R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
dan zou de wet daarin dus moeten voorzien, een vrouw die de keuze maakt een kind te krijgen tegen de wil van de vader in dat de vader zn privacy beschermd word en niet financieel aan te klagen valt.quote:Op maandag 9 mei 2011 14:13 schreef Trommeldaris het volgende:
[..]
Ja en dat vind ik dus onzin. Die 100% garantie heb je nooit. Je kan afspraken maken maar je moet maar net hopen dat haar emoties niet anders reageren als ze wel zwanger is.
De man heeft niets te beslissen als de zwangerschap geconstateerd is.
Ik vind het dan onzin om de keuze aan de vrouw over te laten, maar de "lasten" ook bij de man.
Jou idee vind ik leuk, ware het niet dat de vrouw WEL achteraf een keuze heeft, en de man niet.
De moeder besluit immers het kind te krijgen dus deal er maar mee dan als moeder zijnde.
Ik ben een moeder van 3 kinderen en heel wat voor de sokjes gehad maar mijn kinderen hebben een vader al dan niet in beeld maar het is mijn taak hen als stabiele jonge mensen op te voeden.
En ik moet ook vooruitzien naar wat goed is voor mijn kinderen.
Door omstandigheden was 1 vader niet in beeld maar heb hem wel altijd hooggehouden tov het kind want ik kon nooit weten toch?
wat hij en ik aan issues hadden was kind zijn zaak niet.
En ik kon weten dat kind vroeg of laat wilde weten over vader en andersom
is wel iets anders, vader hier was niet onwillig om een kind te krijgen maar door omstandigheden kon hij niet d evader zijn die hij wilde zijn(psychische ziekte)
Natuurlijk, maar om hem dan maar gelijk alle zeggenschap te ontnemen... Vind ik ook niet terecht. Beduvelen of niet, dat zou niet mee moeten spelen/ geen factor moeten zijn.quote:
Wat ik voornamelijk bedoel te zeggen: deze man is geen weerloos slachtoffer.
Hij beduvelt TS door te doen alsof hij vrij man is en hij beduvelt zijn vrouw door buiten de deur te eten.
Iemand die dat soort spelletjes speelt, weet dat hij met vuur speelt.
Je kan ook een dame treffen die uit is op een zaaddonor. Wil je dat niet? Sim-pel. Steek 'em in je eigen vrouw of huur een professional in, als je zonodig moet.
Fine, fuck you then!
The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts.
The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts.
Daar ben ik dan ook voor.quote:
[..]
dan zou de wet daarin dus moeten voorzien, een vrouw die de keuze maakt een kind te krijgen tegen de wil van de vader in dat de vader zn privacy beschermd word en niet financieel aan te klagen valt.
De moeder besluit immers het kind te krijgen dus deal er maar mee dan als moeder zijnde.
Natuurlijk wel beide kanten op. De man kan dan geen enkele inspraak meer hebben in het leven van het kind.
Nobody knows what's going to happen. And then we film it. That's the whole concept.
Lijkt me niet makkelijk, goed van je.quote:
Door omstandigheden was 1 vader niet in beeld maar heb hem wel altijd hooggehouden tov het kind want ik kon nooit weten toch?
wat hij en ik aan issues hadden was kind zijn zaak niet.
En ik kon weten dat kind vroeg of laat wilde weten over vader en andersom
twas voor de vader in kwestie nog zwaarder denk ikquote:
[..]
Lijkt me niet makkelijk, goed van je.
dat is ook mijn issue denk ik waar ik kwaad van word, je bent vader of moeder , je hebt de mazzel gehad kinderen te krijgen maar wie ben jij nou als vader of als moeder om je kind zo te vergiftigen met ideeen over de andere ouder?
maar goed das een totaal andere discussie
Maar een man heeft nooit zeggenschap over wat er in het lichaam van de vrouw gebeurt. Nooit. Ook niet binnen het huwelijk. Het is de vrouw die over het kind in haar buik gaat, altijd.quote:
[..]
