LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Nee, niet het wekelijkse afval-topic van een of ander dikkertje, helaas. 
Integendeel. Ik ben vrij sportief (voetbal, zwemmen, joggen, fitness, squashen) en ook tevreden met mijn lichaam en postuur. Ik ben 24, weeg 75 kilo, ben niet al te groot (1,73m), enigszins gespierd en een beetje breder dan gemiddeld. 
Afvallen hoeft voor mij dus niet zo, ik houd mijn gewicht/lichaam wat dat betreft gewoon in de gaten. Ik heb periodes dat ik iets flinker ben dan normaal, maar dan sport ik gewoon wat meer dan gemiddeld en is het binnen de kortste keren weer weg, dat ICT-buikje.
Nou is het geval dat mij iets steeds vaker op begint te vallen, en ook te storen, aan mezelf. Iets dat ik naar mijn weten altijd al gedaan heb, maar waar ik me stiekem toch een beetje zorgen over maak: ik eet veel. En dan niet gewoon veel, maar echt absurd, gigantisch, kei veel.
Ook mijn tempo liegt er niet om. Je kunt me een echte slokop noemen. Enkele veelvoorkomende scenario's:
- Tijd voor het avondeten. Ouders, vriendinlief en ikzelf scheppen eten op. Sowieso is mijn portie soms wel 2 keer zo groot als die van anderen. Mijn tempo qua eten ligt ook op z'n allerminst hoog; anderen vragen zich vaak af "Waar ik het allemaal laat" en "Of ik wel doe kauwen". Het duurt niet lang of mijn portie voer is al onderweg naar Darmstad. Een tweede keer opscheppen is ook niet bepaald een uitzondering.
- Een zak chips of iets dergelijks eten. Geen enkele zak chips is mij groot genoeg. Hoe dan ook, als ik aan een zak chips begin dan moet dat ding ook helemaal leeg. Een zak half leeg eten en dan terugleggen zit er bij mij niet in. In tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn vriendin, die krijgt het klaar om een hele week met één zak chips te doen door elke dag een beetje te pakken.
- Ik kook gelukkig vrij vaak (hobby
), van Hollandse kost tot Thaise kip kerrie of Indonesische Nasi. Af en toe heb je wel eens zo'n dag er tussen dat zowel jijzelf als je partner het druk hebben. Je bent de hele dag in de weer dus koken zit er niet meer in; je wilt immers niet om 8 uur 's avonds nog gaan avondeten. Dan wordt 't maar een patatje of pizza`tje halen. Ook in dit geval is de grootst mogelijke portie weer niet groot genoeg. Een groot patatje wordt dan vaker aangevuld met nog een klein patatje er bij, en één pizza worden twee, iets kleinere pizza's.
- Je gaat met een groep wokken. Andere mensen lopen 2, misschien 3 keer naar het buffet voor een (vaak bescheiden) portie en zijn dan klaar. Ik blijf maar op en neer lopen, en op een gegeven moment als iedereen al aan 't toetje zit, begin ik ook maar aan het toetje en niet zozeer omdat ik daar dan zin in heb, maar omdat ik anders maar op en neer blijf lopen voor een nieuwe portie.
En zo kan ik nog wel even door gaan. Ik probeer mezelf telkens op de vingers te tikken, maar helaas, ik blijf het maar doen.
Nogmaals, ik ben tevreden over mijn lichaam en gewicht en zo maar als dit zo door blijft gaan dan weet ik zeker dat dit mij in de toekomst problemen met mijn gezondheid gaat opleveren. Overigens kost het ook klauwen met geld, elke keer die extra (grote) porties.
Wie herkent zich hier enigszins in? Komt dit vaak voor? Wie weet wat ik er aan kan doen?
Integendeel. Ik ben vrij sportief (voetbal, zwemmen, joggen, fitness, squashen) en ook tevreden met mijn lichaam en postuur. Ik ben 24, weeg 75 kilo, ben niet al te groot (1,73m), enigszins gespierd en een beetje breder dan gemiddeld. Afvallen hoeft voor mij dus niet zo, ik houd mijn gewicht/lichaam wat dat betreft gewoon in de gaten. Ik heb periodes dat ik iets flinker ben dan normaal, maar dan sport ik gewoon wat meer dan gemiddeld en is het binnen de kortste keren weer weg, dat ICT-buikje. Nou is het geval dat mij iets steeds vaker op begint te vallen, en ook te storen, aan mezelf. Iets dat ik naar mijn weten altijd al gedaan heb, maar waar ik me stiekem toch een beetje zorgen over maak: ik eet veel. En dan niet gewoon veel, maar echt absurd, gigantisch, kei veel.
