Dit klinkt in mijn ogen alleen zo betekenisloos. Ik kan, zonder arrogant over te willen komen, een hele lijst bedenken van dingen waar ik goed in ben, maar het zegt me zo weinig. Ik krijg daar niet een beter gevoel van. Ik word al mijn hele leven gezien als een aardige/sociale en best mooie jongen, maar dat lijkt niet genoeg voor me aangezien ik altijd wel dingen kan bedenken die ik anders zou willen aan mijn uiterlijk, of anders had willen doen of zeggen in een sociale situatie. Datgene dat ik wil aanpakken is geloof ik dus in mijn hoofd, en niet zozeer in oppervlakkige dingen als een nieuw kapsel en een lijst van zaken waar ik goed in ben.
Sterker nog, ik merk dat ik heel afhankelijk ben geraakt van oppervlakkige dingen als het beste zijn in dingen en er altijd op mijn best uitzien. Het idee dat al die dingen vergankelijk zijn levert heel veel stress op, aangezien ik denk dat ik met het verlies ervan tevens het beetje zelfbeeld dat ik nog heb helemaal verlies. Ik kan dan wel gaan sporten en gespierd worden, maar ik ben bang dat ik dan mijn hele zelfbeeld zal ontlenen aan het feit dat ik breed ben en dat ik daarvoor bekijks krijg. Dat heb ik nu al met mijn kapsel. Het idee dat ook ik kaal kan worden, zorgt voor het idee dat mijn zelfbeeld net zo vergankelijk is. Maar ook goed zijn in voetbal is niks meer waard wanneer je je been op 3 plekken breekt. Ook daar is een afhankelijk zelfbeeld erg fragiel.
Naja goed, een lang verhaal, maar mijn vraag is dus eigenlijk: Waar baseren jullie je zelfbeeld op? Toch op de dingen die ik net noemde of hele andere zaken?
Maar of je dingen wel of niet bereikt hangt ook af van externe factoren en wanneer deze tegen je werken waardoor je niet de doelen behaalt die je zou willen behalen zou je je minder over jezelf moeten voelen dan wanneer het wel allemaal goed uitpakt?quote:
Helaas wordt je zelfbeeld ook deels bepaald door externe factoren, aan de hand van reacties of gebeurtenissen uit je omgeving bepaal jij ook een deel van je zelfbeeldquote:Op zondag 8 mei 2011 10:51 schreef Hulkhulk het volgende:
[..]
Maar of je dingen wel of niet bereikt hangt ook af van externe factoren en wanneer deze tegen je werken waardoor je niet de doelen behaalt die je zou willen behalen zou je je minder over jezelf moeten voelen dan wanneer het wel allemaal goed uitpakt?
Je moet niks natuurlijk, maar als het mis gaat door externe factoren heb je twee mogelijkheden: nog een keer proberen/doorgaan of er helemaal mee ophouden en in zelfmedelijden blijven hangen.quote:
[..]
Maar of je dingen wel of niet bereikt hangt ook af van externe factoren en wanneer deze tegen je werken waardoor je niet de doelen behaalt die je zou willen behalen zou je je minder over jezelf moeten voelen dan wanneer het wel allemaal goed uitpakt?
Uiteindelijk bepaal jij en jij alleen hoe je jezelf ziet en hoe je je door externe factoren invloeden laat beïnvloeden, als volwassene bedoel ik dan, als kind is het helaas anders maar het ligt nooit vast.quote:
[..]
Helaas wordt je zelfbeeld ook deels bepaald door externe factoren, aan de hand van reacties of gebeurtenissen uit je omgeving bepaal jij ook een deel van je zelfbeeld
Je zelfbeeld kan je het beste baseren op wie je bent, de dingen waar je van houdt en die echt bij je passen en die je daarom doet en niet om iets te bereiken, hoe je jezelf en het leven ziet. In ieder geval niet op wat je bereikt zou hebben en/of hoe je eruit ziet en/of wat anderen van je denken, dat zijn uiteindelijk slechts bijzaken die gekenmerkt worden door tijdelijkheid en vergankelijkheid.
