F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Jij gaat er bij jouw reactie's vanuit dat de ziel bestaat en ook losgekoppeld kan worden van je lichaam. Dat kan. Maar dat is een mening, niet een feit...quote:Op donderdag 12 mei 2011 20:06 schreef Johannes_VIII het volgende:
[..]
Ik denk dat als je sterft dat je ziel losgekoppeld wordt van je stoffelijke lichaam. Er is dan niets meer om je ziel in je lichaam te houden. Je ziel zweeft dan weg. Mogelijk dat je ziel dan door iets anders aangetrokken wordt waardoor het uiteindelijk in het hiernamaals terechtkomt of zich probeert te hechten aan een ander lichaam dat nog geen ziel bezit. Of misschien gaat je ziel eerst naar het hiernamaals, herstelt daar en keert later pas terug.
Of we zijn gewoon allemaal één. Als we sterven verdwijnt dit bewustzijn, maar overleven we in alle andere levensvormen en levensvormen die nog moeten komen. Dat is in mijn ogen ook een vorm van reïncarnatie.
[..]
Een mens is een mens in zijn geheel inclusief een ziel die kan komen en gaan. Net zoals een auto zonder een automobilist niet compleet is, maar de automobilist is niet beperkt tot één auto.
Overigens kan het ook zijn dat we bang voor de dood zijn, zodat we erover na gaan denken en het bestaan van God overwegen. Mogelijk dat hij dit zo bedoeld heeft.
MVG
BorstKroller
BorstKroller
Sorry. Ik bedoelde het ook als mening. Ik ga er ook niet helemaal vanuit, maar ik neig wel naar het geloof in een ziel. Ik probeer ook meer met mogelijkheden te komen dan een absolute waarheid te verkondigen.quote:
[..]
Jij gaat er bij jouw reactie's vanuit dat de ziel bestaat en ook losgekoppeld kan worden van je lichaam. Dat kan. Maar het is een mening, niet een feit...
Saai topic voor filosofen, dunkt me.
Het 'bestaan' van de ziel is het hedendaagse metafysisch monisme allang geen houdbaar idee meer tenzij je het niet erg vind om voor dualist "uitgescholden" te worden.
Als idee denk ik echter ook dat het fout gehanteerd wordt. Mensen zien de ziel als een 'ding' wat zich in het hier en nu zou bevinden of zou samenvallen met het huidige zelf. Het lijkt echter bedoeld als een cumulatieve collectie van alle statische momenten die het leven aaneenschakelen, wat effectief de ziel een vierdimensionale eenheid maakt.
In feite dus gewoon het levensverhaal, verpakt in een wat handiger woord. "Iemand op zijn ziel trappen" is ook een stuk sneller dan moeten uitleggen waarom een bepaalde persoon een bepaald woord of actie als bijzonder kwetsend ervaart.
Het 'bestaan' van de ziel is het hedendaagse metafysisch monisme allang geen houdbaar idee meer tenzij je het niet erg vind om voor dualist "uitgescholden" te worden.
Als idee denk ik echter ook dat het fout gehanteerd wordt. Mensen zien de ziel als een 'ding' wat zich in het hier en nu zou bevinden of zou samenvallen met het huidige zelf. Het lijkt echter bedoeld als een cumulatieve collectie van alle statische momenten die het leven aaneenschakelen, wat effectief de ziel een vierdimensionale eenheid maakt.
In feite dus gewoon het levensverhaal, verpakt in een wat handiger woord. "Iemand op zijn ziel trappen" is ook een stuk sneller dan moeten uitleggen waarom een bepaalde persoon een bepaald woord of actie als bijzonder kwetsend ervaart.
Wat is er mis met dualisme?quote:
Saai topic voor filosofen, dunkt me.
Het 'bestaan' van de ziel is het hedendaagse metafysisch monisme allang geen houdbaar idee meer tenzij je het niet erg vind om voor dualist "uitgescholden" te worden.
Als idee denk ik echter ook dat het fout gehanteerd wordt. Mensen zien de ziel als een 'ding' wat zich in het hier en nu zou bevinden of zou samenvallen met het huidige zelf. Het lijkt echter bedoeld als een cumulatieve collectie van alle statische momenten die het leven aaneenschakelen, wat effectief de ziel een vierdimensionale eenheid maakt.
