bronquote:In Oregon City worden twee ouders vervolgd omdat ze weigerden hulp te zoeken toen een tumor bij hun baby werd vastgesteld. De ouders geloven in helende krachten en zo ontwikkelde de tumor zich tot de grootte van een baseball. Zelfs toen het gezwel een oogbol van het kind uit de kas duwde, gingen ze niet naar een dokter.
Alayna is inmiddels 17 maanden oud en werd na haar behandeling in een pleeggezin geplaatst. Haar ouders, de 44-jarige Timothy Wyland en de 24-jarige Rebecca, zijn aanhangers van de 'Followers of Christ Church', een sekte die de geneeskunde verafschuwt. Daarom namen ze de kleine Alayna niet naar de dokter toen zich een gezwel rond haar oog ontwikkelde. Op die plek kan een tumor permanente blindheid veroorzaken.
Als enige behandeling kreeg Alayna zalfjes en handopleggingen. Haar ouders worden beschuldigd van mishandeling en riskeren een celstraf van vijf jaar.
Sekte
Helaas is deze zaak één van een lange reeks incidenten met leden van de sekte. In 1998 stelde een onderzoek van de krant The Oregonian dat 21 op 78 kinderen van aanhangers van het geloof gestorven zijn aan de gevolgen van ziekten die best te behandelen waren. In sommige gevallen zou zelfs een simpele antibioticakuur volstaan hebben.
Pas toen een wet geschrapt werd, die ouders toelaat om hun kinderen op basis van hun geloof bij de dokter weg te houden, kregen sekteleden ook echte celstraffen. De ouders van Ava Worthington kregen 60 dagen cel, omdat hun tweejarig kind na een longontsteking stierf. De ouders van een kind uit dezelfde familie kregen later 16 maanden cel omdat hun zoon overleed aan de gevolgen van geblokkeerde urinewegen.
De sekte 'Followers of Christ Church' bestaat sinds het einde van de negentiende eeuw en verhuisde in de jaren 40 naar Oregon. De trouwe aanhangers geloven dat handoplegging ziekte kan genezen. Sommige leden zouden dit geloof minder vertrouwen en in het geheim de hulp van een dokter zoeken. Maar als dat uitkomt, worden ze meteen verstoten
Mijn eerste reflex was "
aan de hoogste boom opknopen die lui"Aan de andere kant: Ouders hebben op alle vlakken de vrijheid keuzes te maken. En ja; soms maken ouders keuzes die ik volstrekt en volslagen gestoord vind. Maar hoever kun je als samenleving gaan in deze 'regelgeving'? Nu gaat het over medische zorg, maar wat als het gaat over voeding of onderwijs? Vinden we dat (bv) ouders die kiezen voor thuisonderwijs dan ook maar vervolgd moeten worden omdat 'we' vinden dat dat slecht is voor het kind?
kortom: hoeveel overheidsbemoeienis is nog acceptabel als het over de opvoeding van je kind gaat?
Wil er niks van weten eerlijk gezegd.
Wat dit stel gekken doet, is een ziek mens het recht op gezondheidszorg ontnemen. Walgelijk.
tegelijkertijd is er zoiets als de integriteit van het lichaam en kan niemand gedwongen worden een behandeling te ondergaan die hij of zij niet wil. Waarom dat voor dit meisje wel afdwingen dan?quote:Op maandag 30 mei 2011 21:48 schreef Desunoto het volgende:
Dit heeft niets met opvoeding te maken. Opvoeding is het kind goede manieren aanleren en hulp bieden op de weg naar zelfstandigheid.
Wat dit stel gekken doet, is een ziek mens het recht op gezondheidszorg ontnemen. Walgelijk.
Omdat het een kind is?quote:
[..]
tegelijkertijd is er zoiets als de integriteit van het lichaam en kan niemand gedwongen worden een behandeling te ondergaan die hij of zij niet wil. Waarom dat voor dit meisje wel afdwingen dan?