Ook mijn tempo liegt er niet om. Je kunt me een echte slokop noemen. Enkele veelvoorkomende scenario's:- Tijd voor het avondeten. Ouders, vriendinlief en ikzelf scheppen eten op. Sowieso is mijn portie soms wel 2 keer zo groot als die van anderen. Mijn tempo qua eten ligt ook op z'n allerminst hoog; anderen vragen zich vaak af "Waar ik het allemaal laat" en "Of ik wel doe kauwen".
Het duurt niet lang of mijn portie voer is al onderweg naar Darmstad. Een tweede keer opscheppen is ook niet bepaald een uitzondering.- Een zak chips of iets dergelijks eten. Geen enkele zak chips is mij groot genoeg. Hoe dan ook, als ik aan een zak chips begin dan moet dat ding ook helemaal leeg. Een zak half leeg eten en dan terugleggen zit er bij mij niet in. In tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn vriendin, die krijgt het klaar om een hele week met één zak chips te doen door elke dag een beetje te pakken.
- Ik kook gelukkig vrij vaak (hobby
), van Hollandse kost tot Thaise kip kerrie of Indonesische Nasi. Af en toe heb je wel eens zo'n dag er tussen dat zowel jijzelf als je partner het druk hebben. Je bent de hele dag in de weer dus koken zit er niet meer in; je wilt immers niet om 8 uur 's avonds nog gaan avondeten. Dan wordt 't maar een patatje of pizza`tje halen. Ook in dit geval is de grootst mogelijke portie weer niet groot genoeg. Een groot patatje wordt dan vaker aangevuld met nog een klein patatje er bij, en één pizza worden twee, iets kleinere pizza's.- Je gaat met een groep wokken. Andere mensen lopen 2, misschien 3 keer naar het buffet voor een (vaak bescheiden) portie en zijn dan klaar. Ik blijf maar op en neer lopen, en op een gegeven moment als iedereen al aan 't toetje zit, begin ik ook maar aan het toetje en niet zozeer omdat ik daar dan zin in heb, maar omdat ik anders maar op en neer blijf lopen voor een nieuwe portie.
En zo kan ik nog wel even door gaan. Ik probeer mezelf telkens op de vingers te tikken, maar helaas, ik blijf het maar doen.
Nogmaals, ik ben tevreden over mijn lichaam en gewicht en zo maar als dit zo door blijft gaan dan weet ik zeker dat dit mij in de toekomst problemen met mijn gezondheid gaat opleveren. Overigens kost het ook klauwen met geld, elke keer die extra (grote) porties. Wie herkent zich hier enigszins in? Komt dit vaak voor? Wie weet wat ik er aan kan doen?
Wat je kan proberen is extra eiwitten te nemen, producten waar weinig vet in zit.. Zoals Magere kwark, kipfilet, varkenshaas, eieren 
Als je aziatisch eet, neem dan zilvervliesrijst.. Drinken; Neem weinig suiker.. Light krijg je honger van.
Met vetten, gewoon zorgen dat je zo weinig mogelijk onverzadigd binnen krijgt.
Als je hebt gegeten, wacht 12 minuten. Daarna weet je of je voldaan bent of niet. Als je nog trek hebt, neem dan een bak 500 gram magere kwark met 10% eiwit. Aldi heeft goeie.
Met sporten, als je wil ga 4-5x per week fitness/bodybuilding doen. Je zal zeer snel groeien.
been there done that
Als je aziatisch eet, neem dan zilvervliesrijst.. Drinken; Neem weinig suiker.. Light krijg je honger van.
Met vetten, gewoon zorgen dat je zo weinig mogelijk onverzadigd binnen krijgt.
Als je hebt gegeten, wacht 12 minuten. Daarna weet je of je voldaan bent of niet. Als je nog trek hebt, neem dan een bak 500 gram magere kwark met 10% eiwit. Aldi heeft goeie.
Met sporten, als je wil ga 4-5x per week fitness/bodybuilding doen. Je zal zeer snel groeien.
been there done that
Veel groentes eten, zitten vezels in die je vol doen voelen. Drink een glas of 2 voor je gaat eten, dat legt ook alvast een bodem.