In feite dus gewoon het levensverhaal, verpakt in een wat handiger woord. "Iemand op zijn ziel trappen" is ook een stuk sneller dan moeten uitleggen waarom een bepaalde persoon een bepaald woord of actie als bijzonder kwetsend ervaart.
heb de discussie niet gelezen, excuus als dit al behandeld is.quote:
Een ziel, bestaat dat? Of is dat ook allemaal verzonnen door de mens om niet te hoeven vrezen voor de dood...?
Wat denken jullie?
Het lijkt me juist dat mensen banger voor de dood zijn als ze in een ziel geloven. Als die ziel voort blijft bestaan, dan kan er dus na de dood ook iets engs mee gebeuren... Eeuwige hellevuur wellicht.. Of oneindig vervelen in de hemel...
Zonder ziel is de dood veel minder eng. Dan is het gewoon, 'op een dag gaat het licht uit.. klaar.'
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Als er ook nog katten in de hemel mogen komen lijkt het mij daar niet zo saai te zijn.
Volgens Midas Dekkers zit er naast de hemelpoort een kattenluikje.
Een hele geruststelling.
Volgens Midas Dekkers zit er naast de hemelpoort een kattenluikje.
Een hele geruststelling.
simpel gesteld: dat er als het ware twee van elkaar afgescheiden entiteiten te onderscheiden zijn en dat die tesamen dezelfde entiteit vormen zonder dat er ook maar enige verklaring te geven hoe die twee dan met elkaar zouden samenhangen.quote:
Het merendeel van de religies gaat uit van een ziel.
Het concept heeft door de geschiedenis wel diverse vormen gehad.
Vaak dacht men dat de ziel bij het hart zat omdat bij sommige heftige gevoelens je het hart harder kan voelen kloppen. Sinds men weet dat het geestelijke leven verbonden is met de hersenen denken steeds meer gelovigen dat de ziel in je hoofd huist.
Jaïnisten denken dat al het leven een ziel heeft, sommigen doen daarom letterlijk geen vlieg kwaad.
De Oude Grieken dachten zeer verschillend over de ziel. Er waren in verschillende perioden verschillende theorieën en deze waren vaak niet wijdverbreid:
Later won het idee van de ziel aan populariteit. Men dacht dat de ziel het lichaam animeerde maar ook dat planten en dieren een soort ziel hadden. Een theorie verdeelde de ziel op in een ziel voor mentale en psychische activiteiten en aan de andere kant de non-rationele ziel voor de rest van het leven. Daarbij was het nog steeds vaak niet duidelijk wat nu onder welk deel van de ziel viel.
Men bleef dus zwabberen met het concept ziel.
Aristoteles dacht dat alle levende wezens een ziel hadden die verantwoordelijk was voor alle activiteiten zoals bv groeien, bewegen, denken etc. Hij dacht niet dat er een apart orgaan was dat met denken te maken heeft.
Epicurius dacht dat de ziel een soort lichaam in het lichaam was en dat de twee direct verbonden en afhankelijk waren. Zonder vleselijk lichaam geen ziel en zonder ziel geen leven dus. Ook hier was de ziel algemeen voor al het leven.
Sommigen dacht er deels over als Socrates maar wel selectief, alleen de zielen van zeer wijze mensen zouden niet verdwijnen.
Epicurius had zijn idee over de ziel nog verder uitgewerkt naar zijn eigen theorie van atomisme. De ziel zou opgedeeld zijn in een soort kleine ondeelbare deeltjes. Hiervoor introduceerde hij een nieuw soort naamloze substantie om de (zintuiglijke) perceptie te verklaren. Hij dacht dat uit perceptie automatisch cognitie voortvloeide en daardoor mensen per definitie rationeel waren.
Het niet-rationele deel van de ziel zou het geheugen bevatten en voor impulsen zorgen.
Geestelijke pijn zou in het rationele deel van de ziel zitten en fysieke pijn in het non-rationele.
Het stoïcisme in de Hellenistische periode maakt onderscheid tussen 3 soorten zielen: de laagste soort houdt alle materie bij elkaar (stenen, botten), de tweede/middelste is voor het leven (metabolisme, groei) en de hoogste voor cognitie en lust. Stenen hebben alleen de laagste soort ziel, planten de laagste en middelste en dieren alle 3.
De hoogste soort zou uit 8 delen bestaan: de geest, 5 zintuigen, reproductie en de stem. De geest zou in het hart huizen.
