Ik wil mijn huwelijk redden maar ik heb een bijzonder moeilijke man waar niet te praten mee valt.
Hij heeft een lijkt wel een narcistische stoornis.
We zitten nu in een haat verhouding, ik kan niks meer goed doen en ik mag daar niks van zeggen.
Krijg overal de schuld van terwijl hij zo vrouw onvriendelijk is geworden in de loop van de laatste 2-3 jaar.
Ik heb nog normen en waarden maar hij heeft bijna overal lak aan.
Ik begrijp het niet.
Ik heb een hekel aan hem na dat hij mij oa keer op keer als een sloof behandeld en toch wil ik als laatste kans ons huwelijk proberen te redden.
Ik heb zoveel moeite hem aardig te vinden want dat is hij gewoon niet dus weet niet meer wat te doen. Scheiden zou wel moeten want zo kan dit niet meer doorgaan als er niks veranderd.
Is er een manier of formule hoe je je relatie kan redden zonder psygoloogof therapie dan, want dat wil hij zeker niet.
Hoe kan ik me het beste opstellen want kennelijk lok ik telkens een verkeerde reaktie bij hem uit terwijl hij geen tegenpraak, kritiek, gesprekken, dult?
Ik zit sinds een jaar zonder werk en hij scheld me nu ook sinds een tijdje uit voor luie hond, en verwacht dat ik zijn sloof ben die blij mag zijn dat ze wat te eten krijgt.
Soms eet ik dagen alleen maar simpel zoals brood met kaas of ei omdat hij vindt dat ik niet meer verdien.
Ik ben niet lui ik heb me jarenlang uitgeslooft ook thuis maar het was nooit goed.
Ben best zachtaardig maar de laatste 2 jaar van ons huwelijk kom ik voor mezelf op omdat dat ook nodig was sindsdien hij vanaf toen zo'n beetje veranderde in een soort tiran.
Ik ben altijd een heel vrolijke vrouw, meid geweest en nu is er niks van me over.
Ik probeer goed voor mezelf te zorgen zoals ik altijd gedaan heb maar hij kijkt liever naar anderen.
Zo is hij ook veel bezig geweest met sexsites wat ik toen ik daar achterkwam heel erg vond en het niet begreep ivm ons goede sexleven. Of hij het nu nog doet, dat weet ik niet wil het niet eens weten. (het gaat om mastrubatie met sexsites). Ik heb hem overigens nooit geweigerd met sex, nu ook niet want we hebben nog wel sex, soms wil hij 2x per dag en daar doe ik niet moeilijk over.Vroeger vond hij mij zo mooi en viel op me als een blok, tegenwoordig zegt hij dat ik er niet uit zie terwijl ik naar mijn weten niet veel ben veranderd en weet dat het niet klopt wat hij zegt en begrijp zijn treiteren niet. Zijn moeder is alles voor hem en zij en ik had liever gezien dat hij met iemand anders was getrouwd of met mij gaat scheiden. Zijn vorige vriendin heeft helaas zelfmoord gepleegd toen zij al uit elkaar waren en het lijkt wel of dat hem ook zo hard heeft gemaakt en zijn opvoeding. Want zijn moeder is wel alles maar hij heeft zelf gezegd dat hij een vreseljke opvoeding heeft gehad wat ik ook weet want zijn moeder is een nare vrouw. Ze heeft haar kinderen geleerd dat je met geld alles kan kopen en als je iemand wil straffen dan ontmeem je diegene toch van alles incl respect.Straffen doet mijn man mij dus ook, het is een soort gewoonte van hem. Hij doet expres dingen waar ik een hekel aan heb om mijn een rot gevoel te geven als het hem uitkomt.Soms denk ik dat ik met een kleuter getouwd ben. Heeft iemand een idee of hier nog wat aan te redden is? Ik ben zo radeloos
Ik denk niet dat je nog bij hem wil zijn.
Zeuren over sexsites hoeft trouwens niet, dat doet iedere man, in een relatie of niet. Voor vrouwen soms moeilijk te snappen, maar dat kan je hem dan weer niet kwalijk nemen.
Als iemand dit soort dingen bij mij zou flikken ...
quote:hij scheld me nu ook sinds een tijdje uit voor luie hond
quote:Soms eet ik dagen alleen maar simpel zoals brood met kaas of ei omdat hij vindt dat ik niet meer verdien.
quote:Straffen doet mijn man mij dus ook,
ik zie dit topic voorbij komen in nieuwe topics, maar wtf, je laat je toch niet zo behandelen? Nu is dat voor mij makkelijk praten, maar hij 'straft' je? Kom nou, wie denkt ie dat ie is? Gauw weg daar.En hoe komt het dat jullie zo diep gezakt zijn dat hij zo tegen je doet? Waarom heb je dat geaccepteerd?
Wat zou je je beste vriendin adviseren als zij met zo'n verhaal zou komen?
Volg dat advies op.
Niemand is geschikter als beste vriendin dan jijzelf, maar dan moet je haar goede advies wel ter harte nemen.
Hier stopte ik met lezen. Ga eens een tijdje uit elkaar. Als je dan echt bij elkaar hoort dan vind je elkaar wel terug, anders niet.quote:We zitten nu in een haat verhouding, ik kan niks meer goed doen en ik mag daar niks van zeggen.
Krijg overal de schuld van terwijl hij zo vrouw onvriendelijk is geworden in de loop van de laatste 2-3 jaar.
En toen ik toch verder ging met lezen, snapte ik niet wat er nu precies mis is met sekssites en masturberen. Waarom maak je daar een probleem van.
Niet interessant, terug naar punt 1. Wat doen jullie nog samen?
Er zijn mannen in deze wereld die wel voor je willen zorgen en van je houden, je als een gelijke willen behandelen.
Oh en.. kunnen er geen externe factoren meespelen als werk? heeft je man het naar zijn zin?
Maar er wordt gevraagd waarom ik er een probleem van maak dat hij mastrubeerd(e) met porno.
Tja vond het niet leuk omdat het me een gevoel van niet voldoende te zijn in ons sexleven gaf of het nou waar is of niet.
Ik denk ook omdat ik zelf alleen maar warm van hem wordt in bed en niet bij het zien van een blote andere man (ik voel me dus nog wel sexueel aangetrokken tot hem)
Het is niet een heel groot punt (meer) in onze relatie, eigenlijk komt het niet meer ter sprake.
Ik vraag er ook niet naar.
Ik had niet gezegd dat hij ook wel eens op sex date sites ingeschreven stond als vrijgezel (wat hij verklaarde met spanning zoeken en niet echt afspreken) en dat hij iemand is die op straat soms bijna zn nek verdraaid als hij een vrouw ziet. Dit gebeurd nu veel en ik heb nu ook de gewoonte om dan maar de andere kant uit te kijken anders moet ik dat continue zien, en ik schaam me soms kapot voor die vrouwen of mezelf als hij dat zo opvallend doet.
Waarom ik mijn huwelijk wil redden heeft ook deels te maken dat ik wat traditioneel ingesteld (vroeger niet zo) ben in de zin van je bent nu eenmaal samen en moet er aan werken, daarbij verlang ik naar hoe het vroeger was en hoop dat er een manier is dat te hervinden.
Ik weet dat het bijna onmogelijk is.
Aan jullie relatie valt niets te redden als hij niet wil.
Vraag een scheiding aan en ga zo snel mogelijk bij hem weg.
Het ligt niet aan jou, maar aan hem.
Jij verdient het om beter behandeld te worden.
Heel veel sterkte.
