Even voor alle hondenbezitters hier; zit met een nogal prangende vraag.
ben zojuist wezen wandelen met mijn labradorpup van een 17 weken. Beestje doet goed zijn best en luistert goed, maar vreet ALLES op. Tot nu toe proberen we hem aan te pakken als ie weer wat opvreet (varierend van eendenpoep tot paardebloemen), maar daarnet had mijn hond direct een dikke duif te pakken. Nu kunnen mij die vliegende ratten weinig schelen, maar 't zijn meestal grote ziektedragers en ik wil niet dat ie 'm opvreet.
Probleem is- hij laat tot nu toe alles los op commando, maar deze duif niet. geen enkel commando (los!), aanpak (hem bij z'n nekvel grijpen of op z'n rug leggen), of interventie (zijn kaken opentrekken, dat ging niet) hielp. Toen ik hem voor een paar sec met rust liet om te kijken of ie 'm vanzelf los zou laten, probeerde hij het beest in één keer op te schrokken. Uiteindelijk heb ik de grote bloederige duif uit zijn snuit kunnen trekken. Niet dat dat mijn hond kon schelen; hij vloog direct weer op het karkas af - ondanks het feit dat ik pisnijdig op 'm was - en deed een nieuwe poging. Ook dat heb ik kunnen voorkomen, maar hij was voor geen enkele rede vatbaar.
Ik weet dat het voor een lab instinctief is en dergelijke, maar hoe kan ik 'm op een juiste manier aanpakken zodat ie loslaat? Ik heb het idee dat ik het misschien anders had kunnen doen. Iemand een idee?
Zo heeft een van onze honden toen hij jong was den half vergane rat opgegeten! Wij waren hier niet bij maar mochten het daarna wel ruiken
Gelukkig heeft ie niet veel opgevreten, maar ja, als ik zeg los, moet ie 'm loslaten.
als je hem nu al niet kan dwingen om dingen los te laten of niet op te eten dan gaat dat later vast een hond worden die jouw bord leegvreet van tafel als je even niet kijkt
Ik kan je verder niet helpen, maar deel je frustratie (zelfs nog na al die jaren; het was en hassikke lief hondje, maar dode vogels maakten hem duivels).quote:Op zondag 22 mei 2011 18:34 schreef Mday het volgende:
't was een verse dooie duif, dus ik vermoed dat de jager ( een kat oid) net ervandoor was gegaan toen mijn hond eraan kwam.
Gelukkig heeft ie niet veel opgevreten, maar ja, als ik zeg los, moet ie 'm loslaten.
Maar ik blijf de baas, en als hij niet op commando loslaat dan heeft hij fijn pech. Met hand over de bovenkant van zijn bek heb je die zo open hoor. Dan even schudden met zen kop en het valt eruit. Als het iets kleins is dan is het een kwestie van een vinger even diep in zijn keel, beetje op zijn tong drukken en hij weet niet hoe snel hij het eruit moet gooien. Die bek open maken is echt makkelijk hoor, als je hem op de juiste manier beetpakt. Vroeger ook ervaring met een grote sterke hond, maar ook die bek was zo open als het moest.
joeke- hij hield zijn kaken rotsvast op elkaar, geen beweging in te krijgen. dus je stelt voor om met je volledige hand zijn bovenkaak vast te pakken? weet niet precies hoe je dat bedoeld, maar misschien die vinger in zijn keer zal wel werken denk ik. alleen zat er een gigaduif in de weg
zijn energie was totaal niet de juistequote:
da's een goede tip. liefste wil ik dit voorkomen, maar dan weet ik in ieder geval wat ik moet doen. thanks !quote:
Meestal als je die bek echt open wil is de hond niet rustig, als hij rustig was dan ging het wel vanzelf. Met die hand over de bovenkant van de bek en je vingers dan zijn bovenlippen tegen zijn tanden drukken, dat zal waarschijnlijk niet fijn zijn voor hem want elke hond laat dan los. Je hebt zijn kop zo ook vrij stevig beet dus met je andere hand kan je zijn bek dan leeggraaien. Zolang je hem zo beet hebt bijt hij ook niet in je vingers.
Moet je natuurlijk wel iets aantrekkelijks voor hem meenemen
Sok is linker ,voor je het weet zit je met een verstopping
Neem zijn favoriete snoepje mee. Elke hond heeft wel een snoepje waar ze dol op zijn.
Gebruik dat snoepje om zijn aandacht af te leiden. Als hij ergens op af struint in de veronderstelling dat het een smakelijk hapje is roep je hem en geef je hem een snoepje. Dan gewoon doorlopen alsof er niks gebeurd is. Als hij weet dat jij wat lekkers in je zak hebt is op jou letten veel belangrijker dan het smakelijke hapje 5 meter verderop.
