R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
TS heeft een groot probleem.
Het verhaal begint ermee dat TS vroeger vaak gepest werd, en ook nu nog geregeld rotopmerkingen krijgt. Nu voel ik me echter alsof ik een grote sociale achterstand heb, ik kan niet goed gesprekken voeren. Ook ben ik ontzettend paranoïde omdat ik de mensen van wie ik dacht dat ze mijn vrienden waren niet bleek te kunnen vertrouwen. Ik ben pas 15, en ik had dit in pub kunnen posten, ware het niet dat er daar vaak geen fatsoenlijke
reacties worden gegeven.
Mijn probleem is dus als volgt: ik voel mij niet verbonden met enig ander persoon en beeld me algauw dingen in. Ik zeg bijvoorbeeld hallo op msn tegen mensen, sommigen gaan dan na 10 min niets gezegd te hebben offline. Ik denk dan meteen oh alweer een die mij niet mag, en dit gebeurt nogal vaak, waardoor ik me vaak depressief voel. Verder ben ik hopeloos met meisjes, vind ik iemand leuk, vind die mij niet leuk (toch 1 x gezoend met iemand maar die vind ik niet echt leuk ofzo). Als ik dan 's avonds in bed lig, denk ik terug aan de dag en de mensen die mij rotopmerkingen geven en anderen, 1 iemand die ik echt leuk vind (ik ben trouwens hetero) negeert mij compleet, die mij gewoon negeren. Ik wordt dan heel erg down en denk er soms zelfs over om mezelf iets aan te doen, of anderen, wat ik geen van beiden wil. Waar ik vaker over denk is stoned/dronken worden, om dit alles even te vergeten, zodat ik me niet zo down voel. Ik ben al eens bij de psycholoog geweest, voor mijn punten, maar heb hem niets over dit alles vertelt, waar ik nu best spijt van heb. De enige waarvan ik voel dat die er altijd voor me is is een vriendin die ik op internet heb leren kennen (wil ik niets mee ofzo) en die van dit alles het meeste weet. Teruggaan naar de psycholoog is geen optie, mijn moeder werkt op de huisartsenpraktijk en kan dus niet naar mijn huisarts voor een doorverwijzing zonder dat mijn moeder dat weet. Mijn moeder geeft niet zo veel om mij, ze gamed een hoop, waardoor ik niet het idee heb dat ze ook maar iets met mij te maken wil hebben, zolang ik maar niet iets doe wat niet binnen haar plan past.
Kan iemand mij helpen/steunen of tips geven om mijn sociale leven te verbeteren (ik heb wel vrienden, maar die laat ik niet dichtbij komen, ik vertel ze zo min mogelijk over mij, want ik denk dat ze als ik dit tegen hen zou zeggen ze me ook raar vinden)?
Het verhaal begint ermee dat TS vroeger vaak gepest werd, en ook nu nog geregeld rotopmerkingen krijgt. Nu voel ik me echter alsof ik een grote sociale achterstand heb, ik kan niet goed gesprekken voeren. Ook ben ik ontzettend paranoïde omdat ik de mensen van wie ik dacht dat ze mijn vrienden waren niet bleek te kunnen vertrouwen. Ik ben pas 15, en ik had dit in pub kunnen posten, ware het niet dat er daar vaak geen fatsoenlijke
reacties worden gegeven.
