2 dagen geleden is onze hond op 11 jarige leeftijd overleden aan een nierziekte.
We hebben hem toen begraven en er was veel verdriet. Dat beest wat er gewoon altijd was. Kon knuffelen en die je gedag zei.
Het voelde ook opeens zo leeg in huis. Vooral voor mijn moeder, die vaak alleen thuis is, is dit erg moeilijk, dus is ze vandaag, om gewoon even te kijken, naar het asiel gegaan.
Daar was een 7 maanden oude schattige labrador, die dus op jonge leeftijd al achtergelaten is.
Nu heeft ze hem mee naar huis genomen, In principe op proef, maar ik weet nu al dat ie sowieso gewoon gaat blijven
Nu maak ik dit topic, omdat ik er nogal gemengde gevoelens over heb. Het voelt alsof we onze oude hond vervangen, en dat wil ik niet. Alsof een hond gewoon een middel is, als gezelschap, en geen doel opzichzelf.
Hoe zouden jullie je voelen over zoiets? Want ik weet niet echt wat ik er mee moet.
Voor mij ook wel, maar waar is dan het houden van gedeelte. Ik hield van die hondquote:Op vrijdag 13 mei 2011 22:30 schreef Dennis101 het volgende:
Persoonlijk heb ik er geen problemen mee, het doel van een huisdier voor mij is om een inderdaad wat gezelschap te hebben.
De oude hond vergeet je toch nooit meer
Toen onze kat het loodje legde, wilde ik ook geen vervanging.
Nu paar maanden later heb ik er wel weer een beetje zin in
Oke, dat kan nog steeds nog wanneer je nieuwe hond er is hoor. Dat je een nieuwe hond hebt betekend niet dat je niet meer van je dode hond kan houden.quote:Op vrijdag 13 mei 2011 22:32 schreef Ascendancy het volgende:
[..]
Voor mij ook wel, maar waar is dan het houden van gedeelte. Ik hield van die hond
onze hond is 5 jaar geleden al overleden, moesten hem laten inslapen wegens gewrichtsproblemen.
bij ons is het een beetje hetzelfde verhaal.. moeders zit de hele dag alleen thuis alleen..
de leegte die in het huis hing toen er geen hond meer was.. was echt verschrikkelijk
zelfs nu als ik daar binnenkom mis ik het gewoon dat er geen hond meer naar me toe komt.
je moet alleen 2 dingen niet door elkaar halen...
op dit moment mis je JE hond.. en niet gewoon EEN hond.
neem even de tijd om eraan te wennen dat jullie hond er niet meer is voordat je een plaatsvervangende hond neemt.
geef het huis ook even de tijd om te luchten... het duurt wel even voordat alle haren en de geur van jullie hond uit het huis is..
dit geeft ook voor een eventuele volgende hond een betere start.
De hond is er al, dus dat is geen optie.quote:
zielig.. sterkte!
onze hond is 5 jaar geleden al overleden, moesten hem laten inslapen wegens gewrichtsproblemen.
bij ons is het een beetje hetzelfde verhaal.. moeders zit de hele dag alleen thuis alleen..
de leegte die in het huis hing toen er geen hond meer was.. was echt verschrikkelijk
zelfs nu als ik daar binnenkom mis ik het gewoon dat er geen hond meer naar me toe komt.
je moet alleen 2 dingen niet door elkaar halen...
op dit moment mis je JE hond.. en niet gewoon EEN hond.
neem even de tijd om eraan te wennen dat jullie hond er niet meer is voordat je een plaatsvervangende hond neemt.
geef het huis ook even de tijd om te luchten... het duurt wel even voordat alle haren en de geur van jullie hond uit het huis is..
dit geeft ook voor een eventuele volgende hond een betere start.
Dankje voor de reacties hier, ik voel me er al wat beter bij.
Goed zo!quote:
[..]
De hond is er al, dus dat is geen optie.
Dankje voor de reacties hier, ik voel me er al wat beter bij.
En als je je nog rot voelt erover bedenk dan, dat het beestje in ieder geval jouw moeder opvrolijkt.
Je moet hem niet als vervanging zien, maar geniet van zijn afleiding