Ouders worden geregeld uit de ouderlijke macht ontzet bij het weigeren van een absoluut noodzakelijke medische behandeling voor hun kind (bijv. bloedtransfusies). Ik vind niet dat je een kind moet laten lijden/sterven omdat de ouders een denkbeeldig vriendje hebben.quote:
[..]
tegelijkertijd is er zoiets als de integriteit van het lichaam en kan niemand gedwongen worden een behandeling te ondergaan die hij of zij niet wil. Waarom dat voor dit meisje wel afdwingen dan?
een kind is niet handelingsbekwaam en dat wordt aan de ouders toevertrouwd. Wat maakt de situatie voor een kind zo volstrekt anders dan?quote:
Ja, want een kind van nog geen twee jaar kan weloverwogen eigen beslissingen maken en is totaal niet beïnvloed door de omgeving.quote:
[..]
tegelijkertijd is er zoiets als de integriteit van het lichaam en kan niemand gedwongen worden een behandeling te ondergaan die hij of zij niet wil. Waarom dat voor dit meisje wel afdwingen dan?
onzin, ouders worden echt niet uit de ouderlijke macht gezet als ze bloedtransfusies weigeren.quote:
[..]
Ouders worden geregeld uit de ouderlijke macht ontzet bij het weigeren van een absoluut noodzakelijke medische behandeling voor hun kind (bijv. bloedtransfusies). Ik vind niet dat je een kind moet laten lijden/sterven omdat de ouders een denkbeeldig vriendje hebben.
Tenzij de ouders dit aantoonbaar ook niet zijn. Dat lijkt me in dit geval niet zo lastig...quote:
[..]
een kind is niet handelingsbekwaam en dat wordt aan de ouders toevertrouwd. Wat maakt de situatie voor een kind zo volstrekt anders dan?
nee, dat kan een kind niet. En daarom is dat kind ook niet handelingsbekwaam en zijn de ouders degenen die deze beslissingen voor het kind moeten nemen. En als ouders dan zo'n beslissing nemen, worden ze vervolgd. Dat is toch raar? waarom hebben ouders dan wel de keuze in welke arts ze bezoeken?quote:
[..]
Ja, want een kind van nog geen twee jaar kan weloverwogen eigen beslissingen maken en is totaal niet beïnvloed door de omgeving.
religie is, wat je er verder ook van vindt, nog steeds geen erkende mentale aandoeningquote:
[..]
Tenzij de ouders dit aantoonbaar ook niet zijn. Dat lijkt me in dit geval niet zo lastig...
Ik wil niet graag in een welles-nietes discussie verzeild raken, maar dit gebeurt toch echt wel (tijdelijk, dat wel).quote:
[..]
onzin, ouders worden echt niet uit de ouderlijke macht gezet als ze bloedtransfusies weigeren.
niet in Nederland hoor... er zijn hier zelfs artsen gespecialiseerd in behandelingen zonder bloed, waar normaal bloedtransfusie nodig isquote:
[..]
Ik wil niet graag in een welles-nietes discussie verzeild raken, maar dit gebeurt toch echt wel (tijdelijk, dat wel).
Uhh, jawel hoorquote:
[..]
onzin, ouders worden echt niet uit de ouderlijke macht gezet als ze bloedtransfusies weigeren.
Denk je dat ze die kinderen laten sterven?Maar daar is wel een onder toezichtstelling voor nodig. Niet dat dat heel vaak voorkomt, maar het komt wel voor.quote:
In Nederland mag een arts een medische handeling uitvoeren op een kind onder de 12 uitovern ook als dat tegen de wil van de ouders ingaat. Daar hoeft niet eens altijd een ontzetting uit de ouderlijke macht voor aangevraagd te worden, staat gewoon zo in de wet.
Jazeker ook in Nederland. Uit een AMC-protocolquote:Op maandag 30 mei 2011 21:59 schreef teamlead het volgende:
[..]
niet in Nederland hoor... er zijn hier zelfs artsen gespecialiseerd in behandelingen zonder bloed, waar normaal bloedtransfusie nodig is
quote:In niet-acuut levensbedreigende situaties dient er een uitvoerig overleg met de ouders plaats te vinden, waarin de consequenties van het niet toedienen van bloed(producten) aan de orden komen. De behandelend arts respecteert in principe de wens of mening van de ouders en zal er alles aan doen om het geven van bloed te voorkomen.
Indien de ouders geen toestemming geven en de arts van mening is dat bloedtransfusie nodig kan zijn, dient de arts 24 uur van te voren contact op te nemen met het intake-team van de Raad voor de Kinderbescherming (tel 020 – 575 0100 van 08.30 – 17.00 uur) om de casus aan te melden. Buiten kantooruren is de Raad via de meldkamer van de politie bereikbaar (tel 020 – 559 2170).
Indien de noodzaak tot het geven van bloed dan toch noodzakelijk blijkt wordt opnieuw contact opgenomen met de raad voor de Kinderbescherming die het verzoek tot een maatregel (voorlopige voogdij of voorlopige ondertoezichtstelling) aan de kinderrechter zal voorleggen.