Mijn probleem is dus als volgt: ik voel mij niet verbonden met enig ander persoon en beeld me algauw dingen in. Ik zeg bijvoorbeeld hallo op msn tegen mensen, sommigen gaan dan na 10 min niets gezegd te hebben offline. Ik denk dan meteen oh alweer een die mij niet mag, en dit gebeurt nogal vaak, waardoor ik me vaak depressief voel. Verder ben ik hopeloos met meisjes, vind ik iemand leuk, vind die mij niet leuk (toch 1 x gezoend met iemand maar die vind ik niet echt leuk ofzo). Als ik dan 's avonds in bed lig, denk ik terug aan de dag en de mensen die mij rotopmerkingen geven en anderen, 1 iemand die ik echt leuk vind (ik ben trouwens hetero) negeert mij compleet, die mij gewoon negeren. Ik wordt dan heel erg down en denk er soms zelfs over om mezelf iets aan te doen, of anderen, wat ik geen van beiden wil. Waar ik vaker over denk is stoned/dronken worden, om dit alles even te vergeten, zodat ik me niet zo down voel. Ik ben al eens bij de psycholoog geweest, voor mijn punten, maar heb hem niets over dit alles vertelt, waar ik nu best spijt van heb. De enige waarvan ik voel dat die er altijd voor me is is een vriendin die ik op internet heb leren kennen (wil ik niets mee ofzo) en die van dit alles het meeste weet. Teruggaan naar de psycholoog is geen optie, mijn moeder werkt op de huisartsenpraktijk en kan dus niet naar mijn huisarts voor een doorverwijzing zonder dat mijn moeder dat weet. Mijn moeder geeft niet zo veel om mij, ze gamed een hoop, waardoor ik niet het idee heb dat ze ook maar iets met mij te maken wil hebben, zolang ik maar niet iets doe wat niet binnen haar plan past.
Kan iemand mij helpen/steunen of tips geven om mijn sociale leven te verbeteren (ik heb wel vrienden, maar die laat ik niet dichtbij komen, ik vertel ze zo min mogelijk over mij, want ik denk dat ze als ik dit tegen hen zou zeggen ze me ook raar vinden)?
Terug naar de psych; enige goede optie. Je moet een onafhankelijke volwassene hebben om deze situatie eens goed tegen het licht te houden. 
Kun je niet terug naar die psycholoog omdat je een doorverwijzing nodig hebt of is er een andere reden om niet terug te kunnen?
Als de reden namelijk die doorverwijzing is, zou ik hem gewoon bellen en eerlijk je verhaal vertellen en ook zeggen dat je dus niet wil dat je moeder dit weet en bij de huisartsenpraktijk werkt.
Dit gevoel wat je nu hebt los je niet zomaar even op met wat nieuwe vrienden en voordat het nog erger wordt zou ik er echt mee terug gaan naar de psycholoog. Die kan je echt helpen. Maar besef wel dat hij je alleen maar kan helpen als jij echt eerlijk bent en geloof me hij vindt je echt niet stom of raar of gek.
Als de reden namelijk die doorverwijzing is, zou ik hem gewoon bellen en eerlijk je verhaal vertellen en ook zeggen dat je dus niet wil dat je moeder dit weet en bij de huisartsenpraktijk werkt.
Dit gevoel wat je nu hebt los je niet zomaar even op met wat nieuwe vrienden en voordat het nog erger wordt zou ik er echt mee terug gaan naar de psycholoog. Die kan je echt helpen. Maar besef wel dat hij je alleen maar kan helpen als jij echt eerlijk bent en geloof me hij vindt je echt niet stom of raar of gek.
Nee oke maar mijn moeder is nogal dik met die huisartsen, dat is het probleem.
Mijn moeder kent weer moeders van mensen bij mij op school en houdt geen rekening met mij en praat er dus gezellig over, wat die mensen op school dan weer weten. Ik wil niet raar gevonden worden, niet weer, nu ik eindelijk niet zo hard meer gepest wordt. Bovendien heeft de psych wel wat beters te doen dan naar het gezeik van een 15-jarig jongetje luisteren... Want ik denk dat de meesten denken dat ik me gewoon aanstel.
Mijn moeder kent weer moeders van mensen bij mij op school en houdt geen rekening met mij en praat er dus gezellig over, wat die mensen op school dan weer weten. Ik wil niet raar gevonden worden, niet weer, nu ik eindelijk niet zo hard meer gepest wordt. Bovendien heeft de psych wel wat beters te doen dan naar het gezeik van een 15-jarig jongetje luisteren... Want ik denk dat de meesten denken dat ik me gewoon aanstel.
