Persoonlijkheidsverandering partner na trauma, blijf je bij hem/haar?

Ik kan me goed voorstellen dat iemand bij je vertrekt wanneer je plotesling niet meer de persoon bent waar diegene op verliefd is geworden.

ligt eraan.

Moet altijd hier aan denken:

quote:

Op maandag 30 mei 2011 12:36 schreef Specularium het volgende:
Moet altijd hier aan denken:
[ afbeelding ]

Heftig! Respect dat ze alsnog gaan trouwen (uitgaande van het feit dat het een trouwfoto is )

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:00 schreef MuRKie het volgende:

[..]

Heftig! Respect dat ze alsnog gaan trouwen (uitgaande van het feit dat het een trouwfoto is )

Als ik het verhaal goed heb gingen ze al trouwen en kwam hij zo terug uit Irak.
Dus ze zit met iemand op wie ze nooit verliefd is geworden.

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:07 schreef Specularium het volgende:

[..]

Als ik het verhaal goed heb gingen ze al trouwen en kwam hij zo terug uit Irak.
Dus ze zit met iemand op wie ze nooit verliefd is geworden.

Misschien was hij al verschrikkelijk lelijk voordat hij die kant opging...

Maar goed, je vraagt je wel af of het hier om echte liefde gaat, of om een jonge vrouw die het niet durft uit te maken uit angst voor de reacties van anderen en de impact die het zou hebben op haar vriend als ze zoiets zou flikken....

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:08 schreef Yi-Long het volgende:

[..]

Misschien was hij al verschrikkelijk lelijk voordat hij die kant opging...

Maar goed, je vraagt je wel af of het hier om echte liefde gaat, of om een jonge vrouw die het niet durft uit te maken uit angst voor de reacties van anderen en de impact die het zou hebben op haar vriend als ze zoiets zou flikken....

Wat ik zeg, ze waren al verloofd, die christelijke druk van de familie ligt erop plus dat
het een gewonde veteraan is. Patriotisme staat niet toe dat zo'n jongen wordt afgewezen.
Hoe erg ie ook is toegetakeld.

Leven van het meisje kapot vanwege traditie en eerzaken.

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:14 schreef Specularium het volgende:

[..]

Wat ik zeg, ze waren al verloofd, die christelijke druk van de familie ligt erop plus dat
het een gewonde veteraan is. Patriotisme staat niet toe dat zo'n jongen wordt afgewezen.
Hoe erg ie ook is toegetakeld.

Leven van het meisje kapot vanwege traditie en eerzaken.

Het is ook egoïstisch van die gast.

Ten eerste als ik zo toegetakeld was dan hadden ze mij niet hoeven behandelen. Ik zouu er niet op zitten te wachten om zo wakker te worden, dan maar liever helemaal niet wakker worden.

Maar als ik dan een trouwerij gepland zou hebben zou ik die zeker afblazen, De situatie is gewoon zodanig veranderd dat dit niet eerlijk is naar alle betrokkenen.

Het is best treurig, maar ik zou kunnen vertrekken ja. Zo'n grote verandering (aan zowel persoonlijkheid als lichaam) kan niet iedereen aan, ik denk ik ook niet.

Overigens is dit toch ook de reden dat zoveel mensen scheiden, alleen dan een minder heftige situatie. Ook door de jaren heen verander je als persoon en kan je partner dat niet volgen. Uit elkaar groeien etc.

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:00 schreef MuRKie het volgende:
Heftig! Respect dat ze alsnog gaan trouwen (uitgaande van het feit dat het een trouwfoto is )

Het huwelijk heeft minder dan een jaar standgehouden of zo. Je koopt weinig voor respect.

Een fysieke verandering is wat anders dan een persoonlijkheidsverandering he. Ik word uiteindelijk verliefd op een persoonlijkheid dus met een fysiek trauma zou ik (binnen een bepaald grens gok ik) wel mee kunnen leven, maar als iemand qua karakter een ander persoon wordt -die ik niet leuk vind- houdt het al snel op. Lijkt me ook wel logisch trouwens.

Alleen als hij/zij dat trauma gaat verwerken en als je kan leven met die 'nieuwe' persoonlijkheid.

quote:

Op maandag 30 mei 2011 13:00 schreef MuRKie het volgende:

[..]

Heftig! Respect dat ze alsnog gaan trouwen (uitgaande van het feit dat het een trouwfoto is )

Niet lang daarna meer gescheiden. Ik snap dat wel, niet iedereen kan aan zo'n uiterlijk wennen en hij zal vast ook niet dezelfde persoon meer zijn qua innerlijk. Heel vervelend.

quote:

Op maandag 30 mei 2011 14:25 schreef Kieswiel het volgende:
Een fysieke verandering is wat anders dan een persoonlijkheidsverandering he. Ik word uiteindelijk verliefd op een persoonlijkheid dus met een fysiek trauma zou ik (binnen een bepaald grens gok ik) wel mee kunnen leven, maar als iemand qua karakter een ander persoon wordt -die ik niet leuk vind- houdt het al snel op. Lijkt me ook wel logisch trouwens.

Ik gaf dit juist als voorbeeld omdat ik het van dezelfde categorie vind.
Ook al is dit extreme verminking. Maar op deze manier net zo hard als een
karakterverandering.

Mja bij dit soort dingen moet ik altijd aan een vroegere vriendin. Zij had een aangeboren afwijking in handen, gezicht en voeten en had het daar vaak erg moeilijk mee. Was lang niet zo erg als op de foto hoor. Ik ben jaren met haar bevriend geweest, na een tijdje kijk je der als het ware doorheen, sta je der niet meer bij stil en is zo iemand gewoon een mens als ieder ander. In een relatie? Geen probleem met (ernstige) littekens maar beetje aantrekkingskracht moet er wel zijn natuurlijk

dit is gebeurd bij een bevriend koppel van mij. Zij kregen een ernstig ongeval in Afrika, hij had een schedelbasisfractuur en bloedingen in zn hersenen. Hij heeft een paar dagen daar in het ziekenhuis gelegen waar ze niks voor m konden doen maar hij mocht niet vervoerd worden. Daarna is hij met een speciaal vliegtuigje vervoerd naar het AZM. daar hebben ze hem opgelapt en was hij al snel weer "genezen". Echter is hij qua karakter behoorlijk veranderd. Zo op het eerste gezicht merk je niks,maar hij is een stuk agressiever geworden en reageert soms explosief en heel onredelijk. Zij hebben nu dus ook vaker ruzie. Zij weet dat dat dan door het ongeluk komt,maar ze heeft het er wel moeilijk mee op sommige momenten. Ze verontschuldigd zich ook vaak bij vrienden ed voor zijn gedrag.