Het kan voor iedereen heel handig zijn om niet te denken in de zin van proberen en mislukken etc, eigenlijk bestaat proberen ook helemaal niet, je doet namelijk iets en wat je doet levert een bepaald resultaat, is dat niet het resultaat wat je zou willen dan heb je de vrijheid om wat je doet te (gaan) veranderen tot je wel het resultaat hebt wat je wel wil, termen als mislukken zijn alleen maar oordelen in de zin dat iets niet gegaan is zoals het had moeten gaan, wat natuurlijk niet klopt want dat zeg je dat iets wat is, niet zou moeten zijn.quote:
als het mis gaat door externe factoren heb je twee mogelijkheden: nog een keer proberen/doorgaan of er helemaal mee ophouden en in zelfmedelijden blijven hangen.
Dikke mensen hebben vaak een slechter zelfbeeld. En je kan wel tegen zo'n iemand zeggen dat hij oke is zoals hij is, maar in de maatschappij wordt hij toch geconfronteerd dat hij vaak niet aantrekkelijk door anderen wordt gevonden. Hij zal vaak gehoord hebben van vrouwen "ik vind je een hele aardige jongen, maar ik wil je liever als een gewone vriend". Hoe aardig het wordt gezegd, hij wordt toch afgewezen.
Ik wil niet zeggen dat je alleen maar moet bezighouden met erbij te horen, want dan gebruik je alleen maar oppervlakkige en materiële dingen om je zelfbeeld op te krikken. Ik kan me ook wel voorstellen dat hele mooie vrouwen ook een slecht zelfbeeld kunnen hebben, omdat het mannen alleen maar om haar uiterlijk te doen is waarmee hij kan pronken, terwijl ze behoefte heeft dat mensen haar accepteren om wie ze als persoon is.
Het belangrijkste is het feit dat mensen je accepteren zoals je bent, maar de 'oppervlakkige dingen' zijn ook belangrijk.
Ja ok daar heb je zeker een punt.quote:
[..]
Je moet niks natuurlijk, maar als het mis gaat door externe factoren heb je twee mogelijkheden: nog een keer proberen/doorgaan of er helemaal mee ophouden en in zelfmedelijden blijven hangen.
Maar dan gaat het vooral om het praktisch nut van deze oppervlakkige dingen, niet zozeer dat deze bepalen hoe je over jezelf denkt lijkt me. Als je de oppervlakkige dingen kan zien voor wat ze zijn, denk ik dat er idd weinig mis is met deze naar je eigen voordeel te gebruiken. Ik merk alleen dat die zaken essentieel zijn voor mijn zelfbeeld en dat kan niet gezond zijn.quote:
Zelfbeeld is voor iedereen anders, maar het hangt bij veel mensen ervan af hoe anderen hen zien. Wat er vaak wordt vergeten bij 'advies', is dat vrijwel iedereen de behoefte heeft om ergens bij te horen. Dat is niet alleen een grill van de puberteit, maar je hebt het je hele leven.
Dikke mensen hebben vaak een slechter zelfbeeld. En je kan wel tegen zo'n iemand zeggen dat hij oke is zoals hij is, maar in de maatschappij wordt hij toch geconfronteerd dat hij vaak niet aantrekkelijk door anderen wordt gevonden. Hij zal vaak gehoord hebben van vrouwen "ik vind je een hele aardige jongen, maar ik wil je liever als een gewone vriend". Hoe aardig het wordt gezegd, hij wordt toch afgewezen.
Ik wil niet zeggen dat je alleen maar moet bezighouden met erbij te horen, want dan gebruik je alleen maar oppervlakkige en materiële dingen om je zelfbeeld op te krikken. Ik kan me ook wel voorstellen dat hele mooie vrouwen ook een slecht zelfbeeld kunnen hebben, omdat het mannen alleen maar om haar uiterlijk te doen is waarmee hij kan pronken, terwijl ze behoefte heeft dat mensen haar accepteren om wie ze als persoon is.
Het belangrijkste is het feit dat mensen je accepteren zoals je bent, maar de 'oppervlakkige dingen' zijn ook belangrijk.