En daarna zou het nog lang onrustig blijven ontremd de ziel.
Er zijn nog duizenden andere culturen met hun eigen (soms bizarre) geschiedenis van hoe men tegen de ziel aankijkt.
Je kan stellen dat men probeerde te begrijpen hoe de mens werkt en soms dingen met mekaar verbond om het plaatsje kloppend te maken of dingen die men niet begreep een naam gaf. De ziel of een van de vele equivalenten is zo'n naam.
Nu de wetenschap veel meer van de hersenen af weet hebben we in feite niet meer het woord ziel nodig om onze geestelijke wereld te verklaren.
Toch houden zeer veel mensen nog steeds vast aan het bestaan van een ziel.
Er is dus blijkbaar meer aan de hand dan alleen het willen benoemen van het onbekende.
Er is een innerlijke drang om onze geest een niet materialistische eigenschap te geven.
Dat is al bij jonge kinderen zo. Als een huisdier dood gaat begrijpen ze wel dat het dier geen eten meer nodig heeft maar ze praten er nog wel tegen.
Mensen hebben de drang om entiteiten waar ze veel interactie mee hebben een duurzaamheid te geven en om er een geestelijke band mee te vormen.
Voorbeeld: een geliefd huishoudelijk apparaat dat al vele jaren dienst doet wordt op den duur meer dan een stoffelijk apparaat, velen gaan er tegen praten (in gedachten) en krijgen empathie voor het ding. Als het ouwe vertrouwde apparaat dan stuk is dan voelt men een soort verlies alsof het om een bekende gaat.
Mensen zijn van nature geneigd tot het toekennen van een ziel aan zaken waar ze aan hechten.
Ook is het idee dat er een niets zit aan te komen als men sterft ook niet echt comfortabel voor velen. Ons zelfbewustzijn zorgt ervoor dat we een extra overlevingsmechanisme hebben. We willen dwangmatig ons voortbestaan veilig stellen. Dit zorgt ervoor dat we moeite hebben met de dood en dood gaan dus niet zo makkelijk accepteren. De ziel is dan een voor de hand liggende oplossing voor dit probleem.
Het dogmatiseren van dit concept is dan religie.
Het concept heeft door de geschiedenis wel diverse vormen gehad.
Vaak dacht men dat de ziel bij het hart zat omdat bij sommige heftige gevoelens je het hart harder kan voelen kloppen. Sinds men weet dat het geestelijke leven verbonden is met de hersenen denken steeds meer gelovigen dat de ziel in je hoofd huist.
Jaïnisten denken dat al het leven een ziel heeft, sommigen doen daarom letterlijk geen vlieg kwaad.
De Oude Grieken dachten zeer verschillend over de ziel. Er waren in verschillende perioden verschillende theorieën en deze waren vaak niet wijdverbreid:
Glaucon, in the last book of the Republic (608d), is taken aback by Socrates' question,quote:“Men find it very hard to believe”, Cebes says at Phaedo 70a, “what you said about the soul. They think that after it has left the body it no longer exists anywhere, but that it is destroyed and dissolved on the day the man dies.”
Er was veel onenigheid of de ziel bestond, of deze het lichaam kon verlaten na de dood en wat er na de dood eventueel van over bleef.quote:“Haven't you realized that our soul is immortal and never destroyed?”
He looked at me with wonder and said: “No, by god, I haven't. Are you really in a position to assert that?”
Later won het idee van de ziel aan populariteit. Men dacht dat de ziel het lichaam animeerde maar ook dat planten en dieren een soort ziel hadden. Een theorie verdeelde de ziel op in een ziel voor mentale en psychische activiteiten en aan de andere kant de non-rationele ziel voor de rest van het leven. Daarbij was het nog steeds vaak niet duidelijk wat nu onder welk deel van de ziel viel.
Men bleef dus zwabberen met het concept ziel.
Aristoteles dacht dat alle levende wezens een ziel hadden die verantwoordelijk was voor alle activiteiten zoals bv groeien, bewegen, denken etc. Hij dacht niet dat er een apart orgaan was dat met denken te maken heeft.
Epicurius dacht dat de ziel een soort lichaam in het lichaam was en dat de twee direct verbonden en afhankelijk waren. Zonder vleselijk lichaam geen ziel en zonder ziel geen leven dus. Ook hier was de ziel algemeen voor al het leven.