Natuurlijk, maar om hem dan maar gelijk alle zeggenschap te ontnemen... Vind ik ook niet terecht. Beduvelen of niet, dat zou niet mee moeten spelen/ geen factor moeten zijn.
Klopt, zal er ook verder niet op ingaan, maar dat is inderdaad wat er te vaak gebeurt.quote:
[..]
twas voor de vader in kwestie nog zwaarder denk ik
dat is ook mijn issue denk ik waar ik kwaad van word, je bent vader of moeder , je hebt de mazzel gehad kinderen te krijgen maar wie ben jij nou als vader of als moeder om je kind zo te vergiftigen met ideeen over de andere ouder?
maar goed das een totaal andere discussie
Mede daarom ben ik ook heel benieuwd wat TS van plan is het kindje over zijn/haar vader te vertellen.
ik heb net telefonisch kontakt gehad met het fiom, mijn verhaal verteld en zijn gsm nummer gegeven ze gaan hem proberen te benaderen om samen om de tafel te gaan zitten, misschien dat dit lukt.
verder heb gelezen over hoe een abortus in zijn werkgaat maar dat lijkt zo inmens zwaar. weet niet of ik dat trek. ( en dan ben ik nog verder van huis ook voor mijn zoontje)
erkennen kan hij de vrucht / het kindje niet zolang hij getrouwd is met een ander dus er zou evt een verklaring opsteld moeten worden bij een notaris waarin staat dat hij de vader is zodat het kindje evt in de toekomst weet waar het vandaan komt.
de reden dat er een condoom gebruikt is was op mijn innitiaf hij wilde zonder, hij zei met condoom voel ik niks en ik wilde er een gebruiken niet zo zeer tegen een zwangerschap maar wel tegen soa's e.d ik heb hem gevraagd nog even te wachten zodat ik bij een menstruatie kon beginnen met de pil, niet dat ik bang was voor een zwangerschap maar voor mijn gemoedsrust hij wist van mijn medische geschiedenis en zei dan zal het zo'n vaart niet lopen, wel dus.
Ik vind het nog steeds een inmens moeilijke beslissing.... juist ook omdat ik er met hem niet over kan praten. het enige dat hij aangeboden heeft is om mee te gaan met een abortus waar ik van hem trouwens zelf de kosten van mag betalen want hij kan dat zijn vrouw niet uitleggen!!!!!! waar dat geld gebleven is.
ik heb dus heel sterk het gevoel dat hij het mijn probleem vind en niet dat van hem. dat maakt het er niet makkelijker op, ik vind het eigenlijk ons probleem en niet van mij alleen. maar ik kan niet zoals hij mijn kop in het zand steken. Ik neig wel al steeds meer naar houden. maar ben er nog niet voor honderd procent uit. men wat moeilijk, Vind het wel fijn dat er zoveel in het topic geschreven wordt ik probeer alles te lezen.
verder heb gelezen over hoe een abortus in zijn werkgaat maar dat lijkt zo inmens zwaar. weet niet of ik dat trek. ( en dan ben ik nog verder van huis ook voor mijn zoontje)
erkennen kan hij de vrucht / het kindje niet zolang hij getrouwd is met een ander dus er zou evt een verklaring opsteld moeten worden bij een notaris waarin staat dat hij de vader is zodat het kindje evt in de toekomst weet waar het vandaan komt.
de reden dat er een condoom gebruikt is was op mijn innitiaf hij wilde zonder, hij zei met condoom voel ik niks en ik wilde er een gebruiken niet zo zeer tegen een zwangerschap maar wel tegen soa's e.d ik heb hem gevraagd nog even te wachten zodat ik bij een menstruatie kon beginnen met de pil, niet dat ik bang was voor een zwangerschap maar voor mijn gemoedsrust hij wist van mijn medische geschiedenis en zei dan zal het zo'n vaart niet lopen, wel dus.