Je geeft ook aan dat jouw man niet open staat voor therapie of iets en kennelijk vindt hij de situatie wel prima zoals die nu is. In je eentje zal het jou niet lukken om de situatie te verbeteren. Hiervoor is zijn medewerking ook nodig. 'Je bent nu eenmaal samen en met eraan werken' kan dus alleen als hij ook bereid is om hieraan te werken.
Ik zeg het niet snel, maar jouw huwelijk lijkt mij een verloren zaak. Kies ajb voor jezelf, want jij verdient veel beter dan wat je nu krijgt!
Sterkte Melati
We hebben samen geen kinderen, hij heeft wel een dochter van 12 uit een eerdere relatie met de vrouw die zelfmoord heeft gepleegd.
Ik ben erg aan zijn dochter gehecht die bij oma woont, dus de moeder van mijn man.
Zijn dochtertje heeft nooit bij haar vader gewoond en oma wilde dat al nooit ivm claim gedrag en bovendien ziet zij haar zoon zo elke dag wat ze ook wil.
Hij eet ook vaker daar dan thuis.
Zijn dochter komt zo om het weekend en sommige vakantie's.
Ik had het heerlijk gevonden als zij hier bij ons kwam wonen maar ik vrees dat in ons huwelijk zij daar niet beter op zou zijn geworden gezien haar vader oa opelijk tegen me tekeer kan gaan waar zij bij is en zijn dochter dan ook eens gezegd heeft van papa hou ajb op.
Ik heb ook erg met haar te doen, zij moet ook vaak meemaken hoe haar vader zijn beloftes niet na komt en weinig tijd heeft om iets met haar te ondernemen.
In het begin vroeg ze ook of ze me mama mocht noemen en dat vond ik een hele eer,
Later heeft haar vader en zijn moeder er voor gezorgd dat zij mij geen mama meer noemde. Ze noemt haar oma namelijk mama.
Ik had heel graag kinderen gewild maar mijn man niet, eerst wilde hij wel maar stelde hij het steeds uit.
Heb je je koffers al gepakt?
Zoek dan alsjeblieft een ander. Echt. Je hebt/had zelfs een kinderwens en dat mag er al niet van komen.quote:Op maandag 16 mei 2011 14:13 schreef melati het volgende:
Hij heeft idd ook wel spannig op het werk en eerlijk gezegd heeft hij dat al zolang hij daar werkt zo'n 15 jaar dus ik hoor met regelmaat de verhalen. Weg gaan kan/wil hij daar niet, hij heeft daar een leiding gevende functie en zal bij een nieuwe werkgever niet zo gauw hetzelfde kunnen doen.
We hebben samen geen kinderen, hij heeft wel een dochter van 12 uit een eerdere relatie met de vrouw die zelfmoord heeft gepleegd.
Ik ben erg aan zijn dochter gehecht die bij oma woont, dus de moeder van mijn man.
Zijn dochtertje heeft nooit bij haar vader gewoond en oma wilde dat al nooit ivm claim gedrag en bovendien ziet zij haar zoon zo elke dag wat ze ook wil.
Hij eet ook vaker daar dan thuis.
Zijn dochter komt zo om het weekend en sommige vakantie's.
Ik had het heerlijk gevonden als zij hier bij ons kwam wonen maar ik vrees dat in ons huwelijk zij daar niet beter op zou zijn geworden gezien haar vader oa opelijk tegen me tekeer kan gaan waar zij bij is en zijn dochter dan ook eens gezegd heeft van papa hou ajb op.
Ik heb ook erg met haar te doen, zij moet ook vaak meemaken hoe haar vader zijn beloftes niet na komt en weinig tijd heeft om iets met haar te ondernemen.
In het begin vroeg ze ook of ze me mama mocht noemen en dat vond ik een hele eer,
Later heeft haar vader en zijn moeder er voor gezorgd dat zij mij geen mama meer noemde. Ze noemt haar oma namelijk mama.
Ik had heel graag kinderen gewild maar mijn man niet, eerst wilde hij wel maar stelde hij het steeds uit.
Ik weet dat zoiets misschien niet heel makkelijk is, want het huis zal van hem zijn en je hebt geen werk, maar bekijk je opties even.
ik denk dat ze op zichzelf niet kan overleven (geen baan heeft etc)quote:
Mijn god, ik heb nog niet 1 positief ding gehoord. Waarom zou je zo'n relatie in godsnaam willen redden?
Melati: heb je vrienden/familie om op terug te vallen, mocht je besluiten de relatie te beëindigen?quote:
[..]
ik denk dat ze op zichzelf niet kan overleven (geen baan heeft etc)
Wellicht nog 1 crisis gesprek met de betreffende vent, waarbij je dit verhaal (al je opgeschreven teksten hier) even moet uitprinten, op misschien het sexsite gedeelte na, dit even voorleggen, vertellen dat als dit niet 100% veranderd je *echt* weg bent.. misschien knakt er nog iets bij 'm?
Al denk ik van niet, maar niet geschoten is altijd mis. Is het niet zo? Dan koffers pakken en (hoe stom het ook klinkt) je bent toch werkloos dus je kan overal heen (andere stad). Zoek daar een baan, schrijf je in op een van de miljoen dating sites, en vind een normale gast.
En ook op je 40ste kan je nog mooi een nieuwe start maken. Anno 2011 zou je nog gewoon een kind kunnen nemen en een happy familie spelen
Ik zou dat gewoon doen, en niet blijven hangen in zulke ellende - je leeft tenslotte maar 1x dus maak er *nu* wat van.
Die relatie was al voorbij, dus logisch dat hij niet hielp.quote:Op maandag 16 mei 2011 14:32 schreef TripleS het volgende:
Waarom heeft zijn vorige vrouw zelfmoord gepleegd? Ik kan me haast niet voorstellen dat een moeder zelfmoord pleegt....dan moet de hel wel zijn losgebroken en schijnbaar heeft jouw man haar toen niet geholpen oid.
Wat is de oorzaak dat hij de voogdij niet zelf heeft?
Dit is wel een heel uitzonderlijke constructie. Als het de oma aan moederskant was zou ik me er nog iets bij kunnen voorstellen, hoewel dat ook al bijna een bewijs van onvermogen van de vader zou zijn, maar dit is helemaal vaag.
Wellicht is hij zich ervan bewust dat hij je rot behandelt, maar kan hij daar niet mee omgaan. Hij gaat je dan slechter behandelen om je te 'ontmenselijken', zodat hij zich minder schuldig hoeft te voelen over eerdere slechte behandelingen.
Als je hem dan confronteert met zijn gedrag, stelt hij zich wellicht voor je open en kun je op constructieve manier je relatie nieuw leven inblazen.
Vriendinnen heb ik wel,niet veel meer maar zij wonen aan de andere kant van het land.
Ik ben dus hier naar toe verhuisd bij mijn man in zijn huis.
Nieuwe vriendinnen heb ik weinig gemaakt gezien mijn man mijn vriendinnen niet mocht en ik hen spijtig uit het oog ben veloren maar dat is ook mijn eigen schuld geweest als ik ze maar had blijven zien.
Daniel nog even antwoord op je vraag of we nog wat samen doen.
We hebben wel eens van die "goeie" momenten en dan gaan we heel soms ergens eten of wat drinken.
Hij houdt niet van uitstapjes en vind het ook te duur.
Gezien ik geen geld heb behalve met heel af en toe wit wat bijverdienen, kan ik hem niet dwingen van zijn geld wat leuks te doen.