En als je gaat afvallen ondanks dat je zoveel eet even langs de dokter.
En als je gaat afvallen ondanks dat je zoveel eet even langs de dokter.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Herkenbaar! Ik kan ook gewoon de hele dag door blijven eten (als ik wil). Soms eet ik wat minder en dat gaat ook goed, maar als ik weer aan het fitnessen ga dan vreet ik de hele dag door..zolang je ook maar genoeg groente en fruit eet is er niet veel aan de hand lijkt me.
Mijn conclusie is dat je omgaat met mietjes. Ik vreet zeker 4 keer meer dan jij en iedereen in mijn omgeving eet veel.
185cm, 80kg, 10%bf
185cm, 80kg, 10%bf
Alles gaat gewoon zo door totdat je op je 35ste opeens 'ontploft'. Al vaker bij mensen gezien. Konden altijd grote porties eten, niks aan de hand en op een gegeven moment vlogen de kilo's er opeens aan..
Succes. Over 10 jaar ben je een michelinmannetje
Succes. Over 10 jaar ben je een michelinmannetje
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Zitten al wat goeie tips tussen. Bedankt daarvoor. En ja seasushi, dat is een van de dingen waar ik me zorgen over maak. Ik wil niet over een paar jaar, als de motivatie voor te sporten er bijvoorbeeld niet meer is, exponentieel groeien qua (buik)omvang. 
[ Bericht 66% gewijzigd door Mirjam op 23-05-2011 17:42:26 ]
En ja seasushi, dat is een van de dingen waar ik me zorgen over maak. Ik wil niet over een paar jaar, als de motivatie voor te sporten er bijvoorbeeld niet meer is, exponentieel groeien qua (buik)omvang. [ Bericht 66% gewijzigd door Mirjam op 23-05-2011 17:42:26 ]
Daar zat ik ook aan te denken want het is knap lastig om alles door je spijsverteringskanaal te proppen.quote:
Ik zie het probleem eigenlijk niet zo. Ik heb het zelf ook gehad, als je veel sport kun je veel eten. Het is wel zaak om te kauwen en een beetje gezond te eten, maar als je niet dik wordt, wat is er dan ongezond? Je moet soms even sociaal handig zijn, het is bijvoorbeeld heel onbeschoft als je bij een buffet meteen als eerste er staat en dan je hele bord vollaadt, maar als je 3 keer terugkomt is er meestal toch nog genoeg en is de rest ook voorzien. En je hoeft echt niet te schrokken om genoeg eten binnen te krijgen zonder dat iedereen op je moet wachten. Wanneer je in gezelschap eet moet je zonodig gewoon vragen stellen waarop de ander flink uit kan wijden, dan kun je af en toe knikken en ja zeggen en ondertussen doorgaan met inladen, je eigen lange tekst moet je bewaren voor tussen de gangen. Een gastheer of gastvrouw zal een grote eetlust meestal als compliment opvatten. Verder is het gewoon een kwestie van een beetje een beheerst ritme, zodat het geen schrokken wordt, ook niet met chips, daar moet je een paar keer op letten en dan went het wel.quote:Op vrijdag 20 mei 2011 20:03 schreef SecurityException het volgende:
En zo kan ik nog wel even door gaan. Ik probeer mezelf telkens op de vingers te tikken, maar helaas, ik blijf het maar doen.
Wie herkent zich hier enigszins in? Komt dit vaak voor? Wie weet wat ik er aan kan doen?
Als je minder gaat sporten of rond de dertig wordt moet je wel opletten. Maar dan merk je ook vanzelf wel dat je met minder toekan, alleen als je dan op routine flink blijft opscheppen word je wel dik. Dat moet je je dan even ontwennen, maar dat is echt niet zo moeilijk, het lichaam past zich wel aan, went vrij makkelijk, het zijn je eigen gewoontes die je dan bewust moet veranderen.