Ik vind het nog steeds een inmens moeilijke beslissing.... juist ook omdat ik er met hem niet over kan praten. het enige dat hij aangeboden heeft is om mee te gaan met een abortus waar ik van hem trouwens zelf de kosten van mag betalen want hij kan dat zijn vrouw niet uitleggen!!!!!! waar dat geld gebleven is.
ik heb dus heel sterk het gevoel dat hij het mijn probleem vind en niet dat van hem. dat maakt het er niet makkelijker op, ik vind het eigenlijk ons probleem en niet van mij alleen. maar ik kan niet zoals hij mijn kop in het zand steken. Ik neig wel al steeds meer naar houden. maar ben er nog niet voor honderd procent uit. men wat moeilijk, Vind het wel fijn dat er zoveel in het topic geschreven wordt ik probeer alles te lezen.
ik ben wel van plan om net als tegen mijn zoon eerlijk te zijn over alles wat ik weet alleen van deze man weet ik beroerd weinig. Over de vader van mij zoon praat ik ook niet slecht niet tegen zoon en niet tegen andere mensen, hoewel dat de eerste maanden na de scheiding weleens moeilijk was maar inmiddels niet meer.
Ik denk dat hij er he-le-maal geen trek in heeft om met jou om de tafel gaan zitten praten. Hij wil dat kindje gewoon niet, klaar. Hij wil verder liever helemaal niets meer te maken hebben met deze penibele situatie (want stel dat zijn vrouw erachter komt..).
Abortus is overigens gratis, hoeft hij zich daar al niet druk meer over te maken
Abortus is overigens gratis, hoeft hij zich daar al niet druk meer over te maken
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Gelukkig is 2 kinderen in je eentje opvoeden absoluut niet zwaarquote:
verder heb gelezen over hoe een abortus in zijn werkgaat maar dat lijkt zo inmens zwaar. weet niet of ik dat trek. ( en dan ben ik nog verder van huis ook voor mijn zoontje)
een abortus word vergoed.quote:
ik heb net telefonisch kontakt gehad met het fiom, mijn verhaal verteld en zijn gsm nummer gegeven ze gaan hem proberen te benaderen om samen om de tafel te gaan zitten, misschien dat dit lukt.
verder heb gelezen over hoe een abortus in zijn werkgaat maar dat lijkt zo inmens zwaar. weet niet of ik dat trek. ( en dan ben ik nog verder van huis ook voor mijn zoontje)
erkennen kan hij de vrucht / het kindje niet zolang hij getrouwd is met een ander dus er zou evt een verklaring opsteld moeten worden bij een notaris waarin staat dat hij de vader is zodat het kindje evt in de toekomst weet waar het vandaan komt.
de reden dat er een condoom gebruikt is was op mijn innitiaf hij wilde zonder, hij zei met condoom voel ik niks en ik wilde er een gebruiken niet zo zeer tegen een zwangerschap maar wel tegen soa's e.d ik heb hem gevraagd nog even te wachten zodat ik bij een menstruatie kon beginnen met de pil, niet dat ik bang was voor een zwangerschap maar voor mijn gemoedsrust hij wist van mijn medische geschiedenis en zei dan zal het zo'n vaart niet lopen, wel dus.
Ik vind het nog steeds een inmens moeilijke beslissing.... juist ook omdat ik er met hem niet over kan praten. het enige dat hij aangeboden heeft is om mee te gaan met een abortus waar ik van hem trouwens zelf de kosten van mag betalen want hij kan dat zijn vrouw niet uitleggen!!!!!! waar dat geld gebleven is.
ik heb dus heel sterk het gevoel dat hij het mijn probleem vind en niet dat van hem. dat maakt het er niet makkelijker op, ik vind het eigenlijk ons probleem en niet van mij alleen. maar ik kan niet zoals hij mijn kop in het zand steken. Ik neig wel al steeds meer naar houden. maar ben er nog niet voor honderd procent uit. men wat moeilijk, Vind het wel fijn dat er zoveel in het topic geschreven wordt ik probeer alles te lezen.
ook kun je nu nog kiezen voor een overtijdsbehandeling, dat de abortus dus opgewekt word met pillen maar dan zul je snel moeten zijn.