In acuut levensbedreigende situaties, wanneer vooraf geen overleg mogelijk is geweest, zal de behandelend arts datgene moeten doen waartoe hij / zij medisch verplicht is en indien noodzakelijk een bloedtransfusie moeten toedienen.
Indien de ouders hiervoor geen toestemming verlenen, dient de behandelend arts contact op te nemen met de Raad voor de Kinderbescherming die een maatregel van tijdelijke ontzetting uit de ouderlijke macht kan nemen. Indien er absoluut geen tijd is om de Raad in te schakelen, rechtvaardigt de noodtoestand het acuut ingrijpen van de behandelend arts.
NB Voor enig overleg met de Raad voor de Kinderbescherming is contact met de Concernstaf Patiëntenzorg geboden; tevens is het van belang om tijdig contact te leggen met een vertrouwensarts van het advies en meldingscentrum Kindermishandeling (AMK 020 – 664 9091); zorg ook voor een zorgvuldige verslaglegging van alle gesprekken in het medisch dossier.
Hetzelfde met thuisonderwijs trouwens: op harvard en yale zijn er voorkeursplaatsen voor thuisonderwezen kinderen, omdat ze het kennelijk zeer goed doen in vergelijking met schoolonderwezen peers. Maar ik durf te wedden dat het overgrote deel van de mensen in Nederland van mening zijn dat thuisonderwijs slecht is, terwijl aangetoond is dat dit dus niet zo is.
Er zijn vrij veel mensen nogal 'bekrompen', je moet oppassen dat die niet alles voor jou gaan bepalen wat beter is, terwijl dit niet per se onderbouwd is.
Dat!quote:
Een overheid mag best een kind beschermen tegen de idioterie van zijn eigen ouders.
Daarbij teamlead een kind is idd nog niet handeldbekwaam. En dus ook nog niet bekwaam om te kiezen of hij/zij achter de geloofsovertuiging zoals de ouders hebben staat.. Tot dat punt komt ben ik van mening dat medische noodzaak prioriteit moet hebben t.o.v iets wat een keus is.
Omdat je daarbij over een andere persoon beslist in plaats van over jezelf. Je mag over jezelf beslissen dat je dood wil, maar niet beslissen dat het voor jouw kind beter is om dood te gaan. Net zoals je niet mag beslissen dat het goed is voor de opvoeding van je kind om hem helemaal lens te slaan of op te sluiten in de kelder. Je mag voor jezelf beslissen om alleen nog maar fruit te eten en een veganist met ontkalkte botten te worden, maar je kind moet je enigzins ok voeding geven.quote:
een kind is niet handelingsbekwaam en dat wordt aan de ouders toevertrouwd. Wat maakt de situatie voor een kind zo volstrekt anders dan?
Er is een grens tussen vrijheid om je kind zo op te voeden als jij juist acht, en verwaarlozing / mishandeling / moord. En dit geval is daar overheen. Er zullen allerlei moeilijke twijfelgevallen denkbaar zijn, maar behandelbare kanker niet laten behandelen en niet naar de dokter gaan als je kind zn oog er uit valt lijkt me geen twijfelgeval
Dat was precies wat ik dacht.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 10:20 schreef Grijs het volgende:
Triest dat de ouders de medische wetenschap niet zien als een zegen van God.
En verder vind ik het een plicht om een kind te beschermen tegen ziektes. De overheid mag moet ingrijpen wanneer een kind in een onnodig levensbedreigende situatie verkeerd.
eens!quote:
[..]
En verder vind ik het een plicht om een kind te beschermen tegen ziektes. De overheid mag moet ingrijpen wanneer een kind in een onnodig levensbedreigende situatie verkeerd.
Ouders mogen van mij ook voor altijd uit de ouderlijke macht gezet worden!
TS kwam zelf met dat voorbeeld over thuisonderwijs en dat voorbeeld is natuurlijk nogal actueel.quote:
En thuisonderwijs en ook gws je hermafrodiet voorbeeld vind ik van heel andere orde.. Deze zijn geen levensbedreigende situaties.
Daarbij teamlead een kind is idd nog niet handeldbekwaam. En dus ook nog niet bekwaam om te kiezen of hij/zij achter de geloofsovertuiging zoals de ouders hebben staat.. Tot dat punt komt ben ik van mening dat medische noodzaak prioriteit moet hebben t.o.v iets wat een keus is.