Duur is het natuurlijk wel. Maar ja, meer van lekker eten is ook lekkerder. En vaak is het gewoon een kwestie van meer pasta, meer aardappels of brood erbij, dat is niet echt heel duur. Als je een beetje kunt koken hoeven de dure dingen als vlees echt niet voor de vulling te zorgen.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Het sporten heeft zeer zeker grote invloed. Ik ben nog niet zo lang geleden een half jaar naar het buitenland geweest waar ik vrijwel niet gesport heb, waardoor op z'n beurt mijn eetlust behoorlijk af nam. En wat betreft het sociale aspect; ik let er inderdaad wel op. Ik ga bijvoorbeeld niet het halve buffet leegplunderen als er maar een beperkte hoeveelheid is en andere mensen ook nog er van moeten eten. Als ik ga uit eten, dan is dat meestal bij een 'vreetschuur'. Denk aan plekken als wokrestaurants, all you can eat barbecues, enzovoorts. Wel kwalitatief dan, want ik ben ook vrij kieskeurig wat eten betreft, vandaar dat ik ook de nadruk leg op het feit dat het voor mij soms wel erg duur is wat eten betreft. 
Ik ga bijvoorbeeld niet het halve buffet leegplunderen als er maar een beperkte hoeveelheid is en andere mensen ook nog er van moeten eten. Als ik ga uit eten, dan is dat meestal bij een 'vreetschuur'. Denk aan plekken als wokrestaurants, all you can eat barbecues, enzovoorts. Wel kwalitatief dan, want ik ben ook vrij kieskeurig wat eten betreft, vandaar dat ik ook de nadruk leg op het feit dat het voor mij soms wel erg duur is wat eten betreft.
Op feesten en partijen was mijn tactiek altijd om niet vooraan te staan bij de opening van het buffet, maar een beetje achteraan bij de eerste golf. Niet te hoog opstapelen maar wel het bord efficient vol, en dan vrij snel voor de tweede ronde gaan, zodat je er ook nog makkelijk een derde ronde tussendoor krijgt zonder dat het opvalt. Er zijn wel eens wat dingen op, maar er is eigenlijk altijd wel genoeg in mijn ervaring, en je moet niet ruim opscheppen van dingen die al bijna op zijn.
Het ging me er ook nooit om om te verbergen dat ik een grote eter was, alleen je moet vermijden dat anderen het beeld krijgen dat de jacht op eten is geopend en ze er snel bij moeten zijn. Dat vind ik onbeleefd en onbeschaafd, niet het zijn van een grote eter. Ik heb wel eens buffetten meegemaakt in voor mij ongebruikelijke sociale kringen dat het echt zo'n sfeertje was van pakken wat je pakken kunt, voor het te laat is. Bijna een wedstrijd, dat vind ik echt niet kunnen en je moet altijd zorgen dat je dat beeld niet creeert of daaraan bijdraagt.
In restaurants is er vaak ook wel een mouw aan te passen. Een extra mandje brood is zo besteld, aardappels kun je meteen al bijbestellen als het eerste bakje op tafel komt, dan zijn ze er op tijd. Ik ga ook nog wel eens met 2 oude sportvrienden uit eten en dan eten we allemaal nog wel wat meer dan normaal, en dan is er altijd wel wat te organiseren. Of we nemen 4 hoofdgerechten voor ons 3-en dan moet de ober dat maar een beetje organiseren, dat is nooit een probleem. Soms wat verbaasde reactie, zeker toen alles wat we uitgezocht hadden toevallig op één pagina van de menukaart stond, en als bestelling het paginanummer hebben opgegeven. Of bij een Italiaan een pizza na genomen, krijg je de eigenaar aan tafel omdat die denkt dat er Italianen te gast zijn en wil hij even een praatje maken, daar is een pizza na vrij normaal. Maar als enige grote eter in een gezelschap is dat lastiger. Maar als je niet de enige bent die een voorgerecht neemt kun je bij de Italiaan natuurlijk prima een pizza vooraf nemen. Rustig eten maar wel door eten, en er is niemand die er last van heeft, hooguit zijn mensen jaloers.
Het ging me er ook nooit om om te verbergen dat ik een grote eter was, alleen je moet vermijden dat anderen het beeld krijgen dat de jacht op eten is geopend en ze er snel bij moeten zijn. Dat vind ik onbeleefd en onbeschaafd, niet het zijn van een grote eter. Ik heb wel eens buffetten meegemaakt in voor mij ongebruikelijke sociale kringen dat het echt zo'n sfeertje was van pakken wat je pakken kunt, voor het te laat is. Bijna een wedstrijd, dat vind ik echt niet kunnen en je moet altijd zorgen dat je dat beeld niet creeert of daaraan bijdraagt.