Niemand vindt je raar, dat is je eigen onzekerheid en dát is juist de reden om terug te gaan naar die psycholoog. En geloof me, hij ziet jou niet als raar of als last. Jij denkt zo minderwaardig over jezelf en daardoor denk je dat iedereen je zo ziet.quote:Op donderdag 19 mei 2011 23:43 schreef Newbie114 het volgende:
Nee oke maar mijn moeder is nogal dik met die huisartsen, dat is het probleem.
Mijn moeder kent weer moeders van mensen bij mij op school en houdt geen rekening met mij en praat er dus gezellig over, wat die mensen op school dan weer weten. Ik wil niet raar gevonden worden, niet weer, nu ik eindelijk niet zo hard meer gepest wordt. Bovendien heeft de psych wel wat beters te doen dan naar het gezeik van een 15-jarig jongetje luisteren... Want ik denk dat de meesten denken dat ik me gewoon aanstel.
Je durft wel een topic hier aan te maken op Fok! en ben je bang dat wij je ook een aansteller vinden? Ik niet iig. Ik zie iemand die heel erg ongelukkig is en dat is echt super zonde! Ga echt serieus die psycholoog bellen, ik beloof je echt dat hij je niet zal afschepen met: pff, ik heb wel wat beters te doen.
Op fok! Is het heel wat anders, hier ben ik redelijk anoniem en niemand uit mijn omgeving zit hier op Fok! Volgens mij dan...
Maar ik zal hem wel eens bellen, als jij denkt dat dat het beste is.
Maar ik zal hem wel eens bellen, als jij denkt dat dat het beste is.
Sterkte, ik weet zeker dat als jij echt eerlijk bent, hij heel serieus zal zijn.quote:
Op fok! Is het heel wat anders, hier ben ik redelijk anoniem en niemand uit mijn omgeving zit hier op Fok! Volgens mij dan...
Maar ik zal hem wel eens bellen, als jij denkt dat dat het beste is.
Bedankt voor je bemoedigende woordenquote:Op donderdag 19 mei 2011 23:50 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Sterkte, ik weet zeker dat als jij echt eerlijk bent, hij heel serieus zal zijn.
nu eerst slapen, ik zie morgen wel verder. Welterusten.
Probeer het via je moeder om te regelen.. Huisarts mag niks verder vertellen wegens geheimhoudingsplicht sws.
Een psycholoog is psycholoog geworden om onder andere mensen met problemen zoals de jouwe te helpen!
Dus maak je niet druk dat hij je niet serieus neemt, want dat doet hij wel.
Dus probeer toch weer terug bij de psycholoog te komen. Gaat je waarschijnlijk veel helpen (als je inderdaad compleet eerlijk bent en alles verteld, zoals hier al gezegd is).
Dus maak je niet druk dat hij je niet serieus neemt, want dat doet hij wel.
Dus probeer toch weer terug bij de psycholoog te komen. Gaat je waarschijnlijk veel helpen (als je inderdaad compleet eerlijk bent en alles verteld, zoals hier al gezegd is).
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Hier hebben meer mensen van jouw leeftijd last van. vooral als ze gepest worden of zijn geweest. Dit is dus niet raar maar ( helaas ) normaal. Een psyg zou jou hierom niet gek of raar vindenquote:Op donderdag 19 mei 2011 23:34 schreef Newbie114 het volgende:
Mijn probleem is dus als volgt: ik voel mij niet verbonden met enig ander persoon en beeld me algauw dingen in. Ik zeg bijvoorbeeld hallo op msn tegen mensen, sommigen gaan dan na 10 min niets gezegd te hebben offline. Ik denk dan meteen oh alweer een die mij niet mag, en dit gebeurt nogal vaak, waardoor ik me vaak depressief voel.
