelijk een gesprek waarin ze me vroeg hoe het nu met me ging en hoe het ervoor stond met de relatie (of we nog bij elkaar woonden). Daarna hebben we nog een uur heel gezellig gepraat en op een gegeven moment ontstond er een spanning waarmee ik (we) niets heb(ben) gedaan. Ik zei tegen haar dat er nog wel even overheen ging voordat ik alles achter de rug had.
Enfin, in plaats van de lucht te klaren en de verliefdheid naast me neer te leggen om naar mijn relatie te kijken, ben ik nog verliefder geworden al is het nu vermengd met liefdesverdriet omdat ik snap dat het niet (snel) zal gebeuren. Daarnaast zie ik door de roze bril niet subjectief hoe het met de relatie verder moet. Het was tot een driekwart jaar geleden een goede relatie, maar ik merkte steeds meer dat ik er niet naar uitzag dat ze thuis kwam of dat ik geen zin had om naar huis te gaan als zij er was. Ook heb ik niet meer perse zin om dingen samen te doen. Maar ze is nog wel lief voor me en het doet heel veel pijn om haar zo verdrietig te zien. Zou het helpen een tijdje ergens anders te gaan wonen, om te zien of ik haar dan wel mis?
En dan nog dit: ziet die collega nu wel iets in me of niet. Zegt ze die dingen alleen omdat ik een vriendin heb en zoals ze het zei "daar niet tussen wil staan" en wacht ze af wat er gebeurt om dan pas toe te geven. Of wil ze echt alleen vriendschap en ziet ze niet dat ik op deze manier (ingaan op uitnodigingen etc.) nooit door de roze bubbel kan prikken.
P.S. Ter informatie: ik ben 27 collega 25 en vriendin 26
Groetjes, Henk
Sinds twee maanden ben ik hevig verliefd op een collega. Ik heb ook al vijf jaar een vriendin. Een cliché verhaal dus eigenlijk. In die twee maanden hebben we vaak en veel gesproken en het klikt heel goed. Ik heb haar verteld wat ik voor haar voel en mijn vriendin verteld wat er speelt. Het antwoord van de collega was dat ze me heel graag mag en ook vindt dat het goed klikt, maar dat het op vriendschappelijk vlak blijft. Mijn vriendin was heel verdrietig en is sindsdien bang dat ik wegga.
Gister heb ik met mijn collega afgesproken om even te praten om de "lucht te klaren". Het werd uiteindelijk een gesprek waarin ze me vroeg hoe het nu met me ging en hoe het ervoor stond met de relatie (of we nog bij elkaar woonden). Daarna hebben we nog een uur heel gezellig gepraat en op een gegeven moment ontstond er een spanning waarmee ik (we) niets heb(ben) gedaan. Ik zei tegen haar dat er nog wel even overheen ging voordat ik alles achter de rug had.
Enfin, in plaats van de lucht te klaren en de verliefdheid naast me neer te leggen om naar mijn relatie te kijken, ben ik nog verliefder geworden al is het nu vermengd met liefdesverdriet omdat ik snap dat het niet (snel) zal gebeuren. Daarnaast zie ik door de roze bril niet subjectief hoe het met de relatie verder moet. Het was tot een driekwart jaar geleden een goede relatie, maar ik merkte steeds meer dat ik er niet naar uitzag dat ze thuis kwam of dat ik geen zin had om naar huis te gaan als zij er was. Ook heb ik niet meer perse zin om dingen samen te doen. Maar ze is nog wel lief voor me en het doet heel veel pijn om haar zo verdrietig te zien. Zou het helpen een tijdje ergens anders te gaan wonen, om te zien of ik haar dan wel mis?
En dan nog dit: ziet die collega nu wel iets in me of niet. Zegt ze die dingen alleen omdat ik een vriendin heb en zoals ze het zei "daar niet tussen wil staan" en wacht ze af wat er gebeurt om dan pas toe te geven. Of wil ze echt alleen vriendschap en ziet ze niet dat ik op deze manier (ingaan op uitnodigingen etc.) nooit door de roze bubbel kan prikken.
P.S. Ter informatie: ik ben 27 collega 25 en vriendin 26
Groetjes, Henk
Ik zou er niet vanuit gaan dat je collega iets in je ziet
ik denk dat ze dan wel anders gereageerd zou hebben
beslissingen maken vanuit: oh als ik single ben komt het vast goed lijkt me dus geen goed idee
Hoe lang ben je met je vriendin?