Sommigen dacht er deels over als Socrates maar wel selectief, alleen de zielen van zeer wijze mensen zouden niet verdwijnen.
Epicurius had zijn idee over de ziel nog verder uitgewerkt naar zijn eigen theorie van atomisme. De ziel zou opgedeeld zijn in een soort kleine ondeelbare deeltjes. Hiervoor introduceerde hij een nieuw soort naamloze substantie om de (zintuiglijke) perceptie te verklaren. Hij dacht dat uit perceptie automatisch cognitie voortvloeide en daardoor mensen per definitie rationeel waren.
Het niet-rationele deel van de ziel zou het geheugen bevatten en voor impulsen zorgen.
Geestelijke pijn zou in het rationele deel van de ziel zitten en fysieke pijn in het non-rationele.
Het stoïcisme in de Hellenistische periode maakt onderscheid tussen 3 soorten zielen: de laagste soort houdt alle materie bij elkaar (stenen, botten), de tweede/middelste is voor het leven (metabolisme, groei) en de hoogste voor cognitie en lust. Stenen hebben alleen de laagste soort ziel, planten de laagste en middelste en dieren alle 3.
De hoogste soort zou uit 8 delen bestaan: de geest, 5 zintuigen, reproductie en de stem. De geest zou in het hart huizen.
En daarna zou het nog lang onrustig blijven ontremd de ziel.
Er zijn nog duizenden andere culturen met hun eigen (soms bizarre) geschiedenis van hoe men tegen de ziel aankijkt.
Je kan stellen dat men probeerde te begrijpen hoe de mens werkt en soms dingen met mekaar verbond om het plaatsje kloppend te maken of dingen die men niet begreep een naam gaf. De ziel of een van de vele equivalenten is zo'n naam.
Nu de wetenschap veel meer van de hersenen af weet hebben we in feite niet meer het woord ziel nodig om onze geestelijke wereld te verklaren.
Toch houden zeer veel mensen nog steeds vast aan het bestaan van een ziel.
Er is dus blijkbaar meer aan de hand dan alleen het willen benoemen van het onbekende.
Er is een innerlijke drang om onze geest een niet materialistische eigenschap te geven.
Dat is al bij jonge kinderen zo. Als een huisdier dood gaat begrijpen ze wel dat het dier geen eten meer nodig heeft maar ze praten er nog wel tegen.
Mensen hebben de drang om entiteiten waar ze veel interactie mee hebben een duurzaamheid te geven en om er een geestelijke band mee te vormen.
Voorbeeld: een geliefd huishoudelijk apparaat dat al vele jaren dienst doet wordt op den duur meer dan een stoffelijk apparaat, velen gaan er tegen praten (in gedachten) en krijgen empathie voor het ding. Als het ouwe vertrouwde apparaat dan stuk is dan voelt men een soort verlies alsof het om een bekende gaat.
Mensen zijn van nature geneigd tot het toekennen van een ziel aan zaken waar ze aan hechten.
Ook is het idee dat er een niets zit aan te komen als men sterft ook niet echt comfortabel voor velen. Ons zelfbewustzijn zorgt ervoor dat we een extra overlevingsmechanisme hebben. We willen dwangmatig ons voortbestaan veilig stellen. Dit zorgt ervoor dat we moeite hebben met de dood en dood gaan dus niet zo makkelijk accepteren. De ziel is dan een voor de hand liggende oplossing voor dit probleem.
Het dogmatiseren van dit concept is dan religie.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Wat ik me dan afvraag is hoe een ziel ontstaat. De wereldbevolking wordt steeds groter, dus niet iedere pasgeboren baby kan dus een 'oude' ziel krijgen. Is het dan ook mogelijk dat andere levensvormen een ziel hebben en dat het dus afhankelijk van je vorige levensstijl is welke nieuw lichaam je in je volgende leven krijgt? En dat de eerste levensvormen op aarde zielen hadden van een andere planeet?quote:
[..]
Ik denk dat als je sterft dat je ziel losgekoppeld wordt van je stoffelijke lichaam. Er is dan niets meer om je ziel in je lichaam te houden. Je ziel zweeft dan weg. Mogelijk dat je ziel dan door iets anders aangetrokken wordt waardoor het uiteindelijk in het hiernamaals terechtkomt of zich probeert te hechten aan een ander lichaam dat nog geen ziel bezit. Of misschien gaat je ziel eerst naar het hiernamaals, herstelt daar en keert later pas terug.