Zo'n instelling snap ik niet..... van hem dan he... Moet er niet aan denken dat mijn vriendin (ja niet eens getrouwd) zou moeten smeken om wat geld...quote:
Hij houdt niet van uitstapjes en vind het ook te duur.
Gezien ik geen geld heb behalve met heel af en toe wit wat bijverdienen, kan ik hem niet dwingen van zijn geld wat leuks te doen.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 16-05-2011 14:44:29 ]
Tsja, dan moet je niet gaan samenwonen, en helemaal niet gaan trouwen.quote:
Op Ja idd maar geen enkele moeder zonder drugsprobleem of ernstige psychische problemen zal zelfmoord plegen en als dat wel het geval is zou de moeder het kind ook doden.quote:Op maandag 16 mei 2011 14:32 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Die relatie was al voorbij, dus logisch dat hij niet hielp.
Daarnaast vind ik het ook een vreemde constructie dat het kind bij oma van vaderskant woont en niet bij vader,oma moederskant of tante.......ik zet mijn vraagtekens bij dit verhaal want het klinkt allemaal heel vaag.
Is dit wel allemaal waar dan zou ik je man een ultimatum geven en als dat nodig is vertrekken....wel vind ik het erg naar dat het kind een 2e mama ziet vertrekken.....wellicht dat jullie contact kunnen houden?
waarom heb je geen werk en geen geld?quote:
Als ik bij hem weg ga dan zou ik bij mijn ouders moeten logeren.
Vriendinnen heb ik wel,niet veel meer maar zij wonen aan de andere kant van het land.
Ik ben dus hier naar toe verhuisd bij mijn man in zijn huis.
Nieuwe vriendinnen heb ik weinig gemaakt gezien mijn man mijn vriendinnen niet mocht en ik hen spijtig uit het oog ben veloren maar dat is ook mijn eigen schuld geweest als ik ze maar had blijven zien.
Daniel nog even antwoord op je vraag of we nog wat samen doen.
We hebben wel eens van die "goeie" momenten en dan gaan we heel soms ergens eten of wat drinken.
Hij houdt niet van uitstapjes en vind het ook te duur.
Gezien ik geen geld heb behalve met heel af en toe wit wat bijverdienen, kan ik hem niet dwingen van zijn geld wat leuks te doen.
Tja......een 'traditioneel' huwelijk bestaat nogquote:
Dat ben ik niet met je eens, het kan best zijn dat je moederschap je niet van zelfmoord weerhoudt, maar dat betekent niet dat je dan je kind ook zou willen doden, daartoe in staat zou zijn of het zelfs maar zou overwegen.quote:
[..]
Ja idd maar geen enkele moeder zonder drugsprobleem of ernstige psychische problemen zal zelfmoord plegen en als dat wel het geval is zou de moeder het kind ook doden.
Dat bestaat zeker nog, maar daar is geen sprake van want haar man vindt het wel een probleem dat ze geen werk meer heeft...quote:
[..]
Tja......een 'traditioneel' huwelijk bestaat nog
Ze is toch een jaar geleden ontslagen?quote:
Ahh overheen gelezen en over de zelfdoding....ik blijf erbij dat een moeder zonder langdurige en zeer ernstige psychische problemen zoiets niet doet. Maarja.....uitzonderingen bestaan altijdquote:
[..]
Dat bestaat zeker nog, maar daar is geen sprake van want haar man vindt het wel een probleem dat ze geen werk meer heeft...
dattumquote:Op maandag 16 mei 2011 14:15 schreef Copycat het volgende:
Je man is een eikel.
Heb je je koffers al gepakt?
als mijn man dat zou flikken dan is 't vrij snel einde verhaal
Ik ontken ook niet dat een moeder dat niet zou doen, ik ontken alleen maar dat ze "dus" het kind ook ombrengt.quote:
[..]
Ahh overheen gelezen en over de zelfdoding....ik blijf erbij dat een moeder zonder langdurige en zeer ernstige psychische problemen zoiets niet doet. Maarja.....uitzonderingen bestaan altijd
De moeder van mijn man zijn dochter had borderline.
Zijn dochter is meteen na het overlijden bij mijn schoonmoeder in huis gekomen.
Ik kon mijn man nog niet( 4 jaar later).
Waarom ze niet bij de familie van haar moeder woont is eigenlijk omdat mijn man en zijn familie haar daar niet wilde hebben, daar zij tezamen oa geen goede band hadden/hebben.
Mijn man vindt mij geen geschikt moeder en waarom?
Omdat ik er op toezie dat zijn dochter op een kindvriendelijke manier wordt opgevoed als zij hier is en ik respect en normen en waarden toon die mijn man als vijandig beschouwd en hij een heel andere kijk op opvoeden heeft.
Ik heb het in het verleden eens voor zijn dochter opgenomen toen haar oma haar uitschold en toen had ik het gedaan.
Een jaar geen contact met haar en ook niet met mijn schoonmoeder die ik verafschuwde.
Ik had een heel goede, close bann met mijn stiefdochtertje, ze kwam met van alles bij me.
Nu nog wel maar ze durft niet goed meer gezellig tegen me te doen want haar vader en oma stoken haar op.
Vreselijk.
Ik werk niet omdat ik vooralsnog geen baan heb gevonden.
Nee, omdat je bijvoorbeeld blijkbaar niet goed voor het huishouden zorgt.quote:
Sbabylon. Bedoel je dat ik mij niet correct gedraag omdat ik dit laat gebeuren?
je bent 40 jaar. Hoe kan he tdat je geen baan hebt!?quote:
Sbabylon. Bedoel je dat ik mij niet correct gedraag omdat ik dit laat gebeuren?
De moeder van mijn man zijn dochter had borderline.
Zijn dochter is meteen na het overlijden bij mijn schoonmoeder in huis gekomen.
Ik kon mijn man nog niet( 4 jaar later).
Waarom ze niet bij de familie van haar moeder woont is eigenlijk omdat mijn man en zijn familie haar daar niet wilde hebben, daar zij tezamen oa geen goede band hadden/hebben.
Mijn man vindt mij geen geschikt moeder en waarom?
Omdat ik er op toezie dat zijn dochter op een kindvriendelijke manier wordt opgevoed als zij hier is en ik respect en normen en waarden toon die mijn man als vijandig beschouwd en hij een heel andere kijk op opvoeden heeft.
Ik heb het in het verleden eens voor zijn dochter opgenomen toen haar oma haar uitschold en toen had ik het gedaan.
Een jaar geen contact met haar en ook niet met mijn schoonmoeder die ik verafschuwde.
Ik had een heel goede, close bann met mijn stiefdochtertje, ze kwam met van alles bij me.
Nu nog wel maar ze durft niet goed meer gezellig tegen me te doen want haar vader en oma stoken haar op.
Vreselijk.
Ik werk niet omdat ik vooralsnog geen baan heb gevonden.
Dat klopt maar ik dacht dat als die vent toen ook zo'n gruwel was je als moeder je kind niet wil achterlaten bij zo iemand....quote:
[..]
Ik ontken ook niet dat een moeder dat niet zou doen, ik ontken alleen maar dat ze "dus" het kind ook ombrengt.
Zou een cold day in hell zijn voor mijn familie dat zou laten gebeuren...
[ Bericht 81% gewijzigd door Re op 16-05-2011 17:17:47 ]
[ Bericht 97% gewijzigd door Re op 16-05-2011 17:18:32 ]
Gast, rot op te trollen.quote:
[..]
Nee, omdat je bijvoorbeeld blijkbaar niet goed voor het huishouden zorgt.
