vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 04:34 |
De geschiedenis herhaalt zichzelf. Zijn wij als mensen beter? We zijn beter in het vernietigen en vermoorden van elkaar. Waarom? Omdat wij geen enkele doel zien in het leven, we leven tenslotte om uiteindelijk weer te sterven. Wat kan dan het doel zijn van het leven? Misschien zo plezierig en prettig mogelijk te leven. Maar de ene zijn pret is weer de ander zijn ongemak of leed. Of bron van nijdigheid. Waarom? Omdat wij denken alleen te kunnen profiteren en genieten van het leven wanneer de ander zwakker is dan onszelf. Dat is een soort concurrentiegevoel. Een soort instinct. Dat is de inherente aard van de mens. Wij zullen dat nooit van ons afschudden. Dat ervaren van pret en lol gaat gepaard met grenzen. We kunnen dat alleen blijven doen voor een bepaalde periode. Na die tijd, kunnen we bepaalde dingen niet meer doen. Waarom? Omdat wij steeds lichamelijk en fysiek achteruit gaan, we worden met de jaar steeds een klein beetje slechter. Er moet toch een pad zijn naar de dood? Behalve als het plotseling gebeurt via een ongeluk of toedoen van de mens (lees: moord). Kan het daarop gebaseerd zijn? Onze concurrentiegevoel? Misschien wel, want misschien denken wij dat de ander voor een langere tijd gaat genieten van hetgeen wij onszelf niet kunnen gunnen. Waarom zijn we dan zo bang om te sterven? Als het leven toch zoveel ellende bevat, je zou denken dat wij dat eerder zouden willen. Omdat we niet weten wat er hierna komt, en wij denken dat we misschien slechter af zullen zijn. De vrees dus om van het slechte naar het slechtere te gaan. Oftewel van de hol van de leeuw naar zijn bek. Niet iedereen is echter bang om te sterven. Dat zijn degenen die zelfmoord hebben gepleegd, gepoogd, of gewoon doorgaan met het leven zonder zich te druk om iets te maken. Waar kan dat aan liggen? Zou het hun positieve instelling zijn? Vreemd genoeg als het klinkt, zouden suicidale mensen juist positiever zijn omdat zij het hiernamaals als iets positievers en beters zien en daarom niet bang zijn om het huidige leven te verlaten. Het kan wel de mogelijke verklaring zijn. | |
Stokstaart | donderdag 12 mei 2011 @ 06:01 |
Zoveel vragen en niemand die hier feitelijk een antwoord op heeft. | |
Straatcommando. | donderdag 12 mei 2011 @ 08:01 |
Heel simplistisch gezien is ons doel voortplanten, meer niet. Hoe je dit doet is aan jezelf, in de jaren die ik leef probeer ik zo fijn en prettig mogelijk te leven, zonder andere mensen daar (teveel) last van laten ondervinden. Het moge duidelijk zijn dat je pas weet hoe het is in het "hiernamaals" als je dood bent, en dan kan je het vrij lastig komen vertellen ![]() | |
boem-dikkie | donderdag 12 mei 2011 @ 08:03 |
Waarom is ons doel voortplanten? Is 'ons' doel niet gewoon het doel dat we zelf voor ogen hebben en graag willen doen in ons leven? Er zijn genoeg mensen die zichzelf niet voortplanten. | |
DeRakker. | donderdag 12 mei 2011 @ 08:30 |
Zo had de natuur het niet bedoeld. Wat heeft t nut van een 1dags vlieg? voortplanten. Een mens leeft dan een wat langere periode... waarom zou het doel veranderen? Waarom voelen we ons als mens belangrijker dan dieren terwijl we zelf ook maar een zoogdier zijn... waarom hebben wij een doel nodig terwijl dieren dat zogenaamd niet hebben... Uiteindelijk leven wij ook maar kort als je kijkt hoelang de aarde bestaat. | |
Oud_student | donderdag 12 mei 2011 @ 08:36 |