Je zal ook wel erg onzeker zijn en dat is echt niet raar als je zo gepest bent.Mensen die je negeren, geen energie meer in steken. ik zie in jou iemand die al genoeg pijnlijke dingen heeft meegemaakt en op het moment zit je totaal niet lekker in je vel. Als ik jou was zou ik proberen - en ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan - je niet meer druk te maken om dit soort mensen want die verdienen jouw vriendschap op geen enkele manier.quote:Verder ben ik hopeloos met meisjes, vind ik iemand leuk, vind die mij niet leuk (toch 1 x gezoend met iemand maar die vind ik niet echt leuk ofzo). Als ik dan 's avonds in bed lig, denk ik terug aan de dag en de mensen die mij rotopmerkingen geven en anderen, 1 iemand die ik echt leuk vind (ik ben trouwens hetero) negeert mij compleet, die mij gewoon negeren.
Beloof me dat je niet aan de drugs of alcohol gaat beginnen, en jezelf of een ander niets gaat aandoen. Je bent jong. Met de juiste hulp geraak je wel uit je problemen. Als je met drugs en alcohol in zee gaat geraak je dieper in de shit en straks vergooi je je studies en jeugd.quote:Ik wordt dan heel erg down en denk er soms zelfs over om mezelf iets aan te doen, of anderen, wat ik geen van beiden wil. Waar ik vaker over denk is stoned/dronken worden, om dit alles even te vergeten, zodat ik me niet zo down voel.
Het is niet te laat om nog eens contact op te nemen met de psygquote:Ik ben al eens bij de psycholoog geweest, voor mijn punten, maar heb hem niets over dit alles vertelt, waar ik nu best spijt van heb
Als jij een afspraak maakt bij de dokter, met een smoes dat je veel last van hoofdpijn hebt. ( zo dat je je moeder dat laat denken) en je gaat met de dokter samen praten over je echte problemen.. dan mag de dokter niks tegen jouw moeder vertellen ivm zwijgplicht. Durf je dit niet en besluit je om niet te liegen ( ik hoop dat je hier voor kiest ) probeer dan een telefoonnummer te achterhalen van een psyg bij jou in de buurt. Dit is vast wel te vinden op internet. Anders kan je misschien in een ander dorp of een andere stad naar de dokter gaan.. gewoon binnenlopen ze zullen je allicht wel op een of andere manier kunnen helpenquote:.
De enige waarvan ik voel dat die er altijd voor me is is een vriendin die ik op internet heb leren kennen (wil ik niets mee ofzo) en die van dit alles het meeste weet. Teruggaan naar de psycholoog is geen optie, mijn moeder werkt op de huisartsenpraktijk en kan dus niet naar mijn huisarts voor een doorverwijzing zonder dat mijn moeder dat weet.
dit vind ik heel erg om te lezen, maar ik denk dat jouw moeder echt wel om je geeft hoor, ook al laat ze dat misschien niet merken. misschien moet je ook eens een gesprek aangaan met je mama, vertel hoe jij je voelt. Vertel dat je deze gevoelens hebt. Waarschijnlijk denkt ze helemaal niet dat jij met zulke gedachtes rondloopt.quote:Mijn moeder geeft niet zo veel om mij, ze gamed een hoop, waardoor ik niet het idee heb dat ze ook maar iets met mij te maken wil hebben, zolang ik maar niet iets doe wat niet binnen haar plan past.
als laatste: ga echt hulp zoeken, want je bent wat waard. Je bent geen niets nut en je bent niets minder dan een ander. Een psyg is er om jou te helpen, ook al ben je 15... ook al geloofd niemand jou. ga nou maarquote:Kan iemand mij helpen/steunen of tips geven om mijn sociale leven te verbeteren (ik heb wel vrienden, maar die laat ik niet dichtbij komen, ik vertel ze zo min mogelijk over mij, want ik denk dat ze als ik dit tegen hen zou zeggen ze me ook raar vinden)?
echt het zal je beter doen op termijn 
-Was going to takeover the world today but instead decided to spin on chair shouting WEE!!!