Of we zijn gewoon allemaal één. Als we sterven verdwijnt dit bewustzijn, maar overleven we in alle andere levensvormen en levensvormen die nog moeten komen. Dat is in mijn ogen ook een vorm van reïncarnatie.
[..]
Een mens is een mens in zijn geheel inclusief een ziel die kan komen en gaan. Net zoals een auto zonder een automobilist niet compleet is, maar de automobilist is niet beperkt tot één auto.
Overigens kan het ook zijn dat we bang voor de dood zijn, zodat we erover na gaan denken en het bestaan van God overwegen. Mogelijk dat hij dit zo bedoeld heeft.
ROBODEMONS..................|:(
Ik geloof in lichaam, geest en ziel maar niet in een wedergeboorte of reincarnatie maar eerder een soort tabula rasa. Lichaam is materie, ziel is het tegenovergestelde van materie (als licht) en geest is datgene wat lichaam en dat licht ervaart, een beetje van beiden, het zweeft tussen 2 werelden in maar is op 1 gericht en dat is de materiele. Het lichaam (of het brein) creeert het idee van een zelf (geest) die indrukken/informatie verkrijgt via de lichamelijke zintuigen van deze materiele wereld en deze informatie vertaald en kopieert naar een soort van andere wereld (het tegenovergestelde van de materiele wereld oftewel het hiernamaals), die andere wereld is de ziel, wat eigenlijk een soort huis is (of als een ruimteschip) die in een grotere, eveneens oneindige ruimte bestaat.
Er is wel een connectie tussen geest en ziel en geest en lichaam maar niet tussen lichaam en ziel, die bevinden zich beiden in tegengestelde dimensies, 2 lagen van hetzelfde bestaan. De ziel beweegt wel mee met het lichaam (die meebeweegt met die aarde, die weer in de beweging van de zon is enz.) tot die uit elkaar valt, dan verplaatst de geest zich naar de ziel en verliest de ziel zijn momentum en is het uiteindelijk een statisch object dwz zonder snelheid ten opzichte van alle zielen die ervoor gecreeerd zijn, die net zo bewegingsloos in een oneindige ruimte hangen. Het is dan wel mogelijk om als geest tussen zielen te reizen maar een ziel opzich zal nooit veranderen op wat voor manier dan ook dus ook niet van plek (het is in de kern alles wat bestaat of kan bestaan, alles wat die geest zich maar kan voorstellen en meer).
Er is wel een connectie tussen geest en ziel en geest en lichaam maar niet tussen lichaam en ziel, die bevinden zich beiden in tegengestelde dimensies, 2 lagen van hetzelfde bestaan. De ziel beweegt wel mee met het lichaam (die meebeweegt met die aarde, die weer in de beweging van de zon is enz.) tot die uit elkaar valt, dan verplaatst de geest zich naar de ziel en verliest de ziel zijn momentum en is het uiteindelijk een statisch object dwz zonder snelheid ten opzichte van alle zielen die ervoor gecreeerd zijn, die net zo bewegingsloos in een oneindige ruimte hangen. Het is dan wel mogelijk om als geest tussen zielen te reizen maar een ziel opzich zal nooit veranderen op wat voor manier dan ook dus ook niet van plek (het is in de kern alles wat bestaat of kan bestaan, alles wat die geest zich maar kan voorstellen en meer).
Zolen dan?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Reïncarnatie is niet echt anders dan de dood als het zou bestaan.quote:
[..]
Wat ik me dan afvraag is hoe een ziel ontstaat. De wereldbevolking wordt steeds groter, dus niet iedere pasgeboren baby kan dus een 'oude' ziel krijgen. Is het dan ook mogelijk dat andere levensvormen een ziel hebben en dat het dus afhankelijk van je vorige levensstijl is welke nieuw lichaam je in je volgende leven krijgt? En dat de eerste levensvormen op aarde zielen hadden van een andere planeet?
Wat weet jij nog van je vorige incarnatie?
Ik in ieder geval helemaal niets.
In dat geval heeft de vorige eigenaar er dus helemaal niets aan dat ie gereïncarneerd is.
Praktisch gezien is reïncarneren dan dus als sterven omdat in beide gevallen je bewustzijn permanent verdwijnt.