Dit is gewoon een schijnvraag omdat veel mensen de grammatica van hun eigen taal niet begrijpen. Naar een doel kun je alleen vragen, als iets is geconstrueerd (door mensen). Je kunt ook niet vragen: wat is het doel van deze berg (tenzij hij door mensen is opgeworpen) | |
vaarsuvius | donderdag 12 mei 2011 @ 10:07 |
Strijd om schaarse middelen. basic darwinisme. De meeste mensen verzinnen daarom zelf een doel, van 'het eren van een god' tot 'wereldberoemd worden' tot 'kindjes maken en zo het stokje doorgeven' Dat laatste wordt door sommigen ook wel als enige doel gezien, het doel van leven is dan voortplanten. Dit lijkt me onzin. Persoonlijk heb ik dat nog nooit gedacht en de meeste mensen die ik ken ook niet voor zover ik weet. concurentie zit zeker in ons ingebakken,maar niet volgens manier die jij hierboven schetste het langzaam aftakelen heeft een groot voordeel. De dood wordt er zachter van. iemand ind e kracht van zijn leven wil normaal gesproken niet dood. Gebeurt dat toch, dan is de schok groot voor de omgeving. Iemand aan het einde van zijn leven , die niks meer kan, kan de dood verwelkomen als een vriend. Omdat het onbekend is, het onbekende is eng, dat zit genetisch in ons. Ook kunnen menselijke fantasieën zoals hemel en hel de angst veroorzaken. Sommige mensen willen dus ook dood, omdat ze dit leven ellendig vinden. Dat heeft niet direct iets te maken met een eventueel geloof in een hiernamaals. massa's anderen mensen die niet zelfmoord plegen zijn ook niet bang. Atheïsten bijvoorbeeld die niet geloven dat de dood van enige invloed op hen kan zijn (Epicurus) Of gelovigen, die vertrouwen hebben in hun God. Lang niet iedereen gelooft in een hiernamaals. | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 15:59 |
Gebeurt ook vaker in mijn topics. Dan slaan we ineens andere richting af waarvan ik alleen zal zeggen dat geen enkele opmerking buiten spel blijft. | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:00 |
Maar we 'passen' het probleem alleen door naar de volgende generaties, onze kroost. Het probleem van doelloos bestaan. | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:00 |
Dus pret hebben maar waarom gaat het toch op een gegeven moment zuur? | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:02 |
Als ik dit argument lees, dan ben ik inderdaad geneigd om te denken dat onze enige doel voortplanten is. En alles wat er daarbij komt, is bijzaak. | |
densha | donderdag 12 mei 2011 @ 16:04 |
Voortplanten is overrated. Gelukkig zijn en daarvan genieten is waar het om draait. (of dat nou met of zonder kinderen is) | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:10 |
Nou ik kan het wel mis hebben, maar het lijkt me dat je eerder elk iedere zin hebt zitten analyseren ipv alles globaal door te nemen. Je kan dit namelijk niet los van elkaar allemaal beschouwen.Niemand kan een doel verzinnen als het wel zo is zoals iemand hierboven al netjes probeerde uit te leggen. We proberen maar het doel daarvan te vinden, oftewel het doel bestaat al, alleen mogen we hem ontdekken. Zoiets. [..] Omdat jij het zelf niet meemaakt of denkt niet mee te maken, betekent niet dat het niet een actieve element is van de samenleving. [..] Op welke manier dan volgens jou? Graag lees ik je uitleg ![]() [..] De dood wel, maar niet het leven of de rest daarvan wat er vooraf aan gaat. Dan zijn we voor die al dan niet korte periode zwaar afhankelijk van diegenen in onze buurt. Hoe noem je dat dan enige voordeel? [..] . We zijn dus gewoon bang. Zoals ik beweerd heb. Hierbij bedoel ik het merendeel van