Wat een hondenlul.quote:
de reden dat er een condoom gebruikt is was op mijn innitiaf hij wilde zonder, hij zei met condoom voel ik niks en ik wilde er een gebruiken niet zo zeer tegen een zwangerschap maar wel tegen soa's e.d ik heb hem gevraagd nog even te wachten zodat ik bij een menstruatie kon beginnen met de pil, niet dat ik bang was voor een zwangerschap maar voor mijn gemoedsrust hij wist van mijn medische geschiedenis en zei dan zal het zo'n vaart niet lopen, wel dus.
Waarom wil je het houden, anders dan dat je een abortus niet trekt?
Als er dan toch eerlijke en open manier gepraat word hier, geloof me een abortus is even ingrijpend maar weegt niet op tegen de pittigheid van 2 kinderen opvoeden!quote:
[..]
Gelukkig is 2 kinderen in je eentje opvoeden absoluut niet zwaar
Als j een open en eerlijke afweging tov jezelf je maakt kun je een abortus ondergaan zonder schuldgevoelens.
En dan kun je het minimaliseren tot een kleine ingreep.al dan niet onder narcose
Vind dat je er tot nu toe erg goed mee om gaat. Het wil namelijk nog wel eens voorkomen dat een vrouw zich (extra) schuldig voelt doordat de andere man een vrouw had. Ondanks dat ze dat niet wisten en het zijn fout is. Dan kan een keuze nogal overtrokken zijn en in het nadeel van de vrouw die zwanger is vallen.quote:
ik heb net telefonisch kontakt gehad met het fiom, mijn verhaal verteld en zijn gsm nummer gegeven ze gaan hem proberen te benaderen om samen om de tafel te gaan zitten, misschien dat dit lukt.
verder heb gelezen over hoe een abortus in zijn werkgaat maar dat lijkt zo inmens zwaar. weet niet of ik dat trek. ( en dan ben ik nog verder van huis ook voor mijn zoontje)
erkennen kan hij de vrucht / het kindje niet zolang hij getrouwd is met een ander dus er zou evt een verklaring opsteld moeten worden bij een notaris waarin staat dat hij de vader is zodat het kindje evt in de toekomst weet waar het vandaan komt.
de reden dat er een condoom gebruikt is was op mijn innitiaf hij wilde zonder, hij zei met condoom voel ik niks en ik wilde er een gebruiken niet zo zeer tegen een zwangerschap maar wel tegen soa's e.d ik heb hem gevraagd nog even te wachten zodat ik bij een menstruatie kon beginnen met de pil, niet dat ik bang was voor een zwangerschap maar voor mijn gemoedsrust hij wist van mijn medische geschiedenis en zei dan zal het zo'n vaart niet lopen, wel dus.
Ik vind het nog steeds een inmens moeilijke beslissing.... juist ook omdat ik er met hem niet over kan praten. het enige dat hij aangeboden heeft is om mee te gaan met een abortus waar ik van hem trouwens zelf de kosten van mag betalen want hij kan dat zijn vrouw niet uitleggen!!!!!! waar dat geld gebleven is.
ik heb dus heel sterk het gevoel dat hij het mijn probleem vind en niet dat van hem. dat maakt het er niet makkelijker op, ik vind het eigenlijk ons probleem en niet van mij alleen. maar ik kan niet zoals hij mijn kop in het zand steken. Ik neig wel al steeds meer naar houden. maar ben er nog niet voor honderd procent uit. men wat moeilijk, Vind het wel fijn dat er zoveel in het topic geschreven wordt ik probeer alles te lezen.