Sinds een jaar ben ik mijn baan kwijt geraakt.
En Sbabylon. je lijkt mijn man wel met je opmerking.
Ik snap je redenatie wel, maar ik denk niet dat iemand alleen maar zelfmoord pleegt omdat de partner naar tegen hem/haar doet.quote:
[..]
Dat klopt maar ik dacht dat als die vent toen ook zo'n gruwel was je als moeder je kind niet wil achterlaten bij zo iemand....
En al zou dat het geval zijn dan wil het nog niet zeggen dat hij ook zo tegen de kinderen is...
Daarbij denk ik dat je een ander soort wanhoop moet hebben om je eigen kind (zeker een weerloze baby) te kunnen onbrengen, dan om alleen jezelf te kunnen onbrengen.
Misschien dacht ze wel dat haar kind beter af zou zijn zonder haar...
hoe kan het dan dat je toch al je geld kwijt bent? wat kun je, wat wil je?quote:
Ik heb altijd keihard gewerkt en een baan gehad.
Sinds een jaar ben ik mijn baan kwijt geraakt.
En Sbabylon. je lijkt mijn man wel met je opmerking.
Als je 40 bent en altijd gewerkt hebt dan heb je ook onder de huidige WW-regels een hele tijd recht op WW, dus je "ik heb geen geld" is een beetje vreemd...quote:
Ik heb altijd keihard gewerkt en een baan gehad.
Sinds een jaar ben ik mijn baan kwijt geraakt.
En Sbabylon. je lijkt mijn man wel met je opmerking.
Beetje naar de bekende weg vragen hier
Het is waarschijnlijk meer koudwatervrees. Er komt best wat op je af als je het opeens in je eentje moet gaan regelen.quote:
Als je 40 bent en altijd gewerkt hebt dan heb je ook onder de huidige WW-regels een hele tijd recht op WW, dus je "ik heb geen geld" is een beetje vreemd...
Maar dat alleen mag nooit een reden zijn om dan maar in een slecht huwelijk te blijven hangen...
Dus ik zeg: lopen lopen lopen lopen!
Als je 40 bent, heb je nog volop de tijd om wat leuks van je leven te maken... Maar elke dag dat je er mee wacht, is een dag weggegooid.
Ik ben niet voor niets bij mijn man gebleven om ergens iets goeds in hem proberen te zien of terug te vinden.
Heb het ook bij mezelf gezocht en van alles geprobeerd.
Ben niet te beroerd mezelf ook onder de loep te nemen.
Bedankt Oksel, kon je het niet laten.
Daarvoor vaste baan en een studie erbij gevolgd, verkeerde studie keuze, gevolg geen baan geen inkomen.
Kan kloppen, ik ben ook een man die begrijpt wat de verschillen zijn tussen mannen en vrouwen en hoe we daar gebruik van kunnen maken.quote:
Ik heb altijd keihard gewerkt en een baan gehad.
Sinds een jaar ben ik mijn baan kwijt geraakt.
En Sbabylon. je lijkt mijn man wel met je opmerking.
je bedoelt dat je verwijtbaar werkloos was omdat je vanuit een vaste baan een baan aannam die niet vast was en daar weg moest?quote:
Geen recht op ww ivm laatste baan die na 5 maanden eindigde
Daarvoor vaste baan en een studie erbij gevolgd, verkeerde studie keuze, gevolg geen baan geen inkomen.
Vaste baan daarvoor ben ik ontslagen ivm reorganisatie.
Bij het recht op WW gaat het om je werkverleden in de laatste 5 jaar, of je laatste baan minder dan 6 maanden was maakt niet uit als je daarvoor ook gewerkt hebt.quote:
Nee ik heb geen recht op ww omdat mijn laatste baan helaas net 5 maanden duurde en ik dus een maand tekort kwam om ww aan te vraagen.
Vaste baan daarvoor ben ik ontslagen ivm reorganisatie.
Tenzij je tussendoor al flink op je WW-recht ingeteerd hebt, maar dan heb je voor je laatste baan niet "altijd" gewerkt.
Bijstand dan (WWB), beter dan niks.quote:
Nee ik heb geen recht op ww omdat mijn laatste baan helaas net 5 maanden duurde en ik dus een maand tekort kwam om ww aan te vraagen.
Vaste baan daarvoor ben ik ontslagen ivm reorganisatie.
Onzin. Je zegt dat je van een vaste baan naar die 5 maanden baan ging. Dus heb je wel recht op WW.quote:
Nee ik heb geen recht op ww omdat mijn laatste baan helaas net 5 maanden duurde en ik dus een maand tekort kwam om ww aan te vraagen.
Vaste baan daarvoor ben ik ontslagen ivm reorganisatie.
Veel succes met aanvragen bijstand als je man gewoon werktquote:
[..]
Bijstand dan (WWB), beter dan niks.
.Ga weg bij hem, echt, je hebt nog een heel leven voor je, hoe langer je wacht, hoe meer murw je raakt door zo'n kerel.
Echt, ga zelf een leven opbouwen, zoek contact met je vriendinnen en kweek wat zelfrespect.
En ik zou je stiefdochter vertellen dat wat ze ook van anderen over jou hoort, ze altijd contact met je mag opnemen.
Ja nu niet, maar als ze van hem gaat scheiden wel.quote:
[..]
Veel succes met aanvragen bijstand als je man gewoon werkt
Bovendien waren onze eerste jaren heerlijik dus zo verkeerd kan hij toch niet zijn dacht/denk ik.
We zijn pas 8 jaar samen totaal.
Angst om alleen te zijn is het denk ik niet, ben veel alleen geweest zonder partner dus en kon het prima vinden.
Het is meer dat ik nog nooit zo verlieft in mijn leven ben geweest als op mijn man, dit bleef ik ook steeds tot een jaar of 2 geleden.
Daarbij hield ik erg veel van hem en vond hem mijn ware liefde toen het nog fijn was.
Wat er met hem gebeurd is daar wilde ik achter komen.
Nu bedenk ik me terwijl ik dit schrijf dat hij mij al lang geleden te kennen heeft gegeven niet meer verlieft te zijn op mij, dat begrijp ik heus wel na een tijd samen maar was toch teleurgesteld. Dat ik nog zo lang verlieft op hem was, was eerder een uitzondering en dat kon ik van hem ook niet verwachten. Hij vond dit ook vervelend want ik wilde daardoor soms wat meer knuffelen oid.
Ok dat heb je dus nu geprobeert en mocht niet baten. . .quote:
Ik ben niet voor niets bij mijn man gebleven om ergens iets goeds in hem proberen te zien of terug te vinden.
Wat zijn de dingen die je weerhouden om van hem weg te gaan? Je stiefdochter?
Ik ken iig nog wel een paar van zulke situaties waar dat toch wel zo is, dus het zou mij niet verbazen als de man van TS ook psychisch niet helemaal lekker is, maar veel te trots is om daar zelf hulp voor te zoeken en zodoende alles op zijn vrouw afreageert.quote:Op maandag 16 mei 2011 16:10 schreef AgLarrr het volgende:
Ben ik de enige die ook wel benieuwd is naar de andere kant van het verhaal? Achter zoveel ellende zit bijna nooit de vermoorde onschuld..
Heeft ts al op geantwoord:quote:
Ben ik de enige die ook wel benieuwd is naar de andere kant van het verhaal? Achter zoveel ellende zit bijna nooit de vermoorde onschuld..
quote:
Haque toch is het waar.
Ik ben niet voor niets bij mijn man gebleven om ergens iets goeds in hem proberen te zien of terug te vinden.