de mensen met 'wij' [..] Dat heb ik dus ook geschreven. [..] Lees dus de rest van diezelfde zin. Wat houdt er atheisten dan van tegen zelfmoord te plegen, of zelfmoord waarbij andere worden meegenomen (moord)? Er kan toch niks mis gaan met het hiernamaals? [..] Maar of we daarin geloven of niet, krijgt de ene wel een doel en de andere niet? Of denkt alleen maar de ene dat hij een doel heeft gekregen? Worden we 'gebaat' door dit geloof in het hiernamaals, zoniet waarom geloven er bepaalde mensen daarin? Zonder ook maar enige voordeel bij te krijgen? ![]() | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:16 |
Maar we zijn toch in dat genieten beperkt? En waarom zijn we dan dusdanig beperkt? En als wij toch lekker zitten te genieten, waarom komt de ander dan ons leven zuur maken? En trouwens, die levensgenieten-filosofie heeft een bepaalde naam - het is een bepaalde 'school of thought' namelijk. Het heet Epicurisme. | |
densha | donderdag 12 mei 2011 @ 16:21 |
Omdat we beperkt zijn, is het juist een doel. Als we niet beperkt waren en constant gelukkig zouden zijn, zou het geen doel zijn geweest. Ik snap niet wat je met je laatste zin probeert te zeggen, maar het komt een beetje als spreekbeurt groep 8 materiaal over. Nofi. | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 16:29 |
Het leven is dus een systeem van verschillende polen die elkaar maar corrigeren door het evenwicht te zoeken of te laten zoeken? Maar hoe zit dat bij de mensen die nooit ongemak of leed hebben in hun leven? Of waarvan de mate daarvan zo gering klein is in vergelijking met de gewone burger? Zoals een grote vorst of vorstin (Koningin Beatrix) of de koning van Saoedi-Arabie? Of Bill Gates bijvoorbeeld? Mensen die zich ook nooit ergens over druk hoeven te maken of in te spannen? Omdat alles voor hun zo netjes geregeld wordt (en betaald)? Wat is dan hun doel? Het kan toch niet hetzelfde zijn als bij ons? | |
DeRakker. | donderdag 12 mei 2011 @ 17:57 |
dat is misschien jou doel.. maar niet van de natuur. Natuur is gewoon recht van de sterkste... wie kan het langste overleven en zoveel mogelijk voortplanten. Boeit echt niet of jij gelukkig of ongelukkig bent... je gaat toch dood. | |
Mr.44 | donderdag 12 mei 2011 @ 17:58 |
en dat is een probleem omdat...? | |
Mr.44 | donderdag 12 mei 2011 @ 18:01 |
Er is geen ultiem doel en omdat er geen doel bestaat is hun doel hetzelfde als ons doel | |
vergezocht | donderdag 12 mei 2011 @ 19:04 |
Als er geen doel is, wat is de oorzaak? Waarom leven we dan? Waar leidt dit hele bestaan naar toe? | |
Johannes_VIII | donderdag 12 mei 2011 @ 19:54 |
Ja, met alleen voortplanten overleef je niet. Dus dat kan het doel niet zijn. En zelfs als dat wel het geval was, is het nog maar de vraag of voortplanten geen hulpmiddel is om een hoger doel te vervullen. Het idee dat je alleen maar leeft om voort te planten klopt gewoon niet. | |
Mr.44 | donderdag 12 mei 2011 @ 20:03 |
Vanuit het punt bekeken van genetisch niveau is het enkel van belang dat genen worden doorgegeven. En het is daarvoor niet van belang dat de drager van die genen langer voortleeft dan strikt noodzakelijk om die functie te volbrengen. Nu zijn we op zo'n manier geëvolueerd dat we daar andere ideeën op na kunnen houden. maar het probleem met die ideeën is dat ook zij bestaan om doorgegeven te worden en niet altijd bestaan voor het welzijn van de mensen die ze verspreiden | |
vaarsuvius | donderdag 12 mei 2011 @ 21:49 |