Dat wordt bij haar wel lastig lijkt mij.quote:
[..]
Als er dan toch eerlijke en open manier gepraat word hier, geloof me een abortus is even ingrijpend maar weegt niet op tegen de pittigheid van 2 kinderen opvoeden!
Als j een open en eerlijke afweging tov jezelf je maakt kun je een abortus ondergaan zonder schuldgevoelens.
En dan kun je het minimaliseren tot een kleine ingreep.al dan niet onder narcose
32 jaar, kinderwens (in een ideale situatie), moeilijk zwanger.
Als ik mij in dat geval verdiep in de situatie dan lijkt het mij als vrouw makkelijker om iets meer aan te poten en af en toe even boos te zijn als het je allemaal te veel is dan dat je rustig op de bank zit en je afvraagt: wat als?
Dat lijkt mij ook zo lastig aan deze keuze.
ik had in dit geval mijn keuze wel geweten maar het is niet aan mij.quote:
[..]
Dat wordt bij haar wel lastig lijkt mij.
32 jaar, kinderwens (in een ideale situatie), moeilijk zwanger.
Als ik mij in dat geval verdiep in de situatie dan lijkt het mij als vrouw makkelijker om iets meer aan te poten en af en toe even boos te zijn als het je allemaal te veel is dan dat je rustig op de bank zit en je afvraagt: wat als?
Dat lijkt mij ook zo lastig aan deze keuze.
ik wilde alleen wel even nuanceren hoe zwaar zo n ingreep kan zijn.
geestelijk gezien ja, lichamelijk nagenoeg niet.
je bent in no time klaar om het even zo te zeggen, weinig pijn of napijn.
Dus in zoverre niet zozeer belastend.
geestelijk kan ander verhaal zijn.
Ik vind het eigenlijk ook wel belangrijk dat je naast je eigen wens goed nadenkt over de gevolgen voor anderen. Voor die man, voor het kind dat je al hebt, voor het kind dat er nog niet is. Het lijkt me voor haar kind niet makkelijk als er opeens een broertje of zusje komt en hij geen idee heeft waar dat opeens vandaan komt. Het bestaande kind kun je straks als eenverdiener ook minder geven qua liefde en geld overigens. Daarnaast vraag ik me dus af of het voor het nieuwe kind niet heel moeilijk gaat zijn om er te zijn terwijl je weet dat een van je ouders je absoluut niet op aarde wilde hebben. En ten derde dus een man die een kind krijgt dat ie absoluut niet wil.quote:
[..]
Dat wordt bij haar wel lastig lijkt mij.
32 jaar, kinderwens (in een ideale situatie), moeilijk zwanger.
Als ik mij in dat geval verdiep in de situatie dan lijkt het mij als vrouw makkelijker om iets meer aan te poten en af en toe even boos te zijn als het je allemaal te veel is dan dat je rustig op de bank zit en je afvraagt: wat als?
Dat lijkt mij ook zo lastig aan deze keuze.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Daar heb je gelijk in. Stelt niet zo heel veel voor. Al heb ik ook wel eens van verhalen gehoord die niet zo fijn zijn qua timing wanneer het gebeurd.quote:
[..]
ik had in dit geval mijn keuze wel geweten maar het is niet aan mij.
ik wilde alleen wel even nuanceren hoe zwaar zo n ingreep kan zijn.
geestelijk gezien ja, lichamelijk nagenoeg niet.
je bent in no time klaar om het even zo te zeggen, weinig pijn of napijn.
Dus in zoverre niet zozeer belastend.
geestelijk kan ander verhaal zijn.