In lange relaties lijkt het me dat het wel eens voor kan komen dat iemand verliefd word op een ander
Het ligt er aan hoe je daar mee om gaat of je relatie verder nog kans van slagen heeft
(als je net een jaar samen bent dan ligt het natuurlijk allemaal wat anders)
Het klinkt ook alsof de dip in je relatie vooral voortkomt door de verliefdheid op je college en dat er niet echt wat mis is
natuurlijk mis je haar niet elke dag... je hart zit nu ff vol met die collega
Ik zou geen al te ingrijpende beslissingen nemen binnen je eigen relatie voor die verliefdheid over is
als blijkt dat naast die verliefdheid nog vanalles mis is, is het een ander verhaal
Ik zou ook niet meer afspreken met die collega om te praten en zo... Het word niets. En dat zul je moeten beseffen. Steeds praten doet jou verliefdheid alleen maar oplaaien.
ik denk dat ze dan wel anders gereageerd zou hebben
beslissingen maken vanuit: oh als ik single ben komt het vast goed lijkt me dus geen goed idee
Hoe lang ben je met je vriendin?
In lange relaties lijkt het me dat het wel eens voor kan komen dat iemand verliefd word op een ander
Het ligt er aan hoe je daar mee om gaat of je relatie verder nog kans van slagen heeft
(als je net een jaar samen bent dan ligt het natuurlijk allemaal wat anders)
Het klinkt ook alsof de dip in je relatie vooral voortkomt door de verliefdheid op je college en dat er niet echt wat mis is
natuurlijk mis je haar niet elke dag... je hart zit nu ff vol met die collega
Ik zou geen al te ingrijpende beslissingen nemen binnen je eigen relatie voor die verliefdheid over is
als blijkt dat naast die verliefdheid nog vanalles mis is, is het een ander verhaal
Ik zou ook niet meer afspreken met die collega om te praten en zo... Het word niets. En dat zul je moeten beseffen. Steeds praten doet jou verliefdheid alleen maar oplaaien.
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Het siert je dat je je vriendin hierover inlicht. Ik zou echter afstand nemen van je collega en eens goed naar je relatie kijken. Of je er Verder even tussenuit moet zul je echt zelf moeten bepalen, maar ik denk niet dat het nodig is. Als je dat doet is het ook nog maar de vraag hoe je vriendin daar op reageert... dat komt er dan namelijk ook nog eens bij.
Verder vind ik niet dat een relatie uit moet gaan omdat je denkt gelukkiger te kunnen zijn met iemand anders. Niet omdat dat niet kan, maar de kans is groot dat je van een koude kermis thuis komt. Zeker als je al 5 jaar met haar bent. Dus eerst kijken of je liever zonder je vriendin bent dan met... verliefdheid is altijd maar zo'n gevoel en kan ook net zo snel weer weg gaan als dat het gekomen is.
Verder vind ik niet dat een relatie uit moet gaan omdat je denkt gelukkiger te kunnen zijn met iemand anders. Niet omdat dat niet kan, maar de kans is groot dat je van een koude kermis thuis komt. Zeker als je al 5 jaar met haar bent. Dus eerst kijken of je liever zonder je vriendin bent dan met... verliefdheid is altijd maar zo'n gevoel en kan ook net zo snel weer weg gaan als dat het gekomen is.
Bedankt voor de eerste reacties. Ik kan nog toevoegen dat het gevoel dat ik mijn vriendin niet mis of niet graag zie al langer speelt dan de verliefdheid. Daarnaast ben ik vaker verliefd geweest binnen de relatie, maar dat ging inderdaad snel over (twee weken). Nu is de verliefdheid echter zo heftig en lang. En op een andere manier, niet in eerste instantie fysiek, maar geestelijk, dat ik er zo door getroffen ben.
Een spreekwoordelijk gezegde en wat 9 van de 10 keer ook echt zo is :
Het gras aan de overkant lijkt altijd groener!
Het gras aan de overkant lijkt altijd groener!
Waarom is het zo moeilijk ervan uit te gaan dat je die collega gewoon aardig, lief, leuk, weet ik het allemaal wel niet vind, zoals je dat bij bijvoorbeeld een gewone vriendin ook zou kunnen; maar jij er ook niet vies van bent om er eens een keer of twee over heen te gaan.quote:Op woensdag 1 juni 2011 09:16 schreef Henkhering het volgende:
Hallo forummers,
Sinds twee maanden ben ik hevig verliefd op een collega. Ik heb ook al vijf jaar een vriendin.
|
|