Persoonlijk begin ik met de yes/no setting: lekkers in open hand, als de hond eraan gaat een "no" en de hand sluiten, als de hond dan naar mij kijkt(of alleen maar wegkijkt in het begin) dan de "yes" en een lekkers uit de zak pakken met de andere hand.
Gaat dat goed dan leg ik terwijl ik zit het lekkers op de grond waar ik heel makkelijk mijn hand eroverheen kan leggen.
Dan ga ik staan zodat ik mijn voet er makkelijk op kan zetten en dan steeds meer afstand.
Zo verder met aan de lijn langs dingen die lekker zijn met de "no" erbij.
Het kost even tijd met een alleseter, maar dan heb je ook wat
Is de hond wat ouder dan doe ik hetzelfde aan de lijn, maar dan met een slipketting om zijn nek om de "no" kracht bij te zetten, de "yes" blijft hetzelfde.
Bij een pup doe ik dat nog niet, die horen spelenderwijs te leren, meer met een wijzen op wat wel dan wat niet te bestraffen.
Ik zou niet snel gebruik maken van nekvel pakken en op de rug leggen, veelste zware gebaren voor dit soort dingen.
Gaat het dier de fout in dan is het mijn schuld, tot hij echt weet wat wel en wat niet is alles wat fout gaat mijn schuld en geen reden tot straf.
Probeer iig niet achter de hond aan te gaan om zijn trofee af te pakken, dat roept alleen weglopen van je op, ver genoeg om te kunnen vreten ongestoord iig.
Neem dan liever iets ontzettend lekkers(van salami tot gerookte kip) mee waardoor je ipv naar de hond toe van de hond af kan lopen met het superlekkers als motivator.
Leer hem dat een trofee vinden betekend naar de baas toe, dat werkt vaak beter als gedoe aangaan om het af te pakken.
haha, hetzelfde gold na mijn worstelsessie. wat doe je dan? het speelgedrag negeren of boos toespreken?quote:Echt last heeft hij er niet van, als ik hem net op heel vervelende wijze iets uit zijn keel geworsteld heb dan wil hij erna altijd spelen.
dat had ie ook. hij is net weer de oude sinds de operatie, dus je kan begrijpen dat ik alles wil doen om te voorkomen dat er ook een duif uit zijn maag moet worden gehaald (hoewel dat wss wel verteertquote:Sok is linker ,voor je het weet zit je met een verstopping
)ik had snoepjes mee, was in de commotie vergeten het te proberen. heb trouwens niet het idee dat ie bereid was te ruilen met dat kleine kloteding vergeleken met z'n hoofdprijs.quote:Neem zijn favoriete snoepje mee. Elke hond heeft wel een snoepje waar ze dol op zijn.
@ero
ik gebruik het nekvel veel te vaak voor mijn smaak. ben bang dat ie er een beetje immuun voor aan het worden is, probeer dat al een tijdje minder te doen.
maar de ruilhandel is noted. thanks! overigens heb ik dat al met het snoepje geprobeerd, steeds verder ervanaf en dan 'pak maar' zeggen (en 'nee' als het niet mag). Gaat goed. Zelfde geldt voor zijn eten. rustig wachten totdat baasje klaar is met bereiden en dan pas na 'pak maar' beginnen met eten. Dat doet ie al uitstekend wat dat betreft. alleen niet buiten.
[ Bericht 3% gewijzigd door Mday op 22-05-2011 20:20:58 ]
De beloning moet ergens anders vandaan komen en het "no" trainigskoekje gaat gewoon terug in de koekjesbak of desnoods in de prullebak.
En dingen hebben tijd nodig, je moet langzaam uitbreiden en tot die tijd succes voor de hond vermijden.
Lukt dat een keertje niet dan is dat dikke pech, dan ga je weer een stapje terug in training en moet je dat stapje terug ook weer echt doen.
dat snap ik niet. bij het eten, of bij de oefening? maar ik begrijp het idee achter het brokje ook niet geven die hij niet mag hebben. logisch, ook. dat ga ik oefenen.quote:Niet het "pak maar" gebruiken, het lekkers wat je gebruikt voor de "no" niet laten eten, helemaal niet.
Bij de yes/no setting, niet bij het gewone eten.quote:
[..]
dat snap ik niet. bij het eten, of bij de oefening? maar ik begrijp het idee achter het brokje ook niet geven die hij niet mag hebben. logisch, ook. dat ga ik oefenen.
Je wil je hond leren dat die "no" betekend dat je er niet aan mag komen, dat leer je het makkelijkste door hem er ook echt niet aan te laten komen, niet nee, maar dan wel...