Abortus zelf ondergaan zonder schuldgevoel is niet zo'n groot probleem volgens mij in vergelijking met de nasleep. Je stelt je als vrouw zijnde toch eens in de zoveel tijd af hoe je er nu bij had gelopen als je het niet had gedaan. De ene keer wat positiever dan de andere keer, maar denk dat de negatieve gedachte toch wel overheersend is. Dit is overigens ook zo bij meisjes die ongewenst op jonge leeftijd abortus plegen. Volgens mij moet je wel heel sterk in je schoenen staan als het na een paar jaar amper meer iets met je doet.
Al ligt het ook aan de kijk hierop, je eigen lifestyle op dat moment en je toekomstbeeld.
Generaliserend gezien (wat je misschien niet moet willen, maar doe het toch om mijn punt duidelijk te maken) is het voor een vrouw die graag feest in het weekend, een negatieve kijk op kinderen heeft en nog graag carrière wil maken een stuk gemakkelijker, waarbij haar manier van leven misschien ook minder gelegenheid biedt om constant rond te lopen met de wat-als-vraag?
Dat is waar. En wat niet weet (in dit geval beseft) wat niet deert.quote:
[..]
Ik vind het eigenlijk ook wel belangrijk dat je naast je eigen wens goed nadenkt over de gevolgen voor anderen. Voor die man, voor het kind dat je al hebt, voor het kind dat er nog niet is. Het lijkt me voor haar kind niet makkelijk als er opeens een broertje of zusje komt en hij geen idee heeft waar dat opeens vandaan komt. Het bestaande kind kun je straks als eenverdiener ook minder geven qua liefde en geld overigens. Daarnaast vraag ik me dus af of het voor het nieuwe kind niet heel moeilijk gaat zijn om er te zijn terwijl je weet dat een van je ouders je absoluut niet op aarde wilde hebben. En ten derde dus een man die een kind krijgt dat ie absoluut niet wil.
Overigens zijn er ook wel voorbeelden van meer dan 4 kinderen in een gezin die meer dan genoeg krijgen. Of 2 verschillende gezinnen die samensmelten tot een nieuw gezin.
Dat is ook het irritante eraan. Aan alles zitten wel weer tegenstellingen en voorbeelden die iets anders uitwijzen. En je kan natuurlijk niet a la Lotto Weekend Miljonairs op je eerste ingeving afgaan.
Al zou ik dan eerder de 50/50 gebruiken. Dan weet je meteen het goede antwoord en kost het je maar 1 hulplijn..
quote:
[..]
Ik vind het eigenlijk ook wel belangrijk dat je naast je eigen wens goed nadenkt over de gevolgen voor anderen. Voor die man, voor het kind dat je al hebt, voor het kind dat er nog niet is. Het lijkt me voor haar kind niet makkelijk als er opeens een broertje of zusje komt en hij geen idee heeft waar dat opeens vandaan komt. Het bestaande kind kun je straks als eenverdiener ook minder geven qua liefde en geld overigens. Daarnaast vraag ik me dus af of het voor het nieuwe kind niet heel moeilijk gaat zijn om er te zijn terwijl je weet dat een van je ouders je absoluut niet op aarde wilde hebben. En ten derde dus een man die een kind krijgt dat ie absoluut niet wil.
Ik ben altijd gek geweest op kinderen alhoewel als ik alles van te voren had geweten hahahah.quote:
[..]
Daar heb je gelijk in. Stelt niet zo heel veel voor. Al heb ik ook wel eens van verhalen gehoord die niet zo fijn zijn qua timing wanneer het gebeurd.
Abortus zelf ondergaan zonder schuldgevoel is niet zo'n groot probleem volgens mij in vergelijking met de nasleep. Je stelt je als vrouw zijnde toch eens in de zoveel tijd af hoe je er nu bij had gelopen als je het niet had gedaan. De ene keer wat positiever dan de andere keer, maar denk dat de negatieve gedachte toch wel overheersend is. Dit is overigens ook zo bij meisjes die ongewenst op jonge leeftijd abortus plegen. Volgens mij moet je wel heel sterk in je schoenen staan als het na een paar jaar amper meer iets met je doet.