Het is mogelijk ouders uit de ouderlijke macht te zetten als 'de ontwikkeling van het kind wordt bedreigd'. Maar als je zo gaat denken: waar ligt de grens? Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat 'mijn' hermafrodiete kind in de ontwikkeling wordt bedreigd omdat ik de keuze bij het kind zou leggen en er daarom niet onmiddellijk een keuze wordt gemaakt.
Dat was de vraag van TS ook, dacht ik: in hoeverre moeten 'we' de bemoeienis van de overheid tolereren?
en tsja. in hoeverre moeten we de bemoeienis van de overheid tolereren? lastig. ik vind eerlijk gezegd de bemoeienis van anderen over mijn kinderen te ver gaan. de manier waarop wij niets te zeggen hadden over hoe kiro behandeld werd vind ik daar een goed voorbeeld van. maar aan de andere kant kan ik prima leven met een overheid die via jeugdzorg probeert iets te doen aan kindermishandeling. dus het enige wat ik echt stellig kan zeggen is dat ik denk dat het heel lastig is. want wanneer een overheid (in welke vorm dan ook) zich bemoeit met het gezinsleven gaan dingen onherroepelijk mis. al is het maar vanwege het idee dat je nu eenmaal niet elk individueel gezin in een strak eenheidskader van "gezinnen" kan stoppen waar je kan zeggen wat ze dan wanneer moeten doen.
Als ik een kind had wat ik thuis onderwees zou ik het prima vinden als dat kind 1-2x per jaar getest werd om te zien of het (gezien zijn of haar IQ) geen al te erge leerachterstand opliep. Als ik het kind nepalees wil leren en keltische godenleer, allemaal prima maar dan in ieder geval ook basisdingen qua taal / rekenen / geschiedenis enzovoort want óóit zal hij of zij toch aansluiting gaan zoeken op een opleiding en dan moet je bepaalde dingen gewoon weten. Dus als de overheid daar een oogje op wil houden helemaal prima.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 13:34 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Dat was de vraag van TS ook, dacht ik: in hoeverre moeten 'we' de bemoeienis van de overheid tolereren?
Als ik een kind zou hebben wat hermafrodiet was zou ik het ook prima vinden met enige regelmaat gesprekken te hebben met een psycholoog / psychiater die gespecialiseerd is in genderstudies.
Zo kan ik me wel meer situaties indenken waarbij je, als je volgens een afwijkende ideologie wil opvoeden je dit goed kunt combineren met een vangnet qua veiligheid van het kind. Als het om een ziek kind gaat, zal er wel zoiets zijn als een medische commissie die er over kan oordelen, het kan over oordelen van artsen dus waarom niet over oordelen van ouders die al dan niet toestemming geven. Sterker nog als ik een gewaagde beslissing wilde nemen aangaande de gezondheid van mijn kind zouden er wat mij betreft niet genoeg specialisten een mening over kunnen geven.
Natuurlijk kan het enorm vervelend zijn, dat meekijken over de schouder. Maar het gaat om de veiligheid van je kind en ik zou het ook wel een fijn idee vinden dat als ik me een of ander volkomen van de pot gerukt, schadelijk idee in mn kop haalde dat iemand daar dan een rapportje over zou typen. Bijv. als ik veganist zou zijn en ik zou mn kind ook geen dierlijke producten meer willen geven dan zou ik denken, prima, check het bloed maar - dan weet ik tenminste ook dat ik het goed doe qua supplementen / opletten op het binnenkrijgen van bepaalde stoffen.
Weigerde het meisje zelf medische hulp dan?quote:
[..]
tegelijkertijd is er zoiets als de integriteit van het lichaam en kan niemand gedwongen worden een behandeling te ondergaan die hij of zij niet wil. Waarom dat voor dit meisje wel afdwingen dan?
Dit arme kind krijgt de geloofsovertuiging van de ouders door de strot geduwd en mag zelf nog de hoogste prijs betalen ook!
Als ouder heb je de zorg voor een kind. Deze zorg houdt imo in dat je je kind gezond op laat groeien tot een volwassen, waarna het zelf dergelijke vergaande beslissingen kan nemen. Tot die tijd zijn imo de ouders verplicht medische hulp in te schakelen als het kind dat nodig heeft.quote:
[..]
Dat was de vraag van TS ook, dacht ik: in hoeverre moeten 'we' de bemoeienis van de overheid tolereren?