Heb het ook bij mezelf gezocht en van alles geprobeerd.
Ben niet te beroerd mezelf ook onder de loep te nemen.
Bedankt Oksel, kon je het niet laten.
je hebt er wel recht op hoor. het gaat nie tover de laatste baan maar over alle banen bij elkaar.quote:
Over mijn arbeidsverleden en ww, ik voldeed niet aan het aantal gewerkte maanden (laatste baan) die je nodig hebt voorafgaand bij de aanvraag voor ww om deze aan te kunnen te kunnen vragen. Je mag hem wel aanvragen maar recht op ww heb ik niet.
Ik ga dit nader onderzoeken bij de afd ww.
26 van 39?quote:
Maanvis als ik me niet vergis voldoe ik niet aan Wekeneis voor een ww , zo ben ik afgewezen.
Ik ga dit nader onderzoeken bij de afd ww.
Dan ben je voor het laatste baantje dus ook werkloos geweest... Maar als je toen geen WW aangevraagd hebt, terwijl je wel recht had moet eea nog wel mee kunnen tellen.
Je zei dat je van een vaste baan direct naar een baan van 5 maanden bent gegaan. Dus je voldoet wel aan de wekeneis.quote:
Maanvis als ik me niet vergis voldoe ik niet aan Wekeneis voor een ww , zo ben ik afgewezen.
Ik ga dit nader onderzoeken bij de afd ww.
Dat geloof ik. En ik wil TS ook wel geloven, maar de verwijtende vinger gaat in de OP nu wel heel volledig en helemaal naar haar man zonder enige blijk van (kritische) zelfreflectie. Misschien is dat terecht, maar ervaring leert toch inmiddels dat een verhaal altijd twee kanten heeft.quote:
[..]
Ik ken iig nog wel een paar van zulke situaties waar dat toch wel zo is, dus het zou mij niet verbazen als de man van TS ook psychisch niet helemaal lekker is, maar veel te trots is om daar zelf hulp voor te zoeken en zodoende alles op zijn vrouw afreageert.
3 weken ofzo.quote:
Toen ik mijn vaste baan nog had en wist dat ik er uit lag had ik al een andere baan welke niet aansloot op mijn vaste baan qua datum. In die weken heb ik geen uitkering aangevraagd (ik had toen voldoende salaris over).Ik wist niet dat mijn laatste baan maar 5 maanden zou duren, het was een baan met zicht op een vaste instelling. Dit gebeurde niet gezien zij kozen voor iemand anders. Dus in feite ben ik wel werkeloos geweest voor de laatste baan.
Dan heb je dus:
Vaste baan (jaren)
3 weken werkloos
Laatste baan (5 maanden)
En dan ehb je dus gewoon recht op WW.
Niet erg overtuigend. "Ik heb er echt alles aan gedaan". Prima, hoe dan?quote:
En nu geen ww heb.
Als het zo is zoals jij zegt.
Wat ik nog steeds niet geloof, want bij een aanvraag moet je een redelijk compleet arbeidsoverzicht opgeven, dus ik ben benieuwd of je wel een werkelijke aanvraag hebt ingediend, of je al hebt laten afschepen met de mondelinge info van een callcenter medewerker....
kun je de afwijzingsbrief hier plaatsen?quote:
Dan weet ik niet waarom ik ben afgewezen??
En nu geen ww heb.
Als het zo is zoals jij zegt.
Wil je hier eens naar kijken? *klik*
Ik ben nu (nog) bij hem in de laatste versnelling omdat ik wss hoop op enige verandering en de goede oude tijd weer terug hoop te zien te komen.
Je hoort wel eens vaker van slechte huwelijken die zich uiteindelijk redden of een andere wending krijgen.
Zijn dochter speelt hier ook een grote rol in mbt het blijven bij hem.
Ik heb ook het gevoel dat ik haar laat barsten na alles wat ze heeft meegemaakt, want haar na een eventuele scheiding zien, zit er niet in.
Aglarr, wat ik heb geprobeerd met van alles bedoel ik oa het bij mezelf zoeken en proberen erachter te komen waar mijn man mee zat. Ik heb toen op zijn verzoek ook alles geslikt geen enkel weerwoord gegeven gedaan wat hij zei, niet en nergens over geklaagd als daar wel reden voor was, vrolijk en huppelend doen terwijl daar reen reden voor was. Alles gedaan wat hij en hoe hij het wilde. Evengoed was het nooit goed. Weggaan voor een tijd heb ik ook gedaan, hem de ruimte geven doe ik al, al vind hij van niet want ik ben er toch dus geen ruimte.
Je bent bang hoe het is om alleen te leven en dat je zelf weer inspraak hebt op wat je wil, wat je doet en wat je leuk vindt.
Natuurlijk zegt iedereen dat je bij hem weg moet gaan en je weet het zelf ook dat dit niet gezond is.
Dus wees een sterke vrouw en laat zien dat je voor jezelf kiest.
ps. ik ben ook vrij traditioneel ingesteld en begrijp je punt dat je er alles aan geprobeerd moet hebben, maar als ik dit lees heb je dat al gedaan.
Hij mishandelt je, hoe ver wil je het laten gaan!??
En als ik de brief zou hebben dan zou ik hem niet kunnen plaatsen ivm ontbrekende middelen op de comp maar zou het ook niet doen eerljk gezegd.
Mizzpoezz, heb het gelezen bedankt, ik kan niet anders zeggen dan dat het heel herkenbaar is, hoewel ik niet met gedachtes als een gifdrankje oid loop.
tieft eens op met je zaanse ondervragingen.... dankquote:
[..]
kun je de afwijzingsbrief hier plaatsen?
volgens TS' verhaal heeft ze recht op WW maar is ze toch afgewezen, het lijkt me belangrijk voor haar om uit de situatie kan komen doordat ze toch weer WW krijgt, en om haar daarmee te helpen hebben we wel alle gegevens nodigquote:
[..]
tieft eens op met je zaanse ondervragingen.... dank
.ps: ga eens praten met je collega-mod over deze user
Dat klinkt niet als een afwijzing, maar als een medewerker die niet de juiste en niet voldoende gevraagd heeft en daardoor een fout antwoord gegeven heeft.quote:
Ik ben bij de afd ww niet verder gekomen dan het eerste gespek daar op de vestiging met een medew.
En als ik de brief zou hebben dan zou ik hem niet kunnen plaatsen ivm ontbrekende middelen op de comp maar zou het ook niet doen eerljk gezegd.
Mizzpoezz, heb het gelezen bedankt, ik kan niet anders zeggen dan dat het heel herkenbaar is, hoewel ik niet met gedachtes als een gifdrankje oid loop.
Je hebt dus geen WW aangevraagd... dan zou ik daar maar eens mee beginnen, ik neem aan dat je wel gewoon regelmatig gesolliciteerd hebt sinds je werkloos bent, want daar zullen ze vast bewijzen van willen zien.
Dat was ook de reden dat ik vroeg om een afwijzingsbrief, omdat ik al vermoedde dat ze helemaal niet afgewezen was maar gewoon nog geen WW had aangevraagd.quote:
[..]
Dat klinkt niet als een afwijzing, maar als een medewerker die niet de juiste en niet voldoende gevraagd heeft en daardoor een fout antwoord gegeven heeft.
Je hebt dus geen WW aangevraagd... dan zou ik daar maar eens mee beginnen, ik neem aan dat je wel gewoon regelmatig gesolliciteerd hebt sinds je werkloos bent, want daar zullen ze vast bewijzen van willen zien.