In restaurants is er vaak ook wel een mouw aan te passen. Een extra mandje brood is zo besteld, aardappels kun je meteen al bijbestellen als het eerste bakje op tafel komt, dan zijn ze er op tijd. Ik ga ook nog wel eens met 2 oude sportvrienden uit eten en dan eten we allemaal nog wel wat meer dan normaal, en dan is er altijd wel wat te organiseren. Of we nemen 4 hoofdgerechten voor ons 3-en dan moet de ober dat maar een beetje organiseren, dat is nooit een probleem. Soms wat verbaasde reactie, zeker toen alles wat we uitgezocht hadden toevallig op één pagina van de menukaart stond, en als bestelling het paginanummer hebben opgegeven. Of bij een Italiaan een pizza na genomen, krijg je de eigenaar aan tafel omdat die denkt dat er Italianen te gast zijn en wil hij even een praatje maken, daar is een pizza na vrij normaal. Maar als enige grote eter in een gezelschap is dat lastiger. Maar als je niet de enige bent die een voorgerecht neemt kun je bij de Italiaan natuurlijk prima een pizza vooraf nemen. Rustig eten maar wel door eten, en er is niemand die er last van heeft, hooguit zijn mensen jaloers.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Meh ik eet ook moeilijk veel en leg om de dag een grote unit in de wc. Weet eigenlijk niet waar al het eten blijft als je vergelijkt met hoeveel erin gaat en hoeveel eruit gaatquote:
[..]
Daar zat ik ook aan te denken want het is knap lastig om alles door je spijsverteringskanaal te proppen.
Cause I'm a motherlover,
You're a motherlover.
We should fuck each others mothers
You're a motherlover.
We should fuck each others mothers
Ik herken me in je verhaal. Al eet ik niet zoveel als jij, altijd nog meer dan familie en vriendin. En idd, ik eet ook snel. Probleem bij mij is dan wel dat ik laatste 2 jaar veel minder sport dan voorheen en merk ook wel dat ik 'erg' gegroeid ben langzamer eten, genieten en vooral goed kauwen zorgen er wel voor dat je sneller een 'voldaan' gevoel in je maag hebt. Succes
langzamer eten, genieten en vooral goed kauwen zorgen er wel voor dat je sneller een 'voldaan' gevoel in je maag hebt. Succes
Ik chill in de rimboe, ergens in een dal in het berggebied van Sichuan. Als ik niet op een stuk bamboe knauw, troll ik op Fok!
Ik heb ook altijd in twee happen mijn bord leeg. Ik vind het niet erg, dus zie geen reden om eraan te werken, maar wat je zou kunnen proberen is telkens kleine porties. Gourmetten en BBQ'en zijn de enige twee 'gerechten' die ik in een normaal tempo eet, omdat het niet sneller kan.
Herkenbaar. Gourmetten en barbecueën gaat inderdaad langzaam omdat je telkens maar zit te wachten totdat het vlees gaar is.quote:Op maandag 23 mei 2011 17:22 schreef 08gnoT. het volgende:
Ik heb ook altijd in twee happen mijn bord leeg. Ik vind het niet erg, dus zie geen reden om eraan te werken, maar wat je zou kunnen proberen is telkens kleine porties. Gourmetten en BBQ'en zijn de enige twee 'gerechten' die ik in een normaal tempo eet, omdat het niet sneller kan.
Maar uiteindelijk zit ik dan alsnog als laatste te eten, er zijn immers altijd wel wat worstjes o.i.d. die op het laatst maar op de barbecue geknald worden in de hoop dat iemand ze op gaat eten, en die iemand ben ik dan meestal omdat alle andere mensen aan tafel al propvol zijn.
Afleiding zoeken. Niet meer dan 1 of 2 dingen tegelijk erop, en als de rest klaar is weglopen van tafel. Afruimen, de biervoorraad controleren, weet ik het. En dan hopen dat de worstjes weg zijn tegen die tijdquote:Op maandag 23 mei 2011 17:45 schreef SecurityException het volgende:
[..]
Herkenbaar. Gourmetten en barbecueën gaat inderdaad langzaam omdat je telkens maar zit te wachten totdat het vlees gaar is.
Ik vond het vaak zonde om restjes weg te gooien waardoor ik vaak 5-6 volle borden avondeten opat (zonder vol te zitten), nu zet ik de restjes gewoon in de koelkast en ga ik na 2 borden van tafel. En bij anderen houd ik me sowieso wel in.
|
|