Ja maar ook hier heb ik het idee dat het begint bij een stevig fundament vanuit jezelf. Van hieruit is het idd een goed idee om te luisteren naar anderen maar zoals je zelf al zegt, hun meningen moet je op waarde weten te schatten en hiervoor is dat fundament nodig dat ik lijk te ontberen.quote:Op zondag 8 mei 2011 11:25 schreef Garisson72 het volgende:
Zelfbeeld heeft denk ik vooral te maken met de manier waarop je in het leven staat, over zaken denkt en welke capaciteiten je bezit maar vooral ook niet bezit. Aangezien iedereen wel de neiging heeft dit rooskleuriger voor te stellen dan het werkelijk is ('t is moeilijk om écht eerlijk naar jezelf toe te zijn) is het zeer raadzaam de reacties op je gedrag en je persoon van mensen om je heen te peilen. Vervolgens is het dan nog zaak om die reacties op de juiste waarde te schatten.
Wat is daar niet gezond aan?quote:
[..]
Ja ok daar heb je zeker een punt.
[..]
Maar dan gaat het vooral om het praktisch nut van deze oppervlakkige dingen, niet zozeer dat deze bepalen hoe je over jezelf denkt lijkt me. Als je de oppervlakkige dingen kan zien voor wat ze zijn, denk ik dat er idd weinig mis is met deze naar je eigen voordeel te gebruiken. Ik merk alleen dat die zaken essentieel zijn voor mijn zelfbeeld en dat kan niet gezond zijn.
Ik vind het juist één van de wonderen van de mens dat de meeste mensen vanzelfsprekend trots op zichzelf zijn terwijl ze niks presteren.
Zou iemand overduidelijk laten merken dat hij niet trots op zichzelf is denk je?quote:
[..]
Wat is daar niet gezond aan?
Ik vind het juist één van de wonderen van de mens dat de meeste mensen vanzelfsprekend trots op zichzelf zijn terwijl ze niks presteren.
Ik heb het idee dat mensen over het algemeen trotser willen overkomen, dan dat ze in werkelijkheid zijn.
Zichzelf vergelijken met anderen, daardoor ontevreden zijn, dat doen veel mensen hoor..
Ik vind het eerder een ''wonder'' dat mensen zich het idee dat je iets zou moeten doen/presteren om trots op jezelf te kunnen/mogen zijn op zo'n rigide manier eigen kunnen maken. Al is het wel een principe waar je in de westerse wereld als kind erg mee opgevoed (vooral het vergelijkken met anderen, wat aangeleerd wordt door ouders, school, etc, die op hun manier ook niet anders kennen) wordt dus zo´n wonder is het ook eigenlijk niet. Volwassene blijven die mentaliteit vaak behouden; beter willen zijn dan anderen, meer presteren, aanzien verwerven, etc, allemaal om heel eventjes dat ''zie je nou wel ik ben toch goed genoeg!'' gevoel te hebben, tot dat vervaagt en het weer opnieuw begint.quote:
Ik vind het juist één van de wonderen van de mens dat de meeste mensen vanzelfsprekend trots op zichzelf zijn terwijl ze niks presteren.
Waarom ben jij trots op jezelf dan? Puur omdat je bestaat?quote:
[..]
Ik vind het eerder een ''wonder'' dat mensen zich het idee dat je iets zou moeten doen/presteren om trots op jezelf te kunnen/mogen zijn op zo'n rigide manier eigen kunnen maken. Al is het wel een principe waar je in de westerse wereld als kind erg mee opgevoed (vooral het vergelijkken met anderen, wat aangeleerd wordt door ouders, school, etc, die op hun manier ook niet anders kennen) wordt dus zo´n wonder is het ook eigenlijk niet. Volwassene blijven die mentaliteit vaak behouden; beter willen zijn dan anderen, meer presteren, aanzien verwerven, etc, allemaal om heel eventjes dat ''zie je nou wel ik ben toch goed genoeg!'' gevoel te hebben, tot dat vervaagt en het weer opnieuw begint.
Ik bedoel met presteren niet enkel een hoog salaris bv. Presteren noem ik ook "aardig zijn" of iets dergelijks. Stel je bent trots op jezelf omdat je jezelf "Aardig vindt". Je vergelijkt jezelf dan toch met anderen en komt tot de conclusie dat je aardiger bent dan het gemiddelde.