Waar dit topic al niet goed voor is, bedankt.
En ja gesloliciteerd heb ik genoeg dus over bewijzen hoef ik niet bang te zijn.
Ik las alles net een beetje terug en zie hier en daar hoe het kan dat zijn dochter bij oma woont.
Mijn man heeft wel de volledige voogdij maar heeft deze afspraak met zijn moeder.
Ik lees er zo al drie punten uit waar je man aan voldoet, dit is een model dat opgesteld is door vrouwen die opgevangen zijn naar aanleiding van huiselijk geweld.
Als je nog hulp nodig hebt over je WW kun je dat het beste hier vragen:quote:
Leandra, ik ga dit nader achterhalen hoe en wat in mijn geval met ww.
Waar dit topic al niet goed voor is, bedankt.
En ja gesloliciteerd heb ik genoeg dus over bewijzen hoef ik niet bang te zijn.
Ik las alles net een beetje terug en zie hier en daar hoe het kan dat zijn dochter bij oma woont.
Mijn man heeft wel de volledige voogdij maar heeft deze afspraak met zijn moeder.
Werk, Geldzaken & Recht
Maar het beste kun je gewoon je WW aanvragen op http://www.uwv.nl en als je daar op 'WW uitkering aanvragen' klikt dan wordt netjes uitgelegd hoe je dat moet doen. Maak je geen zorgen over de moeite die het kost; nee heb je ja kun je krijgen toch
.Maar ik lees dat hij je slecht behandelt, maar toch nog vaak seks met je heeft. Naast de seks kijkt hij liever naar andere vrouwen. Misschien is het een idee om hem je weer te laten versieren. Maak de seks weer spannend voor hem. Neem een ander kapsel, nieuwe outfit, en maak het moeilijker voor hem. Misschien dat hij dan weer spanning voelt en je weer als vrouw ziet ipv als sloof. Kan ook averechts werken, denk ik, maar dat hangt van jouw man af. In dat geval kun je misschien zelf seks initiëren door hem te versieren e.d.
Verder lijkt het me slim als je weer een baan zoekt, desnoods iets kleins als oppassen, zodat je in ieder geval wat geld verdient. Oppassen zit waarschijnlijk ook niet dwars als je WW wilt aanvragen, maar daar weet ik niet zoveel van.
Als laatste wil ik toevoegen dat ik het heel nobel van je vindt dat je jouw huwelijk probeert te redden. Helaas moet zoiets wel van twee kanten komen dus kijk jezelf er alsjeblieft niet op aan als het toch niet werkt. Je moet uiteindelijk zelf ook gelukkig zijn in een relatie en alleen maar alles doen om het hem naar de zin te maken is ook niks. Heel veel sterkte in ieder geval!
er komt toch ook een beetje zelfstandigheid bij kijken. mijn man weet dat ik mezelf prima kan redden. deed ik voor ik hem ontmoette en indien nodig zal ik dat weer doen. het is onze (en dus ook mijn) keuze dat ik nu niet werk. weliswaar is die keuze ingebracht door praktische overwegingen, maar het is wel een bewuste keuze.
wat anderen al zeggen: als jij deze relatie echt niet zit zitten is er altijd wel een uitweg. desnoods ga je terug naar je oude woonplaats, ga bij vrienden of familie in de kost en vraag een uitkering aan. je zegt dat je solliciteert, hou dat dan vol en accepteer dan ook minder werk. wat dat betreft hebben sommigen gelijk; als je echt wilt is er altijd wel werk. desnoods ga je asperges steken ofzo. jij moet beslissen of je zo door wilt gaan. je kan de keuze niet aan hem laten, want het is hem wel best zo!
Nooit was het zijn geld en mijn geld, het was ons geld, hij werkte voor een baas, ik werkte voor ons.
In de tijd dat ik geheel thuis was hoefde hij niets te doen in huis(wat hij wel deed als hij wat ruimte had), nu regeld hij die 2 dagen dat ik er niet ben.
Daarnaast, straf van je partner, alleen brood mogen eten en dat soort onzin, WTF!?!?!?!?!?!?!?!?!?
Hij kan zijn ongenoegen op een gewone manier kenbaar maken en erover praten op een normale manier en anders kan hij de boom in!
Ontopic verder nog, ik denk niet dat je hier zonder hulp uitkomt.
Of je moet echt een ultimatum stellen en daarin ook vrij presies aangeven wat veranderd moet worden en ook waarin dat dan veranderd moet worden, dan een tijdslimiet erop en een valnet verzorgen waardoor je ook weg kan stappen als het moet.
Ook echt gaan als er niets gedaan wordt met het ultimatum, gaan sommige dingen wat lastig, maar is de wil er duidelijk wel dan kan je verlengen.
Maar ik denk dat wat hulp wel handig is voor het omdraaien van deze nare patronen.
Maar wil iemand niet veranderen dan houd het snel op, met of zonder hulp.
Vrouwen moeten echt eens leren dat dit echt niet normaal is, en gewoon direct pleite gaan als dit soort gedrag tentoongesteld wordt.
Simmu Ik weet dat er wel een uitweg is en ben ook niet bang dat ik het financieel etc niet zal redden.
Of dat er niemand is bij wie ik in eerste instantie terecht kan.
Ik wil mijn huwelijk redden.
Of wou, ik weet t even niet meer.
Er zit ten dele wel wat in dat je het hem hebt toegestaan, maar ik kan me ook voorstellen dat het heel sluipend gaat.. al was mijn eerste gedachte toen ik je OP las was "piest die meneer niet buiten de echtelijke pot".
Ik heb hem heel veel ruimte gegeven en veel gepikt.
Respect is bij hem nu op een nulpunt.
Je verdient beter, veel beter.quote:
Strani, ik denk dat je daar idd helemaal gelijk in hebt.
Ik heb hem heel veel ruimte gegeven en veel gepikt.
Respect is bij hem nu op een nulpunt.
Het antwoord wat ik kreeg was gokken.
Dat vond ik nogal raar aangezien hij dat altijd een zwakte vond maar ik deed het met het antwoord, kon niet zonder bewijzen hem van vreemdgaan beschuldigen.
Soms voel je zeggen ze wel eens dat je partner vreemd gaat.
Ik heb ook met zulke gevoelens rond gelopen maar kon niks bewijzen.
En moest mijn muil maar houden met mijn jaloerse gedrag vond hij.
Ik, maar wie ben ik, ik ken je persoonlijke situatie tenslotte niet, maar ik denk dat je gevoel het wel degelijk juist heeft... maar goed, dat blijft gissen.quote:
Totebel, hij is wel eens nacht(en) onverklaarbaar weg geweest en heb hem ernaar gevraagd.
Het antwoord wat ik kreeg was gokken.
Dat vond ik nogal raar aangezien hij dat altijd een zwakte vond maar ik deed het met het antwoord, kon niet zonder bewijzen hem van vreemdgaan beschuldigen.
Soms voel je zeggen ze wel eens dat je partner vreemd gaat.
Ik heb ook met zulke gevoelens rond gelopen maar kon niks bewijzen.
En moest mijn muil maar houden met mijn jaloerse gedrag vond hij.
IN elk geval: je verdient inderdaad veel beter. Je kunt beter echt alleen zijn dan eenzaam in een huwelijk.
Geestelijke mishandeling is net zo erg als lichamelijke. Je bent veel meer waard dan zo'n zak tabak hoor.
Als ie zelf niet in relatietherapie wil of op enige andere manier moeite doen, waarom zou jij dat dan wel doen? Dat is, in mijn ogen, water naar de zee dragen.