Wat er in heilige boeken geschreven staat is niet belangrijk, aan de vruchten herkent men de boom.
Zitten daar dan ook nog piepkleine muizenluikjes naast? (anders is't zo zielig...)quote:
Als er ook nog katten in de hemel mogen komen lijkt het mij daar niet zo saai te zijn.
Volgens Midas Dekkers zit er naast de hemelpoort een kattenluikje.
Een hele geruststelling.
leuk woord: zielig. Zit ook het woord ziel in.
Dit is echt boeiend man. Ben met het eerste filmpje bezig en duurt idd ff om ze allemaal te zien, maar het is ontzettend boeiend.quote:
Misschien is dit wel interessant om te kijken, TS (als je veel tijd hebt tenminste)
Ook wel een interessante discussie die ik eens had met medegelovigen. (Dit was in de tijd van Herman en Dolly, de gekloonde stier en schaap)
We hadden het over het klonen van mensen en de ontwikkelingen op dat gebied.
Eén van de mensen maakte toen de opmerking dat een kloon van een mens nooit een volwaardig mens zou kunnen zijn, maar eerder als een dier, omdat god degene zou zijn die een ziel aan het lichaam gaf en het gekloonde wezen zou geen ziel krijgen volgens hem.
We hadden het over het klonen van mensen en de ontwikkelingen op dat gebied.
Eén van de mensen maakte toen de opmerking dat een kloon van een mens nooit een volwaardig mens zou kunnen zijn, maar eerder als een dier, omdat god degene zou zijn die een ziel aan het lichaam gaf en het gekloonde wezen zou geen ziel krijgen volgens hem.
waarom had God het klonen mogelijk gemaakt dan?quote:Op vrijdag 13 mei 2011 09:51 schreef BrammetjeBraam het volgende:
Ook wel een interessante discussie die ik eens had met medegelovigen. (Dit was in de tijd van Herman en Dolly, de gekloonde stier en schaap)
We hadden het over het klonen van mensen en de ontwikkelingen op dat gebied.
Eén van de mensen maakte toen de opmerking dat een kloon van een mens nooit een volwaardig mens zou kunnen zijn, maar eerder als een dier, omdat god degene zou zijn die een ziel aan het lichaam gaf en het gekloonde wezen zou geen ziel krijgen volgens hem.
Twiddel
Logica is aan religieuzen niet besteed.quote:Op vrijdag 13 mei 2011 10:00 schreef summer2bird het volgende:
[..]
waarom had God het klonen mogelijk gemaakt dan?
Maar waarschijnlijk had je een antwoord gehad in de trant van dat god ons de middelen en het verstand gegeven heeft om goede dingen te doen, maar dat niet iedereen daar goede dingen mee doet, maar ook kwade dingen. En dat we niet op de stoel van god moeten willen zitten en meer van dergelijke uitspraken.
Ik zie bijvoorbeeld een grote toekomst voor stamcelonderzoeken, maar het zal in ons calvinistische landje nog wel even duren voor hier draagvlak voor is.
stamcelonderzoek wordt wel degelijk in Nederland gedaanquote:
[..]
Ik zie bijvoorbeeld een grote toekomst voor stamcelonderzoeken, maar het zal in ons calvinistische landje nog wel even duren voor hier draagvlak voor is.
proest!quote:
[..]
Ik zie bijvoorbeeld een grote toekomst voor stamcelonderzoeken, maar het zal in ons calvinistische landje nog wel even duren voor hier draagvlak voor is.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Weet niet of dit voor mij bedoelt was....quote:
Maar ik ben er toch stellig van overtuigd dat er geen Goden bestaan.
Zoals ik eerder aangaf ben ik er ook van overtuigd dat er meerdere planeten zijn met een intelligente levensvormen. Maar in mijn overtuiging geloof ik dat ook zij een gevolg van de evolutie zijn. Niets meer...
Een agnost sluit niet uit dat er Goden bestaan omdat het simpelweg niet valt te bewijzen. Ik kan dit ook niet, maar ben toch overtuigd dat ze er niet zijn. Dat maakt mij toch een atheïst. Wel een ruimdenkende atheïst..
MVG
BorstKroller
BorstKroller
De eerste de beste God die mij kan overtuigen is spekkoper. Toto op heden is dat nog niet gebeurd. Er zijn wel veel goden-aanhangers die mij proberen te overtuigen maar ik geloof ze niet.quote:
[..]
