SC#213 Waar de Friezen dwars liggen.

Zo, net ook een zwarte baret besteld.

Waarom een zwarte? had je die voor LMB?

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:46 schreef m.k het volgende:
Waarom een zwarte? had je die voor LMB?

Neen. Volgens het uniform voorschrift van de VOMI, waar ik dus mee ga lopen met veteranendag, moeten "we" (het meelopend detachement) uniform zijn. Dat betekend dus grijze broek, donkerblauwe blazer met wit overhemd en blauwe stropdas en zwarte baret met onderdeels-embleem erop.
Dus maar ff besteld net.

Goedemiddag! Vanmorgen ff spullen ingeslagen voor komende reis, nu nog wat zooi op m'n klapschemerlamp zetten, en dan ben ik er klaar voor!

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 14:14 schreef jankaas020 het volgende:
Goedemiddag! Vanmorgen ff spullen ingeslagen voor komende reis, nu nog wat zooi op m'n klapschemerlamp zetten, en dan ben ik er klaar voor!

Klapschemerlamp??

laptop

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 14:21 schreef jankaas020 het volgende:
laptop

Ahh, duidelijk!

Goeiesmiddags

'smiddags. tijd voor

Best lekker op z'n tijd

Vooral met whiskey.

Nou ik ga m'n boek weer in. Religieuze geschiedenis, yawn.

YES!!!!! Trassi Baker gevonden in de supermarkt

En hoppa, andere bestelling ook gedaan en geregeld
Ik kom er nog wel

Dag 1 van de tmpt gehaald.... nog één te gaan.

Tering zwaar weer overigens.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 19:28 schreef Braamyo het volgende:
Dag 1 van de tmpt gehaald.... nog één te gaan.

Tering zwaar weer overigens.

Mooi
Wat vond jij het zwaarste gedeelte? Hoe hebben de andere (internationale) teams het er van gebakken?

Koffie, kofie, koffietijjjdd

Goede middag NLD

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 19:53 schreef Esses het volgende:
Koffie, kofie, koffietijjjdd

Bier!!! En als ik het had, een slivo ter ere van langdurig bezoek Mladic te Nederland.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 19:54 schreef Sine_Pari het volgende:
Goede middag NLD

Hey Sine.
Is het nieuws mbt extradition Mladic daar ook vol op in het nieuws?

Heb vandaag een vrije dag, en heb nog geen nieuws gezien

Hoe de teams gepresteerd hebben weten we over een half uurtje pas, en zodra als dat die informatie bekend is ga ik ook direct naar bed.

Echter, aangezien ik nog een half uurtje heb zal ik je ff een samenvatting toestoppen van de bizare kutdag die wij meegemaakt hebben.

We begonnen met speedmarsen, in de regen. Ruim gehaald en meteen op de fiets verder gegaan, door de regen. Koud & nat weer kleding hadden we niet, en dus werden we echt compleet doorweekt van diezelfde rot regen.

Gelukkig ging ook het kajakken helemaal perfect, totdat we uit de boot stapte, en we ons in de diepe hadden verkeken, met kletsnatte kisten als gevolg. En zoals alle (ex)militairen en overige kist-lopers wel weten, doorweekte kisten en sokken lopen echt graf.

Na nog eens een kilometertje of tien fietsten komen we op Ermelo aan bij de survival/touwhindermisbaan, en hier nam ons avontuur echt even een bizarre wending. Drie minuten voor ons vertrok een team, en één van die twee fixte het echt niet. Zodoende werd mijn buddy, die voorop liep, opgehouden door de kerel terwijl hij in apenhang onder een vier meter hoog touw aan het kloten was. Op dit moment lag ik nog op mijn buik in catcrawl en zag....

De man van het eerder vertrokken team recht naar beneden vallen, om toe te kijken hoe zijn arm in niet organieke positie onder zijn nog na stuiterende lichaam vandaan te klappen. Nog net niet spring ik uit reflex op de grond om zhkh toe te passen, meden omdat de beste man zijn buddy er al direct naast stond. Mijn buddy maakte in dertig seconde de race af maar ik besloot te wachten, ik ga toch niet over een touw heen klimmen terwijl er een kerel gewond onder ligt. Al was het alleen maar vanwege de eerste A in paman, andermans veiligheid.

Echter dacht de sportsergeant hier ander over, maar eer ik dat door had was er alweer ruim een minuut verstreken. Met 45 strafseconden en dus een bonusloop probeer ik de sergeant nog op andere gedachten te brengen maar tevergeefs. Hier hebben we uiteraard later bij de commissie nog wel een klacht over ingediend.

Aansluitend was het verder fietsen voor ons, en door bijna horizontaal vliegende regen en wind nog even een oriëntatie loopje van ruim negen kilometer gedaan. Hadden we tot nu toe nog niet genoeg pech gehad, zorgde het weer er wel voor dat er van onze route kaart dusdanig weinig over was dat de route vervolgen nagenoeg onmogelijk werd. Gelukkig werd dit probleem na een aantal mis gefietste kilometers opgelost door wat lui waar we bij konden aanklikken.