Het kost jou heel veel energie en emotie en ik denk niet dat het je iets positiefs op gaat leveren. Denk persoonlijk dat een trap onder zn reet jou en hem meer goed zou doen
Ik weet niet wat er in hem omgaat.
De eerste jaren was hij niet zo.
We woonden ook niet gelijk samen, we hebben eerst een tijd ge-lat.
Als ik nu aan hem denk dan voel ik haat en ook verbazing dat iemand zo gemeen kan zijn.
Strani dank je wel ook
Als je wil dat het een kans maakt moet je heel erg duidelijk maken dat de treiterijen gewoon over zijn.quote:
Ik weet dus dat mijn man mij treiterd als hij in die flow zit en over die nachten weg daarvan bedacht ik me ook dat dit bij zijn treiteren zou kunnen horen.
Dat mag hij zelf proberen op te lossen of er zelfstandig hulp bij zoeken, maar wel binnen een vast tijdsbestek.
In die tijd(bv een maand) kijk je hoe hard hij zijn best doet en hoe de voortgang is en aan de hand daarvan neem je een beslissing.
Maar het is erg belangerijk dat hij echt wil gaan veranderen, daarmee bezig gaat, niet alleen een dagje leuk doen, maar echt bezig gaan met het probleem oplossen.
Schrijf desnoods een brief over hoe dit je laat voelen, maar zeg het vooral heel duidelijk wat je wil en waarom je het wil, zonder te langdradig te worden.
En als er weinig tot niets mee gedaan wordt, maak dan je belofte waar en ga.
Oh, plus natuurlijk ook bij jezelf te raden gaan of jij ook het een en ander kan veranderen en dat in datzelfde tijdsbestek proberen.
Ook hiernaar luisteren, want als de liefde niet echt terugkomt zal je ook een keuze moeten maken.
Ook bij jezelf te rade gaan is heel belangrijk: zet je scheiding niet door omdat je er tegenop ziet, of omdat er ergens, diep van binnen toch nog een soort van gevoel bij je bestaat.
En als het gevoel bestaat, is dat gebaseerd op nu, of op het verleden?
En zelfs al is het gebaseerd op nu, gevoel kan je ook heel erg bedotten, voegt deze relatie voor jou iets toe? Krijg je er energie van of kost het je alleen maar energie?
Alleen mijn man zal zeggen dat ik dan maar op moet hoepelen.
Ik ben wel eens eerder 6 maanden weg geweest en daarna nog een keer ongeveer een maand.
Hij heeft mij dus 2 keer terug zien komen en ik denk dat hij zoiets heeft van ze komt wel weer terug?
Ik ben terug gegaan nadat hij oa zei dat hij inzag hoe verkeerd bezig hij was geweest en zijn best deed.
Maar als ik terugkijk is hij steeds erger en erger geworden.
Als ik nu weg ga dan is het voor altijd en kom ik niet meer bij hem terug.
Daarom vind ik het zo moeilijk die stap te zetten.
Ik teer een beetje op de goede momenten.
Dan lijkt hij erg gek op me en doet tot op zekere hoogte lief en aardig.
Je kan bv een wat langer tijdsbestek pakken(niet te lang!) waarin je ook je eigen zaken regelt, bv weer een baan vinden, wat ook positief is voor je poging verder samen te gaan, maar ook het uitzoeken hoe je aan een echte eigen stek kan komen.
Luistert hij niet naar het ultimatum dan kan je ervoor kiezen te scheiden binnen de eigen muren, te zeggen dat je de relatie echt gaat beeindigen en opzoek gaat naar die eigen stek en dat ook zo doet.
Dus ook niet een leuk avondje op de bank en seks, maar gewoon bezi gaan je eigen leven alleen op te bouwen.
Het vangnet van bv je ouders moet je zeker houden, want als de boel niet goed gaat wil je daarheen kunnen en van daaruit je eigen stek pakken.
Doe ook vooral wel de dingen aan jouw kant, openlijk, de verbeteringen die je bij jezelf wil zien in de relatie, maar ook jezelf weer opbouwen.
Ga met je eigen leven aan de slag en blijf duidelijk dat er een ultimatum geld en dat een terugval naar het normale na die tijd ook exit betekend.
Natuurlijk is de stap moeilijk, maar zeg eens eerlijk, wil jij op je sterfbed terugkijken op een leven what could have been of op een leven waarvan je zegt: ik heb het moeilijk gehad, maar de keuzes die ik heb gemaakt zijn goed geweest.
Ik denk zeker dat hij denkt: ze komt toch wel weer op hangende pootjes terug... maar eerlijk Melati, je hoeft toch niet als een puppie op een afgekloven botje te wachten en dankbaar zijn als je nog een trap na krijgt ook?
Ik denk eerst en vooral dat je vooral je zelfrespect terug moet krijgen, want het lijkt mij dat deze man daar behoorlijk zijn best voor heeft gedaan om dat bij je af te breken.
Zoek een baan, ga bezig met hobby's en/of sport, vindt daarin een vriendenkring, zorg dat je jezelf weer vindt.
Of hij nu veranderd of niet, of je nu kan blijven of niet, dat is heel belangerijk.
Absoluut, door meer zelfrespect word je ook weerbaarder.. en dat heeft effect op je hele leven (en geloof me, dat is zeker te weten een positief effect).quote:
Ja idd, werken aan jezelf opbouwen.
Zoek een baan, ga bezig met hobby's en/of sport, vindt daarin een vriendenkring, zorg dat je jezelf weer vindt.
Of hij nu veranderd of niet, of je nu kan blijven of niet, dat is heel belangerijk.
Door weer dingen voor jezelf te creeeren word je uit die negatieve spiraal getild en ga je de dingen ook objectiever bekijken. Nu word je er veel te veel in gezogen.
Maar is het idee om zelf in therapie te gaan niet wat. Op het moment voel je niet prettig, wat niet zo gek is als je werkloos bent en je man je behandelt als een sloof.
Een vrouw met heel weinig eigenwaarde is ook niet erg aantrekkelijk voor een man. Je zal aan jezelf moeten bouwen. Als je bij hem weggaat, maar ook als je bij hem zou blijven.
Zorg dat je dingen doet waar je trots op kan zijn. Je zou ook als je geen baan kan vinden, vrijwilligers werk kunnen doen. Dan kan je langzaam wennen aan dat je iets nuttigs doet.
Iets voor mezelf opbouwen en zelfstandig worden.
Hoewel ik dat voor dit jaar ook was, maakte dat voor mijn relatie geen verschil.
Ik kreeg toen weer andere rare opmerkingen.
Ik verdiende niet genoeg en had niet zo'n zware verantwoodelijke baan als hem enz.
Angst, voor dit jaar was ik finincieel ook zelfstandig en was het huwelijk ook al slecht.
Ik kon van alles ondernemen wat ik ook deed en dopte mijn eigen boontjes.
Dat was ook niet aantrekkelijk en goed genoeg voor hem.
Dat ik wel moet streven weer financiele onafhankelijkheid moet ik idd zeker.
Financiele onafhankelijkheid helpt daar zeker bij, maar is niet het enige. Wat hij vindt van jouw werk is eerlijk gezegd totaal irrelevant. Voel jij je happy bij wat je doet, DAAR gaat het om.
voelde je wel beter doen je financieel zelfstandig was?quote:
Totebel en Erodome jullie hebben gelijk,
Iets voor mezelf opbouwen en zelfstandig worden.
Hoewel ik dat voor dit jaar ook was, maakte dat voor mijn relatie geen verschil.