Het is niet zo zeer trots maar meer dankbaarheid dat ik besta, dat ik leef en de mogelijkheden heb om mijn leven te leven op een manier die bij mij past, dankbaarheid maakt gelukkig. Het idee van trots zegt mij eigenlijk niet zoveel, omdat het zoiets tijdelijks is en vooral prestatie gebonden, het voegt voor mij niet veel toe, zelfde als zelfbeeld, als je blij bent dat je leeft en leeft op een manier die eigen is aan hoe jij bent, dan heb je geen behoefte om te kijken of het wel ''klopt'' wat je aan het doen bent, of wat je imago is, wat anderen van je vinden of wat dan ook. Dat doet er niet echt toe.quote:
[..]
Waarom ben jij trots op jezelf dan? Puur omdat je bestaat?
Ik bedoel met presteren niet enkel een hoog salaris bv. Presteren noem ik ook "aardig zijn" of iets dergelijks. Stel je bent trots op jezelf omdat je jezelf "Aardig vindt". Je vergelijkt jezelf dan toch met anderen en komt tot de conclusie dat je aardiger bent dan het gemiddelde.
Top dat je zo kan leven, menig mens die dit niet kan.quote:
[..]
Het is niet zo zeer trots maar meer dankbaarheid dat ik besta, dat ik leef en de mogelijkheden heb om mijn leven te leven op een manier die bij mij past, dankbaarheid maakt gelukkig. Het idee van trots zegt mij eigenlijk niet zoveel, omdat het zoiets tijdelijks is en vooral prestatie gebonden, het voegt voor mij niet veel toe, zelfde als zelfbeeld, als je blij bent dat je leeft en leeft op een manier die eigen is aan hoe jij bent, dan heb je geen behoefte om te kijken of het wel ''klopt'' wat je aan het doen bent, of wat je imago is, wat anderen van je vinden of wat dan ook. Dat doet er niet echt toe.
ik haat die drang van mensen om altijd maar beter te zijn dan anderen.quote:
[..]
Ik vind het eerder een ''wonder'' dat mensen zich het idee dat je iets zou moeten doen/presteren om trots op jezelf te kunnen/mogen zijn op zo'n rigide manier eigen kunnen maken. Al is het wel een principe waar je in de westerse wereld als kind erg mee opgevoed (vooral het vergelijkken met anderen, wat aangeleerd wordt door ouders, school, etc, die op hun manier ook niet anders kennen) wordt dus zo´n wonder is het ook eigenlijk niet. Volwassene blijven die mentaliteit vaak behouden; beter willen zijn dan anderen, meer presteren, aanzien verwerven, etc, allemaal om heel eventjes dat ''zie je nou wel ik ben toch goed genoeg!'' gevoel te hebben, tot dat vervaagt en het weer opnieuw begint.
Iedereen kan het leren, ik ben er zelf ook nog niet maar kom er steeds verder mee, dankbaarheid is iets heel krachtigs, omdat je er actief mee aan de slag kan en het hoe je in het leven staat enorm kan veranderenquote:
[..]
Top dat je zo kan leven, menig mens die dit niet kan.
Hoe denk je dat die mensen zich voelen? Zijn zij gelukkig? Tevreden? Hebben ze momenten van echte rust of echt geluk, of alleen momenten waarop ze zich beter willen laten voelen dan anderen en daardoor anderen omlaag 'moeten' halen? Hoe vast zitten zij wel niet in hun eigen gedrag? Gedrag wat niemand echt iets oplevert. De 'behoefte' om jezelf te zien als beter dan anderen komt voort uit het idee niet genoeg te zijn. Bestaat het eigenlijk wel; iemand die beter is dan een ander?quote:
[..]
ik haat die drang van mensen om altijd maar beter te zijn dan anderen.