Bij het gewone eten is het zaak dat de hond gewoon netjes wacht tot je aangeeft dat hij wel mag.
Als je zelf al het idee heb dat ,,dat kleine kloteding" (trainertjes?) niet volstaat ,moet je hem ook verrassenquote:
[..]
ik had snoepjes mee, was in de commotie vergeten het te proberen. heb trouwens niet het idee dat ie bereid was te ruilen met dat kleine kloteding vergeleken met z'n hoofdprijs.
met wat anders .
en gewoon doortrainen ,paar keer in de week minimaal
op een gegeven moment gaat het om het spel en niet om de knikkers.
Waarom maak je gebruik van het nekvel eigenlijk en waarbij?
... ik klink als een slecht baasje, hè
En met al mijn "mooie" advies heeft mijn eigen pup een eigen speelsok met knoop erin opgegeten, waardoor wij bij de dierenarts zaten te hopen dat hij het netjes weer uit zou kotsen, wat gelukkig is gelukt...
Veelvraatjes hebben wat tijd en geduld nodig daarin en vooral heel veel opletten!
[ Bericht 80% gewijzigd door erodome op 22-05-2011 21:11:01 ]
In het begin heb ik dus altijd geruild voor een snoepje en dat heeft goed gewerkt. Nu is even lekker knuffelen al beloning genoeg.
Zelf doen we niet aan 'ruilen' maar aan Nee en Ja met betrekking tot eten. Als er iets heeeeel lekkers in het spel is, is Nee soms lastig en in het uiterste geval moet er dan iets uit de bek worden gehaald. Bij onze eigen honden komt dit eigenlijk nooit voor, maar bij die labradorteef is dat toen ze hier logeerde wel eens gebeurd. Ze had een jong konijntje (6 weken) gepakt dat ontsnapt was uit het weilandje en wilde hem doorslikken, ze had hem al helemaal in haar keel zitten... Toen was Nee niet genoeg en werd er toch echt niet geruild maar met ferme hand ingegrepen
Konijntje hield er een gebroken pootje aan over maar was nog zo jong dat met voldoende rust alles weer goed is gegroeid
Weten hoe het moet is een ding. Het ook voor elkaar krijgen is wat anders.quote:
Nee hoor, je klinkt als een mens die leert en dat is heel goed.
En met al mijn "mooie" advies heeft mijn eigen pup een eigen speelsok met knoop erin opgegeten, waardoor wij bij de dierenarts zaten te hopen dat hij het netjes weer uit zou kotsen, wat gelukkig is gelukt...
Veelvraatjes hebben wat tijd en geduld nodig daarin en vooral heel veel opletten!
Ik moet wel zeggen dat ik je tips altijd heel nuttig vind.
Je slaat het beest niet lens als hij iets doet wat je niet wilt, je laat hem uit, je voert hem, je probeert hem op te voeden.quote:
Was een 'tip' van het baasje van de moeder van de hond. 'als er echt iets niet mag, gewoon bij het nekvel grijpen.' dus bij dit soort taferelen, ook eendenpoep en andere dingen. Ook als-ie niet wel luisteren dan wilde ik hem nog eens via het nekvel de juiste richting op duwen. De laatste tijd niet meer, trouwens. Maar ik hoorde ook al steeds vaker dat het alleen voor zeer ernstige dingen werd gebruikt.
... ik klink als een slecht baasje, hè
Ik vind iemand die verwacht dat een hond zichzelf opvoed een slechtere baas dan iemand die fouten maakt tijdens het opvoeden.
Dus nee hoor, je klinkt als een prima baasje die alleen de kneepjes nog moet leren.
Foutjes horen erbij, zeker als je eerste pup/hond is.
Ik heb al bijna mn hele leven honden en die van mij zijn ook niet perfect. Mijn rottweiler is heel erg lief, zeker als hij je kent laat hij je graag weten hoe lief hij jou ook wel niet vind. Als we je op straat tegenkomen is hij zo blij je te zien dat hij op je af MOET denderen om je te begroeten. Dat er nog een vrouwtje aan de andere kant van de riem bungelt is detail.
Ik weet echt niet hoe ik hem dat moet afleren.
Bij mijn vorige hond heb ik het nekvel ook met enige regelmaat gebruikt. Maar zij was heel agressief naar een ander soort hond toe. Ik greep haar nekvel om haar op haar zij te leggen in een onderdanige positie. Op die manier werd het doelwit de dominante partij. Met veel geduld en een vriendelijke oude man die zijn hondje ter beschikking stelde voor de training is het goed gekomen.
Maar probeer het niet om elk wissewasje te gebruiken.