-From Belgium
-From Belgium
Dankje voor je goede woorden, het ontroert mij echt, dat ik zo van een vreemde goed advies krijg, terwijl ik dacht dat de meesten fucked up zijn... Maar over dat negeren, het meisje wat me daar heel erg down mee brengt, vind/vond ik heel leuk. Blijkbaar loopt er of iemand te klooien of iemand heeft het haar vertelt, en nu negeert ze mij. Maar het liefste wil ik dan maar gewoon vrienden zijn, ik bedoel met iemand anders die mij ooit afgewezen heeft ben ik ook gewoon vrienden, dat wil ik met haar ook, want met haar praten en samen lachen is gewoon al heel leuk op zich, ik mag haar echt en ik vind het zo erg als ze niet eens meer met mij wil praten... Weet jij misschien hoe je dit soort situaties aanpakt, want ik geloof dat ze een grote steun zou kunnen zijn voor mij, omdat alles vertellen tegen de psych ook heel moeilijk gaat worden, en ik heb echt steun nodig van mensen die ik elke dag zie. Ik wil alleen niets genants doen omdat ik haar elke dag zie.quote:
[..]
Hier hebben meer mensen van jouw leeftijd last van. vooral als ze gepest worden of zijn geweest. Dit is dus niet raar maar ( helaas ) normaal. Een psyg zou jou hierom niet gek of raar vinden
[..]
Mensen die je negeren, geen energie meer in steken. ik zie in jou iemand die al genoeg pijnlijke dingen heeft meegemaakt en op het moment zit je totaal niet lekker in je vel. Als ik jou was zou ik proberen - en ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan - je niet meer druk te maken om dit soort mensen want die verdienen jouw vriendschap op geen enkele manier.
[..]
Beloof me dat je niet aan de drugs of alcohol gaat beginnen, en jezelf of een ander niets gaat aandoen. Je bent jong. Met de juiste hulp geraak je wel uit je problemen. Als je met drugs en alcohol in zee gaat geraak je dieper in de shit en straks vergooi je je studies en jeugd.
[..]
Het is niet te laat om nog eens contact op te nemen met de psyg
[..]
Als jij een afspraak maakt bij de dokter, met een smoes dat je veel last van hoofdpijn hebt. ( zo dat je je moeder dat laat denken) en je gaat met de dokter samen praten over je echte problemen.. dan mag de dokter niks tegen jouw moeder vertellen ivm zwijgplicht. Durf je dit niet en besluit je om niet te liegen ( ik hoop dat je hier voor kiest ) probeer dan een telefoonnummer te achterhalen van een psyg bij jou in de buurt. Dit is vast wel te vinden op internet. Anders kan je misschien in een ander dorp of een andere stad naar de dokter gaan.. gewoon binnenlopen ze zullen je allicht wel op een of andere manier kunnen helpen
[..]
dit vind ik heel erg om te lezen, maar ik denk dat jouw moeder echt wel om je geeft hoor, ook al laat ze dat misschien niet merken. misschien moet je ook eens een gesprek aangaan met je mama, vertel hoe jij je voelt. Vertel dat je deze gevoelens hebt. Waarschijnlijk denkt ze helemaal niet dat jij met zulke gedachtes rondloopt.
[..]
als laatste: ga echt hulp zoeken, want je bent wat waard. Je bent geen niets nut en je bent niets minder dan een ander. Een psyg is er om jou te helpen, ook al ben je 15... ook al geloofd niemand jou. ga nou maar
Graag gedaan, en als je eens met me wilt praten, dat kan altijd hoorquote:
[..]