Als je merkt dat iemand zich tegenover jou zo gedraagt kan het handig zijn je realiseren dat het niet persoonlijk is, het is een ontevredenheid die van hen uitkomt die zich op de dingen om hen richt, als je het weet dat het niet persoonlijk is hoef jij het niet te gaan haten want daar heb je alleen jezelf mee. Anderen haten is ook een vorm van anderen omlaag halen, is dat iets wat je echt wilt doen? Of zou je liever op een manier in het leven staan dat je met begrip om je heen kijkt, de dingen die niet persoonlijk zijn daar laat waar ze horen, en je je richt op het vorm geven van je bestaan op een manier die bij jou past?
Tot op zekere hoogte, maar ik haat ook mensen die het geen ruk boeit en een beetje van hot naar her zwalken want ze leven alleen 'voor zichzelf'.quote:
[..]
ik haat die drang van mensen om altijd maar beter te zijn dan anderen.
Everything in moderation, even moderation.
Maar mensen die per se willen presteren, die doen dat toch ook voor zichzelf?quote:
[..]
Tot op zekere hoogte, maar ik haat ook mensen die het geen ruk boeit en een beetje van hot naar her zwalken want ze leven alleen 'voor zichzelf'.
Everything in moderation, even moderation.
Uiteindelijk doe je alles voor jezelf. Helaas.quote:
[..]
Maar mensen die per se willen presteren, die doen dat toch ook voor zichzelf?
90% van wat je doet wel jaquote:
[..]
Uiteindelijk doe je alles voor jezelf. Helaas.
Alles.quote:
Zou kunnen, maar bijvoorbeeld je moeder of een vriendin helpen?quote:
Als je dat niet doet voel je je kut. Dus doe je ook dat voor jezelf.quote:
[..]
Zou kunnen, maar bijvoorbeeld je moeder of een vriendin helpen?
Maar er bestaat in sommige gevallen nog zoiets als altruisme... of geloof je daar niet in?quote:
[..]
Als je dat niet doet voel je je kut. Dus doe je ook dat voor jezelf.
Nope.quote:
[..]
Maar er bestaat in sommige gevallen nog zoiets als altruisme... of geloof je daar niet in?
Ik wel, er zijn mensen die mij helpen en er niks voor terug vragen en ik weet ook niks wat ze een goed gevoel zou opleveren.quote:
Als het eigen belang inhoudt dat je ook om je mede mens geeft is het eigen belang helemaal niet zo slechtquote:
[..]
Als je dat niet doet voel je je kut. Dus doe je ook dat voor jezelf.
Het feit dat ze het doen?quote:
[..]
Ik wel, er zijn mensen die mij helpen en er niks voor terug vragen en ik weet ook niks wat ze een goed gevoel zou opleveren.
dat is dus ook altruisme ... een goed gevoel krijgen wanneer je kosteloos iets voor een ander doet.quote:
Jij krijgt er een goed gevoel van; dus is het niet kosteloos.quote:
[..]
dat is dus ook altruisme ... een goed gevoel krijgen wanneer je kosteloos iets voor een ander doet.
Zouden die niet diep vanbinnen weten dat ze slecht bezig zijn? Of zijn ze daar te trots voor..
In jou geval betekent het waarschijnlijk ook dat je een beter zelfbeeld krijgt van een breed lichaam (toont inzet en discipline) dan je kapsel dat je natuurlijk al van nature meegekregen hebt.
Zelf ontleen ik mijn (hoge) zelfbeeld aan mijn ontwikkeling, zowel op sociaal gebied als op intelligentie. Ik heb hard moeten werken om op het hoge niveau waar ik nu op zit te komen wat opleiding betreft; dat komt mede ook doordat ik niet meer me loop af te zetten tegen alles wat school is, maar een studie uit heb gekozen die me oprecht interesseert. Aan de andere kant is er het verhaal van een jongen die ooit gepest werd, tot zielsongelukkig aan toe. Maar heb er wel alles aan gedaan om sociaal vaardiger te worden en het probleem van mijn kant op te lossen, resulterend in het grote aantal goede vrienschappen wat ik nu heb.
Mijn levensverhaal is voor jou natuurlijk niet zo boeiend, maar wat ik probeer aan te geven is dat ik altijd met de grootste tevredenheid terugkijk op de dingen waar ik echt mijn best voor heb moeten doen. Uit een diep dal kruipen is sowieso vaak de beste manier om je zelfbeeld op te schroeven