Ik kreeg toen weer andere rare opmerkingen.
Ik verdiende niet genoeg en had niet zo'n zware verantwoodelijke baan als hem enz.
Angst, voor dit jaar was ik finincieel ook zelfstandig en was het huwelijk ook al slecht.
Ik kon van alles ondernemen wat ik ook deed en dopte mijn eigen boontjes.
Dat was ook niet aantrekkelijk en goed genoeg voor hem.
Dat ik wel moet streven weer financiele onafhankelijkheid moet ik idd zeker.
het gaat niet alleen om hem. Je komt zelf op de eerste plaats he
.Ik kon van alles doen maar deed dat alleen of met anderen zoal met familie.
Ik wilde hem dan mee uit eten nemen bv en dan kwam hij met pijn en moeite en begon het restaurant naar beneden te halen of het personeel zo erg dat ik me kapot schaamde.
Als hij iets uitzocht dan was het fanastisch gekozen.
Ik voelde me dus beter dat ik hem niet om geld hoefte te vragen maar voor de rest nee.
Als ik mijn huwelijk zou willen redden dan zou ik willen dat hij me bv steunt in wat ik doe.
Jeetje het zit er niet in, nu ik hier ook geconfronteerd wordt met alle reakties van ook lieve mensen dringt het meer tot me door wat het beste is.
Ben zo traditioneel als de .... eigenlijk, dat hield/houdt me ook tegen.
En bedoel met traditioneel niet truttig of burgelijk maar je trouwt maar een keer dus je zal er wat van moeten maken, zo dacht/denk ik er in principe wel over.
Dat je niet zomaar wegloopt betekend dat vooral en ik denk niet dat je dat doet als je nu een einde aan de relatie zou maken, zeker niet als je eerst nog een poging doet om tot elkaar te komen.
En ik snap je wel, je bent het huwelijk niet ingestapt met het doel om er na een aantal jaren weer uit te stappen. Maar het is ook niet de bedoeling dat je jezelf totaal inlevert voor je huwelijkspartner.
Een huwelijk, elke relatie, hoort gelijkwaardig te zijn. Je kamt je partner niet af, je treitert je partner niet, dat is gewoon not done.
Melati, alsjeblieft, laat je eigenwaarde nooit meer van een ander afhangen. Dat een ander trots op je is is fijn, heel fijn zelfs, maar nog belangrijk is dat jij weer trots wordt op jezelf.
Niet zozeer om je maatschappellijke positie en om wat je doet, maar wie jij bent als mens.
Ik sprak dus altijd daarvan uitgaande.
Als ik nu spreek van echt echt scheiden en het door laat dringen dan zou ik daar totaal anders mee kunnen omgaan.
Ik hoopte op een wonderbaarlijk antwoord die er niet is om het huwelijk toch te redden.
Dat ben ik ten dele met je eens Erodome, als ik het allemaal goed gelezen heeft heeft melati echt wel meerdere pogingen ondernomen. De rek blijft niet eeuwig in een elastiekje zitten.quote:
Daar hoort wel bij dat beide hun best doen er wat van te maken he?
Dat je niet zomaar wegloopt betekend dat vooral en ik denk niet dat je dat doet als je nu een einde aan de relatie zou maken, zeker niet als je eerst nog een poging doet om tot elkaar te komen.
Weggaan omdat je als persoon uiteindelijk kapot gaat aan een relatie is het beste wat je voor jezelf kunt doen.
Er komt een einde aan pogingen en goodwill, dat kan niet tot in het oneindige door blijven gaan.
Al is de beslissing natuurlijk nog altijd aan Melati. Zij is de enige die kan bepalen waar zij zich het gelukkigst van voelt.
Helaas bestaat er geen wondermiddel melati. Het enige wat ik kan zeggen is dat de liefde, wil en inzet van twee kanten moet komen. Een huwelijk heb je samen.. je houdt het ook samen. Als een van beide partijen langdurig geen inzet, wil en liefde meer toont, is er dan nog wel sprake van een huwelijk? Of meer van het delen van een huishouding?quote:
Ik ben er al die tijd van uitgegaan dat mijn man en ik werkelijk niet uit elkaar zouden gaan en vandaar er het beste van moest proberen te maken als je toch met elkaar getrouwd bent.
Ik sprak dus altijd daarvan uitgaande.
Als ik nu spreek van echt echt scheiden en het door laat dringen dan zou ik daar totaal anders mee kunnen omgaan.
Ik hoopte op een wonderbaarlijk antwoord die er niet is om het huwelijk toch te redden.
Weet even niet wat ik moet zeggen.
*hugs* daar kwam je toch ook voor, de steun? Met liefde gegeven hoor.. alleen de beslissing, die kunnen we niet voor je nemen.quote:
Beide dank jullie wel voor de lieve woorden en steun hier.
Weet even niet wat ik moet zeggen.
Goedzo.. en vanaf nu: elke morgen voor de spiegel gaan staan en jezelf de hemel in prijzenquote:
(klinkt raar, maar het werkt dus echt wel, probeer maar)
Melati is toch al een paar keer eeder weggegaan? Toen deed ie dat ook niet. Denk niet dat we haar nog meer problemen aan moeten gaan praten dan ze al heeft.quote:
Zorg je er wel voor dat als je weg gaat het niet aankondigd doet? deze man klinkt niet helemaal honderd procent, misschien doet hij je wat aan... het beste is om, als hij je weer kleineert, zo snel mogelijk het huis uit te vluchten en dan zeggen dat je het niet meer pikt... pak alvast wat spullen in die je meteen kan meenemen als hij weer vervelend doet.
Al is het wel verstandig natuurlijk om het in je achterhoofd te houden, uit je huis vluchten vind ik een wat sterke term
Sorry, maar dit moet toch de alarmbelletjes doen afgaan in je hoofd? Als hij vind dat als jij er bent, hij geen ruimte heeft, wordt het broodnodig tijd hem voor eeuwig ruimte te geven. Scheiden dus!quote:
Weggaan voor een tijd heb ik ook gedaan, hem de ruimte geven doe ik al, al vind hij van niet want ik ben er toch dus geen ruimte.
Wat vinden je ouders eigenlijk van je man? Daarover heb ik eerlijk gezegd nog niets gelezen. Ik neem aan dat ze het niet zouden pikken als hun dochter zo behandeld werd door haar echtgenoot. Misschien toch goed om met hen te praten en ze eventueel om hulp vragen, al is het maar tijdelijke onderdak tot dat je een woning voor jezelf hebt gevonden. Ook lees ik dat er veel mensen geloven dat jij recht hebt op een WW. Zoek dat tot op de bodem uit en laat je niet afschepen! En anders wordt het maar werk zoeken, waarbij je alles moet pakken wat je pakken kan...
Als je dat eenmaal gelukt is, dan heb je een nieuwe begin gemaakt en kun je verder met de andere helft van je leven, die hopelijk een stuk beter wordt dan de laatste 2, 3 jaar.
Als iemand (geldt voor mannen en vrouwen) respect voor je heeft behandeld iemand je niet zo. Het feit dat je man geen respect voor je toont alleen al als mens, moet genoeg zeggen. Je moet er proberen voor te zorgen dat je je eigen plek vindt. Vraag bijstand aan of WW en zoek je eigen woning. Als je dat niet lukt, ga dan een tijd bij familie zitten en vraag hulp bij een jurdisch loket of bij de gemeente, wat je kan doen om aan baan/geld en een woning te komen.
Voor de rest heel veel sterkte