Dankje voor je goede woorden, het ontroert mij echt, dat ik zo van een vreemde goed advies krijg, terwijl ik dacht dat de meesten fucked up zijn... Maar over dat negeren, het meisje wat me daar heel erg down mee brengt, vind/vond ik heel leuk. Blijkbaar loopt er of iemand te klooien of iemand heeft het haar vertelt, en nu negeert ze mij. Maar het liefste wil ik dan maar gewoon vrienden zijn, ik bedoel met iemand anders die mij ooit afgewezen heeft ben ik ook gewoon vrienden, dat wil ik met haar ook, want met haar praten en samen lachen is gewoon al heel leuk op zich, ik mag haar echt en ik vind het zo erg als ze niet eens meer met mij wil praten... Weet jij misschien hoe je dit soort situaties aanpakt, want ik geloof dat ze een grote steun zou kunnen zijn voor mij, omdat alles vertellen tegen de psych ook heel moeilijk gaat worden, en ik heb echt steun nodig van mensen die ik elke dag zie. Ik wil alleen niets genants doen omdat ik haar elke dag zie.
pm me dan maar Als je echt met dat meisje vriendschap zou willen sluiten, stap dan eens op haar af - als dr vrienden er niet bij zijn dan hoeft ze je ook niet aftewijzen om stoer te doen tegen haar vriendinnen terwijl ze dat stiekem misschien helemaal niet wilt. - ik weet niet of ze zo is maar je kan beter het zekere voor het onzekere nemen Praat er dan eens met haar over en leg je probleem uit. probeer eerst een beetje te vissen of ze wel geïnteresseerd is in je verhaal voor je je ziel op tafel legt. dus vertel eerst dat je je naar voelt omdat jullie niet echt meer met elkaar praten enzo. Je zult snel genoeg merken of ze met je praten wilt ( begin je meteen met al je problemen en ze accepteert dit niet, dan kan je de volgende dag op school veel geroddel verwachten, dit hoeft niet, maar het kan natuurlijk wel, en wat ik net zei je kan beter het zekere voor het onzekere nemen)
-Was going to takeover the world today but instead decided to spin on chair shouting WEE!!!
-From Belgium
-From Belgium
Jongen ik herken mezelf zo erg in jou. Ga alsjeblieft terug naar die psycholoog en wees zo open als je hier bent of print je openingspost uit en laat hem dit lezen.
Ik ben nu tien jaar ouder dan jij en sla mezelf nog steeds voor de kop dat ik niet eerder naar een psych gegaan ben. Dit heeft een hoop geholpen bij mij. En jij bent nog jong en flexibel en je hebt nog zoveel goede jaren in het verschiet. Ga alsjeblieft nu in plaats van afwachten en uitstellen net als ik, en dan jaren later erachter komen dat je een hoop lol gemist hebt.
En jij denkt dat een psycholoog wel wat beters te doen heeft? Van dat beeld moet je echt af, de meeste mensen die bij een psycholoog komen hebben een probleem met hun eigenwaarde. Je bent het gerust wel waard, die man of vrouw ziet veel meer mensen in dezelfde situatie dan jij je voor kunt stellen.
Ik wil je afraden om te vluchten in het gebruik van wiet en alcohol. Inderdaad, het kan je gedachten even stopzetten. Maar je situatie veranderd er niet door en je schuift het probleem alleen maar voor je uit.
Ik ben nu tien jaar ouder dan jij en sla mezelf nog steeds voor de kop dat ik niet eerder naar een psych gegaan ben. Dit heeft een hoop geholpen bij mij. En jij bent nog jong en flexibel en je hebt nog zoveel goede jaren in het verschiet. Ga alsjeblieft nu in plaats van afwachten en uitstellen net als ik, en dan jaren later erachter komen dat je een hoop lol gemist hebt.
En jij denkt dat een psycholoog wel wat beters te doen heeft? Van dat beeld moet je echt af, de meeste mensen die bij een psycholoog komen hebben een probleem met hun eigenwaarde. Je bent het gerust wel waard, die man of vrouw ziet veel meer mensen in dezelfde situatie dan jij je voor kunt stellen.
Ik wil je afraden om te vluchten in het gebruik van wiet en alcohol. Inderdaad, het kan je gedachten even stopzetten. Maar je situatie veranderd er niet door en je schuift het probleem alleen maar voor je uit.