Toch kon onze pech-streak niet op want mijn voorrem besloot te blokkeren en zodoende had ik de laatste 40 kilometer een behoorlijk prikkel momentje om toch maar door te trappen. Erwin voor mij waren deze kilometers het zwaarste onderdeel van de tmpt.

Gesloopt kom ik aan bij de HIBA die we enkel en alleen dankzij harde inzet van zowel mijzelf, maar voornamelijk mijn buddy, toch nog tot een goed einde hebben gebracht. Met nog 7 seconden op de klok hebben we hier onze bonus loop vermeden.

Nu op de kazerne hadden we nog meer dan een half uur over, dus ik vind het goed. En nu het acht uur is ga ik de planning en resultaten bekijken, en daarna slapen !!!

morgen horen jullie meer

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 19:57 schreef Sine_Pari het volgende:
Heb vandaag een vrije dag, en heb nog geen nieuws gezien

Ahh, ok.
Hier noodgedwongen een vrije dag moeten nemen

Braamyo, hoe vond je de kmar bij het bedrijfsongeval aldaar?

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 19:57 schreef Braamyo het volgende:
Hoe de teams gepresteerd hebben weten we over een half uurtje pas, en zodra als dat die informatie bekend is ga ik ook direct naar bed.

Echter, aangezien ik nog een half uurtje heb zal ik je ff een samenvatting toestoppen van de bizare kutdag die wij meegemaakt hebben.

We begonnen met speedmarsen, in de regen. Ruim gehaald en meteen op de fiets verder gegaan, door de regen. Koud & nat weer kleding hadden we niet, en dus werden we echt compleet doorweekt van diezelfde rot regen.

Gelukkig ging ook het kajakken helemaal perfect, totdat we uit de boot stapte, en we ons in de diepe hadden verkeken, met kletsnatte kisten als gevolg. En zoals alle (ex)militairen en overige kist-lopers wel weten, doorweekte kisten en sokken lopen echt graf.

Na nog eens een kilometertje of tien fietsten komen we op Ermelo aan bij de survival/touwhindermisbaan, en hier nam ons avontuur echt even een bizarre wending. Drie minuten voor ons vertrok een team, en één van die twee fixte het echt niet. Zodoende werd mijn buddy, die voorop liep, opgehouden door de kerel terwijl hij in apenhang onder een vier meter hoog touw aan het kloten was. Op dit moment lag ik nog op mijn buik in catcrawl en zag....

De man van het eerder vertrokken team recht naar beneden vallen, om toe te kijken hoe zijn arm in niet organieke positie onder zijn nog na stuiterende lichaam vandaan te klappen. Nog net niet spring ik uit reflex op de grond om zhkh toe te passen, meden omdat de beste man zijn buddy er al direct naast stond. Mijn buddy maakte in dertig seconde de race af maar ik besloot te wachten, ik ga toch niet over een touw heen klimmen terwijl er een kerel gewond onder ligt. Al was het alleen maar vanwege de eerste A in paman, andermans veiligheid.

Echter dacht de sportsergeant hier ander over, maar eer ik dat door had was er alweer ruim een minuut verstreken. Met 45 strafseconden en dus een bonusloop probeer ik de sergeant nog op andere gedachten te brengen maar tevergeefs. Hier hebben we uiteraard later bij de commissie nog wel een klacht over ingediend.

Aansluitend was het verder fietsen voor ons, en door bijna horizontaal vliegende regen en wind nog even een oriëntatie loopje van ruim negen kilometer gedaan. Hadden we tot nu toe nog niet genoeg pech gehad, zorgde het weer er wel voor dat er van onze route kaart dusdanig weinig over was dat de route vervolgen nagenoeg onmogelijk werd. Gelukkig werd dit probleem na een aantal mis gefietste kilometers opgelost door wat lui waar we bij konden aanklikken.

Toch kon onze pech-streak niet op want mijn voorrem besloot te blokkeren en zodoende had ik de laatste 40 kilometer een behoorlijk prikkel momentje om toch maar door te trappen. Erwin voor mij waren deze kilometers het zwaarste onderdeel van de tmpt.

Gesloopt kom ik aan bij de HIBA die we enkel en alleen dankzij harde inzet van zowel mijzelf, maar voornamelijk mijn buddy, toch nog tot een goed einde hebben gebracht. Met nog 7 seconden op de klok hebben we hier onze bonus loop vermeden.

Nu op de kazerne hadden we nog meer dan een half uur over, dus ik vind het goed. En nu het acht uur is ga ik de planning en resultaten bekijken, en daarna slapen !!!

morgen horen jullie meer

Klinkt leuk.
Nou, geniet van de rust, en morgen, ga er 200% voor