Al ligt het ook aan de kijk hierop, je eigen lifestyle op dat moment en je toekomstbeeld.
Generaliserend gezien (wat je misschien niet moet willen, maar doe het toch om mijn punt duidelijk te maken) is het voor een vrouw die graag feest in het weekend, een negatieve kijk op kinderen heeft en nog graag carrière wil maken een stuk gemakkelijker, waarbij haar manier van leven misschien ook minder gelegenheid biedt om constant rond te lopen met de wat-als-vraag?
Toch heb ik 2 maal een abortus ondergaan.
1 maal toen ik 16 was en werkelijk geen flauw benul had van anti conceptie in combi met andere geneesmiddelen.
Ik was net een opleiding begonnen maar had wel een vast vriendje al bijna 3 jaar.
en de tweede keer was mn mid twenties na verbreken van een zeer problematische relatie, ik trof hem nog 1 keer bij de verkoop van ons huis en nee zeggen was niet echt een optie maar ik gebruijkte toen al niets meer.
ik heb er nog weleens zijdelings aan gedacht bij bepaalde data,en ook de aanloop naar de ingereep toe was niet makkelijk maar ik heb er geen schuldgevoel over.
Het waren beide keren goed doordachte beslissingen, een abortus hoeft niet altijd gepaard te gaan met een hoop drama en ellende.
het verdriet ja dat had ik zeker wel maar eerder voor die tijd dan om verlies van een kindje zelf,ze waren veel verder af geweest met mij als moeder toen.
Klopt, maar een moeder met twee kinderen van verschillende vaders die niks met de kinderen te maken willen hebben lijkt me voor alle partijen toch niet echt optimaal. Aan de andere kant is dat natuurlijk oordelen vanaf de zijlijn. Ik vind alleen dat in het topic wel veel baas in eigen buik en je moet je gevoel volgen wordt geroepen, terwijl het gaat om meer mensen dan alleen de TS.quote:
[..]
Dat is waar. En wat niet weet (in dit geval beseft) wat niet deert.
Overigens zijn er ook wel voorbeelden van meer dan 4 kinderen in een gezin die meer dan genoeg krijgen. Of 2 verschillende gezinnen die samensmelten tot een nieuw gezin.
Dat is ook het irritante eraan. Aan alles zitten wel weer tegenstellingen en voorbeelden die iets anders uitwijzen. En je kan natuurlijk niet a la Lotto Weekend Miljonairs op je eerste ingeving afgaan.
Al zou ik dan eerder de 50/50 gebruiken. Dan weet je meteen het goede antwoord en kost het je maar 1 hulplijn..
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
dat ligt allemaal maar net hoe dingen in het verdere leven gaan lopen. dat weet je niet vooraf. het is niet het fysieke wat een abortus zo pijnlijk maaktquote:
[..]
Als er dan toch eerlijke en open manier gepraat word hier, geloof me een abortus is even ingrijpend maar weegt niet op tegen de pittigheid van 2 kinderen opvoeden!
Als j een open en eerlijke afweging tov jezelf je maakt kun je een abortus ondergaan zonder schuldgevoelens.
En dan kun je het minimaliseren tot een kleine ingreep.al dan niet onder narcose
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
nee maar zo n beslissing neem je ook niet zo maar.quote:
[..]
dat ligt allemaal maar net hoe dingen in het verdere leven gaan lopen. dat weet je niet vooraf. het is niet het fysieke wat een abortus zo pijnlijk maakt
als alles koek en ei was had je niet eens voor die keuze gestaan.
ik heb mezelf altijd voor ogen gehouden waar sta ik nu in het leven?
wat heb ik te bieden aan een hulpeloze hummel die van mij afhankelijk zal zijn?
beide data weet ik nog, zal ik ook niet vergeten maar het doet geen pijn er aan te denken