Tip 1 :quote:
Kan iemand mij helpen/steunen of tips geven
Verwijder MSN/Facebook/Hyves etc.
Daarmee zorg je er iig al voor dat allerlei opmerkingen van halve vreemden je niet meer kunnen raken.
Tip 2 :
Mensen zullen ongeacht wat jij doet of wie jij bent ALTIJD over je praten, positief en negatief, de kunst is om dus gewoon te doen en zeggen waar jij zin in hebt, want het maakt toch geen fuck uit allemaal, over je lullen doen ze toch wel !
Oh en meisjes, je bent 15 man, ga leuke dingen doen en laat meisjes even voor wat ze zijn, jouw tijd komt nog wel.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Dankjewelquote:
[..]
Graag gedaan, en als je eens met me wilt praten, dat kan altijd hoor
Als je echt met dat meisje vriendschap zou willen sluiten, stap dan eens op haar af - als dr vrienden er niet bij zijn dan hoeft ze je ook niet aftewijzen om stoer te doen tegen haar vriendinnen terwijl ze dat stiekem misschien helemaal niet wilt. - ik weet niet of ze zo is maar je kan beter het zekere voor het onzekere nemen Praat er dan eens met haar over en leg je probleem uit. probeer eerst een beetje te vissen of ze wel geïnteresseerd is in je verhaal voor je je ziel op tafel legt. dus vertel eerst dat je je naar voelt omdat jullie niet echt meer met elkaar praten enzo. Je zult snel genoeg merken of ze met je praten wilt ( begin je meteen met al je problemen en ze accepteert dit niet, dan kan je de volgende dag op school veel geroddel verwachten, dit hoeft niet, maar het kan natuurlijk wel, en wat ik net zei je kan beter het zekere voor het onzekere nemen)
Iedereen trouwens, voor de reacties en de steun
Toch kun je met MSN ook gesprekken voeren die je normaal niet zomaar zou hebben, omdat je er bijv. onzeker over bent.quote:
[..]
Tip 1 :
Verwijder MSN/Facebook/Hyves etc.
Daarmee zorg je er iig al voor dat allerlei opmerkingen van halve vreemden je niet meer kunnen raken.
Tip 2 :
Mensen zullen ongeacht wat jij doet of wie jij bent ALTIJD over je praten, positief en negatief, de kunst is om dus gewoon te doen en zeggen waar jij zin in hebt, want het maakt toch geen fuck uit allemaal, over je lullen doen ze toch wel !
Oh en meisjes, je bent 15 man, ga leuke dingen doen en laat meisjes even voor wat ze zijn, jouw tijd komt nog wel.
Het probleem is niet zozeer de opmerkingen die je evt. via social media toegeslingerd krijgt, maar inderdaad meer wat je er mee doet.
Je kunt er voor kiezen om je anders voor te doen dan je bent en te reageren zoals je denkt dat men van je verwacht, maar dat ga je toch niet volhouden.
Geluld wordt er sowieso wel, is het niet door de één, dan wel door de ander. Je moet je daar weinig van aantrekken, al weet ik dat dat op jouw leeftijd niet makkelijk is TS. Doe gewoon waar je je goed bij voelt en schaam je hier niet voor.
TS, je hebt genoeg ballen om alles op tafel te leggen ookal is het anoniem.
Zal je mij niet zien doen, kudo's daarvoor!
Ik zeg maak een afspraak met je psychiater, hij/zij zal je al te graag willen helpen.
Als ik jou was zou ik het ook met je moeder er over hebben hoe moeilijk het ook is.
Ze houdt van je, je ziet het alleen niet
Sterkte! Je lijkt me top gozer
Zal je mij niet zien doen, kudo's daarvoor!
Ik zeg maak een afspraak met je psychiater, hij/zij zal je al te graag willen helpen.
Als ik jou was zou ik het ook met je moeder er over hebben hoe moeilijk het ook is.
Ze houdt van je, je ziet het alleen niet
Sterkte! Je lijkt me top gozer
we are but transient passengers
|
|