De eigenschappen van het heelal (ook wel genaamd natuurwetten) zijn zo dat er op deze planeet leven is ontstaan. Waarom die eigenschappen zo zijn weten we niet. Maar het is niet heel bijzonder dat ze zo zijn, want als ze niet zo zouden zijn , dan waren wij er niet om er nu over na te denken. Gezien het feit dat wij er zijn, is de kans dus 100% dat die eigenschappen van het heelal precies zo zijn, dat er leven is ontstaan (antropisch principe) Wij leven omdat wij (op dit moment) de laatste vertakkingen zijn van een al miljarden jarende groeiende 'boom des levens' Het leidt nergens toe. Het (alles) is er nu eenmaal. Waarom weten we niet en kunnen we nooit weten, erover nadenken is wel leuk en bijna iedereen voelt zich wel geroepen om dat te doen op een bepaald punt van zijn leven, maar niemand vind een inhoudelijk antwoord. | |
Haushofer | donderdag 12 mei 2011 @ 22:02 |
? Wat voor betekenis heeft hier jouw notie van "kans"? | |
Johannes_VIII | donderdag 12 mei 2011 @ 23:07 |
Het gaat om een ander soort kans. Dat het gebeurd is, is duidelijk. Dat houdt dus een kans van 100% in. Maar wat is de kans dat het zou gebeuren als er ook andere mogelijkheden waren? Als ik met een dobbelsteen gooi en er komt 6 uit, wat is dan de kans dat het nu 6 is? 100%. Maar wat is de kans dat ik 6 zou gooien wanneer het ook 1, 2, 3, 4 of 5 zou kunnen zijn? 1/6 * 100%. | |
ZureMelk | vrijdag 13 mei 2011 @ 00:21 |
We weten alleen maar dat de uitkomst voor het bestaan van het leven zoals het er nu is gunstig is. Wat we niet weten is hoeveel andere uitkomsten vergelijkbaar leven zou kunnen opleveren en wat voor totaal andere soorten leven er mogelijk zijn met bijbehorende kansen daarop. Speculeren over hoe groot de kans was dat de wetten van het universum leven (of misschien wel een andere vorm van complexiteit die niet eens als leven gezien kan worden maar wel verwonderlijk is) toestaan ergens in de tijd is zeer moeilijk. Deïsten en theïsten goochelen nog wel eens met hele kleine getallen maar ze kunnen nooit degelijk onderbouwen hoe ze daaraan komen. De discussie blijft daarom voorlopig zeer speculatief omdat we ook al niet weten of er misschien vele universa zijn. | |
ZureMelk | vrijdag 13 mei 2011 @ 00:21 |
Wij mensen doen hier op aarde trouwens gewoon waar we zin in hebben zo lang we daar de kans toe krijgen. Zingeving komt vanuit jezelf. Alternatief zou externe zingeving zijn. Zingeving die jou van buitenaf opgelegd wordt. Ik zie niet in waarom dat laatste zo veel beter zou zijn. | |
vaarsuvius | vrijdag 13 mei 2011 @ 00:28 |
"kans" inderdaad tussen aanhalingstekens hier. Zoals in : "De kans dat de winnaar van de staatsloterij de staatsloterij gewonnen heeft is 100%" misschien moet je een ander woord gebruiken..... | |
#ANONIEM | vrijdag 13 mei 2011 @ 22:57 |
Topic opgeschoond. | |
Dalliance | vrijdag 13 mei 2011 @ 23:13 |
Juist het feit dat we sterven is de reden van onze voortplantingsdrang. Het voortplanten is niet zo zeer het doel op zich. Het verzekeren van het voortbestaan van onze genen geenszins. Het doel is eeuwig leven, maar dit kan niet. Dus planten we ons voort om onszelf toch te verzekeren van een voortbestaan. We willen namelijk niets anders dan het vermijden van pijn en het nastreven van geluk. Alles wat je doet heeft direct ofwel indirect daar mee te maken. De een heeft hier een andere invulling voor dan de ander, maar komt in essentie op hetzelfde neer. En aangezien we nooit compleet tevreden zijn in onze nastreving van geluk, lijkt het wel, willen we het eeuwige leven. Dat is het doel.![]() |