Weet niet of dit voor mij bedoelt was....
Maar ik ben er toch stellig van overtuigd dat er geen Goden bestaan.
Zoals ik eerder aangaf ben ik er ook van overtuigd dat er meerdere planeten zijn met een intelligente levensvormen. Maar in mijn overtuiging geloof ik dat ook zij een gevolg van de evolutie zijn. Niets meer...
Een agnost sluit niet uit dat er Goden bestaan omdat het simpelweg niet valt te bewijzen. Ik kan dit ook niet, maar ben toch overtuigd dat ze er niet zijn. Dat maakt mij toch een atheïst. Wel een ruimdenkende atheïst..
Ik vind het zelf ook erg frustrerend dat haast geen gelovige een beetje anders kan denken.quote:
[..]
Logica is aan religieuzen niet besteed.
Maar waarschijnlijk had je een antwoord gehad in de trant van dat god ons de middelen en het verstand gegeven heeft om goede dingen te doen, maar dat niet iedereen daar goede dingen mee doet, maar ook kwade dingen. En dat we niet op de stoel van god moeten willen zitten en meer van dergelijke uitspraken.
Ik zie bijvoorbeeld een grote toekomst voor stamcelonderzoeken, maar het zal in ons calvinistische landje nog wel even duren voor hier draagvlak voor is.
Ik ben zelf ook gelovig maar niet aan het geloof dat nu bestaat
Het kan ook anders, als God ons de mogenlijkheden heeft gegeven om dit alles te doen, why not?
Twiddel
De meeste gelovigen zijn vanaf geboorte af aan gemanipuleerd.
De opvoeders zelf zijn zich daar vaak niet diepbewust van, zodat ze hun kinderen hun eigen opvattingen en geloofsovertuigingen opzadelen. Het is voor de gelovigen (maakt niet uit welke religie je aanhangt) de normaalste zaak van de wereld om het geloof, wat onderdeel uit is gaan maken van de cultuur, door te geven generatie op generatie. Het wordt vaak opgedrongen. Of dit nou op een menselijke manier gebeurt of niet maakt daarbij niks uit.
De gelovigen hebben zelf nooit het voorrecht gehad om alles vanuit een neutraal punt te bekijken en dan te beslissen welke kant ze op gaan. Ze worden vanaf de geboorte gedwongen een kant op te gaan en weten later niet eens meer beter.
Ik spreek hierbij niet voor elke gelovige, er zijn ook uitzonderingen...
Vergeet daarbij niet dat wij in Nederland vroeger onze eigen mythologie hadden. Door tuig als Bonifatius is ons het eigen geloof afgepakt en het christendom opgedrongen. Ja, dit ging vaak met geweld.!
De opvoeders zelf zijn zich daar vaak niet diepbewust van, zodat ze hun kinderen hun eigen opvattingen en geloofsovertuigingen opzadelen. Het is voor de gelovigen (maakt niet uit welke religie je aanhangt) de normaalste zaak van de wereld om het geloof, wat onderdeel uit is gaan maken van de cultuur, door te geven generatie op generatie. Het wordt vaak opgedrongen. Of dit nou op een menselijke manier gebeurt of niet maakt daarbij niks uit.
De gelovigen hebben zelf nooit het voorrecht gehad om alles vanuit een neutraal punt te bekijken en dan te beslissen welke kant ze op gaan. Ze worden vanaf de geboorte gedwongen een kant op te gaan en weten later niet eens meer beter.
Ik spreek hierbij niet voor elke gelovige, er zijn ook uitzonderingen...
Vergeet daarbij niet dat wij in Nederland vroeger onze eigen mythologie hadden. Door tuig als Bonifatius is ons het eigen geloof afgepakt en het christendom opgedrongen. Ja, dit ging vaak met geweld.!
MVG
BorstKroller
BorstKroller
Maar dualisme sluit een dergelijke verklaring toch niet uit?quote:
[..]
simpel gesteld: dat er als het ware twee van elkaar afgescheiden entiteiten te onderscheiden zijn en dat die tesamen dezelfde entiteit vormen zonder dat er ook maar enige verklaring te geven hoe die twee dan met elkaar zouden samenhangen.
Niet zo generaliseren. Dat is niet lief.quote:
[..]
Logica is aan religieuzen niet besteed.
